Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

extinguish

  • 1 re-stinguō

        re-stinguō nxī, nctus, ere,    to put out, quench, extinguish: ad restinguendum concurrere, to extinguish the flames, Cs.: aquam ad restinguendum ferre, L.: ignem: moenibus subiectos ignīs: flammam orientem, L.: incendium, S.—To quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract: sitim: aquae sitim rivo, V.: ardentis Falerni Pocula lymphā, H.—Fig., to extinguish, exterminate, destroy: haec verba una falsa lacrimula Restinguet, T.: animos hominum sensūsque morte restingui: bellum restinctum: parte animi, in quā irarum exsistit ardor, restinctā, appeased: libertatis recuperandae studia: sermunculum omnem.

    Latin-English dictionary > re-stinguō

  • 2 restinguo

    rē-stinguo, nxi, nctum, 3, v. a., to put out, quench, extinguish (class.).
    I.
    Lit.:

    ignem restinguunt aquā,

    Plaut. Cas. 4, 1, 16; so,

    ignem,

    Cic. Rosc. Com. 6, 17 (with refrigerare); id. Cat. 3, 1, 2; id. Top. 12, 52; Verg. A. 2, 686; Plin. 20, praef. 1, § 1; Ov. R. Am. 807 al.:

    flammam,

    Lucr. 4, 1087; Cic. Sull. 30, 83; Liv. 28, 23: incendium, Catil. ap. Sall. C. 31, 9; id ap. Cic. Mur. 25, 51; Liv. 28, 42:

    restincto aggere,

    Caes. B. G. 7, 25 fin.; Hirt. B. G. 8, 43:

    aes accensum,

    Plin. 33, 3, 20, § 65:

    lucernam,

    id. 31, 3, 27, § 46:

    fulminis ictum,

    id. 37, 10, 55, § 150:

    solem,

    Lucr. 5, 120:

    favillas ardentes lacte,

    Stat. S. 5, 5, 17:

    faces,

    id. Th. 11, 413.— Absol.:

    ut omnis ex castris multitudo ad restinguendum concurreret,

    to extinguish the flames, Caes. B. G. 7, 24 fin.:

    aquam ad restinguendum ferre,

    Liv. 1, 39; cf.:

    omnes restinguere velle videres,

    Hor. S. 1, 5, 76.—
    2.
    Transf., to quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract, etc.:

    sitim,

    Cic. Fin. 2, 3, 9; Verg. E. 5, 47:

    pocula ardentis Falerni lymphā,

    Hor. C. 2, 11, 19:

    venena,

    Plin. 20, 21, 84, § 223; 28, 10, 45, § 158; 29, 4, 23, § 76:

    ictus scorpionis,

    id. 24, 8, 29, § 45 et saep.—
    II.
    Trop., to extinguish, exterminate, annihilate, destroy:

    tum igitur tibi aquae erit cupido, genus qui restinguas tuom,

    Plaut. Trin. 3, 2, 50:

    haustas sanguisugas,

    i. e. to kill, Plin. 29, 4, 17, § 62:

    pilos spumā inlitā,

    id. 28, 19, 77, [p. 1583] §

    252: morbum,

    id. 26, 1, 5, § 8; cf.

    nauseam,

    id. 8, 27, 41, § 99:

    haec verba una mehercle falsa lacrimula Restinguet,

    Ter. Eun. 1, 1, 24:

    illam Ut ne restinguas lacrimis,

    id. Phorm. 5, 7, 82:

    animos hominum sensusque morte restingui,

    Cic. Sest. 21, 47:

    mentes inflammatas,

    id. de Or. 1, 51, 219; cf.:

    bellum restinctum (opp. inflammatum),

    id. Fam. 11, 12, 1:

    oriens incendium belli sanguine suo,

    id. Rep. 1, 1, 1:

    omnium cupiditatum ardorem,

    id. Fin. 1, 13, 43; cf.:

    illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,

    appeased, id. Div. 1, 29, 61:

    cupiditates iracundiasque (eloquentiā),

    id. N. D. 2, 59, 148 Orell. N. cr.:

    odium,

    id. Rab. Post. 6, 13:

    studia,

    id. Or. 1, 5; Liv. 10, 13:

    animorum incendia,

    Cic. Or. 8, 27:

    sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,

    id. Att. 13, 10, 3:

    ardentem Italiam,

    Sil. 16, 619:

    rabies restinguitur,

    id. 13, 576.

