Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Со всех языков на:
Латинский
С латинского на:
Английский

health

Толкование Перевод

1 valetudo

health. good health, bad health.

Latin-English dictionary of medieval > valetudo
2 salus

health, safety, well-being, salvation / salutation.

Latin-English dictionary of medieval > salus
3 sanitas

health, soundness of mend, sanity.

Latin-English dictionary of medieval > sanitas
4 valetudo

vălētūdo ( vălītūdo), ĭnis, f. [valeo], habit, state, or condition of body, state of health, health, whether good or bad.
I.
Lit.
A.
In gen.:
optimā valetudine uti,
Caes. B. C. 3, 49:
valetudine minus commodā uti,
id. ib. 3, 62:
integra,
Cic. Fin. 2, 20, 47:
bona,
Lucr. 3, 102; Cic. Lael. 6, 20; Quint. 10, 3, 26; Cato, R. R. 141, 3:
melior,
Plin. 23, 7, 63, § 120:
commodior,
Quint. 6, 3, 77:
incommoda,
Cic. Att. 5, 8, 1:
infirma atque etiam aegra,
id. Brut. 48, 180:
quam tenui aut nullā potius valetudine,
id. Sen. 11, 35:
adversa,
Just. 41, 6:
dura,
Hor. S. 2, 2, 88:
confirmata,
Cic. Att. 10, 17, 2; id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46; id. de Or. 1, 62, 265:
ut valetudini tuae diligentissime servias,
id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:
multum interest inter vires et bonam valetudinem,
Sen. Q. N. 1, praef. 6.— Plur.: sic caecitas ferri facile possit, si non desint subsidia valetudinum, of different states of health, i. e. whatever they may be, Cic. Tusc. 5, 39, 113.—
B.
In partic.
1.
A good state or condition, soundness of body, good health, healthfulness (syn.:
salus, sanitas): valetudo decrescit, adcrescit labor,
Plaut. Curc. 2, 1, 4:
valetudo (opportuna est), ut dolore careas et muneribus fungare corporis,
Cic. Lael. 6, 22:
cui Gratia, fama, valetudo contingat abunde,
Hor. Ep. 1, 4, 10:
valetudo sustentatur notitiā sui corporis et observatione, quae res aut prodesse soleant aut obesse,
Cic. Off. 2, 24, 86:
melior fio valetudine, quam intermissis exercitationibus amiseram,
id. Fam. 9, 18, 3:
id pecus valetudinis tutissimae est,
Col. 7, 22:
hoc cibo... firmitatem valetudinis custodiri,
Plin. 20, 5, 20, § 42; cf.:
Quaque valetudo constat, nunc libera morbis, Nunc oppressa,
Manil. 3, 140; cf. also Cic. de Or. 1, 62, 265.—
2.
A bad state or condition, ill health, sickness, feebleness, infirmity, indisposition (syn.:
infirmitas, imbecillitas): curatio valetudinis,
Cic. Div. 2, 59, 123:
gravitas valetudinis, quā tamen jam paulum videor levari,
id. Fam. 6, 2, 1:
affectus valetudine,
Caes. B. C. 1, 31:
gravis auctumnus omnem exercitum valetudine tentaverat,
id. ib. 3, 2:
quodam valetudinis genere tentari,
Cic. Att. 11, 23, 1:
quod me propter valetudinem tuam... non vidisses,
id. Fam. 4, 1, 1:
quod his Nonis in collegio nostro non affuisses, valetudinem causam, non maestitiam fuisse,
id. Lael. 2, 8:
excusatione te uti valetudinis,
id. Pis. 6, 13:
quibus (latere, voce) fractis aut imminutis aetate seu valetudine,
Quint. 12, 11, 2:
medicus quid in quoque valetudinis genere faciendum sit, docebit,
id. 7, 10, 10:
Blaesus novissimā valetudine conflictabatur,
Plin. Ep. 2, 20, 7:
major, i. e. morbus comitialis,
Just. 13, 2:
oculorum,
Cic. Fam. 14, 4, 6:
calculorum,
Plin. 21, 27, 100, § 173.— Plur.:
medicus regere valetudines principis solitus,
Tac. A. 6, 50:
valetudinibus fessi,
id. H. 3, 2:
quod ad febrium valitudines attinet,
Plin. 23, 1, 24, § 48:
graves et periculosas valetudines experiri,
Suet. Aug. 81; id. Tib. 11; Vitr. 1, 4.—
II.
Trop. (rare but class.), of the mind, health, soundness, sanity:
ii sunt constituti quasi malā valetudine animi, sanabiles tamen,
Cic. Tusc. 4, 37, 80:
roga bonam mentem, bonam valetudinem animi, deinde tunc corporis,
Sen. Ep. 10, 4; cf.:
valetudo ei neque corporis neque animi constitit,
unsound state of mind, mental infirmity, Suet. Calig. 50.—Rarely without animi:
qui valetudinis vitio furerent et melancholici dicerentur,
Cic. Div. 1, 38, 81.—
B.
Of style:
quos (Lysiae studiosi), valetudo modo bona sit, tenuitas ipsa delectat,
Cic. Brut. 16, 64. —
III.
Personified: Valetudo, Health, as a divinity, Mart. Cap. 1, § 55.

Lewis & Short latin dictionary > valetudo
5 valitudo

vălētūdo ( vălītūdo), ĭnis, f. [valeo], habit, state, or condition of body, state of health, health, whether good or bad.
I.
Lit.
A.
In gen.:
optimā valetudine uti,
Caes. B. C. 3, 49:
valetudine minus commodā uti,
id. ib. 3, 62:
integra,
Cic. Fin. 2, 20, 47:
bona,
Lucr. 3, 102; Cic. Lael. 6, 20; Quint. 10, 3, 26; Cato, R. R. 141, 3:
melior,
Plin. 23, 7, 63, § 120:
commodior,
Quint. 6, 3, 77:
incommoda,
Cic. Att. 5, 8, 1:
infirma atque etiam aegra,
id. Brut. 48, 180:
quam tenui aut nullā potius valetudine,
id. Sen. 11, 35:
adversa,
Just. 41, 6:
dura,
Hor. S. 2, 2, 88:
confirmata,
Cic. Att. 10, 17, 2; id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46; id. de Or. 1, 62, 265:
ut valetudini tuae diligentissime servias,
id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:
multum interest inter vires et bonam valetudinem,
Sen. Q. N. 1, praef. 6.— Plur.: sic caecitas ferri facile possit, si non desint subsidia valetudinum, of different states of health, i. e. whatever they may be, Cic. Tusc. 5, 39, 113.—
B.
In partic.
1.
A good state or condition, soundness of body, good health, healthfulness (syn.:
salus, sanitas): valetudo decrescit, adcrescit labor,
Plaut. Curc. 2, 1, 4:
valetudo (opportuna est), ut dolore careas et muneribus fungare corporis,
Cic. Lael. 6, 22:
cui Gratia, fama, valetudo contingat abunde,
Hor. Ep. 1, 4, 10:
valetudo sustentatur notitiā sui corporis et observatione, quae res aut prodesse soleant aut obesse,
Cic. Off. 2, 24, 86:
melior fio valetudine, quam intermissis exercitationibus amiseram,
id. Fam. 9, 18, 3:
id pecus valetudinis tutissimae est,
Col. 7, 22:
hoc cibo... firmitatem valetudinis custodiri,
Plin. 20, 5, 20, § 42; cf.:
Quaque valetudo constat, nunc libera morbis, Nunc oppressa,
Manil. 3, 140; cf. also Cic. de Or. 1, 62, 265.—
2.
A bad state or condition, ill health, sickness, feebleness, infirmity, indisposition (syn.:
infirmitas, imbecillitas): curatio valetudinis,
Cic. Div. 2, 59, 123:
gravitas valetudinis, quā tamen jam paulum videor levari,
id. Fam. 6, 2, 1:
affectus valetudine,
Caes. B. C. 1, 31:
gravis auctumnus omnem exercitum valetudine tentaverat,
id. ib. 3, 2:
quodam valetudinis genere tentari,
Cic. Att. 11, 23, 1:
quod me propter valetudinem tuam... non vidisses,
id. Fam. 4, 1, 1:
quod his Nonis in collegio nostro non affuisses, valetudinem causam, non maestitiam fuisse,
id. Lael. 2, 8:
excusatione te uti valetudinis,
id. Pis. 6, 13:
quibus (latere, voce) fractis aut imminutis aetate seu valetudine,
Quint. 12, 11, 2:
medicus quid in quoque valetudinis genere faciendum sit, docebit,
id. 7, 10, 10:
Blaesus novissimā valetudine conflictabatur,
Plin. Ep. 2, 20, 7:
major, i. e. morbus comitialis,
Just. 13, 2:
oculorum,
Cic. Fam. 14, 4, 6:
calculorum,
Plin. 21, 27, 100, § 173.— Plur.:
medicus regere valetudines principis solitus,
Tac. A. 6, 50:
valetudinibus fessi,
id. H. 3, 2:
quod ad febrium valitudines attinet,
Plin. 23, 1, 24, § 48:
graves et periculosas valetudines experiri,
Suet. Aug. 81; id. Tib. 11; Vitr. 1, 4.—
II.
Trop. (rare but class.), of the mind, health, soundness, sanity:
ii sunt constituti quasi malā valetudine animi, sanabiles tamen,
Cic. Tusc. 4, 37, 80:
roga bonam mentem, bonam valetudinem animi, deinde tunc corporis,
Sen. Ep. 10, 4; cf.:
valetudo ei neque corporis neque animi constitit,
unsound state of mind, mental infirmity, Suet. Calig. 50.—Rarely without animi:
qui valetudinis vitio furerent et melancholici dicerentur,
Cic. Div. 1, 38, 81.—
B.
Of style:
quos (Lysiae studiosi), valetudo modo bona sit, tenuitas ipsa delectat,
Cic. Brut. 16, 64. —
III.
Personified: Valetudo, Health, as a divinity, Mart. Cap. 1, § 55.

Lewis & Short latin dictionary > valitudo
6 salūs

salūs ūtis, f [salvus], soundness, health, good health, vigor: Quod cum salute eius fiat, and may it do him good, T.: quae oportet Signa esse ad salutem, T.: medicis non ad salutem, sed ad necem uti.—Fig., health, welfare, prosperity, safety, soundness, preservation, deliverance: cuius in vitā nitebatur salus civitatis: fortunarum suarum salus in istius damnatione consistit: qui salutem dedit, has furnished safety: meis civibus saluti fuisse: diffisus suae omniumque saluti, Cs.: una est salus, L.: Una salus victis nullam sperare salutem, V.— A well-wishing, greeting, salute, salutation: plurimā salute Parmenonem impertit Gnatho, T.: Terentia impertit tibi multam salutem: tu Atticae salutem dices: Dionysio plurimam salutem, my best regards: non reddere salutem, not to return a greeting, L.: mihi dulcis salus visa est per te missa ab illā, greeting: multam salutem foro dicam, a hearty farewell: salute datā redditāque, L.: salutem verbis tuis mihi nuntiarat, a greeting in your name: salutem tibi plurimam ascribit et Tulliola, joins in.—In beginning a letter, abbreviations are common: Cicero Attico sal. (i. e. salutem dicit): Cicero s. d. Salustio (i. e. salutem dicit): Tullius Terentiae s. p. d. (i. e. salutem plurimam dicit).—Person., the goddess of safety, a divinity: aedes Salutis, L.: Salutis augurium; cf. ipsa si cupiat Salus, Health herself, T.
* * *

salutis N F

health; prosperity; good wish; greeting; salvation, safety

Latin-English dictionary > salūs
7 valētūdō (valīt-)

valētūdō (valīt-) inis, f [valeo], habit, state of body, state of health, health: optimā valetudine uti, Cs.: bona: infirma: Dura, H.: valetudini tuae servire.—A good condition, soundness of body, good health, healthfulness: valetudo (opportuna est), ut dolore careas et muneribus fungare corporis: cui fama, valetudo contingat abunde, H. —A bad condition, ill-health, sickness, feebleness, infirmity, indisposition: gravitas valetudinis: adfectus valetudine, Cs.: quod me propter valetudinem tuam... non vidisses: oculorum: si non desint subsidia valetudinum.—Fig., health, soundness, sanity: mala animi.—Of style, soundness, vigor.

Latin-English dictionary > valētūdō (valīt-)
8 bene

bĕnĕ, adv. of manner and intensity [bonus; the first vowel assimilated to the e of the foll. syllable; cf. Corss. Ausspr. 2, 366], well ( comp. melius, better; sup. optime [v. bonus init. ], best; often to be rendered by more specific Engl. adverbs).
I.
As adjunct of verbs.
A.
In gen.
1.
Of physical or external goodness, usefulness, ornament, and comfort:
villam rusticam bene aedificatam habere expedit,
Cato, R. R. 3:
villam bonam beneque aedificatam,
Cic. Off. 3, 13, 55:
quid est agrum bene colere? Bene arare,
Cato, R. R. 61:
agro bene culto nihil potest esse... uberius,
Cic. Sen. 16, 57:
ubi cocta erit bene,
Cato, R. R. 157; 3; 4;
32 et saep.: te auratam et vestitam bene,
Plaut. Men. 5, 2, 50: ornatus hic satis me condecet? Ps. Optume, it is very becoming, id. Ps. 4, 1, 26:
me bene curata cute vises,
well tended, Hor. Ep. 1, 4, 15:
bene olere,
Verg. E. 2, 48:
bene sonare,
Quint. 8, 3, 16:
neque tamen non inprimis bene habitavit,
in the very best style, Nep. Att. 13, 1:
a Catone cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret, respondet Bene pascere? Quid secundum? Satis bene pascere,
Cic. Off. 2, 25, 89: so,
bene cenare,
Cat. 13, 17; Hor. Ep. 1, 6, 56:
bene de rebus domesticis constitutum esse,
to be in good circumstances, Cic. Sest. 45, 97;
similarly: rem (i. e. familiarem) bene paratam comitate perdidit,
well arranged, Plaut. Rud. prol. 38.—
2.
With respect to the mind.
a.
Perception, knowledge, ability:
quas tam bene noverat quam paedagogos nostros novimus,
Sen. Ep. 27, 5:
quin melius novi quam te et vidi saepius,
Plaut. Capt. 5, 2, 22:
novi optime (Bacchus) et saepe vidi,
Cic. Fam. 7, 23, 2:
qui optime suos nosse deberet,
Nep. Con. 4, 1; cf. Hor. Ep. 1, 18, 1; id. S. 1, 9, 22: satin' haec meministi et tenes? Pa. Melius quam tu qui docuisti, Plaut. Pers. 2, 2, 2:
quod eo mihi melius cernere videor quo ab eo proprius absum,
Cic. Sen. 21, 77:
ut hic melius quam ipse illa scire videatur,
id. de Or. 1, 15, 66; id. Or. 38, 132:
cum Sophocles vel optime scripserit Electram suam,
id. Fin. 1, 2, 5:
gubernatoris ars quia bene navigandi rationem habet,
of able seamanship, id. ib. 1, 13, 42:
melius in Volscis imperatum est,
better generalship was displayed, Liv. 2, 63, 6:
nihil melius quam omnis mundus administratur,
Cic. Inv. 1, 34, 59: de medico bene existimari scribis, that he is well thought ( spoken) of, i. e. his ability, id. Fam. 16, 14, 1:
prudentibus et bene institutis,
well educated, id. Sen. 14, 50:
sapientibus et bene natura constitutis,
endowed with good natural talent, id. Sest. 65, 137:
quodsi melius geruntur ea quae consilio geruntur quam, etc.,
more ably, id. Inv. 1, 34, 59:
tabulas bene pictas collocare in bono lumine,
good paintings, id. Brut. 75, 261:
canere melius,
Verg. E. 9, 67; Quint. 10, 1, 91:
bene pronuntiare,
id. 11, 3, 12:
bene respondere interrogationibus,
id. 5, 7, 28; 6, 3, 81.—
b.
Of feeling, judgment, and will:
similis in utroque nostrum, cum optime sentiremus, error fuit,
when we had the best intentions, Cic. Fam. 4, 2, 3; so id. ib. 6, 4, 2; so,
bene sentire,
id. ib. 6, 1, 3; so,
bene, optime de re publica sentire,
to hold sound views on public affairs, id. Off. 1, 41, 149; id. Fam. 4, 14, 1; id. Phil. 3, 9, 23:
bene animatas eas (insulas) confirmavit,
well disposed, Nep. Cim. 2, 4:
ei causae quam Pompeius animatus melius quam paratus susceperat,
Cic. Fam. 6, 6, 10; so, optime animati, Varr. ap. Non. p. 201, 7:
quod bene cogitasti aliquando, laudo,
that you had good intentions, Cic. Phil. 2, 14, 34:
se vero bene sperare (i. e. de bello),
had good hopes, Liv. 6, 6, 18:
sperabis omnia optime,
Cic. Fam. 4, 13, 7:
tibi bene ex animo volo,
Ter. Heaut. 5, 2, 6; so freq.: bene alicui velle, v. volo: bene aliquid consulere, to plan something well:
vigilando, agendo, bene consulendo prospera omnia cedunt,
Sall. C. 52, 29:
omnia non bene consulta,
id. J. 92, 2. —
c.
Of morality, honesty, honor, etc.
(α).
Bene vivere, or bene beateque vivere ( = kalôs kagathôs), to lead a moral and happy life:
qui virtutem habeat, eum nullius rei ad bene vivendum indigere,
Cic. Inv. 1, 51, 93:
in dialectica vestra nullam esse ad melius vivendum vim,
id. Fin. 1, 19, 63:
quod ni ita accideret et melius et prudentius viveretur,
id. Sen. 19, 67; cf. id. Ac. 1, 4, 15; id. Fin. 1, 13, 45; id. Off. 1, 6, 19; id. Fam. 4, 3, 3 et saep. (for another meaning of bene vivere, cf. e. infra).—
(β).
Bene mori, to die honorably, bravely, creditably, gloriously:
qui se bene mori quam turpiter vivere maluit,
Liv. 22, 50, 7:
ne ferrum quidem ad bene moriendum oblaturus est hostis,
id. 9, 3, 3; so id. 21, 42, 4:
tum potui, Medea, mori bene,
Ov. H. 12, 5.—
(γ).
Bene partum, what is honestly, honorably earned or acquired:
multa bona bene parta habemus,
Plaut. Trin. 2, 2, 65:
mei patris bene parta indiligenter Tutatur,
Ter. Phorm. 5, 3, 5:
res familiaris primum bene parta sit, nullo neque turpi quaestu, neque odioso,
Cic. Off. 1, 26, 92:
diutine uti bene licet partum bene,
Plaut. Rud. 4, 7, 15; Sall. C. 51, 42 (cf.:
mala parta,
Cic. Phil. 2, 27, 65:
male par tum,
Plaut. Poen. 4, 2, 22).—
(δ).
Apud bonos bene agier, an old legal formula: bona fide agi (v. bonus), to be transacted in good faith among good men. ubi erit illa formula fiduciae ut inter bonos bene agier oportet? Cic. Fam. 7, 12, 2; id. Off. 3, 15, 61; 3, 17, 70.—
(ε).
Non bene = male, not faithfully:
esse metus coepit ne jura jugalia conjunx Non bene servasset,
Ov. M. 7, 716.—
d.
Representing an action as right or correct, well, rightly, correctly: bene mones, Ibo, you are right ( to admonish me), Ter. And. 2, 2, 36:
sequi recusarunt bene monentem,
Liv. 22, 60, 17:
quom mihi et bene praecipitis, et, etc.,
since you give sound advice, Plaut. Poen. 3, 2, 55; so Ter. Ad. 5, 9, 6; 3, 3, 80; Lucil. ap. Non. p. 372, 7:
bene enim majores accubitionem epularem amicorum convivium nominarunt, melius quam Graeci,
Cic. Sen. 13, 45:
hoc bene censuit Scaevola,
correctly, Dig. 17, 1, 48.—
e.
Pleasantly, satisfactorily, profitably, prosperously, fortunately, successfully:
nunc bene vivo et fortunate atque ut volo atque animo ut lubet,
Plaut. Mil. 3, 1, 111:
nihil adferrent quo jucundius, id est melius, viveremus,
Cic. Fin. 1, 41, 72:
si bene qui cenat, bene vivit,
Hor. Ep. 1, 6, 56: quamobrem melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto, is better or more profitably invested, Cic. Off. 2, 20, 71:
perdenda sunt multa beneficia ut semel ponas bene, Sen. Ben. poet. 1, 2, 1: etiamsi nullum (beneficium) bene positurus sit,
id. ib. 1, 2, 2:
quando hoc bene successit,
Ter. Ad. 2, 4, 23: bene ambulatum'st? Di. Huc quidem, hercle, ad te bene, Quia tui vivendi copia'st, has your walk been pleasant? Plaut. Truc. 2, 4, 18:
melius ominare,
use words of better omen, id. Rud. 2, 3, 7; Cic. Brut. 96, 329:
qui se suamque aetatem bene curant,
Plaut. Ps. 4, 7, 36.—So, bene (se) habere: ut bene me haberem filiai nuptiis, have a good time at, etc., Plaut. Aul. 2, 8, 2:
qui se bene habet suisque amicis usui est,
who enjoys his life and is a boon companion, id. Mil. 3, 1, 128:
nam hanc bene se habere aetatem nimio'st aequius,
id. Merc. 3, 2, 6: bene consulere alicui, to take good care for somebody ' s interests:
tuae rei bene consulere cupio,
id. Trin. 3, 2, 9:
ut qui mihi consultum optume velit esse,
Ter. Phorm. 1, 3, 1:
me optime consulentem saluti suae,
Cic. Fam. 4, 14, 2:
qui se ad sapientes viros bene consulentes rei publicae contulerunt,
id. Off. 2, 13, 46.—So, bene mereri, and rarely bene merere, to deserve well of one, i. e. act for his advantage; absol. or with de:
addecet Bene me, renti bene referre gratiam,
Plaut. Rud. 5, 3, 36:
Licinii aps te bene merenti male refertur gratia?
id. Ps. 1, 3, 86:
ut memorem in bene meritos animum praestarem,
Cic. Fam. 1, 9, 10:
cogor nonnumquam homines non optime de me meritos rogatu eorum qui bene meriti sunt, defendere,
id. ib. 7, 1, 4:
tam bene meritis de nomine Punico militibus,
Liv. 23, 12, 5:
si bene quid de te merui,
Verg. A. 4, 317; cf. Cic. Opt. Gen. 7, 20; id. Sest. 1, 2; 12, 39; 66, 139; 68, 142; id. Mil. 36, 99; id. Phil. 2, 14, 36 et saep.; v. mereo, D. and P. a.—So esp. referring to price: bene emere, to buy advantageously, i. e. cheaply; bene vendere, to sell advantageously, i. e. at a high price: bene ego hercle vendidi te, Plaut. [p. 230] Durc. 4, 2, 34:
et quoniam vendat, velle quam optime vendere,
Cic. Off. 3, 12, 51:
ita nec ut emat melius, nec ut vendat quidquam, simulabit vir bonus,
id. ib. 3, 15, 61: vin' bene emere? Do. Vin' tu pulcre vendere? Plaut. Pers. 4, 4, 38:
melius emetur,
Cato, R. R. 1: quo melius emptum sciatis, Cic. ap. Suet. Caes. 50 fin.:
qui vita bene credat emi honorem,
cheaply, Verg. A. 9, 206; Sil 4, 756.—
f.
Expressing kindness, thanks, etc.: bene facis, bene vocas, bene narras, I thank you, am obliged to you for doing, calling, saying (colloq.): merito amo te. Ph. Bene facis, thanks! Ter Eun. 1, 2, 106; cf.:
in consuetudinem venit, bene facis et fecisti non mdicantis esse, sed gratias agentis, Don. ad loc.' placet, bene facitis,
Plaut. Rud. 3, 6, 43: dividuom talentum faciam. La. Bene facis, id. ib. 5, 3, 52: si quid erit dubium, immutabo Da. Bene fecisti, id. Ep. 5, 1, 40 Lo. Adeas, si velis. La. Bene hercle factum vobis habeo gratiam. Accedam propius, id. Rud. 3, 6, 2; Ter. Ad. 4, 3, 10.—With gratiam habere: bene fecisti;
gratiam habeo maximam,
Ter. Eun. 5, 8, 61; cf.
bene benigneque arbitror te facere,
Plaut. Most. 3, 2, 130: quin etiam Graecis licebit utare cum voles... Bene sane facis, sed enitar ut Latine loquar, I thank you for the permission, but, etc., Cic. Ac. 1, 7, 25: an exitum Cassi Maelique expectem? Bene facitis quod abominamini... sed, etc., I am much obliged to you for abhorring this, but, etc., Liv. 6, 18, 9: bene edepol narras; nam illi faveo virgini, thanks for telling me, for, etc., Ter. Eun. 5, 3, 7 (cf.:
male hercule narras,
I owe you little thanks for saying so, Cic. Tusc. 1, 6, 10):
bene, ita me di ament, nuntias,
Ter. Hec. 4, 4, 20:
benenarras,
Cic. Att. 16, 14, 4; 13, 33, 2: tu ad matrem adi. Bene vocas; benigne dicis Cras apud te, thanks for your invitation, but, etc., Plaut. Merc. 5, 2, 108: eamus intro ut prandeamus. Men. Bene vocas, tam gratia'st, id. Men. 2, 3, 41.—
g.
Of accuracy, etc., well, accurately, truly, completely:
cum ceterae partes aetatis bene descriptae sint,
Cic. Sen. 2, 5:
cui bene librato... Obstitit ramus,
Ov. M. 8, 409:
at bene si quaeras,
id. ib. 3, 141:
tibi comprimam linguam. Hau potes: Bene pudiceque adservatur,
Plaut. Am. 1, 1, 196:
bene dissimulare amorem,
entirely, Ter. And. 1, 1, 105:
quis enim bene celat amorem?
Ov. H. 12, 37.—So with a negation, = male restat parvam quod non bene compleat urnam, Ov. M. 12, 615: non bene conveniunt... Majestas et amor, id. ib 2, 846.—Redundant, with vix (Ovid.):
vix bene Castalio descenderat antro, Incustoditam lente videt ire juvencam ( = vix descenderat cum, etc.),
Ov. M. 3, 14:
tactum vix bene limen erat, Aesonides, dixi, quid agit meus?
id. H. 6, 24:
vix bene desieram, rettulit illa mihi,
id. F 5, 277.—
h.
Sup., most opportunely, at the nick of time (comic):
sed eccum meum gnatum optume video,
Plaut. Merc. 2, 2, 57:
sed optume eccum exit senex,
id. Rud. 3, 3, 44. optume adveniens, puere, cape Chlamydem, etc., id. Merc. 5, 2, 69: Davum optume Video, Ter And. 2, 1, 35; 4, 2, 3; Plaut. Rud. 3, 5, 25; 4, 5, 19; Ter. Eun. 5, 2, 66; id. Heaut. 4, 5, 9; 5, 5, 2.—
i.
Pregn.: bene polliceri = large polliceri, to make liberal promises ' praecepit ut ceteros adeant, bene polliceantur, Sall. C. 41, 5; cf.: bene promittere, to promise success:
quae autem inconstantia deorum ut primis minentur extis, bene promittant secundis?
Cic. Div. 2, 17, 38.—
B.
In partic.
1.
Bene dicere.
a.
To speak well, i. e. eloquently:
qui optime dicunt,
the most eloquent, Cic. de Or. 1, 26, 119; 2, 2, 5:
etiam bene dicere haud absurdum est,
Sall. C. 3, 1:
abunde dixit bene quisquis rei satisfecit,
Quint. 12, 9, 7;
cf: bene loqui,
to use good language, speak good Latin, Cic. Brut. 58, 212, 64, 228.—
b.
To speak ably:
multo oratorem melius quam ipsos illos quorum eae sint artes esse dicturum,
Cic. Or. 1, 15, 65; cf. Hor. Ep. 1, 2, 4. bene dicendi scientia, Quint. 7, 3, 12.—
c.
To speak correctly or elegantly:
eum et Attice dicere et optime, ut..bene dicere id sit, Attice dicere,
Cic. Opt. Gen. 4, 13 ' optime dicta, Quint. 10, 1, 19.—So, bene loqui:
ut esset perfecta illa bene loquendi laus,
Cic. Brut. 72, 252:
at loquitur pulchre. Num melius quam Plato?
id. Opt. Gen. 5, 16.—
d.
To speak well, i e. kindly, of one, to praise him; absol. or with dat., or reflex., with inter (less correctly as one word, benedicere): cui bene dixit umquam bono? Of what good man has he ever spoken well, or, what good man has he ever praised, Cic. Sest. 52, 110. bene, quaeso, inter vos dicatis, et amice absenti tamen, Plaut. Mil. 4, 8, 31.—Ironically:
bene equidem tibi dico qui te digna ut eveniant precor,
Plaut. Rud. 3, 2, 26:
nec tibi cessaret doctus bene dicere lector,
Ov. Tr. 5, 9, 9: cui a viris bonis bene dicatur, Metell. Numid. ap. Gell. 6, 11, 3.— And dat understood:
si bene dicatis (i. e. mihi) vostra ripa vos sequar,
Plaut. Poen. 3, 3, 18 ' omnes bene dicunt (ei), et amant (eum), Ter. Ad. 5, 4, 11:
ad bene dicendum (i e. alteri) delectandumque redacti,
Hor. Ep 2, 1, 155 —Part. ' indignis si male dicitur, male dictum id esse duco;
Verum si dignis dicitur, bene dictum'st,
is a praise, Plaut. Curc. 4, 2, 27 sq.: nec bene nec male dicta profuerunt ad confirmandos animos, Liv 23, 46, 1; cf. Ter. Phorm. prol. 20 infra. —Bene audio = bene dicitur mihi, I am praised:
bene dictis si certasset, audisset bene,
Ter. Phorm. prol. 20; v. audio, 5.—
e.
To use words of good omen (euphêmein): Ol. Quid si fors aliter quam voles evenerit? St. Bene dice, dis sum fretus ( = fave lingua, melius ominare), Plaut. Cas. 2, 5, 38 heja, bene dicito, id. As. 3, 3, 155.—
f.
Bene dixisti, a formula of approbation: ne quan do iratus tu alio conferas. Th. Bene dixti, you are right, Ter. Eun. 3, 1, 61. bene et sapienter dixti dudum, etc., it was a good and wise remark of yours that, etc., id. Ad. 5, 8, 30.—
g.
Bene dicta, fine or specious, plausible words (opp. deeds):
bene dictis tuis bene facta aures meae expostulant,
Plaut. Pers. 4, 3, 25; so,
bene loqui: male corde consultare, Bene lingua loqui,
use fine words, Plaut. Truc. 2, 1, 16.—
2.
Bene facere.
a.
Bene aliquid facere, to do, make, something well, i. e. ably (v. I. A. 2. a. supra):
vel non facere quod non op time possis, vel facere quod non pessime facias,
Cic. Or. 2, 20, 86:
non tamen haec quia possunt bene aliquando fieri passim facienda sunt,
Quint. 4, 1, 70:
Jovem Phidias optime fecit,
id. 2, 3, 6; so, melius facere, Afran. ap. Macr. 6, 1.— P. a.:
quid labor aut bene facta juvant?
his labor and well-done works are no pleasure to him, Verg. G. 3, 525. —
b.
Bene facere, with dat. absol., with in and abl., or with erga, to do a good action, to benefit somebody, to impart benefits (less cor rectly as one word, benefacio)
(α).
With dat.:
bonus bonis bene feceris,
Plaut. Poen. 5, 4, 60:
bene si amico feceris, ne pigeat fecisse,
id. Trin. 2, 2, 66:
malo bene facere tantumdem est periculum quantum bono male facere,
id. Poen. 3, 3, 20:
homini id quod tu facis bene,
id. Ep 1, 2, 33:
tibi lubens bene faxim,
Ter. Ad. 5, 5, 6, 5, 6, 8; 5, 8, 25:
at tibi di semper... faciant bene,
may the gods bless you, Plaut. Men. 5, 7, 32:
di tibi Bene faciant,
Ter. Ad. 5, 7, 20; so Plaut. Pers. 4, 3, 18.— Pass.:
quod bonis bene fit beneficium,
Plaut. Capt. 2, 2, 108:
pulchrum est bene facere reipublicae,
Sall. C. 3, 1:
ego ne ingratis quidem bene facere absistam,
Liv. 36, 35, 4.—Reflexively. sibi bene facere, enjoy one ' s self, have a good time, genio indulgere (v. I. A. 2. e. supra): nec quisquam est tam ingenio duro quin, ubi quidquam occasionis sit sibi faciat bene, Plaut. As. grex 5.—
(β).
With in and abl.:
quoniam bene quae in me fecerunt, ingrata ea habui,
Plaut. Am. 1, 1, 30.—
(γ).
With erga:
si quid amicum erga bene feci,
Plaut. Trin. 5, 2, 4.—
(δ).
With ellipsis of dat., to impart benefits:
ingrata atque irrita esse omnia intellego Quae dedi et quod bene feci,
Plaut. As. 1, 2, 11:
quod bene fecisti, referetur gratia,
id. Capt. 5, 1, 20:
ego quod bene feci, male feci,
id. Ep. 1, 2, 34; id. Trin. 2, 2, 41:
si beneficia in rebus, non in ipsa benefaciendi voluntate consisterent,
Sen. Ben. 1, 7, 1:
benefaciendi animus,
id. ib. 2, 19, 1.—So esp. in formula of thanks, etc.' bene benigneque arbitror te facere, I thank you heartily, Plaut. Most. 3, 2, 129: Jup. Jam nunc irata non es? Alc. Non sum. Jup. Bene facis, id. Am. 3, 2, 56; v Brix ad Plaut. Trin. 384.—P. a. as subst.: bĕnĕ facta, orum, n., benefits, benefactions (cf. beneficium): bene facta male locata male facta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v 429 Vahl.): pol, bene facta tua me hortantur tuo ut imperio paream, Plaut Pers. 5, 2, 65: pro bene factis ejus uti ei pretium possim reddere. id. Capt. 5, 1, 20;
bene facta referre,
Claud. Laud. Stil. 3, 182 tenere, id. ib. 2, 42.—So freq. in eccl. writ ers:
et si bene feceritis his qui vobis bene faciunt,
Vulg. Luc. 6, 33:
bene facite his qui oderunt vos,
id. Matt. 5, 44.—
(ε).
Absol., to do good, perform meritorious acts (in fin. verb only eccl. Lat.)' discite bene facere, Vulg. Isa. 1, 17:
interrogo vos si licet sabbatis bene facere an male,
id. Luc. 6, 9:
qui bene facit, ex Deo est,
id. Joan. Ep. 3, 11.— In P a. (class.): bene facta (almost always in plur.), merits, meritorious acts, brave deeds:
bene facta recte facta sunt,
Cic. Par 3, 1, 22:
omnia bene facta in luce se collocari volunt,
id. Tusc. 2, 26, 64; id. Sen. 3, 9:
bene facta mea reipublicae procedunt,
Sall. J 85, 5, cf. id. C. 8, 5; id. H. Fragm. 1, 19: veteribus bene factis nova pensantes maleficia, Liv 37, 1, 2; cf. Quint. 3, 7, 13, 12, 1, 41; Prop. 2, 1, 24; Ov. M. 15, 850, Claud. VI. Cons. Hon. 386.— Sing.: bene factum a vobis, dum vivitis non abscedet, Cato ap. Gell. 16, 1, 4.—
(ζ).
In medical language, to be of good effect, benefit, do good:
id bene faciet et alvum bonam faciet,
Cato, R. R. 157, 6.—So with ad: ad capitis dolorem bene facit serpyllum, Scrib Comp. 1; so id. ib. 5; 9; 13; 41.—
(η).
In the phrase bene facis, etc., as a formula of thanks, v I A. 2. f. supra.—
(θ).
Expressing joy, I am glad of it, I am glad that etc. (comic.) Da. Tua quae fuit Palaestra, ea filia inventa'st mea. La. Bene meher cule factum'st, Plaut. Rud. 5, 3, 9: bis tanto valeo quam valui prius. Ly. Bene hercle factum et gaudeo, id. Merc. 2, 2, 27; Ter And. 5, 6, 11; id. Hec. 5, 4, 17; id. Eun. 5, 8, 7:
bene factum et volup est hodie me his mulierculis Tetulisse auxilium,
Plaut. Rud. 4, 1, 1; Ter. Hec. 3, 5, 11; so, bene factum gaudeo: nam hic noster pater est Ant. Ita me Juppiter bene amet, benefac tum gaudeo, Plaut. Poen. 5, 5, 47; Ter Phorm. 5, 6, 43; cf.: Me. Rex Creo vigiles nocturnos singulos semper locat. So. Bene facit, quia nos eramus peregri, tutatu'st domum, I am glad of it, etc., Plaut. Am. 1, 1, 19. bene fecit A. Silius qui transegerit: neque enim ei deesse volebam, et quid possem timebam, I am glad that A. Silius, etc., Cic. Att. 12, 24, 1.—
3.
With esse.
a.
Bene est, impers., it is well.
(α).
