-
1 per-ūrō
per-ūrō —, ūstus, ere, to burn up, waste by fire: perusti late agri, L.—To heat, burn, inflame: sitis fatigatos perurebat, Cu.—To inflame, gall, rub sore: peruste funibus latus, with your side galled, H.: oneri colla perusta, O.—To nip, pinch: terra perusta gelu, O.—Fig., to burn, inflame, consume: hominem perustum gloriā volunt ince<*> dere: valido peruri aestu, O.: intestina perurens, i. e. stirring wrath, Ct. -
2 peruro
pĕr-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn through and through; hence,I.Lit.A.To burn up, consume:B.perussit ignis multa,
Lucr. 5, 396:perusti late agri,
Liv. 24, 20:vas,
Plin. 34, 17, 49, § 165.—Esp., to be burned or scorched by the sun:Libyco sole perusta coma,
Prop. 4 (5), 9, 46:mixti Garamante perusto,
sunburned, swarthy, Luc. 4, 679:perusti Indiae populi,
Sen. Med. 484:zona perusta,
Macr. Somn. Scip. 2, 8.—To heat, burn, inflame:C.febri peruri,
Plin. Ep. 7, 1, 4:sitis praecipue fatigatas perurebat,
Curt. 4, 16, 12.—To inflame, gall, rub sore:2.Ibericis peruste funibus latus,
Hor. Epod. 4, 3:oneri colla perusta,
Ov. P. 1, 5, 24:tempora,
Luc. 6, 193.—Transf., of cold, to nip, pinch:II.substramentis per hiemem operito, ne peruratur,
Cato, R. R. 161:aliquid frigore,
Sen. Q. N. 4, 13, 6:terra perusta gelu,
Ov. Tr. 3, 4, 48:perurere congelationibus vulnera,
Col. 4, 8, 2.—Trop., to burn, inflame, consume:hominem perustum gloriā volunt incendere,
Cic. Fam. 13, 15, 2:valido perurimur aestu,
Ov. A. A. 3, 543:(uniones), qui male cor meum perurunt,
Mart. 12, 49, 9:intestina,
Cat. 78, 3:pectus curis,
Sen. Med. 547; Val. Fl. 1, 76:paupertatis maledictum quosdam perurit,
Sen. Const. Sap. 17, 2. -
3 accendō, or ad - cendō
accendō, or ad - cendō cendī, cēnsus, ere [ad + * cando, act. of candeo], to kindle, set on fire, light: faces: ignem, V.: flamma ter accensa est, flashed up, O.: accensus ad sacrificium foculus, L.: focos, O.—Meton.: lumina (of the stars), V.: accensis cornibus, i. e. bundles of twigs attached to the horns, L.: aestūs, the noonday heat, V.—Fig., to kindle, inflame, fire, excite, arouse, stir, awaken, stimulate, provoke, encourage, exasperate, embitter: vim venti, L.: dictis virtutem, V.: alqm ad dominationem, S.: accendis, quā re cupiam magis illi proximus esse, you inflame my desire the more, H.: discordiam, L.: animos in hostem, V.: studia ad consulatum mandandum, S.: bonum ingenium contumeliā, S.: accensus laudis amore, O.: certamen, L.; (poet.): animos bello, to war, V.; (absol.): pariter accendit et ardet, O. -
4 incendō
incendō dī, sus, ere [CAND-], to set fire to, kindle, burn: cupas taedā ac pice refertas, Cs.: odoribus incensis: lychnos, V.: urbem, S.: aedificia vicosque, Cs.: navīs: aedīs, Iu.: vepres, V.: cum ipse circumsessus paene incenderere, wast consumed.—To light up with fire, kindle: aras votis, i. e. in pursuance of vows, V.—To brighten, illumine: eiusdem (solis) incensa radiis luna: auro Squamam incendebat fulgor, V.—Fig., to kindle, inflame, set on fire, fire, rouse, incite, excite, irritate, incense, enrage: Loquar? incendam; taceam? instigem, T.: hominem gloriā: me, ut cuperem, etc.: me tuis querellis, V.: plebem largiundo, S.: animum cupidum inopiā, T.: odia improborum in nos: pudor incendit virīs, V.: rabie iecur incendente, Iu.: iustum odium: incendor irā, esse ausam facere haec te, T.: amore sum incensus: incendor cottidie magis desiderio virtutum: incendi ad studia gloriā: in spectaculum animo incenduntur, L.* * *incendere, incendi, incensus Vset fire to, kindle, burn; rouse, excite, inflame, aggravate, incense -