    Lewis & Short latin dictionary > restinguo

  • 3 dēleō

        dēleō ēvī (dēlērat, C.; dēlēsset, L.), ētus, ēre    [de + LI-], to erase, efface, obliterate, blot out: epistulas: cum tabulas prehendisset, digito legata delevit: Non delenda carmina, H.: tabellas, O.: tabulas, Iu.—In gen., to abolish, destroy, annihilate, overthrow, raze, extinguish: urbīs: ante Carthaginem deletam, S.: Volscum nomen, L.: sepulcrum: dispersis ac pene deletis hostibus, Cs.: copias multis proeliis: homines morte deletos: Curionem: toto animante deleto.—Fig., to finish, put an end to, extinguish, abolish, annul: bella: decreta: ad delendam priorem ignominiam, L.: morte omnia deleri: omnis improbitas delenda: operis famam, O.: leges una rogatione.— To blot put, obliterate, efface: memoriam discordiarum oblivione: suspicionem ex animo: turpitudinem fugae virtute, Cs.
    * * *
    delere, delevi, deletus V TRANS
    erase, wipe/scratch/remove (letters/marks), wipe/blot out, expunge, delete; annihilate/exterminate, kill every member of a group; put end to, end/abolish; destroy completely, demolish/obliterate/crush; ruin; overthrow; nullify/annul

    Latin-English dictionary > dēleō

  • 4 stinguō

        stinguō —, —, ere    [STIG-], to put out, extinguish: Stinguuntur radii.—Fig.: vetustas stinguens insignia caeli, dimming.
    * * *
    stinguere, -, - V
    extinguish, put out; annihilate

    Latin-English dictionary > stinguō

  • 5 ex-stinguō or extinguō

        ex-stinguō or extinguō nxī    (exstinxstī for exstinxistī, exstinxem for exstinxissem, V.), nctus, ere, to put out, quench, extinguish: lumina: ignis exstinguitur, goes out: ignem, V.—To deprive of life, kill, destroy: Seni animam, T.: hunc volnere: iuvenem morbo, L.: primo exstinguor in aevo, O.: intra annum exstinctus est, Ta.: aquam Albanam dissipatam rivis, get rid of, L. (oracle).—Fig., to abolish, destroy, annihilate, annul: tyrannis institutis leges omnes exstinguuntur: improbitas exstinguenda est: exstinctae potius amicitiae quam oppressae, died out: exstinctis rumoribus, Cs.: nomen populi R.: infamiam: patrem Cum genere, V.: te propter Exstinctus pudor, lost, V.

    Latin-English dictionary > ex-stinguō or extinguō

  • 6 extinguō

        extinguō    see exstinguo.
    * * *
    extinguere, extinxi, extinctus V
    quench, extinguish; kill; destroy

    Latin-English dictionary > extinguō

  • 7 perimō or peremō

        perimō or peremō ēmī, ēmptus or ēmtus, ere    [per+emo], to take away entirely, annihilate, extinguish, destroy, cut off, hinder, prevent: sin autem (supremus ille dies) peremit ac delet omnino: luna subito perempta est, i. e. disappeared: Troia perempta, destroyed, V.: corpus macie peremptum, L.: si causam publicam mea mors peremisset.— To kill, slay: morte peremptus, V.: sorte, V.: alqm inopiā, Ta.: hunc perimet mea dextra, O.

