-
1 Routine
Routine, usus rerum, auch bl, usus (Übung übh.). – palaestra (künstlerische Übung, Schule). – R. haben, usu atque exercitatione praeditum esse: große R. haben, magnarum rerum usum habere; magnum usum habere (z.B. in re militari): keine R. haben, nullum usum habere. – Routinier, usu rerum callidus; veterator (bes. vom Redner, z.B. in [1976] privatis causis satis veterator videbatur). – Routiniers in der Redekunst, quidam operarii linguā celeri et exercitatā. – routiniert, usu rerum callidus; veteratorius (z.B. ratio dicendi); veterator (auch in etw., in alqa re, z.B. in litteris, in causis, v. Pers.); vetus (z.B. accusator, gladiator).
-
2 Betrüger
[459] Betrüger, fraudator. – homo ad fallendum paratus od. instructus (ein Mensch, der gern andere täuscht). – circumscriptor (Bevorteller, bes. von dem, dervon der Unerfahrenheit junger Leute Nutzen zu ziehen sucht). – planus (herumziehender Marktschreier). – falsarius (der anderer Handschriften nachmacht). – ein seiner B., homo ad fraudem acutus: ein recht verschmitzter B., veterator: homo totus ex fraude factus: ein rechter B. sein, totum ex fraude et fallaciis constare. – Betrügerei, s. Betrug. – Betrügerin, mulier ad fallendum parata oder instructa. – betrügerisch, ad fallendum paratus oder instructus. fallax (gern täuschend, hinterlistig, arglistig). – fraudulentus (der durch List und Betrug den andern um das Seinige bringt). – dolosus (voller Ränke, ränkevoll; alle von Personen u. Dingen). – veterator (in Pfiffen u. Kniffen alt geworden, nur von Pers.). – vanus (eitel, nichtig, täuschend, von Dingen, z. B. spes). – b. Worte, verba ad fallendum instructa: b. Handlung, s. Betrug. – Adv.fraudulenter; fallaciter; dolose; per do lum (auf b. Art). – b. handeln, dolose od. malā fide agere: vielfach b. handeln, permulta fraudandi causā facere.
-
3 abgefeimt
abgefeimt; z. B. abgef. Schlauheit, inveterata cal liditas: ein a. Kerl, veterator: ein a. Taugenichts, homo ingeniosissime nequam: ein a. Bösewicht, homo insignite improbus.
-
4 Ausbund
Ausbund, caput (das Haupt, der Oberste, z. B. der Schurken, scelerum). – Außerdem durch insignis, eximius (ausnehmend), egregius (auserlesen, excellens, praestans (hervorragend), z. B. ein Au. von Schönheit. insignis ad pulchritudinem; eximius pulchritudine: ein Au. von Häßlichkeit, homo insignis ad deformitatem: ein Au. von Unverschämtheit, homo insigniter impudens; homo impudentissimus: er ist ein Au. sowohl von Lasterhaftigkeit als von Tugend, nihil illo est excellentius vel in vitiis vel in virtutibus. – ein Au. aller Schelme, veterator magnus.
-
5 durchtönen
durchtönen, personare. – durchtragen, portare per etc. – durchträumen, eine Nacht, totā nocte somniare. – durchtreiben, agere. pellere per etc. – einen Keil d., cuneum adigere. – durchtreten, I) v. intr.; z.B. die Lasttiere traten (durch den Schnee) durch, iumenta nivem penitus perfringebant. – II) v. tr.effringere (z.B. eine Tür, fores). – durchtrieben, versutus (verschlagen, verschmitzt). – astutus (schlau). – ein d. Kerl (Schalk), veterator. – Durchtriebenheit, versutia (Verschlagenheit). – calliditas (Geriebenheit). – durchtrinken, s. durchzechen.
-
6 ergrauen
ergrauen, canescere. canum fieri. canum esse coepisse. – consenescere (alt werden, z.B. sub od. in armis). – in etw. ergraut, veterator in alqa re (z.B. in causis privatis: u. in litteris).
-
7 Erzschelm
-
8 Erzschlaukopf
Erzschlaukopf, veterator. – Erzschurke, homo plenus perfidiarum et fraudum (ein Mensch voller Treulosigkeiten u. Betrügereien). Vgl. »Erzbösewicht«. – Erzschwätzer, homo omnium loquacissimus.
-
9 Fuchs
Fuchs, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: vulpes. – der schlaue F., vulpecula: was vom F. ist, Fuchs-, vulpinus. – 2) übtr., v. Menschen: vulpes. – ein schlauer F., homo versutus: ein seiner F., homo callidus: ein alter (verschlagener) F., veterator. – II) meton. = rote Haare wie der Fuchs habend: a) v. Menschen: homo rufus (fuchsrote, lichtrote). – homo rutilus (gelbrote). – b) v. Pferde: equus russeus od. russeo colore. – Fuchsbalg, pellis vulpina. – Fuchsbau, vulpis specus (Höhle). – vulpis fovĕa (Grube). – vulpis cubīle (Lager, Kessel). – fuchsig, fuchsrot, rufus (lichtrot). – russeus (gelbrot).
