Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

swallowed

  • 1 devoro

    dē-vŏro, āvi, ātum, 1, v. a., to swallow, swallow down, gulp down, devour (class.; esp. freq. in transf. signif.—for syn. cf.: edo, comedo, vescor, pascor, mando).
    I.
    Lit., of the physical act:

    id quod devoratur,

    Cic. N. D. 2, 54, 135:

    ovum gallinaceum integrum,

    Cato R. R. 71: laseris paululum, [p. 567] Cels. 4, 4, 4:

    salivam suam,

    id. 2, 6, 98;

    lapides,

    Plin. 8, 10, 10, § 29:

    succum,

    id. 20, 23, 98, § 260:

    fumum,

    id. 26, 6, 16, § 30 et saep.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of inanimate subjects, to swallow up, ingulf, absorb:

    devorer telluris hiatu,

    Ov. H. 3, 63:

    terra devoravit montem,

    Plin. 2, 91, 93, § 205:

    vel me Charybdis devoret,

    Ov. Tr. 5, 2, 74:

    terras devorant aquae,

    Plin. 31, 1, 1, § 2:

    sol aquas devorans,

    id. 20 prooem. §

    1: ne rotae devorarentur (viarum mollitudine),

    Vitr. 10, 6.—
    B.
    To seize upon greedily or hastily, to swallow eagerly, to devour: meretricem ego item esse reor, mare ut est;

    quod des, devorat,

    Plaut. Truc. 2, 7, 16:

    spe et opinione praedam,

    Cic. Verr. 2, 1, 51; cf.:

    spe devoratum lucrum,

    id. Fl. 24; and:

    regis hereditatem spe,

    id. Att. 1, 16, 10:

    aliquid oculis,

    Just. 21, 5, 6; cf.:

    spectat oculis devorantibus draucos,

    Mart. 1, 97; cf. infra III. B.—
    C.
    To swallow down, repress, suppress, check: verborum pars devorari solet, to be swallowed, i. e. only half pronounced, Quint. 11, 3, 33; so, verba, Sen. de Ira, 3, 14 fin.; cf.

    lacrimas,

    i. e. to repress, Ov. F. 4, 845; id. M. 13, 540:

    gemitus,

    Sen. Ep. 66 med.
    D.
    Of property, to consume, to waste, = exhaurire:

    omnem pecuniam publicam,

    Cic. Verr. 2, 3, 76; id. Phil. 13, 2, 3; id. Pis. 21.—And with a pers. object: Si. Jamne illum comesurus es? Ba. Dum recens est, Dum datur, dum calet, devorari decet, Plaut. Ps. 4, 7, 26; id. As. 2, 2, 71; cf.: ut hominem devorari, cujus patrimonium consumitur, Quint. 8, 6, 25.—
    2.
    Trop., to consume, destroy:

    devorent vos arma vestra,

    Just. 14, 4, 14; cf.:

    aquilarum pinnae reliquarum alitum pinnas devorant,

    Plin. 10, 3, 4, § 15:

    vox devoratur,

    i. e. is swallowed up, lost, id. 11, 51, 112, § 270: devoravi nomen imprudens, swallowed, i. e. I have lost, utterly forgotten, Plaut. Trin. 4, 2, 63: devorato pudore, Ap. M. 9, p. 225.—
    III.
    Trop.
    A.
    To swallow any thing unpleasant, i. e to bear patiently, to endure:

    hominum ineptias ac stultitias,

    Cic. Brut. 67, 236; so,

    molestiam paucorum dierum,

    id. Phil. 6, 6, 17:

    taedium illud,

    Quint. 11, 2, 41: bilem et dolorem, Tert. Res. carn. 54.—
    B.
    To accept eagerly, enjoy:

    quid tibi faciam qui illos libros devorasti,

    Cic. Att. 7, 3, 2:

    os impiorum devorat iniquitatem,

    Vulg. Prov. 19, 28:

    auscultate et mea dicta devorate,

    Plaut. As. 3, 3, 59; cf.:

    orationem dulcem (aures),

    id. Poen. 5, 2, 9:

    verbum ipsum (voluptatis),

    id. Sest. 10, 23.—
    C.
    ejus oratio, nimia religione attenuata, a multitudine et a foro devorabatur, qs. swallowed but not digested (i. e. heard without being understood), Cic. Brut. 82, 283.

