Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

flood

  • 1 inundantia

    flood, overflowing, inundation

    Latin-English dictionary of medieval > inundantia

  • 2 flumen

    flūmen, ĭnis, n. [id.], a flowing of water; and concr., a flood, stream, flowing or running water (syn.: fluvius, amnis, rivus).
    I.
    In gen. (mostly poet.): Romane, aquam Albanam cave lacu contineri, cave in mare manare suo flumine sinas, an old prophetic formula ap. Liv. 5, 16, 9:

    rapidus montano flumine torrens,

    Verg. A. 2, 305; cf. Ov. R. Am. 651:

    visendus ater flumine languido Cocytos errans,

    Hor. C. 2, 14, 17:

    inde sequemur Ipsius amnis iter, donec nos flumine certo Perferat,

    Val. Fl. 8, 189: et Tiberis flumen vomit in mare salsum, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 453 ed. Vahl.); cf.:

    teque pater Tiberine tuo cum flumine sancto,

    id. ib. 6, 1 (Ann. v. 55 ib.):

    donec me flumine vivo Abluero,

    in a living, running stream, Verg. A. 2, 719; cf.: quin tu ante vivo perfunderis flumine? Auct. ap. Liv. 1, 45, 6 (for which:

    aqua viva,

    Varr. L. L. 5, § 123 Müll.).—In plur.:

    nymphae venas et flumina fontis Elicuere sui,

    streams, Ov. M. 14, 788:

    frigida Scamandri,

    Hor. Epod. 13, 14:

    Symaethia circum Flumina,

    Verg. A. 9, 585:

    limosa potat,

    Ov. M. 1, 634; cf.:

    Tantalus a labris sitiens fugientia captat Flumina,

    Hor. S. 1, 1, 69:

    maritima immittere in piscinas,

    Varr. R. R. 3, 17, 9.
    II.
    In partic., a river.
    A.
    Lit. (the predominant signif. of the word both in prose and poetry): quod per amoenam urbem leni fluit agmine flumen, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 177 ed. Vahl.); cf.:

    ut flumina in contrarias partes fluxerint,

    Cic. Div. 1, 35, 78:

    Scipio biduum moratus ad flumen, quod inter eum et Domitii castra fluebat,

    Caes. B. C. 3, 37, 1:

    aurea flumina,

    Lucr. 5, 911:

    habet non tantum venas aquarum terra, ex quibus corrivatis flumina effici possunt, sed et amnes magnitudinis vastae, etc.,

    Sen. Q. N. 3, 19; cf. Cic. Rep. 2, 5:

    nec ullum hoc frigidius flumen attigi,

    id. Leg. 2, 3, 6:

    nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,

    id. N. D. 2, 60, 152:

    una pars (Galliae) initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine... attingit etiam flumen Rhenum, etc.,

    Caes. B. G. 1, 1, 6 sq.; 1, 2, 7:

    inter montem Juram et flumen Rhodanum,

    id. ib. 1, 6, 1:

    flumen est Arar, quod, etc.,

    id. ib. 1, 12, 1:

    flumen Dubis,

    id. ib. 1, 38, 4:

    non Seres, non Tanain prope flumen orti,

    Hor. C. 4, 15, 24:

    Veliternos ad Asturae flumen Maenius fudit,

    Liv. 8, 13, 5 Drak. N. cr.:

    terrarum situs et flumina dicere,

    Hor. Ep. 2, 1, 252:

    secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,

    with the stream, Caes. B. G. 7, 58, 5 (cf. secundus, 2. a.):

    magnum ire agmen adverso flumine,

    against the stream, Caes. B. G. 7, 60, 3; cf. Verg. G. 1, 201; Liv. 24, 40. —Prov.:

    flumine vicino stultus sitit, like,

    starves in the midst of plenty, Petr. Fragm. p. 899 Burm.—
    2.
    Transf., of other things which flow in streams or like streams, a stream, flood ( poet. and in post-Aug. prose):

    sanguinis,

    Lucr. 2, 354; 4, 1029:

    largoque humectat flumine vultum,

    flood of tears, Verg. A. 1, 465:

    laeta magis pressis manabunt flumina mammis,

    streams of milk, id. G. 3, 310:

    flumina jam lactis, jam flumina nectaris,

    Ov. M. 1, 111: rigido concussae flumine nubes Exonerabantur, a torrent of rain, Petr. poët. Sat. 123; cf.:

    ut picis e caelo demissum flumen,

    a stream of pitch, Lucr. 6, 257:

    magnesia flumine saxa,

    in the magnetic stream, id. 6, 1064:

    effusaeque ruunt inopino flumine turbae,

    i. e. in a vast stream, Sil. 12, 185; cf. Verg. A. 11, 236:

    aëris,

    a current of air, App. de Mund. p. 61, 33 Elm. p. 258 Bip.—
    B.
    Trop., of expression, a flow, fluency, stream:

    orationis flumine reprehensoris convicia diluuntur,

    Cic. N. D. 2, 7, 20:

    flumen orationis aureum,

    id. Ac. 2, 38, 119:

    orationis,

    id. de Or. 2, 15, 62; cf.:

    flumen verborum volubili tasque,

    id. Or. 16, 53:

    gravissimorum op timorumque verborum,

    id. de Or. 2, 45, 188:

    inanium verborum,

    id. N. D. 2, 1, 1:

    Lysias... puro fonti quam magno flumini propior,

    Quint. 10, 1, 78; 9, 4, 61; cf. id. 10, 1, 61; Petr. 5 fin. —And fig.:

    neque concipere neque edere partum mens potest, nisi ingenti flumine litterarum inundata,

    Petr. 118.

    Lewis & Short latin dictionary > flumen

  • 3 dīluviēs

        dīluviēs —, acc. em, f    [diluo], an inundation, flood, deluge: fera, H.
    * * *
    inundation, flood

    Latin-English dictionary > dīluviēs

  • 4 dīluvium

        dīluvium ī, n    [diluo], an inundation, flood, deluge: Diluvio miscens (tellurem), V., O.—Fig., desolation, destruction: illud, V., Iu.
    * * *
    inundation, flood

    Latin-English dictionary > dīluvium

  • 5 fluctus

        fluctus ūs, m    [FLV-], a flood, flow, tide, wave, billow, surge: maximi: sese fluctibus committere. puppes ad magnitudinem fluctuum accommodatae, Cs.: Luctans fluctibus Africus, H.: mulcere fluctūs, V.: revomere salsos fluctūs pectore, V.: qui (fons) fluctu totus operiretur, nisi, etc.: Fluctus ut volutus Ad terras sonat, V.: ad fluctum declamare, to the waves.—Prov.: excitare fluctūs in simpulo, a tempest in a tea-pot.—Fig., turbulence, commotion, disturbance: in hac tempestate populi iactemur et fluctibus: rerum Fluctibus in mediis, H.: fluctūs civiles, N.: irarum fluctūs, V.
    * * *
    wave; disorder; flood, flow, tide, billow, surge; turbulence, commotion

    Latin-English dictionary > fluctus

  • 6 flūmen

        flūmen inis, n    [FLV-], a flowing, flood, stream, running water: rapidus montano flumine torrens V.: languidum, H.: vivo perfundi flumine, L. secundo flumine iter facere, down stream, Cs.: adverso flumine proficisci, up stream, Cs.: flumina fontis, O.: a labris sitiens fugientia captat Flumina, H.: Scamandri flumina, H.— A river: ut flumina in contrarias partīs fluxerint: moratus ad flumen, Cs.: flumen est Arar, quod, etc., Cs.: Tanain prope flumen orti, H.: Tiberinum, V.: Himellae, V.—Person., a river, river-god: Conveniunt flumina, O.: flumine Gange Edita, O.— A stream, flood: umectat flumine voltum, of tears, V.: pressis manabunt flumina mammis, of milk, V.: lactis, nectaris, O.—Fig., a flow, fluency, stream, affluence: ingeni: orationis.
    * * *
    river, stream

    Latin-English dictionary > flūmen

  • 7 adluvies

    silt, soil deposited by a river; flood land by a river; lapping of waves; inundation, flood; overflow; superabundance; river deposited silt; floodland

    Latin-English dictionary > adluvies

  • 8 fluctus

    fluctus, ūs (ante-class. form of the gen. sing. fluctuis, Varr. and Nigid. ap. Gell. 4, 16, 1; nom. plur. flucti, Pac. and Att. ap. Non. 488, 12), m. [fluo; cf. fluctio], the peculiar motion of fluids, a flowing, waving.
    I.
    In abstr. (rare; cf.:

    unda, fluentum): jactetur aquae fluctu quoque terra vacillans,

    Lucr. 6, 554 sq. —Of the flowing motion of the magnetic fluid (v. aestus):

    Cogitur offensare pulsareque fluctu Ferrea texta suo,

    Lucr. 6, 1053.—In mal. part., Lucr. 4, 1271; cf. fluctuo, I. a fin.
    II.
    Transf., a flow, flood. —In concr., a wave, billow, surge, esp. of the sea (the predom. signif. of the word in prose and poetry; esp. freq. in the plur.).
    (α).
    Sing.: fons aquae dulcis, qui fluctu totus operiretur, nisi, etc., the flood, i. e. high tide, Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118: alia fluctus differt, dissipat visceratim membra, Maria salsa spumant sanguine, Enn. ap. Non. 183, 18 (Trag. v. 144 ed. Vahl.):

    ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,

    Plaut. Rud. 1, 2, 76; 82:

    fluctum a saxo frangi,

    Cic. Fam. 9, 16, 6:

    fluctus uti... volutus Ad terras immane sonat per saxa,

    Verg. G. 3, 237:

    ad fluctum aiunt declamare solitum Demosthenem, ut fremitum assuesceret voce vincere,

    to the waves, Cic. Fin. 5, 2, 5.—
    (β).
    Plur.: indu mari magno fluctus extollere certant, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 425 ed. Vahl.): mulserat huc navim compulsam fluctibus pontus, id. ap. Prisc. p. 870 P. (Ann. v. 257 ed. Vahl.):

    excitatis maximis fluctibus,

    Cic. Rep. 1, 6:

    (insulae) fluctibus cinctae,

    id. ib. 2, 4; cf.:

    Massilia, quae cincta Gallorum gentibus barbariae fluctibus alluitur,

    id. Fl. 26, 63:

    sese fluctibus committere,

    id. Verr. 2, 2, 37, § 91:

    sedatis fluctibus,

    id. Inv. 2, 51, 154:

    puppes ad magnitudinem fluctuum tempestatumque accommodatae,

    Caes. B. G. 3, 13, 3:

    in fluctibus consistere,

    id. ib. 4, 24, 2:

    fluctibus compleri,

    id. ib. 4, 28 fin.:

    luctantem Icariis fluctibus Africum Mercator metuens,

    Hor. C. 1, 1, 15:

    o navis, referent in mare te novi Fluctus,

    id. ib. 1, 14, 2:

    mulcere fluctus et tollere vento,

    Verg. A. 1, 66:

    procella... fluctus ad sidera tollit,

    id. ib. 1, 103:

    revomere salsos fluctus pectore,

    id. ib. 5, 182.—Prov.: excitare fluctus in simpulo, to raise a tempest in a tea-pot, i. e. to make much ado about nothing, Cic. Leg. 3, 16, 36.—
    2.
    Poet. transf., a stream of odors:

    unde fluens volvat varius se fluctus odorum,

    Lucr. 4, 675.—And of a stream of fire:

    atro volvens incendia fluctu,

    Val. Fl. 7, 572.—
    B.
    Trop., like tempestas and unda, and our waves or billows, for turbulence, commotion, disturbance:

    qui in hac tempestate populi jactemur et fluctibus,

    Cic. Planc. 4, 11; cf.

    contionum,

    id. Mil. 2, 5:

    rerum Fluctibus in mediis,

    Hor. Ep. 2, 2, 85; cf. also Lucr. 5, 11:

    hoc omne tempus post consulatum objecimus iis fluctibus, qui per nos a communi peste depulsi, in nosmet ipsos redundarunt,

    Cic. de Or. 1, 1, 3; id. Att. 8, 3, 5:

    fluctus civiles,

    Nep. Att. 6:

    capere irarum fluctus in pectore,

    Lucr. 3, 298; so,

    irarum,

    id. 6, 74; Verg. A. 12, 831; Val. Max. 9, 3 init.:

    tristes curarum,

    Lucr. 6, 34:

    belli,

    id. 5, 1290.

    Lewis & Short latin dictionary > fluctus

  • 9 ingurgito

    ingurgĭto, āvi, ātum, 1, v. a. [in-gurges], to pour in like a flood or whirlpool.
    I.
    Lit.:

    merum ventri suo,

    App. M. 4, p. 145, 27:

    vide ut avariter merum in se ingurgitat faucibus plenis,

    Plaut. Curc. 1, 2, 35:

    umor ex nivibus non universus ingurgitans (sc. se), diluensque, sed destillans,

    Plin. 17, 2, 2, § 15.—
    B.
    To flood, to fill:

    Rhodanus palude sese ingurgitat, nomine Lemanno,

    Amm. 15, 11, 16.—
    C.
    To glut or gorge one ' s self with meat and drink, to gormandize, guzzle:

    se caeno (of swine),

    Lact. 4, 17, 21:

    crudique postridie se rursus ingurgitant,

    Cic. Fin. 3, 8, 23:

    ingenium crebris et ingentibus poculis,

    Gell. 15, 2, 3.— Hence, ingurgitari, to make one ' s self drunk, to get drunk:

    anus ingurgitata,

    Petr. 79:

    temeto ingurgitatus,

    Macr. Somn. Scip. 1, 3.—
    II.
    Trop., to engage deeply in, be absorbed in any thing, to addict or devote one ' s self to:

    se in flagitia,

    Cic. Pis. 18, 42:

    se in alicujus copias,

    id. Phil. 2, 27, 66:

    qui degustandum ex philosophia censet, non in eam ingurgitandum,

    Gell. 5, 16, 5 (cf. Enn. Trag. v. 340 Rib. ad loc.).

    Lewis & Short latin dictionary > ingurgito

  • 10 inrigo

    irrĭgo ( inr-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. inrigo], to lead or conduct water or other liquids to a place.
    I.
    Lit.:

    amurcam ad arbores,

    Cato, R. R. 36:

    aquam in areas,

    id. ib. 151:

    imbres (plantis),

    Verg. G. 4, 115.—
    II.
    Transf.
    A.
    To water, irrigate:

    Aegyptum Nilus irrigat,

    Cic. N. D. 2, 52, 130; cf.

    fig.: Democritus, cujus fontibus Epicurus hortulos suos inrigavit,

    id. ib. 1, 43, 120:

    jugera L. prati,

    id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3:

    hortos,

    Just. 11, 10, 9.—
    B.
    To overflow, inundate:

    Circus Tiberi superfuso irrigatus,

    Liv. 7, 3:

    Pactolus irrigat culta auro,

    Verg. A. 10, 142.—
    C.
    To wet, moisten, bedew:

    terram sanguine,

    Plin. 2, 63, 63, § 159:

    irrigat terram cruor,

    Sen. Thyest. 44:

    fletu genas,

    id. Phoen. 441. —
    D.
    To supply with fluid: venas quae sub cute sunt. Cels. 7, 7, 15; cf. Flor. 1, 23, 2.—
    III.
    Trop.
    A.
    To cheer, refresh, nourish, strengthen, flood, diffuse:

    vino aetatem,

    Plaut. Poen. 3, 3, 86: per aures pectus, Lucil. ap. Non. 497, 31:

    sol irrigat assidue caelum candore recenti,

    Lucr. 5, 282: per membra quietem, to diffuse, id. 4, 908; cf.:

    alicui placidam per membra quietem,

    Verg. A. 1, 692:

    fessos sopor irrigat artus,

    id. ib. 3, 511:

    ut studiosi juvenes lectione severa irrigarentur,

    Petr. 4.—
    B.
    To flood, overwhelm (com.):

    irrigatus plagis,

    i.e. beaten soundly, Plaut. Epid. 1, 2, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > inrigo

  • 11 irrigo

    irrĭgo ( inr-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. inrigo], to lead or conduct water or other liquids to a place.
    I.
    Lit.:

    amurcam ad arbores,

    Cato, R. R. 36:

    aquam in areas,

    id. ib. 151:

    imbres (plantis),

    Verg. G. 4, 115.—
    II.
    Transf.
    A.
    To water, irrigate:

    Aegyptum Nilus irrigat,

    Cic. N. D. 2, 52, 130; cf.

    fig.: Democritus, cujus fontibus Epicurus hortulos suos inrigavit,

    id. ib. 1, 43, 120:

    jugera L. prati,

    id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3:

    hortos,

    Just. 11, 10, 9.—
    B.
    To overflow, inundate:

    Circus Tiberi superfuso irrigatus,

    Liv. 7, 3:

    Pactolus irrigat culta auro,

    Verg. A. 10, 142.—
    C.
    To wet, moisten, bedew:

    terram sanguine,

    Plin. 2, 63, 63, § 159:

    irrigat terram cruor,

    Sen. Thyest. 44:

    fletu genas,

    id. Phoen. 441. —
    D.
    To supply with fluid: venas quae sub cute sunt. Cels. 7, 7, 15; cf. Flor. 1, 23, 2.—
    III.
    Trop.
    A.
    To cheer, refresh, nourish, strengthen, flood, diffuse:

    vino aetatem,

    Plaut. Poen. 3, 3, 86: per aures pectus, Lucil. ap. Non. 497, 31:

    sol irrigat assidue caelum candore recenti,

    Lucr. 5, 282: per membra quietem, to diffuse, id. 4, 908; cf.:

    alicui placidam per membra quietem,

    Verg. A. 1, 692:

    fessos sopor irrigat artus,

    id. ib. 3, 511:

    ut studiosi juvenes lectione severa irrigarentur,

    Petr. 4.—
    B.
    To flood, overwhelm (com.):

    irrigatus plagis,

    i.e. beaten soundly, Plaut. Epid. 1, 2, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > irrigo

  • 12 compleō or conpleō

        compleō or conpleō ēvī (complērunt, complēsse), ētus, ēre    [com- + PLE-], to fill up, fill full, fill out, make full, cram, crowd: hostes fossam complent, Cs.: cum sanguis os oculosque complesset: metu, ne compleantur navigia, L.: completis omnibus templis: non bene urnam, O.: sarmentis fossam, Cs.: Italiam coloniis: loca milite, V.: navīs serpentibus, N.: Dianam coronis, to cover the statue: conviviumque vicinorum cottidie conpieo: cum completus iam mercatorum carcer esset. — In milit. lang., to complete (a number or body), make full, fill up: legiones in itinere, Cs.: cohortīs pro numero militum conplet, S.—To man, fill with men: classem sociis, L.: naves colonis, Cs.—To fill, satiate, satisfy: cibo: omnium rerum copiā exercitum, supplied, Cs. — Fig., of light, sound, etc., to fill, make full: mundum luce, flood: lunae cornua lumine, V.: voce nemus, H.: vox agmina complet, resounds through, V.: completi sunt animi (vestri) me obsistere, etc., it has been dinned into your minds that, etc.: clamor omnia vocibus complet, L.: omnia vini odore.—Poet., of fame: totum quae gloria conpleat orbem, O.— Of feeling or passion, to fill: reliquos bonā spe, Cs.: aliquem gaudio: omnia luctu, S.—To complete, accomplish, fulfil, perfect, finish: Annuus exactis conpletur mensibus orbis, V.: ut ante mediam noctem (sacrum) conpleretur, L.: vitam.— Poet.: tempora Parcae Debita, V.—Of time, to finish, complete, live through, pass: centum annos: quinque saecula vitae suae, O.: vix unius horae tempus, L.

    Latin-English dictionary > compleō or conpleō

  • 13 ēluviēs

        ēluviēs —, em, ē, f    [ex + 3 LV-], an overflow, inundation: eluvie mons est deductus in aequor, O.: maris, Ta.: eluvies iter morabantur, Cu.— A washing away, discharge: conducere Siccandam eluviem, removal of sewage, Iu.—Fig., of a ruinous law: civitatis.
    * * *
    flowing out, discharge; a flowing over, flood

    Latin-English dictionary > ēluviēs

  • 14 fluenta

        fluenta ōrum, n    [fluo], a flow, flood, stream, river: Xanthi, V.: rauca, V.

    Latin-English dictionary > fluenta

  • 15 gurges

        gurges itis, m    [GVOR-], a raging abyss, whirlpool, gulf: Rheni fossa gurgitibus illis redundans: turbidus caeno, V.: per medios gurgites, L.: hauriebantur gurgitibus, L.: Stygius, O.: caenosus, the Styx, Iu.— Waters, a stream, sea: Iberus, V.: gurgite ab alto, abyss, V.: Herculeus, i. e. the Atlantic, Iu.—Fig., an abyss, gulf: libidinum: qui est gurges vitiorum: patrimoni, spendthrift.
    * * *
    whirlpool; raging abyss; gulf, the sea; "flood", "stream"

    Latin-English dictionary > gurges

  • 16 ingurgitō

        ingurgitō āvī, ātus, āre    [1 in + gurges], to gorge, stuff: se.—Fig., with se, to be absorbed in, addict oneself to: se in flagitia.
    * * *
    ingurgitare, ingurgitavi, ingurgitatus V
    pour in liquid in a flood; engulf/plunge in; immerse in (activity); glut/gorge

    Latin-English dictionary > ingurgitō

  • 17 in-rigō (irr-)

        in-rigō (irr-) āvī, ātus, āre,    to water, irrigate, flood: Aegyptum Nilus inrigat: Circus Tiberi superfuso inrigatus, overflowed, L.: fontibus hortulos: inrigat culta auro, V.: inrigatus venas nectare, Ph.—To pour out, shed upon, water with: amicos imbrīs, V.—Fig., to diffuse, shed upon: Ascanio per membra quietem, V.—To refresh: fessos sopor inrigat artūs, V.

    Latin-English dictionary > in-rigō (irr-)

  • 18 prōluviēs

        prōluviēs —, f    [pro+3 LV-], an overflow, inundation: mira.— Refuse, filth: foedissima ventris, V.
    * * *
    overflow, flood; bodily discharge

    Latin-English dictionary > prōluviēs

  • 19 undō

        undō —, —, āre    [unda], to rise in waves, throw up waves, surge, swell: undanti in freto: Ad caelum undabat vortex, V.— To wave, undulate: undans fornacibus Aetna, V.: undantes habenae, flowing, V.
    * * *
    undare, undavi, undatus V INTRANS
    surge/flood/rise in waves; gush/well up; run, stream; billow; undulate; waver

    Latin-English dictionary > undō

  • 20 adluvio

    inundation, flood; overflow; land addition by silt deposition; superabundance

    Latin-English dictionary > adluvio

См. также в других словарях:

  • flood — flood …   Dictionnaire des rimes

  • Flood — Saltar a navegación, búsqueda Flood simulado en #wikipedia en, usando el término OMG . Para Flood de Halo véase aquí Flood es un término en inglés que significa literalmente inundación. Se usa en la jerga informática …   Wikipedia Español

  • Flood — (fl[u^]d), n. [OE. flod a flowing, stream, flood, AS. fl[=o]d; akin to D. vloed, OS. fl[=o]d, OHG. fluot, G. flut, Icel. fl[=o][eth], Sw. & Dan. flod, Goth. fl[=o]dus; from the root of E. flow. [root]80. See {Flow}, v. i.] 1. A great flow of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Flood — steht für einen technischen Begriff aus dem Internet Relay Chat siehe Flood (IRC) ein Computerspiel aus dem Jahr 1990 siehe Flood (Computerspiel) ein Musikalbum der Band They Might Be Giants siehe Flood (Album) einen Musikproduzenten siehe Flood… …   Deutsch Wikipedia

  • flood — ● flood adjectif invariable (anglais flood) Lampe flood, lampe à filament de tungstène survolté, fournissant une lumière intense à spectre continu. ● flood (expressions) adjectif invariable (anglais flood) Lampe flood, lampe à filament de… …   Encyclopédie Universelle

  • flood — n 1 *flow, stream, current, tide, flux Analogous words: *excess, superfluity, surplus: incursion, *invasion 2 Flood, deluge, inundation, torrent, spate, cataract are comparable when they mean a great or overwhelming flow of or as if of water.… …   New Dictionary of Synonyms

  • flood — [flud] n. [ME flode < OE flod, akin to Ger flut: for IE base see FLOW] 1. an overflowing of water on an area normally dry; inundation; deluge 2. the flowing in of water from the sea as the tide rises 3. a great flow or outpouring [a flood of… …   English World dictionary

  • Flood — Flood, v. t. [imp. & p. p. {Flooded}; p. pr. & vb. n. {Flooding}.] 1. To overflow; to inundate; to deluge; as, the swollen river flooded the valley. [1913 Webster] 2. To cause or permit to be inundated; to fill or cover with water or other fluid; …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Flood — Flood, the 1.) a story told in the Old Testament of the Bible about a great flood that covered the whole world. According to the story, God caused the Flood because he was angry with the people on Earth and wanted to punish them. Only one man,… …   Dictionary of contemporary English

  • flood — ► NOUN 1) an overflow of a large amount of water over dry land. 2) (the Flood) the biblical flood brought by God upon the earth because of the wickedness of the human race. 3) an overwhelming quantity of things or people appearing at once. 4) an… …   English terms dictionary

  • flood — (n.) O.E. flod a flowing of water, flood, an overflowing of land by water, Noah s Flood; mass of water, river, sea, wave, from P.Gmc. *flothuz (Cf. O.Fris. flod, O.N. floð, M.Du. vloet, Du. vloed, Ger. Flut, Goth. flodus), from PIE verbal stem… …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»