    Latin-English dictionary > perimō or peremō

  • 8 vincō

        vincō vīcī, vīctus, ere    [1 VIC-].—In war, to conquer, overcome, get the better of, defeat, subdue, vanquish, be victorious: ut qui vicissent, iis quos vicissent imperarent, Cs.: navalibus pugnis Carthaginiensīs.—To prevail, succeed, overcome, win: iudicio: Fabio vel indice vincam, H.: factum est; vincimur, T.: Vicit iter durum pietas, made easy, V.: virgam, to win, V.: vicit tamen in Senatu pars illa, quae, etc., S.: cum in senatu vicisset sententia, quae, etc., L.: Othonem vincas volo, to outbid. —To overcome, overwhelm, prevail over: (naves) neu turbine venti Vincantur, V.: flammam gurgitibus, extinguish, O.: Vincunt aequora navitae, master, H.: Victaque concessit prisca moneta novae, O.: Blanda quies furtim victis obrepsit ocellis, O.: ubi aëra vincere summum Arboris... potuere sagittae, i. e. surmount, V.: viscera flammā, i. e. to cook, V.—To outlast, survive: (Aesculus) Multa virum volvens durando saecula vincit, V.: vivendo vici mea fata, V.—Fig., to prevail, be superior, convince, refute, constrain, overcome: naturam studio, Cs.: vincit ipsa rerum p. natura saepe rationem: vinci a voluptate: peccavi, fateor, vincor, T.: victus patris precibus lacrimisque, L.: est qui vinci possit, H.: Victus amore pudor, O.: victus animi respe<*>t, V.: Ergo negatum vincor ut credam, am constrained, H.: verbis ea vincere, i. e. to express worthily, V.—To overmatch, surpass, exceed, excel: terrae magnitudinem: morum inmanitate beluas: mulierculam mollitiā, H.: Scribere, quod Cassi opuscula vincat, H.—To prove triumphantly, show conclusively, demonstrate: si doceo non ab Habito, vinco ab Oppianico, prove (the fact): vici unam rem... vici alteram, I have established one point: vince deinde, bonum virum fuisse Oppianicum: Vincet enim stultos ratio insanire nepotes, H.: Nec vincet ratio hoc, tantumdem ut peccet idemque Qui, etc., H.—To prevail, gain the point, carry the day: cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus: Vicimus et meus est, O.: vincite, si ita voltis, have your way, Cs.: viceris, enjoy your victory, T.
    * * *
    vincere, vici, victus V
    conquer, defeat, excel; outlast; succeed

    Latin-English dictionary > vincō

  • 9 centonarius

    I
    centonaria, centonarium ADJ
    of/pertaining to patchwork/rags
    II
    fireman using mats to extinguish fires; (late) maker of patchwork, rag dealer

    Latin-English dictionary > centonarius

  • 10 consumo

    consumere, consumpsi, consumptus V TRANS
    burn up, destroy/kill; put end to; reduce/wear away; annul; extinguish (right); devour/swallow up/consume/eat/use up/exhaust/expend; spend; squander/waste

    Latin-English dictionary > consumo

  • 11 deflammo

    deflammare, deflammavi, deflammatus V TRANS
    extinguish, put out (the flame of); deprive of flame (L+S)

    Latin-English dictionary > deflammo

  • 12 exstinguo

    exstinguere, exstinxi, exstinctus V
    put out, extinguish, quench; kill, destroy

    Latin-English dictionary > exstinguo

  • 13 interemo

    interemere, interemi, interemptus V TRANS
    do away with; kill, cut off from life; extinguish; put an end to, destroy

    Latin-English dictionary > interemo

  • 14 interimo

    interimere, interimi, interemptus V TRANS
    do away with; kill, cut off from life; extinguish; put an end to, destroy

    Latin-English dictionary > interimo

  • 15 restinguo

    restinguere, restinxi, restinctus V
    extinguish, quench, put out; exterminate, destroy; assuage, allay, mitigate

    Latin-English dictionary > restinguo

  • 16 exstinguo

    , exstingui, exstinctum
    to extinguish, put out.

    Latin-English dictionary of medieval > exstinguo

  • 17 deflammo

    dē-flammo, āre, v. a., to deprive of flame, to put out, extinguish: taedam, Ap. M. 5, p. 172, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > deflammo

  • 18 exstinguo

    ex-stinguo ( ext-), nxi, nctum, 3 (archaic perf. subj. exstinxit, for exstinxerit, Plaut. Truc. 2, 6, 43.—Contracted forms exstinxsti, Verg. A. 4, 682; Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193;

    and exstinxem,

    Verg. A. 4, 606), v. a., to put out what is burning, to quench, extinguish (class.; esp. freq. in Cic. and in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    recens exstinctum lumen,