    Lewis & Short latin dictionary > devoro

  • 2 haurio

    haurĭo, hausi, haustum, 4 (archaic imperf. hauribant, Lucr. 5, 1324; perf. subj. haurierint, Varr. ap. Prisc. p. 905 P.; part. perf. haurītus, App. M. 3, p. 139; 6, p. 178; supin. hauritu, id. ib. 2, p. 121; part. fut. hauritura, Juv. in Joh. 2, 253:

    hausurus,

    Verg. A. 4, 383; Sil. 7, 584; 16, 11:

    hausturus,

    Sen. Q. N. 4, 2, 1; dep. perf. foramen fama est lucem hausum, Sol. 5, 15), v. a. [perh. for haus-io; cf. hio, hisco; prop. to empty], to draw up or out, to draw (class., esp. freq. in the transf. and trop. signif.; cf. sorbeo).
    I.
    Lit., to draw water, etc.:

    cum vidisset haustam aquam de jugi puteo, terrae motum dixit instare,

    Cic. Div. 1, 50, 112:

    palmis hausta duabus aqua,

    Ov. F. 2, 294:

    is neque limo Turbatam haurit aquam,

    Hor. S. 1, 1, 60:

    ipse manus hausta victrices abluit unda,

    Ov. M. 4, 740.— Absol.:

    num igitur, si potare velit, de dolio sibi hauriendum putet?

    Cic. Brut. 83, 288. —Prov.: de faece haurire, to draw from the dregs, i. e. to choose the worst:

    tu quidem de faece hauris,

    i. e. speak of the worst orators, id. ib. 69, 244.—
    B.
    Transf.
    1.
    To drain, drink up; to spill, shed:

    ita vina ex libidine hauriuntur, atque etiam praemio invitatur ebrietas (shortly before and after, bibere),

    Plin. 14, 22, 28, § 140; cf. id. ib. § 146; and: cui non audita est obscoenae Salmacis undae Aethiopesque lacus, quos si quis faucibus hausit, Aut furit [p. 843] aut, etc., Ov. M. 15, 320 (for which:

    qui ex Clitorio lacu biberint,

    Plin. 31, 2, 13, § 16):

    quae (pocula) simul arenti sitientes hausimus ore,

    i. e. drained, emptied, drunk off, Ov. M. 14, 277; so,

    cratera,

    id. ib. 8, 680:

    spumantem pateram,

    Verg. A. 1, 738: statim me perculso ad meum sanguinem hauriendum, et spirante re publica ad ejus spolia detrahenda advolaverunt, to drain, i. e. to spill, shed, Cic. Sest. 24, 54:

    cruorem,

    Ov. M. 7, 333; 13, 331:

    nudantis cervicem jugulumque, et reliquum sanguinem jubentes haurire,

    Liv. 22, 51, 7; Lact. 5, 1, 8:

    quem (sanguinem) civiles hauserunt,

    Luc. 1, 13.—
    b.
    Of things:

    imoque a gurgite pontus Vertitur et canas alveus haurit aquas,

    draws in, lets in, Ov. F. 3, 591: jam flammae tulerint, inimicus et hauserit ensis, drunk up, i. e. their blood, Verg. A. 2, 600.—
    2.
    In gen., to tear up, pluck out, draw out, to take to one's self, take; to swallow, devour, consume, exhaust:

    (ventus) Arbusta evolvens radicibus haurit ab imis,

    Lucr. 6, 141:

    haurit arenas ungula,

    Stat. Th. 2, 46; cf.:

    humumque Effodit... terraeque immurmurat haustae,

    i. e. torn up, dug up, Ov. M. 11, 187:

    Actoridae magni rostro femur hausit adunco (= transfodit),

    tore open, id. ib. 8, 370:

    pectora ferro,

    id. ib. 8, 438:

    latus alicui,

    Lucr. 5, 1324; Ov. M. 5, 126; 9, 412; Verg. A. 10, 314; Luc. 10, 387:

    ventrem atque inguina uno alteroque ictu,

    Liv. 7, 10, 10; Sil. 5, 524:

    tum latus ejus gladio haurit,

    Curt. 7, 2, 27:

    impresso gladio jugulum ejus hausisse,

    Tac. H. 1, 41 fin.:

    lumen,

    to pluck out the eye, Ov. M. 13, 564:

    cineres haustos,

    i. e. scraped up, collected, id. ib. 8, 538; so,

    cineres,

    id. ib. 13, 425 sq.; cf. id. ib. 14, 136:

    ille cavis hausto spargit me pulvere palmis,

    id. ib. 9, 35:

    sumptum haurit ex aerario,

    draws, takes, Cic. Agr. 2, 13, 32; cf.:

    at suave est ex magno tollere acervo. Dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas, Cur? etc.,

    Hor. S. 1, 1, 52:

    quia dentibus carent, aut lambunt cibos aut integros hauriunt,

    to swallow, Col. 8, 17, 11; cf.:

    solidos haurire cervos taurosque,

    Plin. 8, 14, 14, § 36: hausisti patrias luxuriosus opes, qs. hast swallowed up, devoured, consumed, Mart. 9, 83, 4:

    nos tellus haurit,

    Sil. 3, 654; cf.:

    sua haurire,

    Tac. A. 16, 18; 2, 8; 3, 72:

    animam recipere auramque communem haurire,

    i. e. inhale, breathe, Quint. 6 praef. §

    12: suspiratus,

    fetching a deep sigh, Ov. M. 14, 129: hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto Dardanus, may he swallow with his eyes, i. e. greedily look at, Verg. A. 4, 661; so,

    aliquid oculis,

    ib. 12, 946; Sil. 11, 284;

    and without oculis: caelum,

    Verg. A. 10, 899; cf.:

    lucem (primae pecudes),

    i. e. to see the light, be born, Verg. G. 2, 340:

    vocemque his auribus hausi,

    I received his voice with these ears, id. A. 4, 359; so,

    dicta auribus,

    Ov. M. 13, 787; cf.:

    oculis auribusque tantum gaudium,

    Liv. 27, 51:

    hauriri urbes terrae hiatibus,

    to be swallowed up, Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:

    cum praealtis paludibus arma, equi haurirentur,

    Tac. H. 5, 15:

    altitudine et mollitia nivis hauriebantur,

    id. ib. 1, 79:

    hauriuntur gurgitibus,

    id. A. 1, 70:

    aggerem ac vineas incendium hausit,

    Liv. 5, 7, 3:

    cunctos incendium hausit,

    Tac. H. 4, 60:

    miratur et haurit Pectore ignes,

    imbibes, Ov. M. 10, 253; cf.:

    flammasque latentes Hausit,

    id. ib. 8, 325:

    caelo medium Sol igneus orbem Hauserat,

    i. e. had rapidly passed through, finished, Verg. G. 4, 427:

    vastum iter,

    Stat. Th. 1, 369: bracchia Cancri (Titan), Col. poët. 10, 313: cum spes arrectae juvenum exsultantiaque haurit Corda pavor pulsans, exhausts = exhaurit, Verg. G. 3, 105:

    pariter pallorque ruborque Purpureas hausere genas,

    Stat. Th. 1, 538.—
    II.
    Trop., to draw, borrow, take, drink in, derive:

    sequimur potissimum Stoicos, non ut interpretes, sed, ut solemus, e fontibus eorum judicio arbitrioque nostro, quantum quoque modo videbitur, hauriemus,

    Cic. Off. 1, 2, 6; cf.:

    fontes, unde hauriretis,

    id. de Or. 1, 46, 203:

    a fontibus potius haurire quam rivulos consectari,

    id. Ac. 1, 2, 8:

    reconditis atque abditis e fontibus haurire,

    id. de Or. 1, 3, 12:

    omnia dixi hausta e fonte naturae,

    id. Fin. 1, 21, 71:

    eodem fonte haurire laudes suas,

    id. Fam. 6, 6, 9; id. Caecin. 27, 78:

    quam (legem) non didicimus, accepimus, legimus, verum ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus,

    id. Mil. 4, 10 (quoted in Cic. Or. 49, 165):

    quas (artes) cum domo haurire non posses, arcessivisti ex urbe ea (i. e. Athenis), quae, etc.,

    id. Brut. 97, 332:

    ex divinitate, unde omnes animos haustos aut acceptos aut libatos haberemus,

    id. Div. 2, 11, 26; cf.:

    animos hominum quadam ex parte extrinsecus esse tractos et haustos,

    id. ib. 1, 32, 70:

    quid enim non sorbere animo, quid non haurire cogitatione, cujus sanguinem non bibere censetis?

    id. Phil. 11, 5, 10; cf.:

    libertatem sitiens hausit,

    id. Rep. 1, 43:

    voluptates undique,

    id. Tusc. 5, 6, 16:

    dolorem,

    id. Cael. 24, 59:

    calamitates,

    id. Tusc. 1, 35, 86:

    luctum,

    id. Sest. 29, 63:

    unde laboris Plus haurire mali est quam ex re decerpere fructus,

    Hor. S. 1, 2, 79:

    animo spem turbidus hausit inanem,

    drank in illusive hope, Verg. A. 10, 648:

    expugnationes urbium, populationes agrorum, raptus Penatium hauserant animo,

    had thought of, intended, Tac. H. 1, 51:

    supplicia,

    to suffer, Verg. A. 4, 383:

    (Thessali) velut ex diutina siti nimis avide meram haurientes libertatem,

    indulging, revelling in, Liv. 39, 26, 7; cf.:

    studium philosophiae acriter hausisse,

    Tac. Agr. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > haurio

  • 3 ē-pōtus

        ē-pōtus    P., drunk off, drained, exhausted: venenum: medicamentum, L.: epoto poculo: amphora, empty, Ph.: flumina, drunk dry, Iu.: Ter fretum, swallowed up, O.: terreno Lycus hiatu, O.

    Latin-English dictionary > ē-pōtus

  • 4 mergō

        mergō mersī, mersus, ere    [MERG-], to dip, dip in, immerse, plunge, sink, bury: se in mari: putealibus undis, O.: mersa navis, Cu.: te sub aequore, V.: Ter matutino Tiberi mergetur, bathe, Iu. — To engulf, swallow up, overwhelm: te mersurae aquae, O.: mersā rate, Iu.— To plunge, thrust, drive, bury: mersisque in corpore rostris, O.— To cover, bury, hide: suos in cortice voltūs, O.—Fig., to plunge, sink, overwhelm, cover, bury, immerse, ruin: quae forma viros fortunave mersit, V.: quem funere mersit acerbo, brought to a painful death, V.: se in voluptates, L.: Quosdam mergit longa honorum Pagina, drags down, Iu.: mersus secundis rebus, overwhelmed with prosperity, L.: vino somnoque mersi, buried in drunken sleep, L.: rebus mersis in ventrem, swallowed up, Iu.: mergentibus sortem usuris, sinking his capital, L.: mersis fer opem rebus, to utter distress, O.
    * * *
    mergere, mersi, mersus V
    dip, plunge, immerse; sink, drown, bury; overwhelm

    Latin-English dictionary > mergō

  • 5 red-dō

        red-dō didī, ditus, ere.    I. To give back, return, restore: scripsit ad te, ut redderes: alqd tibi, T.: Accipe quod numquam reddas mihi, H.: si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto, I give it back and renounce it: vobis amissa, L.: obsides, Cs.: follibus auras Accipiunt redduntque, take in and expel, V.: mulieri hereditatem: Redditus Cyri solio Phraates, H.: oculis nostris, V.: non reddere (beneficium) viro bono non licet: se convivio, return, L.: se catenis, H.: Teucrūm se reddat in arma, exposes, V.: Sic modo conbibitur, modo... Redditur ingens Erasinus, is swallowed up... reappears, O.: (Daedalus) Redditus his terris, on his return, V.—To utter in response, make in answer: veras audire et reddere voces, return, V.: Aeneas contra cui talia reddit, answered, V.: responsum, L.—To render, translate, interpret: quae legeram Graece, Latine reddere: verbum pro verbo: verbum verbo, H.—To render, represent, imitate, express, resemble: faciem locorum, O.: et qui te nomine reddet Silvius Aeneas, i. e. shall bear your name, V.—To make to be, cause to appear, render, make: quam (civitatem) ille inlustrem reddidit: itinera infesta, Cs.: Quem insignem reddidit arte, V.: obscuraque moto Reddita forma lacu est, made indistinct, O.: omnīs Catillinas Acidinos postea reddidit, made patriots in comparison: dictum ac factum reddidi, i. e. no sooner said than done, T.: hic reddes omnia ei consilia incerta ut sient, T.: fasciculum sibi aquā madidum r<*>itum esse.—To pay back, revenge, requite, p<*>sh, take satisfaction for: per eum stare quo minus accepta ad Cannas redderetur hosti clades, L.: reddidit hosti cladem, L.    II. To give up, hand over, deliver, impart, assign, yield, render, give, grant, bestow, surrender, relinquish, resign: mihi epistulam: litteris a Caesare consulibus redditis, Cs.: ut primi Salio reddantur honores, V.: reddita gratia (i. e. relata), S.: reddunt ova columbae, Iu.: obligatam Iovi dapem, H.: mors pro patriā reddita: morbo naturae debitum, i. e. to die by disease, N.: hanc animam vacuas in auras, O.: caute vota reddunto, pay: fumantia exta, V.: gravīs poenas, i. e. suffer, S.: reddi viro promissa iubebant, to be awarded, V.: rationem, render an account: animam a pulmonibus reddere, exhale: sonum, give forth, H.: vox reddita, uttered, V: catulum partu, O.: Fructum, quem reddunt praedia, produce, T.: Una superstitio, superis quae reddita divis, which belongs to the gods, V.: tunicam servo, Iu.: neque his petentibus ius redditur, is granted, Cs.: quod reliquum vitae virium, id ferro potissimum reddere volebant, sacrifice: Thermitanis urbem, agros, i. e. leave unforfeited: (civitati) iura legesque, home-rule, Cs.: tribus populis suae leges redditae, independence was recognized, L.: conubia, to grant, L.: Peccatis veniam, H.: Nomina facto vera, call by the right name, O.: magistratūs adi, Iudicium ut reddant tibi, grant you a trial, T.: iudicia in privatos reddebat, assumed jurisdiction in civil actions, Cs.: ius, to give judgment, Ta.—To repeat, report, narrate, recite, rehearse: ea sine scripto verbis eisdem: sive paribus paria (verba) redduntur, sive opponuntur contraria: dictata, rehearse, H.: carmen, recite, H.: causam, O.

    Latin-English dictionary > red-dō

  • 6 absortus

    absorta, absortum ADJ
    overwhelmed, swallowed up/engulfed/submerged/absorbed; (= absorptus); engulfing

    Latin-English dictionary > absortus

  • 7 catapotium

    pill (medicine); (that which is swallowed)

    Latin-English dictionary > catapotium

  • 8 epotus

    epota, epotum ADJ
    drunk up/down, drained; exhausted; absorbed, swallowed up

    Latin-English dictionary > epotus

  • 9 epotus

    drunk up, drained / swallowed up

    Latin-English dictionary of medieval > epotus

  • 10 Amphiaraides

    Amphĭărāus, i, m., = Amphiaraos, a distinguished Grecian seer, father of Alcmœon and Amphilochus. Knowing that he was doomed to lose his life in the Theban war, he concealed himself in his house;

    but his wife, Eriphyle, was prevailed upon to betray him by the offer of a golden necklace, and he was compelled by Polynices to accompany him to the war, where he was swallowed up, with his chariot, in the earth,

    Cic. Div. 1, 40; Ov. P. 3, 1, 52.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Amphĭărēus (five syll.), a, um, adj., Amphiarian:

    quadrigae Amphiariae,

    Prop. 3, 32, 39.—
    B.
    Amphĭă-rāīdes, ae, m., a male descendant of Amphiaraus, i. e. Alcmœon, Ov. F. 2, 43 (al. Amphĭărēïădes).

    Lewis & Short latin dictionary > Amphiaraides

  • 11 Amphiaraus

    Amphĭărāus, i, m., = Amphiaraos, a distinguished Grecian seer, father of Alcmœon and Amphilochus. Knowing that he was doomed to lose his life in the Theban war, he concealed himself in his house;

    but his wife, Eriphyle, was prevailed upon to betray him by the offer of a golden necklace, and he was compelled by Polynices to accompany him to the war, where he was swallowed up, with his chariot, in the earth,

    Cic. Div. 1, 40; Ov. P. 3, 1, 52.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Amphĭărēus (five syll.), a, um, adj., Amphiarian:

    quadrigae Amphiariae,

    Prop. 3, 32, 39.—
    B.
    Amphĭă-rāīdes, ae, m., a male descendant of Amphiaraus, i. e. Alcmœon, Ov. F. 2, 43 (al. Amphĭărēïădes).

    Lewis & Short latin dictionary > Amphiaraus

  • 12 Amphiareus

    Amphĭărāus, i, m., = Amphiaraos, a distinguished Grecian seer, father of Alcmœon and Amphilochus. Knowing that he was doomed to lose his life in the Theban war, he concealed himself in his house;

    but his wife, Eriphyle, was prevailed upon to betray him by the offer of a golden necklace, and he was compelled by Polynices to accompany him to the war, where he was swallowed up, with his chariot, in the earth,

    Cic. Div. 1, 40; Ov. P. 3, 1, 52.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Amphĭărēus (five syll.), a, um, adj., Amphiarian:

    quadrigae Amphiariae,

    Prop. 3, 32, 39.—
    B.
    Amphĭă-rāīdes, ae, m., a male descendant of Amphiaraus, i. e. Alcmœon, Ov. F. 2, 43 (al. Amphĭărēïădes).

    Lewis & Short latin dictionary > Amphiareus

  • 13 catapotium

    cătăpŏtĭum, ii, n., = katapotion (that which is swallowed down);

    in medicine,

    a pill, Cels. 4, 8; Plin. 28, 1, 2, § 7; Scrib. Comp. 89; cf. id. ib. 87.

    Lewis & Short latin dictionary > catapotium

  • 14 combibo

    1.
    com-bĭbo ( conb-), bĭbi, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to drink with any one as a companion (very rare):

    aeque combibendi et convivandi peritissimus,

    Sen. Ep. 123, 15.—
    II.
    Act., to drink completely up, to absorb, to imbibe (the most common signif., rare before the Aug. per., in Cic. only once trop.).
    A.
    Prop.:

    combibunt guttura sucos,

    Ov. M. 13, 944; 7, 287: atrum venenum corpo re, * Hor. C. 1, 37, 28:

    ore lacrimas alicujus,

    Ov. A. A. 2, 326:

    lacrimas meas,

    to repress, conceal, id. H. 11, 54, Sen. Ep. 49, 1. —Of the absorbing of the rays of the sun:

    cute soles,

    Mart. 10, 12, 7; cf. the foll.—
    2.
    Transf. to inanimate objects:

    metreta amurcam,

    Cato, R. R. 100 Schneid. N. cr.:

    ara cruorem,

    Ov. M. 13, 410:

    testa oleum,

    Col. 12, 50, 17, p. 527 Bip.:

    uvae mustum,

    id. 12, 39, 1 ' caepa jus, id. 12, 10, 2:

    baca salem,

    id. 12, 47, 10, p. 519 Bip.:

    sic modo combibitur ingens Erasinus in arvis,

    is swallowed up, Ov. M. 15, 275.—Of the absorbing of the sun's rays:

    scrobes solem pluviasque,

    Plin. 17, 11, 16, § 80; so,

    cupressus flammas,

    Stat. Th. 10, 675.—And poet. of imbibing, i. e. receiving spots (after perfundere):

    combibit os maculas,

    Ov. M. 5, 455.—
    B.
    Trop.: artes, * Cic. Fin. 3, 2, 9; so,

    illapsos per viscera luxus,

    Sil. 11, 402.
    2.
    combĭbo ( conb-), ōnis, m. [1. combibo], a pot-companion, perh. only Lucil. ap. Non. p. 38, 13, and Cic. Fam. 9, 25, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > combibo

