naukowca

См. также в других словарях:

• siodło — 1. Siedzieć mocno w siodle «czuć się pewnie na jakimś stanowisku, mieć ugruntowaną, mocną pozycję»: (...) nie ośmielą się nigdy podnieść przeciwko niej ręki, jak długo siedzi ona mocno w siodle. G. Herling Grudziński, Inny. 2. Wysadzić kogoś z… …   Słownik frazeologiczny

• wysadzić — kogoś z siodła «usunąć kogoś ze stanowiska, pozbawić pozycji, znaczenia»: Od doktora Jagódki zależało w Instytucie wiele, a zwłaszcza sprawy personalne, i jeżeli nie mógł wysadzić z siodła swego przełożonego, profesora Tubalnego, bo ten cieszył… …   Słownik frazeologiczny

• wysadzać — Wysadzić kogoś z siodła «usunąć kogoś ze stanowiska, pozbawić pozycji, znaczenia»: Od doktora Jagódki zależało w Instytucie wiele, a zwłaszcza sprawy personalne, i jeżeli nie mógł wysadzić z siodła swego przełożonego, profesora Tubalnego, bo ten… …   Słownik frazeologiczny

• chałturzysta — m odm. jak ż IV, CMs. chałturzystayście; lm M. chałturzystayści, DB. chałturzystatów pot. «ten, kto uprawia chałturę» To typowa praca naukowca chałturzysty …   Słownik języka polskiego

• idealizacja — ż I, DCMs. idealizacjacji 1. blm «wyobrażanie sobie lub przedstawianie czegoś w lepszym świetle, niż to jest w rzeczywistości; przecenianie, gloryfikacja» Idealizacja kobiety, naukowca, pisarza. Idealizacja przeszłości. 2. lm D. idealizacjacji… …   Słownik języka polskiego

• imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… …   Słownik języka polskiego

• kariera — ż IV, CMs. karieraerze; lm D. karieraer 1. «powodzenie w życiu, zdobywanie coraz wyższych stanowisk w pracy zawodowej, naukowej, społecznej itp., osiągnięcie jakiegoś celu zapewniającego dobre widoki na przyszłość; dobra pozycja życiowa» Robić,… …   Słownik języka polskiego

• twórczość — ż V, DCMs. twórczośćści, blm «tworzenie czegoś, zwłaszcza dzieł sztuki; ogół dzieł stworzonych przez kogoś (zwykle przez artystę, naukowca)» Twórczość artystyczna, literacka, muzyczna, naukowa, poetycka. Twórczość ludowa. Interesować się czyjąś… …   Słownik języka polskiego

• typ — m IV, D. u, Ms. typpie; lm M. y 1. «model, wzór, któremu odpowiada pewna seria przedmiotów, ludzi, zjawisk, form» Ciekawy, antypatyczny, zabawny typ człowieka. Oryginalny typ urody. Filmy jednego typu. Broń, samochód dawnego, starego typu. Szkoły …   Słownik języka polskiego

• cień — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. cienia; lm D. cieni || cieniów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciemne odbicie nieprzezroczystego obiektu oświetlonego z jednej strony, utworzone przez padające promienie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• honorarium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lmM. honorariumria {{/stl 8}}{{stl 7}} należność za wykonaną pracę, wynagrodzenie za usługę w wolnych zawodach, np. za pracę lekarza, aktora, naukowca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Honorarium autorskie. Pobierać wysokie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień