-
81 resto
rē-sto, stĭti, 1 ( perf. subj. restaverit, Prop. 2, 34, 53), v. n.I. A.Lit.: si resto, pergit, ut eam: si ire conor, prohibet betere, Pac. ap. Non. 77, 25. —B.Trop.: impetus haut longe mediis regionibus restat, Enn. ap. Fest. p. 285 Müll. (Ann. v. 475 Vahl.):II. A.nullo dominae teritur molimine amator Restat et immerita sustinet aure minas,
stands firm, holds out, Prop. 2, 25 (3, 20), 18. —Of military resistance, to stand firm, hold out, not yield; constr. usually absol.; rarely with dat. or adversum: Illyrii restant sicis sibinisque fodantes, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 336 Müll. (Ann. v. 496 Vahl.): validam urbem multos dies restantem pugnando vicit, Sall. ap. Non. 526, 12 (id. H. 1, 75 Dietsch):B.quia summā vi restare (milites) nunciabantur,
Liv. 4, 58 Drak.:solā virtute militum restantes caeduntur caeduntque,
id. 6, 30; 32; 8, 39; 23, 45; 26, 3; 29, 2;34, 14: dum restat Hector,
Prop. 3, 8, 31:nunc in restantes mucronem comminus urget,
Sil. 10, 25.— Impers. pass.:ut quā minimā vi restatur, eā parte irrumpat,
Liv. 34, 15. — With dat.:paucis plures vix restatis,
Liv. 23, 45 fin.:restando adversis,
Sil. 10, 125.—With adversum:paulum morae attulere ferrati restantibus laminis adversum pila et gladios,
Tac. A. 3, 46.—Apart from milit. lang., in gen.:III.nunc ratio nulla est restandi, nulla facultas, etc.,
Lucr. 1, 110:is mihi, dum resto, juvenili guttura pugno Rupit,
Ov. M. 3, 626; 7, 411:in quā re nunc tam confidenter restas, stulta?
oppose me, Ter. Heaut. 5, 3, 7; cf. Plaut. Most. 5, 2, 50. —Of things:aera claustris restantia vociferantur,
Lucr. 2, 450:restantia claustra,
Sil. 7, 130.—To be left, remain (syn. remaneo; the predominant signif. of the word;2.most freq. in the third person): hujus generis reliquias Restare video,
Ter. Ad. 3, 3, 91:ego conviviis delector nec cum aequalibus solum qui pauci jam admodum restant, sed cum vestrā etiam aetate,
Cic. Sen. 14, 46:ego vivendo vici mea fata, superstes Restarem ut genitor,
Verg. A. 11, 161:de bonis quod restat reliquiarum,
Plaut. Rud. 5, 1, 7; cf. id. Cist. 1, 3, 40:unam sibi spem reliquam in Etruscis restare,
Liv. 10, 16; Cic. Scaur. Fragm. 45, p. 268 Orell.:quae (studia) sola ei in malis restiterunt,
id. Sull. 26, 74:omnes composui. Felices! Nunc ego resto,
Hor. S. 1, 9, 28; Pers. 3, 97:de viginti Restabam solus,
Ov. M. 3, 687:jam labor exiguus Phoebo restabat,
id. ib. 6, 486:duae restant noctes de mense secundo,
id. F. 2, 857:si e nobis aliquid nisi umbra restat,
id. Am. 3, 9, 60:jam duo restabant fata tum,
Plaut. Bacch. 4, 9, 35:qui e divisione tripartitā duas partes absolverit, huic necesse est restare tertiam,
Cic. Off. 3, 2, 9:infinitae caedi,
id. Cat. 3, 10: dona ferens pelago et flammis restantia Trojae, left, remaining from the sea, etc., Verg. A. 1, 679:unum etiam restat amico nostro ad omne dedecus, ut, etc.,
id. Att. 8, 7:hoc unum restabat, ut,
Ov. M. 2, 471; cf.:illud etiam restiterat, ut, etc.,
Cic. Quint. 9, 33.— Impers.:restat, ut aut summa neglegentia tibi obstiterit, aut, etc.,
Cic. Quint. 12, 41; so,restat, ut,
id. N. D. 2, 16, 44; 17 init.; Hor. Ep. 1, 1, 27 al.—With inf. (mostly poet.):nec aliud restabat quam corrigere, etc.,
Liv. 44, 4, 8:restabat aliud nihil, nisi oculos pascere,
Ter. Phorm. 1, 2, 35; Ov. M. 1, 700; Stat. S. 4, 1, 40.—In partic., with reference to the future, to remain for, await one (rare and mostly poet.):quid restat, nisi porro ut fiam miser,
Ter. Hec. 3, 1, 20:placet (vobis) socios sic tractari, quod restat, ut per haec tempora tractatos videtis?
