-
1 conviciator
one who utters abuse, reviler -
2 convitiator
one who utters abuse, reviler -
3 mutum
mūtus, a, um, adj. [root mu-, to shut; Sanscr. mūkas, dumb; Gr. mutis, muaô; cf. Lat. mussare], dumb, mute (class.; cf.: infans, elinguis).I.Lit., that does not speak, silent.—Of creatures who do not possess the faculty of speech, and can utter only inarticulate sounds:II.pecudes,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 8, § 24:bestiae,
id. Fin. 1, 21, 71:agna,
Hor. S. 2, 3, 219:armenta,
Stat. Th. 5, 334:animalia,
Juv. 8, 56:satius est mutum esse quam quod nemo intellegat dicere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:subjugale, animal,
Vulg. 2 Pet. 2, 16:vere dici potest, magistratum legem esse loquentem, legem autem mutum magistratum,
Cic. Leg. 3, 1, 2: papae! Jugularas hominem: quid ille? Thr. Mutus illico, he was struck speechless, was silent, could not say a word more, Ter. Eun. 3, 1, 27:ad mandata mancus est, caecus, mutus,
Plaut. Merc. 3, 4, 45: mutum dices, you shall call me dumb, i. e. I will not say a word, id. Heaut. 4, 4, 26:omnis pro nobis gratia muta fuit,
has not spoken a word, Ov. P. 2, 7, 52:mutus aspectus miserorum lacrimas movet,
Quint. 6, 1, 26:numquam vox est de te mea muta,
i. e. I have never ceased to praise thee, Ov. Tr. 5, 14, 17:dolore lyra est,
id. H. 15, 198:spiritus,
which makes one mute, Vulg. Marc. 9, 16; 9, 24.—Of that which utters no sound, dumb, mute, silent:tintinnabulum,
Plaut. Trin. 4, 2, 163:imago,
Cic. Cat. 3, 5:mare,
the silent sea, Plaut. Mil. 3, 1, 69:consonantes,
which cannot be pronounced alone, mutes, Quint. 1, 4, 6: artes, the plastic arts, arts of design, opp. to eloquence, Cic. de Or. 3, 7; also, artes, the silent arts, i. e. which do not concern themselves with language, as medicine, Verg. A. 12, 397:scientia,
i. e. which does not impart the power of speaking, Quint. 5, 10, 119:instrumentum fundi,
i. e. wagons, carts, Varr. R. R. 1, 17:magistri,
i. e. books, Gell. 14, 2, 1:lapides,
that say nothing, have no inscriptions on them, Hyg. de Lim. p. 156 Goes.: muta exta dicuntur, quibus nihil divinationis aut deorum responsi inesse animadvertunt, contra adjutoria, quae certum aliquid eventurum indicant, Paul. ex Fest. p. 157 Müll.:simulacra muta,
dumb idols, Vulg. 1 Cor. 12, 2.—Transf., of places where no sound is heard, silent, still:A.mutum forum, elinguem curiam, tacitam et fractam civitatem videbatis,
Cic. post Red. 1, 3:solitudo,
id. Mil. 19:spelunca,
Stat. Ach. 1, 239.—Of times:nullum fuit tempus, quod magis debuerit mutum esse a litteris,
in which nothing should have been written, Cic. Att. 8, 14, 1:silentia noctis,
the deep silence of night, Ov. M. 7, 184.—Of things of which nothing is said:mutum aevum,
not celebrated, unsung, Sil. 3, 579.—As subst.mūtus, i, m., a dumb person, a mute (ante- and postclass): Char. Quin taces? Eut. Muto imperas, Plaut. Merc. 2, 4, 26: sicut mutus, Vulg. [p. 1182] Psa. 38, 13:B.aperta erit lingua mutorum,
id. Isa. 35, 6; Lact. 4, 15, 8:mutum neque stipulari neque promittere posse palam est,
Gai. Inst. 3, 105.— -
4 mutus
mūtus, a, um, adj. [root mu-, to shut; Sanscr. mūkas, dumb; Gr. mutis, muaô; cf. Lat. mussare], dumb, mute (class.; cf.: infans, elinguis).I.Lit., that does not speak, silent.—Of creatures who do not possess the faculty of speech, and can utter only inarticulate sounds:II.pecudes,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 8, § 24:bestiae,
id. Fin. 1, 21, 71:agna,
Hor. S. 2, 3, 219:armenta,
Stat. Th. 5, 334:animalia,
Juv. 8, 56:satius est mutum esse quam quod nemo intellegat dicere,
Cic. Phil. 3, 9, 22:subjugale, animal,
Vulg. 2 Pet. 2, 16:vere dici potest, magistratum legem esse loquentem, legem autem mutum magistratum,
Cic. Leg. 3, 1, 2: papae! Jugularas hominem: quid ille? Thr. Mutus illico, he was struck speechless, was silent, could not say a word more, Ter. Eun. 3, 1, 27:ad mandata mancus est, caecus, mutus,
Plaut. Merc. 3, 4, 45: mutum dices, you shall call me dumb, i. e. I will not say a word, id. Heaut. 4, 4, 26:omnis pro nobis gratia muta fuit,
has not spoken a word, Ov. P. 2, 7, 52:mutus aspectus miserorum lacrimas movet,
Quint. 6, 1, 26:numquam vox est de te mea muta,
i. e. I have never ceased to praise thee, Ov. Tr. 5, 14, 17:dolore lyra est,
id. H. 15, 198:spiritus,
which makes one mute, Vulg. Marc. 9, 16; 9, 24.—Of that which utters no sound, dumb, mute, silent:tintinnabulum,
Plaut. Trin. 4, 2, 163:imago,
Cic. Cat. 3, 5:mare,
the silent sea, Plaut. Mil. 3, 1, 69:consonantes,
which cannot be pronounced alone, mutes, Quint. 1, 4, 6: artes, the plastic arts, arts of design, opp. to eloquence, Cic. de Or. 3, 7; also, artes, the silent arts, i. e. which do not concern themselves with language, as medicine, Verg. A. 12, 397:scientia,
i. e. which does not impart the power of speaking, Quint. 5, 10, 119:instrumentum fundi,
i. e. wagons, carts, Varr. R. R. 1, 17:magistri,
i. e. books, Gell. 14, 2, 1:lapides,
that say nothing, have no inscriptions on them, Hyg. de Lim. p. 156 Goes.: muta exta dicuntur, quibus nihil divinationis aut deorum responsi inesse animadvertunt, contra adjutoria, quae certum aliquid eventurum indicant, Paul. ex Fest. p. 157 Müll.:simulacra muta,
dumb idols, Vulg. 1 Cor. 12, 2.—Transf., of places where no sound is heard, silent, still:A.mutum forum, elinguem curiam, tacitam et fractam civitatem videbatis,
Cic. post Red. 1, 3:solitudo,
id. Mil. 19:spelunca,
Stat. Ach. 1, 239.—Of times:nullum fuit tempus, quod magis debuerit mutum esse a litteris,
in which nothing should have been written, Cic. Att. 8, 14, 1:silentia noctis,
the deep silence of night, Ov. M. 7, 184.—Of things of which nothing is said:mutum aevum,
not celebrated, unsung, Sil. 3, 579.—As subst.mūtus, i, m., a dumb person, a mute (ante- and postclass): Char. Quin taces? Eut. Muto imperas, Plaut. Merc. 2, 4, 26: sicut mutus, Vulg. [p. 1182] Psa. 38, 13:B.aperta erit lingua mutorum,
id. Isa. 35, 6; Lact. 4, 15, 8:mutum neque stipulari neque promittere posse palam est,
Gai. Inst. 3, 105.— -
5 obliquo
oblīquo, āvi, ātum, 1, v. a. [obliquus], to turn, bend, or twist aside, awry, or in an oblique direction ( poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.oculos,
Ov. M. 7, 412:visus,
Stat. Ach. 1, 323:equos,
id. Th. 12, 749:pedes,
Sen. Ep. 121, 8:crinem,
to draw back, Tac. G. 38:in latus ensem,
Ov. M. 12, 485:sinus (velorum) in ventum,
to turn obliquely to the wind, veer to the wind, Verg. A. 5, 16.—Trop.: obliquat preces, makes, utters indirectly, i. e. dissemblingly, Stat. Th. 3, 381:responsa,
Arn. 3, 143: Q (littera), cujus similis (litterae K) effectu specieque nisi quod paulum a nostris obliquatur, i. e. is pronounced somewhat softer, *Quint. 1, 4, 9. -
6 rumpo
rumpo, rūpi, ruptum ( inf. paragog. rumpier, Afran. Com. 127), 3, v. a. [root rup], to break, burst, tear, rend, rive, rupture; to break asunder, burst in pieces, force open, etc. (very freq. and class.; a favorite word of the Aug. poets; cf. frango).I.Lit.: SI MEMBRVM RVPIT NI CVM EO PACIT TALIO ESTO, Lex XII. Tab. ap. Fest. S. V. TALIO, p. 274; and ap. Gell. 20, 1, 14; cf. Cato ap. Prisc. p. 710 P.:II.vincula,
Lucr. 3, 83; Cic. Cat. 4, 4, 8; id. Tusc. 1, 30, 74; Prop. 4, 10, 4; Verg. A. 10, 233 al.:catenas,
Prop. 3, 13, 11; Hor. S. 2, 7, 70; Ov. Am. 3, 11, 3:frena pudoris,
Prop. 4, 18, 3:obstantia claustra,
Hor. Ep. 1, 14, 9:teretes plagas (aper),
id. C. 1, 1, 28:pontem,
to break down, Liv. 7, 9; cf.:rupti torrentibus pontes,
Quint. 2, 13, 16:montem aceto (Hannibal),
Juv. 10, 153:Alpes,
Sil. 11, 135:arcum,
Phaedr. 3, 14, 10:plumbum (aqua),
Hor. Ep. 1, 10, 20:carinam (sinus Noto remugiens),
id. Epod. 10, 20:tenta cubilia tectaque,
id. ib. 12, 12:vestes,
Ov. M. 6, 131; cf.:tenues a pectore vestes,
id. A. A. 3, 707:sinus pariterque capillos,
id. M. 10, 722:linum ruptum aut turbata cera,
Quint. 12, 8, 13:praecordia ferro,
to penetrate, Ov. M. 6, 251; 5, 36; cf.:guttura cultro,
to cut, id. ib. 15, 465:colla securi,
id. ib. 12, 249:nubem (vis venti),
to sunder, rive, Lucr. 6, 432:fulmen nubes rumpit,
Sen. Q. N. 2, 58, 1:spiritus rumpit nubes,
id. ib. 2, 54, 3:ruptae nubes et in pronum solutae,
id. ib. 5, 12, 1:caelum,
Sil. 3, 196:polum,
id. 1, 135: turbo ruptus, breaking or bursting forth, Verg. A. 2, 416 et saep.:tuā causā rupi ramices,
burst, ruptured, Plaut. Merc. 1, 2, 30:suos ramices,
id. Poen. 3, 1, 37:inflatas vesiculas,
Cic. Div. 2, 14, 33:pectora fremitu (leones),
Lucr. 3, 297:illius immensae ruperunt horrea messes,
filled to repletion, Verg. G. 1, 49; Col. 10, 307:frugibus rupta congestis horrea,
Sid. 1, 6:ilia,
Cat. 11, 20; 80, 7; Verg. E. 7, 26; cf. with a personal object:rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua, Dum, etc.,
Hor. Ep. 1, 19, 15.—Esp. reflexively, to burst or split one ' s self, to burst, split, etc.:me rupi causā currendo tuā,
Plaut. Merc. 1, 2, 43; id. Capt. prol. 14; Lucil. ap. Non. 88, 11; 382, 23:ut me ambulando rumperet,
Ter. Hec. 3, 4, 21:non, si te ruperis, Par eris,
Hor. S. 2, 3, 319.— Mid.: ego misera risu clandestino rumpier, to burst, split, Afran. ap. Non. 382, 21 (Com. Rel. p. 154 Rib.); so,frigidus in pratis cantando rumpitur anguis,
Verg. E. 8, 71:quā (licentiā audacium) ante rumpebar, nunc ne movear quidem,
could have burst, Cic. Q. Fr. 3, 9, 1:et inflatas rumpi vesiculas,
id. Div. 2, 14, 33; cf.:rumpantur iniqui, Vicimus,
Prop. 1, 8, 27:miser Rumperis (sc. irā) et latras,
Hor. S. 1, 3, 136: rumpere viam, iter, etc., to force a passage, make one ' s way by force: ferro rumpenda per hostes Est via, a passage must be burst or forced through, Verg. A. 10, 372; cf.:eo nisi corporibus armisque rupere cuneo viam,
Liv. 2, 50:rupta via,
Quint. 9, 4, 63:viam igne,
Stat. Th. 8, 469:iter ferro,
Sil. 4, 196 (with reserare viam);15, 782: Alpes,
id. 11, 135:rupto sonuit sacer aequore Titan,
Val. Fl. 2, 37:cursus,
id. ib. 1, 3; Sil. 7, 568 et saep.:rumpere media agmina,
to burst through, break through, Verg. A. 12, 683; cf.:proelia misso equo,
Prop. 3, 11, 64 (4, 10, 62):ruptā mersum caput obruit undā,
Ov. M. 11, 569:mediam aciem,
Liv. 26, 5:pugnantibus acies rumpenda,
Just. 1, 6, 11:ordines,
Liv. 6, 13:aditus,
Verg. A. 2, 494:parvos hiatus,
Sil. 5, 616:fontem,
to break open, cause to break forth, Ov. M. 5, 257:fontes abyssae magnae,
Vulg. Gen. 7, 11: se rumpere, to break out, burst forth ( = erumpere):ubi sub lucem densa inter nubila sese Diversi rumpent radii,
Verg. G. 1, 446:tantus se nubibus imber Ruperat,
id. A. 11, 548:unde altus primum se erumpit Enipeus,
id. G. 4, 368; so,rumpi, in mid. force: dum amnes ulli rumpuntur fontibus,
id. ib. 3, 428:alicui reditum,
to cut off, Hor. Epod. 13, 15.— Absol.: offendit, fregit, rumpit, icit poculo, wounds, Afran. ap. Non. 124, 6 (Com. Rel. p. 173 Rib.); so, si quis rumpet occidetve insciens ne fraus esto, an ancient form of rogation in Liv. 22, 10, 5; cf. Dig. 9, 2, 27, § 17. —Trop., to break, violate, destroy, annul, make void, interrupt, etc.:hunc quisquam... foedera scientem neglexisse, violasse, rupisse dicere audebit?
Cic. Balb. 5, 13; so,foedera,
Lucr. 2, 254; Auct. Her. 4, 14, 20; Liv. 9, 1; 21, 10; Hor. Ep. 1, 3, 35:foedus,
Liv. 3, 25, 5; 42, 40, 3:imperium,
Curt. 10, 2, 15; Tac. A. 13, 36; id. H. 3, 19:sacramenti religionem,
Liv. 28, 27:reverentiam sacramenti,
Tac. H. 1, 12:fidem induciarum, pacis, etc.,
Liv. 9, 40 fin.; 24, 29; Verg. G. 4, 213; Flor. 4, 2, 16:jus gentium,
Liv. 4, 17:hostium jus et sacra legationis et fas gentium,
Tac. A. 1, 42:rogationes vos rogatas rumpitis,
Plaut. Curc. 4, 2, 24:edicta,
Hor. C. 4, 15, 22:decreta,
Ov. M. 15, 780:leges,
Luc. 4, 175:constat, agnascendo rumpi testamentum,
is made void, Cic. de Or. 1, 57, 241; cf.:jura testamentorum ruptorum aut ratorum,
id. ib. 1, 38, 173:nuptias,
Hor. C. 1, 15, 7:amores,
Verg. A. 4, 292:condiciones pacis,
Vell. 2, 48, 5:obsequium,
Suet. Galb. 16:fata aspera,
Verg. A. 6, 882:fati necessitatem humanis consiliis,
Liv. 1, 42:ne me e somno excitetis et rumpatis visum,
break in upon, interrupt, Cic. Rep. 6, 12, 12; so,somnum,
Verg. A. 7, 458; cf. Sen. Ep. 51, 12:sacra,
Verg. A. 8, 110:carmina,
Tib. 2, 3, 20:novissima verba,
Ov. A. A. 1, 539:ut vero amplexus fessi rupere supremos,
Val. Fl. 5, 32:strepitu silentia rumpi,
Lucr. 4, 583:silentia (verbis),
Verg. A. 10, 64; Ov. M. 1, 208; 11, 598; Hor. Epod. 5, 85; Val. Fl. 3, 509; Plin. Pan. 55, 4:diutinum silentium,
App. M. 10, p. 239, 14:taciturnitatem,
Tac. A. 1, 74:patientiam,
Suet. Tib. 24:en age, segnes Rumpe moras,
break off, end delay, Verg. G. 3, 43; so,rumpe moras,
id. A. 4, 569; 9, 13; Ov. M. 15, 583 Bach, N. cr.; Val. Fl. 1, 306; Mart. 2, 64, 9; Plin. Ep. 5, 11, 2; cf.:rumpunt moras,
Luc. 1, 264:otia,
Verg. A. 6, 813.— Poet.: rumpit has imo pectore voces, breaks forth, breaks out in, gives vent to, utters, etc., Verg. A. 11, 377; so,vocem,
id. ib. 2, 129; 3, 246; Sil. 8, 301; Tac. A. 6, 20:questus,
Verg. A. 4, 553; Claud. Rapt. Pros. 2, 249:gemitum,
Sil. 4, 458. -
7 vocales
I.Lit.A.Adj.:B.aves cantu aliquo aut humano sermone vocales,
Plin. 10, 51, 72, § 141:ranae (opp. mutae),
id. 8, 58, 83, § 227:scarabaei nocturno stridore,
id. 11, 28, 34, § 98:piscis,
id. 9, 19, 34, § 70:ora (vatis),
Ov. M. 5, 332; 11, 8:nympha (of Echo),
id. ib. 3, 357:Orpheus,
Hor. C. 1, 12, 7:chordae,
Tib. 2, 5, 3:carmen,
Ov. M. 11, 317:boves,
endowed with speech, Tib. 2, 5, 78: genus instrumenti, i. e. slaves (opp. semivocale and mutum), Varr. R. R. 1, 17, 1:ne quem vocalem praeteriisse videamur,
speaking, talking, Cic. Brut. 69, 242; cf. Val. Max. 1, 8, ext. 4:antra,
in which oracles were given, Stat. Th. 1, 492:terra, Dodonis,
Ov. M. 13, 716:genus signorum,
Veg. Mil. 3, 5.— Comp.:vocaliora sunt vacua quam plena,
Sen. Q. N. 2, 29; cf.:sunt aliis alia (verba) jucundiora, vocaliora... verba e syllabis magis vocalia (corresp. to melius sonantes syllabae),
more vocal, clearer, Quint. 8, 3, 16.— Sup.:eligere vocalissimum aliquem, qui legeret,
i. e. with the most powerful voice, Plin. Ep. 4, 7, 2.—Substt.1.vōcālis, is, f. (littera), a vowel, Cic. Or. 23, 77; Auct. Her. 4, 12, 18; Quint. 1, 4, 6; 1, 5, 20; 1, 7, 14; 1, 7, 26.—2.vōcāles, ĭum, m. (homines), vocalists, singers (late Lat.), Lampr. Alex. Sev. 34; Sid. Ep. 1, 2 fin. —II.Transf.: causative, making vocal, causing or inspiring speech or song (rare and [p. 2003] poet.):Castaliae vocales undae,
Stat. S. 5, 5, 2:de Pieriis vocalis fontibus unda,
id. ib. 1, 2, 6.— Adv.: vōcālĭter, with a loud cry, loudly (post-class.), App. M. 1, p. 112; Tert. adv. Prax. 3. -
8 vocalis
I.Lit.A.Adj.:B.aves cantu aliquo aut humano sermone vocales,
Plin. 10, 51, 72, § 141:ranae (opp. mutae),
id. 8, 58, 83, § 227:scarabaei nocturno stridore,
id. 11, 28, 34, § 98:piscis,
id. 9, 19, 34, § 70:ora (vatis),
Ov. M. 5, 332; 11, 8:nympha (of Echo),
id. ib. 3, 357:Orpheus,
Hor. C. 1, 12, 7:chordae,
Tib. 2, 5, 3:carmen,
Ov. M. 11, 317:boves,
