-
1 nadwerężać
nadwerężyć się sich übernehmen, sich überfordern -
2 nadwerężać
nadwerężać [nadvɛrɛw̃ʒaʨ̑], nadwerężyć [nadvɛrɛw̃ʒɨʨ̑]II. vr człowiek: sich +akk übermäßig anstrengen, sich +akk überanstrengen -
3 nadwerężyć
nadwerężyć się sich übernehmen, sich überfordern -
4 forsować
-
5 naciągać
I. vt\naciągać na głowę kołdrę die Decke über den Kopf ziehen5) (pot: oszukiwać) prellen, betrügen6) ( wykorzystywać) ausbeuten, ausnutzen7) (pot: nakłaniać) -
6 obciążać
I. vt1) ( nakładać ciężar) beladen, beschweren2) ( nakładać balast) belasten\obciążać kogoś czymś jdn mit etw beauftragen [ lub betrauen]5) fin\obciążać czyjeś konto/hipotekę jds Konto/Hypothek belasten6) ( oskarżać) belasten, anlastendowody/fakty obciążają kogoś die Beweise/die Fakten belasten jdnII. vr1) ( brać ciężar) sich +akk belasten2) ( angażować się)\obciążać się czymś sich +akk mit etw belasten3) ( obwiniać się) sich +akk selbst belasten -
7 zajeżdżać
zajeżdżać [zajɛʒʤ̑aʨ̑]\zajeżdżać konia [na śmierć] ein Pferd zu Tode reiten1) ( przyjeżdżać) ankommen\zajeżdżać do domu/na dworzec zu Hause/am Bahnhof ankommen2) ( podjeżdżać) auffahren, vorfahren\zajeżdżać pod dom vor dem Haus auffahren [ lub vorfahren]\zajeżdżać do rodziny bei der Familie vorbeifahren ( fam)4) ( zastępować)\zajeżdżać komuś drogę jdm den Weg versperren -
8 Raubbau
-
9 überanstrengen
überanstrengen * [y:bɐ'?anʃtrɛŋən]I. vrsich \überanstrengen przemęczać sięsich beim Sport \überanstrengen przeciążyć się w trakcie uprawiania sportuII. vtseine Augen [durch etw] \überanstrengen forsować [o nadwerężać] [czymś] wzrok -
10 überbeanspruchen
überbeanspruchen * < überzubeanspruchen> -
11 überlasten
überlasten * [y:bɐ'lastən]vt1) ( zu stark belasten) Träger nadmiernie obładowywać [ perf obładować]; Organ nadwerężać [ perf nadwerężyć] -
12 überstrapazieren
überstrapazieren * -
13 verausgaben
verausgaben *vrsich \verausgaben ( physisch) nadwerężać [ perf nadwerężyć]; się ( finanziell) rujnować [ perf z-] się
См. также в других словарях:
nadwerężać — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}nadwyrężać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadwerężaćam, nadwerężaća, nadwerężaćają, nadwerężaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– nadwerężyć {{/stl 22}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}nadwyrężyć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadwerężać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}nadwyrężać się – nadwerężyć się {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}nadwyrężyć się {{/stl 22}}{{stl 7}} pracując, wysilając się ponad miarę, spowodować szkodę, uszczerbek własnego zdrowia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadwerężać — → nadwerężyć … Słownik języka polskiego
nadwerężyć — dk VIb, nadwerężyćżę, nadwerężyćżysz, nadwerężyćręż, nadwerężyćżył, nadwerężyćżony nadwerężać ndk I, nadwerężyćam, nadwerężyćasz, nadwerężyćają, nadwerężyćaj, nadwerężyćał, nadwerężyćany «osłabić, uszkodzić przez zbytni wysiłek; nadwątlić,… … Słownik języka polskiego
forsować — ndk IV, forsowaćsuję, forsowaćsujesz, forsowaćsuj, forsowaćował, forsowaćowany 1. «przeprowadzać coś siłą; popierać coś albo kogoś z naciskiem, zdecydowanie, czasami wbrew obiektywnym racjom» Forsować kandydata, pomysł, projekt. 2. «męczyć,… … Słownik języka polskiego
nadwerężanie — n I rzecz. od nadwerężać … Słownik języka polskiego
osłabiać — ndk I, osłabiaćam, osłabiaćasz, osłabiaćają, osłabiaćaj, osłabiaćał, osłabiaćany osłabić dk VIa, osłabiaćbię, osłabiaćbisz, osłab, osłabiaćbił, osłabiaćbiony 1. «czynić słabym, słabszym pod względem fizycznym lub jakimkolwiek innym» Gorączka… … Słownik języka polskiego
rujnować — ndk IV, rujnowaćnuję, rujnowaćnujesz, rujnowaćnuj, rujnowaćował, rujnowaćowany 1. «doprowadzać do ruiny, zniszczenia, upadku, krachu finansowego; burzyć, niszczyć» Powódź rujnowała wsie. Życie nad stan rujnowało majątek. □ Zgoda buduje, niezgoda… … Słownik języka polskiego
zedrzeć — dk XI, zedrzećdrę, zedrzećdrzesz, zedrzećdrzyj, zdarł, zdarty, zdarłszy zdzierać ndk I, zedrzećam, zedrzećasz, zedrzećają, zedrzećaj, zedrzećał, zedrzećany 1. «ciągnąc, szarpiąc, odrywając zdjąć zewnętrzną warstwę, usunąć osłonę czegoś; zsunąć,… … Słownik języka polskiego
forsować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, forsowaćsuję, forsowaćsuje, forsowaćany {{/stl 8}}– przeforsować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przeprowadzać coś, pokonując wszelkie trudności; popierać kogoś lub coś nawet wbrew racjom i opiniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
forsować się – przeforsować się, sforsować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} przemęczać się, nadwerężać siły, wysilać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Forsować się szybkim marszem. Sforsować się treningiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień