-
1 mica
mīca, ae, f. [root smic-; Gr. smikros, mikros; cf. micula; O. Germ. smahan, to belittle], a crumb, little bit, morsel, grain ( poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.mica panis,
Petr. 42:auri,
Lucr. 1, 839:marmoris,
Plin. 33, 4, 21, § 68:salis,
a grain of salt, id. 22, 14, 16, § 37:amomi,
id. 12, 18, 41, § 83:saliens (i. e. salis) mica,
Hor. C. 3, 23, 12:tus in micas friatur,
Plin. 12, 14, 32, § 65:de micis puerorum,
Vulg. Marc. 7, 28.—Transf.A.A small diningroom, Mart. 2, 59, 1; Sen. Ep. 51, 12.—B.In gen., a little bit, a grain:nulla in tam magno est corpore mica salis,
a grain of sense, Cat. 86, 3. -
2 mīca
mīca ae, f [2 MAC-], a crumb, bit, morsel, grain: saliens mica (sc. salis), H.* * *particle, grain, crumb -
3 mica
crumb, morsel, grain / small loaf. -
4 fār
fār farris, n [1 FER-], a sort of grain, spelt (roasted and ground), L.— Corn, grain: flava farra, V.— Coarse meal, grits: olus ac far, H.: Mollivit Penates Farre pio, sacrificial meal, H., V., Tb.: torrida cum micā farra, O.— Bread: non sine farre, H.: una Farris libra, H.: caninum, coarse bread for dogs, Iu.* * *husked wheat; grain, spelt; coarse meal, grits; sacrificial meal; dog's bread -
5 saliō
saliō uī, saltus, īre [2 SAL-], to leap, spring, bound, jump, hop: calamo salientes ducere pisces, O.: de muro, L.: in aquas, O.: ultra Limites clientium, H.: per praecipitia, L.: multa in tectis crepitans salit horrida grando, V.: Farre pio et saliente micā, H.—Fig.: aliena negotia Per caput saliunt, H.* * *Isalire, salivi, salitus V TRANSsalt, salt down, preserve with salt; sprinkle before sacrificeIIsalire, salivi, saltus Vleap, jump; move suddenly/spasmodically (part of body under stress), twitch; spurt, discharge, be ejected under force (water/fluid); mount/cover (by stud)IIIsalire, salui, saltus Vleap, jump; move suddenly/spasmodically (part of body under stress), twitch; spurt, discharge, be ejected under force (water/fluid); mount/cover (by stud) -
6 ammochrysus
-
7 ammochrysos
hammŏchrysos ( amm-), i, m., = ammochrusos (gold sand), a precious stone unknown to us, perh. golden mica, Plin. 37, 11, 73, § 188; Isid. 16, 15, 5. -
8 ammochrysus
ammŏchrysus, i, m., = ammochrusos [p. 107] (gold sand), a precious stone unknown to us, perh. golden mica, Plin. 37, 11, 73, § 188. -
9 fenestra
fĕnestra, ae (also contr. festra, Enn. ap. Macr. S. 3, 12; Petr. Fragm. p. 872 Burm.; cf. Paul. ex Fest. p. 91, 6 Müll.), f. [root PHAN, in phainô, phaneros], an opening in the wall to admit the light, a window (orig. closed by two wooden shutters or by curtains, and not till the empire by sheets of mica, lapis specularis; cf.II.Dict. of Antiq. p. 520 sq.): neque fenestra, nisi clatrata,
Plaut. Mil. 2, 4, 26:fenestras indere,
id. Rud. 1, 1, 6:fenestrarum angustias quod reprehendis,
Cic. Att. 2, 3, 2:bifores,
Ov. P. 3, 3, 5: juncta, closed, * Hor. C. 1, 25, 1; cf.patulae,
Ov. M. 14, 752:reticulatae,
Varr. R. R. 3, 7, 3:se plena per insertas fundebat luna fenestras,
Verg. A. 3, 152:diversas percurrens luna fenestras,
Prop. 1, 3, 31 Burm. ad loc.:fenestram in arca facies,
Vulg. Gen. 6, 16 et saep.—Transf.1.A loop-hole for arrows, etc.:2.(in turri) fenestras ad tormenta mittenda, in struendo reliquerunt,
Caes. B. C. 2, 9 fin. —The recess of a window:3.concludere in fenestram firmiter,
Plaut. Cas. 1, 44.—A breach made by besiegers in a wall:4.excisa trabe firma cavavit Robora et ingentem lato dedit ore fenestram,
Verg. A. 2, 482.—Of the senses, windows for intelligence:B.ut facile intelligi possit, animum et videre et audire, non eas partes, quae quasi fenestrae sint animi,
Cic. Tusc. 1, 20, 46 —Poet., transf., of holes through the tips of the ears:II.natus ad Euphraten, molles quod in aure fenestrae Arguerint,
Juv. 1, 104.—Trop., an entrance, admission, opportunity, inlet, occasion [p. 735] (very seldom):hui quantam fenestram ad nequitiam patefeceris!