  • 15 conbibo

    1.
    com-bĭbo ( conb-), bĭbi, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to drink with any one as a companion (very rare):

    aeque combibendi et convivandi peritissimus,

    Sen. Ep. 123, 15.—
    II.
    Act., to drink completely up, to absorb, to imbibe (the most common signif., rare before the Aug. per., in Cic. only once trop.).
    A.
    Prop.:

    combibunt guttura sucos,

    Ov. M. 13, 944; 7, 287: atrum venenum corpo re, * Hor. C. 1, 37, 28:

    ore lacrimas alicujus,

    Ov. A. A. 2, 326:

    lacrimas meas,

    to repress, conceal, id. H. 11, 54, Sen. Ep. 49, 1. —Of the absorbing of the rays of the sun:

    cute soles,

    Mart. 10, 12, 7; cf. the foll.—
    2.
    Transf. to inanimate objects:

    metreta amurcam,

    Cato, R. R. 100 Schneid. N. cr.:

    ara cruorem,

    Ov. M. 13, 410:

    testa oleum,

    Col. 12, 50, 17, p. 527 Bip.:

    uvae mustum,

    id. 12, 39, 1 ' caepa jus, id. 12, 10, 2:

    baca salem,

    id. 12, 47, 10, p. 519 Bip.:

    sic modo combibitur ingens Erasinus in arvis,

    is swallowed up, Ov. M. 15, 275.—Of the absorbing of the sun's rays:

    scrobes solem pluviasque,

    Plin. 17, 11, 16, § 80; so,

    cupressus flammas,

    Stat. Th. 10, 675.—And poet. of imbibing, i. e. receiving spots (after perfundere):

    combibit os maculas,

    Ov. M. 5, 455.—
    B.
    Trop.: artes, * Cic. Fin. 3, 2, 9; so,

    illapsos per viscera luxus,

    Sil. 11, 402.
    2.
    combĭbo ( conb-), ōnis, m. [1. combibo], a pot-companion, perh. only Lucil. ap. Non. p. 38, 13, and Cic. Fam. 9, 25, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > conbibo

  • 16 Helice

    hĕlĭcē, ēs, f., = helikê (a winding).
    I.
    A kind of slender, flexible willow, Plin. 16, 37, 69, § 177.—
    II.
    As nom. propr.: Hĕlĭcē.
    A.
    The constellation of the Great Bear, Cic. Ac. 2, 20, 66; Ov. F. 3, 108; Val. Fl. 1, 17.— Transf., the North, Grat. Cyneg. 55; Sen. Herc. Oet. 1539.—
    B.
    A maritime town of Achaia, swallowed up by the sea, Ov. M. 15, 293; Plin. 2, 92, 94, § 206; Sen. Q. N. 6, 23, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Helice

  • 17 helice

    hĕlĭcē, ēs, f., = helikê (a winding).
    I.
    A kind of slender, flexible willow, Plin. 16, 37, 69, § 177.—
    II.
    As nom. propr.: Hĕlĭcē.
    A.
    The constellation of the Great Bear, Cic. Ac. 2, 20, 66; Ov. F. 3, 108; Val. Fl. 1, 17.— Transf., the North, Grat. Cyneg. 55; Sen. Herc. Oet. 1539.—
    B.
    A maritime town of Achaia, swallowed up by the sea, Ov. M. 15, 293; Plin. 2, 92, 94, § 206; Sen. Q. N. 6, 23, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > helice

  • 18 infundo

    in-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour in, upon, or into (syn. invergere).
    I.
    Lit.:

    aliquid in aliquod vas,

    Cic. Tusc. 1, 25, 61:

    vinum reticulo aut cribro,

    Sen. Ben. 7, 19:

    aliquid in nares,

    Plin. 20, 17, 69, § 180:

    sine riguis mare in salinas infundentibus,

    id. 31, 7, 39, § 81: rex Mithridates Aquilio duci capto aurum in os infudit, id. 33, 3, 14, § 48:

    animas formatae terrae,

    Ov. M. 1, 364; Plin. 3, 1, 1, § 5: sibi resinam et nardum, to anoint one ' s self with, Auct. B. H. 33; Plin. 10, 46, 63, § 129.—
    B.
    Transf.
    1.
    Infundere alicui aliquid, to pour out for, to administer to, present to, lay before:

    alicui venenum,

    Cic. Phil. 11, 6, 13:

    alicui poculum,

    Hor. Epod. 5, 77:

    jumentis hordea,

    Juv. 8, 154:

    (Neroni) totam tremuli frontem pulli,

    id. 6, 616.—Esp., as a medicine, to administer to a person, for a disease:

