-
1 lēniō
lēniō (imperf. lēnībat, lēnībant, V.; fut. lenibunt, Pr.), īvī, ītus, īre [lenis], to soften, mollify, moderate, assuage, soothe, calm: fluvium tumentem, V.: Latrantem stomachum, H.: inopiam frumenti, S.—Fig., to render mild, appease, alleviate, mitigate, calm, pacify: mihi miseriam, T.: illum iratum: te ipsum dies leniet: tigrīs, tame, H.: umbras, O.: seditionem, L.: saepius fatigatus lenitur, S.: dolentem Solando, V.* * *lenire, lenivi, lenitus V TRANSmitigate, moderate; alleviate, allay, assuage, ease, calm, placate, appease; mollify; explain away, gloss over; beguile, pass pleasently; abate -
2 sōlor
sōlor ātus, ārī, dep. [3 SAL-], to comfort, console, solace: lenire dolentem Solando, V.: inopem et aegrum, H.: solantia tollite verba! your words of comfort, O.— To soothe, ease, lighten, lessen, relieve, assuage, mitigate: Concussā famem quercu, V.: fluviis aestum, H.: cantu laborem, V.: lacrimas, O.: quamvis repulsam spes soletur, Ta.: (virginem) posthabitam decies sestertii dote, Ta.* * *solari, solatus sum V DEPsolace, console, comfort; soothe, ease, lighten, relieve, assuage, mitigate -
3 lenio
lēnĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 ( imperf. lenibant, Verg. A. 4, 528:I.lenibat,
id. ib. 6, 468; fut. lenibunt, Prop. 3, 20 (4, 21), 32), v. a. and n. [1. lenis].Act., to make soft or mild, to soften, mollify, alleviate, mitigate, assuage, soothe, calm (syn.: mitigo, placo, sedo, mulceo).A.Lit.:B.lapsana alvum lenit et mollit,
Plin. 20, 9, 37, § 96:nuces leniunt saporem caeparum,
id. 23, 8, 77, § 147:tumores,
id. 33, 6, 35, § 110:collectiones impetusque,
id. 22, 25, 58, § 122:stomachum latrantem,
Hor. S. 2, 2, 18:volnera,
to assuage, heal, Prop. 3, 20 (4, 21), 32:clamorem,
to soften, moderate, Hor. C. 1, 27, 7:inopiam frumenti lenire,
to make amends for, cause to be less felt, Sall. J. 91.—Trop., to render mild, to appease, calm, pacify, etc.:* II.senem illum tibi dedo ulteriorem, ut lenitum reddas,
Plaut. Bacch. 5, 2, 31:illum saepe lenivi iratum,
Cic. Att. 6, 2, 2:temperantia animos placat ac lenit,
id. Fin. 1, 14, 47:te ipsum dies leniet, aetas mitigabit,
id. Mur. 31, 65:epulis multitudinem imperitam,
id. Phil. 2, 45, 116:desiderium crebris epistolis,
id. Fam. 15, 21, 1:se multa consolatione,
id. Q. Fr. 3, 5, 4:diem tempusque... leniturum iras,
Liv. 2, 45:seditionem,
id. 6, 16:animum ferocem,
Sall. J. 11:saepius fatigatus lenitur,
id. ib. 111, 3:lenire dolentem Solando,
Verg. A. 4, 393.—Neutr., to become soft or mild, to be softened, mitigated:dum irae leniunt,
Plaut. Mil. 2, 6, 100; cf. Brix ad loc. -
4 famēs
famēs is (abl. famē), f [2 FA-], hunger: ut periclum a fame mihi sit, T.: cum cibo fames depulsa est: fame confecti: (avis) fame enecta, starved to death: patientia famis: famem explere, sate: cibus advorsus famem, S.: extrema, Cs.: dura, H.: levare, to assuage, O.: vetitorum tanta ciborum, O.— Famine, dearth, want: in Asiā: in fame frumentum exportare: ad famem hunc reicere, turn out to starve, T.—Fig., a violent longing, greediness, greed, avidity: Auri sacra, V.: maiorum, H.—Of speech, poverty of expression, C.— Person., hunger: malesuada, V., O.* * *hunger; famine; want; craving -
5 īnfringō
īnfringō frēgī, frāctus, ere [in+frango], to break off, break, bruise: infractis omnibus hastis, L.: infracta tela, V.: violas Liliaque, O.: quibus (liminibus) latus, bruise on the threshold, H.: infractus remus (broken, to the eye).— To inflict: Homini colaphos, T.—Fig., to break, subdue, overcome, check, weaken, mitigate, assuage: ut vis militum infringeretur, Cs.: florem dignitatis: animos eorum, L.: infractae vires, V.: fortia facta suis modis, weaken, O.: nec fatis infracta (Iuno), appeased, V.: infringitur ille quasi verborum ambitus, is broken off.* * *infringere, infregi, infractus Vbreak, break off; lessen, weaken, diminish, dishearten; overcome, crush -
6 medeor
medeor —, ērī, dep. [3 MA-], to heal, cure, remedy, be good for: cui (morbo) mederi (volet): volneribus: medendis corporibus, L.: ars medendi, the healing art, O.—Fig., to remedy, succor, relieve, amend, correct, restore: violentia Turni aegrescit medendo, i. e. by opposition, V.: invidiae, S.: capiti Rosci, i. e. defend the life: dies stultis quoque mederi solet: inopiae frumentariae, Cs.: ignorantiae lectorum, provide against, N.: quas (cupiditates) mederi possis, T.* * *mederi, - V DEPheal, cure; remedy, assuage, comfort, amend -
7 mītigō
mītigō āvī, ātus, āre [mitis+1 AG-], to soften, make tender, ripen, mellow, tame: fruges: cibum, soften (by cooking): agros, make fruitful: flammis et ferro agrum, clear, H.—Fig., to make gentle, pacify, soothe, calm, assuage, appease, mitigate: istorum animos: te aetas mitigabit: iras, O.: legis acerbitatem: perfidiam meritis, disarm, Cu.: Lampsacenos in istum, appease the anger of.* * *mitigare, mitigavi, mitigatus Vsoften; lighten, alleviate; soothe; civilize -
8 plācō
plācō āvī, ātus, āre [PLAC-], to quiet, soothe, assuage, allay, appease: aequora, O.: ventos sanguine, V.: Plutona tauris, try to propitiate, H.: (Fidenas) beneficiis, L.: iram deorum donis: numen deorum, Cs.— To reconcile, conciliate, placate: Iugurtham, S.: te sibi: Hannibalem filio meo, L.: alquos rei p.: Invidiam, conciliate, H.: fac illa ut placetur nobis, T.: tanta iniquitas, ut placari populo R. non possent?: numquam animo placari potuit in eum, be reconciled, N.: homo et sibi ipse placatus, at peace with himself.* * *placare, placavi, placatus Vappease; placate; reconcile -
9 re-laxō
re-laxō āvī, ātus, āre, to stretch out, widen again, make wider: fontibus ora, open, O.: vias et caeca Spiramenta, relax the ducts, V.—To unloose, loosen, open: alvus relaxatur: se intestinis relaxantibus: densa, rarefy, V.: tunicarum vincula, O.—Fig., to abate, remit, give respite: remittit aliquantum et relaxat.—To ease, relieve, cheer, relax, lighten: animos doctrinā: animus somno relaxatus: ut ex pristino sermone relaxarentur animi omnium: homines interdum animis relaxantur.—To make loose, relax, loosen: constructio verborum dissolutionibus relaxetur: pater indulgens, quicquid ego astrinxi, relaxat.—To alleviate, mitigate, assuage: tristitiam ac severitatem: quiete laborem, Cu.—To relieve, release, free, abate: (animi) cum se corporis vinculis relaxaverint: insani cum relaxentur, i. e. become lucid. -
10 re-stinguō
re-stinguō nxī, nctus, ere, to put out, quench, extinguish: ad restinguendum concurrere, to extinguish the flames, Cs.: aquam ad restinguendum ferre, L.: ignem: moenibus subiectos ignīs: flammam orientem, L.: incendium, S.—To quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract: sitim: aquae sitim rivo, V.: ardentis Falerni Pocula lymphā, H.—Fig., to extinguish, exterminate, destroy: haec verba una falsa lacrimula Restinguet, T.: animos hominum sensūsque morte restingui: bellum restinctum: parte animi, in quā irarum exsistit ardor, restinctā, appeased: libertatis recuperandae studia: sermunculum omnem. -
11 sēdō
sēdō āvī, ātus, āre [SED-], to bring to rest, lay: pulverem, Ph.— To settle, still, calm, allay, assuage, appease, quiet, check, end, stop, stay: mare aut flammam: incendia, O.: sedatis fluctibus, subsided: tempestas sedatur: sitim, slake, O.: carne ieiunia, relieve, O.: ad lassitudinem sedandam militum, refresh, N.: in animis hominum motum: militum animos, L.: rabiem, H.: volnera mentis, O.: (populi impetus) sedatur: tumultum, Cs.: discordias: contentionem, L.: sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit: calamitatem, T.: ut vix a magistratibus iuventus sedaretur, was quieted, L.: vela fessa, i. e. come into port, Pr.* * *sedare, sedavi, sedatus Vsettle, allay; restrain; calm down -
12 consolor
consolari, consolatus sum V DEPconsole, (be source of) comfort/solace; soothe; alleviate/allay/assuage (grief) -
13 restinguo
restinguere, restinxi, restinctus Vextinguish, quench, put out; exterminate, destroy; assuage, allay, mitigate -
14 fames
fămes, is (ante- and post-class. nom. sing.:I.famis,
Varr. R. R. 2, 5, 15; Prud. Psych. 479; gen.: fami, Cato and Lucil. ap. Gell. 9, 14, 10; abl., scanned fămē, Lucr. 3, 732; Verg. A. 6, 421; Ov. M. 5, 165; 8, 846; 11, 370 al.) f. [root gha-; Sanscr. gahami, to leave, abandon; Gr. chatis, chêtos, want; chêros, deprived of], hunger (syn.: inedia, jejunium, esuries, esuritio).Lit.:B.interficere aliquem siti fameque atque algu,
Plaut. Most. 1, 3, 36; id. Rud. 2, 2, 7; cf.:cum cibo et potione fames sitisque depulsa est,
Cic. Fin. 1, 11, 37:cibi condimentum esse famem, potionis sitim,
id. ib. 2, 28, 90:bestiae fame monitae,
id. Clu. 25, 67:fame atque inopia rerum omnium confecti,
id. Verr. 2, 5, 51, § 134;(avis) fame enecta,
starved to death, id. Div. 2, 35, 73; cf.:plebem fame necare,
id. Q. Fr. 2, 3, 2:patientia famis,
id. Cat. 1, 10, 26: famem explere, to satiate, id. pro Dom. 23:tolerare,
Caes. B. G. 1, 28, 3:extremam famem sustentare,
id. ib. 7, 17, 3:duram propellere,
Hor. S. 1, 2, 6; cf.:pellere querna glande,
Tib. 2, 1, 38:propulsare,
Col. 2, 10, 1; Tac. A. 14, 24:deponere,
Ov. F. 6, 530:levare,
to assuage, id. H. 14, 96:vincere sacris extis,
Val. Fl. 2, 347 et saep.:in principio fame utendum,
the patient must fast, Cels. 8, 10, 7; cf.:primis diebus fames, deinde liberalius alimentum,
id. ib. —Prov.:ambitiosa non est fames,
is not nice, Sen. Ep. 119, 14:malum panem tibi tenerum et siligineum fames reddet,
id. ib. 123, 2.—Transf.1.Famine, dearth (rare in class. Lat.):* 2. II.fames, quae tum erat in hac mea Asia: messis enim nulla fuerat,
Cic. Att. 5, 21, 8:fames esse coepit,
Curt. 10, 8:in fame frumentum exportare,
Cic. Fl. 7, 17; Vulg. Ruth, 1, 1; id. Matt. 24, 7 et saep.—Trop.A.Like sitis, a violent longing for any thing, greediness, greed, avidity ( poet. and in post-Aug. prose):* B.quid non mortalia pectora cogis, Auri sacra fames!
Verg. A. 3, 57; so,auri fames,
Plin. 33, 4, 21, § 72; cf.:argenti sitis importuna famesque,
Hor. Ep. 1, 18, 23; Plin. 33, 1, 3, § 6; cf.:auri fames durissima est,
id. 33, 4, 21, § 72:ex longa fame satiaret se auro,
Curt. 5, 1, 4:crescentem sequitur cura pecuniam Majorumque fames,
Hor. C. 3, 16, 17:honorum Marii fames,
Flor. 3, 21, 6.—Of speech, poverty of expression:C.jejunitatem et famem malle quam ubertatem et copiam,
Cic. Tusc. 2, 1, 3.—Personified: Fames, as a goddess, Verg. A. 6, 276; Ov. M. 8, 784; 785 et saep. -
15 infringo
I.Lit.:B.infractis omnibus hastis,
Liv. 40, 40, 7:ut si quis violas riguove papavera in horto Liliaque infringat,
Ov. M. 10, 191:genibusque tumens infringitur unda,
Val. Fl. 5, 412: manus, to snap or crack one ' s fingers, Petr. 17:articulos,
Quint. 11, 3, 158: latus liminibus, to bruise one ' s side by lying on the threshold, Hor. Epod. 11, 22: infractus remus, appearing broken, in consequence of the refraction of the rays in the water, Cic. Ac. 2, 25; cf.:infracti radii resiliunt,
Plin. 2, 38, 38, § 103:ossa infracta extrahere,
id. 23, 7, 63, § 119.—Transf., to strike one thing against another: digitos citharae, to strike or play upon the lute, Stat. Ach. 1, 575:II.alicui colaphum,
to give one a box on the ear, Ter. Ad. 2, 1, 46; Plin. 8, 36, 54, § 130:linguam (metu),
to stammer, Lucr. 3, 155.—Trop., to break, check, weaken, lessen, diminish, mitigate, assuage:B.ut primus incursus et vis militum infringeretur,
Caes. B. C. 3, 92:conatus adversariorum,
id. ib. 2, 21:florem dignitatis,
Cic. Balb. 6, 15:militum gloriam,
id. Mil. 2, 5:animos hostium,
Liv. 38, 16:spem,
Cic. Or. 2, 6:tribunatum alicujus,
id. de Or. 1, 7, 24:vehementius esse quiddam suspicor, quod te infringat,
id. Att. 7, 2, 2:continuam laudem humanitatis,
Plin. Ep. 7, 31, 3:res Samnitium,
Liv. 8, 39, 10:difficultatem,
to overcome, Col. 2, 4, 10:jus consulis,
Dig. 34, 9, 5 fin.:fortia facta suis modis,
to weaken, Ov. Tr. 2, 412:deos precatu,
to appease by entreaties, Stat. Ach. 1, 144:infringitur ille quasi verborum ambitus,
Cic. de Or. 3, 48, 186:infringendis concidendisque numeris,
id. Or. 69, 230:vocem de industria,
purposely to make plaintive, Sen. Contr. 3, 19.—To destroy, make void, break:1.quoniam haec gloriatio non infringetur in me,
Vulg. 2 Cor. 11, 10:legem,
ib. 1 Macc. 1, 66. — Hence, infractus, a, um, P. a., broken, bent.Lit.:2. a.mares caprarum longis auribus infractisque probant,
Plin. 8, 50, 76, § 202.—In gen.:b.infractos animos gerere,
Liv. 7, 31, 6:nihil infractus Appii animus,
id. 2, 59, 4:oratio submissa et infracta,
id. 38, 14:infractae ad proelia vires,
Verg. A. 9, 499:veritas,
falsified, Tac. H. 1, 1:fides metu infracta,
shaken, id. ib. 3, 42:tributa,
diminished, id. ib. 4, 57:potentia matris,
id. A. 13, 12:fama,
injured reputation, Verg. A. 7, 332; Tac. H. 2, 22:Latini,
broken, Verg. A. 12, 1.—Diluted:c.fel aqua infractum,
Plin. 28, 12, 50, § 186.—In partic., of speech, broken off:infracta et amputata loqui,
broken, unconnected, Cic. Or. 51, 170:infracta loquela,
broken talk, baby - talk, Lucr. 5, 230:cum vocem ejus (delicati) infractam videret,
effeminate, Gell. 3, 5, 2:vocibus delinitus infractis,
