Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

most+honorable

  • 21 nymphē

        nymphē ēs, f, νύμφη, a bride, mistress, young woman, O.— Plur, nymphs, demi-goddesses, who inhabit the sea, rivers, fountains, woods, and mountains, V., H., O.: Libethrides, Muses, V.: vocalis Nymphe, Echo, O.     optimē    [bonus; for * bone].—Of manner, well, better, best: ager bene cultus: olere, agreeably, V.: succedere, prosperously, T.: optione vendere, dear: emere honorem, cheaply, V.: habitare, in good style, N.: optime video Davum, most opportunely, T.: optime suos nosse, thoroughly, N.: monere, advise well, T.: nuntias, your news is good, T.: putas, aright, T.: partes descriptae, accurately: melius cernere: melius inperatum est, there was better generalship, L.: pugnare, successfully, S.: naturā constituti, well endowed: instituti, educated: de re p. sentiens, patriotic: sentiens, with good intentions: animatus, favorable, N.: quod bene cogitasti, laudo, your good intentions: consulere, to plan well, S.: Si bene quid de te merui, have served you, V.: vivere, correctly: mori, with honor, L.: ea bene parta retinere, honorable acquisitions, S.: iura non bene servare, faithfully, O. — In particular phrases, with verbs: si vales, bene est, i. e. I am glad: optumest, very well, T.: bene est, nil amplius oro, I am satisfied, H.: iurat bene solis esse maritis, are well off, H.: spero tibi melius esse, that you are better: mihi bene erat pullo, i. e. I enjoyed a meal upon, H.: bene habet, it is well: bene dicere haud absurdum est, S.: alcui bene dicere, to praise: vertere Ad bene dicendum, i. e. eulogy, H.: nec bene nec male dicta, cheers nor imprecations, L.: Bene dixti, you are right, T.: bene audire, see audio: bene agere cum aliquo, to treat well, T.: Di tibi Bene faciant, do you good, T.: bene sane facis, sed, etc., many thanks, but, etc.: Bene factum, I am glad of it, T.: bene facit Silius qui transegerit, I am glad that: bene facta male locata male facta arbitror, favors: quid bene facta iuvant, V.: bene factorum recordatio, good deeds: bene gratia facti, V.: bene gesta res p., well administered: occasio rei bene gerendae, a chance of success, Cs.: nec (res) gesturos melius sperare poterant, L.: qui de me optime meriti sunt, have done me excellent service: de re p. bene mereri, to be useful to the state: bene meritus civis: quod bene verteret, turn out well, L.: Di vortant bene Quod agas, bring out well, T.: bene Pericles (sc. dixit): melius hi quam nos (sc. faciebant): quod (imperium) si (ei) sui bene crediderint cives, did well to intrust to him, etc., L.: melius peribimus quam, etc., it will be better for us to perish, L. — Of intensity, very, quite: sermo bene longus: fidum pectus, H.: lubenter, T.: penitus, very intimately: notus, widely, H.: bene plane magnus (dolor) videtur, exceedingly: bene ante lucem venire, some time: mane, very early: tutus a perfidiā, entirely, L.: scelerum si bene paenitet, heartily, H.
    * * *
    nymph; (semi-divine female nature/water spirit); water; bride; young maiden

    Latin-English dictionary > nymphē

  • 22 blanditia

    blandĭtĭa, ae ( blandĭtĭes, ēi, in abl., App. M. 9, p. 230, 11), f. [blandus].
    I.
    The quality of one blandus; a caressing, flattering, flattery (mostly in an honorable sense; cf. on the contrary, assentatio and adulatio; class in prose and poetry; most freq. in plur.).
    (α).
    Sing.:

    haec meretrix meum erum blanditiā intulit in pauperiem,

    Plaut. Truc. 2, 7, 21:

    viscus merus vostra'st blanditia,

    id. Bacch. 1, 1, 16:

    in cive excelso atque homine nobili blanditiam, ostentationem, ambitionem notam esse levitatis,

    Cic. Rep. 4, 7, 7 (ap. Non. p. 194, 27):

    nullam in amicitiā pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem,

    id. Lael. 25, 91:

    occursatio et blanditia popularis,

    id. Planc. 12, 29; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 41; Prop. 1, 16, 16 al. —
    (β).
    Plur., flatteries, blandishments, allurements, = blandimenta: puerique parentum blanditiis facile ingenium fregere superbum, caresses, * Lucr. 5, 1018; Plaut. Poen. 1, 1, 8:

    quot illic (sc. in amore) blanditiae, quot illic iracundiae sunt!