Ter. Heaut. 3, 1, 72: si hanc fenestram aperueritis, nihil aliud agi sinetis, Tiber. ap. Suet. Tib. 28. -
10 hammochrysos
hammŏchrysos ( amm-), i, m., = ammochrusos (gold sand), a precious stone unknown to us, perh. golden mica, Plin. 37, 11, 73, § 188; Isid. 16, 15, 5. -
11 hostia
hostĭa (also fostia), ae, f. [2. hostio, acc. to Paul. ex Fest. p. 102 Müll.], an animal sacrificed, a victim, sacrifice (cf.: victima).I.Lit.:II.cum Trebatius doceat, hostiarum genera esse duo, unum in quo voluntas dei per exta disquiritur, alterum, in quo sola anima deo sacratur, unde etiam haruspices animales has hostias vocant,
Macr. S. 3, 5, 1:illud ex institutis pontificum et haruspicum non mutandum est, quibus hostiis immolandum cuique deo,
Cic. Leg. 2, 12, 29:ea prodigia partim majoribus hostiis partim lactentibus procurarentur,
Liv. 22, 1, 15:majoribus hostiis rem divinam facere,
id. 31, 5, 3:Veneri immolare hostiam,
Plaut. Poen. 2, 2:hostiis propitiare Venerem,
id. ib. 4, 2, 25; cf.v. 27: Pseudole, arcesse hostias, Victimas, lanios, ut ego huic sacrificem summo Jovi,
id. Ps. 1, 3, 93:hostias immolare,
Cic. Div. 1, 42, 93:hostias ad sacrificium praebere... hostias redimere (used interchangeably with victimae),
id. Inv. 2, 31, 96 sq.:hostiae omnibus locis immolabantur,
Hirt. B. G. 8, 51, 3:C. Mario per hostias dis supplicanti,
Sall. J. 63, 1:nondum cum sanguine sacro Hostia caelestes pacificasset heros,
Cat. 68, 76:ad scelus perficiendum caesis hostiis (shortly before: nocturna sacrificia),
Cic. Clu. 68, 194:mactata hostia,
Hor. C. 1, 19, 16:non sumptuosa blandior hostia Mollivit aversos Penates Farre pio et saliente mica,
id. ib. 3, 23, 18:quadraginta hostiis sacrificare,
Liv. 41, 19, 2:hostiis piare prodigia,
Tac. H. 5, 13:si primis hostiis litatum non est,
Gell. 4, 6, 6:ruminalis,
Plin. 8, 51, 77, § 206: maximam hostiam ovilli pecoris appellabant, non ab amplitudine corporis sed ab animo placidiore, Paul. ex Fest. p. 126 Müll.:(Galli) humanis hostiis aras ac templa funestant,
Cic. Font. 10, 21 (for which:Galli pro victimis homines immolant,
Caes. B. G. 6, 16, 2); cf.:humanis hostiis litare,
Tac. G. 9:humana,
Plin. 8, 22, 34, § 82.—Collect., Verg. A. 1, 334.—Transf., Hostia, a group of stars belonging to the constellation Centaurus, Hyg. Astr. 3, 37. -
12 inimica
ĭnĭmīcus, a, um ( gen. plur.: ĭnĭmī-cūm, Plaut. As. 2, 2, 14), adj. [2. in-amicus], unfriendly, hostile, inimical.I.Adj.A.Of persons:B.quod eos infenso animo atque inimico venisse dicatis,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149; id. Phil. 10, 10, 21; cf.:quam inimico vultu intuitur,
Plaut. Capt. 3, 4, 25:inter omnia inimica infestaque,
Liv. 22, 39, 13:Clodius inimicus est nobis,
Cic. Att. 2, 21, 6; 11, 10, 2; id. Div. in Caecil. 9, 28; cf. in sup.:Hannibal nomini Romano,
Nep. Hann. 7, 3; Cic. Fin. 1, 2, 4:animorum motus inimicissimi mentis,
Cic. Tusc. 4, 15, 34.—Of inanim. things, hurtful, injurious:2.raphani dentibus inimici,
Plin. 19, 5, 26, § 86:(naves) accipiunt inimicum imbrem,
Verg. A. 1, 123:odor nervis,
Hor. S. 2, 4, 53:maritare ulmos nisi validas inimicum (est),
Plin. 17, 23, 35, § 203.— Comp.:nec quidquam inimicius quam illa (oratio) versibus,
Cic. Or. 57, 194; id. Fam. 3, 8, 9. — Sup.:brassica stomacho inimicissima,
Plin. 20, 9, 38, § 96.—Like hostilis, hostile:II.nomina,
Verg. A. 11, 84:tela,
id. ib. 11, 809:insigne,
spoils of a vanquished foe, id. ib. 12, 944:terra,
id. ib. 10, 295:natura inimica inter se esse liberam civitatem et regem,
Liv. 44, 24, 2:in hostili terra, inter omnia inimica infestaque,
id. 22, 39, 13.—Substt.A.ĭnĭmīcus, i, m., an enemy, foe, Cic. Verr. 2, 2, 24, § 58:B.quis plenior inimicorum fuit C. Mario,
id. Prov. Cons. 8, 19; Nep. Them. 9, 4; id. Alc. 4, 1; 2, 6 al.:aliquem insectari tamquam inimicum et hostem,
Liv. 39, 28, 13:paternus,
hereditary, Paul. Sent. 2, 27, 1.—ĭnĭ-mīca, ae, f.:1.cujusquam inimica,
Cic. Cael. 13, 32.— Sup.:ubi vidit fortissimum virum inimicissimum suum, certissimum consulem,
greatest enemy, Cic. Mil. 9, 25; Nep. Eum. 6, 3; id. Dat. 5, 4; id. Hann. 12, 2; cf. Zumpt, Gram. § 410, and v. iniquus, II. B. fin. — Adv., in two forms.ĭnĭmīcē, in an unfriendly manner, hostilely, inimically:2.vide quam tecum agam non inimice,
Cic. Phil. 2, 14, 34:insectari aliquem,
id. N. D. 1, 3, 5.— Comp.:infestius aut inimicius consulere,
Liv. 28, 29, 8.— Sup.:inimicissime contendere,
Cic. Quint. 21, 66.—ĭnĭmīcĭter, adv., hostilely, inimically: accensus, Acc. ap. Non. 514, 22: commoti inimiciter, Claud. Quadrig. ap. Gell. 3, 8, 8; Enn. ap. Prisc. 1010 P. -
13 inimicum
ĭnĭmīcus, a, um ( gen. plur.: ĭnĭmī-cūm, Plaut. As. 2, 2, 14), adj. [2. in-amicus], unfriendly, hostile, inimical.I.Adj.A.Of persons:B.quod eos infenso animo atque inimico venisse dicatis,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149; id. Phil. 10, 10, 21; cf.:quam inimico vultu intuitur,
Plaut. Capt. 3, 4, 25:inter omnia inimica infestaque,
Liv. 22, 39, 13:Clodius inimicus est nobis,
Cic. Att. 2, 21, 6; 11, 10, 2; id. Div. in Caecil. 9, 28; cf. in sup.:Hannibal nomini Romano,
Nep. Hann. 7, 3; Cic. Fin. 1, 2, 4:animorum motus inimicissimi mentis,
Cic. Tusc. 4, 15, 34.—Of inanim. things, hurtful, injurious:2.raphani dentibus inimici,
Plin. 19, 5, 26, § 86:(naves) accipiunt inimicum imbrem,
Verg. A. 1, 123:odor nervis,
Hor. S. 2, 4, 53:maritare ulmos nisi validas inimicum (est),
Plin. 17, 23, 35, § 203.— Comp.:nec quidquam inimicius quam illa (oratio) versibus,
Cic. Or. 57, 194; id. Fam. 3, 8, 9. — Sup.:brassica stomacho inimicissima,
Plin. 20, 9, 38, § 96.—Like hostilis, hostile:II.nomina,
Verg. A. 11, 84:tela,
id. ib. 11, 809:insigne,
spoils of a vanquished foe, id. ib. 12, 944:terra,
id. ib. 10, 295:natura inimica inter se esse liberam civitatem et regem,
Liv. 44, 24, 2:in hostili terra, inter omnia inimica infestaque,
id. 22, 39, 13.—Substt.A.ĭnĭmīcus, i, m., an enemy, foe, Cic. Verr. 2, 2, 24, § 58:B.quis plenior inimicorum fuit C. Mario,
id. Prov. Cons. 8, 19; Nep. Them. 9, 4; id. Alc. 4, 1; 2, 6 al.:aliquem insectari tamquam inimicum et hostem,
Liv. 39, 28, 13:paternus,
hereditary, Paul. Sent. 2, 27, 1.—ĭnĭ-mīca, ae, f.:1.cujusquam inimica,
Cic. Cael. 13, 32.— Sup.:ubi vidit fortissimum virum inimicissimum suum, certissimum consulem,
greatest enemy, Cic. Mil. 9, 25; Nep. Eum. 6, 3; id. Dat. 5, 4; id. Hann. 12, 2; cf. Zumpt, Gram. § 410, and v. iniquus, II. B. fin. — Adv., in two forms.ĭnĭmīcē, in an unfriendly manner, hostilely, inimically:2.vide quam tecum agam non inimice,
Cic. Phil. 2, 14, 34:insectari aliquem,
id. N. D. 1, 3, 5.— Comp.:infestius aut inimicius consulere,
Liv. 28, 29, 8.— Sup.:inimicissime contendere,
Cic. Quint. 21, 66.—ĭnĭmīcĭter, adv., hostilely, inimically: accensus, Acc. ap. Non. 514, 22: commoti inimiciter, Claud. Quadrig. ap. Gell. 3, 8, 8; Enn. ap. Prisc. 1010 P. -
14 inimicus
ĭnĭmīcus, a, um ( gen. plur.: ĭnĭmī-cūm, Plaut. As. 2, 2, 14), adj. [2. in-amicus], unfriendly, hostile, inimical.I.Adj.A.Of persons:B.quod eos infenso animo atque inimico venisse dicatis,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149; id. Phil. 10, 10, 21; cf.:quam inimico vultu intuitur,
Plaut. Capt. 3, 4, 25:inter omnia inimica infestaque,
Liv. 22, 39, 13:Clodius inimicus est nobis,
Cic. Att. 2, 21, 6; 11, 10, 2; id. Div. in Caecil. 9, 28; cf. in sup.:Hannibal nomini Romano,
Nep. Hann. 7, 3; Cic. Fin. 1, 2, 4:animorum motus inimicissimi mentis,
Cic. Tusc. 4, 15, 34.—Of inanim. things, hurtful, injurious:2.raphani dentibus inimici,
Plin. 19, 5, 26, § 86:(naves) accipiunt inimicum imbrem,
Verg. A. 1, 123:odor nervis,
Hor. S. 2, 4, 53:maritare ulmos nisi validas inimicum (est),
Plin. 17, 23, 35, § 203.— Comp.:nec quidquam inimicius quam illa (oratio) versibus,
Cic. Or. 57, 194; id. Fam. 3, 8, 9. — Sup.:brassica stomacho inimicissima,
Plin. 20, 9, 38, § 96.—Like hostilis, hostile:II.nomina,
Verg. A. 11, 84:tela,
id. ib. 11, 809:insigne,
spoils of a vanquished foe, id. ib. 12, 944:terra,
id. ib. 10, 295:natura inimica inter se esse liberam civitatem et regem,
Liv. 44, 24, 2:in hostili terra, inter omnia inimica infestaque,
id. 22, 39, 13.—Substt.A.ĭnĭmīcus, i, m., an enemy, foe, Cic. Verr. 2, 2, 24, § 58:B.quis plenior inimicorum fuit C. Mario,
id. Prov. Cons. 8, 19; Nep. Them. 9, 4; id. Alc. 4, 1; 2, 6 al.:aliquem insectari tamquam inimicum et hostem,
Liv. 39, 28, 13:paternus,
hereditary, Paul. Sent. 2, 27, 1.—ĭnĭ-mīca, ae, f.:1.cujusquam inimica,
Cic. Cael. 13, 32.— Sup.:ubi vidit fortissimum virum inimicissimum suum, certissimum consulem,
greatest enemy, Cic. Mil. 9, 25; Nep. Eum. 6, 3; id. Dat. 5, 4; id. Hann. 12, 2; cf. Zumpt, Gram. § 410, and v. iniquus, II. B. fin. — Adv., in two forms.ĭnĭmīcē, in an unfriendly manner, hostilely, inimically:2.vide quam tecum agam non inimice,
Cic. Phil. 2, 14, 34:insectari aliquem,
id. N. D. 1, 3, 5.— Comp.:infestius aut inimicius consulere,
Liv. 28, 29, 8.— Sup.:inimicissime contendere,
Cic. Quint. 21, 66.—ĭnĭmīcĭter, adv., hostilely, inimically: accensus, Acc. ap. Non. 514, 22: commoti inimiciter, Claud. Quadrig. ap. Gell. 3, 8, 8; Enn. ap. Prisc. 1010 P. -
15 micarius
mīcārĭus, a, um, adj. [mica], of or belonging to crumbs or little bits (post-Aug.): homo frugi, et micarius, a crumb-gatherer, i. e. frugal, economical, Petr. 73, 6. -
16 micidus
mīcĭdus, a, um, adj. [mica], thin, poor, Innocent. Agrar. p. 231 Goes. -
17 micula
mīcŭla, ae, f. dim. [mica], a little crumb, little grain, little bit (post-Aug.), Cels. 2, 5:exiguae,
Arn. 2, 77. -
18 sal
sal, sălis ( neutr. collat. form of the nom. sălĕ, Enn. ap. Gell. 2, 26, or Ann. v. 378 Vahl.; Varr. ap. Non. 223, 17; also, in the regular form sometimes neutr. in sing., v. infra, I.; but plur. always sales, m.; cf. Neue, Formenl. 1, 697 sq.; dat. plur.: infusis salis, Fabian. ap. Charis. p. 82 P.), m. [root sal-, to stream, flow; cf. hals; perh. also found in insula, salix].I.Lit., salt.a.Sing.(α).Masc.: ex sale, qui apud Carthaginienses fit, Cato ap. Prisc. p. 659 P.:(β).salem candidum sic facito,
id. R. R. 88; Varr. R. R. 1, 7, 8; Col. 6, 17, 7; 8, 6 Schneid. N. cr.; 12, 6, 2; 12, 21, 2 al.; Plin. 31, 7, 39, § 73; Plaut. Merc. 1, 2, 95; id. Curc. 4, 4, 6; id. Pers. 3, 3, 25; Sall. Fragm. ap. Charis. p. 82 P., and ap. Prisc. p. 644 ib.; Hor. S. 1, 5, 46 et saep.—Prov.:salem cum pane edit,
Plin. 31, 8, 41, § 89.—Neutr.: nunc vides in conviviis ita poni et sal et mel, Varr. ap. Charis. p. 82 P.; so, aliud, Fabian. ib. p. 82 P.;(γ).tritum,
Veg. 2, 24, 4 al.; v. also infra, II.—Doubtful gen.:b.multos modios salis,
Cic. Lael. 19, 67:(caseum) parco sale reponunt,
Verg. G. 3, 403; Caes. B. C. 2, 37:salis vendendi arbitrium,
Liv. 29, 6; 45, 29; Hor. S. 1, 3, 14; 2, 2, 17; 2, 4, 74; Col. 7, 8, 5; Cels. 2, 24; Plin. 31, 7, 42, § 91.—Plur.:B.quin aspergi solent sales: melior fossilis quam marinus,
Varr. R. R. 2, 11, 6; Col. 7, 4, 8; 8, 6, 1; Pall. 9, 2 Mai; id. Nov. 19; Fabian. ap. Charis. p. 82 P.; Ov. M. 15, 286.—Meton.1. a.Sing., Enn. 1. 1.:b.supra rorem salis edita pars est remorum,
Lucr. 4, 438:et sale tabentes artus in litore ponunt,
Verg. A. 1, 173; 1, 35; 3, 385; 5, 848; 5, 866; 6, 697; 10, 214; Ov. P. 1, 1, 70; Val. Fl. 4, 722.—Plur.:2.sales amari,
Ov. M. 15, 286:aequorei,
Luc. 10, 257.—A speck on precious stones shaped like a grain of salt. — Sing.:II.sal,
Plin. 37, 6, 22, § 83; 37, 8, 37, § 117; 37, 2, 10, § 28.— Plur.:sales,
Plin. 37, 2, 8, § 22.—Trop.A.Intellectual acuteness, good sense, shrewdness, cunning, wit, facetiousness, sarcasm, a witticism, witty saying (class. in sing. and plur.;a.syn.: lepos, facetiae, festivitas): (sal) adeo necessarium elementum est, ut transierit intellectus ad voluptates animi quoque. Nam ita sales appellantur, omnisque vitae lepos et summa hilaritas laborumque requies non alio magis vocabulo constat,