In the epistolary formula: si vales bene est; or, si vales bene est, (ego) valeo (abbrev. S.V.B.E.V.), Afran. ap Prisc. p 804 P; Cic. Fam. 5, 14, 1; 10, 34, 1; 4, 1, 1; cf. id. ib. 5, 7, 1; 5, 9, 1; 5, 10, 1; 10, 33, 1; 10, 14, 8; 10, 14, 11;
14, 14, 1, 14, 14, 16: si valetis gaudeo,
Plaut. Pers. 4, 3, 41 —These formulas were obsolete at Seneca's time: mos antiquis fuit, usque ad meam servatus aetatem, primis epistulae verbis adicere: Si vales, bene est;
ego valeo,
Sen. Ep. 15, 1.—
(β).
= bene factum est (cf. I. 2. k. supra): oculis quoque etiam plus jam video quam prius: Ly. Bene est, Plaut. Merc. 2, 2, 26: hic est intus filius apud nos tuus. De. Optume'st, id. ib. 5, 4, 49; Ter. Ad. 3, 3, 48, 5, 5, 3; id. Hec. 5, 4, 31.—
b.
Bene est alicui, impers., it is ( goes) well with one, one does well, is well off, enjoys himself, is happy: nam si curent, bene bonis sit, male malis, quod nunc abest, Enn ap. Cic. N. D. 3, 32, 79 (Trag. v. 355 Vahl.):
bona si esse veis, bene erit tibi,
Plaut. Merc. 3, 1, 12:
quia illi, unde huc abvecta sum, malis bene esse solitum'st,
id. ib. 3, 1, 13:
qui neque tibi bene esse patere, et illis qui bus est invides,
id. Ps. 4, 7, 35 (so id. Trin. 2, 2, 71): num quippiam aluit me vis? De. Ut bene sit tibi, id Pers. 4, 8, 5; id. Poen. 4, 2, 90; Ter Phorm. 1, 2, 101: nemini nimium bene est, Afran. ap. Charis. p. 185 P.:
si non est, jurat bene solis esse maritis,
Hor. Ep 1, 1, 88:
nec tamen illis bene erit, quia non bono gaudent,
Sen. Vit. Beat. 11, 4: BENE SIT NOBIS, Inscr Orell. 4754; Plaut. Truc. 2, 4, 95; 4, 2, 36; id. Curc. 4, 2, 31; id. Pers. 5, 2, 74; id. Stich. 5, 5, 12; id. Merc. 2, 2, 55; Ter. Ad. 1, 1, 9.— Comp.: istas minas decem, qui me procurem dum melius sit mi, des. Plaut. Curc. 4, 2, 40:
spero ex tuis litteris tibi melius esse,
that your health is better, Cic. Fam. 16, 22, 1; Plaut. Most. 3, 2, 1; Ter And. 2, 5, 16.—With dat. understood: patria est ubi cumque est bene (i. e. cuique), where one does well, there is his country, Poet. ap. Cic Tusc 5, 37, 108 (Trag. Rel. inc. p. 248 Rib). [p. 231] —With abl., to be well off in, to feast upon a thing:
ubi illi bene sit ligno, aqua calida, cibo, vestimentis,
Plaut. Cas. 2, 3, 39:
at mihi bene erat, non piscibus, Sed pullo atque hoedo,
Hor. S. 2, 2, 120.—
c.
Bene sum = bene mihi est:
minore nusquam bene fui dispendio,
Plaut. Men. 3, 2, 20:
de eo (argento) nunc bene sunt tua virtute,
id. Truc. 4, 2, 28: dato qui bene sit;
ego ubi bene sit tibi locum lepidum dabo,
id. Bacch. 1, 1, 51:
scis bene esse si sit unde,
id. Capt. 4, 2, 70.—
4.
Bene habere.
a.
With subj. nom.
(α).
To enjoy, Plaut. Ps. 4, 7, 35 al.; v. I. A. 2. e. supra.—
(β).
To be favorable, to favor:
bene habent tibi principia,
Ter. Phorm. 2, 3, 82. —
(γ).
With se, to be well, well off. imperator se bene habet, it is well with, Sen. Ep. 24, 9; cf.:
si te bene habes,
Plaut. Mil. 3, 1, 122 Brix ad loc.—
b.
Hoc bene habet, or bene habet, impers. ( = res se bene habet), it is well, matters stand well:
bene habet: jacta sunt fundamenta defensionis,
Cic. Mur. 6, 14:
bene habet: di pium movere bellum,
Liv. 8, 6, 4:
atque bene habet si a collega litatum est,
id. 8, 9, 1; Juv. 10, 72; Stat. Th. 11, 557.— So pers.: bene habemus nos, si in his spes est;
opinor, aliud agamus,
we are well off, Cic. Att. 2, 8, 1.—
5.
Bene agere, with cum and abl.
(α).
To treat one well:
bene egissent Athenienses cum Miltiade si, etc.,
Val. Max. 5, 3, ext. 3.—
(β).
Impers.: bene agitur cum aliquo, it goes well with one, he is fortunate:
bene dicat secum esse actum,
that he has come off well, Ter. Ad. 2, 2, 2:
non tam bene cum rebus humanis agitur ut meliora pluribus placeant,
Sen. Vit. Beat. 2, 1.— With ellipsis of cum and abl.:
si hinc non abeo intestatus, bene agitur pro noxia (sc. mecum),
Plaut. Mil. 5, 23.—
6.
Rem (negotium) bene gerere.
(α).
To administer well private or public affairs: multi suam rem bene gessere et publicam patria procul, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6, 1 (Trag. Rel. v. 295 Vahl.):
non ut multis bene gestae, sed, ut nemini, conservatae rei publicae,
Cic. Pis. 3, 6; so,
qui ordo bene gestae rei publicae testimonium multis, mihi uni conservatae dedit,
id. Phil. 2, 1, 2:
rem publicam,
id. Pis. 19, 45:
Apollini republica vestra bene gesta servataque... donum mittitote,
Liv. 23, 11, 3.—
(β).
To be successful, meet with success, acquit one ' s self well; usu. of war;
also of private affairs: bello extincto, re bene gesta, vobis gratis habeo, etc.,
Plaut. Pers. 5, 1, 2:
quando bene gessi rem, volo hic in fano supplicare,
id. Curc. 4, 2, 41;
quasi re bene gesta,
Ter. Ad. 5, 1, 13:
rem te valde bene gessisse rumor erat,
that you had met with great success, Cic. Fam. 1, 8, 7; id. Planc. 25, 61:
conclamant omnes occasionem negotii bene gerendi amittendam non esse,
Caes. B. G. 5, 57:
haec cogitanti accidere visa est facultas bene rei gerendae,
id. ib. 7, 44:
res bello bene gestae,
success in war, Liv. 23, 12, 11:
laeti bene gestis corpora rebus Procurate,
Verg. A. 9, 157; cf. Cic. Planc. 25, 61; Liv. 1, 37, 6; 4, 47, 1; 8, 30, 5; 22, 25, 4; 23, 36, 2.—
7.
Bene vertere, in wishes.
(α).
With the rel. quod or quae res as subject, to turn out well; absol. or with dat.:
quae res tibi et gnatae tuae bene feliciterque vortat,
Plaut. Aul. 4, 10, 58:
quod utrisque bene vertat,
Liv. 8, 5, 6:
quod bene verteret,
id. 3, 26, 9; cf. id. 3, 35, 8; 3, 62, 5; 7, 39, 10; v. verto; cf.:
quod bene eveniat,
Cato, R. R. 141.—
(β).
With di as subject:
di bene vortant,
may the gods let it turn out well, may the gods grant success, Plaut. Aul. 2, 3, 5; cf. Ter. Ad. 4, 7, 10; id. Hec. 1, 2, 121; id. Phorm. 3, 3, 19; v. verte.—
8.
Bene, colloquially in leave-taking: bene ambula, walk well, i. e. have a pleasant walk! Plaut. Most. 3, 2, 166: De. Bene ambulato! Ly. Bene vale! id. Merc 2, 2, 55:
bene valete et vivite!
id. Mil. 4, 8, 30:
cives bene valete!
id. Merc. 5, 2, 25; cf. id. Ep. 5, 1, 40; id. Merc. 2, 4, 28; 5, 4, 65; id. Curc. 4, 2, 30; Ter. Heaut. 1, 1, 115; id. Hec. 1, 2, 122:
salvere jubeo te, mi Saturides, bene,
Plaut. Most. 3, 1, 35: LAGGE, FILI, BENE QVIESCAS, Sepulch. Inscr. Orell. p. 4755.—
9.
In invocations to the gods, often redundant (cf. bonus):
ita me Juppiter bene amet,
Plaut. Poen. 5, 5, 47:
di te bene ament, Hegio,
id. Capt. 1, 2, 29:
ita me di bene ament,
Ter. Eun. 4, 1, 1; cf. id. ib. 5, 2, 43; id. Hec. 2, 1, 9; id. Phorm. 1, 3, 13:
Jane pater uti te... bonas preces bene precatus siem,
Cato, R. R. 134: bene sponsis, beneque volueris in precatione augurali Messala augur ait significare spoponderis, volueris, Fest. p. 351 Mull. (p. 267 Lind.).—
10.
Elliptical expressions.
(α).
Bene, melius, optime, instead of bene, etc., dicit, dicis, or facit, facis, etc.:
bene Pericles (i.e. dixit),
Cic. Off. 1,40, 144:
bene (Philippus) ministrum et praebitorem,
id. ib. 2, 14, 53:
existimabatur bene, Latine (i. e. loqui),
id. Brut. 74, 259; so id. Sen. 14, 47:
at bene Areus,
Quint. 2, 15, 36; cf. id. 10, 1, 56:
nam ante Aristippus, et ille melius (i.e. hoc dixerat),
Cic. Fin. 1, 8, 26:
sed haec tu melius vel optime omnium (i.e. facies),
id. Fam. 4, 13, 7; id. Fin. 1, 18, 61; 1, 19, 63; id. Off. 3, 11, 49; id. Sen. 20, 73; id. Opt. Gen. 6, 18; Quint. 10, 3, 25; 10, 2, 24; 6, 1, 3; 9, 4, 23.—
(β).
In applauding answers' bene and optime, good! bravo! excellent! euge, euge! Perbene! Plaut. Rud. 1, 2, 75: huc respice. Da. Optume! id. ib. 3, 4, 3; cf. id. Merc. 1, 2, 114; 5, 4, 16.—
(γ).
In drinking health, with acc. or dat., health to you, your health! bene vos! bene nos! bene te! bene me! bene nostram etiam Stephanium! Plaut. Stich. 5, 4, 27; Tib 2, 1, 31: bene te, pater optime Caesar, etc.; Ov. F. 2, 637:
bene mihi, bene vobis, bene amicae meae!
Plaut. Pers. 5, 1, 21; Ov.A.A. 1, 601.—
11.
Pregn., in ellipt. predicate: quod (imperium) si (ei) sui bene crediderint cives... credere et Latinos debere, if his own citizens did well to intrust the supreme power to him, etc., Liv. 1, 50, 5:
in Velia aedificent quibus melius quam P. Valerio creditur libertas,
to whom it will be safer to intrust liberty, id. 2, 7, 11:
melius peribimus quam sine alteris vestrum viduae aut orbae vivemus,
it will be better for us to perish, id. 1, 13, 3:
bene Arruntium morte usum,
that it was right for Arruntius to die, Tac. A. 6, 48; Liv. 2, 30, 6; Quint. 9, 4, 92; Tac. A. 2, 44.—
II.
Adv. of intensity, = valde, very, with adjj. and advv.
1.
With adjj.: bene tempestate serena, Enn. ap. Cic. Div. 2, 39, 82 (Ann. v. 517 Vahl.): foedus feri bene firmum, id. ap. Porphyr. ad Hor. C. 3, 24, 50 (Ann. v. 33 ib.); cf.:
bene firmus,
Cic. Fam. 16, 8, 1; id. Phil. 6, 7, 18:
bene robustus,
id. Div. in Caecil. 15, 48:
bene morigerus fuit puer,
Plaut. Capt. 5, 2, 13:
bene ergo ego hinc praedatus ibo,
id. Ps. 4, 7, 39:
bene lautum,
id. Rud. 3, 3, 39:
bene et naviter oportet esse impudentem,
Cic. Fam. 5, 12, 3:
id utrum Romano more locutus sit, bene nummatum te futurum, an, etc.,
id. ib. 7, 16, 3:
bene sanos,
id. Fin. 1, 16, 52; 1, 21, 71; Hor. S. 1, 3, 61; 1, 9, 44:
bene longinquos dolores,
Cic. Fin. 2, 29, 94:
sermonem bene longum,
id. Or. 2, 88, 361:
bene magna caterva,
id. Mur. 33, 69:
magna multitudo,
Hirt. B. Hisp. 4:
barbatus,
Cic. Cat. 2, 10, 22:
fidum pectus,
Hor. C. 2, 12, 15:
cautus,
Ov. H. 1, 44:
multa,
Ov. Tr. 1, 7, 15: multi, Pollio ap. Cic. Fam 10, 33, 4:
homo optime dives,
Sen. Vit. Beat. 23, 2.—
2.
With advv.: bene saepe libenter, Enn. Ann. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 239 Vahl.); cf.:
bene libenter victitas,
Ter. Eun. 5, 8, 44:
bene mane haec scripsi,
Cic. Att. 4, 9, 2; 4, 10, 16:
bene penitus,
id. Verr. 2, 2, 70, § 169:
bene longe,
Hirt. B. Hisp. 25:
bene gnaviter,
Sen. Ot. Sap. 1 (28), 5.—With adverb. phrase:
siad te bene ante lucem venisset,
Cic. Or. 2, 64, 259.

