(schwytać)

См. также в других словарях:

• schwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, schwytaćam, schwytaća, schwytaćają, schwytaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} złapać, pojmać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Schwytać uciekiniera, przestępcę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• schwytać — kogoś na gorącym uczynku zob. uczynek …   Słownik frazeologiczny

• schwytać — dk I, schwytaćam, schwytaćasz, schwytaćają, schwytaćaj, schwytaćał, schwytaćany 1. «złapać, pojmać, wziąć do niewoli» Schwytać zbiega. Schwytać zwierzę do klatki, w sidła. ◊ Schwytać kogoś na czymś, na gorącym uczynku «przyłapać kogoś na czymś,… …   Słownik języka polskiego

• schwytać [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na gorącym uczynku {{/stl 13}}{{stl 7}} schwytać, przyłapać kogoś w chwili popełniania złego, niedozwolonego czynu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś schwytał (złapał, przyłapał, chwycił) kogoś na gorącym uczynku.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łapać – złapać – [chwytać – schwytać, trzymać] dwie sroki za ogon — {{/stl 13}}{{stl 33}} starać się osiągnąć dwie korzyści jednocześnie, przy użyciu tych samych środków, zabierać się naraz do kilku spraw :{{/stl 33}}{{stl 10}}Chciał złapać dwie sroki za ogon, pomagając w handlu szwagrowi i próbując samemu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uczynek — Schwytać, złapać, przyłapać kogoś na gorącym uczynku «schwytać, zastać kogoś w chwili popełnienia czegoś złego»: (...) major Arnold S. nie chciał na razie wysyłać listu gończego. Obawiał się, że spłoszy to przestępcę, a on chciał schwytać go na… …   Słownik frazeologiczny

• dopaść — I dk Vc, dopaśćpadnę, dopaśćpadniesz, dopaśćpadnij, dopaśćpadł, dopaśćpadnięty, dopaśćpadłszy dopadać ndk I, dopaśćam, dopaśćasz, dopaśćają, dopaśćaj, dopaśćał, dopaśćany 1. «szybkim biegiem, pędem zbliżyć się do kogoś lub czegoś, dobiec,… …   Słownik języka polskiego

• uczynek — m III, D. uczyneknku, N. uczyneknkiem; lm M. uczyneknki «to, co się czyni lub uczyniło; rzecz przez kogoś dokonana; czyn, postępek» Dobry, zły uczynek. Spełnić dobry uczynek. Sądzić kogoś po uczynkach, według uczynków. ◊ Schwytać, złapać,… …   Słownik języka polskiego

• złapać — dk IX, złapaćpię, złapaćpiesz, złap, złapaćał, złapaćany «pozbawić kogoś wolności, swobody, możliwości poruszania się, zatrzymać, przytrzymać kogoś, coś, schwytać, wziąć coś ręką lub przyrządem» Złapać piłkę. Złapać złodzieja. Złapać rybę na… …   Słownik języka polskiego

• gorący — 1. Gorąca głowa; gorący umysł «człowiek porywczy, popędliwy, pełen zapału, łatwo się entuzjazmujący»: (...) potrafił ostudzić gorące głowy i nie dopuścić do zamieszek naruszających podpisany traktat pokojowy. Z. Teplicki, Indianie. 2. Ktoś w… …   Słownik frazeologiczny

• babka — ż III, CMs. babkabce; lm D. babkabek 1. «matka, rzadziej ciotka (stryjenka) ojca lub matki» Cioteczna babka. Babka ze strony ojca, matki. Zostać babką. □ Nie poznała babka swojej wnuczki w tańcu «o czymś nieprawdopodobnym, trudnym do uwierzenia»… …   Słownik języka polskiego