i. e. hereafter, for the future, Cic. Verr. 2, 3, 89, § 208:nudus humi jacet infans... ut aequom est, cui tantum in vitā restet transire malorum,
Lucr. 5, 227; Hor. Ep. 1, 6, 27:hoc Latio restare canunt,
Verg. A. 7, 270; Ov. F. 2, 749. -
82 rigeo
rĭgĕo, ēre, v. n. [prob. kindr. with rhigeô, frigeo], to be stiff or numb; to stiffen (syn.: concresco, conglacio).I.Lit. (class.).1.With cold:2.frigore,
Lucr. 3, 891; Cic. Tusc. 1, 28, 69 (opp. uri calore):gelu,
Liv. 21, 32; Plin. Ep. 5, 6, 30; id. Pan. 82, 5:prata rigent,
Hor. C. 4, 12, 3:stagnum,
Col. 8, 17, 2:corpora omnibus,
Liv. 21, 54; cf. poet.:horridus December,
Mart. 7, 95.—Of any physical stiffness:II.gelido comae terrore rigebant,
stood on end, bristled up, Ov. M. 3, 100; so,ora indurata,
id. ib. 14, 503:ardua cervix (with horrent setae),
id. ib. 8, 284:cerealia dona rigent,
i. e. are hardened into gold, id. ib. 11, 122:vestes auroque ostroque,
are stiff, stand out, Verg. A. 11, 72; cf.:terga boum plumbo insuto ferroque,
id. ib. 5, 405:manicae ex auro,
Sil. 4, 155:signa,
Lucr. 5, 1427.—Poet., transf., to stand stiff or upright:III.(pars summa scopuli) riget,
Ov. M. 4, 526; 6, 573:late riget Tmolus,
id. ib. 11, 150:sine frondibus arbos,
id. ib. 13, 691:illitterati num minus nervi rigent?
Hor. Epod. 8, 17.—Trop., to remain unmoved, inert (very rare):1.feritas immota riget,
Mart. 5, 31, 5. —Hence, rĭgens, entis, P. a., stiff, inflexible, rigid, unbending (mostly post-class.).Lit.:2.secui madidas ungue rigente genas,
Ov. H. 5, 72:lorica ex aere,
Verg. A. 8, 621:aqua,
i. e. frozen, Mart. 14, 117:pars mundi ipsis aquilonis conceptaculis rigentissima,
Sol. 15:caput (with praedurum),
rigid, Quint. 11, 3, 69; cf. id. 2, 13, 9: interque rigentes (partes terrae), Tib. 4, 1, 165:gelu flumina,
Plin. Pan. 82, 5.—Trop., stubborn, inflexible, unyielding:animus,
Sen. Hippol. 413; cf.:vir tot malis,
id. Thyest. 304. -
83 rigesco
I.Lit.1. 2.From other causes:II. III.oratori eloquentissimo, dum ad dicendum componitur, summa riguerunt,
Sen. Ira, 2, 3, 3:stillata sole rigescunt electra,
Ov. M. 2, 364:ubera,
id. ib. 9, 357:lacerti,
id. ib. 4, 554:Gorgone corpora visā,
id. ib. 5, 209 et saep.: si Parthi vos nihil calficiunt, nos non nihil frigore rigescimus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 4.—Trop.: numquam corrupta rigescent Saecula? i. e. will grow serious or manly, Claud. in Eutr. 2, 113. -
84 subrigo
surgo and surrĭgo ( subr-): surrexi and subrexi, surrectum and subrectum, 3 ( perf. surregit, Paul. ex Fest. p. 296 Müll.;I.orig. forms: surrigit,
Verg. A. 4, 183; Sen. Q. N. 6, 4: surriguntur, id. Ira, 1, 1 med.: surrigebant, Hier. Vit. Hil. fin.:subrigens,
Plin. 9, 29, 47, § 88; 10, 29, 44, § 86: subrigere, id. 18, 35, 89, § 365. —Sync. forms: surrexti,
Mart. 5, 79, 1:surrexe,
Hor. S. 1, 9, 73), v. a. and n. [contr. from surrigo, from sub-rego].Act., to lift or raise up, to raise, erect, elevate (very rare;II.after the Aug. per., the original uncontracted forms were chiefly used in this sense, to distinguish it from the class. signif., II.): plaudite, valete: lumbos surgite atque extollite,
Plaut. Ep. 5, 2, 68:caput,
Sen. Herc. Fur. 329:omnes capitum hiatus ( = capita hiantia),