5 flammo
flammo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [1. flamma].I.Neutr., to flame, blaze, burn ( poet. and perh. only in the part. pres.):II. A.super raros feni flammantis acervos Traicit immundos ebria turba pedes (in the purifications at the Palilia),
Prop. 4 (5), 4, 77 (cf. Ov. F. 4, 727 and ib. 781):flammantia lumina torquens (anguis),
Verg. G. 3, 433.—Lit.:2.quaecumque igni flammata cremantur,
Lucr. 2, 672:ut interirent aut crucibus affixi aut flammandi,
Tac. A. 15, 54:fax nubila flammans,
Val. Fl. 1, 568: principio aetherio flammatus Juppiter igni Vertitur, blazing, flaming, Cic. poët. Div. 1, 11, 17.—Transf., of color, to make flame-colored, to color red, to redden:B.illius roseo flammatur purpura vultu,
Stat. Ach. 1, 297; cf.:flammata pudore juventus,
Val. Fl. 4, 655:flammata toga,
i. e. fiery red, Mart. 5, 19, 12.—Trop., to inflame, kindle, incite:sic donis vulgum laudumque cupidine flammat,
Sil. 16, 303:juvenem facta ad Mavortia,
id. 1, 55:flammantur in hostem cornipedes,
Stat. Th. 8, 390:his inter se vocibus instinctos flammavere insuper adlatae litterae,
Tac. H. 4, 24:omnes exercitus flammaverat arrogantia venientium a Vitellio militum,
i. e. had inflamed with anger, incensed, id. ib. 2, 74; cf.:talia flammato secum dea corde volutans,
inflamed, angry mind, Verg. A. 1, 50:sponsae flammatus amore,
Val. Fl. 8, 300; Stat. Th. 1, 249. -
6 impleo
implĕo ( inpl-), ēvi, ētum, 2 (sync. forms:I.implerunt,
Verg. E. 6, 48; id. G. 4, 461; Pers. 1, 99; Ov. M. 11, 666 al.:impleris,
Hor. Epod. 17, 59:implerit,
Ov. M. 6, 111:implerint,
Cic. Agr. 2, 18, 47:implerat,
Ov. M. 9, 280 al.:implessem,
Verg. A. 4, 605:implesset,
Ov. M. 9, 667:inplesse,
Liv. 4, 41; Tib. 3, 3, 1; Tac. H. 2, 78 al.), v. a. [inpleo], to fill up, fill full, to make full, fill (freq. and class.; cf. expleo, compleo).Lit.A.In gen.(α).Aliquid ( aliquem) aliqua re:(β).is vomens frustis esculentis gremium suum et totum tribunal implevit,
Cic. Phil. 2, 25, 63:implevitque mero pateram,
Verg. A. 1, 729:foros flammis,
id. ib. 4, 605:herbarum suco expresso caput impleatur,
i. e. be wet all over with, Cels. 3, 18 med.; so,caput calido oleo,
id. 4, 2, 1 med.:cibis vinoque venas,
Liv. 26, 14, 5: manum pinu flagranti, fills his hand with, i. e. grasps, Verg. A. 9, 72:fusti istorum caput,
Plaut. Aul. 3, 3, 6; cf.in the comic pun: quae (dolia) nisi erunt semper plena, ego te implebo flagris,
id. Cas. 1, 35:tuis oraculis Chrysippus totum volumen implevit,
Cic. Div. 2, 56, 115; cf. in the foll. g:Neptunus ventis implevit vela secundis,
filled, swelled, Verg. A. 7, 23.—Aliquid alicujus rei (in analogy with plenus; cf.(γ).compleo): ollam denariorum implere,
Cic. Fam. 9, 18, 4.—With a simple acc.:B.id mustum coicies in amphoram et implebis ad summum,
Col. 12, 36:alter de ipsa justitia quatuor implevit sane grandes libros,
Cic. Rep. 3, 8; cf. id. Ac. 2, 27, 87.—In partic.1.To fill with food, to satisfy, satiate:2.praeparatā nos implevimus cenā,
Petr. 16:implentur veteris Bacchi pinguisque ferinae,
satisfy, regale themselves, Verg. A. 1, 215; so,vis impleri, mid.,
Juv. 5, 75; cf.:se interdiu,
Cels. 1, 2 fin. —To fill, to make fleshy, fat, stout:3.si aqua inter cutem quem implevit,
Cels. 2, 8 med.:implet corpus modica exercitatio, etc.,
makes fat, id. 1, 3 med.:nascentes implent conchylia lunae,
fill up, fatten, Hor. S. 2, 4, 30:Nomentanae vites se frequenter implent,
Col. 3, 2, 14.—Hence also of women and animals, to make pregnant, impregnate:(Peleus Thetidem) ingenti implet Achille,
Ov. M. 11, 265; 4, 698; 5, 111; 9, 280; so of animals: sues implentur uno coitu, Plin. 8, 51, 77, § 205; 9, 23, 39, § 76; Col. 7, 6, 3. —To fill up, amount to a certain measure:II.mensuraque roboris ulnas Quinque ter implebat,
Ov. M. 8, 748:arboris crassitudo quatuor hominum ulnas complectentium implebat,
Plin. 16, 40, 76, § 202; cf. id. 18, 10, 20, § 92:luna quater junctis implerat cornibus orbem,
Ov. M. 2, 344; 7, 530.Trop.A.Ingen., to fill, make full.(α).Aliquid ( aliquem) aliqua re:(β).impune ut urbem nomine impleris meo,
Hor. Epod. 17, 59:urbem tumultu,
Liv. 24, 26, 12; cf.:voce deos,
Val. Fl. 2, 167:aliquem hortatibus,
id. 4, 81:aliquem spe,
Just. 29, 4 fin.:pectus falsis terroribus,
Hor. Ep. 2, 1, 212:scopulos lacrimosis vocibus,
Verg. A. 11, 274:multitudinem exspectatione vana,
Liv. 36, 29, 3; 41, 5, 2:milites praeda,
satisfy, id. 7, 16, 3; 25, 20, 6:omnia terrore,
id. 9, 24, 8:anxiis curis,
id. 1, 56, 4 et saep.:vacua causarum conviciis,
Quint. 12, 9, 8; 4, 2, 114; Tac. A. 1, 22:rem alioqui levem sententiarum pondere,
Quint. 9, 3, 74; cf. id. 5, 13, 56; Liv. 7, 2, 7:cum sese sociorum, cum regum sanguine implerint,
have filled, covered, Cic. Agr. 2, 18, 47:se caedibus,
Sil. 9, 528:te ager vitibus implet,
enriches, Juv. 9, 56.— Pass.:omnia delubra pacem deum exposcentium virorum turba inplebantur,
were thronged, Liv. 3, 5, 14.—Aliquid ( aliquem) alicujus rei:(γ).celeriter adulescentem suae temeritatis implet,
Liv. 1, 46, 8:omnia erroris mutui,
id. 4, 41, 7:aliquem spei animorumque,
id. 7, 7, 5:aliquem religionis,
id. 5, 28, 4:hostes fugae et formidinis,
id. 10, 14, 20 et saep.—With the simple acc.:(δ).acta magni Herculis implerant terras,
Ov. M. 9, 135; 9, 667; id. F. 1, 93:quod tectum magnus hospes impleveris,
hast filled with thy presence, thy greatness, Plin. Pan. 15, 4; id. Ep. 7, 24 fin.:non semper implet (Demosthenes) aures meas,
does not always satisfy, Cic. Or. 29, 104:odium novercae,
Ov. M. 9, 135: implere ceterorum rudes animos, i. q. to inflame, to poison, Tac. A. 1, 31; cf.:urbs deinde impletur (sc. contagione morbi),
Liv. 4, 30, 8:nondum implevere medullas maturae mala nequitiae,
Juv. 14, 215:vestigia alicujus,
to follow after, imitate, Plin. Ep. 8, 13, 1:ceras pusillas,
i. e. to cover with writing, Juv. 14, 30; cf.:ceras capaces,
id. 1, 63:tabulas,
id. 2, 58:vices,
Claud. VI. Cons. Hon. 432.—With the simple abl.: Minyae clamoribus implent (sc. Jasonem), fill, i. e. spur on, inflame by acclamation, Ov. M. 7, 120.—B.In partic.1.To fill up a portion of time or a number, to make out, complete, finish, end:2.puer, qui nondum impleverat annum,
Ov. M. 9, 338:octavum et nonagesimum annum,
Quint. 3, 1, 14; cf.:me quater undenos sciat implevisse Decembres,
Hor. Ep. 1, 20, 27:vitae cursum,
Plin. 7, 16, 16, § 75:finem vitae sponte an fato,
Tac. A. 2, 42 fin.:impleta ut essent sex milia,
Liv. 33, 14; cf.:cohortes conscripserat ac triginta legionum instar impleverat,
Vell. 2, 20, 4:si numerum, si tres implevero,
Juv. 9, 90.—With the accessory notion of activity, to fulfil, discharge, execute, satisfy, content:3.ne id profiteri videar, quod non possim implere,
Cic. Clu. 18, 51; cf.promissum,
Plin. Ep. 2, 12, 6:munia sua,
Tac. A. 3, 53:incohatas delationes,
Dig. 48, 1, 5:consilium,
Tac. H. 1, 16:vera bona,
id. Agr. 44:fata,
Liv. 1, 7, 11:utinam quam spem ille de me concepit, partes officii,
Plin. Ep. 5, 56, 3; 10, 52, 2 (D):impleverim!