Lewis & Short latin dictionary > bene
9 bene facta

bĕnĕ, adv. of manner and intensity [bonus; the first vowel assimilated to the e of the foll. syllable; cf. Corss. Ausspr. 2, 366], well ( comp. melius, better; sup. optime [v. bonus init. ], best; often to be rendered by more specific Engl. adverbs).
I.
As adjunct of verbs.
A.
In gen.
1.
Of physical or external goodness, usefulness, ornament, and comfort:
villam rusticam bene aedificatam habere expedit,
Cato, R. R. 3:
villam bonam beneque aedificatam,
Cic. Off. 3, 13, 55:
quid est agrum bene colere? Bene arare,
Cato, R. R. 61:
agro bene culto nihil potest esse... uberius,
Cic. Sen. 16, 57:
ubi cocta erit bene,
Cato, R. R. 157; 3; 4;
32 et saep.: te auratam et vestitam bene,
Plaut. Men. 5, 2, 50: ornatus hic satis me condecet? Ps. Optume, it is very becoming, id. Ps. 4, 1, 26:
me bene curata cute vises,
well tended, Hor. Ep. 1, 4, 15:
bene olere,
Verg. E. 2, 48:
bene sonare,
Quint. 8, 3, 16:
neque tamen non inprimis bene habitavit,
in the very best style, Nep. Att. 13, 1:
a Catone cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret, respondet Bene pascere? Quid secundum? Satis bene pascere,
Cic. Off. 2, 25, 89: so,
bene cenare,
Cat. 13, 17; Hor. Ep. 1, 6, 56:
bene de rebus domesticis constitutum esse,
to be in good circumstances, Cic. Sest. 45, 97;
similarly: rem (i. e. familiarem) bene paratam comitate perdidit,
well arranged, Plaut. Rud. prol. 38.—
2.
With respect to the mind.
a.
Perception, knowledge, ability:
quas tam bene noverat quam paedagogos nostros novimus,
Sen. Ep. 27, 5:
quin melius novi quam te et vidi saepius,
Plaut. Capt. 5, 2, 22:
novi optime (Bacchus) et saepe vidi,
Cic. Fam. 7, 23, 2:
qui optime suos nosse deberet,
Nep. Con. 4, 1; cf. Hor. Ep. 1, 18, 1; id. S. 1, 9, 22: satin' haec meministi et tenes? Pa. Melius quam tu qui docuisti, Plaut. Pers. 2, 2, 2:
quod eo mihi melius cernere videor quo ab eo proprius absum,
Cic. Sen. 21, 77:
ut hic melius quam ipse illa scire videatur,
id. de Or. 1, 15, 66; id. Or. 38, 132:
cum Sophocles vel optime scripserit Electram suam,
id. Fin. 1, 2, 5:
gubernatoris ars quia bene navigandi rationem habet,
of able seamanship, id. ib. 1, 13, 42:
melius in Volscis imperatum est,
better generalship was displayed, Liv. 2, 63, 6:
nihil melius quam omnis mundus administratur,
Cic. Inv. 1, 34, 59: de medico bene existimari scribis, that he is well thought ( spoken) of, i. e. his ability, id. Fam. 16, 14, 1:
prudentibus et bene institutis,
well educated, id. Sen. 14, 50:
sapientibus et bene natura constitutis,
endowed with good natural talent, id. Sest. 65, 137:
quodsi melius geruntur ea quae consilio geruntur quam, etc.,
more ably, id. Inv. 1, 34, 59:
tabulas bene pictas collocare in bono lumine,
good paintings, id. Brut. 75, 261:
canere melius,
Verg. E. 9, 67; Quint. 10, 1, 91:
bene pronuntiare,
id. 11, 3, 12:
bene respondere interrogationibus,
id. 5, 7, 28; 6, 3, 81.—
b.
Of feeling, judgment, and will:
similis in utroque nostrum, cum optime sentiremus, error fuit,
when we had the best intentions, Cic. Fam. 4, 2, 3; so id. ib. 6, 4, 2; so,
bene sentire,
id. ib. 6, 1, 3; so,
bene, optime de re publica sentire,
to hold sound views on public affairs, id. Off. 1, 41, 149; id. Fam. 4, 14, 1; id. Phil. 3, 9, 23:
bene animatas eas (insulas) confirmavit,
well disposed, Nep. Cim. 2, 4:
ei causae quam Pompeius animatus melius quam paratus susceperat,
Cic. Fam. 6, 6, 10; so, optime animati, Varr. ap. Non. p. 201, 7:
quod bene cogitasti aliquando, laudo,
that you had good intentions, Cic. Phil. 2, 14, 34:
se vero bene sperare (i. e. de bello),
had good hopes, Liv. 6, 6, 18:
sperabis omnia optime,
Cic. Fam. 4, 13, 7:
tibi bene ex animo volo,
Ter. Heaut. 5, 2, 6; so freq.: bene alicui velle, v. volo: bene aliquid consulere, to plan something well:
vigilando, agendo, bene consulendo prospera omnia cedunt,
Sall. C. 52, 29:
omnia non bene consulta,
id. J. 92, 2. —
c.
Of morality, honesty, honor, etc.
(α).
Bene vivere, or bene beateque vivere ( = kalôs kagathôs), to lead a moral and happy life:
qui virtutem habeat, eum nullius rei ad bene vivendum indigere,
Cic. Inv. 1, 51, 93:
in dialectica vestra nullam esse ad melius vivendum vim,
id. Fin. 1, 19, 63:
quod ni ita accideret et melius et prudentius viveretur,
id. Sen. 19, 67; cf. id. Ac. 1, 4, 15; id. Fin. 1, 13, 45; id. Off. 1, 6, 19; id. Fam. 4, 3, 3 et saep. (for another meaning of bene vivere, cf. e. infra).—
(β).
Bene mori, to die honorably, bravely, creditably, gloriously:
qui se bene mori quam turpiter vivere maluit,
Liv. 22, 50, 7:
ne ferrum quidem ad bene moriendum oblaturus est hostis,
id. 9, 3, 3; so id. 21, 42, 4:
tum potui, Medea, mori bene,
Ov. H. 12, 5.—
(γ).
Bene partum, what is honestly, honorably earned or acquired:
multa bona bene parta habemus,
Plaut. Trin. 2, 2, 65:
mei patris bene parta indiligenter Tutatur,
Ter. Phorm. 5, 3, 5:
res familiaris primum bene parta sit, nullo neque turpi quaestu, neque odioso,
Cic. Off. 1, 26, 92:
diutine uti bene licet partum bene,
Plaut. Rud. 4, 7, 15; Sall. C. 51, 42 (cf.:
mala parta,
Cic. Phil. 2, 27, 65:
male par tum,
Plaut. Poen. 4, 2, 22).—
(δ).
Apud bonos bene agier, an old legal formula: bona fide agi (v. bonus), to be transacted in good faith among good men. ubi erit illa formula fiduciae ut inter bonos bene agier oportet? Cic. Fam. 7, 12, 2; id. Off. 3, 15, 61; 3, 17, 70.—
(ε).
Non bene = male, not faithfully:
esse metus coepit ne jura jugalia conjunx Non bene servasset,
Ov. M. 7, 716.—
d.
Representing an action as right or correct, well, rightly, correctly: bene mones, Ibo, you are right ( to admonish me), Ter. And. 2, 2, 36:
sequi recusarunt bene monentem,
Liv. 22, 60, 17:
quom mihi et bene praecipitis, et, etc.,
since you give sound advice, Plaut. Poen. 3, 2, 55; so Ter. Ad. 5, 9, 6; 3, 3, 80; Lucil. ap. Non. p. 372, 7:
bene enim majores accubitionem epularem amicorum convivium nominarunt, melius quam Graeci,
Cic. Sen. 13, 45:
hoc bene censuit Scaevola,
correctly, Dig. 17, 1, 48.—
e.
Pleasantly, satisfactorily, profitably, prosperously, fortunately, successfully:
nunc bene vivo et fortunate atque ut volo atque animo ut lubet,
Plaut. Mil. 3, 1, 111:
nihil adferrent quo jucundius, id est melius, viveremus,
Cic. Fin. 1, 41, 72:
si bene qui cenat, bene vivit,
Hor. Ep. 1, 6, 56: quamobrem melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto, is better or more profitably invested, Cic. Off. 2, 20, 71:
perdenda sunt multa beneficia ut semel ponas bene, Sen. Ben. poet. 1, 2, 1: etiamsi nullum (beneficium) bene positurus sit,
id. ib. 1, 2, 2:
quando hoc bene successit,
Ter. Ad. 2, 4, 23: bene ambulatum'st? Di. Huc quidem, hercle, ad te bene, Quia tui vivendi copia'st, has your walk been pleasant? Plaut. Truc. 2, 4, 18:
melius ominare,
use words of better omen, id. Rud. 2, 3, 7; Cic. Brut. 96, 329:
qui se suamque aetatem bene curant,
Plaut. Ps. 4, 7, 36.—So, bene (se) habere: ut bene me haberem filiai nuptiis, have a good time at, etc., Plaut. Aul. 2, 8, 2:
qui se bene habet suisque amicis usui est,
who enjoys his life and is a boon companion, id. Mil. 3, 1, 128:
nam hanc bene se habere aetatem nimio'st aequius,
id. Merc. 3, 2, 6: bene consulere alicui, to take good care for somebody ' s interests:
tuae rei bene consulere cupio,
id. Trin. 3, 2, 9:
ut qui mihi consultum optume velit esse,
Ter. Phorm. 1, 3, 1:
me optime consulentem saluti suae,
Cic. Fam. 4, 14, 2:
qui se ad sapientes viros bene consulentes rei publicae contulerunt,
id. Off. 2, 13, 46.—So, bene mereri, and rarely bene merere, to deserve well of one, i. e. act for his advantage; absol. or with de:
addecet Bene me, renti bene referre gratiam,
Plaut. Rud. 5, 3, 36:
Licinii aps te bene merenti male refertur gratia?
id. Ps. 1, 3, 86:
ut memorem in bene meritos animum praestarem,
Cic. Fam. 1, 9, 10:
cogor nonnumquam homines non optime de me meritos rogatu eorum qui bene meriti sunt, defendere,
id. ib. 7, 1, 4:
tam bene meritis de nomine Punico militibus,
Liv. 23, 12, 5:
si bene quid de te merui,
Verg. A. 4, 317; cf. Cic. Opt. Gen. 7, 20; id. Sest. 1, 2; 12, 39; 66, 139; 68, 142; id. Mil. 36, 99; id. Phil. 2, 14, 36 et saep.; v. mereo, D. and P. a.—So esp. referring to price: bene emere, to buy advantageously, i. e. cheaply; bene vendere, to sell advantageously, i. e. at a high price: bene ego hercle vendidi te, Plaut. [p. 230] Durc. 4, 2, 34:
et quoniam vendat, velle quam optime vendere,
Cic. Off. 3, 12, 51:
ita nec ut emat melius, nec ut vendat quidquam, simulabit vir bonus,
id. ib. 3, 15, 61: vin' bene emere? Do. Vin' tu pulcre vendere? Plaut. Pers. 4, 4, 38:
melius emetur,
Cato, R. R. 1: quo melius emptum sciatis, Cic. ap. Suet. Caes. 50 fin.:
qui vita bene credat emi honorem,
cheaply, Verg. A. 9, 206; Sil 4, 756.—
f.
Expressing kindness, thanks, etc.: bene facis, bene vocas, bene narras, I thank you, am obliged to you for doing, calling, saying (colloq.): merito amo te. Ph. Bene facis, thanks! Ter Eun. 1, 2, 106; cf.:
in consuetudinem venit, bene facis et fecisti non mdicantis esse, sed gratias agentis, Don. ad loc.' placet, bene facitis,
Plaut. Rud. 3, 6, 43: dividuom talentum faciam. La. Bene facis, id. ib. 5, 3, 52: si quid erit dubium, immutabo Da. Bene fecisti, id. Ep. 5, 1, 40 Lo. Adeas, si velis. La. Bene hercle factum vobis habeo gratiam. Accedam propius, id. Rud. 3, 6, 2; Ter. Ad. 4, 3, 10.—With gratiam habere: bene fecisti;
gratiam habeo maximam,
Ter. Eun. 5, 8, 61; cf.
bene benigneque arbitror te facere,
Plaut. Most. 3, 2, 130: quin etiam Graecis licebit utare cum voles... Bene sane facis, sed enitar ut Latine loquar, I thank you for the permission, but, etc., Cic. Ac. 1, 7, 25: an exitum Cassi Maelique expectem? Bene facitis quod abominamini... sed, etc., I am much obliged to you for abhorring this, but, etc., Liv. 6, 18, 9: bene edepol narras; nam illi faveo virgini, thanks for telling me, for, etc., Ter. Eun. 5, 3, 7 (cf.:
male hercule narras,
I owe you little thanks for saying so, Cic. Tusc. 1, 6, 10):
bene, ita me di ament, nuntias,
Ter. Hec. 4, 4, 20:
benenarras,
Cic. Att. 16, 14, 4; 13, 33, 2: tu ad matrem adi. Bene vocas; benigne dicis Cras apud te, thanks for your invitation, but, etc., Plaut. Merc. 5, 2, 108: eamus intro ut prandeamus. Men. Bene vocas, tam gratia'st, id. Men. 2, 3, 41.—
g.
Of accuracy, etc., well, accurately, truly, completely:
cum ceterae partes aetatis bene descriptae sint,
Cic. Sen. 2, 5:
cui bene librato... Obstitit ramus,
Ov. M. 8, 409:
at bene si quaeras,
id. ib. 3, 141:
tibi comprimam linguam. Hau potes: Bene pudiceque adservatur,
Plaut. Am. 1, 1, 196:
bene dissimulare amorem,
entirely, Ter. And. 1, 1, 105:
quis enim bene celat amorem?
Ov. H. 12, 37.—So with a negation, = male restat parvam quod non bene compleat urnam, Ov. M. 12, 615: non bene conveniunt... Majestas et amor, id. ib 2, 846.—Redundant, with vix (Ovid.):
vix bene Castalio descenderat antro, Incustoditam lente videt ire juvencam ( = vix descenderat cum, etc.),
Ov. M. 3, 14:
tactum vix bene limen erat, Aesonides, dixi, quid agit meus?
id. H. 6, 24:
vix bene desieram, rettulit illa mihi,
id. F 5, 277.—
h.
Sup., most opportunely, at the nick of time (comic):
sed eccum meum gnatum optume video,
Plaut. Merc. 2, 2, 57:
sed optume eccum exit senex,
id. Rud. 3, 3, 44. optume adveniens, puere, cape Chlamydem, etc., id. Merc. 5, 2, 69: Davum optume Video, Ter And. 2, 1, 35; 4, 2, 3; Plaut. Rud. 3, 5, 25; 4, 5, 19; Ter. Eun. 5, 2, 66; id. Heaut. 4, 5, 9; 5, 5, 2.—
i.
Pregn.: bene polliceri = large polliceri, to make liberal promises ' praecepit ut ceteros adeant, bene polliceantur, Sall. C. 41, 5; cf.: bene promittere, to promise success:
quae autem inconstantia deorum ut primis minentur extis, bene promittant secundis?
Cic. Div. 2, 17, 38.—
B.
In partic.
1.
Bene dicere.
a.
To speak well, i. e. eloquently:
qui optime dicunt,
the most eloquent, Cic. de Or. 1, 26, 119; 2, 2, 5:
etiam bene dicere haud absurdum est,
Sall. C. 3, 1:
abunde dixit bene quisquis rei satisfecit,
Quint. 12, 9, 7;
cf: bene loqui,
to use good language, speak good Latin, Cic. Brut. 58, 212, 64, 228.—
b.
To speak ably:
multo oratorem melius quam ipsos illos quorum eae sint artes esse dicturum,
Cic. Or. 1, 15, 65; cf. Hor. Ep. 1, 2, 4. bene dicendi scientia, Quint. 7, 3, 12.—
c.
To speak correctly or elegantly:
eum et Attice dicere et optime, ut..bene dicere id sit, Attice dicere,
Cic. Opt. Gen. 4, 13 ' optime dicta, Quint. 10, 1, 19.—So, bene loqui:
ut esset perfecta illa bene loquendi laus,
Cic. Brut. 72, 252:
at loquitur pulchre. Num melius quam Plato?
id. Opt. Gen. 5, 16.—
d.
To speak well, i e. kindly, of one, to praise him; absol. or with dat., or reflex., with inter (less correctly as one word, benedicere): cui bene dixit umquam bono? Of what good man has he ever spoken well, or, what good man has he ever praised, Cic. Sest. 52, 110. bene, quaeso, inter vos dicatis, et amice absenti tamen, Plaut. Mil. 4, 8, 31.—Ironically:
bene equidem tibi dico qui te digna ut eveniant precor,
Plaut. Rud. 3, 2, 26:
nec tibi cessaret doctus bene dicere lector,
Ov. Tr. 5, 9, 9: cui a viris bonis bene dicatur, Metell. Numid. ap. Gell. 6, 11, 3.— And dat understood:
si bene dicatis (i. e. mihi) vostra ripa vos sequar,
Plaut. Poen. 3, 3, 18 ' omnes bene dicunt (ei), et amant (eum), Ter. Ad. 5, 4, 11:
ad bene dicendum (i e. alteri) delectandumque redacti,
Hor. Ep 2, 1, 155 —Part. ' indignis si male dicitur, male dictum id esse duco;
Verum si dignis dicitur, bene dictum'st,
is a praise, Plaut. Curc. 4, 2, 27 sq.: nec bene nec male dicta profuerunt ad confirmandos animos, Liv 23, 46, 1; cf. Ter. Phorm. prol. 20 infra. —Bene audio = bene dicitur mihi, I am praised:
bene dictis si certasset, audisset bene,
Ter. Phorm. prol. 20; v. audio, 5.—
e.
To use words of good omen (euphêmein): Ol. Quid si fors aliter quam voles evenerit? St. Bene dice, dis sum fretus ( = fave lingua, melius ominare), Plaut. Cas. 2, 5, 38 heja, bene dicito, id. As. 3, 3, 155.—
f.
Bene dixisti, a formula of approbation: ne quan do iratus tu alio conferas. Th. Bene dixti, you are right, Ter. Eun. 3, 1, 61. bene et sapienter dixti dudum, etc., it was a good and wise remark of yours that, etc., id. Ad. 5, 8, 30.—
g.
Bene dicta, fine or specious, plausible words (opp. deeds):
bene dictis tuis bene facta aures meae expostulant,
Plaut. Pers. 4, 3, 25; so,
bene loqui: male corde consultare, Bene lingua loqui,
use fine words, Plaut. Truc. 2, 1, 16.—
2.
Bene facere.
a.
Bene aliquid facere, to do, make, something well, i. e. ably (v. I. A. 2. a. supra):