    id. Truc. 1, 1, 7:

    ut blanditiis suis suam voluptatem expleat,

    Ter. Hec. 1, 1, 11:

    quam (benevolentiam civium) blanditiis et adsentando conligere turpe est,

    Cic. Lael. 17, 61:

    tantum apud te ejus blanditiae flagitiosae voluerunt, ut, etc.,

    id. Verr. 2, 3, 26, § 65:

    hereditates... malitiosis blanditiis quaesitae,

    id. Off. 3, 18, 74; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 5:

    blanditiis ab aliquo aliquid exprimere,

    id. Att. 1, 19, 9:

    muliebres,

    Liv. 24, 4, 4:

    virorum factum purgantium,

    id. 1, 9, 16:

    fallaces,

    Tac. A. 14, 56:

    verniles,

    id. H. 2, 59; Suet. Aug. 53 al.; cf. also Tib. 1, 1, 72; 1, 2, 91; 1, 4, 71; 1, 9, 77; Prop. 4 (5), 6, 72; Ov. Am. 1, 4, 66; id. M. 1, 531; 4, 70; 6, 626; 6, 632; 6, 685; 7, 817; 10, 259; 12, 407; 14, 19; id. H. 13, 153; Plin. 8, 5, 5, § 14.—
    II.
    Trop., pleasure, delight, enticement, charm, allurement (cf. blandus, II. A., and blandior, II. B.):

    blanditiis praesentium voluptatum deliniti atque corrupti,

    Cic. Fin. 1, 10, 33: attrita cotidiano actu forensi ingenia optime rerum talium blanditia (i. e. lectione poëtarum) reparantur. Quint. 10, 1, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > blanditia

  • 23 clarus

    clārus, a, um, adj. [kindr. with Germ. klar; Engl. clear; cf. clamo], clear, bright (opp. obscurus, caecus; very freq. in all periods, and in all kinds of composition).
    I.
    Lit.
    A.
    Relating to the sight, clear, bright, shining, brilliant, etc.
    (α).
    Absol.:

    luce clarā et candidā,

    Plaut. Am. 1, 3, 49:

    ut mulierum famam multorum oculis lux clara custodiat,

    open day, Cic. Leg. 2, 15, 37; cf.:

    frequentissimā celebritate et clarissimā luce laetari,

    id. Cael. 20, 47:

    lumen,

    Lucr. 3, 1:

    oculorum lumina,

    id. 4, 825; cf.:

    mundi lumina (i.e. sol et luna),

    Verg. G. 1, 5:

    oculi,

    Cato, R. R. 157, 10:

    incendia,

    Verg. A. 2, 569:

    lucerna,

    Hor. S. 2, 7, 48:

    scintillae ignis,

    Lucr. 6, 163:

    fulmina,

    id. 6, 84:

    vestis splendor,

    id. 2, 52:

    color,

    id. 5, 1258; cf.:

    color clarissimus,

    id. 2, 830:

    candor,

    id. 4, 232:

    loca,

    id. 5, 779 al.:

    caelum,

    Tac. A. 1, 28:

    nox,

    id. Agr. 12:

    pater omnipotens clarus intonat,

    in the clear sky, Verg. A. 7, 141 Serv.; cf. Cic. Arat. 4:

    sidus,

    Hor. C. 4, 8, 31:

    clarissimae gemmae,

    Cic. Verr. 2, 4, 27, § 62; cf.

    lapides,

    Hor. C. 4, 13, 14:

    vitrum,

    Ov. M. 4, 355:

    purpurarum sidere clarior usus,

    Hor. C. 3, 1, 42.—
    (β).
    With abl.:

    speculo,

    Plaut. Most. 3, 1, 112 dub.:

    argento clari delphines,

    Verg. A. 8, 673:

    rutilis squamis,

    id. G. 4, 93:

    ferrugine,

    id. A. 9, 582; cf. id. ib. 11, 772 Wagn.:

    auro gemmisque corona,

    Ov. M. 13, 704; 2, 2; 11, 359:

    albo Lucifer exit Clarus equo,

    id. ib. 15, 190:

    claraeque coruscis Fulguribus taedae,

    Lucr. 5, 295 al. —
    * 2.
    Poet., of the wind (cf.: albus, candidus, and in Gr. lampros anemos; v. Lidd. and Scott under lampros), making clear, i. e. bringing fair weather:

    aquilo,

    Verg. G. 1, 460 Forbig. ad loc.—
    B.
    Relating to the hearing, clear, loud, distinct:

    clarā voce vocare,

    Lucr. 4, 711; Cic. Clu. 48, 134; id. Caecin. 8, 22; Liv. 7, 31, 12; 42, 25, 12; Ov. M. 3, 703:

    lectio,

    Cels. 1, 2:

    clariore voce,

    Caes. B. G. 5, 30; cf. Cic. Tusc. 5, 7, 19:

    sonor,

    Lucr. 4, 567:

    clamor,

    Plaut. Poen. 5, 3, 27:

    plausus,

    id. As. Grex. 6:

    plangor,

    Ov. M. 4, 138:

    latratus,

    id. ib. 13, 806:

    ictus,

    id. ib. 2, 625:

    strepitus, Suet. Vit. Luc.: vox (opp. obtusa),

    Quint. 11, 3, 15; 9, 4, 136 Spald.:

    spiritus,

    id. 11, 3, 55; cf. id. 11, 3, 41 and 82:

    syllabae clariores,

    id. 8, 3, 16.—
    II.
    Trop.
    A.
    Clear, manifest, plain, evident, intelligible (syn.:

    planus, apertus, perspicuus, dilucidus, etc.): vide ut mi haec certa et clara attuleris,