Plin. 31, 7, 41, § 88.Sing.:(β).qui habet salem, quod in te est,
Ter. Eun. 3, 1, 10; cf.:nulla venustas, Nulla in tam magno est corpore mica salis,
Cat. 86, 4:Caesar inusitatum nostris oratoribus leporem quendam et salem est consecutus,
Cic. de Or. 2, 23, 98; cf. id. N. D. 2, 29, 74:sale vero et facetiis Caesar vicit omnis,
id. Off. 1, 37, 133:(litterae) tum humanitatis sparsae sale,
id. Att. 1, 13, 1:qui (versus) dum denique habent salem ac leporem,
Cat. 16, 7:P. Scipio omnes sale facetiisque superabat,
Cic. Brut. 34, 128; cf.:argutiae facetissimi salis,
Plin. 35, 10, 37, § 117:salis satis est, sannionum parum, Cic Fam. 9, 16, 10: in quo mihi videtur specimen fuisse humanitatis, salis, suavitatis, leporis,
id. Tusc. 5, 19, 55:(Lucilius) sale multo Urbem defricuit,
Hor. S. 1, 10, 3; cf.of the same: acerbitas et abundantia salis,
Quint. 10, 1, 94:hic delectatur iambis, Ille Bioneïs sermonibus et sale nigro,
i. e. biting wit, sarcasm, Hor. Ep. 2, 2, 60; Cat. 13, 5:qui plurimum in scribendo et salis haberet et fellis nec candoris minus,
Plin. Ep. 3, 21, 1. —Neutr. (ante-class.): quicquid loquitur, sal merum est, Afran. ap. Prisc. p. 659 P.; so, (puella) Charitôn mia, tota merum sal, Lucr. 4, 1162.—b.Plur.:* B.Romani veteres atque urbani sales,
Cic. Fam. 9, 15, 2:vestri proavi Plautinos Laudavere sales,
Hor. A. P. 271; Sen. Vit. Beat. 27, 2:periculosi sales,
id. Tranq. 1, 4:libaboque tuos, scite Menandre, sales,
Prop. 3 (4), 21, 28:huic generi orationis aspergentur etiam sales, qui in dicendo minimum quantum valent: quorum duo genera sunt, unum facetiarum, alterum dicacitatis,
Cic. Or. 26, 87; cf. Quint. 6, 3, 15; 10, 1, 117:(Ciceronem) in salibus aliquando frigidum,
id. 12, 10, 12:a salibus suffusis felle refugi,
Ov. Tr. 2, 565:protervi sales,
Stat. S. 1, 6, 6:salibus vehemens intra pomoeria natis,
Juv. 9, 11.—(Borrowed from the use of salt as a relish.) Good taste, elegance:C.tectum antiquitus constitutum plus salis quam sumptūs habebat,
Nep. Att. 13, 2.— -
19 saliens
1.sălĭo ( sall-), no perf., ītum, 4 (collat. form sălo or sallo, no perf., salsum, 3: salunt, Varr. ap. Diom. p. 372 P.: salerent, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 909: salere, Lucil. ib.: salsurus, Mummius ap. Prisc. p. 910 P.; part. salsus, v. infra P. a.), v. a. [id.].I.To salt down, to salt: pernas, Cato ap. Varr. R. R. 1, 2 fin.:II.oleas caducas,
Cato, R. R. 23, 1: pisces, Sisenn. ap. Prisc. p. 909 P.; Cels. 2, 18: saliturus istaec mittam salem, Naev. ap. Prisc. p. 910 P.: saliti pumiliones, Corn. Sev. ib.; so in part. perf.: caro salita, Fabian. ap. Diom. p. 372:thynnus,
Col. 6, 32, 2 et saep.; Vulg. Ezech. 16, 4.—To sprinkle before sacrifice (eccl. Lat.):A.omnis victima sale salietur,
Vulg. Marc. 9, 48; cf.:igne salietur,
id. ib. — Hence, salsus, a, um, P. a., salted, salt.Lit., Plaut. Cas. 2, 3, 6:B.hoc salsum'st,
is too salt, Ter. Ad. 3, 3, 71:caseus,
Col. 12, 59, 1:fruges (as a sacrifice),
Verg. A. 2, 133; cf.farra,
Ov. F. 3, 284 (v. mola):(gravidae) salsioribus cibis usae,
Plin. 7, 6, 5, § 42:salsissimus sal qui siccissimus,
id. 31, 7, 41, § 85.—A poet. epithet of the sea, of blood, of tears, etc., salt, briny: mare, Enn. ap. Macr. 6, 4 (Ann. v. 453 Vahl.); id. ap. Non. 183, 19 (Trag. v. 145 ib.); cf.aequor,
Lucr. 3, 493; 5, 128; 6, 634:vada,
Cat. 64, 6; Verg. A. 5, 158:e salso momine ponti,
Lucr. 6, 474:fluctus,
Plaut. Trin. 4, 1, 2:undae,
Lucr. 6, 891; 6, 894:gurges,
id. 5, 482;hence, comically, of shipwrecked persons,
Plaut. Rud. 2, 1, 12; 2, 6, 33: sanguis, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 168 Vahl.); Att. ap. Non. 192, 2: heu! qui salsis fluctibus mandet me? id. ap. Cic. Tusc. 2, 7, 19 (Trag. v. 562 Rib.):lacrimae,
Lucr. 1,125; 1, 920; cf.: guttae lacrimarum, Att. ap. Non. 503, 29:sputa,
Lucr. 6, 1189:sudor,
Verg. A. 2, 173:rubigo,
id. G. 2, 220.—In plur. subst.: salsa, ōrum, n., salted things, salted food, Plaut. Poen. 1, 2, 32.— Sup. salsissimus;hence, mare salsissimum,
