-
41 humifico
ūmĭfĭco (not hū-), no perf. nor sup., āre, 1, v. a. [umificus], to make moist, to moisten:sementem Notus umificet,
Aus. Idyll. 8, 12. -
42 imbrifico
imbrĭfĭco, āre, v. a. [imber-facio], to rain upon, to wet, moisten (post-class.):terram aquis (aër),
Mart. Cap. 6, § 584. -
43 imbuo
imbŭo ( inb-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [in- and root biv-; cf. bibo, and Gr. pinô], to wet, moisten, dip, tinge, touch, etc. (class.; cf.: inficio, infusco).I.Lit.:II.liquoribus lanam,
Col. 9, 14, 15: tapetes, quos concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius ap. Gell. 20, 9, 3:cados amurca,
Plin. 15, 8, 8, § 33:guttura lacte,
Ov. Ib. 131:imbuti sanguine gladii legionum vel madefacti potius,
wet, or rather dripping with blood, Cic. Phil. 14, 3, 6:sanguis novus imbuit arma,
Verg. A. 7, 554:sanguine manus,
Vell. 2, 20, 1:vestis imbuta sanguine,
Ov. M. 9, 153:munus tabo imbutum,
Hor. Epod. 5, 65:tela imbuta veneno,
Ov. Tr. 4, 1, 77:oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit,
Hor. C. 1, 13, 16:odore imbuta Testa,
id. Ep. 1, 2, 69.—With Gr. acc.:alium quae sunt inbuta colorem,
Lucr. 2, 734 Munro.—Trop.A.In gen., to fill, tinge, stain, taint, infect, imbue, imbrue with any thing (esp. freq. in part. perf.): morte manus, Att. ap. Non. 521, 8; cf.:(β).gladium scelere,
Cic. Phil. 5, 7, 20:talibus promissis aures militum,
Curt. 4, 10, 17:militum sanguine manus,
id. 3, 8, 5.—In part. perf.:B.aliqua humanitate imbuti,
Varr. R. R. 1, 17, 4; cf.:religione imbuti,
Cic. Div. 1, 42, 93:imbutus admiratione,
Liv. 21, 39, 7:legiones favore Othonis,
Tac. H. 2, 85:miles longo Caesarum sacramento,
id. ib. 1, 5:imbuti et infecti Romanis delenimentis,
Liv. 40, 11, 3:imbutus alicujus consiliis,
id. 42, 26, 8:hac ille crudelitate imbutus,
Cic. Phil. 3, 3, 4:superstitione,
id. Fin. 1, 18, 60:sociale bellum macula sceleris imbutum,
id. Font. 14, 31:colonorum caede imbutis armis,
Liv. 4, 31, 7:imbutae caede manus,
Ov. A. A. 2, 714:imbutae praeda manus,
Tac. A. 1, 36.—In partic.1.To inspire or impress early, to accustom, inure, initiate, instruct, imbue:2.his ego de artibus gratiam facio, ne colas, ne inbuas eis tuom ingenium,
Plaut. Trin. 2, 2, 17:quibus ille studiis ab ineunte aetate se imbuerat,
Cic. Deiot. 10, 28; cf.:animum tenerum opinionibus,
id. Att. 14, 13, B, 4:variis erroribus,
id. Tusc. 3, 1, 2:adulescentuli castrensibus stipendiis imbuebantur,
Plin. Ep. 8, 14, 5:liberaliter educatos servilibus vitiis imbuisse,
Liv. 26, 2, 11:nemo est tam immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio,
Cic. Tusc. 1, 13, 30; cf.:ea pietate omnium pectora imbuerat, ut, etc.,
Liv. 1, 21, 1:inter novitatem successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus inbuenda sit,
id. 41, 15, 8:imbuendis sociis ad officia legum,
Tac. A. 12, 32:nec quicquam prius imbuuntur quam contemnere deos,
id. H. 5, 5:qui honestis sermonibus aures imperatoris imbuant,
id. ib. 4, 7; id. Or. 29; 31:optume cum domito juvencus imbuitur,
is trained to labor, Plin. 8, 45, 70, § 180.—To do any thing for the first time, explore, essay, set the example ( poet.):3.illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
was the first to navigate, Cat. 64, 11:terras vomere,
to plough first, Ov. Tr. 3, 11, 52; Val. Fl. 1, 69:phialam nectare,
to fill first, Mart. 8, 51, 17: bellum sanguine, to initiate, i. e. to begin, Verg. A. 7, 542; cf. ib. 554:juvenem primo Hymenaeo (conjux),
Sil. 3, 65:imbuis exemplum primae tu, Romule, palmae,
begin, set the example, Prop. 4 (5), 10, 5:opus,
Ov. A. A. 1, 654.—Esp. in part. perf., somewhat instructed, imbued, initiated, trained:nos ita a majoribus instituti atque imbuti sumus, ut. etc.,
Cic. Phil. 10, 10, 20; cf.:et doctrina liberaliter institutus et aliquo jam imbutus usu,
id. de Or. 2, 39, 162:parentum praeceptis imbuti,
id. Off. 1, 32, 118: imbutus rudimentis militiae, Vell. 2, 129, 2; cf.:imbutum jam a juventa certaminibus plebeiis,
Liv. 5, 2, 13:cognitiones verborum, quibus imbuti sumus,
Cic. Fin. 2, 5, 16:dialecticis imbutus,
id. Tusc. 1, 7, 14; cf.:litteris saltem leviter imbutus,
Quint. 1, 2, 16:quasi non perfectum litteris sed imbutum,
Suet. Gramm. 4:(verna) Litterulis Graecis imbutus,
Hor. Ep. 2, 2, 7:ad quam (legem) non docti, sed facti, non instituti, sed imbuti sumus,
Cic. Mil. 4, 10;so opp. instructus: elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus,
Tac. Or. 19.— Poet.:aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla,
endued, Lucr. 2, 502 Munro (dub.; v. Lachm. Lucr. 2, p. 102). -
44 immadido
immădĭdo, āre, 1, v. a. [in-madidus], [p. 891] to moisten, wet, Ambros. Exc. Frat. 2, 12; id. ap. Luc. 7, § 20. -
45 inbuo
imbŭo ( inb-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [in- and root biv-; cf. bibo, and Gr. pinô], to wet, moisten, dip, tinge, touch, etc. (class.; cf.: inficio, infusco).I.Lit.:II.liquoribus lanam,
Col. 9, 14, 15: tapetes, quos concha purpura imbuens venenavit, Cn. Matius ap. Gell. 20, 9, 3:cados amurca,
Plin. 15, 8, 8, § 33:guttura lacte,
Ov. Ib. 131:imbuti sanguine gladii legionum vel madefacti potius,
wet, or rather dripping with blood, Cic. Phil. 14, 3, 6:sanguis novus imbuit arma,
Verg. A. 7, 554:sanguine manus,
Vell. 2, 20, 1:vestis imbuta sanguine,
Ov. M. 9, 153:munus tabo imbutum,
Hor. Epod. 5, 65:tela imbuta veneno,
Ov. Tr. 4, 1, 77:oscula, quae Venus Quinta parte sui nectaris imbuit,
Hor. C. 1, 13, 16:odore imbuta Testa,
id. Ep. 1, 2, 69.—With Gr. acc.:alium quae sunt inbuta colorem,
Lucr. 2, 734 Munro.—Trop.A.In gen., to fill, tinge, stain, taint, infect, imbue, imbrue with any thing (esp. freq. in part. perf.): morte manus, Att. ap. Non. 521, 8; cf.:(β).gladium scelere,
Cic. Phil. 5, 7, 20:talibus promissis aures militum,
Curt. 4, 10, 17:militum sanguine manus,
id. 3, 8, 5.—In part. perf.:B.aliqua humanitate imbuti,
Varr. R. R. 1, 17, 4; cf.:religione imbuti,
Cic. Div. 1, 42, 93:imbutus admiratione,
Liv. 21, 39, 7:legiones favore Othonis,
Tac. H. 2, 85:miles longo Caesarum sacramento,
id. ib. 1, 5:imbuti et infecti Romanis delenimentis,
Liv. 40, 11, 3:imbutus alicujus consiliis,
id. 42, 26, 8:hac ille crudelitate imbutus,
Cic. Phil. 3, 3, 4:superstitione,
id. Fin. 1, 18, 60:sociale bellum macula sceleris imbutum,
id. Font. 14, 31:colonorum caede imbutis armis,
Liv. 4, 31, 7:imbutae caede manus,
Ov. A. A. 2, 714:imbutae praeda manus,
Tac. A. 1, 36.—In partic.1.To inspire or impress early, to accustom, inure, initiate, instruct, imbue:2.his ego de artibus gratiam facio, ne colas, ne inbuas eis tuom ingenium,
Plaut. Trin. 2, 2, 17:quibus ille studiis ab ineunte aetate se imbuerat,
Cic. Deiot. 10, 28; cf.:animum tenerum opinionibus,
id. Att. 14, 13, B, 4:variis erroribus,
id. Tusc. 3, 1, 2:adulescentuli castrensibus stipendiis imbuebantur,
Plin. Ep. 8, 14, 5:liberaliter educatos servilibus vitiis imbuisse,
Liv. 26, 2, 11:nemo est tam immanis, cujus mentem non imbuerit deorum opinio,
Cic. Tusc. 1, 13, 30; cf.:ea pietate omnium pectora imbuerat, ut, etc.,
Liv. 1, 21, 1:inter novitatem successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus inbuenda sit,
id. 41, 15, 8:imbuendis sociis ad officia legum,
Tac. A. 12, 32:nec quicquam prius imbuuntur quam contemnere deos,
id. H. 5, 5:qui honestis sermonibus aures imperatoris imbuant,
id. ib. 4, 7; id. Or. 29; 31:optume cum domito juvencus imbuitur,
is trained to labor, Plin. 8, 45, 70, § 180.—To do any thing for the first time, explore, essay, set the example ( poet.):3.illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
was the first to navigate, Cat. 64, 11:terras vomere,
to plough first, Ov. Tr. 3, 11, 52; Val. Fl. 1, 69:phialam nectare,
to fill first, Mart. 8, 51, 17: bellum sanguine, to initiate, i. e. to begin, Verg. A. 7, 542; cf. ib. 554:juvenem primo Hymenaeo (conjux),
Sil. 3, 65:imbuis exemplum primae tu, Romule, palmae,
begin, set the example, Prop. 4 (5), 10, 5:opus,
Ov. A. A. 1, 654.—Esp. in part. perf., somewhat instructed, imbued, initiated, trained:nos ita a majoribus instituti atque imbuti sumus, ut. etc.,
Cic. Phil. 10, 10, 20; cf.:et doctrina liberaliter institutus et aliquo jam imbutus usu,
id. de Or. 2, 39, 162:parentum praeceptis imbuti,
id. Off. 1, 32, 118: imbutus rudimentis militiae, Vell. 2, 129, 2; cf.:imbutum jam a juventa certaminibus plebeiis,
Liv. 5, 2, 13:cognitiones verborum, quibus imbuti sumus,
Cic. Fin. 2, 5, 16:dialecticis imbutus,
id. Tusc. 1, 7, 14; cf.:litteris saltem leviter imbutus,
Quint. 1, 2, 16:quasi non perfectum litteris sed imbutum,
Suet. Gramm. 4:(verna) Litterulis Graecis imbutus,
Hor. Ep. 2, 2, 7:ad quam (legem) non docti, sed facti, non instituti, sed imbuti sumus,
Cic. Mil. 4, 10;so opp. instructus: elementis studiorum etsi non instructus, at certe imbutus,
Tac. Or. 19.— Poet.:aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla,
endued, Lucr. 2, 502 Munro (dub.; v. Lachm. Lucr. 2, p. 102). -
46 infundo
I.Lit.:B.aliquid in aliquod vas,
Cic. Tusc. 1, 25, 61:vinum reticulo aut cribro,
Sen. Ben. 7, 19:aliquid in nares,