    Ter. Hec. 5, 4, 1 Ruhnk.; cf.:

    omnia non properanti clara certaque erunt,

    Liv. 22, 39, 22:

    clara res est, quam dicturus sum, totā Siciliā celeberrima atque notissima,

    Cic. Verr. 2, 3, 25, § 61; 2, 5, 38, § 101; id. Tusc. 1, 32, 78:

    luce sunt clariora nobis tua consilia,

    id. Cat. 1, 3, 6:

    id quod est luce clarius,

    id. Tusc. 1, 37, 90:

    si ea, quae dixi, sole ipso inlustriora et clariora sunt,

    id. Fin. 1, 21, 71; id. Div. 1, 3, 6:

    caecis hoc satis clarum est,

    Quint. 12, 7, 9:

    lumen eloquentiae,

    id. 3, 8, 65; cf. id. 12, 10, 15; 11, 1, 75:

    in narrando (T. Livius) clarissimi candoris,

    id. 10, 1, 101 Spald. and Frotsch.:

    Massinissam regem post LXXXVI. annum generasse filium clarum est,

    Plin. 7, 14, 12, § 61:

    somno clarius,

    Ov. F. 3, 28:

    exempla,

    Tac. Or. 8; id. A. 4, 11:

    documenta,

    id. ib. 6, 22.—
    B.
    Brilliant, celebrated, renowned, illustrious, honorable, famous, glorious, etc. (cf.: illustris, insignis, eximius, egregius, praestans, nobilis; a favorite epithet, esp. in the sup., like fortissimus, designating the highest praise of the honor-loving Roman; hence, a standing title, at all times, of distinguished public characters, as consuls, proconsuls, pontifices, senators, etc.):

    nobilitas,

    Plaut. Rud. 4, 2, 28;

    opp. to obscurus,

    Lucr. 1, 639; so Quint. 5, 10, 26: clari viri atque magni, Cato ap. Cic. Planc. 27, 66; Cic. Sest. 69, 144:

    certe non tulit ullos haec civitas aut gloriā clariores, aut auctoritate graviores,

    Cic. de Or. 2, 37, 154:

    vir fortissimus et clarissimus,

    id. Verr. 1, 15, 44; cf. id. ib. 2, 5, 58, § 153; id. de Or. 1, 45, 198; id. Clu. 48, 134:

    exempla clara et inlustria,

    id. Div. 2, 3, 8:

    pugna clara et commemorabilis,

    Plaut. Ps. 1, 5, 111:

    pax clarior majorque quam bellum fuerat,

    Liv. 10, 37, 4:

    animus abunde pollens potensque et clarus,

    Sall. J. 1, 3; so,

    facundia clara pollensque,

    id. ib. 30, 4:

    clara et magnifica,

    id. ib. 4, 8:

    clari potentesque fieri,

    id. C. 38, 1:

    familia,

    Tac. A. 2, 37; 3, 76:

    majores,

    id. ib. 4, 61: pater si in Equestri gradu clarus, clarior vitricus, Plin. [p. 350] Ep. 2, 13, 4:

    clarissimi consules,

    id. ib. 7, 33, 8:

    generis clarissimus auctor,

    Ov. P. 2, 9, 19:

    clarissima civitas,

    Nep. Thras. 2, 1:

    apud Germanicos quoque (Titus),

    Tac. H. 2, 77:

    scriptores,

    id. A. 1, 1.—
    (β).
    With abl.:

    clariores gloriā,

    Cic. de Or. 2, 37, 154; v. supra:

    arte medicinae,

    Quint. 3, 6, 64:

    eloquendi suavitate,

    id. 10, 1, 83:

    sententiis,

    id. 10, 1, 90:

    Juppiter giganteo triumpho,

    Hor. C. 3, 1, 7:

    agendis causis,

    id. Ep. 1, 7, 47:

    Ajax toties servatis Achivis,

    id. S. 2, 3, 194:

    bello,

    Tac. Agr. 29; id. H. 3, 44:

    gens memoriā nominis,

    id. ib. 1, 67:

    Cluvius Rufus eloquentiā,

    id. ib. 4, 43.—
    (γ).
    With in:

    in arte tibiarum,

    Quint. 2, 3, 3; cf.:

    clarissimi in eā scientiā,

    Plin. 36, 5, 4, § 11:

    in litteris,

    Quint. 1, 6, 35:

    in agendo,

    id. 12, 10, 49:

    in foro,

    id. 10, 5, 14:

    in contionibus,

    id. 12, 2, 7; 12, 10, 49.—
    * (δ).
    With ex:

    ex doctrinā nobilis et clarus,

    Cic. Rab. Post. 9, 23.—
    (ε).
    With ob:

    ob obscuram linguam,

    Lucr. 1, 639:

    ob id factum,

    Hor. Ep. 2, 2, 32; cf.:

    urbs clara ob insignem munimento naturali locum,

    Liv. 24, 39, 8.—
    (ζ).
    With ab:

    Trojanoque a sanguine clarus Acestes,

    Verg. A. 1, 550.—
    (η).
    With gen.:

    artis ejus,

    Plin. 37, 1, 4, § 8.—
    2.
    As a title:

    clarissimus vir,

    Cic. Att. 15, 20, 2; cf. id. ib. 14, 11, 1:

    clarissimi consules,

    Plin. Ep. 7, 33, 8; cf. Dig. 49, 14, 18; Lampr. Elag. 4;

    Alex. Sev. 21 al.: permitto tibi vir clarissime Veiento (a senator), dicere,

    Plin. Ep. 9, 13, 19; so,

    ordo = senatorius,

    Vop. Aur. 18 fin.; cf. also Isid. Orig. 9, 4, 12.—
    b.
    Meton., of the wives of such distinguished public characters:

    clarissimae feminae,

    Dig. 1, 9, 8.—
    c.
    In a bad sense, notorious:

    minus clarum putavit fore quod de armario quam quod de sacrario esset ablatum,

    Cic. Verr. 2, 4, 12, § 27; 2, 1, 19, § 50; 2, 4, 12, § 29:

    ecquid hoc totā Siciliā clarius, ecquid indignius? etc.,

    id. ib. 2, 5, 7, §

    16: populus (sc. Campanus), luxuriā superbiāque clarus,

    Liv. 7, 31, 6.—Hence, adv.: clārē (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    1.
    Of sight (acc. to I. A.), brightly, clearly:

    clare oculis video,

    Plaut. Mil. 3, 1, 35:

    clare fulgens caesaries,

    Cat. 66, 9:

    occidere,

    of a star, Col. 11, 2, 52.— Comp.:

    clarius micare,

    Plin. 10, 20, 22, § 43:

    nitere,

    Stat. S. 4, 1, 4. — Sup.:

    clarissime lucere,

    Vitr. 9, 4.—
    2.
    Of hearing (acc. to I. B.), clearly, distinctly, plainly, aloud:

    clare recitare,

    Plaut. Pers. 4, 3, 30: plaudite, id. Am. fin.; cf. id. Bacch. fin.:

    dic,

    Ter. And. 4, 4, 15 Ruhnk.:

    gemere,

    Cic. Att. 2, 20, 3:

    res clare enuntiare,

    Quint. 8, 3, 62:

    sonare,

    id. 11, 3, 55:

    exscreare,

    id. 11, 3, 160:

    maledicere,

    Suet. Vit. 14 et saep.:

    palam et clare,

    id. Claud. 3; cf. Mart. 7, 92, 5.— Comp.:

    clarius fabulari,

    Suet. Calig. 22.— Sup.:

    pisces clarissime audiunt,

    Plin. 10, 70, 89, § 193; Vitr. 5, 3.—
    II.
    Trop.
    1.
    Mentally (acc. to II. A.), distinctly, intelligibly, clearly:

    clare atque evidenter ostendere,

    Quint. 8, 3, 86; cf. id. 4, 1, 1:

    aliquid intellegere,

    Plin. 37, 2, 6, § 16. — Comp.: eo clarius id periculum apparet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 2; so,

    clarius intellegi,

    Quint. 2, 5, 7:

    clarius elucebit,

    id. 12, 1, 26:

    clarius ostendemus,

    id. 2, 17, 25 al. — Sup., Quint. 9, 1, 19.—
    2.
    Morally (acc. to II. B.), illustriously, honorably (very rare):

    clarius exsplendescebat,

    Nep. Att. 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > clarus

  • 24 decus

    1.
    dĕcus, ŏris, n. [Sanscr. daças, fame; Gr. doxa; cf. decet], any thing that ornaments, embellishes, adorns, honors, etc.; ornament, grace, embellishment, splendor, glory, honor, dignity (class. and freq.; a favorite word with Cicero, in oratorical lang.).
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    hostium spolia, decora atque ornamenta fanorum,

    Cic. Verr. 2, 4, 44; cf.:

    senator populi Romani, splendor ordinis, decus atque ornamentum judiciorum,

    id. Caecin. 10, 28; so,

    too, decus ornamentumque senectutis,

    id. de Or. 1, 45, 199; id. Prov. Cons. 11, 28:

    ut hominis decus ingenium, sic ingenii ipsius lumen est eloquentia,

    id. Brut. 15, 59; cf. id. Phil. 2, 22, 54:

    ad decus et ad laudem civitatis,

    id. N. D. 1, 4; cf. id. Brut. 97; cf. also id. Fin. 1, 10 fin.; id. Ac. 1, 9, 33:

    dignitatem et decus sustinere,

    id. Off. 1, 34, 124 et saep.:

    O decus Phoebi et dapibus supremi Grata testudo Jovis,

    Hor. Od. 1, 32, 13:

    lucidum caeli,

    id. Carm. Sec. 2:

    equitum Maecenas,

    id. Od. 3, 16, 20; cf. id. ib. 1, 1, 2 and id. ib. 2, 17, 4: electos juvenes simul et decus innuptarum, the ornaments, i. e. the most beautiful of the maidens, Catull. 64, 78 al.:

    castique decus servare pudoris,

    Ov. M. 13, 480:

    oris,

    i. e. beauty, id. ib. 3, 422:

    decus Asteriae = Asteria decens or pulchra,

    Verg. Cul. 15.—
    (β).
    Absol.: haec omnia, quae habent speciem gloriae contemne...;

    verum decus in virtute positum est,

    Cic. Fam. 10, 12 fin.:

    divitiae, decus, gloria in oculis sita sunt!

    Sall. C. 20, 14; cf. id. ib. 58, 8; id. J. 3 fin.:

    regium,

    id. ib. 72, 2; cf.

    regale,

    Ov. M. 9, 690:

    decus enitet ore,

    Verg. A. 4, 150:

    superimpositum capiti,

    Liv. 1, 34:

    (columnas) scenis decora alta futuris,

    Verg. A. 1, 429:

    muliebre,

    i. e. chastity, Liv. 1, 58:

    immemores decoris liventia pectora tundunt,

    i. e. of their bodily charms, Ov. M. 8, 536:

    imperatori nobilitas, quae antea decori, invidiae esse,

    Sall. J. 73, 4:

    vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae,

    Verg. E. 5, 32:

    Pilumno quos ipsa decus dedit,

    id. A. 12, 83.—
    II.
    Transf.
    (α).
    A deed of honor:

    tanti decoris testis,

    Tac. A. 15, 50.—Esp., plur., decora, honorable achievements, valiant deeds:

    cum multa referret sua familiaeque decora,

    Liv. 3, 12, 2:

    militiae decora,

    id. 2, 23, 4:

    belli,

    id. 6, 20, 7 (cf.:

    dedecora militiae,

    id. 3, 51, 12):

    Lacedaemonii vetera, Macedones praesentia decora intuebantur,

    Curt. 6, 1, 8.—
    (β).
    Renowned ancestors:

    inter nobiles, et longa decora praeferentes, novitas mea enituit?

    Tac. A. 14, 53; id. Hist. 1, 15.—
    III.
    Esp., moral dignity, virtue, honor:

    cum quod decus antiqui summum bonum esse dixerunt, hic solum bonum dicat, etc.,

    Cic. Leg. 1, 21, 55 (for which, shortly before, solum bonum esse quod honestum esset):

    quos (sc. Epicureos) nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est,

    id. Fin. 2, 14, 44;

    so with honestas,

    id. Fin. 2, 17, 56; cf. ib. 2, 11, 35; id. Off. 1, 5 fin.:

    sed ei (sc. Semproniae) cariora semper omnia quam decus atque pudicitia fuit,

    Sall. C. 25, 3; 54, 5.
    2.
    dĕcus, i, m., v. decussis, init.

    Lewis & Short latin dictionary > decus

  • 25 lavo

    lăvo, lāvi, lautum, lăvātum and lōtum (in class. prose, perf. lāvi; sup. always lavātum; perf. part. lautus; the other forms of the first conj. Also, pres. lavĕre; second pers. lavis, ante-class. and poet.; cf. Diom. 1, p. 377; v. Neue, Formenl. second ed. 2, p. 420), 1 and 3, v. a. and n. [Gr. lu- in luthron; strengthened in louô, loutron; cf. loWetron; Lat. luo (pol-luo, etc.), diluvium, lutus], to wash, bathe, lave.
    I.
    Lit.:

    si inquinata erit lavito,

    Cato, R. R. 65: puerum, Enn. ap. Non. 504, 17; Plaut. Truc. 5, 10:

    manus lavite,

    Titin. ib. 22:

    manus lava,

    Cic. de Or. 2, 60, 246: cum jam manus pransores lavarent, Veran. ap. Macrob. S. 3, 6, 14.—Mid.: cum soceris generi non lavantur, do not bathe themselves or bathe, id. Off. 1, 35, 129:

    lavantur in fluminibus,

    Caes. B. G. 4, 1:

    cur te lautum voluit occidere?

    Cic. Deiot. 7, 20:

    lautis manibus,

    Hor. S. 2, 3, 282:

    lotis pedibus,

    Plin. 24, 11, 62, § 103:

    vestimenta lota,

    Petr. 30 fin.:

    qui it lavatum in balineas,

    Plaut. Rud. 2, 3, 51; so,

    eo lavatum,

    id. Aul. 3, 6, 43; id. Stich. 4, 1, 62; Ter. Eun. 3, 5, 44; 52; id. Heaut. 4, 1, 42:

    (venias) vasa lautum, non ad cenam dico,

    Plaut. Stich. 4, 2, 15.—
    (β).
    Neutr.:

    pisces ego credo, qui usque dum vivunt, lavant, Minus diu lavere, quam haec lavat Phronesium,