id. ib. 1, 10, 3; Quint. 6, 1, 12:desideria naturae,
Curt. 6, 2, 3:exsequiarum officium,
Just. 23, 2, 8:religionis officium,
Sulp. Sev. Chron. 2, 35, 3:hominis officium, Lact. Op. Dei, 20, 9: officium (opp. suscipere),
id. 6, 6, 15:mandatum,
Gai. Inst. 3, 161:legem,
Vulg. Rom. 13, 8.—Rarely with a personal object:implere censorem,
i. e. to discharge the office of censor, Vell. 2, 95 fin. Ruhnk.—Rhet. t. t., to make emphatic, make prominent:infirma, nisi majore quodam oratoris spiritu implentur,
Quint. 5, 13, 56. -
7 inflammatus
I.Lit.:B.taedas ignibus,
Cic. Verr. 2, 4, 48; id. Att. 8, 2, 4:patriam inflammandam relinquere,
id. ib. 8, 2, 3:classem,
id. Verr. 2, 5, 35:tecta,
Liv. 10, 2, 8:horrea,
Suet. Ner. 38.—Transf., of the body, to inflame:II.laser tauros inflammat naribus illitis,
Plin. 22, 23, 49, § 106:inflammari vulnera ac morbos,
id. 25, 2, 5, § 15:equi pasti inflammantur rabie,
id. 25, 8, 53, § 94.—Trop., of the mind, to inflame, kindle, rouse, excite:contionibus et legibus invidiam senatus,
Cic. Verr. 1, 1:sensus animorum atque motus,
id. de Or. 1, 14, 60:inflammari ad cupiditates,
id. Tusc. 1, 19, 44:populum in improbos,
id. de Or. 1, 46, 202:cupiditates,
id. Fin. 1, 16, 51:inflammari cupiditate honorum,
id. Lael. 23, 86:aliquem amore,
Verg. A. 4, 54.— In part. perf.: inflam-mātus, a, um, inflamed, kindled, excited by any thing:a pueritia inflammatus ad gloriam,
Cic. Fam. 1, 7, 9:voluptatum potiendi spe inflammati,
id. Fin. 1, 18, 60:libidinibus,
id. Tusc. 5, 6, 6:amore in patriam,
id. Or. 1, 44, 296:scelere et furore,
id. Verr. 2, 5, 62, § 161:pretio inflammata manus,
i. e. bribed, Claud. I. Cons. Stil. 293. — Hence, adv.: inflammanter, in an inflammatory manner:acriter et inflammanter facit complorationem,
Gell. 10, 3, 13. -
8 inflammo
I.Lit.:B.taedas ignibus,
Cic. Verr. 2, 4, 48; id. Att. 8, 2, 4:patriam inflammandam relinquere,
id. ib. 8, 2, 3:classem,
id. Verr. 2, 5, 35:tecta,
Liv. 10, 2, 8:horrea,
Suet. Ner. 38.—Transf., of the body, to inflame:II.laser tauros inflammat naribus illitis,
Plin. 22, 23, 49, § 106:inflammari vulnera ac morbos,
id. 25, 2, 5, § 15:equi pasti inflammantur rabie,
id. 25, 8, 53, § 94.—Trop., of the mind, to inflame, kindle, rouse, excite:contionibus et legibus invidiam senatus,
Cic. Verr. 1, 1:sensus animorum atque motus,
id. de Or. 1, 14, 60:inflammari ad cupiditates,
id. Tusc. 1, 19, 44:populum in improbos,
id. de Or. 1, 46, 202:cupiditates,
id. Fin. 1, 16, 51:inflammari cupiditate honorum,
id. Lael. 23, 86:aliquem amore,
Verg. A. 4, 54.— In part. perf.: inflam-mātus, a, um, inflamed, kindled, excited by any thing:a pueritia inflammatus ad gloriam,
Cic. Fam. 1, 7, 9:voluptatum potiendi spe inflammati,
id. Fin. 1, 18, 60:libidinibus,
id. Tusc. 5, 6, 6:amore in patriam,
id. Or. 1, 44, 296:scelere et furore,
id. Verr. 2, 5, 62, § 161:pretio inflammata manus,
i. e. bribed, Claud. I. Cons. Stil. 293. — Hence, adv.: inflammanter, in an inflammatory manner:acriter et inflammanter facit complorationem,
Gell. 10, 3, 13. -
9 inpleo
implĕo ( inpl-), ēvi, ētum, 2 (sync. forms:I.implerunt,
Verg. E. 6, 48; id. G. 4, 461; Pers. 1, 99; Ov. M. 11, 666 al.:impleris,
Hor. Epod. 17, 59:implerit,
Ov. M. 6, 111:implerint,
Cic. Agr. 2, 18, 47:implerat,
Ov. M. 9, 280 al.:implessem,
Verg. A. 4, 605:implesset,
Ov. M. 9, 667:inplesse,
Liv. 4, 41; Tib. 3, 3, 1; Tac. H. 2, 78 al.), v. a. [inpleo], to fill up, fill full, to make full, fill (freq. and class.; cf. expleo, compleo).Lit.A.In gen.(α).Aliquid ( aliquem) aliqua re:(β).is vomens frustis esculentis gremium suum et totum tribunal implevit,
Cic. Phil. 2, 25, 63:implevitque mero pateram,
Verg. A. 1, 729:foros flammis,
id. ib. 4, 605:herbarum suco expresso caput impleatur,
i. e. be wet all over with, Cels. 3, 18 med.; so,caput calido oleo,
id. 4, 2, 1 med.:cibis vinoque venas,
Liv. 26, 14, 5: manum pinu flagranti, fills his hand with, i. e. grasps, Verg. A. 9, 72:fusti istorum caput,
Plaut. Aul. 3, 3, 6; cf.in the comic pun: quae (dolia) nisi erunt semper plena, ego te implebo flagris,
id. Cas. 1, 35:tuis oraculis Chrysippus totum volumen implevit,
Cic. Div. 2, 56, 115; cf. in the foll. g:Neptunus ventis implevit vela secundis,
filled, swelled, Verg. A. 7, 23.—Aliquid alicujus rei (in analogy with plenus; cf.(γ).compleo): ollam denariorum implere,
Cic. Fam. 9, 18, 4.—With a simple acc.:B.id mustum coicies in amphoram et implebis ad summum,
Col. 12, 36:alter de ipsa justitia quatuor implevit sane grandes libros,
Cic. Rep. 3, 8; cf. id. Ac. 2, 27, 87.—In partic.1.To fill with food, to satisfy, satiate:2.praeparatā nos implevimus cenā,
Petr. 16:implentur veteris Bacchi pinguisque ferinae,
satisfy, regale themselves, Verg. A. 1, 215; so,vis impleri, mid.,
Juv. 5, 75; cf.:se interdiu,
Cels. 1, 2 fin. —To fill, to make fleshy, fat, stout:3.si aqua inter cutem quem implevit,
Cels. 2, 8 med.:implet corpus modica exercitatio, etc.,
makes fat, id. 1, 3 med.:nascentes implent conchylia lunae,
fill up, fatten, Hor. S. 2, 4, 30:Nomentanae vites se frequenter implent,
Col. 3, 2, 14.—Hence also of women and animals, to make pregnant, impregnate:(Peleus Thetidem) ingenti implet Achille,
Ov. M. 11, 265; 4, 698; 5, 111; 9, 280; so of animals: sues implentur uno coitu, Plin. 8, 51, 77, § 205; 9, 23, 39, § 76; Col. 7, 6, 3. —To fill up, amount to a certain measure:II.mensuraque roboris ulnas Quinque ter implebat,
Ov. M. 8, 748:arboris crassitudo quatuor hominum ulnas complectentium implebat,
Plin. 16, 40, 76, § 202; cf. id. 18, 10, 20, § 92:luna quater junctis implerat cornibus orbem,
Ov. M. 2, 344; 7, 530.Trop.A.Ingen., to fill, make full.(α).Aliquid ( aliquem) aliqua re:(β).impune ut urbem nomine impleris meo,
Hor. Epod. 17, 59:urbem tumultu,
Liv. 24, 26, 12; cf.:voce deos,
Val. Fl. 2, 167:aliquem hortatibus,
id. 4, 81:aliquem spe,
Just. 29, 4 fin.:pectus falsis terroribus,
Hor. Ep. 2, 1, 212:scopulos lacrimosis vocibus,
Verg. A. 11, 274:multitudinem exspectatione vana,
Liv. 36, 29, 3; 41, 5, 2:milites praeda,
satisfy, id. 7, 16, 3; 25, 20, 6:omnia terrore,
id. 9, 24, 8:anxiis curis,
id. 1, 56, 4 et saep.:vacua causarum conviciis,
Quint. 12, 9, 8; 4, 2, 114; Tac. A. 1, 22:rem alioqui levem sententiarum pondere,
Quint. 9, 3, 74; cf. id. 5, 13, 56; Liv. 7, 2, 7:cum sese sociorum, cum regum sanguine implerint,
have filled, covered, Cic. Agr. 2, 18, 47:se caedibus,
Sil. 9, 528:te ager vitibus implet,
enriches, Juv. 9, 56.— Pass.:omnia delubra pacem deum exposcentium virorum turba inplebantur,
were thronged, Liv. 3, 5, 14.—Aliquid ( aliquem) alicujus rei:(γ).celeriter adulescentem suae temeritatis implet,
Liv. 1, 46, 8:omnia erroris mutui,
id. 4, 41, 7:aliquem spei animorumque,
id. 7, 7, 5:aliquem religionis,
id. 5, 28, 4:hostes fugae et formidinis,
id. 10, 14, 20 et saep.—With the simple acc.:(δ).acta magni Herculis implerant terras,
Ov. M. 9, 135; 9, 667; id. F. 1, 93:quod tectum magnus hospes impleveris,
hast filled with thy presence, thy greatness, Plin. Pan. 15, 4; id. Ep. 7, 24 fin.:non semper implet (Demosthenes) aures meas,
does not always satisfy, Cic. Or. 29, 104:odium novercae,
Ov. M. 9, 135: implere ceterorum rudes animos, i. q. to inflame, to poison, Tac. A. 1, 31; cf.:urbs deinde impletur (sc. contagione morbi),
Liv. 4, 30, 8:nondum implevere medullas maturae mala nequitiae,
Juv. 14, 215:vestigia alicujus,
to follow after, imitate, Plin. Ep. 8, 13, 1:ceras pusillas,
i. e. to cover with writing, Juv. 14, 30; cf.:ceras capaces,
id. 1, 63:tabulas,
id. 2, 58:vices,
Claud. VI. Cons. Hon. 432.—With the simple abl.: Minyae clamoribus implent (sc. Jasonem), fill, i. e. spur on, inflame by acclamation, Ov. M. 7, 120.—B.In partic.1.To fill up a portion of time or a number, to make out, complete, finish, end:2.puer, qui nondum impleverat annum,
Ov. M. 9, 338:octavum et nonagesimum annum,
Quint. 3, 1, 14; cf.:me quater undenos sciat implevisse Decembres,
Hor. Ep. 1, 20, 27:vitae cursum,
Plin. 7, 16, 16, § 75:finem vitae sponte an fato,
Tac. A. 2, 42 fin.:impleta ut essent sex milia,
Liv. 33, 14; cf.:cohortes conscripserat ac triginta legionum instar impleverat,
Vell. 2, 20, 4:si numerum, si tres implevero,
Juv. 9, 90.—With the accessory notion of activity, to fulfil, discharge, execute, satisfy, content:3.ne id profiteri videar, quod non possim implere,
Cic. Clu. 18, 51; cf.promissum,
Plin. Ep. 2, 12, 6:munia sua,
Tac. A. 3, 53:incohatas delationes,
Dig. 48, 1, 5:consilium,
Tac. H. 1, 16:vera bona,
id. Agr. 44:fata,
Liv. 1, 7, 11:utinam quam spem ille de me concepit, partes officii,
Plin. Ep. 5, 56, 3; 10, 52, 2 (D):impleverim!
id. ib. 1, 10, 3; Quint. 6, 1, 12:desideria naturae,
Curt. 6, 2, 3:exsequiarum officium,
Just. 23, 2, 8:religionis officium,
Sulp. Sev. Chron. 2, 35, 3:hominis officium, Lact. Op. Dei, 20, 9: officium (opp. suscipere),
id. 6, 6, 15:mandatum,
Gai. Inst. 3, 161:legem,
Vulg. Rom. 13, 8.—Rarely with a personal object:implere censorem,
i. e. to discharge the office of censor, Vell. 2, 95 fin. Ruhnk.—Rhet. t. t., to make emphatic, make prominent:infirma, nisi majore quodam oratoris spiritu implentur,
Quint. 5, 13, 56. -
10 inspiro
in-spīro, āvi, ātum, 1, v. a. and n., to blow into or upon a thing; to breathe into, inspire ( poet. and post-Aug.).I.Lit., to blow into; with the simple acc.:II.foramen,
Plin. 10, 29, 43, § 84.— To blow upon; with abl.:fistulā sensim graviusculum sonum inspirare,
to blow upon the flute, produce by blowing on the flute, Gell. 1, 11, 13: Atticos ichthun, hiron inspirantis primae litterae dixisse, to pronounce with a breathing, to aspirate a letter, id. 2, 3, 2.—With dat.:alicui animam,
to breathe into, Vulg. Sap. 15, 11; cf.:in faciem ejus spiraculum vitae,
ib. Gen. 2, 7.— Impers.:si gravitati aurium per fistulas inspiretur,
Plin. 34, 12, 32, § 127. —Trop., to breathe into, inspire, excite, inflame:B.occultum ignem,
Verg. A. 1, 688:magnam mentem animumque,
id. ib. 6, 12:amorem,
Stat. S. 1, 2, 194:fortitudinem,
Curt. 4, 13, 12:iram, misericordiam,
Quint. 12, 10, 62:quibus viribus inspiret (orator),
animate, inflame, Quint. 2, 5, 8; 5, 14, 32.—Of religious feeling or influence, to inspire:unde adhuc, qui inspirari solent, fatuari dicuntur,
Just. 43, 1, 8:vates,
id. 18, 5, 7:Spiritu Sancto,
Vulg. 2 Pet. 1, 21 et saep.—Hence, adv.: inspīrātē, inspiredly, benignantly, abundantly; only comp.:inspiratius,
Val. Max. 3, 8, 2 (dub. al. insperatius). -
11 succendo
suc-cendo, di, sum, 3, v. a. [sub-candeo; v. accendo], to kindle or set on fire from below (syn. inflammo).I.Lit. (class.):B.(sapiens) etiamsi in Phalaridis tauro inclusus succensis ignibus torreatur,
Cic. Pis. 18, 42:aggerem cuniculo hostes succenderant,
Caes. B. G. 7, 24:arma cumulata in ingentem acervum ipse imperator face subditā succendit,
Liv. 45, 33; cf. Quadrig. ap. Gell. 15, 1, 7; Caes. B. G. 5, 43:rogum,
Liv. 28, 23:pontem,
id. 1, 37:pinus duabus manibus,
Ov. M. 5, 442:urbem suis manibus,
Caes. B. G. 7, 15:aër fulminibus succenditur,
Luc. 2, 269; 2, 413:aras,
Sen. Herc. Oet. 790.—Transf., to inflame, redden:II.illi rubor igneus ora Succendit,
Luc. 9, 792:purpura infecit niveos vultus per liquidas succensa genas,
Claud. Rapt. Pros. 1, 274.—Trop., to kindle, inflame with passion, etc. (only poet.; cf.succenseo): succendit Castora Phoebe,
Prop. 1, 2, 15:Deucalion Pyrrhae succensus amore,
Ov. H. 15, 167:altera succensa cupidine,
id. M. 8, 74:patriā succensa senectā (i. e. amore patris senis),
Prop. 3, 19 (4, 18), 15:(furorem) succendunt classica cantu,
Luc. 6, 166; cf.:in bella succensi mero,
Sen. Herc. Fur. 779:succensas agit libido mentes,
id. Hippol. 541:succensi irā,
Sil. 1, 169:luctu succensus,
Val. Fl. 3, 585:dulcedine famae succensus,
Juv. 7, 40:mens facibus pudoris,
Claud. Laud. Stil. 2, 221. -
12 ad-ūrō
ad-ūrō ūssī, ūstus, ere, to set on fire, kindle, scorch, parch, burn, singe: hoc, T.: panis adustus, scorched, H.: ossa flammis, H.: sine gemitu aduruntur, endure burning.—To nip, freeze, blast: ne frigus adurat, V.: Poma, O.—Of love, to burn, inflame: te Venus, H. -
13 ā-vertō (avor-)
