-
1 uczynić
czynić odpowiedzialnym verantwortlich machen;czynić przygotowania Vorbereitungen treffen;czynić postępy Fortschritte machen;czynić cuda Wunder vollbringen;czynić krzywdę k-u jemandem unrecht tun;czynić zadość Genüge tun;czynić dobrze Gutes tun -
2 uczynić
-
3 uczynić
vt pf→ czynić -
4 czynić
czynić odpowiedzialnym verantwortlich machen;czynić przygotowania Vorbereitungen treffen;czynić postępy Fortschritte machen;czynić cuda Wunder vollbringen;czynić krzywdę k-u jemandem unrecht tun;czynić zadość Genüge tun;czynić dobrze Gutes tun -
5 zadość
sprawiedliwości stało się zadość der Gerechtigkeit wurde Genüge getan -
6 przerzedzać
-
7 beste
beste(r, s) ['bɛstə, -tɐ, -təs]1) attr najlepsza(-y, -e)von \bester Qualität najlepszej jakościaus \bestem Hause [o \bester Familie] z najlepszego rodu [o najlepszej rodziny]der/die/das Beste najlepszy/najlepsza/najlepszedas Beste vom Besten coś najlepszego, najlepsze z najlepszycher ist der Beste von allen on jest najlepszy ze wszystkichsie wollen das Beste von allem oni chcą to co najlepszein der Klasse war er immer der Beste on był w klasie zawsze najlepszyNachgeben ist nicht immer das Beste poddanie się nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniemdas Beste wäre... byłoby najlepiej...glaube mir, es ist nur zu deinem Besten uwierz mi, to tylko dla twojego dobrawir wollen das Beste hoffen mamy nadzieję na najlepszemeine Beste/mein Bester! ( fam) mój/moja najukochańszy/najukochańszaes steht [mit etw ( dat) ] nicht zum Besten to nie wygląda dobrze, to nie rokuje nadzieisein Bestes tun starać [ perf po-] się najbardziej jak ktoś potrafizu jds Besten w czyimś interesieder/die Beste najodpowiedniejszy (-sza), najlepszy (-sza)auf Partys pflegte sie immer lustige Anekdoten zum Besten zu geben na imprezach zawsze opowiadał zabawne anekdotyeine Runde zum Besten geben postawić kolejkę5) ( jdn zum Narren halten)sein Bestes tun [o geben] uczynić wszystko, co możliwe, dać z siebie wszystkozu seinem/ihrem Besten dla jego/jej dobraII. advam Besten najlepiejsie singt am Besten ona śpiewa najlepiejes wäre [wohl] am Besten, wenn... byłoby [chyba] najlepiej, gdyby... -
8 daransetzen
daran|setzenI. vtalles \daransetzen etw zu tun uczynić wszystko, aby coś osiągnąćII. vrsich \daransetzen zabrać się do czegoś -
9 einsetzen
ein|setzenI. vt5) ( zum Einsatz bringen) Truppen, Polizei wprowadzić do akcji; Waffen, Tränengas użyć; Sonderzug podstawić; Mitarbeiter przydzielić7) spieleetw \einsetzen Spielfigur zagrać czymś; Geldbetrag postawić cośIII. vr1) ( sich engagieren)sich voll für jdn/etw \einsetzen być [kimś/czymś] całkowicie pochłoniętym2) ( sich verwenden für)sich für jdn \einsetzen wstawić się za kimś -
10 Frechheit
Frechheit <-, -en> fbezczelność fdie \Frechheit besitzen etw zu tun mieć czelność uczynić coś -
11 freistehen
-
12 freundlich
freu ndlich ['frɔyntlɪç]I. adj1) ( liebenswürdig) uprzejmy\freundlich zu jdm sein być miłym dla kogośdas ist sehr \freundlich von Ihnen to bardzo miło z Pana stronyso \freundlich sein und etw tun być tak miłym i uczynić coś -
13 haftbar
für etw \haftbar sein być za coś odpowiedzialnymjdn für etw \haftbar machen uczynić kogoś odpowiedzialnym za coś -
14 können
können ['kœnən]I. <konnte, gekonnt> vtgut Deutsch \können dobrze znać język niemieckinichts \können nic nie potrafićetw dafür \können mieć na coś wpływnichts dafür \können nie mieć na coś wpływuII. <konnte, gekonnt> vi( fähig sein) mócich kann nicht mehr ( fam) już nie mogę( vermögen)etw tun \können móc coś uczynićetw nicht vergessen \können nie być w stanie czegoś zapomniećlaufen/lesen \können umieć chodzić/czytać( dürfen)etw tun \können móc coś zrobićkann ich heute ins Kino? [czy] mogę pójść dzisiaj do kina?\können Sie mir sagen, wo/wie...? [czy] może mi Pan powiedzieć, gdzie/jak...?kann ich Ihnen weiterhelfen? czy mogę Panu pomóc? -
15 thematisieren
thematisieren *vtetw \thematisieren Buch: traktować o czymś; Buchautor: uczynić coś [głównym] tematem; Gesprächsteilnehmer: zająć się tematem czegoś -
16 willens
См. также в других словарях:
uczynić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić – uczynić postępy; zrobić [i syn.] krok w tył [i syn.] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczynić — czemuś zadość zob. zadość 2 … Słownik frazeologiczny
uczynić — dk VIa, uczynićnię, uczynićnisz, uczyń, uczynićnił, uczynićniony książk. «wykonać, zrobić, zdziałać coś, dokonać czegoś; popełnić, sprawić, wyrządzić coś» Uczynić ruch ręką. Uczynić wiele dobrego. Uczynić szkodę. Uczynić komuś krzywdę. Uczynić… … Słownik języka polskiego
czynić – uczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}honor {{/stl 13}}{{stl 7}} zaszczycić, wyróżnić kogoś, przynosić komuś zaszczyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zechce pan uczynić mi honor i przyjąć moje zaproszenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić postępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} uzyskiwać coraz lepsze wyniki w jakiejś dziedzinie; osiągać coraz wyższy poziom; podnosić swoje kwalifikacje, rozwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez miesiąc uczynił znaczne postępy w nauce. Uczeni czynią postępy w badaniach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzmocnić — dk VIa, wzmocnićnię, wzmocnićnisz, wzmocnićnij, wzmocnićnił, wzmocnićniony wzmacniać ndk I, wzmocnićam, wzmocnićasz, wzmocnićają, wzmocnićaj, wzmocnićał, wzmocnićany 1. «uczynić mocniejszym, dodać komuś lub czemuś sił; umocnić, pokrzepić»… … Słownik języka polskiego
zabezpieczyć — dk VIb, zabezpieczyćczę, zabezpieczyćczysz, zabezpieczyćpiecz, zabezpieczyćczył, zabezpieczyćczony zabezpieczać ndk I, zabezpieczyćam, zabezpieczyćasz, zabezpieczyćają, zabezpieczyćaj, zabezpieczyćał, zabezpieczyćany 1. «uczynić bezpiecznym nie… … Słownik języka polskiego
zaostrzyć — dk VIb, zaostrzyćrzę, zaostrzyćrzysz, zaostrzyćostrz, zaostrzyćrzył, zaostrzyćrzony zaostrzać ndk I, zaostrzyćam, zaostrzyćasz, zaostrzyćają, zaostrzyćaj, zaostrzyćał, zaostrzyćany 1. «ostrząc, strugając nadać czemuś ostry koniec, uczynić coś… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… … Słownik języka polskiego