-
10 listig
listig, astutus (schlau, von Natur listig). – callidus (verschmitzt, durch Übung und Erfahrung listig geworden). – versutus (verschlagen, in Erfindung sinnreicher Plätze gewandt). – veterator (ein durchtriebener Schalk; im üblen Sinn = einverschmitzter Kerl). – dolosus (ränkevoll). – subdŏlus (hinterlistig). – Adv. astute; callide; versute; subdŏle.
-
11 Schalk
Schalk, homo lascivus (mutwilliger Mensch) – homo astutus od. versutus (schlauer od. verschlagener Mensch). – veterator (durchtriebener Schelm). – er hat den Sch. im Nacken, animi sub vulpe latent (s. Hor. art. poët. 437). – schalkhaft, lascivus (mutwillig, s. d.). – astutus. versutus (schlau, verschlagen). – Schalkhaftigkeit, Schalkheit, lascivia (Mutwille, s. d.). – astutia (Schlauheit).
-
12 Schelm
Schelm, homo infamis (ehrloser Mensch). – homo perfidus (ein treuloser Mensch). – homo fraudulentus (betrügerischer). – homo dolosus (voller List u. Ränke). – homo lascīvus (voll mutwilliger Schäkerei). – ein ausgelernter, durchtriebener Sch., veterator: ein armer Sch., homo miser: zum Sch. werden, fidem frangere (sein Wort brechen); existimationem perdere (die Ehre verlieren): durch etwas zum. Schelm werden, infamem fieri alqā re. – Sprichw., ein Sch. gibt mehr, als er hat, molā tantum salsā litant, qui non habent tura (Plin. nat. bist. praef. § 11.).
-
13 Schlaukopf
Schlaukopf, homo astūtus. – homo callidus (gescheiter Mensch). – ein alter Sch., veterator.
См. также в других словарях:
VETERATOR — Venuleio, l. ult. ff. de Aedilit.Edict. dictus est, qui ex venalitio novitiorum emptus, alicui ministerio praepositus, Novitium autem non tyrociniô animi, sed conditione servitutis intelligi: nec ad rem pertinere, Latine sciat, nec ne, nec ob id… … Hofmann J. Lexicon universale
Graptodytes — Taxobox name = Graptodytes regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Coleoptera familia = Dytiscidae subfamilia = Hydroporinae genus = Graptodytes Graptodytes is a genus of beetles in family Dytiscidae. It contains the… … Wikipedia
La Farce de Maître Pathelin — Maître Pathelin au tribunal, gravure du Moyen Âge La Farce de Maître Pathelin (ou La Farce de Maistre Pierre Pathelin, La Farce de Pathelin, Farce Maître Pierre Pathelin, Farce de Maître Patelin) est une pièce de théâtre (du genre de la farce)… … Wikipédia en Français
Graptodytes — Graptodytes … Wikipedia Español
Lucio Aurelio Cota (cónsul 144 a. C.) — Lucio Aurelio Cota (en latín, Lucius Aurelius Cota) magistrado romano, fue tribuno de la plebe en el año 154 a. C. y debido al carácter inviolable de esta magistratura rehusó de pagar a sus acreedores. Sus colegas tuvieron que declarar que sólo… … Wikipedia Español
Liste des genres de gastéropodes marins — Cette liste des genres de gastéropodes marins est une tentative de regrouper tous les genres connus d escargots de mer ou de mollusques gastéropodes marins qui ont été retrouvés dans les archives sur les fossiles. Presque tous ces genres avaient… … Wikipédia en Français
BISPELLIO — apud Marcell. l. 72. §. 5. ubi omnino, Num ergo et si bispellionem, aut alias turpem dederit bominem, idem sit? et Ulp. l. 3. ss. de evict. si ita quis stipulanti spondeat, sanum esse, furem non esse, bispellium non esse et coetera, mutilis… … Hofmann J. Lexicon universale
EBUTIUS — I. EBUTIUS praenomine Titus T. F. Elva, Magister Equitum Dictatore A. Posthumio: qui cûm, victoriâ nutante, ad Regilli lacum equis frenos detrahi iussisset, irrevocabili impetu in hostem latus, aciem Latinorum fudit et castra cepit. A. U. C. 320 … Hofmann J. Lexicon universale
LUTEUS Color in flammeis nuptialibus olim usitatus — teste Plin. l. 21. c. 8. In soccis item Sen. Hippol. Act. 1. Choro v. 322. Luteo plantas cohibente socco. Veste imo totâ. Idem Oedip. Act. 2. Choro v. 420. Crine flaventi simulata virgo, Luteam vestem retinente zonâ, und omnem Sponsarum apparatum … Hofmann J. Lexicon universale
NOVITII — servi proprie dicti sunt recentes: Veteratores vero sive Veterani, reliqui. Ulpianus l. 37. ff. de Aedil. Ed. Praecipiunt Aediles ne veterator pro novitio veneat. Item, Quia Venalitiarii seiunt, facile decurri ad Novitiorum emptionem, idcirco… … Hofmann J. Lexicon universale
ROBORARE — apud Flav. Vosisc. in Aureliano, c, 33. Templum solis fundavit et Pontifices roboravit; est munire et dotare salariis, privilegiis et opimis annuis reditibus. Sequitur enim Decrevit etiam emolumenta Architectis et Ministris. Eâdem notione… … Hofmann J. Lexicon universale