Stat. Th. 2, 27:surgit caput Apenninus,
Avien. Perieg. 484:tot surrigit aures,
Verg. A. 4, 183:terrae motus defert montes, surrigit plana, valles extuberat,
Sen. Q. N. 6, 4, 2:paulatim subrigens se,
Plin. 9, 29, 47, § 88:cristam,
id. 10, 29, 44, § 86:cornua,
Col. 7, 3, 3; cf.mid.: horrent et surriguntur capilli,
rise, stand erect, Sen. Ira, 1, 1, 4:hastae surrectā cuspide in terrā fixae,
Liv. 8, 8:mucrone surrecto,
id. 7, 10, 10:calcar equo,
Front. ad M. Caes. 2, 12:aures subrectae furentibus,
Plin. 11, 37, 50, § 137:turres subrectae,
Sen. Ep. 86, 4:surrecta moles,
Sil. 2, 599.—Neutr., to rise, arise, to get up, stand up (the predominant and class. signif. of the word; syn.: exsurgo, exorior).A.Lit.1.In gen.:b.a mensā surgunt saturi, poti,
Plaut. Ps. 1, 3, 62:a cenā,
Plin. Ep. 3, 5, 13:e lecto,
Ter. Ad. 4, 1, 4:e lectulo,
Cic. Off. 3, 31, 112:de sellā,
id. Verr. 2, 4, 65, § 147:ex subselliis,
id. Fl. 10, 22:solio,
Ov. M. 3, 273:humo,
id. ib. 2, 771; id. F. 6, 735:toro,
id. M. 9, 702:toris,
id. ib. 12, 579:ab umbris ad lumina vitae,
Verg. A. 7, 771.—Esp., of an orator: cur, cum tot summi oratores sedeant, ego potissimum surrexerim,
Cic. Rosc. Am. 1, 1:ad dicendum,
id. de Or. 2, 78, 316; Quint. 2, 6, 2:ad respondendum,
Cic. Clu. 18, 51:surgit ad hos Ajax,
Ov. M. 13, 2.— Absol.:nolo eum, qui dicturus est, sollicitum surgere,
Quint. 12, 5, 4:secundā vigiliā surgit,
breaks up the camp, marches, Curt. 5, 4, 23.—Of things, to rise, mount up, ascend (mostly poet.;2.syn. ascendo): surgat pius ignis ab arā,
Ov. P. 4, 9, 53:jussit subsidere valles... lapidosos surgere montes,
id. M. 1, 44:mons Rhipaeus,
Mel. 1, 19 fin.:Atlas,
id. 3, 10. —Of the sea: fretum,
Ov. M. 14, 711:mare,
id. ib. 15, 508:aequora,
Verg. A. 3, 196:undae,
id. ib. 6, 354:amoeni fontes,
Quint. 8, 3, 8:cacumina oleae in altum,
id. 8, 3, 10:fistula disparibus avenis,
Ov. M. 8, 192; cf. poet.:surgens in cornua cervus ( = ferens cornua ardua),
i. e. towering, Verg. A. 10, 725:umeri surgunt,
id. ib. 10, 476:lux Praecipitatur aquis et aquis nox surgit ab isdem,
Ov. M. 4, 92; id. F. 4, 629:sol,
Hor. S. 1, 9, 73:dies,
Verg. G. 3, 400:luna,
id. A. 6, 453:tenebrae,
Sen. Thyest. 822:austri,
Verg. A. 3, 481:ventus,
id. ib. 5, 777:quae (aedes) proxima surgit ovili,
stands, Juv. 6, 529.—In partic.a.To rise, arise, get up from bed, from sleep:b.ille multo ante lucem surrexit,
Cic. Inv. 2, 4, 14:ante lucem,
id. Att. 16, 13, a:cum die,
Ov. M. 13, 677:mane ad invisas rotas,
id. Am. 1, 13, 38:ad lites novas,
id. ib. 1, 13, 22:ad praescripta munia,
Hor. S. 2, 2, 81.—To rise in growth, to spring up, grow up; to rise in building, be built, etc. ( poet. and in post - Aug. prose):c. B.venerata Ceres culmo surgeret alto,
Hor. S. 2, 2, 124:nec potuere surgere messes,
Verg. G. 1, 161:harundo,
Ov. M. 13, 891:sementis,
Col. 2, 8, 5:surgens arx,
Verg. A. 1, 366; cf.:nunc aggere multo Surgit opus,
Luc. 2, 679:area cinere mixtisque pumicibus oppleta surrexerat,
Plin. Ep. 6, 16, 14:Ascanius surgens,
growing, Verg. A. 4, 274.—Trop., to rise, arise, occur, etc. ( poet. and in post-Aug. prose):2.multum supra prosam orationem surgit,
Quint. 10, 1, 81:quae nunc animo sententia surgit?
Verg. A. 1, 582:pugna aspera surgit,
id. ib. 9, 667:discordia,
id. ib. 12, 313:rumor,
Tac. H. 2, 42:honor,
Ov. F. 5, 228:ingenium suis velocius annis,
id. A. A. 1, 186:non ulla laborum nova mi facies surgit,
Verg. A. 6, 104.—Of the swell of a verse: sex mihi surgat opus numeris;in quinque residat (cf.: "in the hexameter rises the fountain's silvery column," Coleridge),
Ov. Am. 1, 1, 27. —With in or ad and acc., to rise to or against, to attempt, assume, attack, etc. ( poet. and late Lat.):in Teucros Aetolis surgit ab Arpis Tydides,
Verg. A. 10, 28: surrecturus in vires, si ipse quoque lacesseretur, Amm. 31, 3, 4:Procopius in res surrexerat novas,
id. 26, 5, 8:ad motum certaminum civilium avide surrecturus,
id. 21, 15, 1:ad insontium pericula surrexerunt,
id. 21, 13, 14; App. M. 7, p. 198, 3. -
85 substo
sub-sto, āre, v. n.I.To stand or be under or among, to be present (very rare;* II.not in Cic.): si pure substante non rumpuntur hi tumores,
Cels. 6, 10 med.:nullo dolore substante,
id. 2, 7 med.; 2, 12, 2.— -
86 surgo
surgo and surrĭgo ( subr-): surrexi and subrexi, surrectum and subrectum, 3 ( perf. surregit, Paul. ex Fest. p. 296 Müll.;I.orig. forms: surrigit,
Verg. A. 4, 183; Sen. Q. N. 6, 4: surriguntur, id. Ira, 1, 1 med.: surrigebant, Hier. Vit. Hil. fin.:subrigens,
Plin. 9, 29, 47, § 88; 10, 29, 44, § 86: subrigere, id. 18, 35, 89, § 365. —Sync. forms: surrexti,
Mart. 5, 79, 1:surrexe,
Hor. S. 1, 9, 73), v. a. and n. [contr. from surrigo, from sub-rego].Act., to lift or raise up, to raise, erect, elevate (very rare;II.after the Aug. per., the original uncontracted forms were chiefly used in this sense, to distinguish it from the class. signif., II.): plaudite, valete: lumbos surgite atque extollite,
Plaut. Ep. 5, 2, 68:caput,
Sen. Herc. Fur. 329:omnes capitum hiatus ( = capita hiantia),
Stat. Th. 2, 27:surgit caput Apenninus,
Avien. Perieg. 484:tot surrigit aures,
Verg. A. 4, 183:terrae motus defert montes, surrigit plana, valles extuberat,
Sen. Q. N. 6, 4, 2:paulatim subrigens se,
Plin. 9, 29, 47, § 88:cristam,
id. 10, 29, 44, § 86:cornua,
Col. 7, 3, 3; cf.mid.: horrent et surriguntur capilli,
rise, stand erect, Sen. Ira, 1, 1, 4:hastae surrectā cuspide in terrā fixae,
Liv. 8, 8:mucrone surrecto,
id. 7, 10, 10:calcar equo,
Front. ad M. Caes. 2, 12:aures subrectae furentibus,
Plin. 11, 37, 50, § 137:turres subrectae,
Sen. Ep. 86, 4:surrecta moles,
Sil. 2, 599.—Neutr., to rise, arise, to get up, stand up (the predominant and class. signif. of the word; syn.: exsurgo, exorior).A.Lit.1.In gen.:b.a mensā surgunt saturi, poti,
Plaut. Ps. 1, 3, 62:a cenā,
Plin. Ep. 3, 5, 13:e lecto,
Ter. Ad. 4, 1, 4:e lectulo,
Cic. Off. 3, 31, 112:de sellā,
id. Verr. 2, 4, 65, § 147:ex subselliis,
id. Fl. 10, 22:solio,
Ov. M. 3, 273:humo,
id. ib. 2, 771; id. F. 6, 735:toro,
id. M. 9, 702:toris,
id. ib. 12, 579:ab umbris ad lumina vitae,
Verg. A. 7, 771.—Esp., of an orator: cur, cum tot summi oratores sedeant, ego potissimum surrexerim,
Cic. Rosc. Am. 1, 1:ad dicendum,
id. de Or. 2, 78, 316; Quint. 2, 6, 2:ad respondendum,
Cic. Clu. 18, 51:surgit ad hos Ajax,
Ov. M. 13, 2.— Absol.:nolo eum, qui dicturus est, sollicitum surgere,
Quint. 12, 5, 4:secundā vigiliā surgit,
breaks up the camp, marches, Curt. 5, 4, 23.—Of things, to rise, mount up, ascend (mostly poet.;2.syn. ascendo): surgat pius ignis ab arā,
Ov. P. 4, 9, 53:jussit subsidere valles... lapidosos surgere montes,
id. M. 1, 44:mons Rhipaeus,
Mel. 1, 19 fin.:Atlas,
id. 3, 10. —Of the sea: fretum,
Ov. M. 14, 711:mare,
id. ib. 15, 508:aequora,
Verg. A. 3, 196:undae,
id. ib. 6, 354:amoeni fontes,
Quint. 8, 3, 8:cacumina oleae in altum,
id. 8, 3, 10:fistula disparibus avenis,
Ov. M. 8, 192; cf. poet.:surgens in cornua cervus ( = ferens cornua ardua),
i. e. towering, Verg. A. 10, 725:umeri surgunt,
id. ib. 10, 476:lux Praecipitatur aquis et aquis nox surgit ab isdem,
Ov. M. 4, 92; id. F. 4, 629:sol,
Hor. S. 1, 9, 73:dies,
Verg. G. 3, 400:luna,
id. A. 6, 453:tenebrae,
Sen. Thyest. 822:austri,
Verg. A. 3, 481:ventus,
id. ib. 5, 777:quae (aedes) proxima surgit ovili,
stands, Juv. 6, 529.—In partic.a.To rise, arise, get up from bed, from sleep:b.ille multo ante lucem surrexit,
Cic. Inv. 2, 4, 14:ante lucem,
id. Att. 16, 13, a:cum die,
Ov. M. 13, 677:mane ad invisas rotas,
id. Am. 1, 13, 38:ad lites novas,
id. ib. 1, 13, 22:ad praescripta munia,
Hor. S. 2, 2, 81.—To rise in growth, to spring up, grow up; to rise in building, be built, etc. ( poet. and in post - Aug. prose):c. B.venerata Ceres culmo surgeret alto,
Hor. S. 2, 2, 124:nec potuere surgere messes,
Verg. G. 1, 161:harundo,
Ov. M. 13, 891:sementis,
Col. 2, 8, 5:surgens arx,
Verg. A. 1, 366; cf.:nunc aggere multo Surgit opus,
Luc. 2, 679:area cinere mixtisque pumicibus oppleta surrexerat,
Plin. Ep. 6, 16, 14:Ascanius surgens,
growing, Verg. A. 4, 274.—Trop., to rise, arise, occur, etc. ( poet. and in post-Aug. prose):2.multum supra prosam orationem surgit,
Quint. 10, 1, 81:quae nunc animo sententia surgit?
Verg. A. 1, 582:pugna aspera surgit,
id. ib. 9, 667:discordia,
id. ib. 12, 313:rumor,
Tac. H. 2, 42:honor,
Ov. F. 5, 228:ingenium suis velocius annis,
id. A. A. 1, 186:non ulla laborum nova mi facies surgit,
Verg. A. 6, 104.—Of the swell of a verse: sex mihi surgat opus numeris;in quinque residat (cf.: "in the hexameter rises the fountain's silvery column," Coleridge),
Ov. Am. 1, 1, 27. —With in or ad and acc., to rise to or against, to attempt, assume, attack, etc. ( poet. and late Lat.):in Teucros Aetolis surgit ab Arpis Tydides,
Verg. A. 10, 28: surrecturus in vires, si ipse quoque lacesseretur, Amm. 31, 3, 4:Procopius in res surrexerat novas,
id. 26, 5, 8:ad motum certaminum civilium avide surrecturus,
id. 21, 15, 1:ad insontium pericula surrexerunt,
id. 21, 13, 14; App. M. 7, p. 198, 3. -
87 ab-stō
ab-stō —, āre, to stand off (rare): longius, H. -
88 ab-sum
ab-sum āfuī (not abfuī), āfutūrus (āforem, āfore), abesse, in general, to be away from, be absent: dum abs te absum, T.: qui nullā lege abessem, i. e. since my exile was unlawful: Athenis, N.: hinc abesto, stand off, Ph.: omnia quae absunt, unseen things, Cs.: Unus abest, is missing, V.: nec Teucris addita Iuno Usquam aberit, will ever cease to follow them, V.: barba dum aberat, i. e. until the beard grew, O. —With distance in space or time: ab urbe abesse milia passuum ducenta: longe: procul, S.: cuius aetas a senatoriā gradu longe abesset, was far too young for: a quibus paucorum dierum iter, Cs.: profectus mensīs tris abest, three months ago, T.: nec longis inter se passibus absunt, V.: quod abest longissime, and that is far from the truth: tantum abest ab infamiā, ut, etc.: neque longius abesse quin proximā nocte... exercitum educat, i. e. nor was the time more remote, Cs.—In the phrase: tantum abest ut... ut, so far from... that, etc.: tantum abest ut gratiam quaesisse videar, ut simultates intellegam suscepisse, I am so far from being shown to have courted popularity, that, etc.: tantum abest ab eo, ut malum mors sit, ut verear, ne, etc. — Hence, to be away from, be free from: a culpā: ab eius modi crimine.—To be removed from, be disinclined to: ab istis studiis: tantum aberat a bello, ut, etc., he was so averse to war, that, etc.: ab hoc consilio afuisse, took no part in, Cs.: ceteri a periculis aberant, avoided, S.: paulum a fugā aberant, were almost ready to flee, S.—To be removed from, be different from, differ: qui longissime a te afuit, i. e. had the largest majority: abest virtute Messallae, is far inferior to, H. — To be unsuitable, be inappropriate: scimus musicen abesse ab principis personā, N.—To be wanting: quaeris id quod habes, quod abest non quaeris, T.: nusquam abero, V.: ratus pluribus curam, omnibus afuisse fortunam, that most had been negligent, all unsuccessful, Cu.: Donec virenti canities abest Morosa, H.: curtae nescio quid semper abest rei, H.—Hence with a negative or paulum (not parum), followed by quin, not much, little, nothing is wanting that, etc.: neque multum abesse ab eo, quin, etc., Cs.: paulumque afuit quin, Cs.: legatos haud procul afuit quin violarent, they came very near, L.—Abesse alicui or ab aliquo, to be wanting to, fail, not to help: longe alcui, O.: longe iis fraternum nomen populi R. afuturum, Cs.: quo plus intererat, eo plus aberat (tua virtus) a me, i. e. the more it would have helped me, the more it failed me: iussis mora abesto, O.: nec dextrae erranti deus afuit, V.: remo ut luctamen abesset, so that the rowing was without effort, V. -
89 adesdum
adesdum better ades dum (imper. of adsum with dum), come to me, stand by me (once), T.* * *come hither; (ades dum) -
90 ad-sum (assum)
ad-sum (assum) adfuī (aff-), adesse (adsiet for adsit, T.; adfore for adfutūrum esse), to be at, be present, be at hand: quia ades praesens, T.: vos, qui adsunt: coram, V.: ad portam: ante oculos, V.: portis, V.: ducibus, i. e. accompany, O.— To be at hand, stand by, assist, support, aid, help: amicos, ad hanc rem qui adsient, T.: omnes quos videtis adesse: dux suis aderat, Cs.: flentibus adsunt Humani voltūs, show sympathy with, H.: adsis, o Tegeaee, favens, be near, V.: (testes) adsunt cum adversariis: promissi testis adesto, O. — Hence, to come, appear: iam hic adero, am coming immediately, T.: huc ades, V.: cum hostes adessent, L.—In law: ad iudicium, to come into court: edixit ut adesset senatus frequens, convene: adesse in Capitolio iussit (i. e. senatum). — Fig., to be present, be at hand: proeli tempus, S.: aderat iudicio dies, L.: cum iam partus adesset, O.: quod adest Componere, existing circumstances, H.: ut securitas adsit: hominum quīs pudor paulum adest, T.: vim adfore verbo Crediderat, V.: quantus adest viris Sudor, H.: adesse animo, to be present in mind, give attention: adeste animis, be of good courage. -
91 ad - surgō (ass-)
ad - surgō (ass-) surrēxī, surrēctus, ere, to rise up, rise, stand up: adsurgite: querellis Haud iustis, V.: arbore fluctum Verberat adsurgens, rising to the oars, V.: adsurgentis dextrā Aeneae, towering, V.: quantus in clipeum adsurgat, against the (enemy's) shield, V.: ex morbo, i. e. recover, L.: alcui in curiam venienti, to rise (out of respect to): viro chorus omnis, V.: Tmolius adsurgit quibus, i. e. yields the palm, V.: decedi, appeti, adsurgi, i. e. to meet with signs of respect: cum adsurrectum ei non esset, L.—Poet.: turres, V.: septem in ulnas, seven ells high, V.: adsurgens fluctu Orion, V.: adsurgunt irae, V. -
92 antistō (not antes-)
antistō (not antes-) stetī, —, āre [ante + sto], to stand before, only fig., to excel, surpass, be superior: quanto antistaret eloquentia innocentiae, N.: si (quaeritur) ratio... Pompeius antistat: alcui aliquā re. -
93 cērula
cērula ae, f dim. [cera], a bit of wax used in erasing: miniata.* * *small piece of wax; red crayon (w/miniata); candlestick, stand for wax tapers -
94 cōn-surgō
cōn-surgō surrēxī, surrēctus, ere, to rise, stand up, arise, start up, rise in a body, lift oneself: consurrexisse omnes illi (seni): honorifice consurgitur (impers.): ex insidiis, Cs.: ubi triarii consurrexerunt integri, L.: tonsis, V.: in consilium: ex consilio, Cs.: In plausūs consurrectum est, Ph.: toro, O.: ad bellum, L.: in ensem, V.: studiis, eagerly, V.: terno ordine remi, V.: Mundus ad Scythiam Consurgit, is elevated, V.: consurgunt quercūs, grow up, V.—To arise, spring up, originate: Consurgunt venti, V.: Romam, O. -
95 contingō
contingō tigī, tāctus, ere [com-+tango], to touch, reach, take hold of, seize: divae vittas, V.: taurum, O.: dextras consulum (in greeting), L.: cibum rostris: funem manu, V.: terram osculo, L.: me igni, scorch, V.: (nummos) velut sacrum, to meddle with, H.: ut neque inter se contingant trabes, Cs.: ut contingant (milites) inter se, stand close together, Cs.: granum, i. e. taste, H.: aquas, O.— To touch, adjoin, border on, reach, extend to: ripas, Cs.: turri contingente vallum, Cs.: agrum, L.: ripae fluminis, Cs.—To reach, attain, come to, arrive at, meet with, strike: metam cursu, H.: Ephyren pennis, O.: Italiam, V.: auras, to come into the air, O.: avem ferro, to hit, V.: aurīs fando, with acc. and inf., O. — Fig., to touch, seize upon, affect: quos publica contingebat cura, L.: contacti artūs, seized (by disease), V.: quam me libido Contigit! I felt, O. — To be connected with, be related to, touch, concern: tam foede interemptos amicitiā, L.: sanguine caelum, Iu.: deos propius, have more ready access to, H.: haec consultatio Romanos nihil contingit, concerns not, L.—To pollute, stain, defile, infest, taint, corrupt (mostly P. perf.): (Gallos) contactos eo scelere, L.: contacta civitas rabie iuvenum, L.: (equi) nullo mortali opere contacti, Ta.: labellis Pocula, Iu. — To attain, reach, arrive at: naturam sui similem.—To happen, befall, fall out, come, take place, turn out, come to pass, occur: tot propter me gaudia illi contigisse laetor, T.: si hoc contigit nemini: quam rem paucis contigisse docebat, Cs.: quod ei merito contigit: cui Omnia contigerant, O.: Quod satis est cui contigit, H.: speciosae (opes) contigerant, he had a respectable fortune, Ta.: ubi quid melius contingit, H.: celeriter antecellere omnibus contigit: Non cuivis homini contingit adire Corinthum, has the luck, H.: Iovis esse nepoti Contigit haud uni, O.: utinam Caesari contigisset, ut esset, etc. -
96 crīmen
crīmen inis, n [2 CER-], a judgment, charge, accusation, reproach: crimini credidisse, T.: fidem criminibus facere, L.: respondere criminibus: falsis criminibus circumventus, calumnies, S.: fictum, O.: cui crimina noxia cordi, scandals, V.: sermones pleni criminum in Patres, slanders, L.: sceleris maximi: ubi est crimen quod reprehenditis? i. e. the point of the accusation: crimine verso Arguit, etc., throwing back the charge, O.: sciebas tibi crimini datum iri? would be made a reproach?: Non tibi crimen ero, O.: Crimen, amor, vestrum, a reproach, Love, to you (i. e. to Cupido and Venus), V.: crimen inferre, offerre: in quos crimen intendebatur, L.: esse in crimine, to stand charged with: Cum tanto commune viro, shared, O.: sine crimine, blameless, H.: posteritatis, the reproach, O.: quae te mihi crimina mutant? slanders, Pr.— A crime, fault, offence: meum, L.: crimine ab uno Disce omnīs, V.: cui frigida mens est Criminibus, numbed by, Iu.: sere crimina belli, provocations, V.: malorum, the source, V.—Plur. for sing: video tuum, mea crimina, volnus, O.: impressā signat sua crimina gemmā, the recital of, O.* * *indictment/charge/accusation; blame/reproach/slander; verdict/judgment (L+S); sin/guilt; crime/offense/fault; cause of a crime, criminal (L+S); adultery -
97 dēfendō
dēfendō dī, sus, ere, to ward off, repel, avert, keep off: bellum, Cs.: ad defendendos ictūs, Cs.: solis ardores: frigus, H.: vim, Cs.: furorem, V.: crimen, to answer, L.: ignem a tectis, O.: solstitium pecori, V.: aestatem capellis, H.—To defend, guard, protect, cover: amicos, Cs.: se armis, Cs.: oppidum, Cs.: scribam apud praetores: illum de ambitu: scelus: communem salutem: vicem rhetoris, to sustain, H.: aedes Vestae vix defensa est (sc. ab incendio), preserved, L.: aper, quam Defendit palus, protected, V.: Defendens piscīs mare, H.: se suaque ab iis, Cs.: gladio se a multitudine, S.: provinciam a metu calamitatis: myrtos a frigore, V.: ab incendio lapis defendit, Cs.: sese adversus populum: auctoritatem contra omnīs: quae (navis) defenderet ne provincia spoliaretur: paucis defendentibus, Cs.: utrum moenibus defenderent, an, etc., make a stand at, N.—Of speech, to defend, support, maintain, insist, allege in defence: cum idem defenderet quod Accius: me id maxime defendisse, ut, etc., have chiefly striven for: id recte factum esse defendes?: eos omnīs liberos esse: quae cur non cadant in sapientem.— To refute, repel: crimen: noxiam, T.* * *defendere, defendi, defensus V TRANSdefend/guard/protect, look after; act/speak/plead/write for defense; prosecute; repel, fend/ward off, avert/prevent; support/preserve/maintain; defend (right) -
98 dirimō
dirimō ēmī, ēmptus, ere [dis- + emo], to take apart, part, separate, divide, cut off: dirimi (corpus) distrahive: dirimit Suebiam montium iugum, Ta.: urbs flumine dirempta, L.: a continenti urbem, Cu.: si quem dirimit plaga solis, whom the torrid zone parts (from us), V.: infestas acies, iras (i. e. iratos), to stand between, L.—Fig., to break off, interrupt, disturb, put off, delay: proelium dirimitur, Cs.: proelium nox diremit, S.: proelia voce, V.: venerunt ad dirimendum bellum, L.: certamina, O.: controversiam, to end: rem arbitrio, O.— To separate, dissolve, break off: coniunctionem civium: caritas dirimi non potest, etc.: dirempta pax, L.: conubium, L. — To interrupt, disturb, break up: conloquium, Cs.: ut concilia populi dirimerentur, L.: actum est nihil, nox diremit.— To destroy, frustrate, bring to naught: auspicium, L.: rem susceptam: consilium, S.* * *dirimere, diremi, diremptus Vdivide, pull apart, separate, break up, dissolve; interrupt, delay -
99 dī-stō
dī-stō —, —, āre, to stand apart, be separate, be distant: quantum tignorum iunctura distabat, Cs.: Nec longo distant (regna) cursu, V.: inter se, Cs.: non amplius pedum milibus II ab castris castra distabant, Cs.: tanto, O.: foro nimium distare Carinas, H.—In time: quantum ab Inacho, H. — To differ, be different, be unlike: quantum distet argumentatio ab re: ultima distant, O.: Sordidus a tenui victu distabit, H.: stoica dogmata A cynicis tunicā distantia, Iu.: Paulum distat inertiae Celata virtus, H.: aera lupinis, H.: facta minis, O.— Impers, there is a difference, it makes a difference, is important: ut distare aliquid videatur, utrum, etc.: Stultitiāne erret, nihilum distabit, an ira, H. -
100 ē-micō
ē-micō cuī, cātus, āre, to spring out, spring forth, break forth, leap up: Emicat ex oculis flamma, O.: scaturiges, L.: sanguis in altum, O.: telum nervo, O.: in currum, V.: saxa tormento, L.: carcere, to escape from, O.—To stand out, project: scopulus alto gurgite, O. — Fig., to be prominent, be conspicuous: verbum emicuit decorum, H.: claritate rerum, Cu.
См. также в других словарях:
stand — stand … Dictionnaire des rimes
stand — /stand/, v., stood, standing, n., pl. stands for 43 63, stands, stand for 64. v.i. 1. (of a person) to be in an upright position on the feet. 2. to rise to one s feet (often fol. by up). 3. to have a specified height when in this position: a… … Universalium
Stand — (st[a^]nd), v. i. [imp. & p. p. {Stood} (st[oo^]d); p. pr. & vb. n. {Standing}.] [OE. standen; AS. standan; akin to OFries. stonda, st[=a]n, D. staan, OS. standan, st[=a]n, OHG. stantan, st[=a]n, G. stehen, Icel. standa, Dan. staae, Sw. st[*a],… … The Collaborative International Dictionary of English
Stand by — Stand Stand (st[a^]nd), v. i. [imp. & p. p. {Stood} (st[oo^]d); p. pr. & vb. n. {Standing}.] [OE. standen; AS. standan; akin to OFries. stonda, st[=a]n, D. staan, OS. standan, st[=a]n, OHG. stantan, st[=a]n, G. stehen, Icel. standa, Dan. staae,… … The Collaborative International Dictionary of English
stand-by — [ stɑ̃dbaj ] n. inv. et adj. inv. • 1975; de l angl. stand by passenger, de to stand by « se tenir prêt » et passenger « passager » ♦ Anglic. 1 ♦ Personne qui voyage en avion sans avoir réservé sa place (cf. Passager en attente). 2 ♦ N. m. Voyage … Encyclopédie Universelle
Stand Up — may refer to:* Stand up comedy MusicAlbums* Stand Up (Dave Matthews Band album) * Stand Up (Everyday Sunday album) * Stand Up (Jethro Tull album) * Stand Up! (album), an album by The Archers * Stand Up (Blue King Brown album), an album by Blue… … Wikipedia
stand — ► VERB (past and past part. stood) 1) be in or rise to an upright position, supported by one s feet. 2) place or be situated in a particular position. 3) move in a standing position to a specified place: stand aside. 4) remain stationary or… … English terms dictionary
stand — [stand] vi. stood, standing [ME standen < OE standan; akin to MDu standen, Goth standan < IE base * stā , to stand, be placed > L stare, to stand, Gr histanai, to set, cause to stand] 1. a) to be or remain in a generally upright position … English World dictionary
Stand Up — Álbum de Jethro Tull Publicación 1 de agosto de 1969 Grabación Abril de 1969 Género(s) Rock, rock progresivo, blues y … Wikipedia Español
Stand — (st[a^]nd), n. [AS. stand. See {Stand}, v. i.] 1. The act of standing. [1913 Webster] I took my stand upon an eminence . . . to look into their several ladings. Spectator. [1913 Webster] 2. A halt or stop for the purpose of defense, resistance,… … The Collaborative International Dictionary of English
Stand — can mean several things:Objects*A stand, when referring to an object, is an object that has a massive head another object, usually for display purposes (at events or places such as a conference, a congress, a shop, etc.). See column, armature… … Wikipedia