    Lucr. 6, 791:

    exstincta lumina,

    Cic. Fam. 4, 3, 2:

    faces,

    Plin. 2, 103, 106, § 228:

    lucernam,

    id. 31, 3, 28, § 49; cf.:

    senes mori sic videntur ut sua sponte nulla adhibita vi consumptus ignis exstinguitur,

    goes out, Cic. de Sen. 19, 71:

    ignem,

    Ov. F. 2, 712:

    incendium,

    Cic. Fam. 4, 13, 2:

    sol exstinguitur,

    id. Rep. 6, 22: exstincto calore ipsi exstinguimur, id. N. D. 2, 9, 23:

    calx exstincta,

    i. e. slaked, Vitr. 2, 5.—
    B.
    Transf., to deprive of life or strength, to kill, destroy:

    animam alicui,

    Ter. Ad. 3, 2, 16:

    nolite, hunc jam natura ipsa occidentem velle maturius exstingui vulnere vestro,

    Cic. Cael. 32, 79; cf. id. N. D. 2, 9, 23:

    juvenem fortuna morbo exstinxit,

    Liv. 8, 3, 7:

    vir egregius exstinctus,

    cut off, Cic. Brut. 1, 1; id. Rep. 6, 14; Verg. E. 5, 20; Hor. Ep. 2, 1, 14; Plin. 9, 8, 8, § 25; Tac. A. 3, 7 et saep.:

    rapitur miser exstinguendus Messalinae oculis,

    Juv. 10, 332:

    vel modico tepore sucus exstinguitur,

    i. e. is dried up, Curt. 6, 4, 11:

    mammas,

    Plin. 23, 2, 32, § 67:

    odorem alii,

    to destroy, id. 19, 6, 34, § 113:

    venena,

    to render powerless, id. 20, 17, 69, § 179: aquam Albanam dissipatam rivis, to consume, get rid of, an old prophecy in Liv. 5, 16, 9.—
    II.
    Trop., to abolish, destroy, annihilate, annul (syn.: tollo, deleo, opprimo, diruo, everto, demolior, destruo;

    opp. inflammo): tyrannis institutis leges omnes exstinguuntur atque tolluntur,

    Cic. Agr. 3, 2, 5:

    ea, quae antea scripserat,

    id. Verr. 2, 2, 70, § 172:

    improbitas exstinguenda atque delenda est,

    id. Div. in Caecil. 8, 26:

    potentiam exstinguere atque opprimere,

    id. Rosc. Am. 13, 36;

    but also distinguished from opprimere: ut exstinctae potius amicitiae quam oppressae esse videantur,

    extinct, id. Lael. 21, 78:

    ad sensus animorum atque motus vel inflammandos vel etiam exstinguendos,

    id. de Or. 1, 14, 60:

    sermo omnis ille oblivione posteritatis extinguitur,

    id. Rep. 6, 23 fin.; cf.:

    exstinctis rumoribus,

    Caes. B. C. 1, 60 fin.:

    ad ejus salutem exstinguendam,

    Cic. Mil. 2, 5:

    nomen populi Romani,

    id. Cat. 4, 4, 7:

    superiorem gloriam rei militaris,

    Caes. B. G. 5, 29, 4:

    memoriam publicam,

    Cic. Mil. 27, 73:

    gratiam,

    id. Fam. 1, 1, 4:

    familiaritates,

    id. Lael. 10, 35:

    invidiam,

    id. Balb. 6, 16:

    infamiam,

    id. Verr. 2, 2, 69, § 168: causam nascentem dissensionis, Matius in Cic. Fam. 11, 28, 2:

    consuetudinem,

    Cic. Cael. 25, 61:

    reliquias belli,

    id. Fam. 10, 25, 1:

    bellum civile,

    Plin. 7, 26, 27, § 96:

    jus pignoris,

    Dig. 20, 1, 9; cf.

    fideicommissum,

    ib. 32, 1, 11:

    actionem,

    ib. 47, 2, 42 al.