the Dead Sea, Vulg. Num. 34, 3 et saep.—Trop. (acc. to sal, II.), sharp, acute, witty, facetious (syn.:2.facetus, dicax, lepidus, urbanus): accedunt non Attici, sed salsiores quam illi Atticorum, Romani veteres atque urbani sales,
Cic. Fam. 9, 15, 2:genus est perelegans et cum gravitate salsum, etc.,
id. de Or. 2, 67, 270 sq.; cf. id. ib. 2, 63, 255; 2, 56, 228; id. Or. 26, 90: salsum in consuetudine pro ridiculo tantum accepimus. Quint. 6, 3, 18 sq.; 6, 3, 39:salso multoque fluenti (sermone) regerit convicia,
Hor. S. 1, 7, 28; 1, 9, 65.—In neutr. plur. subst.:inveni ridicula et salsa multa Graecorum,
Cic. de Or. 2, 54, 217: De Êrakleideihô Varronis, negotia salsa, are humorous, merry stories, id. Att. 16, 12 fin. —Of persons:esse quamvis facetum atque salsum, non nimis est per se ipsum invidendum,
Cic. de Or. 2, 56, 228; id. Phil. 2, 17, 42; Cat. 14, 16.— Adv.: salsē, wittily, acutely, facetiously (acc. to B.):dicere aliquid,
Cic. de Or. 2, 68, 275; Quint. 6, 3, 13; 6, 3, 30; 6, 3, 89; 6, 3, 101. — Sup. salsissime, Cic. de Or. 2, 54, 221.sălĭo, ŭi (cf. Diom. p. 371 P.; Prisc. p. 906 P.; Serv. Verg. A. 3, 416:I. A.salii,
Stat. S. 1, 2, 210; id. Th. 9, 132; Aug. Doctr. Chr. 2, 20, § 31:salivi,
Serv. Verg. G. 2, 384), saltum, 4 ( gen. plur. part. pres. salientum, Lucr. 4, 1200), v. n. and a. [kindr. with Sanscr. sar-, sal-, to go, and Gr. hallomai; cf. salax].Lit. (class.):2.ambulant aliquae (aves), ut cornices: saliunt aliae, ut passeres, merulae, etc.,
Plin. 10, 38, 54, § 111:saliendo sese exercebant,
Plaut. Bacch. 3, 3, 25; id. Mil. 2, 3, 8:calamo salientes ducere pisces,
Ov. M. 3, 587:vexare uterum pueris salientibus,
Juv. 6, 599 et saep.:saxo salire,
Plaut. Trin. 2, 1, 31; cf.:de muro (with praecipitari),
Liv. 25, 24: praecipites in puteum, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 725 P.:in aquas,
Ov. Ib. 554:super vallum,
Liv. 25, 39:super scuta,
on the shields, Flor. 3, 10, 13:ultra Limites clientium Salis avarus,
Hor. C. 2, 18, 26:saliet, tundet pede terram,
id. A. P. 430:salias terrae gravis,
id. Ep. 1, 14, 26:per praecipitia et praerupta,
Liv. 27, 18:per flammas saluisse pecus, saluisse colonos,
Ov. F. 4, 805:unctos saluere per utres,
Verg. G. 2, 384:medio cum saluere foro,
Prop. 4 (5), 5, 52:saliunt in gurgite ranae,
Ov. M. 6, 381. —Transf., of things: ut habeat lacum, ubi aqua saliat, leaps or flows down, Varr. R. R. 1, 13, 3:* B.ut in culleum de dolio vinum salire possit,
Cato, R. R. 154:personae e quarum rostris aqua salire solet,
Dig. 19, 1, 17 fin.; so,rivus,
Verg. E. 5, 47:aqua,
Plin. Ep. 2, 17, 25; Suet. Aug. 82:aquae salientes,
Front. Aquaed. 9 al.:aqua saliens,
spring-water, Vulg. Johan. 4, 14; v. also infra, P. a.:multa in tectis crepitans salit horrida grando,
Verg. G. 1, 449; so,grando,
Ov. M. 14, 543:farre pio placant et saliente sale,
Tib. 3, 4, 10; cf.:farre pio et saliente micā,
Hor. C. 3, 23, 20:farra micaeque salientis honorem,
Ov. F. 4,409:cor salit,
leaps, beats, palpitates, Plaut. Cas. 2, 6, 62; cf. id. Cist. 2, 3, 9; Pers. 3, 111; Sen. Herc. Oet. 708; Verg. G. 3, 460:pectora trepido motu,
Ov. M. 8, 606:viscera,
id. ib. 6, 390:temptatae pollice venae,
id. ib. 10, 289; cf. id. H. 20, 139:supercilium,
Plaut. Ps. 1, 1, 105:e terrāque exorta repente arbusta salirent,
Lucr. 1, 187.—Trop.:II.aliena negotia centum Per caput et circa saliunt latus,
Hor. S. 2, 6, 34.—Act., of the copulation of animals, to leap, cover, Varr. R. R. 2, 2, 14; 2, 4, 8; 2, 7, 8 sq.; 3, 6, 3; 3, 10, 3; Ov. A. A. 2, 485; Lucr. 4, 1196.—Hence, sălĭens, entis, P. a.; only in plur. subst.: sălĭentes, ĭum, f. (sc. aquae), springs, fountains, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2; Vitr. 8, 3, 6; Plin. 36, 15, 24, § 121; Front. Aquaed. 9; 87 fin.; 103; 104; Dig. 19, 1, 15 al. -
20 salio
