-
1 uszkodzenie
uszkodzenie n (-a) Beschädigung f; Schaden m;uszkodzenie ciała Körperverletzung f -
2 uszkodzenie
uszkodzenie [uʃkɔʣ̑ɛɲɛ] nt -
3 Havarie
2) ( Beschädigung) eines Schiffes uszkodzenie nt; okrętu eines Flugzeugs uszkodzenie nt; samolotu ( Schaden) awaria f -
4 Körperverletzung
uraz m ciałafahrlässige \Körperverletzung nieumyślne uszkodzenie nt ciałaschwere \Körperverletzung ciężkie uszkodzenie ciaławegen \Körperverletzung z powodu uszkodzenia ciała -
5 odprysk
-
6 rozbijać
I. vt1) ( powodować uszkodzenie, stłuczenie) szybę zerschlagen, einschlagen; jajko aufschlagen, zerschlagen; mur zerstören, durchbrechen\rozbijać samochód das Auto schrottreif [ lub zu Schrott] fahren\rozbijać rodzinę die Familie zerstören6) \rozbijać bank die Bank sprengen\rozbijać namiot/obóz ein Zelt/ein Lager aufschlagenII. vr1) ( ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) jajko, kieliszek, talerz: zerschlagen; samochód: Unfall haben; samolot: abstürzen\rozbijać się taksówkami po mieście mit dem Taxi durch die Stadt herumfahren ( fam) -
7 Beschädigung
Beschädigung <-, -en> fuszkodzenie nt -
8 Dachschaden
einen \Dachschaden haben mieć świra ( pot) -
9 Motorschaden
uszkodzenie nt silnika -
10 Panne
-
11 Sachbeschädigung
jur uszkodzenie nt mienia -
12 Schaden
Schaden <-s, -̈> mjdm \Schaden zufügen krzywdzić [ perf s-] kogośeiner S. \Schaden zufügen szkodzić [ perf za-] czemuśmit \Schaden verkaufen sprzedawać [ perf sprzedać] ze stratązu \Schaden kommen odnieść obrażeniaeinen lebenslänglichen \Schaden davontragen doznać trwałego uszczerbku na zdrowiu -
13 Störung
Störung <-, -en> f1) ( Stören) des Gleichgewichts, der Ordnung naruszenie nt; einer Veranstaltung, des Arbeitsablaufs zakłócenie ntnächtliche \Störung zakłócenie nt ciszy nocnejnervöse \Störungen zaburzenia nerwowe -
14 verwundbar
das ist seine \verwundbare Stelle to jego czuły punkt
См. также в других словарях:
uszkodzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uszkodzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uszkodzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uszkodzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszkodzenie — n I 1. rzecz. od uszkodzić. 2. lm D. uszkodzenieeń «miejsce uszkodzone; defekt, usterka» Pracuje przy naprawie uszkodzenia. 3. lm D. uszkodzenieeń «zmiana tkanki, narządu pod wpływem uderzenia, uciśnięcia, zgniecenia, oparzenia itp.» Uszkodzenie… … Słownik języka polskiego
rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… … Słownik języka polskiego
uraz — m IV, D. u, Ms. urazzie; lm M. y 1. «uszkodzenie tkanek lub narządów wskutek miejscowego lub ogólnego działania jakiegoś czynnika zewnętrznego (np. chemicznego, mechanicznego, termicznego); ogólniej: uszkodzenie ciała wskutek uderzenia, nacięcia … Słownik języka polskiego
rana — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. rananie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uszkodzenie naskórka, czasami także głębiej leżących tkanek, połączone najczęściej z krwawieniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płytka, głęboka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
awaria — ż I, DCMs. awariarii; lm D. awariarii (awariaryj) 1. «uszkodzenie, zepsucie się maszyny, urządzenia technicznego itp., uniemożliwiające lub ograniczające użytkowanie danego obiektu» Awaria silnika. Awaria sieci elektrycznej, gazowej,… … Słownik języka polskiego
defekt — m IV, D. u, Ms. defektkcie; lm M. y 1. «uszkodzenie, usterka; wada fizyczna, ułomność» Defekt motoru, silnika. Defekty czcionek. Towar z defektem. Defekt stylu, wymowy. Szpecący defekt skóry. 2. «uszkodzony lub niekompletny egzemplarz druku… … Słownik języka polskiego
gradobicie — n I, blm «opad gradu powodujący uszkodzenie lub zniszczenie zasiewów, drzew owocowych» Ubezpieczenie od gradobicia … Słownik języka polskiego
kalectwo — n III, Ms. kalectwowie; lm D. kalectwoectw «stan organizmu spowodowany ciężkim uszkodzeniem, utrudniającym lub uniemożliwiającym jego normalne funkcjonowanie; ciężkie uszkodzenie ciała» Kalectwo wrodzone. Ktoś dotknięty ciężkim kalectwem. Jazda… … Słownik języka polskiego
kancerowaty — «mający uszkodzenie; zniszczony» Kancerowaty znaczek … Słownik języka polskiego
mechaniczny — 1. «dotyczący mechaniki, działający, powstały na zasadzie praw mechaniki» Uszkodzenie mechaniczne. ∆ fiz. Energia mechaniczna «energia związana ze zmianami położenia ciała oraz z samym położeniem ciała względem innych ciał» ∆ Koń mechaniczny… … Słownik języka polskiego