    Lewis & Short latin dictionary > exstinguo

  • 19 extinguo

    ex-stinguo ( ext-), nxi, nctum, 3 (archaic perf. subj. exstinxit, for exstinxerit, Plaut. Truc. 2, 6, 43.—Contracted forms exstinxsti, Verg. A. 4, 682; Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193;

    and exstinxem,

    Verg. A. 4, 606), v. a., to put out what is burning, to quench, extinguish (class.; esp. freq. in Cic. and in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    recens exstinctum lumen,

    Lucr. 6, 791:

    exstincta lumina,

    Cic. Fam. 4, 3, 2:

    faces,

    Plin. 2, 103, 106, § 228:

    lucernam,

    id. 31, 3, 28, § 49; cf.:

    senes mori sic videntur ut sua sponte nulla adhibita vi consumptus ignis exstinguitur,

    goes out, Cic. de Sen. 19, 71:

    ignem,

    Ov. F. 2, 712:

    incendium,

    Cic. Fam. 4, 13, 2:

    sol exstinguitur,

    id. Rep. 6, 22: exstincto calore ipsi exstinguimur, id. N. D. 2, 9, 23:

    calx exstincta,

    i. e. slaked, Vitr. 2, 5.—
    B.
    Transf., to deprive of life or strength, to kill, destroy:

    animam alicui,

    Ter. Ad. 3, 2, 16:

    nolite, hunc jam natura ipsa occidentem velle maturius exstingui vulnere vestro,

    Cic. Cael. 32, 79; cf. id. N. D. 2, 9, 23:

    juvenem fortuna morbo exstinxit,

    Liv. 8, 3, 7:

    vir egregius exstinctus,

    cut off, Cic. Brut. 1, 1; id. Rep. 6, 14; Verg. E. 5, 20; Hor. Ep. 2, 1, 14; Plin. 9, 8, 8, § 25; Tac. A. 3, 7 et saep.:

    rapitur miser exstinguendus Messalinae oculis,

    Juv. 10, 332:

    vel modico tepore sucus exstinguitur,

    i. e. is dried up, Curt. 6, 4, 11:

    mammas,

    Plin. 23, 2, 32, § 67:

    odorem alii,

    to destroy, id. 19, 6, 34, § 113:

    venena,

    to render powerless, id. 20, 17, 69, § 179: aquam Albanam dissipatam rivis, to consume, get rid of, an old prophecy in Liv. 5, 16, 9.—
    II.
    Trop., to abolish, destroy, annihilate, annul (syn.: tollo, deleo, opprimo, diruo, everto, demolior, destruo;

    opp. inflammo): tyrannis institutis leges omnes exstinguuntur atque tolluntur,

    Cic. Agr. 3, 2, 5:

    ea, quae antea scripserat,

    id. Verr. 2, 2, 70, § 172:

    improbitas exstinguenda atque delenda est,

    id. Div. in Caecil. 8, 26:

    potentiam exstinguere atque opprimere,

    id. Rosc. Am. 13, 36;

    but also distinguished from opprimere: ut exstinctae potius amicitiae quam oppressae esse videantur,

    extinct, id. Lael. 21, 78:

    ad sensus animorum atque motus vel inflammandos vel etiam exstinguendos,

    id. de Or. 1, 14, 60:

    sermo omnis ille oblivione posteritatis extinguitur,

    id. Rep. 6, 23 fin.; cf.:

    exstinctis rumoribus,

    Caes. B. C. 1, 60 fin.:

    ad ejus salutem exstinguendam,

    Cic. Mil. 2, 5:

    nomen populi Romani,

    id. Cat. 4, 4, 7:

    superiorem gloriam rei militaris,

    Caes. B. G. 5, 29, 4:

    memoriam publicam,

    Cic. Mil. 27, 73:

    gratiam,

    id. Fam. 1, 1, 4:

    familiaritates,

    id. Lael. 10, 35:

    invidiam,

    id. Balb. 6, 16:

    infamiam,

    id. Verr. 2, 2, 69, § 168: causam nascentem dissensionis, Matius in Cic. Fam. 11, 28, 2:

    consuetudinem,

    Cic. Cael. 25, 61:

    reliquias belli,

    id. Fam. 10, 25, 1:

    bellum civile,

    Plin. 7, 26, 27, § 96:

    jus pignoris,

    Dig. 20, 1, 9; cf.

    fideicommissum,

    ib. 32, 1, 11:

    actionem,

    ib. 47, 2, 42 al.