1.sălĭo ( sall-), no perf., ītum, 4 (collat. form sălo or sallo, no perf., salsum, 3: salunt, Varr. ap. Diom. p. 372 P.: salerent, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 909: salere, Lucil. ib.: salsurus, Mummius ap. Prisc. p. 910 P.; part. salsus, v. infra P. a.), v. a. [id.].I.To salt down, to salt: pernas, Cato ap. Varr. R. R. 1, 2 fin.:II.oleas caducas,
Cato, R. R. 23, 1: pisces, Sisenn. ap. Prisc. p. 909 P.; Cels. 2, 18: saliturus istaec mittam salem, Naev. ap. Prisc. p. 910 P.: saliti pumiliones, Corn. Sev. ib.; so in part. perf.: caro salita, Fabian. ap. Diom. p. 372:thynnus,
Col. 6, 32, 2 et saep.; Vulg. Ezech. 16, 4.—To sprinkle before sacrifice (eccl. Lat.):A.omnis victima sale salietur,
Vulg. Marc. 9, 48; cf.:igne salietur,
id. ib. — Hence, salsus, a, um, P. a., salted, salt.Lit., Plaut. Cas. 2, 3, 6:B.hoc salsum'st,
is too salt, Ter. Ad. 3, 3, 71:caseus,
Col. 12, 59, 1:fruges (as a sacrifice),
Verg. A. 2, 133; cf.farra,
Ov. F. 3, 284 (v. mola):(gravidae) salsioribus cibis usae,
Plin. 7, 6, 5, § 42:salsissimus sal qui siccissimus,
id. 31, 7, 41, § 85.—A poet. epithet of the sea, of blood, of tears, etc., salt, briny: mare, Enn. ap. Macr. 6, 4 (Ann. v. 453 Vahl.); id. ap. Non. 183, 19 (Trag. v. 145 ib.); cf.aequor,
Lucr. 3, 493; 5, 128; 6, 634:vada,
Cat. 64, 6; Verg. A. 5, 158:e salso momine ponti,
Lucr. 6, 474:fluctus,
Plaut. Trin. 4, 1, 2:undae,
Lucr. 6, 891; 6, 894:gurges,
id. 5, 482;hence, comically, of shipwrecked persons,
Plaut. Rud. 2, 1, 12; 2, 6, 33: sanguis, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 168 Vahl.); Att. ap. Non. 192, 2: heu! qui salsis fluctibus mandet me? id. ap. Cic. Tusc. 2, 7, 19 (Trag. v. 562 Rib.):lacrimae,
Lucr. 1,125; 1, 920; cf.: guttae lacrimarum, Att. ap. Non. 503, 29:sputa,
Lucr. 6, 1189:sudor,
Verg. A. 2, 173:rubigo,
id. G. 2, 220.—In plur. subst.: salsa, ōrum, n., salted things, salted food, Plaut. Poen. 1, 2, 32.— Sup. salsissimus;hence, mare salsissimum,
the Dead Sea, Vulg. Num. 34, 3 et saep.—Trop. (acc. to sal, II.), sharp, acute, witty, facetious (syn.:2.facetus, dicax, lepidus, urbanus): accedunt non Attici, sed salsiores quam illi Atticorum, Romani veteres atque urbani sales,
Cic. Fam. 9, 15, 2:genus est perelegans et cum gravitate salsum, etc.,
id. de Or. 2, 67, 270 sq.; cf. id. ib. 2, 63, 255; 2, 56, 228; id. Or. 26, 90: salsum in consuetudine pro ridiculo tantum accepimus. Quint. 6, 3, 18 sq.; 6, 3, 39:salso multoque fluenti (sermone) regerit convicia,
Hor. S. 1, 7, 28; 1, 9, 65.—In neutr. plur. subst.:inveni ridicula et salsa multa Graecorum,
Cic. de Or. 2, 54, 217: De Êrakleideihô Varronis, negotia salsa, are humorous, merry stories, id. Att. 16, 12 fin. —Of persons:esse quamvis facetum atque salsum, non nimis est per se ipsum invidendum,
Cic. de Or. 2, 56, 228; id. Phil. 2, 17, 42; Cat. 14, 16.— Adv.: salsē, wittily, acutely, facetiously (acc. to B.):dicere aliquid,
Cic. de Or. 2, 68, 275; Quint. 6, 3, 13; 6, 3, 30; 6, 3, 89; 6, 3, 101. — Sup. salsissime, Cic. de Or. 2, 54, 221.sălĭo, ŭi (cf. Diom. p. 371 P.; Prisc. p. 906 P.; Serv. Verg. A. 3, 416:I. A.salii,
Stat. S. 1, 2, 210; id. Th. 9, 132; Aug. Doctr. Chr. 2, 20, § 31:salivi,
Serv. Verg. G. 2, 384), saltum, 4 ( gen. plur. part. pres. salientum, Lucr. 4, 1200), v. n. and a. [kindr. with Sanscr. sar-, sal-, to go, and Gr. hallomai; cf. salax].Lit. (class.):2.ambulant aliquae (aves), ut cornices: saliunt aliae, ut passeres, merulae, etc.,
Plin. 10, 38, 54, § 111:saliendo sese exercebant,
Plaut. Bacch. 3, 3, 25; id. Mil. 2, 3, 8:calamo salientes ducere pisces,
Ov. M. 3, 587:vexare uterum pueris salientibus,
Juv. 6, 599 et saep.:saxo salire,
Plaut. Trin. 2, 1, 31; cf.:de muro (with praecipitari),
Liv. 25, 24: praecipites in puteum, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 725 P.:in aquas,
Ov. Ib. 554:super vallum,
Liv. 25, 39:super scuta,
on the shields, Flor. 3, 10, 13:ultra Limites clientium Salis avarus,
Hor. C. 2, 18, 26:saliet, tundet pede terram,
id. A. P. 430:salias terrae gravis,
id. Ep. 1, 14, 26:per praecipitia et praerupta,
Liv. 27, 18:per flammas saluisse pecus, saluisse colonos,
Ov. F. 4, 805:unctos saluere per utres,
Verg. G. 2, 384:medio cum saluere foro,
Prop. 4 (5), 5, 52:saliunt in gurgite ranae,
Ov. M. 6, 381. —Transf., of things: ut habeat lacum, ubi aqua saliat, leaps or flows down, Varr. R. R. 1, 13, 3:* B.ut in culleum de dolio vinum salire possit,
Cato, R. R. 154:personae e quarum rostris aqua salire solet,
Dig. 19, 1, 17 fin.; so,rivus,
Verg. E. 5, 47:aqua,
Plin. Ep. 2, 17, 25; Suet. Aug. 82:aquae salientes,
Front. Aquaed. 9 al.:aqua saliens,
spring-water, Vulg. Johan. 4, 14; v. also infra, P. a.:multa in tectis crepitans salit horrida grando,
Verg. G. 1, 449; so,grando,
Ov. M. 14, 543:farre pio placant et saliente sale,
Tib. 3, 4, 10; cf.:farre pio et saliente micā,
Hor. C. 3, 23, 20:farra micaeque salientis honorem,
Ov. F. 4,409:cor salit,
leaps, beats, palpitates, Plaut. Cas. 2, 6, 62; cf. id. Cist. 2, 3, 9; Pers. 3, 111; Sen. Herc. Oet. 708; Verg. G. 3, 460:pectora trepido motu,
Ov. M. 8, 606:viscera,
id. ib. 6, 390:temptatae pollice venae,
id. ib. 10, 289; cf. id. H. 20, 139:supercilium,
Plaut. Ps. 1, 1, 105:e terrāque exorta repente arbusta salirent,
Lucr. 1, 187.—Trop.:II.aliena negotia centum Per caput et circa saliunt latus,
Hor. S. 2, 6, 34.—Act., of the copulation of animals, to leap, cover, Varr. R. R. 2, 2, 14; 2, 4, 8; 2, 7, 8 sq.; 3, 6, 3; 3, 10, 3; Ov. A. A. 2, 485; Lucr. 4, 1196.—Hence, sălĭens, entis, P. a.; only in plur. subst.: sălĭentes, ĭum, f. (sc. aquae), springs, fountains, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2; Vitr. 8, 3, 6; Plin. 36, 15, 24, § 121; Front. Aquaed. 9; 87 fin.; 103; 104; Dig. 19, 1, 15 al.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
mica — mica … Dictionnaire des rimes
MICA — Allgemeine Angaben Typ: Luft Luft Rakete … Deutsch Wikipedia
MICA — (missile d interception, de combat et d auto défense) Présentation Fonction Missile air air et surface air à moyenne portée Constructeur MBDA … Wikipédia en Français
mica — [ mika ] n. m. • 1735; lat. mica « parcelle » → miche 1 ♦ Silicate à structure feuilletée, à clivage très facile, constituant des roches volcaniques et métamorphiques. Le gneiss, le granit, le micaschiste sont des roches à mica. 2 ♦ Plaque de… … Encyclopédie Universelle
MICA — may refer to:* Mica, a silicate mineral group * an electric insulator in electronics (synecdoche) * a synthetised gumm (usually blue or grey) used as electric insulator instead of traditional silicate mineral slices in electronics, to provide… … Wikipedia
Mica — Mi ca, n. [L. mica crumb, grain, particle; cf. F. mica.] (Min.) The name of a group of minerals characterized by highly perfect cleavage, so that they readily separate into very thin leaves, more or less elastic. They differ widely in composition … The Collaborative International Dictionary of English
Mica — oder MICA steht für: Glimmer auf Englisch. Anwendung als Dielektrikum in elektrischen Kondensatoren oder als Heizdrahtträger in Toastern. In einer Lackschicht weisen eingebettete Glimmerblättchen (Flitter) einen Perlglanzeffekt auf. Music… … Deutsch Wikipedia
MICA — IR (с тепловой ГСН) на консоли Rafale Marine Тип … Википедия
MICA IR — MICA infrared on a Rafale Marine MICA IR Авиационная ракета (малой/средней дальности). Разработка ракеты MICA (Missile d Interception et de Combat Aerien) была начата в фирмой «Matra» в 1982 году. Была принята на вооружение в варианте MICA… … Википедия
mica (1) — {{hw}}{{mica (1)}{{/hw}}A s. f. (lett.) Briciola, minuzzolo, granellino. B avv. (fam.) Affatto, per nulla (come rafforz. di una negazione, spec. posposto al v.): non è mica vero | Non (senza la negazione): mica lo sapevo; mica male questo vino |… … Enciclopedia di italiano
Míča — ist der Name folgender Personen: František Adam Míča (1746–1811), tschechischer Komponist František Vaclav Míča (1694–1744), tschechischer Komponist … Deutsch Wikipedia