vel non facere quod non op time possis, vel facere quod non pessime facias,
Cic. Or. 2, 20, 86:
non tamen haec quia possunt bene aliquando fieri passim facienda sunt,
Quint. 4, 1, 70:
Jovem Phidias optime fecit,
id. 2, 3, 6; so, melius facere, Afran. ap. Macr. 6, 1.— P. a.:
quid labor aut bene facta juvant?
his labor and well-done works are no pleasure to him, Verg. G. 3, 525. —
b.
Bene facere, with dat. absol., with in and abl., or with erga, to do a good action, to benefit somebody, to impart benefits (less cor rectly as one word, benefacio)
(α).
With dat.:
bonus bonis bene feceris,
Plaut. Poen. 5, 4, 60:
bene si amico feceris, ne pigeat fecisse,
id. Trin. 2, 2, 66:
malo bene facere tantumdem est periculum quantum bono male facere,
id. Poen. 3, 3, 20:
homini id quod tu facis bene,
id. Ep 1, 2, 33:
tibi lubens bene faxim,
Ter. Ad. 5, 5, 6, 5, 6, 8; 5, 8, 25:
at tibi di semper... faciant bene,
may the gods bless you, Plaut. Men. 5, 7, 32:
di tibi Bene faciant,
Ter. Ad. 5, 7, 20; so Plaut. Pers. 4, 3, 18.— Pass.:
quod bonis bene fit beneficium,
Plaut. Capt. 2, 2, 108:
pulchrum est bene facere reipublicae,
Sall. C. 3, 1:
ego ne ingratis quidem bene facere absistam,
Liv. 36, 35, 4.—Reflexively. sibi bene facere, enjoy one ' s self, have a good time, genio indulgere (v. I. A. 2. e. supra): nec quisquam est tam ingenio duro quin, ubi quidquam occasionis sit sibi faciat bene, Plaut. As. grex 5.—
(β).
With in and abl.:
quoniam bene quae in me fecerunt, ingrata ea habui,
Plaut. Am. 1, 1, 30.—
(γ).
With erga:
si quid amicum erga bene feci,
Plaut. Trin. 5, 2, 4.—
(δ).
With ellipsis of dat., to impart benefits:
ingrata atque irrita esse omnia intellego Quae dedi et quod bene feci,
Plaut. As. 1, 2, 11:
quod bene fecisti, referetur gratia,
id. Capt. 5, 1, 20:
ego quod bene feci, male feci,
id. Ep. 1, 2, 34; id. Trin. 2, 2, 41:
si beneficia in rebus, non in ipsa benefaciendi voluntate consisterent,
Sen. Ben. 1, 7, 1:
benefaciendi animus,
id. ib. 2, 19, 1.—So esp. in formula of thanks, etc.' bene benigneque arbitror te facere, I thank you heartily, Plaut. Most. 3, 2, 129: Jup. Jam nunc irata non es? Alc. Non sum. Jup. Bene facis, id. Am. 3, 2, 56; v Brix ad Plaut. Trin. 384.—P. a. as subst.: bĕnĕ facta, orum, n., benefits, benefactions (cf. beneficium): bene facta male locata male facta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v 429 Vahl.): pol, bene facta tua me hortantur tuo ut imperio paream, Plaut Pers. 5, 2, 65: pro bene factis ejus uti ei pretium possim reddere. id. Capt. 5, 1, 20;
bene facta referre,
Claud. Laud. Stil. 3, 182 tenere, id. ib. 2, 42.—So freq. in eccl. writ ers:
et si bene feceritis his qui vobis bene faciunt,
Vulg. Luc. 6, 33:
bene facite his qui oderunt vos,
id. Matt. 5, 44.—
(ε).
Absol., to do good, perform meritorious acts (in fin. verb only eccl. Lat.)' discite bene facere, Vulg. Isa. 1, 17:
interrogo vos si licet sabbatis bene facere an male,
id. Luc. 6, 9:
qui bene facit, ex Deo est,
id. Joan. Ep. 3, 11.— In P a. (class.): bene facta (almost always in plur.), merits, meritorious acts, brave deeds:
bene facta recte facta sunt,
Cic. Par 3, 1, 22:
omnia bene facta in luce se collocari volunt,
id. Tusc. 2, 26, 64; id. Sen. 3, 9:
bene facta mea reipublicae procedunt,
Sall. J 85, 5, cf. id. C. 8, 5; id. H. Fragm. 1, 19: veteribus bene factis nova pensantes maleficia, Liv 37, 1, 2; cf. Quint. 3, 7, 13, 12, 1, 41; Prop. 2, 1, 24; Ov. M. 15, 850, Claud. VI. Cons. Hon. 386.— Sing.: bene factum a vobis, dum vivitis non abscedet, Cato ap. Gell. 16, 1, 4.—
(ζ).
In medical language, to be of good effect, benefit, do good:
id bene faciet et alvum bonam faciet,
Cato, R. R. 157, 6.—So with ad: ad capitis dolorem bene facit serpyllum, Scrib Comp. 1; so id. ib. 5; 9; 13; 41.—
(η).
In the phrase bene facis, etc., as a formula of thanks, v I A. 2. f. supra.—
(θ).
Expressing joy, I am glad of it, I am glad that etc. (comic.) Da. Tua quae fuit Palaestra, ea filia inventa'st mea. La. Bene meher cule factum'st, Plaut. Rud. 5, 3, 9: bis tanto valeo quam valui prius. Ly. Bene hercle factum et gaudeo, id. Merc. 2, 2, 27; Ter And. 5, 6, 11; id. Hec. 5, 4, 17; id. Eun. 5, 8, 7:
bene factum et volup est hodie me his mulierculis Tetulisse auxilium,
Plaut. Rud. 4, 1, 1; Ter. Hec. 3, 5, 11; so, bene factum gaudeo: nam hic noster pater est Ant. Ita me Juppiter bene amet, benefac tum gaudeo, Plaut. Poen. 5, 5, 47; Ter Phorm. 5, 6, 43; cf.: Me. Rex Creo vigiles nocturnos singulos semper locat. So. Bene facit, quia nos eramus peregri, tutatu'st domum, I am glad of it, etc., Plaut. Am. 1, 1, 19. bene fecit A. Silius qui transegerit: neque enim ei deesse volebam, et quid possem timebam, I am glad that A. Silius, etc., Cic. Att. 12, 24, 1.—
3.
With esse.
a.
Bene est, impers., it is well.
(α).
In the epistolary formula: si vales bene est; or, si vales bene est, (ego) valeo (abbrev. S.V.B.E.V.), Afran. ap Prisc. p 804 P; Cic. Fam. 5, 14, 1; 10, 34, 1; 4, 1, 1; cf. id. ib. 5, 7, 1; 5, 9, 1; 5, 10, 1; 10, 33, 1; 10, 14, 8; 10, 14, 11;
14, 14, 1, 14, 14, 16: si valetis gaudeo,
Plaut. Pers. 4, 3, 41 —These formulas were obsolete at Seneca's time: mos antiquis fuit, usque ad meam servatus aetatem, primis epistulae verbis adicere: Si vales, bene est;
ego valeo,
Sen. Ep. 15, 1.—
(β).
= bene factum est (cf. I. 2. k. supra): oculis quoque etiam plus jam video quam prius: Ly. Bene est, Plaut. Merc. 2, 2, 26: hic est intus filius apud nos tuus. De. Optume'st, id. ib. 5, 4, 49; Ter. Ad. 3, 3, 48, 5, 5, 3; id. Hec. 5, 4, 31.—
b.
Bene est alicui, impers., it is ( goes) well with one, one does well, is well off, enjoys himself, is happy: nam si curent, bene bonis sit, male malis, quod nunc abest, Enn ap. Cic. N. D. 3, 32, 79 (Trag. v. 355 Vahl.):
bona si esse veis, bene erit tibi,
Plaut. Merc. 3, 1, 12:
quia illi, unde huc abvecta sum, malis bene esse solitum'st,
id. ib. 3, 1, 13:
qui neque tibi bene esse patere, et illis qui bus est invides,
id. Ps. 4, 7, 35 (so id. Trin. 2, 2, 71): num quippiam aluit me vis? De. Ut bene sit tibi, id Pers. 4, 8, 5; id. Poen. 4, 2, 90; Ter Phorm. 1, 2, 101: nemini nimium bene est, Afran. ap. Charis. p. 185 P.:
si non est, jurat bene solis esse maritis,
Hor. Ep 1, 1, 88:
nec tamen illis bene erit, quia non bono gaudent,
Sen. Vit. Beat. 11, 4: BENE SIT NOBIS, Inscr Orell. 4754; Plaut. Truc. 2, 4, 95; 4, 2, 36; id. Curc. 4, 2, 31; id. Pers. 5, 2, 74; id. Stich. 5, 5, 12; id. Merc. 2, 2, 55; Ter. Ad. 1, 1, 9.— Comp.: istas minas decem, qui me procurem dum melius sit mi, des. Plaut. Curc. 4, 2, 40:
spero ex tuis litteris tibi melius esse,
that your health is better, Cic. Fam. 16, 22, 1; Plaut. Most. 3, 2, 1; Ter And. 2, 5, 16.—With dat. understood: patria est ubi cumque est bene (i. e. cuique), where one does well, there is his country, Poet. ap. Cic Tusc 5, 37, 108 (Trag. Rel. inc. p. 248 Rib). [p. 231] —With abl., to be well off in, to feast upon a thing:
ubi illi bene sit ligno, aqua calida, cibo, vestimentis,
Plaut. Cas. 2, 3, 39:
at mihi bene erat, non piscibus, Sed pullo atque hoedo,
Hor. S. 2, 2, 120.—
c.
Bene sum = bene mihi est:
minore nusquam bene fui dispendio,
Plaut. Men. 3, 2, 20:
de eo (argento) nunc bene sunt tua virtute,
id. Truc. 4, 2, 28: dato qui bene sit;
ego ubi bene sit tibi locum lepidum dabo,
id. Bacch. 1, 1, 51:
scis bene esse si sit unde,
id. Capt. 4, 2, 70.—
4.
Bene habere.
a.
With subj. nom.
(α).
To enjoy, Plaut. Ps. 4, 7, 35 al.; v. I. A. 2. e. supra.—
(β).
To be favorable, to favor:
bene habent tibi principia,
Ter. Phorm. 2, 3, 82. —
(γ).
With se, to be well, well off. imperator se bene habet, it is well with, Sen. Ep. 24, 9; cf.:
si te bene habes,
Plaut. Mil. 3, 1, 122 Brix ad loc.—
b.
Hoc bene habet, or bene habet, impers. ( = res se bene habet), it is well, matters stand well:
bene habet: jacta sunt fundamenta defensionis,
Cic. Mur. 6, 14:
bene habet: di pium movere bellum,
Liv. 8, 6, 4:
atque bene habet si a collega litatum est,
id. 8, 9, 1; Juv. 10, 72; Stat. Th. 11, 557.— So pers.: bene habemus nos, si in his spes est;
opinor, aliud agamus,
we are well off, Cic. Att. 2, 8, 1.—
5.
Bene agere, with cum and abl.
(α).
To treat one well:
bene egissent Athenienses cum Miltiade si, etc.,
Val. Max. 5, 3, ext. 3.—
(β).
Impers.: bene agitur cum aliquo, it goes well with one, he is fortunate:
bene dicat secum esse actum,
that he has come off well, Ter. Ad. 2, 2, 2:
non tam bene cum rebus humanis agitur ut meliora pluribus placeant,
Sen. Vit. Beat. 2, 1.— With ellipsis of cum and abl.:
si hinc non abeo intestatus, bene agitur pro noxia (sc. mecum),
Plaut. Mil. 5, 23.—
6.
Rem (negotium) bene gerere.
(α).
To administer well private or public affairs: multi suam rem bene gessere et publicam patria procul, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6, 1 (Trag. Rel. v. 295 Vahl.):
non ut multis bene gestae, sed, ut nemini, conservatae rei publicae,
Cic. Pis. 3, 6; so,
qui ordo bene gestae rei publicae testimonium multis, mihi uni conservatae dedit,
id. Phil. 2, 1, 2:
rem publicam,
id. Pis. 19, 45:
Apollini republica vestra bene gesta servataque... donum mittitote,
Liv. 23, 11, 3.—
(β).
To be successful, meet with success, acquit one ' s self well; usu. of war;
also of private affairs: bello extincto, re bene gesta, vobis gratis habeo, etc.,
Plaut. Pers. 5, 1, 2:
quando bene gessi rem, volo hic in fano supplicare,
id. Curc. 4, 2, 41;
quasi re bene gesta,
Ter. Ad. 5, 1, 13:
rem te valde bene gessisse rumor erat,
that you had met with great success, Cic. Fam. 1, 8, 7; id. Planc. 25, 61:
conclamant omnes occasionem negotii bene gerendi amittendam non esse,
Caes. B. G. 5, 57:
haec cogitanti accidere visa est facultas bene rei gerendae,
id. ib. 7, 44:
res bello bene gestae,
success in war, Liv. 23, 12, 11:
laeti bene gestis corpora rebus Procurate,
Verg. A. 9, 157; cf. Cic. Planc. 25, 61; Liv. 1, 37, 6; 4, 47, 1; 8, 30, 5; 22, 25, 4; 23, 36, 2.—
7.
Bene vertere, in wishes.
(α).
With the rel. quod or quae res as subject, to turn out well; absol. or with dat.:
quae res tibi et gnatae tuae bene feliciterque vortat,
Plaut. Aul. 4, 10, 58:
quod utrisque bene vertat,
Liv. 8, 5, 6:
quod bene verteret,
id. 3, 26, 9; cf. id. 3, 35, 8; 3, 62, 5; 7, 39, 10; v. verto; cf.:
quod bene eveniat,
Cato, R. R. 141.—
(β).
With di as subject:
di bene vortant,
may the gods let it turn out well, may the gods grant success, Plaut. Aul. 2, 3, 5; cf. Ter. Ad. 4, 7, 10; id. Hec. 1, 2, 121; id. Phorm. 3, 3, 19; v. verte.—
8.
Bene, colloquially in leave-taking: bene ambula, walk well, i. e. have a pleasant walk! Plaut. Most. 3, 2, 166: De. Bene ambulato! Ly. Bene vale! id. Merc 2, 2, 55:
bene valete et vivite!
id. Mil. 4, 8, 30:
cives bene valete!
id. Merc. 5, 2, 25; cf. id. Ep. 5, 1, 40; id. Merc. 2, 4, 28; 5, 4, 65; id. Curc. 4, 2, 30; Ter. Heaut. 1, 1, 115; id. Hec. 1, 2, 122:
salvere jubeo te, mi Saturides, bene,
Plaut. Most. 3, 1, 35: LAGGE, FILI, BENE QVIESCAS, Sepulch. Inscr. Orell. p. 4755.—
9.
In invocations to the gods, often redundant (cf. bonus):
ita me Juppiter bene amet,
Plaut. Poen. 5, 5, 47:
di te bene ament, Hegio,
id. Capt. 1, 2, 29:
ita me di bene ament,
Ter. Eun. 4, 1, 1; cf. id. ib. 5, 2, 43; id. Hec. 2, 1, 9; id. Phorm. 1, 3, 13:
Jane pater uti te... bonas preces bene precatus siem,
Cato, R. R. 134: bene sponsis, beneque volueris in precatione augurali Messala augur ait significare spoponderis, volueris, Fest. p. 351 Mull. (p. 267 Lind.).—
10.
Elliptical expressions.
(α).
Bene, melius, optime, instead of bene, etc., dicit, dicis, or facit, facis, etc.:
bene Pericles (i.e. dixit),
Cic. Off. 1,40, 144:
bene (Philippus) ministrum et praebitorem,
id. ib. 2, 14, 53:
existimabatur bene, Latine (i. e. loqui),
id. Brut. 74, 259; so id. Sen. 14, 47:
at bene Areus,
Quint. 2, 15, 36; cf. id. 10, 1, 56:
nam ante Aristippus, et ille melius (i.e. hoc dixerat),
Cic. Fin. 1, 8, 26:
sed haec tu melius vel optime omnium (i.e. facies),
id. Fam. 4, 13, 7; id. Fin. 1, 18, 61; 1, 19, 63; id. Off. 3, 11, 49; id. Sen. 20, 73; id. Opt. Gen. 6, 18; Quint. 10, 3, 25; 10, 2, 24; 6, 1, 3; 9, 4, 23.—
(β).
In applauding answers' bene and optime, good! bravo! excellent! euge, euge! Perbene! Plaut. Rud. 1, 2, 75: huc respice. Da. Optume! id. ib. 3, 4, 3; cf. id. Merc. 1, 2, 114; 5, 4, 16.—
(γ).
In drinking health, with acc. or dat., health to you, your health! bene vos! bene nos! bene te! bene me! bene nostram etiam Stephanium! Plaut. Stich. 5, 4, 27; Tib 2, 1, 31: bene te, pater optime Caesar, etc.; Ov. F. 2, 637:
bene mihi, bene vobis, bene amicae meae!
Plaut. Pers. 5, 1, 21; Ov.A.A. 1, 601.—
11.
Pregn., in ellipt. predicate: quod (imperium) si (ei) sui bene crediderint cives... credere et Latinos debere, if his own citizens did well to intrust the supreme power to him, etc., Liv. 1, 50, 5:
in Velia aedificent quibus melius quam P. Valerio creditur libertas,
to whom it will be safer to intrust liberty, id. 2, 7, 11:
melius peribimus quam sine alteris vestrum viduae aut orbae vivemus,
it will be better for us to perish, id. 1, 13, 3:
bene Arruntium morte usum,
that it was right for Arruntius to die, Tac. A. 6, 48; Liv. 2, 30, 6; Quint. 9, 4, 92; Tac. A. 2, 44.—
II.
Adv. of intensity, = valde, very, with adjj. and advv.
1.
With adjj.: bene tempestate serena, Enn. ap. Cic. Div. 2, 39, 82 (Ann. v. 517 Vahl.): foedus feri bene firmum, id. ap. Porphyr. ad Hor. C. 3, 24, 50 (Ann. v. 33 ib.); cf.:
bene firmus,
Cic. Fam. 16, 8, 1; id. Phil. 6, 7, 18:
bene robustus,
id. Div. in Caecil. 15, 48:
bene morigerus fuit puer,
Plaut. Capt. 5, 2, 13:
bene ergo ego hinc praedatus ibo,
id. Ps. 4, 7, 39:
bene lautum,
id. Rud. 3, 3, 39:
bene et naviter oportet esse impudentem,
Cic. Fam. 5, 12, 3:
id utrum Romano more locutus sit, bene nummatum te futurum, an, etc.,
id. ib. 7, 16, 3:
bene sanos,
id. Fin. 1, 16, 52; 1, 21, 71; Hor. S. 1, 3, 61; 1, 9, 44:
bene longinquos dolores,
Cic. Fin. 2, 29, 94:
sermonem bene longum,
id. Or. 2, 88, 361:
bene magna caterva,
id. Mur. 33, 69:
magna multitudo,
Hirt. B. Hisp. 4:
barbatus,
Cic. Cat. 2, 10, 22:
fidum pectus,
Hor. C. 2, 12, 15:
cautus,
Ov. H. 1, 44:
multa,
Ov. Tr. 1, 7, 15: multi, Pollio ap. Cic. Fam 10, 33, 4:
homo optime dives,
Sen. Vit. Beat. 23, 2.—
2.
With advv.: bene saepe libenter, Enn. Ann. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 239 Vahl.); cf.:
bene libenter victitas,
Ter. Eun. 5, 8, 44:
bene mane haec scripsi,
Cic. Att. 4, 9, 2; 4, 10, 16:
bene penitus,
id. Verr. 2, 2, 70, § 169:
bene longe,
Hirt. B. Hisp. 25:
bene gnaviter,
Sen. Ot. Sap. 1 (28), 5.—With adverb. phrase:
siad te bene ante lucem venisset,
Cic. Or. 2, 64, 259.

