-
1 rumpo
rumpo, rūpi, ruptum ( inf. paragog. rumpier, Afran. Com. 127), 3, v. a. [root rup], to break, burst, tear, rend, rive, rupture; to break asunder, burst in pieces, force open, etc. (very freq. and class.; a favorite word of the Aug. poets; cf. frango).I.Lit.: SI MEMBRVM RVPIT NI CVM EO PACIT TALIO ESTO, Lex XII. Tab. ap. Fest. S. V. TALIO, p. 274; and ap. Gell. 20, 1, 14; cf. Cato ap. Prisc. p. 710 P.:II.vincula,
Lucr. 3, 83; Cic. Cat. 4, 4, 8; id. Tusc. 1, 30, 74; Prop. 4, 10, 4; Verg. A. 10, 233 al.:catenas,
Prop. 3, 13, 11; Hor. S. 2, 7, 70; Ov. Am. 3, 11, 3:frena pudoris,
Prop. 4, 18, 3:obstantia claustra,
Hor. Ep. 1, 14, 9:teretes plagas (aper),
id. C. 1, 1, 28:pontem,
to break down, Liv. 7, 9; cf.:rupti torrentibus pontes,
Quint. 2, 13, 16:montem aceto (Hannibal),
Juv. 10, 153:Alpes,
Sil. 11, 135:arcum,
Phaedr. 3, 14, 10:plumbum (aqua),
Hor. Ep. 1, 10, 20:carinam (sinus Noto remugiens),
id. Epod. 10, 20:tenta cubilia tectaque,
id. ib. 12, 12:vestes,
Ov. M. 6, 131; cf.:tenues a pectore vestes,
id. A. A. 3, 707:sinus pariterque capillos,
id. M. 10, 722:linum ruptum aut turbata cera,
Quint. 12, 8, 13:praecordia ferro,
to penetrate, Ov. M. 6, 251; 5, 36; cf.:guttura cultro,
to cut, id. ib. 15, 465:colla securi,
id. ib. 12, 249:nubem (vis venti),
to sunder, rive, Lucr. 6, 432:fulmen nubes rumpit,
Sen. Q. N. 2, 58, 1:spiritus rumpit nubes,
id. ib. 2, 54, 3:ruptae nubes et in pronum solutae,
id. ib. 5, 12, 1:caelum,
Sil. 3, 196:polum,
id. 1, 135: turbo ruptus, breaking or bursting forth, Verg. A. 2, 416 et saep.:tuā causā rupi ramices,
burst, ruptured, Plaut. Merc. 1, 2, 30:suos ramices,
id. Poen. 3, 1, 37:inflatas vesiculas,
Cic. Div. 2, 14, 33:pectora fremitu (leones),
Lucr. 3, 297:illius immensae ruperunt horrea messes,
filled to repletion, Verg. G. 1, 49; Col. 10, 307:frugibus rupta congestis horrea,
Sid. 1, 6:ilia,
Cat. 11, 20; 80, 7; Verg. E. 7, 26; cf. with a personal object:rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua, Dum, etc.,
Hor. Ep. 1, 19, 15.—Esp. reflexively, to burst or split one ' s self, to burst, split, etc.:me rupi causā currendo tuā,
Plaut. Merc. 1, 2, 43; id. Capt. prol. 14; Lucil. ap. Non. 88, 11; 382, 23:ut me ambulando rumperet,
Ter. Hec. 3, 4, 21:non, si te ruperis, Par eris,
Hor. S. 2, 3, 319.— Mid.: ego misera risu clandestino rumpier, to burst, split, Afran. ap. Non. 382, 21 (Com. Rel. p. 154 Rib.); so,frigidus in pratis cantando rumpitur anguis,
Verg. E. 8, 71:quā (licentiā audacium) ante rumpebar, nunc ne movear quidem,
could have burst, Cic. Q. Fr. 3, 9, 1:et inflatas rumpi vesiculas,
id. Div. 2, 14, 33; cf.:rumpantur iniqui, Vicimus,
Prop. 1, 8, 27:miser Rumperis (sc. irā) et latras,
Hor. S. 1, 3, 136: rumpere viam, iter, etc., to force a passage, make one ' s way by force: ferro rumpenda per hostes Est via, a passage must be burst or forced through, Verg. A. 10, 372; cf.:eo nisi corporibus armisque rupere cuneo viam,
Liv. 2, 50:rupta via,
Quint. 9, 4, 63:viam igne,
Stat. Th. 8, 469:iter ferro,
Sil. 4, 196 (with reserare viam);15, 782: Alpes,
id. 11, 135:rupto sonuit sacer aequore Titan,
Val. Fl. 2, 37:cursus,
id. ib. 1, 3; Sil. 7, 568 et saep.:rumpere media agmina,
to burst through, break through, Verg. A. 12, 683; cf.:proelia misso equo,
Prop. 3, 11, 64 (4, 10, 62):ruptā mersum caput obruit undā,
Ov. M. 11, 569:mediam aciem,
Liv. 26, 5:pugnantibus acies rumpenda,
Just. 1, 6, 11:ordines,
Liv. 6, 13:aditus,
Verg. A. 2, 494:parvos hiatus,
Sil. 5, 616:fontem,
to break open, cause to break forth, Ov. M. 5, 257:fontes abyssae magnae,
Vulg. Gen. 7, 11: se rumpere, to break out, burst forth ( = erumpere):ubi sub lucem densa inter nubila sese Diversi rumpent radii,
Verg. G. 1, 446:tantus se nubibus imber Ruperat,
id. A. 11, 548:unde altus primum se erumpit Enipeus,
id. G. 4, 368; so,rumpi, in mid. force: dum amnes ulli rumpuntur fontibus,
id. ib. 3, 428:alicui reditum,
to cut off, Hor. Epod. 13, 15.— Absol.: offendit, fregit, rumpit, icit poculo, wounds, Afran. ap. Non. 124, 6 (Com. Rel. p. 173 Rib.); so, si quis rumpet occidetve insciens ne fraus esto, an ancient form of rogation in Liv. 22, 10, 5; cf. Dig. 9, 2, 27, § 17. —Trop., to break, violate, destroy, annul, make void, interrupt, etc.:hunc quisquam... foedera scientem neglexisse, violasse, rupisse dicere audebit?
