-
1 brechen
brechen ( bricht, brach, gebrochen) vt <z>łamać (a fig Recht, Eid usw), przełam(yw)ać (a fig Widerstand); Blume zrywać < zerwać>; Hals skręcić pf; Schweigen przer(y)wać; Rekord pobić pf;in Stücke brechen <po>łamać na kawałki;sich [D] etwas brechen złamać sobie (A); vi (sn) złamać się pf, przełam(yw)ać się; Sonne przebi(ja)ć się ( durch przez A); Eis załam(yw)ać się;der Damm bricht woda przerywa tamę; -
2 abbrechen
1. * vtodłam(yw)ać; zrywać ( Beziehungen stosunki); zburzyć ( ein Gebäude budynek); ( unterbrechen) przer(y)wać2. * vi s -
3 abreißen
1. * vtodrywać; przer(y)-wać ( den Faden nitkę); zrywać ( ein Kalenderblatt kartkę z kalendarza); zburzyć ( das Gebäude budynek)2. * vi s -
4 aufraffen
vr, sichzdobywać się ( zu einer Sache na coś); zrywać się; zbierać siły -
5 brechen
1. * vtzłamać; pobić ( einen Rekord rekord); przer(y)wać ( sein Schweigen milczenie)2. * vi1) s złamać się; ( durchdringen) przebi(ja)ć się2) zrywać ( mit j-m z kimś)3) ( erbrechen) zwymiotować -
6 pflücken
vtzrywać (owoce, kwiaty) -
7 reißen
1. * vtan sich reißen — zagarniać
mit sich reißen — por(y)wać ze sobą
2. * vi svon sich reißen — zrywać z siebie
( zerreißen) rwać się, ur(y)wać się3. * vr, sich -
8 abbrechen
abbrechen ( irr) vt Stück odłam(yw)ać; Blume, Kontakt zrywać < zerwać>; Lager zwijać < zwinąć>; Haus <z>burzyć; Gespräch, Spiel przer(y)wać; vi (sn) <u>łamać się, odłam(yw)ać się; (aufhören) ur(y)wać się, <s>kończyć się;mitten im Satz abbrechen ur(y)wać w połowie zdania -
9 abpflücken
-
10 auffahren
zu dicht auffahren nie zachowywać niezbędnego odstępu -
11 aufkommen
-
12 auflösen
in D w L); Knoten, Vertrag, Rätsel, Partei usw rozwiąz(yw)ać (vr sich się); Verlobung zrywać < zerwać>; Demo rozpraszać <- proszyć>; Geschäft, Konto <z>likwidować; Klammern usuwać < usunąć>;fig sich auflösen in (A) ( übergehen) zamieni(a)ć się w (A), ustępować < ustąpić> miejsca (D);fam. sich in Luft auflösen ulotnić się pf -
13 aufreißen
aufreißen ( irr) vt Umschlag rozrywać <- zerwać>; Tür (szeroko) otwierać <- worzyć>; Straße rozkop(yw)ać; Pflaster zrywać < zerwać>; Augen wytrzeszczać <- czyć>; fam. Mädchen podrywać < poderwać>; vi (sn) rozrywać < rozerwać> się; Wunde otwierać <- worzyć> się;die Wolkendecke reißt auf (niebo) przeciera się -
14 aufschrecken
aufschrecken1 v/t spłoszyć pf; wyr(y)wać (jemanden aus … k-o z G)aufschrecken2 v/i ( schreckt oder schrickt auf, schreckte oder schrack auf, aufgeschreckt; sn): aus dem Schlaf aufschrecken zrywać < zerwać> się ze snu;aus seinen Gedanken aufschrecken <o>budzić się z zamyślenia -
15 aufspringen
-
16 hochfahren
hochfahren v/i ( irr; sn) <po>jechać do góry ( mit dem Lift windą); fig zrywać < zerwać> się (na równe nogi) -
17 lösen
lösen vt Knoten, Aufgabe, Vertrag rozwiąz(yw)ać; Bremse <po>luzować; Schraube a odkręcać <- cić>; Zucker rozpuszczać <- puścić> (in D w L); Beziehung zrywać < zerwać>; Fahrschein kupować < kupić>;den Husten lösen działać wykrztuśnie;vr sich lösen Knoten rozwiąz(yw)ać się; ( sich lockern) obluźni(a)ć się; CHEM rozpuszczać <- puścić> się; Krampf ustępować < ustąpić>; Spannung rozładow(yw)ać się; Schuss paść pf;mein Husten löst sich (już) mogę lżej odkasływać; fig uwalniać < uwolnić> się (von jemandem, etwas od G); SPORT, MIL odrywać < oderwać> się ( von od G) -
18 losschießen
-
19 Lunge
Lunge f płuco;eiserne Lunge sztuczne płuca pl; -
20 pflücken
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrywaćam, zrywaća, zrywaćają, zrywaćany {{/stl 8}}– zerwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zrywaćrwę, zrywaćrwie, zrywaćrwij, zrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szarpaniem,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać — pot. Śmieszny, że boki zrywać «bardzo śmieszny»: Idź na ten film koniecznie. Śmieszny, że boki zrywać. Roz tel 2002. Zerwać więzy (łączące kogoś) z kimś, z czymś zob. więzy. Zerwać z czegoś zasłonę zob. zasłona 2. Zrywać boki od śmiechu, ze… … Słownik frazeologiczny
zrywać boki ze śmiechu — {{/stl 13}}{{stl 7}} śmiać się bardzo serdecznie, głośno, nieskrępowanie; pękać ze śmiechu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Publiczność zrywała boki ze śmiechu na przedstawieniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać się – zerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odddzielać się, odłączać się od czegoś, przestawać być zamocowanym; urywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Balon zerwał się z uwięzi. Krowa zerwała się z łańcucha. Od wiatru zerwał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać — → zerwać … Słownik języka polskiego
zrywać się — Ktoś zerwał się jak oparzony zob. oparzyć. Zerwać się jak wicher zob. wicher 2. Zerwać się jak za naciśnięciem, pociągnięciem sprężyny, jakby sprężyną podrzucony zob. sprężyna 3. Zerwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
zrywać boki — Chichotać; śmiać się Eng. To burst with laughter … Słownik Polskiego slangu
zrywać boki ze śmiechu — Chichotać; śmiać się Eng. To burst with laughter … Słownik Polskiego slangu
płuco — Zrywać sobie płuca «męczyć się głośnym mówieniem, krzykiem» Komuś gra w płucach zob. grać 8 … Słownik frazeologiczny
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
zerwać — pot. Śmieszny, że boki zrywać «bardzo śmieszny»: Idź na ten film koniecznie. Śmieszny, że boki zrywać. Roz tel 2002. Zerwać więzy (łączące kogoś) z kimś, z czymś zob. więzy. Zerwać z czegoś zasłonę zob. zasłona 2. Zrywać boki od śmiechu, ze… … Słownik frazeologiczny