Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

conn-

  • 1 conecto

    cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.
    I.
    Lit.:

    id (palliolum) conexum in umero laevo,

    folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:

    omnia inter se conexa et apta,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    omnia omnimodis,

    Lucr. 2, 700:

    terrestria membra marinis,

    id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:

    illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,

    Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:

    crines,

    Prop. 2, 5, 23:

    nodos,

    Ov. M. 12, 430:

    bracchia in genibus digitis conexa tenere,

    id. ib. 9, 311:

    naves validis utrimque trabibus,

    Tac. H. 2, 34:

    Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,

    id. A. 13, 53; cf.:

    Adiabenis conectuntur Carduchi,

    Plin. 6, 15, 17, § 44:

    lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,

    Tac. H. 3, 47:

    ferreae laminae serie inter se conexae,

    Curt. 4, 9, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    amicitia cum voluptate conectitur,

    Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:

    ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,

    id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.
    * Suet.
    Tib. 43:

    membra historiae,

    Quint. 9, 4, 129 al.:

    quod discrimini patris filiam conectebat,

    to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:

    causam dolori meo,

    id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—
    B.
    Esp.,
    1.
    In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:

    facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,

    id. de Or. 3, 41, 166:

    inter se pleraque conexa et apta,

    id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:

    carmina secum gracili filo,

    Col. 10, 227:

    res ac verba,

    Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:

    conexa oratio (opp. interrupta),

    id. 9, 4, 7:

    aliam majorem insaniam,

    to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
    2.
    In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:

    si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,

    Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:

    omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,

    id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):

    sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,

    Lucr. 3, 555:

    Silanum per adfinitatem conexum Germanico,

    Tac. A. 2, 43;

    so also without affinitas, of relationship: Caesari,

    id. ib. 2, 50;

    4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,

    Stat. Achill. 1, 174.—
    2.
    In time, immediately following:

    conexi his funeribus dies,

    Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:

    ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,

    Cic. Ac. 2, 30, 96:

    primumque quod est in conexo... necessarium est,

    id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:

    dicere aliquid,

    Mart. Cap. 4, § 387.

    Lewis & Short latin dictionary > conecto

  • 2 conexum

    cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.
    I.
    Lit.:

    id (palliolum) conexum in umero laevo,

    folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:

    omnia inter se conexa et apta,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    omnia omnimodis,

    Lucr. 2, 700:

    terrestria membra marinis,

    id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:

    illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,

    Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:

    crines,

    Prop. 2, 5, 23:

    nodos,

    Ov. M. 12, 430:

    bracchia in genibus digitis conexa tenere,

    id. ib. 9, 311:

    naves validis utrimque trabibus,

    Tac. H. 2, 34:

    Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,

    id. A. 13, 53; cf.:

    Adiabenis conectuntur Carduchi,

    Plin. 6, 15, 17, § 44:

    lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,

    Tac. H. 3, 47:

    ferreae laminae serie inter se conexae,

    Curt. 4, 9, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    amicitia cum voluptate conectitur,

    Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:

    ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,

    id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.
    * Suet.
    Tib. 43:

    membra historiae,

    Quint. 9, 4, 129 al.:

    quod discrimini patris filiam conectebat,

    to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:

    causam dolori meo,

    id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—
    B.
    Esp.,
    1.
    In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:

    facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,

    id. de Or. 3, 41, 166:

    inter se pleraque conexa et apta,

    id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:

    carmina secum gracili filo,

    Col. 10, 227:

    res ac verba,

    Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:

    conexa oratio (opp. interrupta),

    id. 9, 4, 7:

    aliam majorem insaniam,

    to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
    2.
    In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:

    si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,

    Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:

    omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,

    id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):

    sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,

    Lucr. 3, 555:

    Silanum per adfinitatem conexum Germanico,

    Tac. A. 2, 43;

    so also without affinitas, of relationship: Caesari,

    id. ib. 2, 50;

    4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,

    Stat. Achill. 1, 174.—
    2.
    In time, immediately following:

    conexi his funeribus dies,

    Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:

    ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,

    Cic. Ac. 2, 30, 96:

    primumque quod est in conexo... necessarium est,

    id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:

    dicere aliquid,

    Mart. Cap. 4, § 387.

