-
1 stinguō
-
2 stinguo
stinguo, ĕre, v. a. [cf. stig; Gr. stizô; cf. also Germ. ersticken], to quench, extinguish ( poet. and very rare, for the usu. extinguo):ut cernere possis Evanescere paulatim stinguique colorem,
Lucr. 2, 828:ignes stingui,
id. 1, 666; so, stinguuntur radii (solis), Cic. poët. Fragm. ap. Prisc. p. 882:stinguens praeclara insignia caeli,
id. ib.:ardorem membris,
Lucr. 4, 1098. -
3 dī-stinguō
dī-stinguō nxī, nctus, ere, to separate, divide, part: onus inclusum numero eodem, O.: qui tabulā distinguitur undā, Iu.: qui nos distinxit, established the division (of ranks in the theatre), Iu.—Fig., to distinguish, discriminate, specify: ea (crimina): servos numero: voluntatem a facto, L.: vero falsum, H.: quid intersit, non distinguitur.—To mark, distinguish, make conspicuous, set off, decorate, adorn: urbs delubris distincta: pocula gemmis: racemos colore, H.: varietatibus distinguendo opere, L.: nigram medio frontem distinctus ab albo Harpalus, i. e. made conspicuous by the contrast, O. -
4 ex-stinguō or extinguō
ex-stinguō or extinguō nxī (exstinxstī for exstinxistī, exstinxem for exstinxissem, V.), nctus, ere, to put out, quench, extinguish: lumina: ignis exstinguitur, goes out: ignem, V.—To deprive of life, kill, destroy: Seni animam, T.: hunc volnere: iuvenem morbo, L.: primo exstinguor in aevo, O.: intra annum exstinctus est, Ta.: aquam Albanam dissipatam rivis, get rid of, L. (oracle).—Fig., to abolish, destroy, annihilate, annul: tyrannis institutis leges omnes exstinguuntur: improbitas exstinguenda est: exstinctae potius amicitiae quam oppressae, died out: exstinctis rumoribus, Cs.: nomen populi R.: infamiam: patrem Cum genere, V.: te propter Exstinctus pudor, lost, V. -
5 (īn-stinguō)
(īn-stinguō) —, stinctus, ere, to instigate, incite, impel (only P. pass.): furore et audaciā, impelled: vocibus, animated, L.: furiis, inspired, L. -
6 re-stinguō
re-stinguō nxī, nctus, ere, to put out, quench, extinguish: ad restinguendum concurrere, to extinguish the flames, Cs.: aquam ad restinguendum ferre, L.: ignem: moenibus subiectos ignīs: flammam orientem, L.: incendium, S.—To quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract: sitim: aquae sitim rivo, V.: ardentis Falerni Pocula lymphā, H.—Fig., to extinguish, exterminate, destroy: haec verba una falsa lacrimula Restinguet, T.: animos hominum sensūsque morte restingui: bellum restinctum: parte animi, in quā irarum exsistit ardor, restinctā, appeased: libertatis recuperandae studia: sermunculum omnem. -
7 distinguo
di-stinguo, nxi, nctum, 3, v. a. [root in Sanscr. tegami, to be sharp; Gr. stizô, stigma; Lat. stimulus stilus, in-stigare, etc.]. —Prop., to separate by points; hence, in gen.,I. A.Lit. (very rare, and almost exclusively poet.):B.onus inclusum numero eodem,
Ov. M. 1, 47:crinem docta manu,
i. e. to arrange, Sen. Troad. 884; cf.meton.: caput acu,
Claud. Nupt. Hon. 284.—Of countries:qui locus Bithyniam et Galatis,
Amm. 25, 10.—Far more freq. and class. (not in Caes.),Trop., to distinguish, discriminate, = discernere.1.In gen.:2.ea (crimina) distinguere ac separare,
Cic. Verr. 2, 4, 41; cf.with dividere,
id. Pis. 28, 69:servos numero,
id. Caecin. 20; so,cadentes guttas intervallis,
id. de Or. 3, 48, 186:oratorum genera aetatibus,
id. Brut. 19:status familiarum agnationibus,
id. Leg. 1, 7 fin.:qua via ambigua distinguantur, ostendit,
id. Fin. 1, 7; id. Brut. 41, 152; id. Or. 4, 16; cf.secernenda,
id. Top. 7, 31:genera causarum,
Quint. 4, 2, 68 et saep.:fortes ignavosque,
Tac. H. 3, 27:veri similia ab incredibilibus dijudicare et distinguere,
Cic. Part. 40; cf.:vera somnia a falsis,
id. Div. 2, 61:Vargulam a Crasso,
id. de Or. 2, 60, 244:artificem ab inscio,
id. Ac. 2, 7, 22:voluntatem a facto,
Liv. 45, 24:thesin a causa,
Quint. 3, 5, 11 et saep.:vero falsum,
Hor. Ep. 1, 10, 29:simiarum genera caudis inter se,
Plin. 8, 54, 80.— Pass. impers.:quid inter naturam et rationem intersit, non distinguitur,
Cic. N. D. 3, 10, 26; cf.: malus arborem significet an hominem non bonum, apice distinguitur, Quint. 1, 7, 2:nuntiatum Claudio perisse Messalinam, non distincto sua an aliena manu,
Tac. A. 11, 38.—In partic.(α).In rhet. and gram., to mark the pauses in discourse, to punctuate:(β). II. A.puer ut sciat, quo loco versum distinguere debeat,
Quint. 1, 8, 1; cf.:eam (orationem) distinguent atque concident,
id. 11, 2, 27; and:incidit has (sc. voces) et distinxit in partes,
Cic. Rep. 3, 2 Mos.:distinctio est silentii nota, etc.,
Diom. p. 432 P.—Lit.:B.racemos purpureo colore,
Hor. C. 2, 5, 11; so,poma vario colore,
Ov. Nux, 31:aurum gemmarum nitor,
Sen. Med. 573; cf. Plin. 37, 10, 62, § 171.—Trop.:A.orationem variare et distinguere quasi quibusdam verborum sententiarumque insignibus,
Cic. de Or. 2, 9, 36;so of discourse,
id. Inv. 2, 15, 49 (with illustrare); id. de Or. 2, 13; Liv. 9, 17:voluptatem (with variare),
Cic. Fin. 1, 11, 38; cf.:coenam comoedis,
Plin. Ep. 3, 1, 9.—Hence, distinctus, a, um, P. a.(Acc. to I.) Separated, separate, distinct:2.urbs delubris distincta spatiisque communibus,
Cic. Rep. 1, 26: Romana acies distinctior, ex pluribus partibus constans, Liv. 9, 19:Hesiodus circa CXX. annos distinctus ab Homeri aetate,
Vell. 1, 7:concentus ex distinctis sonis,
Cic. Rep. 2, 42; cf. id. ib. 6, 18:distinctos dignitatis gradus non habebat (civitas),
id. ib. 1, 27 fin. —Of discourse, properly divided:B.oratio,
Quint. 11, 3, 35. —(Acc. to II.) Decorated, adorned:2.pocula gemmis distincta,
Cic. Verr. 2, 4, 27:distinctum et ornatum caelum astris,
id. N. D. 2, 37 fin.:lyra gemmis et dentibus Indis,
Ov. M. 11, 167:herbae innumeris floribus,
id. ib. 5, 266:retia maculis,
id. H. 5, 19.—Trop.:1.oratio et ornata et artificio quodam et expolitione distincta,
id. de Or. 1, 12;so of discourse,
Quint. 5, 14, 33; and transf., of the speaker himself: utroque genere creber et distinctus Cato, Cic. Brut. 17 fin.; cf. in comp., Tac. Or. 18.— Adv.: distincte.(Acc. to I.) Distinctly, clearly:2.articulatim distincteque dicere,
Cic. Leg. 1, 13, 36; id. Or. 28 fin.:scribere,
id. Tusc. 2, 3, 7:designare,
Plin. Pan. 88, 6.—In the comp.:enuntiare,
id. Ep. 7, 13.— Sup.:distinctissime persuadere,
Cassiod. Complex ad Ephes. 3.—(Acc. to II.) Elegantly, handsomely:qui distincte, qui explicate, qui abundanter, qui illuminate et rebus et verbis dicunt,
Cic. de Or. 3, 14, 53; cf. id. Off. 1, 1, 2:distinctius,
Plin. Ep. 3, 1, 1. -
8 exstinguo
ex-stinguo ( ext-), nxi, nctum, 3 (archaic perf. subj. exstinxit, for exstinxerit, Plaut. Truc. 2, 6, 43.—Contracted forms exstinxsti, Verg. A. 4, 682; Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193;I.and exstinxem,
Verg. A. 4, 606), v. a., to put out what is burning, to quench, extinguish (class.; esp. freq. in Cic. and in the trop. signif.).Lit.:B.recens exstinctum lumen,
Lucr. 6, 791:exstincta lumina,
Cic. Fam. 4, 3, 2:faces,
Plin. 2, 103, 106, § 228:lucernam,
id. 31, 3, 28, § 49; cf.:senes mori sic videntur ut sua sponte nulla adhibita vi consumptus ignis exstinguitur,
goes out, Cic. de Sen. 19, 71:ignem,
Ov. F. 2, 712:incendium,
Cic. Fam. 4, 13, 2:sol exstinguitur,
id. Rep. 6, 22: exstincto calore ipsi exstinguimur, id. N. D. 2, 9, 23:calx exstincta,
i. e. slaked, Vitr. 2, 5.—Transf., to deprive of life or strength, to kill, destroy:II.animam alicui,
Ter. Ad. 3, 2, 16:nolite, hunc jam natura ipsa occidentem velle maturius exstingui vulnere vestro,
Cic. Cael. 32, 79; cf. id. N. D. 2, 9, 23:juvenem fortuna morbo exstinxit,
Liv. 8, 3, 7:vir egregius exstinctus,
cut off, Cic. Brut. 1, 1; id. Rep. 6, 14; Verg. E. 5, 20; Hor. Ep. 2, 1, 14; Plin. 9, 8, 8, § 25; Tac. A. 3, 7 et saep.:rapitur miser exstinguendus Messalinae oculis,
Juv. 10, 332:vel modico tepore sucus exstinguitur,
i. e. is dried up, Curt. 6, 4, 11:mammas,
Plin. 23, 2, 32, § 67:odorem alii,
to destroy, id. 19, 6, 34, § 113:venena,
to render powerless, id. 20, 17, 69, § 179: aquam Albanam dissipatam rivis, to consume, get rid of, an old prophecy in Liv. 5, 16, 9.—Trop., to abolish, destroy, annihilate, annul (syn.: tollo, deleo, opprimo, diruo, everto, demolior, destruo;opp. inflammo): tyrannis institutis leges omnes exstinguuntur atque tolluntur,
Cic. Agr. 3, 2, 5:ea, quae antea scripserat,
id. Verr. 2, 2, 70, § 172:improbitas exstinguenda atque delenda est,
id. Div. in Caecil. 8, 26:potentiam exstinguere atque opprimere,
id. Rosc. Am. 13, 36;but also distinguished from opprimere: ut exstinctae potius amicitiae quam oppressae esse videantur,
extinct, id. Lael. 21, 78:ad sensus animorum atque motus vel inflammandos vel etiam exstinguendos,
id. de Or. 1, 14, 60:sermo omnis ille oblivione posteritatis extinguitur,
id. Rep. 6, 23 fin.; cf.:exstinctis rumoribus,
Caes. B. C. 1, 60 fin.:ad ejus salutem exstinguendam,
Cic. Mil. 2, 5:nomen populi Romani,
id. Cat. 4, 4, 7:superiorem gloriam rei militaris,
Caes. B. G. 5, 29, 4:memoriam publicam,
Cic. Mil. 27, 73:gratiam,
id. Fam. 1, 1, 4:familiaritates,
id. Lael. 10, 35:invidiam,
id. Balb. 6, 16:infamiam,
id. Verr. 2, 2, 69, § 168: causam nascentem dissensionis, Matius in Cic. Fam. 11, 28, 2:consuetudinem,
Cic. Cael. 25, 61:reliquias belli,
id. Fam. 10, 25, 1:bellum civile,
Plin. 7, 26, 27, § 96:jus pignoris,
Dig. 20, 1, 9; cf.fideicommissum,
ib. 32, 1, 11:actionem,
ib. 47, 2, 42 al. -
9 extinguo
ex-stinguo ( ext-), nxi, nctum, 3 (archaic perf. subj. exstinxit, for exstinxerit, Plaut. Truc. 2, 6, 43.—Contracted forms exstinxsti, Verg. A. 4, 682; Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193;I.and exstinxem,
Verg. A. 4, 606), v. a., to put out what is burning, to quench, extinguish (class.; esp. freq. in Cic. and in the trop. signif.).Lit.:B.recens exstinctum lumen,
Lucr. 6, 791:exstincta lumina,
Cic. Fam. 4, 3, 2:faces,
Plin. 2, 103, 106, § 228:lucernam,
id. 31, 3, 28, § 49; cf.:senes mori sic videntur ut sua sponte nulla adhibita vi consumptus ignis exstinguitur,
goes out, Cic. de Sen. 19, 71:ignem,
Ov. F. 2, 712:incendium,
Cic. Fam. 4, 13, 2:sol exstinguitur,
id. Rep. 6, 22: exstincto calore ipsi exstinguimur, id. N. D. 2, 9, 23:calx exstincta,
i. e. slaked, Vitr. 2, 5.—Transf., to deprive of life or strength, to kill, destroy:II.animam alicui,
Ter. Ad. 3, 2, 16:nolite, hunc jam natura ipsa occidentem velle maturius exstingui vulnere vestro,
Cic. Cael. 32, 79; cf. id. N. D. 2, 9, 23:juvenem fortuna morbo exstinxit,
Liv. 8, 3, 7:vir egregius exstinctus,
cut off, Cic. Brut. 1, 1; id. Rep. 6, 14; Verg. E. 5, 20; Hor. Ep. 2, 1, 14; Plin. 9, 8, 8, § 25; Tac. A. 3, 7 et saep.:rapitur miser exstinguendus Messalinae oculis,
Juv. 10, 332:vel modico tepore sucus exstinguitur,
i. e. is dried up, Curt. 6, 4, 11:mammas,
Plin. 23, 2, 32, § 67:odorem alii,
to destroy, id. 19, 6, 34, § 113:venena,
to render powerless, id. 20, 17, 69, § 179: aquam Albanam dissipatam rivis, to consume, get rid of, an old prophecy in Liv. 5, 16, 9.—Trop., to abolish, destroy, annihilate, annul (syn.: tollo, deleo, opprimo, diruo, everto, demolior, destruo;opp. inflammo): tyrannis institutis leges omnes exstinguuntur atque tolluntur,
Cic. Agr. 3, 2, 5:ea, quae antea scripserat,
id. Verr. 2, 2, 70, § 172:improbitas exstinguenda atque delenda est,
id. Div. in Caecil. 8, 26:potentiam exstinguere atque opprimere,
id. Rosc. Am. 13, 36;but also distinguished from opprimere: ut exstinctae potius amicitiae quam oppressae esse videantur,
extinct, id. Lael. 21, 78:ad sensus animorum atque motus vel inflammandos vel etiam exstinguendos,
id. de Or. 1, 14, 60:sermo omnis ille oblivione posteritatis extinguitur,
id. Rep. 6, 23 fin.; cf.:exstinctis rumoribus,
Caes. B. C. 1, 60 fin.:ad ejus salutem exstinguendam,
Cic. Mil. 2, 5:nomen populi Romani,
id. Cat. 4, 4, 7:superiorem gloriam rei militaris,
Caes. B. G. 5, 29, 4:memoriam publicam,
Cic. Mil. 27, 73:gratiam,
id. Fam. 1, 1, 4:familiaritates,
id. Lael. 10, 35:invidiam,
id. Balb. 6, 16:infamiam,
id. Verr. 2, 2, 69, § 168: causam nascentem dissensionis, Matius in Cic. Fam. 11, 28, 2:consuetudinem,
Cic. Cael. 25, 61:reliquias belli,
id. Fam. 10, 25, 1:bellum civile,
Plin. 7, 26, 27, § 96:jus pignoris,
Dig. 20, 1, 9; cf.fideicommissum,
ib. 32, 1, 11:actionem,
ib. 47, 2, 42 al. -
10 instinguo
in-stinguo, stinxi, stinctum, 3, v. a., to instigate, incite, impel (class. only in the part. pass.):Christus intus instinxerat,
Tert. Anim. 26 (Gell. 17, 20, 7, read instrinxit).— Part. pass.: instinctus, a, um, instigated, incited:furore et audaciā,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 188: his vocibus, fired, animated, Liv. 9, 40, 7:furiis,
id. 1, 47:injuriā,
Suet. Caes. 19:divino spiritu,
Quint. 12, 10, 24:classico,
id. 2, 11, 4:in bellum,
Vell. 1, 12:litterarum jucunditatibus instinctae mentes,
Vitr. 9 praef. -
11 interstinguo
inter-stinguo ( stinxi), stinctum, 3, v. a.I.In gen., to separate, mark off, divide; to variegate or checker with any thing (only in perf. pass.):II.spatia interstincta columnis,
Stat. S. 3, 5, 90:facies medicaminibus interstincta,
Tac. A. 4, 57:candor interstinctus variis coloribus,
Plin. 37, 10, 54, § 143:aureum capitis figmentum interstinctum lapillis,
Amm. 19, 1, 3.—In partic.A.To extinguish:B.quae faciunt ignes interstingui atque perire,
Lucr. 5, 761:ardor interstinctis aquis,
Mart. Cap. 9, § 915 poet. —To kill:aliquem,
App. M. 4, p. 147, 34. -
12 praestinguo
prae-stinguo, ĕre, a false read. for praestringo, q. v. -
13 restinguo
I.Lit.:2.ignem restinguunt aquā,
Plaut. Cas. 4, 1, 16; so,ignem,
Cic. Rosc. Com. 6, 17 (with refrigerare); id. Cat. 3, 1, 2; id. Top. 12, 52; Verg. A. 2, 686; Plin. 20, praef. 1, § 1; Ov. R. Am. 807 al.:flammam,
Lucr. 4, 1087; Cic. Sull. 30, 83; Liv. 28, 23: incendium, Catil. ap. Sall. C. 31, 9; id ap. Cic. Mur. 25, 51; Liv. 28, 42:restincto aggere,
Caes. B. G. 7, 25 fin.; Hirt. B. G. 8, 43:aes accensum,
Plin. 33, 3, 20, § 65:lucernam,
id. 31, 3, 27, § 46:fulminis ictum,
id. 37, 10, 55, § 150:solem,
Lucr. 5, 120:favillas ardentes lacte,
Stat. S. 5, 5, 17:faces,
id. Th. 11, 413.— Absol.:ut omnis ex castris multitudo ad restinguendum concurreret,
to extinguish the flames, Caes. B. G. 7, 24 fin.:aquam ad restinguendum ferre,
Liv. 1, 39; cf.:omnes restinguere velle videres,
Hor. S. 1, 5, 76.—Transf., to quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract, etc.:II.sitim,
Cic. Fin. 2, 3, 9; Verg. E. 5, 47:pocula ardentis Falerni lymphā,
Hor. C. 2, 11, 19:venena,
Plin. 20, 21, 84, § 223; 28, 10, 45, § 158; 29, 4, 23, § 76:ictus scorpionis,
id. 24, 8, 29, § 45 et saep.—Trop., to extinguish, exterminate, annihilate, destroy:tum igitur tibi aquae erit cupido, genus qui restinguas tuom,
Plaut. Trin. 3, 2, 50:haustas sanguisugas,
i. e. to kill, Plin. 29, 4, 17, § 62:pilos spumā inlitā,
id. 28, 19, 77, [p. 1583] §252: morbum,
id. 26, 1, 5, § 8; cf.nauseam,
id. 8, 27, 41, § 99:haec verba una mehercle falsa lacrimula Restinguet,
Ter. Eun. 1, 1, 24:illam Ut ne restinguas lacrimis,
id. Phorm. 5, 7, 82:animos hominum sensusque morte restingui,
Cic. Sest. 21, 47:mentes inflammatas,
id. de Or. 1, 51, 219; cf.:bellum restinctum (opp. inflammatum),
id. Fam. 11, 12, 1:oriens incendium belli sanguine suo,
id. Rep. 1, 1, 1:omnium cupiditatum ardorem,
id. Fin. 1, 13, 43; cf.:illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,
appeased, id. Div. 1, 29, 61:cupiditates iracundiasque (eloquentiā),
id. N. D. 2, 59, 148 Orell. N. cr.:odium,
id. Rab. Post. 6, 13:studia,
id. Or. 1, 5; Liv. 10, 13:animorum incendia,
Cic. Or. 8, 27:sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,
id. Att. 13, 10, 3:ardentem Italiam,
Sil. 16, 619:rabies restinguitur,
id. 13, 576. -
14 stinxi
inter-stinguo ( stinxi), stinctum, 3, v. a.I.In gen., to separate, mark off, divide; to variegate or checker with any thing (only in perf. pass.):II.spatia interstincta columnis,
Stat. S. 3, 5, 90:facies medicaminibus interstincta,
Tac. A. 4, 57:candor interstinctus variis coloribus,
Plin. 37, 10, 54, § 143:aureum capitis figmentum interstinctum lapillis,
Amm. 19, 1, 3.—In partic.A.To extinguish:B.quae faciunt ignes interstingui atque perire,
Lucr. 5, 761:ardor interstinctis aquis,
Mart. Cap. 9, § 915 poet. —To kill:aliquem,
App. M. 4, p. 147, 34.
См. также в других словарях:
(s)teig- — (s)teig English meaning: to stick; sharp Deutsche Übersetzung: ‘stechen; spitz” Note: extension from stei ds. Material: O.Ind. tējatē “is sharp, schärft”, tēja yati ‘schärft, stachelt”, tiktá ‘sharp, bitter”, tigmá ‘spiky,… … Proto-Indo-European etymological dictionary