Arn. 4, 141. -
16 mitigo
mītĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [mitis-ago], to make mild, soft, or tender, make ripe or mellow; to make tame, to tame (class.).I.Lit.:II.cum aestivā maturitate alia mitigaverit, alia torruerit,
Cic. Rep. 4, 1, 6 (cited ap. Non. 343, 21):mitiget auctumnus, quod maturaverit aestas,
Aus. Idyll. 8: cibum, to make soft or tender, to soften by boiling or roasting, Cic. N. D. 2, 60, 151.—Comically: misero mihi mitigabat sandalio caput, mellowed, broke, Turp. ap. Non. l. l.:hic, qui dura sedens porrecto saxa leone Mitigat,
i. e. makes soft for sitting on by spreading over them a lion's skin, Mart. 9, 44, 2:Indus agros, laetificat et mitigat,
to make fruitful, Cic. N. D. 2, 52, 130:vina diluendo,
Plin. 14, 22, 29, § 149:silvestres arbores,
id. 17, 10, 12, § 66:amaritudinem frugum,
to soften, mitigate, id. 18, 16, 40, § 141:cervicum duritias,
id. 20, 22, 92, § 250:rabiem suum,
id. 10, 63, 83, § 182:pilos,
to thin, id. 35, 6, 19, § 37:animal,
to tame, Sen. Ben. 1, 3:valetudinem temperantia,
to mitigate, Plin. Ep. 1, 12, 9.—Trop., to make mild or gentle, to pacify, soothe, calm, assuage, appease, mitigate:animum alicujus,
Cic. Balb. 26, 57:te aetas mitigabit,
id. Mur. 31, 65:iras,
Ov. Tr. 4, 6, 15:querimonias, Col. praef.: tristitiam ac severitatem,
Cic. de Or. 2, 58, 236; cf.:acerbam severitatem condimentis humanitatis,
id. Q. Fr. 1, 1, 7:dolores,
id. Att. 3, 15, 2:labores,
id. de Or. 3, 4, 14:aliquem pecuniā,
Tac. H. 1, 66:temporum atrocitatem,
Suet. Tib. 48:acrimonia mitigabitur laude,
Auct. Her. 4, 37, 50: aures, to soothe with explanatory representations, Quint. 12, 1, 14:metus,
id. 12, 2, 28:feritatem animalium,
Plin. 24, 17, 102, § 167: alicui aliquem, to reconcile:Hannibalem Romanis,
Just. 31, 4, 4; cf.:vix revocanti patri mitigatus est,
id. 9, 7, 6.—Hence, mītĭganter, adv., in a soothing manner; in order to soothe, Cael. Aur. Tard. 5, 1, 13; 4, 3, 62; id. Acut. 1, 11, 76. -
17 obturo
obtūro, āvi, ātum, 1 (old inf. pass. obturarier, Cato, R. R. 154), v. a., to stop up, to close (class.; syn.: oblino, obstruo).I.Lit.:II.gutturem,
Plaut. Aul. 2, 4, 25:os,
id. Stich. 1, 2, 57:foramina,
Plin. 19, 10, 58, § 178:dolia operculis,
Vitr. 7, 12:aures,
i. e. to refuse to listen, Hor. Ep. 2, 2, 105;obstructas eas partes et obturatas esse,
Cic. Fat. 5, 10:oculos,
Vulg. Num. 24, 3:ora leonum,
id. Heb. 11, 33.— -
18 paregorizo
părēgŏrizo, āvi, 1, v. a. [id.], to soothe, alleviate, assuage (eccl. Lat.), Aug. in Psa. 122, 11. -
19 placo
plāco, āvi, ātum, 1, v. a. [etym. dub.; cf.: placeo, planus].I.To reconcile; constr. alicui, aliquem (class. and freq.):B.agedum, fac, illa ut placetur nobis,
that she be reconciled to us, Ter. Phorm. 5, 3, 1:vereor ut placari possit,
id. ib. 5, 8, 72 (cf.:redigam vos in gratiam, v. 73): coeperas eum mihi placare,
Cic. Att. 7, 1, 8:rogavit ut te sibi placarem,
id. Fam. 13, 1, 3:his vocibus cum in se magis incitarent dictatorem quam magistro equitum placarent,
Liv. 8, 33, 1:Hannibalem pater filio meo potui placare,
id. 23, 9, 4:placare aliquem rei publicae,
Cic. Cat. 2, 8, 17.— Pass.:quae fuit eorum tanta iniquitas, ut placari populo Romano non possent?
