uszkodzenie

См. также в других словарях:

• uszkodzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uszkodzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uszkodzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uszkodzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uszkodzenie — n I 1. rzecz. od uszkodzić. 2. lm D. uszkodzenieeń «miejsce uszkodzone; defekt, usterka» Pracuje przy naprawie uszkodzenia. 3. lm D. uszkodzenieeń «zmiana tkanki, narządu pod wpływem uderzenia, uciśnięcia, zgniecenia, oparzenia itp.» Uszkodzenie… …   Słownik języka polskiego

• rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… …   Słownik języka polskiego

• uraz — m IV, D. u, Ms. urazzie; lm M. y 1. «uszkodzenie tkanek lub narządów wskutek miejscowego lub ogólnego działania jakiegoś czynnika zewnętrznego (np. chemicznego, mechanicznego, termicznego); ogólniej: uszkodzenie ciała wskutek uderzenia, nacięcia …   Słownik języka polskiego

• rana — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. rananie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uszkodzenie naskórka, czasami także głębiej leżących tkanek, połączone najczęściej z krwawieniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płytka, głęboka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• awaria — ż I, DCMs. awariarii; lm D. awariarii (awariaryj) 1. «uszkodzenie, zepsucie się maszyny, urządzenia technicznego itp., uniemożliwiające lub ograniczające użytkowanie danego obiektu» Awaria silnika. Awaria sieci elektrycznej, gazowej,… …   Słownik języka polskiego

• defekt — m IV, D. u, Ms. defektkcie; lm M. y 1. «uszkodzenie, usterka; wada fizyczna, ułomność» Defekt motoru, silnika. Defekty czcionek. Towar z defektem. Defekt stylu, wymowy. Szpecący defekt skóry. 2. «uszkodzony lub niekompletny egzemplarz druku… …   Słownik języka polskiego

• gradobicie — n I, blm «opad gradu powodujący uszkodzenie lub zniszczenie zasiewów, drzew owocowych» Ubezpieczenie od gradobicia …   Słownik języka polskiego

• kalectwo — n III, Ms. kalectwowie; lm D. kalectwoectw «stan organizmu spowodowany ciężkim uszkodzeniem, utrudniającym lub uniemożliwiającym jego normalne funkcjonowanie; ciężkie uszkodzenie ciała» Kalectwo wrodzone. Ktoś dotknięty ciężkim kalectwem. Jazda… …   Słownik języka polskiego

• kancerowaty — «mający uszkodzenie; zniszczony» Kancerowaty znaczek …   Słownik języka polskiego

• mechaniczny — 1. «dotyczący mechaniki, działający, powstały na zasadzie praw mechaniki» Uszkodzenie mechaniczne. ∆ fiz. Energia mechaniczna «energia związana ze zmianami położenia ciała oraz z samym położeniem ciała względem innych ciał» ∆ Koń mechaniczny… …   Słownik języka polskiego