Cic. Balb. 5, 13; so,foedera,
Lucr. 2, 254; Auct. Her. 4, 14, 20; Liv. 9, 1; 21, 10; Hor. Ep. 1, 3, 35:foedus,
Liv. 3, 25, 5; 42, 40, 3:imperium,
Curt. 10, 2, 15; Tac. A. 13, 36; id. H. 3, 19:sacramenti religionem,
Liv. 28, 27:reverentiam sacramenti,
Tac. H. 1, 12:fidem induciarum, pacis, etc.,
Liv. 9, 40 fin.; 24, 29; Verg. G. 4, 213; Flor. 4, 2, 16:jus gentium,
Liv. 4, 17:hostium jus et sacra legationis et fas gentium,
Tac. A. 1, 42:rogationes vos rogatas rumpitis,
Plaut. Curc. 4, 2, 24:edicta,
Hor. C. 4, 15, 22:decreta,
Ov. M. 15, 780:leges,
Luc. 4, 175:constat, agnascendo rumpi testamentum,
is made void, Cic. de Or. 1, 57, 241; cf.:jura testamentorum ruptorum aut ratorum,
id. ib. 1, 38, 173:nuptias,
Hor. C. 1, 15, 7:amores,
Verg. A. 4, 292:condiciones pacis,
Vell. 2, 48, 5:obsequium,
Suet. Galb. 16:fata aspera,
Verg. A. 6, 882:fati necessitatem humanis consiliis,
Liv. 1, 42:ne me e somno excitetis et rumpatis visum,
break in upon, interrupt, Cic. Rep. 6, 12, 12; so,somnum,
Verg. A. 7, 458; cf. Sen. Ep. 51, 12:sacra,
Verg. A. 8, 110:carmina,
Tib. 2, 3, 20:novissima verba,
Ov. A. A. 1, 539:ut vero amplexus fessi rupere supremos,
Val. Fl. 5, 32:strepitu silentia rumpi,
Lucr. 4, 583:silentia (verbis),
Verg. A. 10, 64; Ov. M. 1, 208; 11, 598; Hor. Epod. 5, 85; Val. Fl. 3, 509; Plin. Pan. 55, 4:diutinum silentium,
App. M. 10, p. 239, 14:taciturnitatem,
Tac. A. 1, 74:patientiam,
Suet. Tib. 24:en age, segnes Rumpe moras,
break off, end delay, Verg. G. 3, 43; so,rumpe moras,
id. A. 4, 569; 9, 13; Ov. M. 15, 583 Bach, N. cr.; Val. Fl. 1, 306; Mart. 2, 64, 9; Plin. Ep. 5, 11, 2; cf.:rumpunt moras,
Luc. 1, 264:otia,
Verg. A. 6, 813.— Poet.: rumpit has imo pectore voces, breaks forth, breaks out in, gives vent to, utters, etc., Verg. A. 11, 377; so,vocem,
id. ib. 2, 129; 3, 246; Sil. 8, 301; Tac. A. 6, 20:questus,
Verg. A. 4, 553; Claud. Rapt. Pros. 2, 249:gemitum,
Sil. 4, 458. -
2 restituō
restituō ūī, ūtus, ere [re-+statuo], to set up again, replace, restore, reconstruct, rebuild, revive, renew, reform, rearrange: Forīs effractas, T.: ut Minerva, quam turbo deiecerat, restitueretur: arborem, V.: vicos, quos incenderant, Cs.: fontīs et Flumina, O.: ordines, S.: aciem, L.: exstinctos, raise the dead, O.— To give back, deliver up, return, restore, replace, make restitution of: fraudata, Cs.: sospites omnīs Romam ad propinquos, L.: quem a me accepisti locum, T.: virginem suis, T.: bona iis, Cs.: agrum Veientibus, L.: Pompeius civitati restitutus: captum victori, L.: Caesaris imperio restituendus erat, O.—Fig., to restore, revive, renew, reform, repair, remedy: Unus homo nobis cunctando restituit rem, Enn. ap. C.: maxime, Cui res cunctando restituenda foret, O.: res perditas, L.: veteres clientelas, Cs.: veterem tuam prudentiam: tribuniciam intercessionem armis, Cs.: suorum a pudore maritimae ignominiae restituti animi, recovered, L.— To bring back, restore, recall, reinstate: Licinium de aleā condemnatum: iusta causa restituendi mei: damnatos in integrum, Cs.: tribunos plebis in suam dignitatem, Cs.: restitutus in patriam (Camillus) secum patriam ipsam restituit, L.: (eos) rursum in gratiam, reconcile, T.: fratrem in antiquum locum gratiae, Cs.: vos in amicitiam nostram, L.: veteri patientiae (Britanniam), Ta.: Romanis se, join the Romans again, L.: Bacchus peccasse fatentem Restituit, i. e. pardoned, O.— To restore, re-establish, re-enact: leges: restituit his animos parva una res, L.— To reverse, revoke, undo, make void, make good again, repair: alia iudicia Lilybaei, alia Agrigenti restituta sunt, i. e. cancelled: praecipita raptim consilia in integrum, L.: ut, si ego eum condemnaro, tu restituas: restitui in integrum aequom est, T.— To compensate for, make good: damna, L.: vim restitui factam iubet, that the damage be repaired.* * *restituere, restitui, restitutus Vrestore; revive; bring back; make good -
3 solvō
solvō solvī (soluit, Ct.; soluisse, Tb.), solūtus, ere [2 se+luo], to loosen, unbind, unfasten, unfetter, untie, release: iube solvi (eum), T.: ad palum adligati repente soluti sunt: ita nexi soluti (sunt), L.: Solvite me, pueri, V.: quo modo solvantur (nodi), Cu.: solve capillos, untie, O.: crines, let down, O.: terrae quem (florem) ferunt solutae, i. e. thawed, H.: Solve senescentem equum, i. e. from service, H.: talibus ora solvit verbis, freely opens, O.: Solvite vela, unfurl, V.— To detach, remove, part, disengage, free: ancorā solutā (i. e. a litore): classis retinacula solvi iussit, O.: teque isto corpore solvo, V.: partūs, to bring forth, O.—Of ships, to free from land, set sail, weigh anchor, leave land, depart: navīs solvit, Cs.: primis tenebris solverat navem, L.: cum foedere solvere navīs, O.: navīs a terrā solverunt, Cs.: ab Corintho solvere navīs, L.: tertia fere vigiliā solvit (sc. navem), Cs.: nos eo die cenati solvimus: a Brundusio solvit, L.: Alexandriā solvisse: portu solventes.— To untie, unfasten, unlock, unseal, open: ille pharetram Solvit, uncovered, O.: solutā epistulā, N.: solutis fasciis, Cu.— To take apart, disintegrate, disunite, dissolve, separate, break up, scatter, dismiss: ubi ordines procursando solvissent, L.: agmina Diductis solvēre choris, V.: solvit maniplos, Iu.: coetuque soluto Discedunt, O.: urbem solutam reliquerunt, disorganized: si solvas ‘Postquam discordia tetra’... Invenias, etc., H.— To relax, benumb, make torpid, weaken: ima Solvuntur latera, V.: pennā metuente solvi, i. e. unflagging, H.: illi solvuntur frigore membra, V.: corpora somnus Solverat, O.: somno vinoque solutos, O.: Solvitur in somnos, V.— To loosen, break up, part, dissolve, disperse, divide, scatter: omne conligatum solvi potest: solvere navīs et rursus coniungere, Cu.: membra ratis, O.— To dissolve, melt, turn, change: nives solvere, melt, O.: (vitulo) per integram solvuntur viscera pellem, V.—Of fastenings, to loose, remove, cancel, untie, unlock: nullo solvente catenas, O.: Frenum solvit, Ph.: Solvitur acris hiemps, H.: a corpore bracchia, relaxes his hold, O.: crinalīs vittas, V.: vinculum epistulae, Cu.—Fig., to free, set free, release, loose, emancipate, relieve, exempt: linguam ad iurgia, O.: cupiditates suas, Cu.: Bassanitas obsidione, L.: ut religione civitas solvatur: Vopiscus, solvatur legibus, be exempted: petente Flacco ut legibus solveretur, L.: ut is per aes et libram heredes testamenti solvat, release the testamentary heirs: reus Postumus est eā lege... solutus ac liber, i. e. the law does not apply to: solutus Legibus insanis, H.: vos curis ceteris, T.: solvent formidine terras, V.: Vita solutorum miserā ambitione, H.: longo luctu, V.: calices quem non fecere Contractā in paupertate solutum? i. e. from cares, H.: ego somno solutus sum, awoke.— To acquit, absolve, cleanse, relieve: ut scelere solvamur, be held guiltless: hunc scelere solutum periculo liberavit: Sit capitis damno Roma soluta mei, O.— To relax, smooth, unbend, quiet, soothe (poet.): solvatur fronte senectus (i. e. frons rugis solvatur), be cleared, H.: arctum hospitiis animum, H.—Of ties, obligations, or authority, to remove, cancel, destroy, efface, make void, annul, overthrow, subvert, violate, abolish: solutum coniugium, Iu.: nec coniugiale solutum Foedus in alitibus, O.: culpa soluta mea est, O.: quos (milites), soluto imperio, licentia conruperat, S.: solvendarum legum principium (i. e. dissolvendarum), Cu.: disciplinam militarem, subvert, L.: pactique fide data munera solvit, i. e. took back, O.— To loosen, impair, weaken, scatter, disperse, dissolve, destroy: plebis vis soluta atque dispersa, S.: senectus quae solvit omnia, L.: nodum (amicitiae) solvere Gratiae, H.: hoc firmos solvit amores, O.— To end, remove, relieve, soothe: ieiunia granis, O.: Curam Dulci Lyaeo, H.: corde metum, V.: pudorem, V.: solutam cernebat obsidionem, the siege raised, L.: Solventur risu tabulae (see tabula), H.— To accomplish, fulfil, complete, keep (of funeral ceremonies, vows, and promises): omnia paterno funeri iusta, finish the burial rites: iustis defunctorum corporibus solutis, Cu.: exsequiis rite solutis, V.: vota, fulfil: Vota Iovi, O.: solvisti fidem, you have kept your promise, T.: Esset, quam dederas, morte soluta fides, i. e. your pledge (to be mine through life), O.— To solve, explain, remove: quā viā captiosa solvantur, i. e. are refuted: Carmina non intellecta, O.: nodos iuris, Iu.—Of debts, to fulfil, pay, discharge, pay off: hoc quod debeo peto a te ut... solutum relinquas, settled: Castricio pecuniam iam diu debitam, a debt of long standing: ex quā (pensione) maior pars est ei soluta: rem creditori populo solvit, L.: ut creditae pecuniae solvantur, Cs.: debet vero, solvitque praeclare.—Of persons, to make payment, pay: cuius bona, quod populo non solvebat, publice venierunt: ei cum solveret, sumpsit a C. M. Fufiis: pro vecturā: tibi quod debet ab Egnatio, pay by a draft on Egnatius: numquam vehementius actum est quam ne solveretur, to stop payments: nec tamen solvendo aeri alieno res p. esset, able to pay its debt, L.; hence the phrase, solvendo esse, to be solvent: solvendo non erat, was insolvent: cum solvendo civitates non essent: ne videatur non fuisse solvendo.—Of money or property, to pay, pay over, hand over (for pecuniā rem or debitum solvere): emi: pecuniam solvi: pro quo (frumento) pretium, L.: quae praemia senatus militibus ante constituit, ea solvantur: arbitria funeris, the expenses of the funeral: Dona puer solvit, paid the promised gifts, O.: HS CC praesentia, in cash: legatis pecuniam pro frumento, L.—Of a penalty, to accomplish, fulfil, suffer, undergo: iustae et debitae poenae solutae sunt: capite poenas, S.: meritas poenas solvens, Cu.* * *solvere, solvi, solutus Vloosen, release, unbind, untie, free; open; set sail; scatter; pay off/back -
4 rumpō
rumpō rūpī, ruptus, ere [RVP-], to break, burst, tear, rend, rive, rupture, break asunder, burst in pieces, force open: vincula: obstantia claustra, H.: pontem, break down, L.: montem aceto, Iu.: arcum, Ph.: plumbum, H.: vestīs, O.: praecordia ferro, pierce, O.: guttura ferro, cut, O.: ruptus turbo, bursting forth, V.: inmensae ruperunt horrea messes, crammed to bursting, V.—Of the body, to break, split, burst, break open, rend, tear: ut me ambulando rumperet, i. e. kill with errands, T.: si quis rumpet occidetve, wounds, L. (old form.): ilia, V.: Rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua, Dum, etc., i. e. the effort to shout as loud as, etc., H.: si te ruperis, H.: cantando rumpitur anguis, bursts, V.: quā (licentiā audacium) ante rumpebar, could have burst.—To burst through, break through: media agmina, V.: ruptā mersum caput obruit undā, O.: ordines, L.— To break open, cause to break forth: fontem, O.: ubi inter nubila sese Diversi rumpent radii, burst forth, V.: dum amnes ulli rumpuntur fontibus, V.—Of a way or passage, to force, make by force: ferro rumpenda per hostīs Est via, must be forced, V.: eo cuneo viam, L.—Fig., to break, violate, destroy, annul, make void, interrupt: feodera: imperium, Cu.: sacramenti religionem, L.: ius gentium, L.: edicta, H.: decreta, O.: testamentum ruptum, annulled: nuptias, H.: fata aspera, V.: fati necessitatem humanis consiliis, L.— To break in upon, interrupt, cut short, end: somnum, V.: novissima verba, O.: segnīs Rumpe moras, end delay, V.: tibi reditum, cut off, H.— To break out in, give utterance to: rumpit has imo pectore voces, V.: questūs, V.* * *rumpere, rupi, ruptus Vbreak; destroy -
5 infringo
I.Lit.:B.infractis omnibus hastis,
Liv. 40, 40, 7:ut si quis violas riguove papavera in horto Liliaque infringat,
Ov. M. 10, 191:genibusque tumens infringitur unda,
Val. Fl. 5, 412: manus, to snap or crack one ' s fingers, Petr. 17:articulos,
Quint. 11, 3, 158: latus liminibus, to bruise one ' s side by lying on the threshold, Hor. Epod. 11, 22: infractus remus, appearing broken, in consequence of the refraction of the rays in the water, Cic. Ac. 2, 25; cf.:infracti radii resiliunt,
Plin. 2, 38, 38, § 103:ossa infracta extrahere,
id. 23, 7, 63, § 119.—Transf., to strike one thing against another: digitos citharae, to strike or play upon the lute, Stat. Ach. 1, 575:II.alicui colaphum,
to give one a box on the ear, Ter. Ad. 2, 1, 46; Plin. 8, 36, 54, § 130:linguam (metu),
to stammer, Lucr. 3, 155.—Trop., to break, check, weaken, lessen, diminish, mitigate, assuage:B.ut primus incursus et vis militum infringeretur,
Caes. B. C. 3, 92:conatus adversariorum,
id. ib. 2, 21:florem dignitatis,
Cic. Balb. 6, 15:militum gloriam,
id. Mil. 2, 5:animos hostium,
Liv. 38, 16:spem,
Cic. Or. 2, 6:tribunatum alicujus,
id. de Or. 1, 7, 24:vehementius esse quiddam suspicor, quod te infringat,
id. Att. 7, 2, 2:continuam laudem humanitatis,
Plin. Ep. 7, 31, 3:res Samnitium,
Liv. 8, 39, 10:difficultatem,
to overcome, Col. 2, 4, 10:jus consulis,
Dig. 34, 9, 5 fin.:fortia facta suis modis,
to weaken, Ov. Tr. 2, 412:deos precatu,
to appease by entreaties, Stat. Ach. 1, 144:infringitur ille quasi verborum ambitus,
Cic. de Or. 3, 48, 186:infringendis concidendisque numeris,
id. Or. 69, 230:vocem de industria,
purposely to make plaintive, Sen. Contr. 3, 19.—To destroy, make void, break:1.quoniam haec gloriatio non infringetur in me,
Vulg. 2 Cor. 11, 10:legem,
ib. 1 Macc. 1, 66. — Hence, infractus, a, um, P. a., broken, bent.Lit.:2. a.mares caprarum longis auribus infractisque probant,
Plin. 8, 50, 76, § 202.—In gen.:b.infractos animos gerere,
Liv. 7, 31, 6:nihil infractus Appii animus,
id. 2, 59, 4:oratio submissa et infracta,
id. 38, 14:infractae ad proelia vires,
Verg. A. 9, 499:veritas,
falsified, Tac. H. 1, 1:fides metu infracta,
shaken, id. ib. 3, 42:tributa,
diminished, id. ib. 4, 57:potentia matris,
id. A. 13, 12:fama,
injured reputation, Verg. A. 7, 332; Tac. H. 2, 22:Latini,
broken, Verg. A. 12, 1.—Diluted:c.fel aqua infractum,
Plin. 28, 12, 50, § 186.—In partic., of speech, broken off:infracta et amputata loqui,
broken, unconnected, Cic. Or. 51, 170:infracta loquela,
broken talk, baby - talk, Lucr. 5, 230:cum vocem ejus (delicati) infractam videret,
effeminate, Gell. 3, 5, 2:vocibus delinitus infractis,
Arn. 4, 141. -
6 inrito
1.irrīto ( inr-), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. inritassis for inritaveris, Plaut. Am. 1, 1, 298), v. a. [cf. eris, erethô, erethizô, Curt. Gr. Etym. p. 342, ed. 4], to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate.I.Lit.:II.inritare dictum est proprie provocare,
Non. 31, 21:si me inritassis, etc.,
Plaut. Am. 1, 1, 298; id. Stich. 2, 2, 22:ne si magis inritatus siet,
Ter. Ad. 2, 4, 18:ita sum inritatus, ut, etc.,
id. Phorm. 2, 1, 10:ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet,
Cic. Mil. 31, 84:virum telis,
Verg. A. 10, 644:Terra, ira irritata deorum,
id. ib. 4, 178:bello gentes,
Just. 12, 6, 16:sibi simultates,
Liv. 33, 46:aliquem ad necem alicujus,
Vell. 2, 66.— Poet.:cum fera diluvies quietos Irritat amnes,
enrages, Hor. C. 3, 29, 41:flammas,
to kindle, Ov. F. 2, 649.—In gen., to incite, move, stir up, provoke, vex, inflame:2.crabrones,
Plaut. Am. 2, 2, 75:tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis ad certamen,
Liv. 6, 27:animos ad bellum,
id. 31, 5:iracundiam, Sen. de Ira, 3, 8: infantiam ad discendum,
Quint. 1, 1, 26:forma meos irritat amores,
Ov. Am. 2, 4, 9:vitia,
id. ib. 3, 4, 11:cupiditatem,
Sen. Ep. 7:suspiciones,
Tac. H. 3, 4:animos,
Hor. A. P. 180:ingenium,
Prop. 4 (5), 6, 75:naturam per se pronam ad humanitatem,
Sen. Ben. 6, 29:princeps, qui delatores non castigat, irritat,
encourages, Suet. Dom. 9:exitium,
to hasten, Tac. A. 13, 1:tussim,
to excite, make worse, Cels. 2, 1; 5, 28, 2. — Hence, irrī-tātus, a, um, P. a., excited, enraged, provoked, irritated:canem inritatam imitarier,
Plaut. Capt. 3, 1, 25:ad aliquid,
Suet. Galb. 21:in aliquid,
Sen. Ep. 97.— Comp.:ego his ejus verbis irritatior,
Gell. 15, 9, 7; 10, 9, 2; id. praef. § 20.— Adv.: irrītātē, in an irritated manner; only in comp., Amm. 22, 15, 19. -
7 irrito
1.irrīto ( inr-), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. inritassis for inritaveris, Plaut. Am. 1, 1, 298), v. a. [cf. eris, erethô, erethizô, Curt. Gr. Etym. p. 342, ed. 4], to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate.I.Lit.:II.inritare dictum est proprie provocare,
Non. 31, 21:si me inritassis, etc.,
Plaut. Am. 1, 1, 298; id. Stich. 2, 2, 22:ne si magis inritatus siet,
Ter. Ad. 2, 4, 18:ita sum inritatus, ut, etc.,
id. Phorm. 2, 1, 10:ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet,
Cic. Mil. 31, 84:virum telis,
Verg. A. 10, 644:Terra, ira irritata deorum,
id. ib. 4, 178:bello gentes,
Just. 12, 6, 16:sibi simultates,
Liv. 33, 46:aliquem ad necem alicujus,
Vell. 2, 66.— Poet.:cum fera diluvies quietos Irritat amnes,
enrages, Hor. C. 3, 29, 41:flammas,
to kindle, Ov. F. 2, 649.—In gen., to incite, move, stir up, provoke, vex, inflame:2.crabrones,
Plaut. Am. 2, 2, 75:tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis ad certamen,
Liv. 6, 27:animos ad bellum,
id. 31, 5:iracundiam, Sen. de Ira, 3, 8: infantiam ad discendum,
Quint. 1, 1, 26:forma meos irritat amores,
Ov. Am. 2, 4, 9:vitia,
id. ib. 3, 4, 11:cupiditatem,
Sen. Ep. 7:suspiciones,
Tac. H. 3, 4:animos,
Hor. A. P. 180:ingenium,
Prop. 4 (5), 6, 75:naturam per se pronam ad humanitatem,
Sen. Ben. 6, 29:princeps, qui delatores non castigat, irritat,
encourages, Suet. Dom. 9:exitium,
to hasten, Tac. A. 13, 1:tussim,
to excite, make worse, Cels. 2, 1; 5, 28, 2. — Hence, irrī-tātus, a, um, P. a., excited, enraged, provoked, irritated:canem inritatam imitarier,
Plaut. Capt. 3, 1, 25:ad aliquid,
Suet. Galb. 21:in aliquid,
Sen. Ep. 97.— Comp.:ego his ejus verbis irritatior,
Gell. 15, 9, 7; 10, 9, 2; id. praef. § 20.— Adv.: irrītātē, in an irritated manner; only in comp., Amm. 22, 15, 19. -
8 vitio
vĭtĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [vitium], to make faulty, to injure, spoil, mar, taint, corrupt, infect, vitiate (class., esp. in the trop. sense; syn.: corrumpo, noceo).I.Lit.A.In gen.:B.dira lues quondam Latias vitiaverat auras,
Ov. M. 15, 626; cf.:amnem salibus amaris,
id. ib. 15, 286:ossa,
Cels. 8, 2:corpora,
Ov. F. 6, 136:oculos,
id. F. 1, 691:facies longis vitiabitur annis,
id. Tr. 3, 7, 33:ferramentum in opere,
Col. 11, 1, 20:ova,
id. 8, 11, 5:vina,
Hor. S. 2, 4, 54:boves aliqua offensa,
Pall. 4, 12, 1.—In partic., to violate a woman (cf.: violo, polluo): aliquam in occulto, Cato ap. Gell. 17, 13, 4:II.virginem,
Ter. Eun. 4, 4, 37; id. Ad. 4, 5, 52; Suet. Aug. 71; Quint. 9, 2, 70 al.; cf.:vitiati pondera ventris (sc. stupro),
Ov. H. 11, 37.—Trop.:comitiorum et contionum significationes sunt nonnumquam vitiatae atque corruptae,
falsified, Cic. Sest. 54, 115 Halm N. cr.: dies, to make void the nomination of a day for the census, id. Att. 4, 9, 1; cf.:senatusconsulta arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque,
Liv. 3, 55, 13:scripturas,
Dig. 50, 17, 94: auspicia, Messala ap. Gell. 13, 15, 4:pectora limo malorum,
Ov. P. 4, 2, 18; cf.:curis vitiatum corpus amaris,
id. ib. 1, 10, 3. -
9 circum-scrībō
circum-scrībō īpsī, īptus, ere, to encircle, circumscribe, enclose in a ring: orbem: virgulā stantem: virgā regem, L. — Fig., to define, encompass, enclose, limit, bound, circumscribe: nullis terminis ius suum: genus brevi circumscribi potest: uno genere genus hoc aratorum, to comprehend in one class. — To contract, hem in, circumscribe, hinder, restrain, confine, limit: praetorem: de circumscribendo adulescente sententia: insolentia in circumscribendis tribunis plebis, Cs. — To deceive, cheat, circumvent, entrap, ensnare, defraud: interrogationibus circumscripti: adulescentulos, overreach: Pupillos, Iu.—To cancel, annul, invalidate, make void, set aside: omni tempore Sullano circumscripto: circumscriptis iis sententiis, quas posui. -
10 re-solvō
re-solvō solvī, solūtus, ere, to untie, unfasten, unbind, loose, loosen, release, open: equos, unyoke, O.: fila, separate, O.: oras, cast loose, L.: resoluta catenis Incedit virgo, i. e. release, O.: litteras, L.: iugulum mucrone, O.: faucīs haec in verba, O.: fatis ora, V.: dolos tecti ambagesque (Labyrinthi), i. e. explain, V.: nivem, melt, O.: Venus tenebras resolvit, V.: Zephyro se glaeba resolvit, is softened, V.—To relax, unnerve, enervate, enfeeble: (Cerberus) inmania terga resolvit Fusus humi, stretched out, V.: utrumque (concubitus), O.: corpus (somno), O.: resolutis membris, Cu.—Fig., to set free, release: Teque piacula nulla resolvent, H.—To do away, cancel, make void, dispel: litem quod lite resolvit, H.: Invitat genialis hiemps curasque resolvit, V.: iura (pudoris), V. -
11 casso
to bring to naught, destroy, annul, make void. -
12 evacuo
I.Lit.:II.alvum,
Plin. 20, 6, 23, § 52; 32, 9, 33, § 104. —Trop.1. 2. -
13 exuo
ex-ŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a. [ex and root av-, to go to, put on; Zend. avaiti, go into, ao-thra, shoe; Slav. and Lith. forms, v. Fick, Vergl. Wört. p. 17; cf. ind-uo], to draw out or off, to pull or strip off, put off, divest (class.; esp. freq. since the Aug. period).I.Lit.:B.serpens exuit in spinis vestem,
Lucr. 4, 61:manticam umero,
App. M. 1, p. 110; cf.:pharetram umero,
Ov. M. 2, 419:telum magno e vulnere,
Stat. Th. 9, 287:ensem vaginā,
id. ib. 9, 76:clipeum reduci,
Ov. H. 13, 147; cf.:vincula sibi,
id. M. 7, 773:jugum,
to shake off, Liv. 35, 17, 8:alas,
to lay aside, Verg. A. 1, 690:Trojanos cestus,
id. ib. 5, 420:setosa duris exuere pellibus membra,
Hor. Epod. 17, 15; cf.:magnos membrorum artus, magna ossa lacertosque Exuit,
strips, bares, Verg. A. 5, 423:aliquem veste,
Suet. Ner. 32:palmas vinclis,
Verg. A. 2, 153:digitos,
i. e. to strip of rings, Mart. 14, 109:mensas,
to uncover, id. 9, 60, 7:si ex his te laqueis exueris,
Cic. Verr. 2, 5, 58, § 151:se jugo,
Liv. 34, 13, 9. —In a Greek construction:unum exuta pedem vinclis,
Verg. A. 4, 518:cornua exuitur,
Ov. M. 9, 52.— Absol.:si non saltas, exue igitur (sc. pallam),
Plaut. Men. 1, 3, 16. —Transf., in gen., to strip, despoil, deprive of any thing:II.hostium copiis fusis armisque exutis,
i. e. to be forced to throw off their arms and to flee, Caes. B. G. 3, 6, 3:hostem armis,
id. ib. 5, 51 fin.; Sall. J. 88, 3; Liv. 22, 21, 4:exuti prope omnes armis diffugere,
id. 21, 61, 9; 34, 28, 11; Verg. A. 11, 395:impedimentis,
Caes. B. G. 7, 14, 8; 7, 42, 5:castris,
Liv. 31, 42, 7; 41, 3, 10; 41, 12, 5; Vell. 1, 9, 4:sedibus,
Tac. A. 13, 39:aliquem avitis bonis,
id. ib. 14, 31; cf.:aliquem patrimonio,
Suet. Gramm. 11:montes,
to strip, lay bare, Stat. S. 4, 3, 50:se agro paterno avitoque,
Liv. 2, 23, 6: exuto Lepido, interfecto Antonio, stripped bare, i. e. without legions, without arms, etc., Tac. A. 1, 2.—Trop., to lay aside, cast off, divest one's self of any thing:* (β).humanitatem,
Cic. Lig. 5, 14; cf. id. Att. 13, 2, 1:sapientia vanitatem exuit mentibus,
Sen. Ep. 90 med.:mentitum colorem,
Quint. 12, 10, 76:silvestrem animum,
Verg. G. 2, 51:vultus severos,
Ov. Am. 3, 4, 43:feritatem,
id. F. 3, 281:mores antiquos,
Liv. 27, 8, 6:virtutes,
Tac. A. 1, 75:fidem,
id. ib. 12, 14:amicitiam,
id. ib. 1, 8:tristitiam et arrogantiam et avaritiam,
id. Agr. 9:jus fasque,
id. H. 3, 5:promissa,
to break one's word, id. A. 13, 44:pacta,
id. ib. 6, 43:patriam,
id. H. 5, 5 et saep.:hominem exuens ex homine,
Cic. Fin. 5, 12, 35:magistrum,
Tac. A. 14, 52 fin. —With a subjectclause:B.mihi quidem ex animo exui non potest, esse deos,
Cic. N. D. 3, 3, 7.— -
14 improbo
imprŏbo ( inpr-), āvi, ātum, 1, v. a. [2. in-probo], to disapprove, blame, condemn, reject (class.; syn.: culpo, vitupero, criminor, etc.): multi, qui domi aetatem agerent, propterea sunt improbati, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6 (Trag. v. 296 Vahl.):hoc negas te. posse nec approbare nec improbare,
Cic. Ac. 2, 30, 96:haec improbantur a Peripateticis, a Stoicis defenduntur,
id. Div. 1, 33, 72; id. Ac. 2, 30, 95:ego ista studia non improbo, moderata modo sint,
id. de Or. 2, 37, 156:improbantur ii quaestus, qui in odia hominum incurrunt,
id. Off. 1, 42, 150:Curio utrumque improbans consilium,
Caes. B. C. 2, 31, 1:per improbaturum haec Jovem,
Hor. Epod. 5, 8:judicium,
to reject, rescind, make void, Cic. Verr. 2, 2, 28, § 68: ego frumentum neque attigi neque aspexi: mancipibus potestatem probandi improbandique permisi, of rejecting as unsuitable or insufficient, id. ib. 2, 3, 76, § 175;2, 2, 74, § 172: ut aut ne cogeret munire aut id, quod munitum esset, ne improbaret,
id. Font. 4, 7:Vergilius terram, quae filicem ferat, non inprobat vitibus,
Plin. 17, 4, 3, § 29: dibapha Tyria P. Lentulus primus in praetexta usus improbabatur, was censured, Nep. ap. Plin. 9, 39, 63, § 137:(Nymphae) ad numerum motis pedibus duxere choreas. Improbat has pastor, saltuque imitatus agresti, etc.,
derides, Ov. M. 14, 521.—Esp. in law, to overrule an opinion or judgment:sententiam,
Gai. Inst. 2, 51; 3, 71 al.— Absol.:qui si improbasset, cur ferri passus esset? sin probasset, cur, etc.,
Caes. B. C. 1, 32, 3:inde invident humiliores, rident superiores, improbant boni,
Quint. 11, 1, 17; 1, 3, 14. -
15 infectus
1.infectus, a, um, adj. [2. in-factus].I.Not made or done, unwrought, unmade, undone, unperformed, unfinished (class.):II.ubi cognovit, opera quae facta infectaque sient,
Cato, R. R. 2, 1:ea, quae sunt facta, infecta refert,
Plaut. Am. 3, 2, 3:et id, quod indicatum non sit, pro infecto haberi oportere,
Cic. Inv. 2, 27, 80:omnia pro infecto sint,
let all be regarded as undone, Liv. 9, 11, 3:infecta pace,
without having effected a peace, Ter. Eun. 1, 1, 8; Liv. 37, 1, 6; 32, 37, 5: damnum infectum, a loss which has not yet happened, but is only anticipated:qui in pariete communi demoliendo damni infecti (nomine) promiserit,
Cic. Top. 4, 22; id. Verr. 2, 1, 56, § 146; so,damni infecti,
Plin. 36, 2, 2, § 6; cf. Dig. 39, 2, 2; 43, 15, 1, § 5; Gai. 4, 31 al. (for Verg. A. 6, 742, v. inficio):infectis iis, quae agere destinaverat, ab urbe proficiscitur,
without having accomplished those things, Caes. B. C. 1, 33; so,re infectā,
without accomplishing the matter, id. B. G. 7, 17, 5; Liv. 9, 32, 6; Quint. 9, 3, 73; cf.:infecta dicta re eveniant tua,
Plaut. Am. 2, 1, 85:infectis rebus,
Sall. J. 28, 4; Nep. Milt. 7, 5; and:infecto negotio,
Sall. J. 58 fin.:victoriā,
without having gained the victory, Liv. 9, 23, 11:argentum,
uncoined, id. 34, 10, 4; cf.aurum,
Verg. A. 10, 528:infecta dona facere,
to render unmade, to revoke, Plaut. Most. 1, 3, 27:infectum reddere,
to make void, of no effect, id. ib. 4, 3, 23: facta atque infecta, things done and not done, i. e. true and false, Verg. A. 4, 190; Stat. Th. 3, 430:rudis atque infecta materies,
unwrought, Petr. 114:telasque calathosque infectaque pensa reponunt,
unfinished, Ov. M. 4, 10.—Impossible:2.nihil jam infectum Metello credens,
Sall. J. 76, 1; so,mira et paene infecta,
App. M. 1, p. 111, 25.infectus, a, um, Part., from inficio.3. -
16 infirmantes
1.infirmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [infirmus].I. A.Lit.:B.legiones,
Tac. A. 15, 10: munimenta madore, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 6:hominem,
Cels. 2, 12.—Trop.a.To invalidate, disprove, refute:b.res tam leves infirmare ac diluere,
Cic. Rosc. Am. 15, 42;with tollere,
id. N. D. 2, 59, 147;with frangere,
id. de Or. 131:fidem testis,
id. Rosc. Com. 15, 45:fidem alicui,
id. Att. 15, 26. —To annul, make void:II.legem,
Liv. 34, 3; Quint. 7, 1, 49:contractum,
Dig. 49, 14, 46:graviter ferens aliquid a se factum infirmari,
Vell. 2, 2, 1:acta illa atque omnes res superioris anni,
Cic. Sest. 18, 40.—Neutr. only in part. pres. as subst.: infirmantes, um, m., the weak, sick, Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 18, 5; id. Ep. 2, 12.2.in-firmo, āvi, ātum, 1, v. a., to establish in, fix, or confirm in (late Lat.), Cael. Aur. Acut. 3, 4, 36. -
17 infirmo
1.infirmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [infirmus].I. A.Lit.:B.legiones,
Tac. A. 15, 10: munimenta madore, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 6:hominem,
Cels. 2, 12.—Trop.a.To invalidate, disprove, refute:b.res tam leves infirmare ac diluere,
Cic. Rosc. Am. 15, 42;with tollere,
id. N. D. 2, 59, 147;with frangere,
id. de Or. 131:fidem testis,
id. Rosc. Com. 15, 45:fidem alicui,
id. Att. 15, 26. —To annul, make void:II.legem,
Liv. 34, 3; Quint. 7, 1, 49:contractum,
Dig. 49, 14, 46:graviter ferens aliquid a se factum infirmari,
Vell. 2, 2, 1:acta illa atque omnes res superioris anni,
Cic. Sest. 18, 40.—Neutr. only in part. pres. as subst.: infirmantes, um, m., the weak, sick, Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 18, 5; id. Ep. 2, 12.2.in-firmo, āvi, ātum, 1, v. a., to establish in, fix, or confirm in (late Lat.), Cael. Aur. Acut. 3, 4, 36. -
18 inprobo
imprŏbo ( inpr-), āvi, ātum, 1, v. a. [2. in-probo], to disapprove, blame, condemn, reject (class.; syn.: culpo, vitupero, criminor, etc.): multi, qui domi aetatem agerent, propterea sunt improbati, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6 (Trag. v. 296 Vahl.):hoc negas te. posse nec approbare nec improbare,
Cic. Ac. 2, 30, 96:haec improbantur a Peripateticis, a Stoicis defenduntur,
id. Div. 1, 33, 72; id. Ac. 2, 30, 95:ego ista studia non improbo, moderata modo sint,
id. de Or. 2, 37, 156:improbantur ii quaestus, qui in odia hominum incurrunt,
id. Off. 1, 42, 150:Curio utrumque improbans consilium,
Caes. B. C. 2, 31, 1:per improbaturum haec Jovem,
Hor. Epod. 5, 8:judicium,
to reject, rescind, make void, Cic. Verr. 2, 2, 28, § 68: ego frumentum neque attigi neque aspexi: mancipibus potestatem probandi improbandique permisi, of rejecting as unsuitable or insufficient, id. ib. 2, 3, 76, § 175;2, 2, 74, § 172: ut aut ne cogeret munire aut id, quod munitum esset, ne improbaret,
id. Font. 4, 7:Vergilius terram, quae filicem ferat, non inprobat vitibus,
Plin. 17, 4, 3, § 29: dibapha Tyria P. Lentulus primus in praetexta usus improbabatur, was censured, Nep. ap. Plin. 9, 39, 63, § 137:(Nymphae) ad numerum motis pedibus duxere choreas. Improbat has pastor, saltuque imitatus agresti, etc.,
derides, Ov. M. 14, 521.—Esp. in law, to overrule an opinion or judgment:sententiam,
Gai. Inst. 2, 51; 3, 71 al.— Absol.:qui si improbasset, cur ferri passus esset? sin probasset, cur, etc.,
Caes. B. C. 1, 32, 3:inde invident humiliores, rident superiores, improbant boni,
Quint. 11, 1, 17; 1, 3, 14. -
19 resolvo
rĕ-solvo, solvi, sŏlūtum, 3, v. a., to untie, unfasten, unbind; to loose, loosen, release, open (not freq. till after the Aug. per.; cf.: relaxo, resero, recludo, libero).I.Lit.A.In gen.:B.equos,
to unyoke, Ov. F. 4, 180; cf.:juncta juga leonibus,
Cat. 63, 76:quem suā sponte vinxerit, non resolvat, etc.,
Col. 1, 8, 16; 11, 1, 22:cinctas vestes,
Ov. M. 1, 382; cf.nodum,
Cels. 7, 4, 4:fila,
to loose, separate, Ov. M. 2, 654:vulnera,
to unbind, Quint. 6, 1, 30; 49:oras,
to cast loose from the shore, Liv. 22, 19, 10 Drak. N. cr.:virginem catenis,
i. e. to release, Ov. M. 4, 737; cf.:crura vinclis,
id. A. A. 3, 272:(puella) resoluta capillos,
id. Am. 2, 14, 39:claustra,
to open, Lucr. 1, 415:litteras,
Liv. 26, 15:venas,
Tac. A. 6, 48:jugulum mucrone,
Ov. M. 1, 227:ferro,
id. ib. 6, 643:manum in diversum,
Quint. 11, 3, 97:fauces haec in verba,
Ov. M. 2, 282; cf.:exspectato Ora sono,
id. ib. 13, 126:fatis ora,
Verg. G. 4, 452;and simply ora,
id. A. 3, 457:ignis aurum resolvit,
melts, dissolves, Lucr. 6, 967:nivem,
to melt, thaw, Ov. Tr. 3, 10, 13; cf.:resolutus repente Rhenus,
Suet. Dom. 6:margaritas in tabem,
Plin. 9, 35, 58, § 120:glaebam in pulverem,
Col. 11, 2, 60:nummos,
to melt down, Lampr. Alex. Sev. 30 fin. — Poet.:nebulas ventis ac sole,
to disperse, dissipate, scatter, Ov. M. 14, 400; cf.tenebras (sidere),
Verg. A. 8, 591:resoluta caligo,
Sil. 5, 58: Zephyro se glaeba, becomes loose or soft, Verg. G. 1, 44; Curt. 4, 6, 11:terra resoluta,
Col. 4, 1, 4; 11, 3, 5:muros ariete,
to break down, Sil. 5, 553:cinctos muros,
id. 12, 495:saxa,
id. 1, 369. —In partic.1.To relax, unnerve, enervate, enfeeble the body (cf. remitto):2.felicitas hos inflat, illos mollit et totos resolvit,
Sen. Ep. 36, 1:(Cerberus) immania terga resolvit Fusus humi,
stretched out, Verg. A. 6, 422:nexos artus,
id. ib. 4, 695:utrumque (concubitus),
Ov. A. A. 2, 683:corpus (somno),
id. M. 7, 328:placitā resoluta quiete,
id. ib. 9, 468:membra ad molles choros,
Prop. 2, 34 (3, 32), 42; Curt. 4, 16, 13:fatigatione resolutus,
id. 6, 8, 21; 9, 5, 10.—Mostly ante-class., to pay a debt:II.minas,
Plaut. Ep. 1, 2, 39:argentum,
id. ib. 3, 2, 16; id. Men. 5, 5, 30:pro vecturā,
id. As. 2, 4, 27; cf. Cato, R. R. 144, 3; 145, 1; 148, 2:damnum boni viri arbitratu resolvere,
id. ib. 149, 2. —Trop.A.In gen. (acc. to I. A.), to separate, unbind, set free, release; to disclose, show, reveal, lay open; to annul, cancel, make void, abolish, destroy (syn. rescindo):B.ipsas periodos majoribus intervallis et velut laxioribus nodis resolvemus,
Quint. 9, 4, 127:quoniam, quā fieri quicquid posset ratione, resolvi,
have disclosed, shown, Lucr. 5, 773:teque piacula nulla resolvent,
release, Hor. C. 1, 28, 34:amore resolutus,
Tib. 1, 10, 83:(Hannibal) Quod sponte abscedat tandemque resolvat Ausoniam,
liberate, Sil. 17, 206:resoluta legibus urbs,
id. 11, 36:ira resoluta frenis legum,
Luc. 2, 145:litem quod lite resolvit,
does away with, ends, Hor. S. 2, 3, 103:invitat genialis hiems curasque resolvit,
banishes, dispels, Verg. G. 1, 302:tristitiam animi,
Plin. 24, 6, 15, § 24:dolos tecti ambagesque,
i. e. find the way through, Verg. A. 6, 29:jura (pudoris),
id. ib. 4, 27:dolos fraudesque,
Sil. 7, 153:gaudia ferro,
id. 13, 508:amphiboliam,
to destroy, remove, Quint. 7, 9, 4:ambiguitatem,
id. 12, 2, 13:dicta ex parte diversā,
i. e. refute, id. 5, 13, 12:vectigal et onera commerciorum,
to abolish, Tac. H. 4, 65:stipulationem,
Dig. 21, 2, 57 fin.:conventionem,
ib. 41, 5, 2:emptionem,
ib. 18, 2, 2 et saep. —In partic. (acc. to I. B.).1.To relax, soften:2.disciplinam militarem,
Tac. H. 1, 51:judices,
Quint. 4, 2, 19; id. 8, prooem § 12. —To pay:2.unā plagā (cf. I. B. 2. supra),
Plaut. Am. 2, 2, 73 (but in Cic. Phil. 14, 14, 38, the correct reading is persoluturum). — Hence, rĕsŏlūtus, a, um, P. a. (acc. to I. B. 1.), relaxed, enervated, effeminate:corpora juvenum (with fluxa), Col. praef. § 17: minister Idaeo resolutior cinaedo,
Mart. 10, 98.—Free, unhampered: os, Val.Max. 8, 7, ext. 1.—3.Unbridled:gaudia,
Sil. 11, 305.— Adv.: rĕsŏlūtē, without restraint:quo resolutius decachinnetis,
more unrestrainedly, Tert. ad Nat. 1, 19. -
20 vitiō
vitiō āvī, ātus, āre [vitium], to make faulty, injure, spoil, mar, taint, corrupt, infect, vitiate, defile: lues vitiaverat auras, O.: amnem salibus, O.: facies longis vitiabitur annis, O.: vina, H.: virginem, to violate, T.—Fig., to corrupt, falsify, nullify, void: comitiorum significationes sunt vitiatae, falsified: senatūs consulta arbitrio consulum vitiabantur, L.: censum impedire diebus vitiandis, i. e. by declaring void the appointment of a day: Pectora limo malorum, O.* * *vitiare, vitiavi, vitiatus Vmake faulty, spoil, damage; vitiate
- 1
- 2
См. также в других словарях:
make void — index abrogate (annul), adeem, annul, avoid (cancel), cancel, discharge (release from obligation) … Law dictionary
void — [void] adj. [ME voide < OFr vuide < VL * vocitus, for L vocivus, var. of vacivus < vacare, to be empty] 1. not occupied; vacant: said of benefices, offices, etc. 2. a) holding or containing nothing b) devoid or destitute (of) [void of… … English World dictionary
Void — Void, a. [OE. voide, OF. voit, voide, vuit, vuide, F. vide, fr. (assumed) LL. vocitus, fr. L. vocare, an old form of vacare to be empty, or a kindred word. Cf. {Vacant}, {Avoid}.] 1. Containing nothing; empty; vacant; not occupied; not filled.… … The Collaborative International Dictionary of English
Void space — Void Void, a. [OE. voide, OF. voit, voide, vuit, vuide, F. vide, fr. (assumed) LL. vocitus, fr. L. vocare, an old form of vacare to be empty, or a kindred word. Cf. {Vacant}, {Avoid}.] 1. Containing nothing; empty; vacant; not occupied; not… … The Collaborative International Dictionary of English
void — /vɔɪd / (say voyd) adjective 1. Law without legal force or effect; not legally binding or enforceable. 2. useless; ineffectual; vain. 3. without contents. 4. without an incumbent, as an office. –noun 5. an empty space: the void of heaven. 6. a… …
void — Synonyms and related words: abandon, abbreviate, abnegate, abolish, abridge, abrogate, absence, abysm, abyss, acreage, annihilate, annul, area, arroyo, bankrupt in, bare, bare of, barren, bereft of, bland, blank, blankness, bleached, blot out,… … Moby Thesaurus
Void — Void, v. t. [imp. & p. p. {Voided}; p. pr. & vb. n. {Voiding}.] [OF. voidier, vuidier. See {Void}, a.] 1. To remove the contents of; to make or leave vacant or empty; to quit; to leave; as, to void a table. [1913 Webster] Void anon her place.… … The Collaborative International Dictionary of English
void — 1 / vȯid/ adj 1: of no force or effect under law a void marriage 2: voidable void·ness n void 2 vt: to make or declar … Law dictionary
void|ed — «VOY dihd», adjective. 1. having a part cut out, leaving a void or vacant space. 2. made void or empty. 3. Heraldry. having a part cut out to make the field visible with only the edge remaining … Useful english dictionary
make null and void — index override Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
make null — index destroy (void), overrule Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary