-
41 nectō
nectō ēxuī, xus, ere [2 NEC-], to bind, tie, fasten, join, fasten together, connect: tribus nodis ternos colores, V.: Lamiae coronam, weave, H.. sponsae laqueum, H.: flavā caput nectentur olivā, V.: bracchia, clasp, O.: comam myrto, O.—Of debtors, to detain, imprison, bind, fetter, confine: nectier (civīs) postea desitum: ita nexi soluti, cautumque in posterum, ne necterentur, L.: nexi ob aes alienum, L.—Fig., to affix, attach: ut ex alio alia nectantur.— To join, fasten together, connect, interweave: rerum causae aliae ex aliis necessitate nexae: ne cui dolus necteretur a Poeno, contrived, L.: causas inanīs, devise, V.: canoris Eloquium vocale modis, set to harmonious measures, Iu.: tecum iurgio, i. e. quarrel, O.* * *nectere, nexui, nexus Vtie, bind -
42 vinciō
vinciō vinxī, vinctus, īre [VI-], to bind, bind about, fetter, tie, fasten, surround, encircle: Cura adservandum vinctum, T.: civem Romanum: trinis catenis vinctus, Cs.: Purpureo alte suras cothurno, V.: novis tempora floribus, H.: Anule, formosae digitum vincture puellae, about to encircle, O.: boves vincti cornua vittis, O.—To compress, lace: esse vincto pectore, ut gracilae sient, T.—To compass, surround, guard: vinciri praesidiis.—Fig., to bind, fetter, confine, restrain, attach: omnia severis legibus vincienda sunt: vincta numine teste fides, O.: me retinent vinctum vincla puellae, Tb.—Of sleep, to bind, bury, sink: vinctos somno trucidandos tradere, L.: inimica vinximus ora (i. e. magicis artibus), O.—In rhet., to bind, arrange, link together: membra (orationis) sunt numeris vincienda, i. e. arranged rhythmically: (poëma) nimis vinctum, i. e. too artificial.* * *vincire, vinxi, vinctus Vbind, fetter; restrain -
43 substringo
sub-stringo, nxi, ctum, 3, v. a., to bind beneath; to bind, tie, or draw up ( poet. and in post-Aug. prose; syn. subligo).I.Lit.:II.crinem nodo,
Tac. G. 38:ligatas auro comas,
Luc. 3, 281:sinus,
Sen. Troad. 88:lintea malo,
Sil. 1, 689:caput equi loro,
Nep. Eum. 5, 5:carnem fasciā,
Suet. Galb. 21.—Transf., to bind or draw together; to draw up, contract, check: aurem, i. e. to point or prick the ear, Hor. S. 2, 5, 95:B.lacrimas,
Marc. Emp. 8:bilem,
Juv. 6, 433. —Trop., to check, restrain, etc.:effusa,
Quint. 10, 5, 4.—Hence, substrictus, a, um, P. a. (acc. to II.), drawn together, contracted; hence, small, narrow, tight, close:ilia,
Ov. M. 3, 216:crura,
id. ib. 11, 752:testes castorum,
Plin. 32, 3, 13, § 26:tunica,
Gell. 7, 12, 3.— Comp.:venter substrictior,
Col. 6, 20. -
44 colligo
Icolligare, colligavi, colligatus V TRANSbind/tie/pack together/up, connect, unite/unify; fetter/bind; immobilize, stopIIcolligere, collegi, collectus V TRANScollect, assemble, bring/gather/hold/keep together; combine; harvest; pick up; obtain/acquire, amass; rally; recover; sum up; deduce, infer; compute, add upIIIcolligere, collexi, collectus V TRANScollect, assemble, bring/gather/hold/keep together; combine; harvest; pick up; obtain/acquire, amass; rally; recover; sum up; deduce, infer; compute, add up -
45 conligo
Iconligare, conligavi, conligatus V TRANSbind/tie/pack together/up, connect, unite/unify; fetter/bind; immobilize, stopIIconligere, conlegi, conlectus V TRANScollect, assemble, bring/gather/hold/keep together; combine; harvest; pick up; obtain/acquire, amass; rally; recover; sum up; deduce, infer; compute, add upIIIconligere, conlexi, conlectus V TRANScollect, assemble, bring/gather/hold/keep together; combine; harvest; pick up; obtain/acquire, amass; rally; recover; sum up; deduce, infer; compute, add up -
46 stringo
stringo, inxi, ictum, 3, v. a. [root strig; Gr. strang-, to squeeze; stranx, a drop; cf. O. H. Germ. streng; Engl. strong], to draw tight, to bind or tie tight; to draw, bind, or press together, etc. (syn. ligo).I.Lit.:B.te stringam ad carnarium,
Plaut. Ps. 1, 1, 66:stringit vitta comas,
Luc. 5, 143: caesariem crinali cultu, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 85:stricta matutino frigore vulnera,
Liv. 22, 51:pectora pigro gelu,
Luc. 4, 652:strictos insedimus amnes,
Val. Fl. 1, 414:mare gelu stringi et consistere,
Gell. 17, 8, 16:quercus in duas partes diducta, stricta denuo et cohaesa,
having closed together, id. 15, 16, 4:habenam,
to draw tight, Stat. Th. 11, 513:ferrum,
Plin. Ep. 3, 16, 6.—Transf. (through the intermediate idea of drawing close), to touch, touch upon, touch lightly or slightly, to graze (syn. tango):2.litus ama, et laevas stringat sine palmula cautes,
Verg. A. 5, 163; cf.:stringebat summas ales miserabilis undas,
Ov. M. 11, 733:aequor (aurā),
id. ib. 4, 136:metas interiore rotā,
id. Am. 3, 2, 12:latus,
Prop. 3, 11 (4, 10), 24:vestigia canis rostro,
Ov. M. 1, 536 et saep.:equos,
to stroke, Charis. 84 P.:tela stringentia corpus,
i. e. slightly touching, Verg. A. 10, 331; cf. Sen. Ben. 2, 6, 1:coluber Dente pedem strinxit,
Ov. M. 11, 776:strictus ac recreatus ex vulnere in tempus,
Flor. 4, 12, 44.—To pull or strip off, to pluck off, cut off, clip off, prune, etc. (cf. destringo):II.oleam ubi nigra erit, stringito,
Cato, R. R. 65, 1; so,oleam,
Plin. 15, 2, 3, § 12:bacam,
Varr. R. R. 1, 55, 2:quernas glandes,
Verg. G. 1, 305:folia ex arboribus,
Caes. B. C. 3, 58; Liv. 23, 30, 3:frondes,
Verg. E. 9, 61; Hor. Ep. 1, 14, 28:hordea,
Verg. G. 1, 317:arbores,
Col. 6, 3, 7:celeriter gladios strinxerunt,
drew from the sheath, unsheathed, Caes. B. C. 3, 93:strictam aciem offerre,
Verg. A. 6, 291:ensem,
id. ib. 10, 577; so,gladios,
id. ib. 12, 278; Ov. M. 7, 333:ensem,
id. ib. 8, 207;14, 296: ferrum,
Liv. 7, 40 al.:cultrum,
id. 7, 5, 5; 3, 50, 3; and poet. transf.:manum,
to bare, Ov. Am. 1, 6, 14; id. Tr. 5, 2, 30 al.—Trop.A.Of speech, to touch upon, treat briefly, Sil. 8, 48.—Hence, to compress, abridge:B.narrationis loco rem stringat,
Quint. 4, 2, 128 Spald.—To hold in check, to rule, sway (syn. coërceo):C. D.quaecumque meo gens barbara nutu Stringitur, adveniat,
Claud. B. Get. 371.—(Acc. to I. B.) To touch, move, affect; esp. to affect painfully, to wound, pain:E.atque animum patriae strinxit pietatis imago,
Verg. A. 9, 294:quam tua delicto stringantur pectora nostro,
Ov. Tr. 5, 6, 21:nomen alicujus,
id. ib. 2, 350.—To draw in hostility, attack with:A.in hostes stringatur iambus,
Ov. R. Am. 377:bellum,
Flor. 3, 21, 1.—Hence, strictus, a, um, P. a. (acc. to I.), drawn together, close, strait, tight, etc.Lit.:B.laxaret pedem a stricto nodo,
Liv. 24, 7, 5:duriora genti corpora, stricti artus,
Tac. G. 30:strictissima janua,
Ov. R. Am. 233:si strictior fuerit pedatura,
Hyg. Grom. 3, 1:emplastrum,
thick, Scrib. Comp. 45 fin.:venter,
i. e. bound up, costive, Veg. 3, 16:strictior aura,
more severe, colder, Aus. Idyll. 14, 3.—Trop.1.Of language, brief, concise:2. 3.quo minus (Aeschines) strictus est,
Quint. 10, 1, 77:qui (Demosthenes) est strictior multo (quam Cicero),
id. 12, 10, 52.—Rigid, exact (law Lat.):2.restitutio stricto jure non competebat,
Dig. 29, 2, 85; 39, 3, 3 al.— Adv.: strictē and strictim, closely, tightly:in foramen conicies,
Pall. Mart. 8, 2.— Comp., Pall. 1, 6.— Sup., Gell. 16, 3, 4.—Fig., accurately:strictius interpretari,
Dig. 8, 2, 20. -
47 cōpulō
cōpulō āvī, ātus, āre [copula], to couple, bind, tie together, join, connect, unite: hominem cum beluā: altera ratis huic copulata est, L.: copulati in ius pervenimus, face to face. — Fig., to join, connect, unite: verba: voluntates nostras, to unite: concordiam, L.: futura cum praesentibus: se cum inimico: naturae copulatum somnium.* * *copulare, copulavi, copulatus V TRANSconnect, join physically, couple; bind/tie together, associate, unite, ally -
48 in-nectō
in-nectō nēxuī, nexus, ere, to twist, entangle, bind up, weave in, gather together, weave: comas, V.: ramum olivae (in crinīs), V.—To join, bind, attach, connect, fasten to, weave about: palmas armis, V.: tempora sertis, deck, O.: fauces laqueo, encircle, O.: vincula rupit, Queis innexa pedem, ect., V.—Fig., to weave together, frame, contrive: causas morandi, V.: fraudem clienti, V. -
49 deligo
1.dē-lĭgo, lēgi, lectum, 3, v. a. [1. lego], to choose out, to select (for syn. cf.: lego, coopto, designo, eligo, seligo).I.In gen. (freq. and class.):II.continuo Amphitruo delegit viros primores principes,
Plaut. Am. 1, 1, 49:ad eas res conficiendas Orgetorix deligitur,
Caes. B. G. 1, 3, 3: quodsi liber populus deliget, quibus se committat;deligetque optimum quemque,
Cic. Rep. 1, 34:qui ex senatu in hoc consilium delecti estis,
id. Rosc. Am. 3 fin.; so with ex, id. Agr. 2, 9, 23; id. Mil. 8, 21; id. Rep. 1, 44; Caes. B. G. 3, 18; 5, 11; Sall. J. 23, 2; Liv. 8, 33 et saep.; poet. with ab:delectos ordine ab omni centum oratores,
Verg. A. 7, 152:Otho (Celsum) bello inter duces delegit,
Tac. H. 1, 71:locum castris,
Caes. B. G. 1, 49; 2, 17:hunc sibi locum domicilio,
id. ib. 2, 29 fin. et saep.:re frumentaria comparata equitibusque delectis,
id. ib. 4, 7;and so of soldiers,
id. ib. 1, 48; Sall. J. 46, 7; 49, 1 al.:delecti Latio et Laurentibus agris,
Verg. A. 11, 431:melimela ad lunam delecta,
Hor. S. 2, 8, 32.— Poet.:altaque mortali deligere astra manu,
Prop. 2, 32, 50 (3, 30, 50 M. dub.; al. deripere).—In partic.A.Of fruits, to gather, pick off:B.oleam,
Cato R. R. 144, 1:uvam,
ib. 112, 2:fructum,
Col. 5, 10, 10.—With the accessory idea of removal to a distance, to choose out and send or take away (rare):2.amentem ex aedibus,
Plaut. Asin. 3, 3, 42:senes ac fessas aequore matres,
Verg. A. 5, 717.dē-lĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. (de in the sense of reduction in breadth; cf. devincire), to bind or tie together; to bind up, to bind fast (good prose):homini rostrum deliges,
Plaut. Men. 1, 1, 13:brachium superimposito penicillo,
Cels. 2, 10 fin.:vulnus,
Quint. 2, 17, 9; 2, 21, 17; cf.:deligatus et plurimis medicamentis delibutus,
id. 11, 3, 129:veretra,
Suet. Tib. 62 et saep.:hominem proripi atque in foro medio nudari ac deligari et virgas expediri jubet,
Cic. Verr. 2, 5, 62; cf. id. ib. 2, 4, 40:sarmentis circum cornua boum deligatis,
Quint. 2, 17, 19:naviculam ad ripam,
Caes. B. G. 1, 53, 3; so,naves ad ancoras,
id. ib. 4, 29;and, naves ad terram,
id. B. C. 3, 39:epistolam ad amentum,
id. B. G. 5, 48, 5: ad patibulos deligantur, cruci defiguntur, Licinius ap. Non. 221, 11; cf.:aliquem ad palum,
Liv. 2, 5; 8, 7:viros ac feminas ad stipitem,
Suet. Ner. 29 al.:alterius collo ascopera deligata,
id. ib. 45. -
50 conecto
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
51 conexum
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
52 connexe
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
53 connexum
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
54 consero
1.con-sĕro, sēvi, sĭtum or sătum, 3, v. a. ( perf. conseruerit, Col. 3, 4, 2; Aur. Vict. Epit. 37, 3; Dig. 6, 1, 38; v. 1. sero).I.To sow or plant with something (class.).A.Lit.:2.agros,
Cic. N. D. 2, 52, 130; Verg. E. 1, 73; Cato, R. R. 6, 1; Dig. 7, 1, 9, § 6; cf.:ager diligenter consitus,
Cic. Sen. 17, 59:ager arbustis consitus,
Sall. J. 53, 1; and:consitus an incultus (locus),
Quint. 5, 10, 37:Ismara Baccho (i. e. vino),
Verg. G. 2, 38:vineam malleolo,
Col. 5, 5, 6:arva frumento,
Curt. 7, 4, 26.— Absol.:in alieno fundo,
Dig. 6, 1, 38:in alienum fundum,
ib. 41, 1, 9.—Transf.:B.arva mūliebria (Venus),
Lucr. 4, 1107; cf. Sol. 9 fin. —Hence, conserentes dii, who preside over generation, Arn. 5, 169.—Transf., of columns, to plant, set:C.aera (rostra) columnis consita,
Claud. VI. Cons. Hon. 49.—Trop.:II.(sol) lumine conserit arva,
strews, fills, Lucr. 2, 211: consitus sum Senectute, * Plaut. Men. 5, 2, 4: caeca mentem caligine Theseus consitus, * Cat. 64, 208.—To sow, plant:B.olivetum,
Varr. R. R. 1, 24:hoc genus oleae,
Cato, R. R. 6, 1:arborem,
Liv. 10, 24, 5; Curt. 6, 5, 14; 7, 2, 22:zizyphum,
Pall. Apr. 4:palmas,
id. Oct. 12:(vitem) Narbonicam,
Plin. 14, 3, 4, § 43; Cato ap. Plin. 14, 4, 5, § 46.—Transf. (cf. I. B. supra): extra vallum stili caeci, mirabilem in modum consiti, set, Auct. B. Afr. 31.2.con-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3 ( perf. consevisti, Fronto, Ep. ad Ver. 8), v. a., to connect, entwine, tie, join, fit, bind into a whole (syn.: conecto, conjungo, contexo, etc.; class. in prose and poetry; most freq. in the signif. II. B., and in the histt.).I.In gen.A.Lit.(α).With acc. with or without abl.:(β).lorica conserta hamis auroque,
Verg. A. 3, 467; cf.:tegumen spinis,
id. ib. 3, 594 (illigatum spinis, Serv.); cf. Tac. G. 17: monile margaritis gemmisque, * Suet. Galb. 18:vincula, quīs conserta erant vehicula,
Curt. 9, 1, 17; cf.:conserta navigia,
entangled, id. 4, 3, 18:scutis super capita consertis,
overlapping, id. 5, 3, 23:rudis arbor conseritur (for navigating),
Luc. 3, 512; cf. id. 4, 136.—With acc. and dat.:B.alium (truncum) alii quasi nexu conserunt,
Curt. 6, 5, 15.—Trop.:II.quid juvat nocti conseruisse diem?
Ov. Am. 3, 6, 10:exodia conserta fabellis Atellanis,
Liv. 7, 2, 11;v. exodium: virtutes consertae et inter se cohaerentes,
Sen. Ep. 90, 3: ita ordo rerum tribus momentis consertus est, * Quint. 5, 10, 71:sermonem,
to interchange words, converse, Curt. 8, 12, 5; Fronto l. l.—In partic.A.To join, connect, unite together:B.teneros sinus,
Tib. 1, 8, 36:femur femori,
id. 1, 8, 26; cf.:latus lateri,
Ov. H. 2, 58.—Esp., to unite in hostility, for contest, to bring together; so most freq. manum or manus, to engage in close combat, to join hand to hand, to join battle:2.signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20; so Plaut. Mil. 1, 1, 3; Sall. J. 50, 4; Nep. Dat. 8, 4; id. Ages. 3, 6; Liv. 21, 41, 4 al.:manum cum hoste,
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Cic. Att. 7, 20, 1; Nep. Hann. 4, 2:manus inter se,
Sall. H. 1, 41, 19 Dietsch; Liv. 7, 40, 14; Ov. H. 12, 100:manus cum imparibus,
Liv. 6, 12, 8:cum hoste manus,
id. 21, 39, 3:consertis deinde manibus,
id. 1, 25, 5:dextras,
Stat. S. 1, 6, 60:pugnam,
Liv. 21, 50, 1; cf. id. 21, 8, 7; Tac. A. 2, 10:pugnam inter se,
Liv. 32, 10, 8:pugnam seni,
Plaut. Bacch. 4, 9, 43:proelia,
Verg. A. 2, 398; Liv. 5, 36, 5; Curt. 8, 13, 12:certamen,
Liv. 35, 4, 2:bella,
Val. Fl. 3, 31:bella bellis,
Luc. 2, 442:acies,
Sil. 1, 339; cf.:conserta acies,
hand-to-hand fighting, Tac. A. 6, 35.— Mid.:navis conseritur,
enters the fight, Liv. 21, 50, 3:duo acerrimā pugnā conserti exercitus,
Val. Max. 3, 2, 1.—Rarely absol.:levis armatura ab lateribus cum levi armaturā,
Liv. 44, 4, 6.—Trop.:3.haud ignotas belli artes inter se conserebant,
Liv. 21, 1, 2.—Transf., of judicial controversy: manum in jure or ex jure conserere, to make a joint seizure (this was done by the litigant parties laying hands at the same time upon the thing in dispute, each one claiming it as his own): si qui in jure manum conserunt, XII. Tab. ap. Gell. 20, 10, 7: non ex jure manum consertum sed mage ferro rem repetunt, Enn. ib. § 4 (Ann. v. 276 Vahl.); cf. also Varr. L. L. 6, § 64 Müll., and Cic. Fam. 7, 13, 2: ibi ego te ex jure manum consertum voco, etc., I summon you in an action for possession, etc., a judic. formula in Cic. Mur. 12, 26; id. de Or. 1, 10, 41.—Hence, * con-sertē, adv., from consertus, a, um (acc. to I. A.), not used as P. a., as if bound or fastened together, in connection:omnia necesse est conligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
55 conserte
1.con-sĕro, sēvi, sĭtum or sătum, 3, v. a. ( perf. conseruerit, Col. 3, 4, 2; Aur. Vict. Epit. 37, 3; Dig. 6, 1, 38; v. 1. sero).I.To sow or plant with something (class.).A.Lit.:2.agros,
Cic. N. D. 2, 52, 130; Verg. E. 1, 73; Cato, R. R. 6, 1; Dig. 7, 1, 9, § 6; cf.:ager diligenter consitus,
Cic. Sen. 17, 59:ager arbustis consitus,
Sall. J. 53, 1; and:consitus an incultus (locus),
Quint. 5, 10, 37:Ismara Baccho (i. e. vino),
Verg. G. 2, 38:vineam malleolo,
Col. 5, 5, 6:arva frumento,
Curt. 7, 4, 26.— Absol.:in alieno fundo,
Dig. 6, 1, 38:in alienum fundum,
ib. 41, 1, 9.—Transf.:B.arva mūliebria (Venus),
Lucr. 4, 1107; cf. Sol. 9 fin. —Hence, conserentes dii, who preside over generation, Arn. 5, 169.—Transf., of columns, to plant, set:C.aera (rostra) columnis consita,
Claud. VI. Cons. Hon. 49.—Trop.:II.(sol) lumine conserit arva,
strews, fills, Lucr. 2, 211: consitus sum Senectute, * Plaut. Men. 5, 2, 4: caeca mentem caligine Theseus consitus, * Cat. 64, 208.—To sow, plant:B.olivetum,
Varr. R. R. 1, 24:hoc genus oleae,
Cato, R. R. 6, 1:arborem,
Liv. 10, 24, 5; Curt. 6, 5, 14; 7, 2, 22:zizyphum,
Pall. Apr. 4:palmas,
id. Oct. 12:(vitem) Narbonicam,
Plin. 14, 3, 4, § 43; Cato ap. Plin. 14, 4, 5, § 46.—Transf. (cf. I. B. supra): extra vallum stili caeci, mirabilem in modum consiti, set, Auct. B. Afr. 31.2.con-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3 ( perf. consevisti, Fronto, Ep. ad Ver. 8), v. a., to connect, entwine, tie, join, fit, bind into a whole (syn.: conecto, conjungo, contexo, etc.; class. in prose and poetry; most freq. in the signif. II. B., and in the histt.).I.In gen.A.Lit.(α).With acc. with or without abl.:(β).lorica conserta hamis auroque,
Verg. A. 3, 467; cf.:tegumen spinis,
id. ib. 3, 594 (illigatum spinis, Serv.); cf. Tac. G. 17: monile margaritis gemmisque, * Suet. Galb. 18:vincula, quīs conserta erant vehicula,
Curt. 9, 1, 17; cf.:conserta navigia,
entangled, id. 4, 3, 18:scutis super capita consertis,
overlapping, id. 5, 3, 23:rudis arbor conseritur (for navigating),
Luc. 3, 512; cf. id. 4, 136.—With acc. and dat.:B.alium (truncum) alii quasi nexu conserunt,
Curt. 6, 5, 15.—Trop.:II.quid juvat nocti conseruisse diem?
Ov. Am. 3, 6, 10:exodia conserta fabellis Atellanis,
Liv. 7, 2, 11;v. exodium: virtutes consertae et inter se cohaerentes,
Sen. Ep. 90, 3: ita ordo rerum tribus momentis consertus est, * Quint. 5, 10, 71:sermonem,
to interchange words, converse, Curt. 8, 12, 5; Fronto l. l.—In partic.A.To join, connect, unite together:B.teneros sinus,
Tib. 1, 8, 36:femur femori,
id. 1, 8, 26; cf.:latus lateri,
Ov. H. 2, 58.—Esp., to unite in hostility, for contest, to bring together; so most freq. manum or manus, to engage in close combat, to join hand to hand, to join battle:2.signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20; so Plaut. Mil. 1, 1, 3; Sall. J. 50, 4; Nep. Dat. 8, 4; id. Ages. 3, 6; Liv. 21, 41, 4 al.:manum cum hoste,
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Cic. Att. 7, 20, 1; Nep. Hann. 4, 2:manus inter se,
Sall. H. 1, 41, 19 Dietsch; Liv. 7, 40, 14; Ov. H. 12, 100:manus cum imparibus,
Liv. 6, 12, 8:cum hoste manus,
id. 21, 39, 3:consertis deinde manibus,
id. 1, 25, 5:dextras,
Stat. S. 1, 6, 60:pugnam,
Liv. 21, 50, 1; cf. id. 21, 8, 7; Tac. A. 2, 10:pugnam inter se,
Liv. 32, 10, 8:pugnam seni,
Plaut. Bacch. 4, 9, 43:proelia,
Verg. A. 2, 398; Liv. 5, 36, 5; Curt. 8, 13, 12:certamen,
Liv. 35, 4, 2:bella,
Val. Fl. 3, 31:bella bellis,
Luc. 2, 442:acies,
Sil. 1, 339; cf.:conserta acies,
hand-to-hand fighting, Tac. A. 6, 35.— Mid.:navis conseritur,
enters the fight, Liv. 21, 50, 3:duo acerrimā pugnā conserti exercitus,
Val. Max. 3, 2, 1.—Rarely absol.:levis armatura ab lateribus cum levi armaturā,
Liv. 44, 4, 6.—Trop.:3.haud ignotas belli artes inter se conserebant,
Liv. 21, 1, 2.—Transf., of judicial controversy: manum in jure or ex jure conserere, to make a joint seizure (this was done by the litigant parties laying hands at the same time upon the thing in dispute, each one claiming it as his own): si qui in jure manum conserunt, XII. Tab. ap. Gell. 20, 10, 7: non ex jure manum consertum sed mage ferro rem repetunt, Enn. ib. § 4 (Ann. v. 276 Vahl.); cf. also Varr. L. L. 6, § 64 Müll., and Cic. Fam. 7, 13, 2: ibi ego te ex jure manum consertum voco, etc., I summon you in an action for possession, etc., a judic. formula in Cic. Mur. 12, 26; id. de Or. 1, 10, 41.—Hence, * con-sertē, adv., from consertus, a, um (acc. to I. A.), not used as P. a., as if bound or fastened together, in connection:omnia necesse est conligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
56 coligo
coligare, coligavi, coligatus V TRANSbind/tie/pack together/up, connect, unite, unify; fetter, bind, put in bonds -
57 conglutino
Iconglutinare, conglutinavi, conglutinatus V TRANSglue/stick/bind/cohere together; cement; cleave to; bring to agreement; deviseIIconglutinare, conglutinavi, conglutinatus V -
58 cōn-serō
cōn-serō seruī, sertum, ere [com- + 2 sero], to connect, entwine, tie, join, fit, bind, unite: Lorica conserta hamis, V.: Consertum tegumen spinis, pinned together, V.: sagum fibulā, Ta. — Fig.: exodia conserta fabellis, L.—To join, bring together: latus lateri, O.: sinūs, Tb. — With manum, manūs (rarely manu), to fight hand to hand, join battle: signa contulit, manum conseruit: conserundi manum copia, S.: manūs inter se, L.: consertis deinde manibus, L.: dextram, V.: manu consertum alqm attrahere, L.—Fig.: ibi ego te ex iure manum consertum voco, I summon you to a trial face to face.—With pugnam or proelium: pugnam, L.: pugnam inter se, L.: proelium comminus, L.—In other connections: sicubi conserta navis sit, was grappled, L.: cum levi armaturā, L.: belli artīs inter se, employed in fight, L. -
59 constringo
constringere, constrinxi, constrictus V TRANSbind fast/tight, tie up/together; confine, restrain; hinder, inhibit, control; compress/squeeze; make smaller/lessen/contract; hold together; congeal/freeze -
60 apo
I.A.. To fasten, attach, join, bind, tie to (syn.: ligo, adligo, jungo, conjungo, recto): comprehendere antiqui vinculo apere dicebant, Paul. ex Fest. s. v. apex, p. 18 Müll.; cf. apex; used only in part. perf. pass. aptus (the P. a. v. infra):B.uteri terrae radicibus apti,
fastened to the earth, Lucr. 5, 808 (Lachm., terram and apti = adepti):bracchia validis ex apta lacertis,
united with the strong shoulders, id. 4, 829:gladium e lacunari setā equinā aptum demitti jussit,
Cic. Tusc. 5, 21, 62:linguam vinclis de pectore imo aptis moveri,
Gell. 1, 15.—Trop.: ex aliquā re (like pendere ex aliquā re), depending upon, arising from (so only in Cic.):II.rerum causae aliae ex aliis aptae et necessitate nexae,
Cic. Tusc. 5, 25, 70:honestum, ex quo aptum est officium,
id. Off. 1, 18, 60; id. Fin. 2, 14, 47:ex quā re (sc. virtute) una vita omnis apta sit,
id. Ac. 2, 10, 31:causa ex aeternis causis apta,
id. Fat. 15, 34:cui viro ex se apta sunt omnia, etc.,
id. Tusc. 5, 12, 36 (as transl. of Plat. Menex. p. 302: Hotôi gar andri eis heauton anêrtêtai panta, etc.); cf. id. Fam. 5, 13.—Once also with pendere:non ex verbis aptum pendere jus,
Cic. Caecin. 18.—Also without ex:vitā modicā et aptā virtute perfrui,
Cic. Leg. 1, 21, 56:rudentibus apta fortuna,
id. Tusc. 5, 14, [p. 138] 40.—A.. Joined, bound, or tied together, connected:B.aptum conexum et colligatum significat,
Non. p. 234, 32 (so most freq. in Lucr.):conjugio corporis atque animae consistimus uniter apti,
Lucr. 3, 846; 5, 555; 5, 558:genus... validis aptum per viscera nervis,
bound together by the strong band of the sinews, id. 5, 928:quae memorare queam inter se singlariter apta,
id. 6, 1067 al.:facilius est apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:quā ex conjunctione caelum ita aptum est, ut, etc.,
id. Tim. 5:qui tam certos caeli motus, tamque omnia inter se conexa et apta viderit,
id. N. D. 2, 38, 97; Gell. 6, 2. —Trop.:III.omnia inter se apta et conexa,
Cic. Fin. 4, 19, 53:apta inter se et cohaerentia,
id. N. D 3, 1, 4:efficiatur aptum illud, quod fuerit antea diffiuens ac solutum,
id. Or. 70, 233.— Poet., with abl., endowed, furnished, or ornamented with something: fides alma, apta pinnis, furnished with wings, winged, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 105:stellis fulgentibus apta caeli domus,
the abode of heaven studded with glittering stars, Lucr. 6, 357 (cf. id. 5, 1205: stellis micantibus aethera fixum);imitated by Verg.: caelum stellis fulgentibus aptum,
Verg. A. 11, 202, and:axis stellis ardentibus aptus,
id. ib. 4, 482:veste signis ingentibus aptā,
Lucr. 5, 1428:magis apta figura,
id. 2, 814: lucus opacus teneris fruticibus aptus, Varr. ap. Non. p. 235, 9:Tyrio prodeat apta sinu,
Tib. 1, 9, 70.—Hence,aptus, a, um, P. a., pr., fitted to something; hence, suited, suitable, proper, apposite, fit, appropriate, adapted, conformable to (cf. accommodatus and appositus, 2.).A.In gen.: aptus is, qui convenienter alicui junctus est, Paul. ex Fest. s. v. apex, p. 18 Müll. (so most freq. after the Cic. per.); constr. with ad or dat.; of persons always with dat.(α).With ad:(β).ossa habent commissuras ad stabilitatem aptas,
Cic. N. D. 2, 55, 139:in pulmonibus inest raritas quaedam ad hauriendum spiritum aptissima,
id. ib. 2, 55, 136:locus ad insidias aptior,
id. Mil. 20:calcei habiles et apti ad pedem,
id. de Or. 1, 54, 231:castra ad bellum ducendum aptissima,
Caes. B. C. 2, 37; so Vulg. 1 Par. 7, 40; ib. 2 Par. 26, 13:aptum ad proelium,
ib. 1 Reg. 14, 52:fornices in muro erant apti ad excurrendum,
Liv. 36, 23, 3 al. —With dat.:(γ).non omnia rebus sunt omnibus apta,
Lucr. 6, 961:aliis alias animantibus aptas Res,
id. 6, 773:initia apta et accommodata naturae,
Cic. Fin. 4, 17, 46:quod verum, simplex sincerumque sit, id esse naturae hominis aptissimum,
id. Off. 1, 4, 13:haec genera dicendi aptiora sunt adulescentibus,
id. Brut. 95, 223; so id. ib. 62, 326; id. Tusc. 1, 36, 87; id. Or. 22, 1 al.:quod aetati tuae esset aptissimum,
id. Off. 1, 2, 4; so Nep. Att. 16, 1:apta dies sacrificio,
Liv. 1, 45:venti aptiores Romanae quam suae classi,
id. 25, 37 al.:notavi portus puppibus aptos,
Ov. M. 3, 596; 4, 160:armis apta magis tellus,
Prop. 4, 22, 19:aptum equis Argos,
Hor. C. 1, 7, 9:apta vinculo conjugali,
Vulg. Ruth, 1, 12; ib. Luc. 9, 62:aptus amicis,
Hor. S. 2, 5, 43 et saep.— Other constrr.:With in (cf. Rudd. II. p. 96, n. 60):(δ).in quod (genus pugnae) minime apti sunt,
Liv. 38, 21:formas deus aptus in omnes,
apt for, easily changed into, Ov. M. 14, 765:in ceteros apta usus,
Vulg. Deut. 20, 20:vasa apta in interitum,
ib. Rom. 9, 22.—With qui (cf. Zumpt, §(ε).568): nulla videbatur aptior persona, quae de illā aetate loqueretur,
Cic. Am. 1, 4:est mihi, quae lanas molliat, apta manus,
Ov. H. 3, 70.—Poet., with inf:(ζ).(Circe) apta cantu veteres mutare figuras,
Tib. 4, 1, 63:aetas mollis et apta regi,
Ov. A. A. 1, 10.— Esp. freq.,Absol., Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 235, 16:B.amor,
Prop. 4, 22, 42:saltus,
Ov. M. 2, 498:ars,
Tib. 1, 7, 60:apta oscula,
Tib. 1, 4, 54; Ov. H. 15, 132:lar aptus,
an extensive, satisfying possession, Hor. C. 1, 12, 43.—So in prose:aptus exercitus,
an army good in fight, ready for battle, Liv. 10, 25:tempus aptum,
the right time, id. 35, 19; so Vulg. Eccli. 20, 6 al.—Esp., in rhet., of the fitness, appropriateness of discourse:I.quid aptum sit, hoc est quid maxime decens in oratione,
Cic. de Or. 3, 55, 210; so apta oratio, which has the appropriate rhet. fulness and periodic rounding: numerosa et apta oratio, id. Or. 50, 168; cf. id. ib. 50, 70; so id. Brut. 17, 68:Thucydides verbis aptus et pressus,
exact and brief in expression, id. de Or. 2, 13, 56.—Hence, aptē, adv., closely, fitly, suitably, nicely, rightly.Lit.A.Absol.:B.atque ita apte cohaeret (mundi corpus), ut etc.,
Cic. Tim. 5: altera est nexa cum superiore et inde apteque pendens, id. ap. Non. p. 235, 18:capiti apte reponere,
Liv. 1, 34, 8.—With ad:C.apte convenire ad pedem,
Cic. Fin. 3, 14, 46.— Sup.,With inter:II. A.ut inter se quam aptissime cohaereant extrema (verba) cum primis etc.,
Cic. Or. 44, 149.—Absol.:B.facile judicabimus, quid eorum apte fiat,
Cic. Off. 1, 41, 146:quod est oratoris proprium, apte, distincte, ornate dicere,
id. ib. 1, 1, 2:apte et quiete ferre,
id. ib. 4, 17, 38:non equite apte locato,
Liv. 4, 37, 8:Qui doceant, apte quid tibi possit emi,
Ov. Am. 1, 8, 88:nec aliter imperium apte regi potest,
Curt. 8, 8, 13:floribus compositis apte et utiliter,
Plin. 11, 16, 16, § 46. — Comp.:qualia aptius suis referentur locis,
Plin. 2, 62, 62, § 153:Aptius haec puero, quam tibi, dona dabis,
Mart. 13, 26.—With dat.:C.si quid exierit numeris aptius,
Quint. 10, 12, 26.— Sup.:seruntur Parilibus tamen aptissime,
Plin. 19, 3, 24, § 69.—With ad:(ut) ad rerum dignitatem apte et quasi decore (loquamur),
Cic. de Or. 1, 32, 144:spolia ducis hostium caesi suspensa fabricato ad id apte ferculo gerens,
Liv. 1, 10, 5.
См. также в других словарях:
bind together — index commingle Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
bind — See tie. Also: pū ā, kāo o, ho ohīpu u, hauhoa, hauhō, hāwele, nīpe a, awaiāulu, pu aka, kāpola; ♦ bind tightly, lawa lua, kama aha, pūlawa, pōlena, puaniki; ♦ bind up, nunu; ♦ bind on, ōmau, hume; ♦ bind beforehand, hele honua;… … English-Hawaiian dictionary
bind — / bīnd/ vt bound / bau̇nd/, bind·ing 1 a: to make responsible for an obligation (as under a contract) agents have the power to bind the insurer R. I. Mehr b: to burden with an obligation prevented married women from bind ing … Law dictionary
bind — [bīnd] vt. bound, binding [ME binden < OE bindan < IE base * bhendh > BAND1, BEND1, Sans badhnāti, (he) binds, Goth bindan] 1. to tie together; make fast or tight, as with a rope or band 2. to hold or restrain as if tied or tied … English World dictionary
Bind — Bind, v. t. [imp. {Bound}; p. p. {Bound}, formerly {Bounden}; p. pr. & vb. n. {Binding}.] [AS. bindan, perfect tense band, bundon, p. p. bunden; akin to D. & G. binden, Dan. binde, Sw. & Icel. binda, Goth. bindan, Skr. bandh (for bhandh) to bind … The Collaborative International Dictionary of English
bind — ► VERB (past and past part. bound) 1) tie or fasten tightly together. 2) restrain (someone) by tying their hands and feet. 3) wrap or encircle tightly. 4) hold in a united or cohesive group or mass. 5) impose a legal or contractual obligation on … English terms dictionary
Bind — Bind, v. i. 1. To tie; to confine by any ligature. [1913 Webster] They that reap must sheaf and bind. Shak. [1913 Webster] 2. To contract; to grow hard or stiff; to cohere or stick together in a mass; as, clay binds by heat. Mortimer. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
bind — [n] predicament between a rock and a hard place*, crunch*, difficulty, dilemma, hot water*, no win situation*, nuisance, pickle*, predicament, quandary, sticky situation*, tight situation, tight spot*; concepts 230,674 bind [v1] fasten, secure… … New thesaurus
bind — bind1 [ baınd ] (past tense and past participle bound [ baund ] ) verb *** ▸ 1 tie something ▸ 2 unite people ▸ 3 force someone to obey rule ▸ 4 fasten book together ▸ 5 when substances mix ▸ 6 decorate edges 1. ) transitive to tie someone s… … Usage of the words and phrases in modern English
bind — I UK [baɪnd] / US verb Word forms bind : present tense I/you/we/they bind he/she/it binds present participle binding past tense bound UK [baʊnd] / US past participle bound *** 1) [transitive] to tie someone s hands or feet together so they cannot … English dictionary
bind — bind1 [baınd] v past tense and past participle bound [baund] ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(tie/fasten)¦ 2¦(form a connection)¦ 3¦(make somebody do something)¦ 4¦(stick together)¦ 5¦(book)¦ 6¦(stitch)¦ Phrasal verbs bind somebody over ▬▬▬▬▬▬▬ [: Old English; O … Dictionary of contemporary English