    Plaut. Truc. 2, 3, 1 sqq.:

    illa si jam laverit, mihi nuncia,

    Ter. Heaut. 4, 1, 5:

    lavanti regi dicitur nuntiatum, hostes adesse,

    Liv. 44, 6.—
    B.
    Transf., to wet, moisten, bedew:

    eas (tabellas) lacrimis lavis,

    Plaut. Ps. 1, 1, 8:

    si... neque quicquam captumst piscium, salsi lautique pure domum redimus clanculum,

    soaked, id. Rud. 2, 1, 12; Lucr. 5, 950:

    lacrimis vultum lavere profusis,

    Ov. M. 9, 680; Luc. 6, 709;

    esp. of bloodshed: lavit ater corpora sanguis,

    Verg. G. 3, 221:

    lavit improba teter Ora cruor,

    id. A. 10, 727:

    sanguine largo Colla,

    id. ib. 12, 722:

    arma cerebro,

    Val. Fl. 4, 153:

    his (rivis) nunc illa viridia, nunc haec, interdum simul omnia lavantur,

    Plin. Ep. 5, 6, 40; cf.

    of rivers: flavus quam Tiberis lavat,

    Hor. C. 2, 3, 18; id. Epod. 16, 28;

    of the ocean: quas Oceani refluum mare lavit arenas,

    Ov. M. 7, 267.—
    II.
    Trop., to wash away:

    venias nunc precibus lautum peccatum tuum,

    Ter. Phorm. 5, 7, 80:

    dulci Mala vino lavere,

    Hor. C. 3, 12, 2.—Hence, lautus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., washed, bathed, laved (very rare): nam itast ingenium muliebre;

    bene quom lauta tersa ornata fictast, infectast tamen,

    Plaut. Stich. 5, 5, 4: in double meaning with C., v. infra: lautam vis an nondum lauta quae sit? Pa. Siccam, at sucidam, Plaut. Mil. 3, 1, 192 Lorenz ad loc.—
    B.
    Hence, transf., neat, elegant, splendid, sumptuous, luxurious: tute tibi puer es;

    lautus luces cereum,

    i. e. in a fine dress, Plaut. Curc. 1, 1, 9:

    nihil apud hunc lautum, nihil elegans, nihil exquisitum,

    Cic. Pis. 27, 67:

    lauta supellex,

    id. de Or. 1, 36, 165: lautum victum et elegantem colere, id. Fragm. ap. Non. 337, 27:

    magnificum et lautum,

    id. Fam. 9, 16, 8:

    lautiora opera,

    Plin. 16, 15, 26, § 67:

    lauto cenare paratu,

    Juv. 14, 13:

    epulae lautiores,

    Stat. S. 1, 6, 32:

    lautissima vina,

    Plin. 14, 13, 15, § 92:

    lautissima cena,

    Plin. Ep. 9, 17:

    praetor,

    Juv. 14, 257:

    lautum et copiosum patrimonium,

    rich, splendid, noble, Cic. Rab. Post. 14, 38:

    in civitate Halaesina tam lauta, tamque nobili,

    wealthy, id. Fam. 13, 32, 1:

    valde jam lautus es, qui gravere litteras ad me dare,

    you are now very grand, id. ib. 7, 14, 1:

    homines lauti et urbani,

    noble, distinguished, id. Verr. 2, 1, 6, § 17:

    libertis minus lautis servisque nihil defuit: nam lautiores eleganter accepti,

    id. Att. 13, 52, 2:

    certumque fit... cocos tum panem lautioribus coquere solitos,

    for the rich, Plin. 18, 11, 28, § 108: orborum lautissimus. Juv. 3, 221.—
    (β).
    With inf.:

    rhombos libertis ponere lautus,

    splendid, Pers. 6, 23.—
    C.
    Trop., noble, glorious, etc.: beneficentiae et liberalitatis est ratio duplex: nam aut opera benigne fit indigentibus, aut pecunia: facilior est haec posterior, locupleti praesertim: sed illa lautior ac splendidior, nobler, [p. 1045] more glorious, Cic. Off. 2, 15, 52:

    lautum negotium,

    honorable, id. Att. 6, 1, 13:

    omnium hortensiorum lautissima cura asparagis,

    the most diligent, the nicest, Plin. 19, 8, 42, § 145:

    lautus habetur,

    a gentleman, Juv. 11, 1; 1, 67.—Hence, adv.: lautē, neatly, elegantly, splendidly, sumptuously.
    1.
    Lit.:

    laute exornatus,

    Plaut. Cas. 4, 1, 10:

    facete, lepide, laute,

    Ter. Eun. 3, 1, 37:

    vivere,

    Nep. Chabr. 3:

    res domesticas lautius tueri,

    Cic. Tusc. 1, 1, 2:

    lautius accipi,

    Suet. Calig. 55.—
    2.
    Trop., excellently, beautifully, finely:

    loquitur laute,

    Plaut. Mil. 4, 4, 25:

    militem laute ludificari,

    id. ib. 4, 4, 25:

    munus administrasti tuum,

    Ter. Ad. 5, 1, 2.— Comp.:

    si quis existat, qui putet nos lautius fecisse, quam orationis severitas exigat,

    that I have made more use of ornament, Plin. Ep. 2, 5.— Sup.: hodie me ante omnes comicos stultos senes Versaris atque emunxeris lautissime, Poët. ap. Cic. Lael. 26, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > lavo

  • 26 pater

    păter, tris (old gen PATRVS. Inscr Corp. Lat. 1469; dat PATRE, ib 182), m. [Sanscr. root pā, to nourish, protect; Lat. pasco; hence, Zend, patar, protector; Gr. patêr; Sanscr pitri; Engl. father; Germ. Vater], a father, sire.
    I.
    Lit. Aes. Ehem, pater mi, tu hic eras? De Tuus hercle vero et animo et patura pater, Ter. Ad. 5, 7, 3:

    patre certo nasci,

    Cic. Rosc. Am. 16, 46:

    Servius Tullius captivā Corniculanā natus, patre nullo, matre servā,

    i. e. by an unknown father, Liv. 4, 3:

    SI PATER FILIVM TER VENVM DVIT FILIVS A PATRE LIBER ESTO, Lex XII. Tab.: CORNELIVS SCIPIO BARBATVS GNAIVOD PATRE PROGNATVS, Epit. of the Scipios: ego a patre ita eram deductus,

    by my father, Cic. Lael. 1, 1:

    aliquem patris loco colere debere,

    id. Phil. 2, 38, 99.—
    II.
    Transf.
    A.
    The father as head and rep resentative of the household, esp., paterfamilias and paterfamiliae:

    pauci milites patresque familiae recepti,

    Caes. B. C. 2, 44:

    quemeunque patrem familiae arripuissetis,

    Cic. de Or. 1, 43; v. familia.—
    B.
    In plur.: patres, fathers, forefathers:

    patrum nostrorum aetas,

    Cic. Or. 5, 18:

    memoria patrum,

    id. de Or. 1, 40, 181:

    apud patres nostros,

    id. Off. 3, 11, 47:

    patres majoresque nostri,

    id. Div. in Caecil. 21, 69:

    Dominus Deus patrum vestrorum, Vulg Exod 3, 15: descenderunt patres tui in Aegyptum,

    id. Deut. 10, 22.—So in sing (eccl. Lat.): dixitque Jacob;

    Deus patris mei Abraham, etc.,

    Vulg. Gen. 32, 9: quod juravit ad Abra. [p. 1314] ham patrem nostrūm, id. Luc. 1, 73.—
    C.
    PATRES for parentes, parents, Inscr. Grut. 707, 5; 656, 2; 692, 1; 704, 1.—
    D.
    As a title of honor, father. —Of a deity, esp. of Jupiter: divum pater atque hominum rex, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 179 Vahl.); cf.: pater optime Olimpi, id. ap. Oros. 6, 1 (Ann. v. 198 ib.):

    ipse pater mediā nimborum in nocte coruscā Fulmina molitur dextrā,

    Verg. G. 1, 328:

    Gradivumque patrem Geticis qui praesidet arvis,

    id. A. 3, 35:

    pater Lemnius,

    i. e. Vulcan, id. ib. 8, 454:

    Bacche pater,

    Hor. C. 3, 3, 13; cf.

    Lenaeus,

    i. e. Bacchus, Verg. G. 2, 7:

    pater Silvane,

    Hor. Epod. 2, 21: Quirine pater, Enn. ap. Non. 120, 1 (Ann. v. 121 Vahl.): pater Tiberine, id. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 55 ib.); of the Tiber, Liv. 2, 10:

    Apenninus,

    Verg. A. 12, 703 Wagner:

    pater Aeneas,

    id. ib. 1, 699.—Of the creative or generative powers of nature as deities:

    pater Aether,

    Lucr. 1, 250: aequoreus, i. e. Ocean, Col. poët. 10, 200.—As an honorable designation applied to senators:

    principes, qui appellati sunt propter caritatem patres,

    Cic. Rep. 2, 8, 14:

    patres ab honore patriciique progenies eorum appellati,

    Liv. 1, 8.—Hence, patres = patricii, opp. to plebeii:

    quā re ad patres censeo revertare: plebeii quam fuerint importuni, vides,

    Cic. Fam. 9, 21, 3 fin.:

    patres conscripti, v. conscribo: pater patrum, pater sacrorum, pater nomimus, the title given to the high-priest of Mithras,

    Inscr. Grut. 28, 2; 315, 5; 1102, 2; Inscr. Orell. 5059: patratus, v. h. v. under patro, P. a.—Of the founder of a school:

    Zeno, pater Stoicorum,

    Cic. N. D. 3, 9, 23;

    of a teacher, as a source or creator: Isocrates pater eloquentiae,

    Cic. de Or. 2, 3, 10:

    Herodotus pater historiae,

    id. Leg. 1, 1, 5: pater patriae, the father of his country, of Cicero, Cic. Pis. 3, 6:

    quem Q. Catulus, quem multi alii saepe in senatu patrem patriae nominarant,

    id. Sest. 57, 121; cf.:

    Roma patrem patriae Ciceronem libera dixit,

    Juv. 8, 245.—So of Marius:

    C. Marium quem vere patrem patriae... possumus dicere,

    Cic. Rab. Perd. 10, 27;

    of Trajan, and other emperors: at tu etiam nomen patris patriae recusabas,

    Plin. Pan. 21; cf. Sen. Clem. 1, 14, 2; Suet. Caes. 76; id. Tib. 26; id. Ner. 8; cf.

    also: pater senatūs,

    Tac. A. 11, 25; Ov. F. 2, 127; id. Tr. 2, 39; 181; id. P. 1, 1, 36:

    pater orbis,

    id. F. 3, 72; Stat. S. 1, 4, 95; 4, 8, 20.—As a term of respect:

    pater Aeneas,

    Verg. A. 5, 348;

    esp., to an old man,

    Plaut. Most. 4, 2, 36; Verg. A. 5, 521; so id. ib. 533.—
    E.
    In eccl. Lat., the Supreme Being, God:

    sicut enim Pater habet vitam in semet ipso,

    Vulg. Joan. 5, 26:

    confiteor tibi, Pater Domine caeli et terrae,

    id. Luc. 10, 21:

    Pater caelestis,

    id. Matt. 5, 48; 18, 35:

    Pater vester qui in caelis est,

    id. ib. 23, 9:

    Pater noster, qui es in caelis,

    id. ib. 6, 9:

    adorabunt Patrem,

    id. Joan. 4, 23; id. Act. 1, 7 saep.—
    * F.
    Pater cenae, the host, Hor. S. 2, 8, 7:

    misericordiarum,

    Vulg. 2 Cor. 1, 3. —Hence, by way of opposition, *
    G.
    Pater esuritionum, the father of hunger-pains, said of a very poor man who suffers from hunger, Cat. 21, 1.—
    H.
    Of animals, sire:

    virque paterque gregis,

    Ov. A. A. 1, 522; Petr. 133 fin.; Col. 6, 37, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > pater

См. также в других словарях:

  • Most Honorable Order of Omukama Chwa II Kabalega — The Most Honourable Order of Duty and Inflexibility of Omukama Chwa II Kabalega and Saint Thomas More Great Coat of Arms of the Order Awarded by Omukama of Bunyoro …   Wikipedia

  • most honorable — used as a courtesy title for marquesses and also applied to certain distinguished bodies (as the Order of the Bath and the Privy Council) …   Useful english dictionary

  • Honorable Order of the Blue Goose, International — The Honorable Order of the Blue Goose, International is a fraternal and charitable organization of men and women that work in the insurance industry. The group was founded in 1906 near Milwaukee, Wisconsin, United States.Each chapter convenes at… …   Wikipedia

  • lookers-on see most of the game — Recently also often with onlooker(s). 1529 J. PALSGRAVE in Acolastus (EETS) p. xxxviii. It fareth between thee and me as it doth between a player at the chess and a looker on, for he that looketh on seeth many draughts that the player considereth …   Proverbs new dictionary

  • Lives of the Most Eminent Literary and Scientific Men — Vies des hommes de lettres et de science les plus éminents Page de titre du second volume de Lives of the Most Eminent Literary and Scientific Men of France (1838) L ouvrage Lives of the Most Eminent Literary and Scientific Men (Vies des hommes… …   Wikipédia en Français

  • The Honourable — The prefix The Honourable or The Honorable (abbreviated to The Hon. or formerly The Hon ble ) is a style used before the names of certain classes of persons.UsageAustraliaIn Australia, all ministers in Commonwealth, states and the Northern… …   Wikipedia

  • Le Morte d'Arthur — The Last Sleep of Arthur in Avalon (begun 1881), detail, by Edward Burne Jones (d. 1898), greatly influenced by Le Morte d Arthur throughout his career. Le Morte d Arthur (originally spelled Le Morte Darthur, Middle French for the death of Arthur …   Wikipedia

  • James K. Polk: Inaugural Address — ▪ Primary Source       Tuesday, March 4, 1845       Without solicitation on my part, I have been chosen by the free and voluntary suffrages of my countrymen to the most honorable and most responsible office on earth. I am deeply impressed with… …   Universalium

  • Whitey Bulger — James Whitey Joseph Bulger photograph taken in 1994 FBI Ten Most Wanted Fugitives Charges Racketeering influenced and corrupt organizations (RICO): Murder (19 counts) …   Wikipedia

  • Ben Kuroki — Infobox Military Person name = Ben Kuroki born = birth date and age|1917|5|16 died = placeofbirth= Gothenburg, Nebraska placeofdeath= caption = Ben Kuroki in flight jacket nickname = Most Honorable Son, Sad Saki allegiance = flagicon|United… …   Wikipedia

  • De Falsis Deis — De falsis deis, also known as ”Homily XII ” and ”On False Gods””, is one of the homilies written by Wulfstan II, Archbishop of York and was an expansion of part of one of Ælfric of Eynsham’s homilies. Both works also drew on the writing of Martin …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»