Cic. N. D. 3, 6, 15:neque nullam spem habebat, patrem sibi placari posse,
Liv. 40, 20, 5.—In mid. force; usually with in and acc.: numquam animo placari potuit in eum, be reconciled, i. e. consent to a reconciliation, Nep. Pelop. 5, 3; cf. id. Iph. 3, 3:homo quietus et sibi ipsi placatus,
at peace with himself, tranquil, Cic. Tusc. 4, 17, 37.—In gen., to quiet, soothe, calm, assuage, appease, pacify:II.animos placare ac lenire,
Cic. Fin. 1, 14:placare et mitigare animum,
id. Phil. 10, 3, 6: numen deorum immortalium, Caes. B. [p. 1383] G. 6, 15:aliquem beneficiis,
Liv. 4, 33:iram deorum donis,
Cic. Leg. 2, 9, 22:benevolos objurgatores,
id. N. D. 1, 3, 5:invidiam,
Hor. S. 2, 3, 13.— Poet.:ventos sanguine,
Verg. A. 2, 116:Hippotades cum vult, aequora placet,
Ov. M. 11, 432:escā ventrem iratum,
Hor. S. 2, 8, 5:sitim,
to quench, Mart. 1, 50, 17.—To endeavor to appease, Hor. C. 2, 14, 6; Ter. Ad. 1, 2, 64.— Hence, plācātus, a, um, P. a., soothed, appeased, calmed; quiet, gentle, still, calm, peaceful (class.):animi quietus et placatus status,
Cic. Tusc. 5, 6, 16:tranquilla, quieta vita,
id. Fin. 1, 21, 71:placidae ac minime turbulentae res,
id. Or. 19, 63:maria,
Verg. A. 3, 69:vultu ac sermone in omnes placato,
Liv. 28, 32, 1.— Comp.:placatiore animo aliquid facere,
Liv. 37, 45; 2, 60:dii,
Plin. 12, 18, 41, § 83.— Sup.:quies placatissima,
Cic. Tusc. 1, 41, 97.—Hence, adv.: plācātē, quietly, gently, calmly, composedly (class.):omnia humana placate et moderate feramus,
Cic. Fam. 6, 1, 4. — Comp.:remissius et placatius ferre,
Cic. Fam. 6, 13, 3. -
20 relaxo
rĕ-laxo, āvi, ātum, 1, v. a., to stretch out or widen again; to unloose, loosen, open (class.; cf.: solvo, libero).I.Lit.:II.alvus tum astringitur, tum relaxatur,
Cic. N. D. 2, 54, 136; cf.:tum astringentibus se intestinis tum relaxantibus,
id. ib. 2, 55, 138:densa relaxare (opp. rara densare),
Verg. G. 1, 419:dissolvunt nodos omnes et vincla relaxant,
Lucr. 6, 356: tunicarum vincula, Ov. F. 2, 321; cf.nodos (sc. aquaï),
Lucr. 6, 878 (with exsolvere glaciem); cf.:fontibus ora,
Ov. M. 1, 281:caecos fontes,
Sil. 3, 51:glaebas,
to loosen, Varr. R. R. 1, 27, 2:humum,
Col. 11, 3, 46 Schneid. N. cr.; Pall. 2, 13, 3:vias et caeca Spiramenta,
Verg. G. 1, 89:claustra,
Ov. Am. 1, 6, 17; cf.flores,
Sen. Thyest. 903:diversa bracchia,
to spread out, Sil. 14, 399:arcum,
to unbend, Sen. Agam. 322:ut, quae (aedificia) sunt vetustate sublapsa, relaxentur in melius,
restored, Plin. Ep. 10, 70 (75), 1 Keil (al. reparentur).—Trop., to slacken, ease, lighten, alleviate, mitigate, soften, assuage; to cheer up, enliven, relax (a favorite word of Cic.; cf.:relevo, recreo, mitigo): animos doctrinā,
Cic. Arch. 6, 12; cf.:tu a contentionibus cottidie relaxes aliquid,
id. Leg. 1, 4, 11: quaero enim non quibus intendam rebus animam, sed quibus relaxem, ac remittam, id. Fragm. ap. Non. 329, 7, and 383, 23:constructio verborum tum conjunctionibus copuletur, tum dissolutionibus relaxetur,
id. Part. 6, 21:pater nimis indulgens, quicquid ego astrinxi, relaxat,
id. Att. 10, 6, 2:animus somno relaxatus,
id. Div. 2, 48, 100:animum,
id. Brut. 5, 21; id. Rep. 1, 9, 14; cf.:relaxare animos et dare se jucunditati,
id. Off. 1, 34, 122:ut ex pristino sermone relaxarentur animi omnium,
id. de Or. 1, 8, 29:anxiferas curas requiete, id. poët. Div. 1, 13, 22: (risus) tristitiam ac severitatem mitigat et relaxat,
id. de Or. 2, 58, 236; cf.:tristem vultum relaxare,
Sen. Cons. ad Helv. 15;and, with this, cf.: relaxato in hilaritatem vultu,
Petr. 49, 8:ne nocturna quidem quiete diurnum laborem relaxante,
Curt. 5, 13, 5: mores aetas lasciva relaxat, i. e. makes dissolute, Claud. Prob. et Olybr. 153:(animi) cum se plane corporis vinculis relaxaverint,
Cic. Sen. 22, 81; Claud. Rapt. Pros. 2, 330:se occupationibus,
Cic. Fam. 7, 1, 5; id. Att. 16, 16, 2:se a nimiā necessitate,
id. Or. 52, 176. —Mid.: homines quamvis in turbidis rebus sint, tamen interdum animis relaxantur,
Cic. Phil. 2, 16, 39:insani cum relaxentur,
when they come to themselves, when the attack abates, id. Ac. 2, 17, 52.— Absol.: (dolor) si longus, levis;dat enim intervalla et relaxat,
Cic. Fin. 2, 29, 94.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Assuage — As*suage , v. t. [imp. & p. p. {Assuaged}; p. pr. & vb. n. {Assuaging}.] [OE. asuagen, aswagen, OF. asoagier, asuagier, fr. assouagier, fr. L. ad + suavis sweet. See {Sweet}.] To soften, in a figurative sense; to allay, mitigate, ease, or lessen … The Collaborative International Dictionary of English
Assuage — As*suage , v. i. To abate or subside. [Archaic] The waters assuaged. Gen. vii. 1. [1913 Webster] The plague being come to a crisis, its fury began to assuage. De Foe. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
assuage — I verb abate, allay, alleviate, appease, attemper, blunt, chasten, check, comfort, compose, curb, diminish, ease, lessen, levare, mitigare, mitigate, moderate, mollify, obtund, pacify, palliate, quell, quench, reduce, relieve, remedy, salve, sate … Law dictionary
assuage — (v.) c.1300, from Anglo Fr. assuager, O.Fr. assoagier soften, moderate, alleviate, calm, soothe, pacify, from V.L. *adsuaviare, from L. ad to (see AD (Cf. ad )) + suavis sweet, agreeable (see SWEET (Cf. sweet)). For sound development in French,… … Etymology dictionary
assuage — alleviate, *relieve, mitigate, lighten, allay Analogous words: temper, *moderate: *comfort, solace, console: mollify, placate, appease, *pacify Antonyms: exacerbate: intensify Contrasted words: kindle (see LIGHT vb): aggravate, heighten (see … New Dictionary of Synonyms
assuage — [v] soothe, relieve allay, alleviate, appease, calm, compose, conciliate, cool*, ease, fill, lessen, lighten, lull, make nice*, mitigate, moderate, mollify, pacify, palliate, placate, pour oil on*, propitiate, quench, quiet, sate, satisfy, soften … New thesaurus
assuage — ► VERB 1) make (an unpleasant feeling) less intense. 2) satisfy (an appetite or desire). DERIVATIVES assuagement noun. ORIGIN Old French assouagier, from Latin suavis sweet … English terms dictionary
assuage — [ə swāj′, aswāj′] vt. assuaged, assuaging [ME aswagen < OFr assouagier < L ad , to + suavis, SWEET] 1. to lessen (pain, distress, etc.); allay 2. to calm (passion, anger, etc.); pacify 3. to satisfy or slake (thirst, appetite, etc.) SYN.… … English World dictionary
assuage — /əˈsweɪdʒ / (say uh swayj) verb (t) (assuaged, assuaging) 1. to make milder or less severe; mitigate; ease: to assuage grief. 2. to appease; satisfy: to assuage appetite; to assuage thirst; to assuage a craving. 3. to mollify; pacify: to assuage… …
assuage — assuagement, n. assuager, n. /euh swayj , euh swayzh /, v.t., assuaged, assuaging. 1. to make milder or less severe; relieve; ease; mitigate: to assuage one s grief; to assuage one s pain. 2. to appease; satisfy; allay; relieve: to assuage one s… … Universalium
assuage — [[t]əswe͟ɪʤ[/t]] assuages, assuaging, assuaged 1) VERB If you assuage an unpleasant feeling that someone has, you make them feel it less strongly. [LITERARY] [V n] To assuage his wife s grief, he took her on a tour of Europe... [V n] She was just … English dictionary