-
1 krzyknąć
сов. крикнуть;\krzyknąć do kogoś крикнуть кому-л.; окликнуть кого-л.+* * *сов.кри́кнутьkrzyknąć do kogoś — кри́кнуть кому́-л.; окли́кнуть кого́-л.
Syn: -
2 fuknąć
-
3 huknąć
глаг.• бахнуть• загреметь* * *hukn|ąć\huknąćięty сов. 1. грянуть, грохнуть;\huknąćął strzał прогремел выстрел;
2. na kogo прикрикнуть на кого, ругнуть кого;3. разг. треснуть, стукнуть+2. krzyknąć 3. palnąć, trzasnąć, łupnąć
* * *huknięty сов.1) гря́нуть, гро́хнутьhuknął strzał — прогреме́л вы́стрел
3) разг. тре́снуть, сту́кнутьSyn: -
4 wrzasnąć
wrza|snąć\wrzasnąćsnę, \wrzasnąćśnie, \wrzasnąćśnij сов. крикнуть, заорать+* * *wrzasnę, wrzaśnie, wrzaśnij сов.кри́кнуть, заора́тьSyn: -
5 wykrzyknąć
глаг.• восклицать• выкрикивать• выкрикнуть* * *wykrzykn|ąć\wykrzyknąćięty сов. выкрикнуть, крикнуть; воскликнуть+* * *wykrzyknięty сов.вы́крикнуть, кри́кнуть; воскли́кнутьSyn: -
6 zakrzyczeć
глаг.• выкрикивать• закричать• кричать• накричать* * *zakrzycz|eć\zakrzyczećany сов. 1. закричать;2. kogo перекричать кого; не дать слова сказать кому, наброситься на кого+1. krzyknąć, zawołać 2. przekrzyczeć
* * *zakrzyczany сов.1) закрича́тьSyn: -
7 zaprosić
глаг.• пригласить• приглашать• просить• сзывать* * *пригласить, позватьskierować zapytanie, zwrócić się z zapytaniem запросить (сделать запрос)zażądać zbyt wysokiej ceny, pot. krzyknąć sobie разг. запросить (назначить слишком высокую цену)zacząć prosić разг. запросить (начать просить)* * *zapro|sić\zaprosićszę, \zaprosićszony сов. пригласить;\zaprosić na kolację пригласить ужинать (на ужин); został \zaprosićszony его пригласили, он приглашён
* * *zaproszę, zaproszony сов.пригласи́тьzaprosić na kolację — пригласи́ть у́жинать (на у́жин)
został zaproszony — его́ пригласи́ли, он приглашён
-
8 anschreien
-
9 aufschreien
aufschreien vi ( irr) <wy>krzyknąć pf -
10 schreien
См. также в других словарях:
krzyknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}krzyczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}krzyknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, krzyknąćnę, krzyknąćnie, krzyknąćnij, krzyknąćnął, krzyknąćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzyknąć — Krzyczeć wielkim głosem zob. wielki 1. Krzyknąć komuś coś w oczy, w twarz zob. rzucić 5 … Słownik frazeologiczny
krzyknąć [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}w twarz {{/stl 13}}{{stl 7}} powiedzieć komuś w złości coś przykrego, niemiłego (lecz prawdziwego) bezpośrednio, wprost, bez osłonek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzyknął mi to prosto w twarz. Rzucił mi w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzyknąć — → krzyczeć … Słownik języka polskiego
krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… … Słownik języka polskiego
przekrzyczeć — dk VIIb, przekrzyczećczę, przekrzyczećczysz, przekrzyczećkrzycz, przekrzyczećczał, przekrzyczećczeli, przekrzyczećczany przekrzykiwać ndk VIIIb, przekrzyczećkuję, przekrzyczećkujesz, przekrzyczećkuj, przekrzyczećiwał, przekrzyczećiwany «krzycząc… … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
krzyczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, krzyczećczę, krzyczećczy, krzyczećczał, krzyczećczeli {{/stl 8}}– krzyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, krzyczećnę, krzyczećnie, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Grammatical aspect — In linguistics, the grammatical aspect of a verb defines the temporal flow (or lack thereof) in the described event or state. For example, in English the difference between I swim and I am swimming is a difference of aspect.Aspect, as discussed… … Wikipedia
krzyczeć — wielkim głosem zob. wielki 1. Krzyknąć komuś coś w oczy, w twarz zob. rzucić 5 … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny