-
1 aufreißen
aufreißen ( irr) vt Umschlag rozrywać <- zerwać>; Tür (szeroko) otwierać <- worzyć>; Straße rozkop(yw)ać; Pflaster zrywać < zerwać>; Augen wytrzeszczać <- czyć>; fam. Mädchen podrywać < poderwać>; vi (sn) rozrywać < rozerwać> się; Wunde otwierać <- worzyć> się;die Wolkendecke reißt auf (niebo) przeciera się -
2 brechen
brechen ( bricht, brach, gebrochen) vt <z>łamać (a fig Recht, Eid usw), przełam(yw)ać (a fig Widerstand); Blume zrywać < zerwać>; Hals skręcić pf; Schweigen przer(y)wać; Rekord pobić pf;in Stücke brechen <po>łamać na kawałki;sich [D] etwas brechen złamać sobie (A); vi (sn) złamać się pf, przełam(yw)ać się; Sonne przebi(ja)ć się ( durch przez A); Eis załam(yw)ać się;der Damm bricht woda przerywa tamę; -
3 auffahren
* vi s1) najeżdżać ( auf etw na coś); ( vorfahren) podjeżdżać -
4 Verkehr
m -s1) ruch m, komunikacja f;2) ( Umgang) obcowanie n, stosunki mplden Verkéhr mit j-m abbrechen — zerwać z kimś stosunki
3) ( Geschlechtsverkehr) stosunek mvorehelicher Verkéhr — stosunki przedmałżeńskie
-
5 abbrechen
abbrechen ( irr) vt Stück odłam(yw)ać; Blume, Kontakt zrywać < zerwać>; Lager zwijać < zwinąć>; Haus <z>burzyć; Gespräch, Spiel przer(y)wać; vi (sn) <u>łamać się, odłam(yw)ać się; (aufhören) ur(y)wać się, <s>kończyć się;mitten im Satz abbrechen ur(y)wać w połowie zdania -
6 abpflücken
-
7 auffahren
zu dicht auffahren nie zachowywać niezbędnego odstępu -
8 aufkommen
-
9 auflösen
in D w L); Knoten, Vertrag, Rätsel, Partei usw rozwiąz(yw)ać (vr sich się); Verlobung zrywać < zerwać>; Demo rozpraszać <- proszyć>; Geschäft, Konto <z>likwidować; Klammern usuwać < usunąć>;fig sich auflösen in (A) ( übergehen) zamieni(a)ć się w (A), ustępować < ustąpić> miejsca (D);fam. sich in Luft auflösen ulotnić się pf -
10 aufschrecken
aufschrecken1 v/t spłoszyć pf; wyr(y)wać (jemanden aus … k-o z G)aufschrecken2 v/i ( schreckt oder schrickt auf, schreckte oder schrack auf, aufgeschreckt; sn): aus dem Schlaf aufschrecken zrywać < zerwać> się ze snu;aus seinen Gedanken aufschrecken <o>budzić się z zamyślenia -
11 aufspringen
-
12 aussteigen
aussteigen v/i ( irr; sn)1. wysiadać <- siąść>; -
13 fertig
das Mittagessen ist fertig obiad jest już gotowy;wir sind fertig zur Abreise jesteśmy gotowi do odjazdu;fertig! gotowe!;fig fam. fertig sein (mit jemandem) skończyć pf, zerwać pf stosunki (z I);es (nicht) fertig bringen oder fam. kriegen (zu + inf) (nie) móc, (nie) być w stanie, (nie) potrafić (+ inf);ich bringe es nicht fertig, ihr zu sagen, dass … nie jestem w stanie jej powiedzieć, że …;etwas fertig kochen dogotow(yw)ać (A);zu, für do G);fam. jemanden fertig machen ( körperlich oder nervlich erledigen) wykańczać <- kończyć> k-o; (verprügeln) porachować gnaty oder kości k-u, sprać k-o na kwaśne jabłko;fertig werden ( etwas bewältigen, fam. der Stärkere bleiben) da(wa)ć sobie radę, uporać się ( mit D z I) -
14 hochfahren
hochfahren v/i ( irr; sn) <po>jechać do góry ( mit dem Lift windą); fig zrywać < zerwać> się (na równe nogi) -
15 lösen
lösen vt Knoten, Aufgabe, Vertrag rozwiąz(yw)ać; Bremse <po>luzować; Schraube a odkręcać <- cić>; Zucker rozpuszczać <- puścić> (in D w L); Beziehung zrywać < zerwać>; Fahrschein kupować < kupić>;den Husten lösen działać wykrztuśnie;vr sich lösen Knoten rozwiąz(yw)ać się; ( sich lockern) obluźni(a)ć się; CHEM rozpuszczać <- puścić> się; Krampf ustępować < ustąpić>; Spannung rozładow(yw)ać się; Schuss paść pf;mein Husten löst sich (już) mogę lżej odkasływać; fig uwalniać < uwolnić> się (von jemandem, etwas od G); SPORT, MIL odrywać < oderwać> się ( von od G) -
16 losschießen
-
17 pflücken
-
18 platzen
platzen lassen Sache zerwać pf (A);vor Neugier platzen umierać z ciekawości;vor Wut platzen pękać ze złości -
19 reißen
I vt Sache <po>rwać, <po>drzeć ( in Fetzen na strzępy); przer(y)wać, rozrywać < rozerwać> ( in zwei Teile na dwie części); Loch wydzierać < wydrzeć>; Wolf rozszarp(yw)ać ( das Schaf owcę);fig jemanden aus dem Schlaf reißen wyr(y)wać k-o ze snu;etwas mit sich reißen por(y)wać;II v/i2. (sn) Schnur usw ur(y)wać się, a Stoff, Papier rozrywać < rozerwać> się, a Verbindung przer(y)wać się; Saite urwać się pf, pęknąć pf; (Löcher bekommen) <po>rwać się;III v/r sich am Draht reißen skaleczyć się pf o drut;die Fans haben sich um ihn gerissen on miał ogromne wzięcie u fanów; -
20 Schlaf
(wie) im Schlaf (jak) przez sen;in (den) Schlaf sinken zapadać < zapaść> w sen;aus dem Schlaf hochfahren zerwać się pf ze snu;im Schlaf reden mówić przez sen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
zerwać — pot. Śmieszny, że boki zrywać «bardzo śmieszny»: Idź na ten film koniecznie. Śmieszny, że boki zrywać. Roz tel 2002. Zerwać więzy (łączące kogoś) z kimś, z czymś zob. więzy. Zerwać z czegoś zasłonę zob. zasłona 2. Zrywać boki od śmiechu, ze… … Słownik frazeologiczny
zerwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zrywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zerwać się — Ktoś zerwał się jak oparzony zob. oparzyć. Zerwać się jak wicher zob. wicher 2. Zerwać się jak za naciśnięciem, pociągnięciem sprężyny, jakby sprężyną podrzucony zob. sprężyna 3. Zerwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
zrywać się – zerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odddzielać się, odłączać się od czegoś, przestawać być zamocowanym; urywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Balon zerwał się z uwięzi. Krowa zerwała się z łańcucha. Od wiatru zerwał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stanąć [zerwać się] na równe nogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtownie wstać, zerwać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy zadzwonił budzik, zerwał się na równe nogi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać — → zerwać … Słownik języka polskiego
nacisnąć — Zerwać się jak za naciśnięciem sprężyny zob. sprężyna 3 … Słownik frazeologiczny
zrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrywaćam, zrywaća, zrywaćają, zrywaćany {{/stl 8}}– zerwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zrywaćrwę, zrywaćrwie, zrywaćrwij, zrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szarpaniem,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozrywać — dk I, pozrywaćam, pozrywaćasz, pozrywaćają, pozrywaćaj, pozrywaćał, pozrywaćany 1. «szarpiąc zerwać, zdjąć gwałtownie, rozerwać wiele czegoś; zerwać, zniszczyć coś w wielu miejscach; o wezbranej wodzie, o silnym wietrze: zerwać, znieść wiele… … Słownik języka polskiego
więzy — Przeciąć, zerwać więzy (łączące kogoś) z kimś, z czymś «zerwać stosunki z kimś lub z czymś, przestać się stykać, kontaktować»: (...) stracił zaufanie towarzyszy / uważa się go za dezertera / przeciął więzy / łączące z ojczyzną (...). T. Różewicz … Słownik frazeologiczny