-
1 orior
orior ortus (p. fut. oritūrus), orīrī (2d pers. or<*> ris; 3d pers. oritur; subj. usu. orerētur, orerentur), dep. [OL-], to arise, rise, stir, get up: consul oriens de nocte, L.—To rise, become visible, appear: stellae, ut quaeque oriturque caditque, O.: ortā luce, in the morning, Cs.: orto sole, at sunrise, H.—To be born, be descended, originate, receive life: pueros orientīs animari, at birth: si ipse orietur et nascetur ex sese: ex concubinā, S.: orti ab Germanis, descended, Cs.—Fig., to rise, come forth, spring, descend, grow, take origin, proceed, start, begin, originate: ut clamor oreretur, was raised, Cs.: ut magna tempestas oreretur, N.: oritur monstrum, appears, V.: quod si numquam oritur, ne occidit quidem umquam, comes into being: orientia tempora Instruit, the rising generation, H.: Rhenus oritur ex Lepontiis, takes its rise, Cs.: Rhenus Alpium vertice ortus, Ta.: prosit nostris in montibus ortas, to have grown, V.: tibi a me nullast orta iniuria, I have done you no injury, T.: ab his sermo oritur, begins with.* * *Iori, ortus sum V DEPrise (sun/river); arise/emerge, crop up; get up (wake); begin; originate from; be born/created; be born of, decend/spring from; proceed/be derived (from)IIoriri, oritus sum V DEPrise (sun/river); arise/emerge, crop up; get up (wake); begin; originate from; be born/created; be born of, decend/spring from; proceed/be derived (from) -
2 provenio
I.Lit.A.In gen. (mostly anteclass.): proveniebant oratores novi, Naev. ap. Cic. Sen. 6, 20 (Com. Rel. p. 14 Rib.):B.scriptorum magna ingenia,
Sall. C. 8, 3:in scenam,
Plaut. Ps. 1, 5, 155:quibus feminis menstrua non proveniunt,
Cels. 2, 7.—In partic.1.To come forth, be brought forth, be born; to originate, arise, be produced (post-Aug.; cf.2.progigno): deductis olim, quique mox provenere, haec patria est,
were born, Tac. H. 4, 65:neque Artemenem Dario provenisse,
Just. 2, 10, 4:nec aliud ibi animal provenit,
Plin. 9, 10, 12, § 38; 10, 54, 75, § 152:insula, in quā candidum plumbum provenit,
id. 4, 16, 30, § 104:lana,
Ov. F. 4, 773; id. Am. 3, 1, 44:sic neque fistulosus (caseus) neque salsus neque aridus provenit,
Col. 7, 8, 5.—To grow up, grow, thrive (so in Cæs. and Livy; cf.II.redeo): frumentum propter siccitates angustius provenerat,
Caes. B. G. 5, 24; Liv. 27, 8, 19; 45, 13, 16; Quint. 5, 14, 32:virgas roscidas si recideris, parum prospere proveniunt,
Col. 4, 30, 6; 1, 2, 4; 3, 18, 2; Plin. 19, 7, 36, § 120:arbores sponte suā provenientes,
id. 17, 1, 1, § 1:cum provenisset segetum copia,
Amm. 28, 1, 17; Sen. Ben. 1, 12, 4.—Trop.A. B.In partic.1.To spring, originate, arise; to come to pass, take place, to happen, occur (cf.:2.accido, evenio): carmina proveniunt animo deducta sereno,
Ov. Tr. 1, 1, 39:ut ex studiis gaudium, sic studia hilaritate proveniunt,
Plin. Ep. 8, 19, 2; cf.:Alexandro simile provenisset ostentum,
Suet. Aug. 94:provenire certa ratione,
Col. 4, 29, 2.—To go on, proceed in any manner; to succeed, prosper, flourish, turn out: decumae proveniunt male, Lucil. ap. Non. 521, 3.— Transf., of personal subjects, to whom any thing turns out in any manner:b.cum tu recte provenisti,
since it has turned out well with you, Plaut. Truc. 2, 6, 35; id. Stich. 2, 2, 73; Ter. Ad. 5, 9, 22; cf.:nequiter multis modis,
Plaut. Rud. 3, 5, 57; Vulg. Phil. 1, 19:novā ubertate provenire terram,
flourish, Tac. A. 16, 2; Sen. Cons. ad Marc. 12, 2.—Pregn., to go on well, to prosper, succeed, = succedere:si destinata provenissent,
Tac. H. 4, 18:si consilium provenisset,
id. ib. 3, 41:provenere dominationes,
id. A. 3, 26:ut proveniant sine malo,
Plaut. Most. 2, 1, 68:ut initia belli provenissent,
Tac. H. 2, 20 fin.; id. A. 14, 25. -
3 (coepiō)
(coepiō) coepī, coeptus, ere [com- + 1 AP-], to begin, commence: non Prius olfecissem, quam ille quicquam coeperet? T.: mecum cogitare, T.: cum ver esse coeperat: Fluctus coepit albescere, V.: oppugnare, Cs.: alia fieri coepere, S.: cum Lacedaemoniis pugnari coepit, N.: urbanus haberi, H.: res agi coepta est: ante petitam esse pecuniam, quam esset coepta deberi: obsidione coepti premi hostes, L.: bello premi sunt coepti, N.: mitescere discordiae intestinae coeptae, L.: si quicquam hic turbae coeperis, T.: illud, quod coepimus, videamus: illa quae coepta sunt ab isto: coeptum bellum foret, S.: se non ante coepturum, quam, etc., L.: perge quo coepisti (sc. ire): dimidium facti, qui coepit, habet, H.: ita coepit tyrannus (sc. dicere), L.: Ilioneus placido sic pectore coepit, V.: coepit cum talia vates (sc. fari), V. — P. coeptus, begun, commenced, undertaken: consilium fraude coeptum, L.: iussis Carmina coepta tuis, V.: quaedam (animalia) modo coepta, in process of creation, O.: mors, sought, O. — Of things, to begin, be begun, take a beginning, commence, originate, arise: post, ubi silentium coepit... verba facit, etc., S.: cum deditio coepit, S.: pugna coepit, L. -
4 cōn-surgō
cōn-surgō surrēxī, surrēctus, ere, to rise, stand up, arise, start up, rise in a body, lift oneself: consurrexisse omnes illi (seni): honorifice consurgitur (impers.): ex insidiis, Cs.: ubi triarii consurrexerunt integri, L.: tonsis, V.: in consilium: ex consilio, Cs.: In plausūs consurrectum est, Ph.: toro, O.: ad bellum, L.: in ensem, V.: studiis, eagerly, V.: terno ordine remi, V.: Mundus ad Scythiam Consurgit, is elevated, V.: consurgunt quercūs, grow up, V.—To arise, spring up, originate: Consurgunt venti, V.: Romam, O. -
5 coorior
coorior ortus, īrī, dep. [com-+orior], to come forth, stand up, arise, appear, rise, break forth: ignes pluribus simul locis, L.: bellum in Galliā, Cs.: certamen, O.: seditio coorta, L.—To arise, break out, begin: tanta tempestas coorta est, Cs.: ventis coortis, V.—To rise in opposition, stand up in hostility, rise, break forth: Romani coorti pugnam ediderunt, L.: adeo infensa erat coorta plebs, ut, etc., L.: coortae voces sunt, L.: coorti in pugnam, L.: in agmen, Ta.: ad bellum, L.: adversus alquos, L.* * *cooriri, coortus sum V DEPappear, originate; arise, break out (bad); be born; spring forth/to attack -
6 incipiō
incipiō cēpī, ceptus, ere [1 in+capio], to take hold, take in hand, begin: ut incipiendi ratio fuerit, ita sit desinendi modus: Incipe, et consere dextram (i. e. the fight), V.: unde incipiam?: sic rex incipit (i. e. to speak), S.: Incipe, Mopse, prior, V.: sic incipit (with direct quotation), H.: Incipit huic, in answer to, O.: sapere aude, Incipe, H.: priusquam incipias, consulto opus est, S.: novi Negoti (alqd), T.: tam prava, S.: bellum, L.: Maenalios versūs, V.: Nuptiarum gratiā haec sunt facta atque incepta, T.: duobus inceptis verbis: incepta oppugnatio, Cs.: proelium incipitur, S.: iter inceptum celerant, V.: Inceptos iambos Ad umbilicum adducere, H.: In re incipiundā, T.: a tantis princeps incipiendus erat, O.: a Iove incipiendum putat: ab illis incipit uxor, Iu.: unde potius incipiam, quam ab eā civitate?: ante quam dicere incipio: rem frumentariam expedire, Cs.: cum primum pabuli copia esse inciperet, Cs.: effari, V.: dormire, fall asleep, Iu.—To have a beginning, begin, originate, arise: tum incipere ver arbitrabatur: Narrationis incipit mihi initium, T.: incipiente febriculā.* * *incipere, incepi, inceptus Vbegin; start, undertake -
7 in-nāscor
in-nāscor nātus, ī, dep., to be born in, grow upon, spring up in: filix innascitur agris, H.: innata rupibus altis Robora, O.—Fig., to arise in, originate in, be produced in: cupiditas belli ge-rendi innata est, Cs.: in hac elatione animi cupiditas principatūs innascitur. -
8 mānō
mānō āvī, —, āre [MAD-], to flow, run, trickle, drop, drip: toto manabat corpore sudor, V.: manant ex arbore guttae, O.: lacrima, H.— To be drenched, flow, drip, overflow: simulacrum multo sudore manavit: signa Lanuvi cruore manavere, L.: manantia labra salivā, Iu.— To give out, shed, pour forth, distil: lacrimas marmora manant, O.: fidis poëtica mella, distil poetic honey, H.— To flow, extend, be diffused, spread: aër, qui per maria manat: multa ab eā (lunā) manant.—Fig., to extend, be diffused, spread, get abroad: cum malum manaret in dies latius: manat totā urbe rumor, L.: manat per compita rumor, H.— To flow, spring, arise, proceed, emanate, take origin, originate: ex uno fonte omnia scelera manare: ab Aristippo Cyrenaica philosophia manavit.— To escape, be forgotten: Omne supervacuum pleno de pectore manat, H.* * *manare, manavi, manatus Vflow, pour; be shed; be wet; spring -
9 nāscor
nāscor nātus (gnātus), ī, dep. [GEN-], to be born, begin life, be produced, proceed, be begotten: uxorem duxit, nati filii Duo, T.: post homines natos, since men have lived: nascendi incerta condicio: sine sensu: huic rei p. natus hostis Antonius: cum ex utrāque (uxore) filius natus esset: ex militibus Romanis et Hispanis mulieribus nati, L.: Quod tibi filia nascitur ex me, Iu.: de tigride natus, O.: de stirpe dei, O.: Erebo et Nocte nati: nascetur Oedipus Laio: Ascanius Creüsā matre natus, L.: amplissimā familiā nati adulescentes, Cs.: natus deā, son of a goddess, O.: et qui nascentur ab illo, V.— To rise, begin, be produced, derive origin, spring forth, start, proceed, grow, be found: humi nascentia fraga, V.: nascitur ibi plumbum album, is found, Cs.: Nascere Lucifer, rise, V.: nascens luna, H.: Circaeis nata forent an Lucrinum ad saxum... ostrea, Iu.: ab eo flumine collis nascebatur, rose, Cs.—Fig., to arise, spring forth, proceed, be produced: quā ex re factiones nascuntur, Cs.: facinus natum a cupiditate: frumenta nata sunt: ex hoc nascitur ut, hence it follows that.* * *nasci, natus sum V DEPbe produced spontaneously, come into existance/being; spring forth, grow; live; be born/begotten/formed/destined; rise (stars), dawn; start, originate; arise -
10 proficīscor
proficīscor fectus, ī, dep. [proficio], to set forward, set out, start, go, march, depart: fortasse tu profectus alio fueras, were going somewhere else, T.: cum in Italiam proficisceretur, was about to start, Cs.: Ut proficiscentem docui te, H.: ad dormiendum, go to sleep: subsidio Lacedaemoniis, N.: in pugnam, Cs.: in expeditionem, S.: contra quosdam barbaros, N.: domum, T.: Romam, S.: Circeios, L.: ab urbe, set out, Cs.: ex castris, break up, Cs.: de Formiano.—With supin. acc.: praedatum in agrum Campanum, L.—Fig., to go on, come, proceed: proficiscemur ad reliqua.— To set out, begin, commence, start: ut inde oratio mea proficiscatur, unde, etc.: a philosophiā profectus scripsit historiam.— To come forth, spring, arise, proceed, originate: cum omnia officia a principiis naturae proficiscantur: quaecumque a me ornamenta in te proficiscentur, i. e. you shall receive from me: ut plura a parente proficisci non potuerint, N.: qui a Zenone profecti sunt, Zeno's disciples: genus a Pallante profectum, V.* * *proficisci, profectus sum V DEPdepart, set out; proceed -
11 corior
coriri, cortus sum V DEPappear, originate; arise, break out (bad); be born; spring forth/to attack -
12 defluo
defluere, defluxi, defluxus V INTRANSflow/glide/run down; decend/fall; flow/stream away; float/swim/row downstream; flow/drain/die/melt/slip away, fade/disappear; originate/stem, be derived from -
13 gnascor
gnasci, gnatus sum V DEPbe produced spontaneously, come into existance/being; spring forth, grow; live; be born/begotten/formed/destined; rise (stars), dawn; start, originate; arise -
14 emanio
to flow out, spread / arise, emanate, originate. -
15 coepio
coepĭo, coepi, coeptum, 3 (the tempp. press. only a few times in the ante-class. period, and coepturus, Liv. 30, 5, 6; 42, 47, 3; Quint. 10, 1, 46; Plin. 16, 25, 41, § 98; Suet. Calig. 46; the tempp. perff., both in act. and pass. form, very freq.;I.a trisyl. coëpit,
Lucr. 4, 619 Lachm. N. cr.), v. a. and n. [contr. from co-ăpio = apo; hence coapias for coepias in Cod. Ambros.; Plaut. Trin. 4, 3, 46; v. in the foll., and cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 248], lit. to lay hold of something on different sides, to lay hold of; hence of an action, to begin, commence, undertake ( = incipio, which is the class. pres.).Act.1.Tempp. press.: coepiam seditiosa verba loqui, Cato ap. Paul. ex Fest. p. 59, 10 Müll. lubido extemplo coepere est convivium, Plaut. Pers. 1, 3, 41:2.mage si exigere coepias,
id. Trin. 4, 3, 46 Ritschl N. cr.:neque pugnas neque ego lites coepio,
id. Men. 5, 5, 57:ubi nihil habeat, alium quaestum coepiat,
id. Truc. 2, 1, 23: mane coepiam, Caecil. ap. Non. p. 89, 17: non Prius olfecissem, quam ille quicquam coeperet, Ter. Ad. 3, 3, 43 Fleck.; cf.Neue, Formenl. 2, 616: se Hasdrubalem adgressurum, ceterum non ante coepturum, quam, etc.,
Liv. 30, 5, 6:nos rite coepturi ab Homero videmur,
Quint. 10, 1, 46:nemine opinante quidnam coepturus esset,
Suet. Calig. 46.—Tempp. perff. act.; the object usu. an inf.; so always in Cic. and Cæs.; mostly an inf. act.; rarely pass.; sometimes the acc. of a noun or pronoun.(α).With inf. act.:(β).cum ver esse coeperat,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27; Ov. A. A. 1, 615 sq.:discere coepit, Enn. Ann. ap. Fest. s. v. sam, p. 325, 24 Müll. (v. 228 Vahl.): amare coepi,
Ter. Eun. 3, 5, 20:oppugnare,
Caes. B. G. 2, 6:ire foras coeperunt,
Lucr. 4, 531:coeperit inter se vesci, etc.,
id. 5, 72 et saep.—With inf. pass. (in the poets and histt.):(γ).per terrarum orbem fruges coepisse creari,
Lucr. 2, 614:alia hujuscemodi fieri coepere,
Sall. C. 51, 40:cum Lacedaemoniis pugnari coepit,
Nep. Epam. 10, 3; so,urbanus haberi,
Hor. Ep. 1, 15, 27:verti,
id. ib. 2, 1, 149:institui,
id. A. P. 21:moveri,
Ov. M. 3, 106; Suet. Tib. 75:expleri,
id. Caes. 26:eligi,
Tac. H. 1, 16:occidi,
id. ib. 3, 34:prohiberi,
Just. 14, 5, 9: coeptum est fieri, Auct. B. Afr. 69; 78; Liv. 24, 49, 4; 25, 34, 13; 27, 42, 5.—With acc. (rare in prose; cf. B. infra): coepit cursum, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 45:(δ).novam mapalibus urbem,
Sil. 15, 420:cur non ego id perpetrem, quod coepi?
Plaut. Cas. 3, 5, 57:si quicquam hodie hic turbae coeperis,
Ter. Eun. 4, 7, 30:quae coeperamus,
Quint. 6, prooem. 15:hujuscemodi orationem,
Tac. A. 4. 37:(Sabinus) obsidium coepit per praesidia,
id. ib. 4, 39.—Absol.:(ε).nam primum... Non coepisse fuit: coepta expugnare secundum est,
Ov. M. 9, 619:dimidium facti, qui coepit, habet,
Hor. Ep. 1, 2, 40:Titus Livius hexametri exordio coepit,
Quint. 9, 4, 74; cf. id. 9, 4, 117:si coepisset a toto corpore,
id. 9, 4, 23; cf. id. 7, 1, 2; 8, 6, 50:pro vallo castrorum ita coepit (sc. dicere),
Tac. H. 1, 36:Civilis ita coepit,
id. ib. 5, 26; id. A. 1, 41; 2, 37.—With an ellipsis for dicere coepi, to begin to speak:B.ita coepit tyrannus,
Liv. 34, 31, 1; 39, 15, 2:coram data copia fandi, Maximus Ilioneus placido sic pectore coepit,
Verg. A. 1, 521; 6, 372:tum ita coepit: numquam mihi, etc.,
Liv. 28, 27, 1; Tac. A. 1, 41 fin.:ad hunc modum coepit,
id. ib. 2, 37; id. H. 1, 36 fin.; Phaedr. 4, 23, 2.—Pass. in the tempp. perff. and with the inf. pass. (cf. Zumpt, Gram, §II.221): jure coepta appellari est Canis,
Plaut. Men. 5, 1, 18:ante petitam esse pecuniam, quam esset coepta deberi,
Cic. de Or. 1, 37, 168; id. Div. 2, 2, 7; id. Brut. 67, 236; 88, 301; id. Verr. 2, 3, 90, § 209; 2, 5, 4, § 9; id. Fam. 13, 29, 1; id. Att. 3, 15, 5; 6, 1, 3; Liv. 1, 57, 3; 2, 1, 4; 3, 38, 2;9, 7, 7: quae (res) inter eos agi coeptae, neque perfectae essent,
Caes. B. G. 1, 47; 4, 18:bello premi sunt coepti,
Nep. Timoth. 3, 1; Cat. 95, 2.—With inf. act.:mitescere discordiae intestinae coeptae,
Liv. 5, 17, 10; cf. Weissenb. ad loc.— Hence, coeptus, a, um, Part., begun, commenced, undertaken. consilium fraude coeptum, Liv. 35, 36, 5:coeptum atque patratum bellum foret,
Sall. J. 21, 2:jussis Carmina coepta tuis,
Verg. E. 8, 12; so,coepti fiducia belli,
id. A. 2, 162; Liv. 35, 23, 1:amor,
Ov. H. 17, 189:iter,
id. F. 1, 188:arma,
Tac. H. 2, 6; 4, 61:coeptam deinde omissam actionem repetere,
id. ib. 4,44:dies,
id. A. 4, 25 (cf. infra II.):luce,
id. ib. 1, 65;15, 55: nocte,
id. ib. 2, 13:hieme,
id. ib. 12, 31. —Hence, subst.: coeptum, i, n., a work begun, a beginning, undertaking (most freq. after the Aug. per. and in the plur.; perh. never in Cic.;also not in Hor.): ut repetam coeptum pertexere dictis,
Lucr. 1, 418:nec taedia coepti Ulla mei capiam,
Ov. M. 9, 616:coepti paenitentia,
Quint. 12, 5, 3; Suet. Oth. 5:manus ultima coepto Defuit,
Ov. Tr. 2, 555: ne audaci coepto deessent; Liv. 42, 59, 7; cf. Verg. G. 1, 40:feroci,
Sil. 11, 202.—With adv.:bene coepto,
Liv. 45, 15, 7:bene coepta,
Vell. 2, 14; and:temere coepta,
Liv. 36, 15, 2.— Plur.:coeptis meis,
Ov. M. 1, 2:nostris,
id. ib. 9, 486:immanibus,
Verg. A. 4, 642 al. —Without adj., Ov. M. 8, 67; 8, 463; Liv. 23, 35, 16; 23, 41, 4; 24, 13, 4; Tac. H. 2, 85; 3, 52; Suet. Ner. 34; id. Vesp. 6 et saep.—Neutr., to begin, take a beginning, commence, originate, arise (most freq. since the Aug. per.; not in Cic.): neve inde navis incohandae exordium coepisset, Enn. ap. Auct. Her. 2, 22, 34 (Trag. Rel. v. 282 Vahl.):sic odium coepit glandis,
Lucr. 5, 1416:post, ubi silentium coepit... verba facit, etc.,
Sall. J. 33, 4:cum primum deditio coepit,
id. ib. 62, 7:ubi dies coepit,
id. ib. 91, 4 (cf. supra, I. 2. d):vere coepturo,
Plin. 16, 25, 41, § 98:postquam apud Cadmiam pugna coepit,
Nep. Epam. 10, 3; so,pugna,
Liv. 2, 6, 10; Quint. 2, 4, 42; 9, 4, 50; cf. id. 9, 4, 55:quando coeperit haec ars,
id. 2, 17, 8:obsidium coepit per praesidia,
Tac. A. 4, 49:a quo jurgium coepit,
Quint. 5, 10, 72; so with ab, Tac. H. 2, 47; and with ex, id. A. 15, 54 and 68; cf.:quibus, uti mihi, ex virtute nobilitas coepit,
Sall. J. 85, 17. -
16 exorior
ex-ŏrĭor, ortus, 3 and 4 ( part. fut. act. exorturus, Aug. Civ. D. 17, 14 fin. —The praes. indic. and imperf. subj. acc. to the third conj.:I.exoritur,
Lucr. 1, 23; Verg. A. 2, 313; Ov. F. 4, 904 al.:exoreretur,
Lucr. 2, 507; cf. id. 1, 108; Liv. 27, 27, 3. — Imper.:exorere,
Ter. Hec. 2, 1, 16 —v. orior), v. dep. n., to come out or forth, to spring up (esp. suddenly, unexpectedly), to rise (class.).In gen.A.Lit.:b.post solstitium Canicula exoritur,
Cic. Div. 2, 44, 93:exoriens sol,
Verg. G. 1, 438; cf.:jubare exorto,
id. A. 4, 130:tu sola exorere, quae, etc.,
spring up, start up, Ter. Hec. 2, 1, 16; cf. Lucr. 1, 124; and Cic. Deiot. 1, 3.—Part. praes. subst., exoriens (sc. sol), the rising sun, the morning (very rare):B.qua venit exoriens, qua deficit,
Prop. 3, 5, 27 (4, 4, 27 M.).—To designate a cardinal point, the orient, east:plantaria facito ab exoriente,
Col. Arb. 3, 3.—Trop.:II. A.exoritur Antipatri ratio ex altera parte,
springs, arises, Cic. Off. 3, 12, 52:lex Julia de vi adversus eos exoritur, qui vim commiserint,
Just. Inst. 4, 18, 8:ego nunc paulum exorior, et maxime quidem iis litteris, etc.,
recover myself, Cic. Att. 7, 26, 1.—Lit.:B.(Nilus) exoriens penitus media ab regione diei,
arising, proceeding, Lucr. 6, 723:e terraque exorta repente arbusta salirent,
id. 1, 187; cf. ib. 180:ipse novas assignationes instituit et repentinus Sulla nobis exoritur,
arises, appears, Cic. Agr. 3, 3, 10; cf.:sic repente anuli beneficio rex exortus est Lydiae (Gyges),
became, id. Off. 3, 9, 38:exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor,
Verg. A. 4, 625.—Trop.:honestum, quod ex virtutibus exoritur,
Cic. Fin. 5, 23, 64; cf.:horum (decemvirum) ex injustitia subito exorta est maxima perturbatio,
id. Rep. 2, 37:tot bella repente aliis ex locis exorta sunt,
started up, arose, Liv. 31, 40, 7 Drak.:a Myrrhina haec sunt exorta omnia,
proceeded from, are owing to, Ter. Hec. 4, 4, 10:exorti utero dolores,
Plaut. Am. 5, 1, 40:subito exorta est nefaria Catonis promulgatio,
Cic. Fam. 1, 5, 2; Caes. B. C. 2, 12, 4:id cum contingit, amor exoriatur necesse est,
Cic. Lael 14, 48:amicitias exorta aliqua offensione dirumpimus,
id. ib. 22, 85:exoritur trepidos inter discordia cives,
Verg. A. 12, 583; cf. id. ib. 2, 313;3, 128: de Praenestinorum defectione fama,
Liv. 6, 21, 9 al. -
17 initio
ĭnĭtĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [initium].I.To begin, originate (only late Lat.): ver tunc initiatur, Firm. 2, 12: brassicam seremus vel irriguo loco, vel pluviā initiante madefacto, when the rainy season begins (which begins again after the dog-days), Pall. 7, 4:II. A.ex his initiata sunt cetera,
Tert. adv. Val. 15:initiatum jurgium,
Cod. Just. 3, 6, 3 al. —Of the sacred mysteries of Ceres:B.initienturque eo ritu Cereri, quo Romae initiantur,
Cic. Leg. 2, 15, 37; cf. id. ib. 2, 9, 21; Liv. 31, 14, 7; Just. 11, 7.—Of other mysteries:initiari Bacchis,
Liv. 39, 14, 8; 39, 9, 4:magicis cernis aliquem,
Plin. 30, 2, 6, § 17; Varr. ap. Non. 108, 21.—In gen., to initiate into, consecrate to any thing (rare):C.neque enim est sanctius sacris iisdem quam studiis initiari,
Quint. 1, 2, 20:litteris,
Plin. Ep. 5, 15, 8; Symm. Ep. 4, 20.—To baptize (eccl. Lat.), Tert. Monog. 8, de Joh. Bapt. -
18 innascor
I.Lit.:II.neglectis urenda filix innascitur agris,
Hor. S. 1, 3, 37:Fauni velut innati triviis,
id. A. P. 245:innata rupibus altis robora,
Ov. H. 7, 37:eodem innati solo, quod incolunt,
Just. 2, 6:innata in cornibus cervi hedera,
Plin. 8, 32, 50, § 117:calvitium uni tantum animalium homini, praeterquam innatum,
excepting those that have it naturally, id. 11, 37, 47, § 131.—Trop. (class.), to arise in, originate in, be produced in:(α).in hac elatione animi nimia cupiditas principatus innascitur,
Cic. Off. 1, 19, 64.—Hence, P. a.: innātus, a, um, inborn, innate, inherent, natural.With dat.: non mihi avaritia umquam innatast;(β).satis habeo divitiarum,
Plaut. Mil. 4, 2, 71:innatam esse homini probitatem,
Cic. Fin. 2, 31, 99:sunt ingeniis nostris semina innata virtutum,
id. Tusc. 3, 1, 2:est quaedam alacritas naturaliter innata omnibus,
Caes. B. C. 3, 92, 3:affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata,
Plin. Pan. 20, 2.—With in and abl.:(γ).tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor,
Cic. Fin. 5, 18, 48:in animis eorum insitum atque innatum esse videtur,
id. Verr. 2, 4, 48.—Absol.:nos habere insitam quandam, vel potius innatam cupiditatem scientiae,
Cic. Fin. 4, 2, 4:innata atque insita anteponantur assumptis atque adventiciis,
id. Top. 18, 69:affectatio innata videtur esse, non arcessita,
Quint. 9, 3, 74. -
19 introduco
intrō-dūco, duxi, ductum, 3, v. a., to lead or bring into a place, to conduct into or within (syn.: induco, immitto).I.Lit.(α).With acc.:(β).gregem venalium,
Plaut. Aul. 3, 3, 4:noctu milites,
Sall. J. 12, 4:Volturcium cum legatis,
id. C. 46, 6:praesidium,
Caes. B. C. 1, 13, 2; cf.se,
Curt. 3, 12, 10:aliquem tecum,
id. 8, 8, 19:quod oppidum cohortibus introductis tenebat,
Caes. B. C. 1, 12, 3.—With in and acc.:(γ).si suas copias Aedui in fines Bellovacorum introduxerint,
Caes. B. G. 2, 5, 3:legationes in senatum,
Liv. 10, 45, 4:in senatum aliquem ad agendas gratias,
Suet. Oth. 2:praesidium in urbem Chium,
Curt. 4, 1, 17.—With ad and acc.:(δ).ad regem,
Curt. 6, 7, 17. —With eo:II.nacti portum, eo naves introduxerunt,
Caes. B. C. 3, 26, 4.—Trop.A.To bring in, introduce:2.philosophiam in domos,
Cic. Tusc. 5, 4:aliquem in possessionem,
Dig. 25, 5, 2:ambitionem in senatum,
to introduce, Cic. Phil. 11, 8, 19; Dig. 9, 4, 26:senatusconsulta,
ib. 29, 5, 1. —Esp., in speaking or writing, to introduce a person or subject:B.Catonem senem disputantem,
Cic. Lael. 1, 3:sermones,
Quint. 9, 2, 30:fictam narrationem,
id. 4, 2, 19; cf.:pictores animas sensibus auctas,
represented, Lucr. 3, 630.—To bring forward, maintain:C.non modo natum mundum introduxit, sed etiam paene manu factum,
Cic. N. D. 1, 8, 20:introducebat, summum bonum esse, frui,
id. Ac. 2, 42, 131:deliberationem,
id. Off. 3, 3, 10:narrationem,
Quint. 4, 2, 19 al. —To institute, originate:ex hujus modi principio consuetudo aestimationis introducta est,
Cic. Verr. 2, 3, 82, § 189:hac introducta consuetudine,
id. Fam. 16, 21, 3:ejusmodi deliberationem,
id. Off. 3, 3, 12:consuetudinem,
Val. Max. 2, 6, 5:novum in republica exemplum,
to set an example, Caes. B. C. 1, 7, 2:exemplum a patricio homine introductum,
Liv. 4, 16, 4:leges perniciosissimas reipublicae,
Val. Max. 9, 5, 1:ritus novos,
Lact. 1, 22, 19:novas superstitiones,
Quint. 4, 4, 5. -
20 mano
māno, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [prob. for mad-no; Sanscr. madas, drunkenness; Gr. madaros, flowing; cf.: madeo, madidus; also Gr. manos], to flow, run, trickle, drop, distil, etc.I.Lit.(α).Neutr.: manat omni corpore sudor, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 399); cf.:(β).manat item nobis e toto corpore sudor,
Lucr. 6, 944:gelidus toto manabat corpore sudor,
Verg. A. 3, 175:tepidae manant ex arbore guttae,
Ov. M. 10, 500:fons manat,
id. ib. 9, 664:cruor,
id. ib. 13, 887:lacrima,
Hor. Ep. 1, 17, 59:sanies,
id. C. 3, 11, 19:Herculis simulacrum multo sudore manavit,
dripped with much sweat, Cic. Div. 1, 34, 74:signa Lanuvii cruore manavere,
dripped with gore, Liv. 23, 31, 15:cultrum ex volnere extractum manante cruore prae se tenens,
Liv. 1, 59, 1:alvei manantes per latera et fluctu superurgente,
leaking through the joints of the side, Tac. A. 2, 23:longā manantia labra salivā,
Juv. 6, 623.—Act., to give out, shed, pour forth:B.Indica gemma in attritu sudorem purpureum manat,
gives out, Plin. 37, 10, 61, § 170:lacrimas marmora manant,
Ov. M. 6, 312.— Poet.: fidis enim manare poëtica mella Te solum, to distil poetic honey, i. e. to be a poet, Hor. Ep. 1, 19, 44.—Transf., of things not fluid, to flow, diffuse or extend itself, to spread:II.aër, qui per maria manat,
Cic. N. D. 1, 15, 40:sonitus per aures,
Lucr. 6, 927:multa a luna manant, et fluunt,
Cic. N. D. 2, 19, 50:manat dies ab oriente,
Varr. L. L. 6, § 4 Müll.: manare solem antiqui dicebant, cum solis orientis radii splendorem jacere coepissent, Paul. ex Fest. p. 158 Müll.—Trop., to diffuse or extend itself, to spread, get abroad:B.cum malum manaret in dies latius,
daily spreads farther, Cic. Phil. 1, 2, 5; cf.:malum manavit per Italiam,
id. Cat. 4, 3, 6:manat tota urbe rumor,
Liv. 2, 49:manat et funditur disserendi ratio per omnes partis sapientiae,
Cic. Tusc. 5, 25, 72:cum tristis a Mutina fama manaret,
id. Phil. 4, 6, 15:nomen usque ad Pythagorae manavit aetatem,
id. ib. 5, 3, 8:fidei bonae nomen manat latissime,
id. Off. 3, 17, 70:manavit ea benignitas ex urbe etiam in castra,
Liv. 24, 18.—Esp., to flow, spring, arise, proceed, emanate, have its origin, originate from any thing:C.peccata ex vitiis manant,
Cic. Par. 3, 1, 22:omnis honestas manat a partibus quattuor,
id. Off. 1, 43, 152:ab Aristippo Cyrenaica philosophia manavit,
id. de Or. 3, 17, 62:unde omnia manant, videre,
id. ib. 3, 2, 27.—To escape, be forgotten:omne supervacuum pleno de pectore manat,
Hor. A. P. 337.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
originate — o‧rig‧i‧nate [əˈrɪdʒneɪt] verb 1. [transitive] FINANCE to arrange and supply a loan, especially a mortgage (= loan for buying a house): • Commercial banks originated 42% of all mortgages last year compared with 32% the previous year. • The bank… … Financial and business terms
originate — orig·i·nate /ə ri jə ˌnāt/ vb nat·ed, nat·ing vt: to give rise to; specif: to issue (a mortgage loan) usu. for subsequent sale in a pool of mortgage loans to a secondary market compare service vi: to take or have origin orig·i·na·tion /ə ˌri jə… … Law dictionary
originate — [v1] begin; spring arise, be born, birth, come, come from, come into existence, commence, dawn, derive, emanate, emerge, flow, hail from, issue, proceed, result, rise, start, stem; concepts 105,221 Ant. end, finish, terminate originate [v2]… … New thesaurus
Originate — O*rig i*nate, v. t. [imp. & p. p. {Originated}; p. pr. & vb. n. {Originating}.] [From {Origin}.] To give an origin or beginning to; to cause to be; to bring into existence; to produce as new. [1913 Webster] A decomposition of the whole civil and… … The Collaborative International Dictionary of English
Originate — O*rig i*nate, v. i. To take first existence; to have origin or beginning; to begin to exist or act; as, the scheme originated with the governor and council. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
originate in — index emanate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
originate — (v.) 1650s, probably a back formation of origination (1640s), from M.Fr. origination, from L. originationem (nom. originatio), from originem (see ORIGINAL (Cf. original)). In earliest reference it meant to trace the origin of; meaning to bring… … Etymology dictionary
originate — rise, derive, arise, *spring, flow, issue, emanate, proceed, stem Analogous words: *begin, commence, start … New Dictionary of Synonyms
originate — ► VERB 1) have a specified beginning. 2) create or initiate. DERIVATIVES origination noun originator noun … English terms dictionary
originate — [ə rij′i nāt΄] vt. originated, originating [< ML originatus, pp. of originari, to begin < L origo: see ORIGIN] to bring into being; esp., to create (something original); invent vi. to come into being; begin; start SYN. RISE origination n.… … English World dictionary
originate */*/ — UK [əˈrɪdʒəneɪt] / US [əˈrɪdʒəˌneɪt] verb Word forms originate : present tense I/you/we/they originate he/she/it originates present participle originating past tense originated past participle originated 1) [intransitive] to begin to exist or… … English dictionary