endowed with speech, Tib. 2, 5, 78: genus instrumenti, i. e. slaves (opp. semivocale and mutum), Varr. R. R. 1, 17, 1:ne quem vocalem praeteriisse videamur,
speaking, talking, Cic. Brut. 69, 242; cf. Val. Max. 1, 8, ext. 4:antra,
in which oracles were given, Stat. Th. 1, 492:terra, Dodonis,
Ov. M. 13, 716:genus signorum,
Veg. Mil. 3, 5.— Comp.:vocaliora sunt vacua quam plena,
Sen. Q. N. 2, 29; cf.:sunt aliis alia (verba) jucundiora, vocaliora... verba e syllabis magis vocalia (corresp. to melius sonantes syllabae),
more vocal, clearer, Quint. 8, 3, 16.— Sup.:eligere vocalissimum aliquem, qui legeret,
i. e. with the most powerful voice, Plin. Ep. 4, 7, 2.—Substt.1.vōcālis, is, f. (littera), a vowel, Cic. Or. 23, 77; Auct. Her. 4, 12, 18; Quint. 1, 4, 6; 1, 5, 20; 1, 7, 14; 1, 7, 26.—2.vōcāles, ĭum, m. (homines), vocalists, singers (late Lat.), Lampr. Alex. Sev. 34; Sid. Ep. 1, 2 fin. —II.Transf.: causative, making vocal, causing or inspiring speech or song (rare and [p. 2003] poet.):Castaliae vocales undae,
Stat. S. 5, 5, 2:de Pieriis vocalis fontibus unda,
id. ib. 1, 2, 6.— Adv.: vōcālĭter, with a loud cry, loudly (post-class.), App. M. 1, p. 112; Tert. adv. Prax. 3.
См. также в других словарях:
Utters — Matthias Utters (* 9. Juli 1934 in Dockweiler; † 19. September 1986 in Hermeskeil) war ein deutscher Franziskaner. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 3 Quellen 4 Literatur … Deutsch Wikipedia
utters — ut·ter || ÊŒtÉ™(r) v. say, voice; express, pronounce, articulate adj. complete, total, absolute … English contemporary dictionary
utters — truest … Anagrams dictionary
Swingin' Utters — at 924 Gilman St. on December 4, 2009. Left to right: Spike Slawson, Johnny Peebucks Bonnel, and Jack Dalrymple. Background information Origin Santa Cruz … Wikipedia
Swingin' Utters (album) — Swingin Utters Studio album by Swingin Utters Released October 10 … Wikipedia
Swingin' Utters — Swingin’ Utters Gründung: Ende der 1980er Jahre Genre: Punk Rock Website: SwinginUtters.com Aktuelle Besetzung Gesang: Johnny … Deutsch Wikipedia
Swingin Utters — Swingin’ Utters Gründung: Ende der 1980er Jahre Genre: Punk Rock Website: SwinginUtters.com Aktuelle Besetzung Gesang: Johnny … Deutsch Wikipedia
Swinging Utters — Swingin’ Utters Gründung: Ende der 1980er Jahre Genre: Punk Rock Website: SwinginUtters.com Aktuelle Besetzung Gesang: Johnny … Deutsch Wikipedia
Swingin’ Utters — Gründung: Ende der 1980er Jahre Genre: Streetpunk, Folk Punk Website: SwinginUtters.com Aktuelle Besetzung … Deutsch Wikipedia
Live in a Dive (Swingin' Utters album) — Infobox Album Name = Live in a Dive No. 6: Swingin Utters Type = Live album Artist = Swingin Utters Released = June 29, 2004 Recorded = May 25, 2003 at The Troubadour, Los Angeles Genre = Punk rock Folk rock Length = 63:14 (CD version) Label =… … Wikipedia
Matthias Utters — (* 9. Juli 1934 in Dockweiler; † 19. September 1986 in Hermeskeil) war ein deutscher Franziskaner. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 3 Quellen … Deutsch Wikipedia