    Lewis & Short latin dictionary > extinguo

  • 20 interstinguo

    inter-stinguo ( stinxi), stinctum, 3, v. a.
    I.
    In gen., to separate, mark off, divide; to variegate or checker with any thing (only in perf. pass.):

    spatia interstincta columnis,

    Stat. S. 3, 5, 90:

    facies medicaminibus interstincta,

    Tac. A. 4, 57:

    candor interstinctus variis coloribus,

    Plin. 37, 10, 54, § 143:

    aureum capitis figmentum interstinctum lapillis,

    Amm. 19, 1, 3.—
    II.
    In partic.
    A.
    To extinguish:

    quae faciunt ignes interstingui atque perire,

    Lucr. 5, 761:

    ardor interstinctis aquis,

    Mart. Cap. 9, § 915 poet. —
    B.
    To kill:

    aliquem,

    App. M. 4, p. 147, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > interstinguo

См. также в других словарях:

  • extinguish — ex·tin·guish vt 1: to cause the nonexistence of: do away with 2: to cause (as a claim or right) to be void: nullify 3: to get rid of (a debt or other liability) by payment or other compensatory adjustment ex·tin·guish·able adj …   Law dictionary

  • Extinguish — Ex*tin guish ([e^]ks*t[i^][ng] gw[i^]sh), v. t. [imp. & p. p. {Extinguished}([e^]ks*t[i^][ng] gw[i^]sht); p pr. & vb. n. {Extinguishing}.] [L. extinguere, exstinguere; ex out + stinguere to quench. See {Distinguish}, {Finish}.] 1. To quench; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • extinguish — [v1] put out a fire blot out, blow out, choke, douse, drown, out, quench, smother, snuff out, stamp out, stifle, suffocate, trample; concept 256 Ant. light extinguish [v2] kill; quash abate, abolish, annihilate, blot out*, check, crush, destroy,… …   New thesaurus

  • extinguish — [ek stiŋ′gwish, ikstiŋ′gwish] vt. [L extinguere, exstinguere, to quench, destroy < ex , out + stinguere, to extinguish (for IE base see STICK) + ISH] 1. to put out (a fire, etc.); quench; smother 2. to put an end to; destroy or cause to die… …   English World dictionary

  • extinguish — (v.) c.1500 (implied in extinguishable), from L. extinguere/exstinguere quench, wipe out, obliterate, from ex out (see EX (Cf. ex )) + stinguere quench, from PIE *steig to prick, stick, pierce. Related: Extinguished; extinguishing …   Etymology dictionary

  • extinguish — 1 *crush, quell, suppress, quench, quash Analogous words: obliterate, expunge, efface, delete (see ERASE): *destroy: *ruin, wreck Antonyms: inflame 2 *abolish, annihilate, abate …   New Dictionary of Synonyms

  • extinguish — ► VERB 1) put out (a fire or light). 2) put an end to. 3) cancel (a debt) by full payment. 4) Law render (a right or obligation) void. DERIVATIVES extinguishable adjective extinguisher noun extinguishment noun …   English terms dictionary

  • extinguish — transitive verb Etymology: Latin exstinguere (from ex + stinguere to extinguish) + English ish (as in abolish); akin to Latin instigare to incite more at stick Date: circa 1540 1. a. (1) to bring to an end ; make an end of < hope for their safety …   New Collegiate Dictionary

  • Extinguish — Retire or pay off debt. The New York Times Financial Glossary * * * extinguish ex‧tin‧guish [ɪkˈstɪŋgwɪʆ] verb [transitive] 1. LAW to remove someone s permission or right to do something: • Any settlement extinguishes the plaintiff s title to… …   Financial and business terms

  • extinguish — retire or pay off debt. Bloomberg Financial Dictionary * * * extinguish ex‧tin‧guish [ɪkˈstɪŋgwɪʆ] verb [transitive] 1. LAW to remove someone s permission or right to do something: • Any settlement extinguishes the plaintiff s title to that… …   Financial and business terms

  • extinguish — ex|tin|guish [ıkˈstıŋgwıʃ] v [T] formal [Date: 1500 1600; : Latin; Origin: exstinguere, from stinguere to extinguish ] 1.) to make a fire or light stop burning or shining = ↑put out ▪ Please extinguish all cigarettes. ▪ Firemen were called to… …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»