    Lewis & Short latin dictionary > conexum

  • 3 connexe

    cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.
    I.
    Lit.:

    id (palliolum) conexum in umero laevo,

    folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:

    omnia inter se conexa et apta,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    omnia omnimodis,

    Lucr. 2, 700:

    terrestria membra marinis,

    id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:

    illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,

    Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:

    crines,

    Prop. 2, 5, 23:

    nodos,

    Ov. M. 12, 430:

    bracchia in genibus digitis conexa tenere,

    id. ib. 9, 311:

    naves validis utrimque trabibus,

    Tac. H. 2, 34:

    Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,

    id. A. 13, 53; cf.:

    Adiabenis conectuntur Carduchi,

    Plin. 6, 15, 17, § 44:

    lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,

    Tac. H. 3, 47:

    ferreae laminae serie inter se conexae,

    Curt. 4, 9, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    amicitia cum voluptate conectitur,

    Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:

    ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,

    id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.
    * Suet.
    Tib. 43:

    membra historiae,

    Quint. 9, 4, 129 al.:

    quod discrimini patris filiam conectebat,

    to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:

    causam dolori meo,

    id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—
    B.
    Esp.,
    1.
    In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:

    facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,

    id. de Or. 3, 41, 166:

    inter se pleraque conexa et apta,

    id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:

    carmina secum gracili filo,

    Col. 10, 227:

    res ac verba,

    Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:

    conexa oratio (opp. interrupta),

    id. 9, 4, 7:

    aliam majorem insaniam,

    to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
    2.
    In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:

    si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,

    Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:

    omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,

    id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):

    sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,

    Lucr. 3, 555:

    Silanum per adfinitatem conexum Germanico,

    Tac. A. 2, 43;

    so also without affinitas, of relationship: Caesari,

    id. ib. 2, 50;

    4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,

    Stat. Achill. 1, 174.—
    2.
    In time, immediately following:

    conexi his funeribus dies,

    Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:

    ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,

    Cic. Ac. 2, 30, 96:

    primumque quod est in conexo... necessarium est,

    id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:

    dicere aliquid,

    Mart. Cap. 4, § 387.

    Lewis & Short latin dictionary > connexe

  • 4 connexum

    cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.
    I.
    Lit.:

    id (palliolum) conexum in umero laevo,

    folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:

    omnia inter se conexa et apta,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    omnia omnimodis,

    Lucr. 2, 700:

    terrestria membra marinis,

    id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:

    illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,

    Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:

    crines,

    Prop. 2, 5, 23:

    nodos,

    Ov. M. 12, 430:

    bracchia in genibus digitis conexa tenere,

    id. ib. 9, 311:

    naves validis utrimque trabibus,

    Tac. H. 2, 34:

    Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,

    id. A. 13, 53; cf.:

    Adiabenis conectuntur Carduchi,

    Plin. 6, 15, 17, § 44:

    lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,

    Tac. H. 3, 47:

    ferreae laminae serie inter se conexae,

    Curt. 4, 9, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    amicitia cum voluptate conectitur,

    Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:

    ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,

    id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.
    * Suet.
    Tib. 43:

    membra historiae,

    Quint. 9, 4, 129 al.:

    quod discrimini patris filiam conectebat,

    to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:

    causam dolori meo,

    id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—
    B.
    Esp.,
    1.
    In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:

    facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,

    id. de Or. 3, 41, 166:

    inter se pleraque conexa et apta,

    id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:

    carmina secum gracili filo,

    Col. 10, 227:

    res ac verba,

    Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:

    conexa oratio (opp. interrupta),

    id. 9, 4, 7:

    aliam majorem insaniam,

    to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
    2.
    In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:

    si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,

    Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:

    omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,

    id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):

    sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,

    Lucr. 3, 555:

    Silanum per adfinitatem conexum Germanico,

    Tac. A. 2, 43;

    so also without affinitas, of relationship: Caesari,

    id. ib. 2, 50;

    4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,

    Stat. Achill. 1, 174.—
    2.
    In time, immediately following:

    conexi his funeribus dies,

    Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:

    ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,

    Cic. Ac. 2, 30, 96:

    primumque quod est in conexo... necessarium est,

    id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:

    dicere aliquid,

    Mart. Cap. 4, § 387.

    Lewis & Short latin dictionary > connexum

  • 5 cōnexus

        cōnexus (not conn-), adj.    [P. of conecto], adjoining: aedificia, Ta.
    * * *
    I
    joined/linked; bound by ties; contiguous; related/associated/interdependent
    II
    connection; joining together; combination (L+S)

    Latin-English dictionary > cōnexus

  • 6 cōnītor

        cōnītor (not conn-), nīsus or nīxus, ī    [com- + nitor], dep., to put forth all one's strength, make an effort, strive, struggle, endeavor: omnes conisi hostem avertunt, L.: valido corpore: dextrā, V.: omnibus copiis, L.: uno animo invadere hostem, L.: sese ut erigant.—To press upon, press toward, struggle toward, strive to reach: summā in iugum virtute, Cs.: in unum locum, L.—To labor, be in labor: Spem gregis conixa reliquit, V.—Fig., to endeavor, struggle: ut omnes intellegant: ratio conixa per se, putting forth her own energy: ad convincendum eum, Ta.: omnibus copiis, L.
    * * *
    I
    coniti, conisus sum V DEP
    strain, strive (physically); put forth; endeavor eagerly; struggle (to reach)
    II
    coniti, conixus sum V DEP
    strain, strive (physically); put forth; endeavor eagerly; struggle (to reach)

    Latin-English dictionary > cōnītor

  • 7 cōnīveō

        cōnīveō    (not conn-), —, ēre, to shut the eyes, blink: somno: altero oculo.—Of the eyes, to close, shut, be heavy: coniventes oculi: (oculis) somno coniventibus.—Fig., to be dull, drowse, be languid: blandimenta, quibus sopita virtus coniveret.—To leave unnoticed, overlook, connive, wink: quibusdam in rebus: in tantis sceleribus.
    * * *
    conivere, conivi, - V
    close/screw up the eyes, blink; wink at, overlook, turn a blind eye, connive

    Latin-English dictionary > cōnīveō

  • 8 Hartfordiae

    Hartford (Conn.) [ctu]

    Latin place names > Hartfordiae

  • 9 Noui-Londini

    New London (Conn.) [ctu]

    Latin place names > Noui-Londini

  • 10 Nouo-Portu Connecticutensium

    New Haven (Conn.) [ctu]

    Latin place names > Nouo-Portu Connecticutensium

  • 11 conexio

    cōnexĭo ( conn-), ōnis, f. [conecto], t. t.
    I.
    A binding together, close union, etc.:

    scutorum, armorum (in a testudo),

    Isid. Orig. 18, 12, 6; Serv. ad Verg. A. 9, 517. —
    II.
    Esp.
    A.
    An organic union; cf. Paul. ex Fest. p. 35, 13 Müll.:

    animae et corporis nostri,

    Ambros. in Psa. 118, 7, § 7.—
    B.
    In philos. lang. (almost confined to Quint.), a conclusion, a logical sequence, Quint. 5, 14, 6; 17; 19; 22 sq.—
    * III.
    In gram., a syllable, Charis. p. 1 P.

    Lewis & Short latin dictionary > conexio

  • 12 conexivus

    cōnexīvus ( conn-), a, um, adj. [id.], serving to unite, copulative:

    conjunctio (atque),

    Gell. 10, 29, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > conexivus

  • 13 conexus

    1.
    cōnexus, a, um, Part. and P. a., from conecto.
    2.
    cōnexus ( conn-), ūs, m. [conecto], a joining together, combination, connection (several times in Lucr., elsewh. rare), Lucr. 3, 556; Vitr. 10, 1, 5.—In plur., Lucr. 1, 634; 2, 726; 2, 1020; 5, 443.

    Lewis & Short latin dictionary > conexus

  • 14 connexivus

    cōnexīvus ( conn-), a, um, adj. [id.], serving to unite, copulative:

    conjunctio (atque),

    Gell. 10, 29, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > connexivus

  • 15 connexus

    1.
    cōnexus, a, um, Part. and P. a., from conecto.
    2.
    cōnexus ( conn-), ūs, m. [conecto], a joining together, combination, connection (several times in Lucr., elsewh. rare), Lucr. 3, 556; Vitr. 10, 1, 5.—In plur., Lucr. 1, 634; 2, 726; 2, 1020; 5, 443.

    Lewis & Short latin dictionary > connexus

  • 16 frustra

    frustrā ( - tră, Prud. steph. 1, 13), adv. [orig. acc. plur. neutr., afterwards abl. sing. fem. of frusterus, for frud-; v. fraus; hence].
    I.
    In deception, in error (so mostly anteclass. and in historians;

    not in Cic. and Caes.): ambo, et servus et era, frustra sunt duo, Qui me Amphitruonem rentur esse: errant probe,

    are deceived, in error, Plaut. Am. 3, 3, 19; cf. id. Bacch. 4, 7, 42:

    nunc, mulier, nei frustra sies, mea non es: ne arbitrere,

    id. Merc. 3, 1, 30:

    quo mihi acrius annitendum est, ut neque vos capiamini, et illi frustra sint,

    Sall. J. 85, 6:

    frustra esse,

    Plaut. Capt. 4, 2, 74: hilarus est;

    frustrast homo,

    id. Most. 3, 1, 40 Lorenz:

    ne frustra sis,

    id. Men. 4, 3, 18 sq.; id. Mil. 5, 29 al.; cf. in the foll. II. A.—With animi:

    erras, Aemiliane, et longe hujus animi frustra es,

    App. Mag. p. 286.—Frustra habere aliquem, to deceive, cheat one (= eludere):

    Corbulo quaesito diu proelio frustra habitus,

    Tac. A. 13, 37; 51:

    si Persae frustra habitae redissent ad sua,

    Amm. 18, 6, 6: servom ac dominum, Plaut. Am. argument. 5.— [p. 786]
    II.
    Transf., according as particular respect is had to the effect, the aim, or the reason of an action, without effect, to no purpose, without cause, uselessly, in vain, for nothing (freq. and class.; the predom. signif. in prose and poetry; cf.: in cassum, nequiquam).
    A.
    Without effect, in vain:

    alii parasiti frustra obambulabant in foro, i. e. they got no dinner,

    Plaut. Capt. 3, 1, 31:

    praesagibat mihi animus, frustra me ire, quom exibam domo,

    id. Aul. 2, 2, 1: nemo dabit;

    frustra egomet mecum has rationes puto,

    Ter. Ad. 2, 2, 53:

    frustra operam opinor sumo,

    id. Heaut. 4, 3, 15:

    neque ipse auxilium suum saepe a viris bonis frustra implorari patietur,

    Cic. de Or. 2, 33, 144:

    haec si verbis explicare conemur, frustra suscipiatur labor,

    id. Univ. 10:

    fortissima frustra pectora,

    Verg. A. 1, 348; 5, 389:

    multum frustraque rogatus,

    Luc. 4, 735:

    peritura frustra agmina,

    id. 7, 736; Ov. M. 8, 140:

    frustra telum mittere,

    Caes. B. G. 3, 4, 2; cf. id. ib. 3, 25, 1:

    frustra tantum laborem sumere,

    id. ib. 3, 14, 1:

    cujus neque consilium neque inceptum ullum frustra erat,

    Sall. J. 7, 6 Kritz.; ib. 14, 11 Dietsch; 61, 1; 71, 5; 73 fin. al.; cf.:

    ita frustra id inceptum Volscis fuit,

    Liv. 2, 25, 2:

    neque frustrabor ultra cives meos, neque ipse frustra dictator ero,

    id. 2, 31, 10; Quint. 10, 1, 2:

    frustra cruento Marte carebimus, frustra metuemus Austrum: Visendus ater Cocytus, etc.,

    Hor. C. 2, 14, 13 and 15:

    nam frustra vitium vitaveris illud, si te alio pravum detorseris,

    id. S. 2, 2, 54:

    tam frustra (expressere) quam recusaverat (= aeque frustra fuit et sine eventu),

    likewise without effect, Tac. H. 2, 90 fin. (see the passage in conn.).—With nequiquam, Cat. 77, 1; App. M. 8, p. 208, 40.—With sic: ego astabo hic tantisper cum hac forma et factis sic frustra; cf. Gr. houtôs allôs, Plaut. Mil. 4, 2, 30.—In a pun with frustra esse (v. supra, I.) and frustrari: qui lepide postulat alterum frustrari, quom frustra'st, frustra illum dicit frustra esse. Nam qui se frustrari quem frustra sentit, Qui frustratur, frustra'st, si ille non est frustra, Enn. ap. Gell. 18, 2, 7 (Sat. 33, p. 158 sq. Vahl.).—
    2.
    Ellipt.:

    equites et auxiliarios pedites in omnes partes mittit... Nec frustra. Nam, etc.,

    Hirt. B. G. 8, 5, 3; so,

    frustra: nam, etc.,

    Hor. C. 3, 7, 21; Flor. 4, 11, 9.—
    B.
    Without reason or cause, groundlessly:

    frustra ac sine causa quid facere indignum deo est,

    Cic. Div. 2, 60, 125:

    frustra tempus contero,

    id. Rosc. Com. 14, 41:

    quae disputatio ne frustra haberetur,

    id. Rep. 1, 7:

    quae (res) prima impulit etiam, ut suspiceremus in caelum nec frustra siderum motus intueremur,

    id. ib. 3, 2; 4, 3; id. Tusc. 1, 10, 21; id. Fin. 2, 12, 36; v. Madv. ad h. l. p. 210: non igitur frustra Plato civili viro, quem politikon vocant, necessariam musicen credidit, Quint. 1, 10, 15; 10, 1, 56:

    ut multi, nec frustra, opinantur,

    Suet. Oth. 9:

    ne quid inexpertum frustra moritura relinquat,

    Verg. A. 4, 415 Forbig. ad loc.—
    2.
    Ellipt.:

    hanc quidam aposiopesin putant. Frustra. Nam, etc.,

    Quint. 9, 3, 60.

    Lewis & Short latin dictionary > frustra

  • 17 frutra

    frustrā ( - tră, Prud. steph. 1, 13), adv. [orig. acc. plur. neutr., afterwards abl. sing. fem. of frusterus, for frud-; v. fraus; hence].
    I.
    In deception, in error (so mostly anteclass. and in historians;

    not in Cic. and Caes.): ambo, et servus et era, frustra sunt duo, Qui me Amphitruonem rentur esse: errant probe,

    are deceived, in error, Plaut. Am. 3, 3, 19; cf. id. Bacch. 4, 7, 42:

    nunc, mulier, nei frustra sies, mea non es: ne arbitrere,

    id. Merc. 3, 1, 30:

    quo mihi acrius annitendum est, ut neque vos capiamini, et illi frustra sint,

    Sall. J. 85, 6:

    frustra esse,

    Plaut. Capt. 4, 2, 74: hilarus est;

    frustrast homo,

    id. Most. 3, 1, 40 Lorenz:

    ne frustra sis,

    id. Men. 4, 3, 18 sq.; id. Mil. 5, 29 al.; cf. in the foll. II. A.—With animi:

    erras, Aemiliane, et longe hujus animi frustra es,

    App. Mag. p. 286.—Frustra habere aliquem, to deceive, cheat one (= eludere):

    Corbulo quaesito diu proelio frustra habitus,

    Tac. A. 13, 37; 51:

    si Persae frustra habitae redissent ad sua,

    Amm. 18, 6, 6: servom ac dominum, Plaut. Am. argument. 5.— [p. 786]
    II.
    Transf., according as particular respect is had to the effect, the aim, or the reason of an action, without effect, to no purpose, without cause, uselessly, in vain, for nothing (freq. and class.; the predom. signif. in prose and poetry; cf.: in cassum, nequiquam).
    A.
    Without effect, in vain:

    alii parasiti frustra obambulabant in foro, i. e. they got no dinner,

    Plaut. Capt. 3, 1, 31:

    praesagibat mihi animus, frustra me ire, quom exibam domo,

    id. Aul. 2, 2, 1: nemo dabit;

    frustra egomet mecum has rationes puto,

    Ter. Ad. 2, 2, 53:

    frustra operam opinor sumo,

    id. Heaut. 4, 3, 15:

    neque ipse auxilium suum saepe a viris bonis frustra implorari patietur,

    Cic. de Or. 2, 33, 144:

    haec si verbis explicare conemur, frustra suscipiatur labor,

    id. Univ. 10:

    fortissima frustra pectora,

    Verg. A. 1, 348; 5, 389:

    multum frustraque rogatus,

    Luc. 4, 735:

    peritura frustra agmina,

    id. 7, 736; Ov. M. 8, 140:

    frustra telum mittere,

    Caes. B. G. 3, 4, 2; cf. id. ib. 3, 25, 1:

    frustra tantum laborem sumere,

    id. ib. 3, 14, 1:

    cujus neque consilium neque inceptum ullum frustra erat,

    Sall. J. 7, 6 Kritz.; ib. 14, 11 Dietsch; 61, 1; 71, 5; 73 fin. al.; cf.:

    ita frustra id inceptum Volscis fuit,

    Liv. 2, 25, 2:

    neque frustrabor ultra cives meos, neque ipse frustra dictator ero,

    id. 2, 31, 10; Quint. 10, 1, 2:

    frustra cruento Marte carebimus, frustra metuemus Austrum: Visendus ater Cocytus, etc.,

    Hor. C. 2, 14, 13 and 15:

    nam frustra vitium vitaveris illud, si te alio pravum detorseris,

    id. S. 2, 2, 54:

    tam frustra (expressere) quam recusaverat (= aeque frustra fuit et sine eventu),

    likewise without effect, Tac. H. 2, 90 fin. (see the passage in conn.).—With nequiquam, Cat. 77, 1; App. M. 8, p. 208, 40.—With sic: ego astabo hic tantisper cum hac forma et factis sic frustra; cf. Gr. houtôs allôs, Plaut. Mil. 4, 2, 30.—In a pun with frustra esse (v. supra, I.) and frustrari: qui lepide postulat alterum frustrari, quom frustra'st, frustra illum dicit frustra esse. Nam qui se frustrari quem frustra sentit, Qui frustratur, frustra'st, si ille non est frustra, Enn. ap. Gell. 18, 2, 7 (Sat. 33, p. 158 sq. Vahl.).—
    2.
    Ellipt.:

    equites et auxiliarios pedites in omnes partes mittit... Nec frustra. Nam, etc.,

    Hirt. B. G. 8, 5, 3; so,

    frustra: nam, etc.,

    Hor. C. 3, 7, 21; Flor. 4, 11, 9.—
    B.
    Without reason or cause, groundlessly:

    frustra ac sine causa quid facere indignum deo est,

    Cic. Div. 2, 60, 125:

    frustra tempus contero,

    id. Rosc. Com. 14, 41:

    quae disputatio ne frustra haberetur,

    id. Rep. 1, 7:

    quae (res) prima impulit etiam, ut suspiceremus in caelum nec frustra siderum motus intueremur,

    id. ib. 3, 2; 4, 3; id. Tusc. 1, 10, 21; id. Fin. 2, 12, 36; v. Madv. ad h. l. p. 210: non igitur frustra Plato civili viro, quem politikon vocant, necessariam musicen credidit, Quint. 1, 10, 15; 10, 1, 56:

    ut multi, nec frustra, opinantur,

    Suet. Oth. 9:

    ne quid inexpertum frustra moritura relinquat,

    Verg. A. 4, 415 Forbig. ad loc.—
    2.
    Ellipt.:

    hanc quidam aposiopesin putant. Frustra. Nam, etc.,

    Quint. 9, 3, 60.

    Lewis & Short latin dictionary > frutra

  • 18 inconexio

    in-cōnexĭo ( - conn-), ōnis, f., rhet. t. t., = asundeton, the omission of a copulative particle, asyndeton, Jul. Ruf. de Schem. Lex. 20.

    Lewis & Short latin dictionary > inconexio

  • 19 inconnexio

    in-cōnexĭo ( - conn-), ōnis, f., rhet. t. t., = asundeton, the omission of a copulative particle, asyndeton, Jul. Ruf. de Schem. Lex. 20.

    Lewis & Short latin dictionary > inconnexio

См. также в других словарях:

  • Conn's — Conn s, Inc. Type Public (NASDAQ: CONN) Industry Retail …   Wikipedia

  • Conn — (aus dem englischen: Steuerung des Schiffes, auch metaphorisch) bezeichnet: eine Figur aus der keltischen Mythologie: Conn Cétchathach (Conn of the Hundred Battles) das Unternehmen C. G. Conn, das in der USA Musikinstrumente herstellt die… …   Deutsch Wikipedia

  • CONN — (aus dem englischen: Steuerung des Schiffes, auch metaphorisch) bezeichnet: eine Figur aus der keltischen Mythologie: Conn Cétchathach (Conn of the Hundred Battles) das Unternehmen C. G. Conn, das in der USA Musikinstrumente herstellt die… …   Deutsch Wikipedia

  • Conn — (k[o^]n), v. t. See {Con}, to direct a ship. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Conn — (Lough C.), See in der Grafschaft Mayo der irischen Provinz Connaught, 11,500 Acres groß, nimmt den Moy als Zufluß auf …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Conn. — Conn., officielle Abkürzung des Staates Connecticut (Vereinigte Staaten von Nordamerika) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Conn. — Conn., Abkürzung für Connecticut (Staat) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Conn. — Conn., offizielle Abkürzung für den nordamerik. Staat Connecticut …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Conn. — Conn. Connecticut Reports Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations …   Law dictionary

  • Conn — m Irish Gaelic: name derived from an Old Celtic element meaning ‘chief’. It is now also used as a short form of CONNOR (SEE Connor) and of various non Irish names beginning with the syllable Con …   First names dictionary

  • Conn. — Conn.,   Abkürzung für den Bundesstaat Connecticut, USA …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»