    (aloë) dysenteriae infunditur,

    Plin. 27, 4, 5, § 20:

    tenesmo et dysentericis,

    id. 20, 21, 84, § 227.—With abl.:

    clystere,

    Plin. 24, 9, 40, § 66.—
    2.
    To wet, moisten:

    olivam aceto non acerrimo,

    Col. 12, 47:

    si uvam nimius imber infuderit,

    Pall. 11, 9.—
    3.
    To pour out, cast, hurl anywhere:

    nimbum desuper alicui,

    Verg. A. 4, 122:

    gemmas margaritasque mare littoribus infundit,

    Curt. 8, 9:

    vim sagittarum ratibus,

    id. 9, 7:

    agmen urbi,

    Flor. 3, 21, 6:

    agmina infusa Graecis,

    Curt. 5, 7, 1; cf. 7, 9, 8.—
    4.
    To mix itself, mingle with any thing:

    cum homines humiliores in alienum ejusdem nominis infunderentur genus,

    Cic. Brut. 16, 62; id. Fam. 9, 15, 2.—
    II.
    Trop., to pour into, spread over, communicate, impart:

    orationem in aures tuas,

    Cic. de Or. 2, 87, 355:

    aliquid ejusmodi auribus ejus,

    Amm. 14, 9, 2:

    imperatoris auribus,

    id. 15, 3, 5:

    magorum sensibus,

    id. 23, 6, 33:

    per aures cantum,

    Sil. 11, 433:

    vitia in civitatem,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    nihil ex illius animo quod semel esset infusum, umquam effluere potuisse,

    id. de Or. 2, 47, 300:

    rebus lumen,

    Sen. Hipp. 154:

    civitati detrimenta (acc. to others, infligere),

    Just. 3, 5.— Hence, in-fūsus, a, um, P. a., poured over or into.
    A.
    Lit.:

    sucus infusus auribus,

    Plin. 20, 8, 27, § 69:

    cinis in aurem,

    id. 30, 3, 8, § 24:

    sucus per nares,

    id. 25, 13, 92, § 144:

    vino,

    drunk with wine, Macr. S. 7, 5:

    infusam vomitu egerere aquam,

    swallowed, Curt. 7, 5, 8.—
    B.
    Transf., of things not fluid:

    nudos umeris infusa capillos,

    falling down on, Ov. M. 7, 183:

    canitiem infuso pulvere foedans,

    Cat. 64, 224:

    si qua concurrerat, obruebatur (navis) infuso igni,

    Liv. 37, 30, 5:

    sole infuso (terris),

    at daybreak, Verg. A. 9, 461:

    conjugis gremio,

    resting on her bosom, id. ib. 8, 406:

    collo infusa amantis,

    Ov. H. 2, 93:

    populus circo,

    Verg. A. 5, 552:

    totamque infusa per artus Mens agitat molem,

    id. ib. 6, 726:

    infusa tranquilla per aethera pace,

    Sil. 7, 258:

    cera in eam formam gypsi infusa,

    Plin. 35, 12, 4, § 153:

    imago senis cadaveri infusa,

    Quint. 6, 1, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > infundo

  • 19 mergo

    mergo, si, sum, 3, v. a. [cf. Sanscr. madsh-, majan, to dip; Zend, masga, marrow; Germ. Mark; Engl. marrow], to dip, dip in, immerse; absol. also to plunge into water, to sink.
    I.
    Lit. (class.):

    eos (pullos) mergi in aquam jussit,

    Cic. N. D. 2, 3, 7:

    aves, quae se in mari mergunt,

    id. ib. 2, 49, 124:

    putealibus undis,

    Ov. Ib. 391:

    Stygia undā,

    id. M. 10, 697:

    prodigia indomitis merge sub aequoribus,

    Tib. 2, 5, 80:

    ab hoc (the sword-fish) perfossas naves mergi,

    Plin. 32, 2, 6, § 15:

    mersa navis omnes destituit,

    Curt. 4, 8, 8:

    mersa carina,

    Luc. 3, 632:

    cum coepisset mergi,

    Vulg. Matt. 14, 30:

    in immensam altitudinem mergi, ac sine ulla respirandi vice perpeti maria,

    Sen. Dial. 4, 12, 4:

    naves,

    Eutr. 2, 20:

    partem classis,

    Vell. 2, 42, 2:

    pars maxima classis mergitur,

    Luc. 3, 753 sq.:

    nec me deus aequore mersit,

    Verg. A. 6, 348:

    sub aequora,

    Ov. M. 13, 948; Luc. 3, 753:

    ter matutino Tiberi mergetur,

    bathe, Juv. 6, 523.— Poet., of overwhelming waters, to engulf, swallow up, overwhelm, etc.:

    sic te mersuras adjuvet ignis aquas,

    Ov. Ib. 340:

    mersa rate,

    Juv. 14, 302.—
    B.
    Transf.
    1.
    To sink down, sink in, to plunge, thrust, or drive in, to fix in, etc. ( poet. and post-Aug. prose):

    palmitem per jugum mergere, et alligare,

    to thrust, push, Plin. 17, 22, 35, § 180:

    aliquem ad Styga,

    Sen. Thyest. 1007:

    manum in ora (ursae),

    to thrust into, Mart. 3, 19, 4:

    mersisque in corpore rostris Dilacerant (canes) falsi dominum sub imagine cervi,

    Ov. M. 3, 249: fluvius in Euphratem mergitur, runs or empties into, Plin. 6, 27, 31, § 128: visceribus ferrum. to thrust into, Claud. ap. Eutr. 1, 447.—Of heavenly bodies, etc.:

    Bootes, Qui vix sero alto mergitur Oceano,

    sinks into, Cat. 66, 68.—
    2.
    In partic., to hide, conceal:

    mersitque suos in cortice vultus,

    Ov. M. 10, 498:

    vultum,

    Sen. Herc. Oet. 1348:

    diem or lucem, of the setting of the sun,

    id. Thyest. 771:

    terra caelum mergens, i. e. occidentalis, because there the sky seems to sink into the sea,

    Luc. 4, 54. —Of those on board a vessel: mergere Pelion et templum, i. e. to sail away from until they sink below the horizon:

    condere,

    Val. Fl. 2, 6.—
    II.
    Trop., to plunge into, sink, overwhelm, cover, bury, immerse, drown:

    aliquem malis,

    Verg. A. 6, 512:

    funere acerbo,

    to bring to a painful death, id. ib. 11, 28:

    mergi in voluptates,

    to plunge into, yield one's self up to sensual delights, Curt. 10, 3, 9:

    se in voluptates,

    Liv. 23, 18:

    mergit longa atque insignis honorum pagina,

    Juv. 10, 57.—Esp. in part. pass.:

    Alexander mersus secundis rebus,

    overwhelmed with prosperity, Liv. 9, 18:

    vino somnoque mersi jacent,

    dead drunk and buried in sleep, id. 41, 3; Luc. 1, 159; cf.:

    lumina somno,

    Val. Fl. 8, 66:

    cum mergeretur somno,

    Vulg. Act. 20, 9.—Esp. of those whose fortune is swallowed up in debts or debauchery: mersus foro, bankrupt, Plaut [p. 1137] Ep. 1, 2, 13:

    aere paterno Ac rebus mersis in ventrem,

    Juv. 11, 39:

    censum domini,

    Plin. 9, 17, 31, § 67:

    mergentibus sortem usuris,

    sinking, destroying his capital, Liv. 6, 14:

    ut mergantur pupilli,

    be robbed of their fortune, ruined, Dig. 27, 4, 3:

    mersis fer opem rebus,

    bring aid to utter distress, Ov. M. 1, 380.—Of drinking to excess:

    potatio quae mergit,

    Sen. Ep. 12.

    Lewis & Short latin dictionary > mergo

  • 20 obstrudulentus

    obstrūdulentus, a, um [obtrudo], that can be swallowed down: obstrudulenti da aliquid, quo pectam sedens, Titin. ap. Paul. ex Fest. p. 193 Müll. (Com. Rel. p. 134 Rib.), v. obtrudo.

    Lewis & Short latin dictionary > obstrudulentus

См. также в других словарях:

  • Swallowed — Swallow Swal low, v. t. [imp. & p. p. {Swallowed}; p. pr. & vb. n. {Swallowing}.] [OE. swolewen, swolwen, swolhen, AS. swelgan; akin to D. zwelgen, OHG. swelahan, swelgan, G. schwelgen to feast, to revel, Icel. svelgia to swallow, SW. sv[ a]lja,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • swallowed — un·swallowed; …   English syllables

  • Swallowed in Black — Студийный альбом Sadus Дата выпуска 1990 …   Википедия

  • swallowed it whole — swallowed it in one piece, gulped it down whole …   English contemporary dictionary

  • Swallowed (song) — Infobox Single | Name = Swallowed Artist = Bush from Album = Razorblade Suitcase Released = November 1996 Format = CD, 7 Recorded = 1996 Genre = Post grunge Length = 4:50 Label = Trauma/Interscope Producer = Steve Albini Last single = Machinehead …   Wikipedia

  • Swallowed by the Earth — Infobox Single Name = Swallowed by the Earth Cover size = 114 Caption = Swallowed by the Earth cover Artist = Gothminister from Album = Empire of Dark Salvation A side = Swallowed by the Earth B side = None Released = 2005 Format = ??? Recorded …   Wikipedia

  • Swallowed in Black — Infobox Album | Name = Swallowed in Black Type = studio Artist = Sadus Released = 1990 Recorded = Genre = Technical death metal Thrash metal Length = 44:38 Label = Roadrunner Records Producer = Reviews = Last album = Illusions (1988) This album …   Wikipedia

  • swallowed — swal·low || swÉ‘ləʊ / swÉ’l n. act of swallowing; gulp, drink, mouthful (of food, liquid, etc.); any of a number of migratory birds having long pointed wings and a forked tail v. take into the stomach via the throat (as of food or drink);… …   English contemporary dictionary

  • SWALLOWED — …   Useful english dictionary

  • swallowed his words — spoke unclearly; took back what he said, went back on his word …   English contemporary dictionary

  • swallowed the bait — believed the story, believed the lie to be true …   English contemporary dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»