Plin. 20, 17, 69, § 180:sine riguis mare in salinas infundentibus,
id. 31, 7, 39, § 81: rex Mithridates Aquilio duci capto aurum in os infudit, id. 33, 3, 14, § 48:animas formatae terrae,
Ov. M. 1, 364; Plin. 3, 1, 1, § 5: sibi resinam et nardum, to anoint one ' s self with, Auct. B. H. 33; Plin. 10, 46, 63, § 129.—Transf.1.Infundere alicui aliquid, to pour out for, to administer to, present to, lay before:2.alicui venenum,
Cic. Phil. 11, 6, 13:alicui poculum,
Hor. Epod. 5, 77:jumentis hordea,
Juv. 8, 154:(Neroni) totam tremuli frontem pulli,
id. 6, 616.—Esp., as a medicine, to administer to a person, for a disease:(aloë) dysenteriae infunditur,
Plin. 27, 4, 5, § 20:tenesmo et dysentericis,
id. 20, 21, 84, § 227.—With abl.:clystere,
Plin. 24, 9, 40, § 66.—To wet, moisten:3.olivam aceto non acerrimo,
Col. 12, 47:si uvam nimius imber infuderit,
Pall. 11, 9.—To pour out, cast, hurl anywhere:4.nimbum desuper alicui,
Verg. A. 4, 122:gemmas margaritasque mare littoribus infundit,
Curt. 8, 9:vim sagittarum ratibus,
id. 9, 7:agmen urbi,
Flor. 3, 21, 6:agmina infusa Graecis,
Curt. 5, 7, 1; cf. 7, 9, 8.—To mix itself, mingle with any thing:II.cum homines humiliores in alienum ejusdem nominis infunderentur genus,
Cic. Brut. 16, 62; id. Fam. 9, 15, 2.—Trop., to pour into, spread over, communicate, impart:A.orationem in aures tuas,
Cic. de Or. 2, 87, 355:aliquid ejusmodi auribus ejus,
Amm. 14, 9, 2:imperatoris auribus,
id. 15, 3, 5:magorum sensibus,
id. 23, 6, 33:per aures cantum,
Sil. 11, 433:vitia in civitatem,
Cic. Leg. 3, 14, 32:nihil ex illius animo quod semel esset infusum, umquam effluere potuisse,
id. de Or. 2, 47, 300:rebus lumen,
Sen. Hipp. 154:civitati detrimenta (acc. to others, infligere),
Just. 3, 5.— Hence, in-fūsus, a, um, P. a., poured over or into.Lit.:B.sucus infusus auribus,
Plin. 20, 8, 27, § 69:cinis in aurem,
id. 30, 3, 8, § 24:sucus per nares,
id. 25, 13, 92, § 144:vino,
drunk with wine, Macr. S. 7, 5:infusam vomitu egerere aquam,
swallowed, Curt. 7, 5, 8.—Transf., of things not fluid:nudos umeris infusa capillos,
falling down on, Ov. M. 7, 183:canitiem infuso pulvere foedans,
Cat. 64, 224:si qua concurrerat, obruebatur (navis) infuso igni,
Liv. 37, 30, 5:sole infuso (terris),
at daybreak, Verg. A. 9, 461:conjugis gremio,
resting on her bosom, id. ib. 8, 406:collo infusa amantis,
Ov. H. 2, 93:populus circo,
Verg. A. 5, 552:totamque infusa per artus Mens agitat molem,
id. ib. 6, 726:infusa tranquilla per aethera pace,
Sil. 7, 258:cera in eam formam gypsi infusa,
Plin. 35, 12, 4, § 153:imago senis cadaveri infusa,
Quint. 6, 1, 40. -
47 inhumigo
ĭn-hūmĭgo, 1, v. a., to moisten, wet: campum totum, Liv. Andron. ap. Non. 62, 22 (Trag. Rel. p. 2 Rib.). -
48 inrigo
irrĭgo ( inr-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. inrigo], to lead or conduct water or other liquids to a place.I.Lit.:II.amurcam ad arbores,
Cato, R. R. 36:aquam in areas,
id. ib. 151:imbres (plantis),
Verg. G. 4, 115.—Transf.A.To water, irrigate:B.Aegyptum Nilus irrigat,
Cic. N. D. 2, 52, 130; cf.fig.: Democritus, cujus fontibus Epicurus hortulos suos inrigavit,
id. ib. 1, 43, 120:jugera L. prati,
id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3:hortos,
Just. 11, 10, 9.—To overflow, inundate:C.Circus Tiberi superfuso irrigatus,
Liv. 7, 3:Pactolus irrigat culta auro,
Verg. A. 10, 142.—To wet, moisten, bedew:D.terram sanguine,
Plin. 2, 63, 63, § 159:irrigat terram cruor,
Sen. Thyest. 44:fletu genas,
id. Phoen. 441. —To supply with fluid: venas quae sub cute sunt. Cels. 7, 7, 15; cf. Flor. 1, 23, 2.—III.Trop.A.To cheer, refresh, nourish, strengthen, flood, diffuse:B.vino aetatem,
Plaut. Poen. 3, 3, 86: per aures pectus, Lucil. ap. Non. 497, 31:sol irrigat assidue caelum candore recenti,
Lucr. 5, 282: per membra quietem, to diffuse, id. 4, 908; cf.:alicui placidam per membra quietem,
Verg. A. 1, 692:fessos sopor irrigat artus,
id. ib. 3, 511:ut studiosi juvenes lectione severa irrigarentur,
Petr. 4.— -
49 inudo
-
50 irrigo
irrĭgo ( inr-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. inrigo], to lead or conduct water or other liquids to a place.I.Lit.:II.amurcam ad arbores,
Cato, R. R. 36:aquam in areas,
id. ib. 151:imbres (plantis),
Verg. G. 4, 115.—Transf.A.To water, irrigate:B.Aegyptum Nilus irrigat,
Cic. N. D. 2, 52, 130; cf.fig.: Democritus, cujus fontibus Epicurus hortulos suos inrigavit,
id. ib. 1, 43, 120:jugera L. prati,
id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3:hortos,
Just. 11, 10, 9.—To overflow, inundate:C.Circus Tiberi superfuso irrigatus,
Liv. 7, 3:Pactolus irrigat culta auro,
Verg. A. 10, 142.—To wet, moisten, bedew:D.terram sanguine,
Plin. 2, 63, 63, § 159:irrigat terram cruor,
Sen. Thyest. 44:fletu genas,
id. Phoen. 441. —To supply with fluid: venas quae sub cute sunt. Cels. 7, 7, 15; cf. Flor. 1, 23, 2.—III.Trop.A.To cheer, refresh, nourish, strengthen, flood, diffuse:B.vino aetatem,
Plaut. Poen. 3, 3, 86: per aures pectus, Lucil. ap. Non. 497, 31:sol irrigat assidue caelum candore recenti,
Lucr. 5, 282: per membra quietem, to diffuse, id. 4, 908; cf.:alicui placidam per membra quietem,
Verg. A. 1, 692:fessos sopor irrigat artus,
id. ib. 3, 511:ut studiosi juvenes lectione severa irrigarentur,
Petr. 4.— -
51 lavo
lăvo, lāvi, lautum, lăvātum and lōtum (in class. prose, perf. lāvi; sup. always lavātum; perf. part. lautus; the other forms of the first conj. Also, pres. lavĕre; second pers. lavis, ante-class. and poet.; cf. Diom. 1, p. 377; v. Neue, Formenl. second ed. 2, p. 420), 1 and 3, v. a. and n. [Gr. lu- in luthron; strengthened in louô, loutron; cf. loWetron; Lat. luo (pol-luo, etc.), diluvium, lutus], to wash, bathe, lave.I.Lit.:(β).si inquinata erit lavito,
Cato, R. R. 65: puerum, Enn. ap. Non. 504, 17; Plaut. Truc. 5, 10:manus lavite,
Titin. ib. 22:manus lava,
Cic. de Or. 2, 60, 246: cum jam manus pransores lavarent, Veran. ap. Macrob. S. 3, 6, 14.—Mid.: cum soceris generi non lavantur, do not bathe themselves or bathe, id. Off. 1, 35, 129:lavantur in fluminibus,
Caes. B. G. 4, 1:cur te lautum voluit occidere?
Cic. Deiot. 7, 20:lautis manibus,
Hor. S. 2, 3, 282:lotis pedibus,
Plin. 24, 11, 62, § 103:vestimenta lota,
Petr. 30 fin.:qui it lavatum in balineas,
Plaut. Rud. 2, 3, 51; so,eo lavatum,
id. Aul. 3, 6, 43; id. Stich. 4, 1, 62; Ter. Eun. 3, 5, 44; 52; id. Heaut. 4, 1, 42:(venias) vasa lautum, non ad cenam dico,
Plaut. Stich. 4, 2, 15.—Neutr.:B.pisces ego credo, qui usque dum vivunt, lavant, Minus diu lavere, quam haec lavat Phronesium,
Plaut. Truc. 2, 3, 1 sqq.:illa si jam laverit, mihi nuncia,
Ter. Heaut. 4, 1, 5:lavanti regi dicitur nuntiatum, hostes adesse,
Liv. 44, 6.—Transf., to wet, moisten, bedew:II.eas (tabellas) lacrimis lavis,
Plaut. Ps. 1, 1, 8:si... neque quicquam captumst piscium, salsi lautique pure domum redimus clanculum,
soaked, id. Rud. 2, 1, 12; Lucr. 5, 950:lacrimis vultum lavere profusis,
Ov. M. 9, 680; Luc. 6, 709;esp. of bloodshed: lavit ater corpora sanguis,
Verg. G. 3, 221:lavit improba teter Ora cruor,
id. A. 10, 727:sanguine largo Colla,
id. ib. 12, 722:arma cerebro,
Val. Fl. 4, 153:his (rivis) nunc illa viridia, nunc haec, interdum simul omnia lavantur,
Plin. Ep. 5, 6, 40; cf.of rivers: flavus quam Tiberis lavat,
Hor. C. 2, 3, 18; id. Epod. 16, 28;of the ocean: quas Oceani refluum mare lavit arenas,
Ov. M. 7, 267.—Trop., to wash away:A.venias nunc precibus lautum peccatum tuum,
Ter. Phorm. 5, 7, 80:dulci Mala vino lavere,
Hor. C. 3, 12, 2.—Hence, lautus, a, um, P. a.Lit., washed, bathed, laved (very rare): nam itast ingenium muliebre;B.bene quom lauta tersa ornata fictast, infectast tamen,
Plaut. Stich. 5, 5, 4: in double meaning with C., v. infra: lautam vis an nondum lauta quae sit? Pa. Siccam, at sucidam, Plaut. Mil. 3, 1, 192 Lorenz ad loc.—Hence, transf., neat, elegant, splendid, sumptuous, luxurious: tute tibi puer es;(β). C.lautus luces cereum,
i. e. in a fine dress, Plaut. Curc. 1, 1, 9:nihil apud hunc lautum, nihil elegans, nihil exquisitum,
Cic. Pis. 27, 67:lauta supellex,
id. de Or. 1, 36, 165: lautum victum et elegantem colere, id. Fragm. ap. Non. 337, 27:magnificum et lautum,
id. Fam. 9, 16, 8:lautiora opera,
Plin. 16, 15, 26, § 67:lauto cenare paratu,
Juv. 14, 13:epulae lautiores,
Stat. S. 1, 6, 32:lautissima vina,
Plin. 14, 13, 15, § 92:lautissima cena,
Plin. Ep. 9, 17:praetor,
Juv. 14, 257:lautum et copiosum patrimonium,
rich, splendid, noble, Cic. Rab. Post. 14, 38:in civitate Halaesina tam lauta, tamque nobili,
wealthy, id. Fam. 13, 32, 1:valde jam lautus es, qui gravere litteras ad me dare,
you are now very grand, id. ib. 7, 14, 1:homines lauti et urbani,
noble, distinguished, id. Verr. 2, 1, 6, § 17:libertis minus lautis servisque nihil defuit: nam lautiores eleganter accepti,
id. Att. 13, 52, 2:certumque fit... cocos tum panem lautioribus coquere solitos,
for the rich, Plin. 18, 11, 28, § 108: orborum lautissimus. Juv. 3, 221.—Trop., noble, glorious, etc.: beneficentiae et liberalitatis est ratio duplex: nam aut opera benigne fit indigentibus, aut pecunia: facilior est haec posterior, locupleti praesertim: sed illa lautior ac splendidior, nobler, [p. 1045] more glorious, Cic. Off. 2, 15, 52:1.lautum negotium,
honorable, id. Att. 6, 1, 13:omnium hortensiorum lautissima cura asparagis,
the most diligent, the nicest, Plin. 19, 8, 42, § 145:lautus habetur,
a gentleman, Juv. 11, 1; 1, 67.—Hence, adv.: lautē, neatly, elegantly, splendidly, sumptuously.Lit.:2.laute exornatus,
Plaut. Cas. 4, 1, 10:facete, lepide, laute,
Ter. Eun. 3, 1, 37:vivere,
Nep. Chabr. 3:res domesticas lautius tueri,
Cic. Tusc. 1, 1, 2:lautius accipi,
Suet. Calig. 55.—Trop., excellently, beautifully, finely:loquitur laute,
Plaut. Mil. 4, 4, 25:militem laute ludificari,
id. ib. 4, 4, 25:munus administrasti tuum,
Ter. Ad. 5, 1, 2.— Comp.:si quis existat, qui putet nos lautius fecisse, quam orationis severitas exigat,
that I have made more use of ornament, Plin. Ep. 2, 5.— Sup.: hodie me ante omnes comicos stultos senes Versaris atque emunxeris lautissime, Poët. ap. Cic. Lael. 26, 99. -
52 madefacio
mădĕfăcĭo, fēci, factum, 3, v. a.; in pass.: mădĕfīo, factus, fĭĕri [madeo, facio], to make wet, to wet, moisten, to soak, drench, water, etc.I.In gen.:II.lanam aceto et nitro,
Plin. 32, 7, 25, § 77:amarantus madefactus aquā revirescit,
id. 21, 8, 23, §47: radix in vino madefacta,
id. 26, 6, 15, § 29:spongiam (opp. exprimere),
Suet. Vesp. 16:ne libelli madefierent,
id. Caes. 64:imbuti sanguine gladii, vel madefacti potius,
Cic. Phil. 14, 3, 6; cf.:Graeciam madefactum iri sanguine,
id. Div. 1, 32, 68; Verg. A. 5, 330:caules,
to soak, steep, Plin. 25, 6, 31, § 68:terram suo madefecit odore,
steeped, Ov. M. 4, 253.— Poet.:caris vellera sucis bis madefacta,
i. e. dyed, Tib. 4, 2, 16.—In partic., to drench with wine, to intoxicate, make drunk ( poet. and in post-class. prose): eo vos vostrosque adeo pantices madefacitis, quom ego sim hic siccus, * Plaut. Ps. 1, 2, 51:multo madefactus Iaccho, Col. poët. 10, 309: poculis amplioribus madefacit,
Amm. 15, 3, 7; cf.:molli luxu madefacta (membra),
Sil. 12, 18. -
53 madefacto
mădĕfacto, āre, v. freq. a. [madefacio], to wet, moisten, water, irrigate (post-class.): humum, Ven. Carm. 1, 21, 26. -
54 madido
I.In gen.A.Act.:B.proluvie linerent et madidarent se suā,
Arn. 2, 70:madidari ex imbribus arva,
id. 1, 3:madidatae spongiae,
App. M. 8, p. 210, 6.—Neutr., to be wet:II.ille novo madidantes nectare pennas concutit,
Claud. Rapt. Pros. 2, 88.—In partic., to make drunk, intoxicate:mero multo madidari,
Arn. 5, 163:injecisse madidatis vincula,
id. 5 init. -
55 mando
1.mando, āvi, ātum, 1, v. a. [manusdo], to commit to one's charge, to enjoin, commission, order, command (syn.: praecipio, edico); constr. alicui aliquid, with ut, ne, the simple subj., or with inf. (class.).I.Lit.(α).Alicui aliquid:(β).tibi de nostris rebus nihil sum mandaturus per litteras,
Cic. Fam. 3, 5, 1:praeterea typos tibi mando,
id. Att. 1, 10, 3:si quid velis, huic mandes,
Ter. Phorm. 4, 4, 7:L. Clodio mandasse, quae illum mecum loqui velles,
Cic. Fam. 3, 4, 1:alicui mandare laqueum,
to bid go and be hanged, Juv. 10, 57.—With ellipsis of dat.:tamquam hoc senatus mandasset,
Cic. Verr. 2, 4, 39, § 84:excusationem,
Suet. Oth. 6:haec ego numquam mandavi,
Juv. 14, 225.—With ut or ne:(γ).Voluseno mandat, ut, etc.,
Caes. B. G. 4, 21:mandat ut exploratores in Suebos mittant,
id. ib. 6, 10, 3:Caesar per litteras Trebonio magnopere mandaverat, ne, etc.,
id. B. C. 2, 13.—With simple subj.:(δ).huic mandat, Remos reliquosque Belgas adeat,
Caes. B. G. 3, 11.—With object-clause:(ε).mandavit Tigranen Armeniā exturbare,
Tac. A. 15, 2:non aliter cineres mando jacere meos,
Mart. 1, 88, 10.—Impers. pass.:II.fecerunt ut eis mandatum fuerat,
Vulg. Gen. 45, 21.—Transf.A.In gen., to commit, consign, enjoin, confide, commend, intrust any thing to a person or thing:B.ego tibi meas res mando,
Plaut. Cist. 4, 2, 54:bona nostra haec tibi permitto et tuae mando fidei,
Ter. And. 1, 5, 61:ludibrio habeor... ab illo, quoi me mandavisti, meo viro,
Plaut. Men. 5, 2, 32:(adulescens) qui tuae mandatus est fide et fiduciae,
id. Trin. 1, 2, 80; 91; 99:aliquem alicui alendum,
Verg. A. 3, 49:alicui magistratum,
Caes. B. C. 3, 59:honores,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81:filiam viro,
to give in marriage, Plaut. Men. 5, 2, 32:aliquem aeternis tenebris vinculisque,
Cic. Cat. 4, 5, 10:se fugae,
to betake one's self to flight, Caes. B. G. 2, 24:fugae et solitudini vitam suam,
Cic. Cat. 1, 8, 20:semen terrae,
i. e. to sow, Col. 1, 7, 6:hordea sulcis,
Verg. E. 5, 36:corpus humo,