ā-vertō (avor-) tī, sus, ere, to turn away, avert, turn off, remove: flumina: se: a Dolabellā pecuniam: iter ab Arari, turned aside, Cs.: a ceteris in se oculos, attracted, L.: eo itinere se, Cs.: Capuā Hannibalem, L.: Italiā regem, V.: in fugam ciassem, L.: ab hominibus ad deos preces, L.: regnum Libycas oras, V.— Pass: aversa est Nata Iovis, turned away, O.: a iudicibus oratio avertitur.—Poet., with acc, to turn from, shun: fontes avertitur (equus), V.—To turn away, retire, withdraw: avertens roseā cervice refulsit (sc. se), V.: prora avertit, V.—To carry off, purloin, steal, embezzle: pecuniam: a stabulis tauros, V.: praedam domum, Cs.: pellem Colchis, Ct. — Fig., to turn, divert, withdraw, keep off: a me animum: ut nec vobis... averteretur a certamine animus, L.: Hannibalem ab incepto, L.: Sabinos (sc. a pugnā), L.: sanos sensūs, to charm, inflame, V.—To avert, ward off, turn away: morbos, H.: hoc omen: Antoni conatūs a re p.: periculum victimā, Ph.—To alienate, estrange: animos, S.: legiones a C. Antoni scelere: civitates ab eius amicitiā, Cs. -
14 concitō
concitō āvī, ātus, āre, freq. [concio], to put in quick motion, rouse, excite, urge, drive, incite, spur, agitate, disturb: equum calcaribus, L.: equum in aliquem, N.: equos adversos, L.: navīs maximā celeritate, L.: telum ex insidiis, brandishes, V.: agmen, O.: eversas Eurus aquas, O.: gravīs pluvias, O.: se in fugam, to flee headlong, L.—Fig., to rouse, urge, impel, move, influence, stir, instigate, goad, stimulate: te ipsum animi quodam impetu concitatum: civīs: alqm iniuriis, S.: irā, L.: aspectu pignorum suorum concitari, Ta.: servitia, S.: multitudinem, N.: suos, Cs.: concitatus ad philosophiam studio: (Galliam) ad nostrum auxilium, Cs.: Ad arma cessantīs, H.: exercitum adversus regem, L.: vos captam dimittere Troiam, O.—To rouse, excite, cause, occasion, produce, stir up: facultas seditionis concitandae: nova concitari mala videbam: odium erga Romanos, N.: bellum pro Veiente, L.: in te invidiam: tumultum, Cs.* * *I IIconcitare, concitavi, concitatus V TRANSstir up, disturb; discharge/hurl (missile); flow rapidly/strong current; rush; rush; urge/rouse/agitate; enrage/inflame; spur/impel; summon/assemble; cause -
15 cōn-flō
cōn-flō āvī, ātus, āre, to blow up, kindle, light: incendium, L.: falces conflantur in ensem, are smelted, V. — Fig., to kindle, inflame: mihi invidiam: civile bellum conflatum tuā operā: seditionem.—To bring together, make up, compose, get up, raise: exercitum: pecuniam: aes alienum grande, S.: accusationem: iudicia domi, L. — To bring about, effect, accomplish, procure, produce, cause, occasion: quibus ex rebus conflatur et efficitur id, etc.: ex Malo principio familiaritas Conflatast, T.: consensus paene conflatus, united: alicui negotium: in se tantum crimen. -
16 ex-acuō
ex-acuō uī, ūtus, ere, to sharpen, make pointed: vallos, V.: spicula, V. — Fig., to sharpen, make keen, stimulate, excite, inflame: mucronem in nos: ingeni aciem ad bona diligenda: plurimos irā, N.: animos in bella, H.: exacuet sapor palatum, O. -
17 ex-ūrō
ex-ūrō ūssī, ūstus, ere, to burn out, burn up, consume: vivus exustus est: vicos: classem, V. —To dry up: loca exusta solis ardoribus, S.: paludem, V.—To consume, destroy: aliis scelus exuritur igni, V.: cornua, O.: exustus flos ubertatis. —To inflame (with love): deos, Tb. -
18 (flammō)
(flammō) āvī, ātus, āre [flamma], to kindle, inflame, blaze, burn: flammantia lumina torquens (anguis), V.: aetherio flammatus Iuppiter igni, C. poët.: omnes flammaverat adrogantiā, Ta.—Fig.: flammato corde, inflamed with anger, V. -
19 impleō (in-pl-)
impleō (in-pl-) ēvī (often implērunt, implēsse, etc., for implēvērunt, etc.), ētus, ēre [PLE-], to fill up, fill full, make full, fill: libros: (harena) ora inplere solet, S.: frustis esculentis gremium suum: manum pinu flagranti, grasp, V.: gemmis caudam, cover, O.: delubra virorum turbā inplebantur, were thronged, L.: ventis vela, V.: codices earum rerum: ollam denariorum.—To fill, sate, satisfy, satiate: Implentur veteris Bacchi, regale themselves, V.: vis impleri, Iu.—To fill, make fleshy, fatten: nascentes implent conchylia lunae, H.—To make pregnant, impregnate: (Thetidem) Achille, O.—To fill up, complete: Luna implerat cornibus orbem, O.—Fig., to fill, make full: acta Herculis implerant terras, O.: urbs impletur (sc. contagione morbi), L.: ceras, cover with writing, Iu.: urbem tumultu, L.: milites praedā, satisfy, L.: lacrimis dolorem, Ta.: sese sociorum sanguine: te ager vitibus implet, enriches, Iu.: sermonibus diem, spends, O.: Minyae clamoribus implent (Iasonem), i. e. inflame, O.: inpletae modis saturae, perfectly set to music, L.: adulescentem suae temeritatis, L.: multitudinem religionis, L.—To fill up, make out, complete, finish, end: annum, O.: quater undenos Decembrīs, H.: impleta ut essent VI milia armatorum, L.: numerum, Iu.: Graecorum (poetarum) catervas, complete (by joining), H.: finem vitae, Ta.— To fulfil, discharge, execute, satisfy, content: id profiteri, quod non possim implere: partīs adsensibus, O.: vera bona, Ta.: fata, L. -
20 īn-flammō
īn-flammō āvī, ātus, āre, to set on fire, light up, kindle: taedas ignibus: urbem: classem: tecta, L.—Fig., to inflame, kindle, rouse, excite: contionibus invidiam senatūs: inflammari cupiditate honorum: animum amore, V.—P. perf.: inflammatus ad gloriam: libidinibus.
См. также в других словарях:
Inflame — In*flame , v. t. [imp. & p. p. {Inflamed}; p. pr. & vb. n. {Inflaming}.] [OE. enflamen, OF. enflamer, F. enflammer, L. inflammare, inflammatum; pref. in in + flammare to flame, fr. flamma flame. See {Flame}.] 1. To set on fire; to kindle; to… … The Collaborative International Dictionary of English
inflame — I verb aggravate, agitate, anger, arouse, convulse, deflagrate, discompose, electrify, embitter, energize, enliven, enrage, envenom, exacerbate, exasperate, excite, foment, galvanize, goad, harass, ignite, impassion, incense, incite, infuriate,… … Law dictionary
Inflame — In*flame , v. i. To grow morbidly hot, congested, or painful; to become angry or incensed. Wiseman. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
inflame — (v.) mid 14c., to set on fire with passion, from L. inflammare to set on fire, kindle, figuratively to rouse, excite, from in in (see IN (Cf. in ) (2)) + flammare to flame, from flamma flame (see FLAME (Cf. flame)). Literal sense of … Etymology dictionary
inflame — [v] anger, aggravate agitate, annoy, arouse, burn, disturb, embitter, enrage, exacerbate, exasperate, excite, fan, fire, fire up, foment, gall, get*, grate, heat, heat up, ignite, impassion, incense, increase, infuriate, intensify, intoxicate,… … New thesaurus
inflame — ► VERB 1) intensify or aggravate. 2) provoke (someone) to strong feelings. 3) cause inflammation in … English terms dictionary
inflame — [in flame′] vt. inflamed, inflaming [ME enflamen < OFr enflammer < L inflammare: see IN 1 & FLAME] 1. to set on fire 2. to arouse passion, desire, or violence in; excite intensely, as with anger 3. to increase the intensity of (passion,… … English World dictionary
inflame — UK [ɪnˈfleɪm] / US verb [transitive] Word forms inflame : present tense I/you/we/they inflame he/she/it inflames present participle inflaming past tense inflamed past participle inflamed 1) to make a situation worse by making people more angry or … English dictionary
inflame — also enflame verb (inflamed; also enflamed; inflaming; also enflaming) Etymology: Middle English enflamen, from Anglo French enflamer, from Latin inflammare, from in + flamma flame Date: 14th century transitive verb 1 … New Collegiate Dictionary
inflame — verb a) To set on fire; to kindle; to cause to burn, flame, or glow. b) To kindle or intensify, as passion or appetite; to excite to an excessive or unnatural action or heat; as, to inflame desire … Wiktionary
inflame — in·flame in flām vb, in·flamed; in·flam·ing vt to cause inflammation in (bodily tissue) <inflame the sinuses> vi to become affected with inflammation … Medical dictionary