to bury, id. A. 9, 214:aliquid memoriae,
Cic. Quint. 6, 24:litteris,
to commit to writing, id. de Or. 2, 12, 52:scriptis actiones nostras,
id. Off. 2, 1, 3:historiae,
id. Div. 2, 32, 69:monumentis,
id. Ac. 2, 1, 2:fruges conditas vetustati,
to keep for a long time, to suffer to grow old, id. N. D. 2, 60, 151:Alcibiadem interficiendum insidiis mandare,
Just. 5, 2, 5.— Absol.:Claudio mandante ac volente (opp. invito),
Vop. Aur. 16, 2.—To charge a person to announce something, to send word to a person or place only poet. and in post-Aug. prose):A.mandare ad Pisonem, noli, etc.,
Suet. Calig. 25:mandabat in urbem, nullum proelio finem exspectarent,
sent word, Tac. A. 14, 38:ferre ad nuptam quae mittit adulter, quae mandat,
Juv. 3, 46:senatui mandavit, bellum se ei illaturum,
Eutr. 5, 5:consulantes, si quid ad uxores suas mandarent,
Flor. 3, 3, 6.—P. a. as subst.: mandā-tum, i, n., a charge, order, commission, injunction, command.In gen.:B.ut mandatum scias me procurasse,
have performed the commission, Cic. Att. 5, 7, 3:hoc mandatum accepi a Patre,
Vulg. Joh. 10, 18.—More freq. in plur.:omnibus ei de rebus, quas agi a me voles, mandata des, velim,
Cic. Fam. 3, 1, 2:dare mandata alicui in aliquem,
id. ib. 3, 11, 5:dare alicui mandata, ut, etc.,
id. Phil. 6, 3, 6:accipere ab aliquo,
id. ib. 8, 8, 23:persequi,
to perform, execute, fulfil, id. Q. Fr. 2, 14, 2:audire,
id. Phil. 6, 4, 10:alicujus exhaurire,
id. Att. 5, 1, 5:exponere in senatu,
id. de Or. 2, 12, 49:exsequi,
id. Phil. 9, 4, 9; Sall. J. 35, 5:facere,
Plaut. As. 5, 2, 64; id. Bacch. 3, 3, 72:perficere,
Liv. 1, 56:efficere,
Sall. J. 58:facere,
Curt. 7, 9, 17:deferre,
to deliver, Cic. Att. 7, 14, 1:perferre,
id. Q. Fr. 3, 1, 5, § 18:neglegere,
to neglect, not perform, Ov. H. 16, 303:fallere,
id. M. 6, 696:haec mandata,
Liv. 21, 54, 4: legatis occulta mandata data sint, ut, Just. 34, 1, 5.— Poet., with inf.:producetque virum, dabit et mandata reverti,
and enjoin him to return, Ov. H. 13, 143.—Esp. as legal term.1.A commission constituting a mutual obligation; hence, in gen., a contract:2.mandatum constitit, sive nostra gratia mandamus, sive alienā: id est, sive ut mea negotia geras, sive ut alterius mandem tibi, erit mandati obligatio, et invicem alter alteri tenebimur,
Gai. Inst. 3, 155 sqq.:itaque mandati constitutum est judicium non minus turpe, quam furti,
i. e. for breach of contract, Cic. Rosc. Am. 38, 111:actio mandati,
an action for the non-performance of a contract, Dig. 17, 1, 8, § 3.—An imperial command, mandate, Plin. Ep. 10, 110, 1; Traj. ap. Plin. Ep. 10, 111:C.principum,
Front. Aquaed. 3.—Esp. of the secret orders of the emperors:(Galba) mandata Neronis de nece sua deprenderat,
Suet. Galb. 9; id. Tib. 52:occulta mandata,
Tac. A. 2, 43:fingere scelesta mandata,
id. ib. 2, 71; 3, 16; id. H. 4, 49.—In eccl. lang., the law or commandment of God:2.mandatum hoc, quod ego praecipio tibi hodie, non supra te est,
Vulg. Deut. 30, 11:nec custodisti mandata,
id. 1 Reg. 13, 13:maximum et primum mandatum,
id. Matt. 22, 38.mando, di, sum (in the dep. form mandor, acc. to Prisc. p. 799 P.), 3, v. a. [akin to madeo, properly to moisten; hence], to chew, masticate (syn. manduco).I.Lit. (class.):II.animalia alia sugunt, alia carpunt, alia vorant, alia mandunt,
Cic. N. D. 2, 47, 122:asini lentissime mandunt,
Plin. 17, 9, 6, § 54; Col. 6, 2, 14.— Poet.:(equi) fulvum mandunt sub dentibus aurum,
i. e. champ, Verg. A. 7, 279:tristia vulnera saevo dente,
i. e. to eat the flesh of slaughtered animals, Ov. M. 15, 92.—In part. perf.: mansum ex ore daturum, Lucil. ap. Non. 140, 14; Varr. ib. 12:omnia minima mansa in os inserere,
Cic. de Or. 2, 39, 162:ut cibos mansos ac prope liquefactos demittimus,
Quint. 10, 1, 19.—Transf., in gen., to eat, devour (mostly poet. and in postAug. prose): quom socios nostros mandisset impiu' Cyclops, Liv. Andr. ap. Prisc. p. 817 P.; Enn. ap. Prisc. p. 683 P. (Ann. v. 141 Vahl.):3.apros,
Plin. 8, 51, 78, § 210:Diomedes immanibus equis mandendos solitus objectare advenas,
to throw to them for food, Mel. 2, 2.— Poet.: mandere humum (like mordere humum), to bite the ground, said of those who fall in battle, Verg. A. 11, 669; so,compressa aequora,
Val. Fl. 3, 106: corpora Graiorum maerebat mandier igni, to be consumed, Matius in Varr. L. L. 6, § 95 Müll.mando, ōnis, m. [2. mando], a glutton, gormandizer: mandonum gulae, Lucil. ap. Non. 17, 16; cf. manduco. -
56 perfundo
per-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour over, to wet, moisten, bedew, besprinkle (class.; syn.: umecto, aspergo, imbuo).I.Lit.:B.aquā ferventi Philodamus perfunditur,
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67:fluviis pecus,
Verg. G. 3, 445:greges flumine,
id. ib. 2, 147:perfusus liquidis odoribus,
Hor. C. 1, 5, 2: postquam perfusus est, had bathed, Auct. Her. 4, 10, 14:panis perfusus aquā frigidā,
Suet. Aug. 77:pisces olivo,
Hor. S. 2, 4, 50:aliquem lacrimis,
Ov. H. 11, 115; so, poet.:Aurorae lacrimis perfusus,
living far in the East, Sil. 3, 332:perfundi nardo,
Hor. Epod. 13, 9:boves hic perfunduntur,
bathe themselves, Varr. R. R. 1, 13, 3; Plin. 18, 7, 14, § 72.—Transf.1.To pour into any thing (post-Aug.):2.sextarios musti in vas,
Col. 12, 24, 3.—To cause to flow out, i. e. to knock out an eye (post-class.):3.ut oculus puero perfunderetur,
Dig. 9, 2, 5, § 3 dub. (al. perfodere or effundere).—Of perspiration or of streams, to pour or flow over, to drench, bathe ( poet. and in post-Aug. prose):4. 5.ossaque et artus Perfundit toto proruptus corpore sudor,
Verg. A. 7, 459:tot amnium fontiumque ubertas totam Italiam perfundens,
Plin. 3, 5, 6, § 41:Venafrano (oleo) piscem perfundere,
Juv. 5, 86.—To scatter or sprinkle over, to besprinkle, bestrew ( poet.):6.canitiem immundo perfusam pulvere turpans,
Verg. A. 12, 611:sanguine currum,
Verg. A. 11, 88:penates sanguine,
Ov. M. 5, 155:Lethaeo perfusa papavera somno,
Verg. G. 1, 78:scena perfusa croco,
Lucr. 2, 416.—To cover ( poet. and in post-Aug. prose):7.omne genus perfusa coloribus,
Lucr. 2, 821:auro tecta,
Sen. Ep. 115, 9:pedes amictu,
Mart. 7, 33, 3.—Of the sun's beams or fire, to flood or fill ( poet. and in post-Aug. prose):II.sol perfundens omnia luce,
Lucr. 2, 148; cf. Luc. 7, 215:cubiculum plurimo sole perfunditur,
Plin. Ep. 5, 6, 24:campos lumine (facis),
Sil. 10, 558.—Trop.A.To imbue, inspire, fill with any thing (class.):2.ad perfundendum animum tamquam illiquefactae voluptates,
Cic. Tusc. 4, 9, 20:sensus jucunditate quādam perfunditur,
id. Fin. 2, 3, 6:sensus dulcedine omni quasi perfusi,
id. ib. 2, 34, 114:di immortales, qui me horror perfudit!
id. Att. 8, 6, 3:laetitiā,
id. Fin. 5, 24, 70:gaudio,
Liv. 30, 16:timore,
id. 2, 63.—In partic., to fill with the apprehension of any thing, i. e. to disturb, disquiet, alarm:B.nos judicio perfundere,
Cic. Rosc. Am. 29, 80:litora bello rapido,
Sil. 15, 301; cf.:(Mars) perfusus pectora tempestate belli,
Stat. Th. 3, 228. —To imbue slightly, make superficially acquainted with any thing (the fig. being borrowed from dyeing;post-Aug.): perseveret perbibere liberalia studia, non illa, quibus perfundi satis est, sed haec, quibus tingendus est animus,
Sen. Ep. 36, 3; cf.:acceperit: si illā (notitiā) se non perfuderit, sed infecerit,
id. ib. 110, 8. -
57 praetingo
prae-tingo, nxi, nctum, 3, v. a., to dip in or moisten beforehand ( poet. and in postclass. prose):semina practincta veneno,
Ov. M. 7, 123:aqua, in quā fuerit candens ferrum praetinctum,
Cael. Aur. Tard. 1, 4. -
58 proluo
prō-lŭo, lŭi, lūtum, 3, v. a., to wash forth or out, to cast out (mostly poet. and in postAug. prose; not found in Cic.; once in Cæs.; v. infra).I.Lit.:II.genus omne natantum Litore in extremo... fluctus Proluit,
Verg. G. 3, 543;ventrem,
i. e. to cause diarrhœa, Col. 7, 3, 25.—Transf.A.To wash off or away:2.tempestas ex omnibus montibus nives proluit,
Caes. B. C. 1, 48:impetus aquarum proluit terram,
Col. 2, 18, 5; cf.:silvas Eridanus,
Verg. G. 1, 481; id. A. 12, 686.—Hence, *Trop., to make away with property:B.pecuniam prandiorum gurgitibus,
to squander, dissipate, Gell. 2, 24, 11.—To moisten, wet, wash:C.in vivo prolue rore manus,
Ov. F. 4, 778:ensem,
i. e. with blood, Sil. 15, 304:cruor proluit pectora,
Stat. Th. 8, 711.— Poet., of drinking:leni praecordia mulso Prolueris melius,
Hor. S. 2, 4, 26:se pleno auro,
Verg. A. 1, 739;multā prolutus vappā,
Hor. S. 1, 5, 16:nec fonte labra prolui caballino,
Pers. prol. 1.—In comic lang.: cloacam (i. e. ventrem), to wash out the stomach, i. e. to drink one's fill, Plaut. Curc. 1, 2, 29.—To overflow, inundate (postclass.): prolutas esse regiones imbribus, App. de Mundo, p. 73, 26. -
59 rigo
rĭgo āvi, ātum, 1, v. a. [cf. Gr. brechô, to wet; Germ. Regen, rain].I.To wet, moisten, water, bedew any thing with a liquid (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.: irrigo, madefacio).A.Lit.:2.imbres omnia maria ac terras sparguntque rigantque,
Lucr. 6, 612:Nilus rigat Aegyptum,
id. 6, 714; Hor. C. 3, 3, 48 (for which, irrigat, Cic. N. D. 2, 52, 130); so,prata (fons),
Lucr. 5, 602; Ov. F. 5, 210; cf.: lucum perenni aquā (fons). Liv. 1, 21:campos (Euphratis) accolae,
Plin. 6, 27, 31, § 130:arbores,
id. 17, 26, 40, § 249; cf.seminaria (opp. conspergere),
Col. 5, 6, 8:quā Tanais Getas rigat,
Tib. 4, 1, 146:lacrimis ora,
Verg. A. 9, 251: fletibus ora, Ov. M. 11, 419; id. P. 2, 11, 9; id. A. A. 1, 532; Luc. 4, 180; Sen. Hippol. 990 al.— Absol.:nubes nimbique rigantes,
Lucr. 6, 521; so,accolae,
Curt. 8, 9, 10.—Poet., transf.: natos vitali rore, i. e. to suckle, Cic. poët. Div. 1, 12, 20:B.solis uti lux ac vapor cernuntur terras rigare,
bedew, flood, Lucr. 4, 203; cf. id. 5, 592: Babylonica, to wet (sc. with urine), id. 4, 1026.—Trop., to water, bedew, etc.:II. A.omnium ingenia,
Auct. Her. 4, 6, 9:ora alicujus Philetaeā aquā,
Prop. 3 (4), 3, 52; Ov. Am. 3, 9, 26.—Lit.: aquam Albanam emissam per agros rigabis (= ad rigandum diduces), an old oracle in Liv. 5, 16 fin. Drak. N. cr.:B.vitalem sanguinem per venas,
Plin. 11, 37, 69, § 182. —Trop.:hinc motus per membra rigantur,
are directed, conveyed, Lucr. 2, 262: somnum per pectora, Furius ap. Macr. S. 6, 1 (for which, irrigat, Lucr. 4, 908; Verg. A. 1, 692). -
60 roro
I.Lit.a.Neutr.: (Aurora) toto rorat in [p. 1600] orbe, Ov. M. 13, 622:b. II. a.cum rorare Tithonia conjux Coeperit,
id. F. 3, 403:rorate, caeli,
Vulg. Isa. 45, 8. — More usually impers., dew falls, it drizzles, it sprinkles:ante rorat quam pluit,
Varr. L. L. 7, § 58; Col. 11, 2, 45; 76; Plin. 17, 10, 14, § 74; Suet. Aug. 92. —Neutr.:b.lacrimis spargunt rorantibus ora genasque,
with trickling, flowing, Lucr. 2, 977 (cf. infra, b.): rorant pennaeque sinusque, drip or shed moisture, Ov. M. 1, 267:comae,
id. ib. 5, 488:ora dei madidā barbā,
id. ib. 1, 339; cf. id. ib. 3, 683; 177;14, 786: sanguine vepres,
Verg. A. 8, 645; 11, 8:lacte capellae,
id. Cul. 75:ora,
Luc. 2, 123:hostili cruore arma,
Quint. Decl. 4, 8.—Act., to bedew, to moisten, wet:* B.circumstant, lacrimis rorantes ora genasque,
Lucr. 3, 469:saxa cruore,
Sil. 10, 263. —And with the liquid as an object: quam caelum intrare parantem Roratis lustravit aquis Iris,
with sprinkled waters, Ov. M. 4, 479; id. F. 4, 728:si roraverit quantulum cumque imbrem,
Plin. 17, 10, 14, § 74.— Absol.: pocula rorantia, which yielded the wine drop by drop (a transl. of the Gr. epipsekazein), * Cic. Sen. 14, 46: rorans juvenis, the youth pouring out, the young cup-bearer, i. e. Ganymedes, as a constellation (Aquarius), Manil. 5, 482.—
См. также в других словарях:
Moisten — Mois ten, v. t. [imp. & p. p. {Moistened}; p. pr. & vb. n. {Moistening}.] 1. To make damp; to wet in a small degree. [1913 Webster] A pipe a little moistened on the inside. Bacon. [1913 Webster] 2. To soften by making moist; to make tender. [1913 … The Collaborative International Dictionary of English
moisten — (v.) 1570s, from MOIST (Cf. moist) + EN (Cf. en) (1). Related: Moistened; moistening. The earlier verb was simply moist (early 14c.), from O.Fr. moistir … Etymology dictionary
moisten — || mɔɪsn v. make slightly wet, make damp … English contemporary dictionary
moisten — [v] make wet, damp bathe, bedew, dampen, dip, drench, humidify, lick, mist, moisturize, rain on, rinse, saturate, shower, soak, sog, sop, splash, splatter, spray, sprinkle, squirt, steam, steep, wash, water, water down, waterlog, wet; concept 256 … New thesaurus
moisten — [mois′ən] vt., vi. to make or become moist moistener n … English World dictionary
moisten — [[t]mɔ͟ɪs(ə)n[/t]] moistens, moistening, moistened VERB To moisten something means to make it slightly wet. [V n] She took a sip of water to moisten her dry throat. [V ed] ...a moistened flannel … English dictionary
moisten — UK [ˈmɔɪs(ə)n] / US verb [transitive] Word forms moisten : present tense I/you/we/they moisten he/she/it moistens present participle moistening past tense moistened past participle moistened to make something slightly wet … English dictionary
moisten — verb Moisten is used with these nouns as the object: ↑cloth, ↑lip … Collocations dictionary
moisten — moist|en [ˈmɔısən] v [T] to make something slightly wet ▪ Moisten the clay if it seems too dry. ▪ She moistened her lips (=made her lips wet with her tongue) … Dictionary of contemporary English
moisten — verb (I, T) to become slightly wet, or to make something slightly wet: Moisten the clay if it seems too dry … Longman dictionary of contemporary English
moisten — verb they moisten the towels with almond scented hot water Syn: dampen, wet, damp, water, humidify; literary bedew … Thesaurus of popular words