Lewis & Short latin dictionary > bene facta
10 causārius

causārius ī, m [causa]. —In the army, one who pleads ill-health, an invalid.—Plur., L.
* * *
I
causaria, causarium ADJ

sick, ill, diseased, unhealthy

misso causarius -- army discharge on health grounds
II
causarii N M

soldier discharged from army on health/other grounds, invalid; the_sick (pl.)

Latin-English dictionary > causārius
11 salus

sălūs, ūtis (archaic gen. SALVTES, on a clay vessel, v. Ritschl de Fictilibus Litteratis, Berol, 1853, p. 18, n. 5; cf. APOLONES, from Apollo; dat. SALVTEI, Corp. Inscr. Lat. 587), f. [root sar, to guard, whence servus, servare, salvus, sollus; cf. Gr. holos, entire], a being safe and sound; a sound or whole condition, health, welfare, prosperity, preservation, safety, deliverance, etc. (very freq. and class.: cf.: valetudo, sanitas).
I.
Lit.
A.
In gen.: Mars pater te precor, pastores pecuaque salva servassis duisque bonam salutem valetudinemque mihi domo familiaeque nostrae, an old form of prayer in Cato, R. R. 141, 3; cf. Varr. R. R. 1, 2, 27; so,
too, the religious formula for asking protection: quod cum salute ejus fiat,
and may it do him good, Ter. Ad. 4, 1, 3;
and in the same sense: bonā salute,
Cato, R. R. 4 fin.:
adhuc quae assolent quaeque oportet Signa esse ad salutem, omnia huic (puero recens nato) esse video,
Ter. And. 3, 2, 2:
aegrorum salutem ab Aesculapio datam,
Cic. N. D. 3, 38, 91:
qui etiam medicis suis non ad salutem, sed ad necem utatur,
id. Har. Resp. 16, 35:
me confectum consularibus volneribus consulari medicinā ad salutem reduceret,
id. Red. Quir. 6, 15:
firmā potiri salute,
Ov. H. 20, [p. 1622] 179:
salute nostrā atque urbe captā Domum reduco integrum omnem exercitum,
in good health, well, Plaut. Bacch. 4, 9, 147:
mater redit suā salute ac familiae maximā,
in excellent health, id. Merc. 4, 5, 9:
salute nostrum socium,
id. Men. 1, 2, 25:
salute horiae,
uninjured, id. Rud. 4, 2, 5:
in optimorum consiliis posita est civitatium salus,
Cic. Rep. 1, 34, 51; cf.:
tu eris unus, in quo nitatur civitatis salus,
id. ib. 6, 12, 12;
2, 23, 43: juris, libertatis, fortunarum suarum salus in istius damnatione consistit,
id. Verr. 2, 2, 6, § 16:
neque enim salus ulla rei publicae major reperiri potest, quam, etc.,
id. ib. 2, 1, 2, § 4; Plaut. As. 3, 3, 127:
spem teneo, salutem amisi,
id. Merc. 3, 4, 6 sq.; id. Capt. 3, 3, 3; cf.:
cujus aures clausae veritati sunt, hujus salus desperanda est,
Cic. Lael. 24, 90:
nisi quae mihi in te'st, haud tibi est in me salus,
a means of safety, help, assistance, Plaut. Ps. 1, 1, 69:
fer amanti ero salutem,
id. As. 3, 3, 82; cf.:
cum opem indigentibus salutemque ferres,
Cic. Fin. 2, 35, 118; id. Mur. 13, 28: dicet fortasse Dignitatis halis:
saluti, si me amas, consule,
id. Att. 2, 19, 1:
is est nimirum Soter, qui salutem dedit,
has furnished safety, id. Verr. 2, 2, 63, § 154:
dare salutem, liberare periculis, etc.,
id. de Or. 1, 8, 32:
saluti quod tibi esse censeo, id consuadeo,
Plaut. Merc. 1, 2, 35; so,
saluti esse alicui,
Cic. Rep. 1, 1, 1; id. de Or. 2, 49, 200 al.;
for which: nosse omnia haec, salus est adulescentulis,
Ter. Eun. 5, 4, 18:
diffisus suae omniumque saluti,
Caes. B. G. 6, 38:
nec in fugā salus ulla ostendebatur,
Liv. 30, 8:
una est salus,
id. 7, 35:
una salus victis nullam sperare salutem,
Verg. A. 2, 354; cf. id. ib. 5, 174; 6, 96; Ov. Tr. 3, 3, 4; 5, 7, 3; id. P. 3, 7, 23; 4, 14, 5; id. M. 3, 648; Luc. 2, 221. —Freq. in Plaut. as a term of endearment, my life, my love:
quid agis, mea salus?
Plaut. Cas. 4, 3, 3:
o salute meā salus salubrior,
id. Cist. 3, 13; id. Bacch. 4, 8, 38; id. Poen. 1, 2, 153; 1, 2, 176; id. Rud. 3, 3, 17. —
B.
In partic., a wish for one ' s welfare (expressed by word of mouth or in writing), a greeting, salute, salutation: Ly. Charmidem Lysiteles salutat. Ca. Non ego sum salutis dignus? Ly. Immo salve Callicles, Plaut. Trin. 5, 2, 29:
venienti des salutem atque osculum,
id. Ep. 4, 2, 2:
quin tu primum salutem reddis quam dedi?
id. Bacch. 2, 3, 11: Sy. Responde, quod rogo. Ba. Eho, an non prius salutas? Sy. Nulla est mihi salus dataria, id. Ps. 4, 2, 13: Pe. Salva sis. Ph. Salutem accipio mihi et meis, id. Ep. 4, 1, 21:
advenientem peregre herum suum Salva impertit salute servus Epidicus,
id. Ep. 1, 2, 24; cf. Ter. Eun. 2, 2, 39; for which: impertit salutem plurimam et plenissimam, Lucil. ap. Non. 472, 16:
Terentia impertit tibi multam salutem,
Cic. Att. 2, 12, 3:
salutem dicere alicui,
Plaut. Capt. 2, 3, 29:
multam, plurimam salutem dicere alicui,
id. Curc. 3, 51; 3, 61:
Cicero tibi salutem plurimam dicit,
Cic. Fam. 14, 7, 3:
tu Atticae salutem dices,
id. Att. 14, 19, 6;
and so at the beginning of a letter: salutem dicit Toxilo Timarchides Et familiae omni. Si valetis gaudeo, etc.,
Plaut. Pers. 4, 3, 32;
usually abbreviated S. D. (salutem dicit), S. D. M. (salutem dicit multam), S. D. P. (salutem dicit plurimam), v. the superscriptions of Cicero's letters. Freq., also, elliptically, without dicit: Anacharsis Hannoni salutem,
Cic. Tusc. 5, 32, 90 (abbreviated, e. g. Cicero Attico S., v. the letters of Cicero and Pliny):
Dionysio plurimam salutem,
id. Att. 4, 18, 3:
Atticae plurimam salutem,
id. ib. 14, 20, 5:
salutem reddere,
to return a greeting, Plaut. Bacch. 2, 3, 11; Liv. 9, 6, 12; Tac. A. 4, 60: salutem mittere per aliquem, to send a greeting:
mihi dulcis salus visa est per te missa ab illā,
Cic. Att. 16, 3, 6; Ov. H. 4, 1; 16, 1.—An unusual expression is, salutem dicere alicui, in the sense of to bid one farewell:
ego vero multam salutem et foro dicam et curiae, vivamque tecum multum, etc.,
Cic. Fam. 7, 32, 2:
salute acceptā redditāque,
Liv. 7, 5:
salute datā redditāque,
id. 3, 26:
salutem tibi ab sodali nuntio,
I bring, deliver, Plaut. Bacch. 2, 2, 10; so,
nuntiare salutem alicui,
id. Curc. 4, 2, 38; id. Men. prol. 1; cf.:
salutem verbis tuis mihi nuntiarat,
Cic. Fam. 7, 14, 1:
salutem tibi plurimam ascribit et Tulliola, deliciae nostrae,
adds, joins in, id. Att. 1, 5, 9; 5, 20, 9.—In a humorous equivoque: As. Salve. St. Satis mihi est tuae salutis, nihil moror, sat salveo;
Aegrotare malim, quam esse tuā salute sanior,
Plaut. Truc. 2, 2, 4 sq.; id. Ps. 1, 1, 41 sq.—
C.
Salvation, deliverance from sin and its penalties (eccl. Lat.):
verbum salutis,
Vulg. Act. 13, 26; id. Rom. 10, 1; 13, 11.—
II.
Salus, personified, a Roman divinity, whose temple stood on one of the summits of the Quirinalis (v. Salutaris):
ego tibi nunc sum summus Juppiter, Idem ego sum Salus, Fortuna, etc.,
Plaut. Capt. 4, 2, 84; id. As. 3, 3, 123; 3, 3, 137; id. Cist. 4, 2, 76; id. Merc. 5, 2, 26; Varr. L. L. 5, §§ 51 and 74 Müll.; Liv. 9, 43 fin.; 10, 1 fin.; 40, 37; Val. Max. 8, 14, 6:
augurium Salutis (instituted for the welfare of the State),
Cic. Div. 1, 47, 105; id. Leg. 2, 11, 28; Suet. Aug. 31; Tac. A. 12, 23.—In a lusus verbb., alluding to the literal meaning of the name:
nec Salus nobis saluti jam esse, si cupiat, potest,
Plaut. Most. 2, 1, 4:
at vos Salus servassit,
id. Cist. 4, 2, 76:
neque jam Salus servare, si volt, me potest,
id. Capt. 3, 3, 14; Ter. Ad. 4, 7, 43; cf.:
Salus ipsa virorum fortium innocentiam tueri non potest,
Cic. Font. 6, 11, § 21.

Lewis & Short latin dictionary > salus
12 valens

vălĕo, ui, itum, 2, v. n. [kindr. with Sanscr. bala, vis, robur, balishtas, fortissimus; cf. debilis], to be strong.
I.
Lit., of physical strength, vigor, or health.
A.
In gen., to be strong, stout, or vigorous, to have strength (cf.: polleo, vigeo).
1.
Absol.: verum illi valent, qui vi luctantur cum leonibus, Pomp. ap. Non. 112, 4 (Com. Rel. v. 176 Rib.):
puer ille (Hercules recens natus) ut magnus est et multum valet!
Plaut. Am. 5, 1, 51: plus potest, qui plus valet: Vir erat;
plus valebat,
id. Truc. 4, 3, 38 sq.:
sanus homo, qui bene valet,
Cels. 1, 1 init.:
si magis valet,
id. 3, 18:
si satis valet (= si satis validae vires sunt, just before),
id. 4, 7 init.:
prout nervi valent,
id. 8, 16.—Of plants:
vitem novellam resecari tum erit tempus ubi valebit,
Cato, R. R. 33, 3 sq. —
2.
To be strong in or for something, to have the power or strength, be in condition to do something, etc.
a.
Of personal subjects, etc.
(α).
With ad and acc.:
alios videmus velocitate ad cursum, alios viribus ad luctandum valere,
Cic. Off. 1, 30, 107.—
(β).
With inf.:
manibus pedibusque morbo distortissimis, ut neque calceum perpeti nec libellos evolvere valeret,
Suet. Galb. 21:
mustela cum mures veloces non valeret assequi,
Phaedr. 4, 1, 10:
valet ima summis Mutare deus,
Hor. C. 1, 34, 12; cf. II. B. 2. h. infra; cf.:
illud mirari mitte, quod non valet e lapide hoc alias impellere res,
Lucr. 6, 1057:
versate diu quid ferre recusent, Quid valeant umeri (sc. ferre),
Hor. A. P. 40:
nec valuere manus infixum educere telum,
Ov. M. 13, 393; 12, 101; Col. 6, 25 fin. —
b.
Of remedies or medicines, to be efficacious, be good for any thing; with ad and acc.:
fimum potum ad dysentericos valet,
Plin. 28, 8, 27, § 105.—With contra:
cimices valent contra serpentium morsus,
Plin. 29, 4, 17, § 61.—With eodem:
id quoque collyrium eodem valet,
Cels. 6, 6, 21.—With pro:
ruta per se pro antidoto valet,
Plin. 20, 13, 51, § 132.—With abl.:
dictamnus valet potu et illitu et suffitu,
Plin. 26, 15, 90, § 153.— With inf.:
sandaracha valet purgare, sistere, excalfacere, perrodere,
Plin. 34, 18, 55, § 177.—
c.
Of sounds: cum C ac similiter G non valuerunt, in T ac D molliuntur, i. e. were not pronounced strongly, Quint. 1, 11, 5.—
B.
Esp., in respect of the natural condition of the body, to be well in health, to be in a sound or healthy condition, to be healthy, hale, hearty.
a.
In gen.
(α).
Absol.:
equidem valeo recte et salvus sum,
Plaut. Am. 2, 1, 36:
perpetuon' valuisti?
id. Ep. 1, 1, 15; 1, 1, 18:
valen'? Valuistin? valeo et valui rectius,
id. Trin. 1, 2, 12 sq.: facile omnes, quom valemus, recta consilia aegrotis damus, Ter. And. 2, 1, 9:
dicit vilicus servos non valuisse,
Cato, R. R. 2, 3 sq.; 5, 6:
boves ut recte valeant,
id. ib. 103:
optime valere et gravissime aegrotare,
Cic. Fin. 2, 13, 43; 4, 25, 69:
cura est, ut valeat,
Plaut. Stich. 5, 2, 4:
ego valeo recte et rem gero,
id. Pers. 2, 3, 34:
te recte valere operamque dare, ut cottidie melius,
Cic. Fam. 11, 24, 1: deterius quam soleo, Luccei. ib. 5, 14, 1:
commode,
Plin. Ep. 3, 20, 11: Ni. Benene usque valuit? Chr. Pancratice atque athletice, Plaut. Bacch. 2, 3, 14:
minus valere... melius valere,
Cic. Att. 4, 14, 1:
nam matri oculi si valerent, mecum venisset simul,
Plaut. Mil. 4, 8, 8.—
(β).
With abl.:
si corpore valuisset,
Cic. Brut. 20, 77:
nec melius valeo quam corpore, mente,
Ov. Tr. 3, 8, 33; cf. Sall. J. 11, 5:
pedibus,
Nep. Phoc. 4, 1:
stomacho,
Juv. 6, 100.—
(γ).
With ab and abl.:
ab oculis,
Gell. 13, 30, 10:
a morbo,
Plaut. Ep. 1, 2, 26; and facetiously: Me. Ain tu te valere? Eu. Pol ego haud a pecunia perbene, as to money, not very well, id. Aul. 2, 2, 9.—
b.
Esp., at the commencement of letters (very freq.), si vales, bene est, and abbreviated S. V. B. E.;
and, more fully, with the addition ego or equidem valeo (abbrev. E. V. or E. Q. V.),
Cic. Fam. 13, 6; 14, 11; 14, 16; 14, 17; 14, 21; 14, 22; 14, 23; 14, 24; 15, 1; 15, 2; Metell. ib. 5, 1; Vatin. ib. 5, 9; Luccei. ib. 5, 14 al.; cf.:
mos antiquis fuit usque ad meam servatus aetatem, primis epistulae verbis adicere: Si vales bene est,
Sen. Ep. 15, 1; so too: S. V. G. V. (si vales, gaudeo, valeo) et Tullia nostra recte V. Terentia minus belle habuit: sed certum scio jam convaluisse eam, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1.—
c.
Rarely impers. pass.:
quid agitur, Sagaristio? ut valetur?
Plaut. Pers. 2, 5, 8.—
d.
Vale or valeas, in leave-taking, farewell, adieu (cf.: salve, ave).
(α).
In gen.: Di. Valeas. Ph. Vale, Plaut. Truc. 2, 4, 79: Ar. Vale. Ph. Quo properas? Ar. Bene vale, id. As. 3, 3, 16; id. Mil. 4, 8, 51:
bene vale, Alcumena,
id. Am. 1, 3, 1:
vale atque salve,
id. Capt. 3, 5, 86; id. Curc. 4, 2, 36: vale atque salve. Th. Male vale, male sit tibi, id. ib. 4, 4, 32; v. salvus: Ly. Ad portum propero. De. Bene ambulato. Ly. Bene valeto. De. Bene sit tibi, id. Merc. 2, 2, 55:
bene valete et vivite,
id. Mil. 4, 8, 30:
ite intro cito: valete,
id. As. 3, 3, 155:
abeo: valete, judices justissimi,
id. Capt. prol. 67:
vos valete et plaudite,
Ter. Eun. 5, 8, 64:
in hoc biduom vale,
id. ib. 1, 2, 110:
vive valeque,
Hor. S. 2, 5, 110.—Before a vowel, scanned vale:
et longum, Formose vale, vale, inquit Iolla,
Verg. E. 3, 79; Ov. M. 3, 501.—
(β).
At the conclusion of letters:
Vale,
Cic. Fam. 6, 22, 3; 6, 21, 3; 4, 8, 2; Luccei. ib. 5, 14, 3:
cura ut valeas,
Cic. Fam. 7, 15, 2; 7, 20, 3; rarely bene vale, Mat. ib. 11, 28, 8; Cur. ib. 7, 29, 2; cf.:
tu me diligis et valebis,
Cic. ib. 9, 22, 5; 15, 18, 2: fac valeas meque mutuo diligas, Planc. ib. 10, 7, 2; Mat. ib. 11, 28, 8.—
(γ).
Also in bidding farewell to the dead:
salve aeternum mihi, maxime Palla, Aeternumque vale,
Verg. A. 11, 97; Stat. S. 3, 3, 208; cf. Varr. ap. Serv. Verg. l. l.;
v. salvus: in perpetuom, frater, ave atque vale,
Cat. 101, 10:
terque, Vale, dixit,
Ov. F. 3, 563:
supremumque vale... dixit,
id. M. 10, 62.—
(δ).
As an expression of dismission, refusal, or scorn, be off, begone:
valeas, tibi habeas res tuas, reddas meas,
Plaut. Am. 3, 2, 46:
immo habeat, valeat, vivat cum illa,
Ter. And. 5, 3, 18:
valeas, habeas illam quae placet,
id. Ad. 4, 4, 14:
si talis est deus, ut nulla hominum caritate teneatur, valeat,
good-by to him, let me have nothing to do with him, Cic. N. D. 1, 44, 124:
valeat res ludicra, si me Palma negata macrum, donata reducit opimum,
Hor. Ep. 2, 1, 180: valeant, Qui inter nos discidium volunt, away with those, etc., Ter. And. 4, 2, 13:
quare ista valeant: me res familiaris movet,
Cic. Att. 16, 15, 5: castra peto, valeatque Venus, valeantque puellae, farewell to Venus, etc., Tib. 2, 6, 9:
valete curae,
Petr. 79; cf. Cat. 8, 12; 11, 17; Ov. Am. 1, 6, 71 sqq.—
(ε).
With valere jubere or dicere (sometimes as one word, vălĕdīco, ere, 3, v. n.), to bid one good-by, farewell, adieu:
illum salutavi: post etiam jussi valere,
Cic. Att. 5, 2, 2:
vix illud potui dicere triste vale,
Ov. H. 13, 14:
saepe vale dicto rursus sum multa locutus,
id. Tr. 1, 3, 57:
tibi valedicere non licet gratis,
Sen. Ep. 17, 11; Sulp. Sev. Dial. 1, 3, 1: obstinatissime [p. 1954] retinuit, ut liberti servique bis die frequentes adessent ac mane salvere, vesperi valere sibi singuli dicerent, Suet. Galb. 4 fin.; id. Aug. 53; id. Tib. 72.—So (late Lat.):
vale facere (or valefacere),
August. Ep. 65; App. M. 4, p. 150, 24.
II.
Transf., to have power, force, or influence; to be powerful, effective, valid; to avail, prevail, be strong, effective, etc.
A.
In gen.:
fiet enim quodcunque volent, qui valebunt: valebunt autem semper arma,
will always have the power, Cic. Fam. 9, 17, 1:
fuit enim populi potestas: de civitate ne tam diu quidem valuit quam diu illa Sullani temporis arma valuerunt,
id. Dom. 30, 79:
dicitur C. Flaminius ad populum valuisse dicendo,
id. Brut. 14, 57:
tribunus plebis tulit... ut lex Aelia et Fufia ne valeret,
id. Red. in Sen. 5, 11:
in more majorum, qui tum ut lex valebat,
id. Leg. 2, 10, 23:
valuit auctoritas,
id. Tusc. 2, 22, 53:
verba si valent,
id. Caecin. 21, 61:
(ejus) valet opinio tarditatis,
is established, id. de Or. 1, 27, 125:
si conjuratio valuisset,
id. ib. 17, 7:
cujus ratio non valuit,
Nep. Milt. 3, 7:
jus tamen gentium valuit,
Liv. 2, 4, 7:
praetor... ratus repentinum valiturum terrorem, succedit, etc.,
id. 44, 31, 6:
et vestrae valuere preces,
Ov. M. 13, 89; id. P. 3, 3, 92; id. Ib. 241.—
B.
Esp.
1.
With respect to the source, character, or mode of exercise of the strength ascribed to the subject.
a.
With abl.:
non metuo mihi... Dum quidem hoc valebit pectus perfidia meum,
Plaut. Bacch. 2, 2, 50:
reliqui duo sic exaequantur, ut Domitius valeat amicis, Memmius commendetur militibus,
Cic. Att. 4, 16, 6 (17, 2):
multa sanxit quae omnia magistratuum auctoritate et Halaesinorum summa voluntate valuerunt,
id. Verr. 2, 2, 49, § 122:
ita istam libertatem largior populo, ut auctoritate et valeant et utantur boni,
id. Leg. 3, 17, 38:
quae (voluntas militum) cum per se valet multitudine,
id. Mur. 18, 38:
parum valent (Graeci) verbo,
i. e. have no precise word, id. Tusc. 3, 5, 11:
qui aut gratia aut misericordia valerent,
Caes. B. C. 2, 44:
dicendo,
Nep. Ages. 1, 2:
qui pedum cursu valet,
Verg. A. 5, 67; Quint. 9, 2, 78:
Battiades... Quamvis ingenio non valet, arte valet,
Ov. Am. 1, 15, 14:
plerique plus ingenio quam arte valuerunt,
Quint. 1, 8, 8:
rogando,
Ov. M. 2, 183:
subtilitate vincimur, valeamus pondere,
Quint. 12, 11, 8.—
b.
With in and abl.:
Sp. Thorius satis valuit in populari genere dicendi,
Cic. Brut. 36, 136:
quid facilius est quam probari in uno servulo nomen familiae non valere,
id. Caecin. 19, 55:
in his maxime valet similitudo,
Quint. 6, 3, 57:
mire in causis valet praesumptio,
id. 9, 2, 16:
(digitus) in exprobrando et indicando valet,
id. 11, 3, 94.—
2.
With some definite end expressed, upon or towards which influence or power is exercised or directed, to be strong enough for, adequate to, or capable of any thing, to be able to do, to have force or efficacy, to be effectual, to avail, to be applicable.
a.
With in and acc.:
hoc evenit, ut in volgus insipientium opinio valeat honestatis,
Cic. Tusc. 2, 26, 63:
quaecumque est hominis definitio, una in omnes valet,
id. Leg. 1, 10, 29; cf. id. Div. 2, 56, 116:
cum illud verbum unde in utramque rem valeat,
id. Caecin. 31, 89:
num etiam in deos inmortales inauspicatam legem valuisse? Liv 7, 6, 11: utrumque hoc genus semel injectum in L. annos valet et frugum et pabuli ubertate,
Plin. 17, 7, 4, § 44:
etiamsi in utramque partem valent arma facundiae,
Quint. 2, 16, 10:
hoc etiam in praeteritum valet,
id. 9, 2, 20; cf.:
cum... idque in omnis partis valeret,
Cic. Fam. 4, 10, 2.—
b.
With eo: oratio me cohortabatur, ut, etc.... quod eo, credo, valebat, ut caerimonias religionesque defenderem, the force or point of which was, etc., Cic. N. D. 3, 2, 5:
id responsum quo valeat, cum intellegeret nemo,
Nep. Them. 2, 6; cf. II. B. 3. i, infra.—
c.
With ad and acc. of thing:
tu non solum ad neglegendas leges... verum etiam ad evertendas valuisti,
Cic. Cat. 1, 7, 18: astrorum affectio valeat, si vis, ad quasdam res;
ad omnis certe non valebit,
id. Fat. 4, 8:
illud perficiam ut invidia mihi valeat ad gloriam,
id. Cat. 3, 12, 29:
vitae adjuncta esse dicebant, quae ad virtutis usum valerent,
id. Ac. 1, 5, 21:
ista quaestura ad eam rem valet, ut, etc.,
id. Div. in Caecil. 19, 62: neque, quod Samnites... amici vobis facti sunt, ad id valere arbitror, ne nos in amicitiam accipiamur, Liv. 7, 30, 4:
eadem fictio valet et ad qualitates,
Quint. 5, 10, 99; cf. II. B. 3. infra.—
d.
With apud or ad and acc. of person influenced, etc.
(α).
With apud:
ibit ad illud ilico, Quo maxume apud te se valere sentiat,
Ter. Heaut. 3, 1, 79:
non quin eam (commendationem) valituram apud te arbitrarer,
Cic. Fam. 13, 16, 3:
apud te veritas valebit,
id. Quint. 1, 5:
sed haec eadem nunc censes apud eos ipsos valere, a quibus... conscripta sunt?
id. Tusc. 2, 4, 11:
magnis meritis apud regem... valebat,
Nep. Con. 3, 1:
jus bonumque apud eos non legibus magis quam natura valebat,
Sall. C. 9, 1:
apud magnam partem senatus et magnitudine rerum gestarum valebat et gratia,
Liv. 31, 48, 1:
apud nos valeant ea, quae apud judices valere volumus,
Quint. 6, 2, 28.—
(β).
With ad:
dicitur enim C. Flaminius... ad populum valuisse dicendo,
Cic. Brut. 14, 57:
clementiae fama... ad ferociores jam populos valuit,
Liv. 21, 6, 4:
metus ad omnis valuit, ne deditionem recusarent,
id. 38, 28, 6.—
e.
With contra and acc.:
hoc nonne videtur contra te valere?
Cic. Ac. 2, 27, 86:
quae valeant contra falsam criminationem,
id. de Or. 2, 79, 321:
ne quid esset... quod contra caput suum aut existimationem valere posset,
id. Verr. 2, 2, 71, § 173: ne meae vitae modestia parum valitura sit contra falsos rumores, Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 8:
cum pro falsis contra veritatem (rhetorice) valet,
Quint. 2, 16, 2; cf. f. infra.—
f.
With pro and abl.:
multa in adversos effudit verba penates Pro deplorato non valitura viro,
Ov. Tr. 1, 3, 46:
epitheton valet pro nomine,
Quint. 8, 6, 29; cf. I. A. 2, b. supra.—
g.
With dat. gerund. (post-class. and rare):
nam et augendae rei et minuendae valet (particula),
Gell. 5, 12, 10.—
h.
With inf. (mostly poet. and in postAug. prose;
not in Cic. or Caes.): nam si certam finem esse viderent Aerumnarum homines, aliqua ratione valerent Religionibus... obsistere,
Lucr. 1, 108:
hanc ob rem vitam retinere valemus,
id. 3, 257:
nec continere suos ab direptione castrorum valuit,
Liv. 38, 23, 4 Weissenb. ad loc.:
quam (urbem) neque finitimi valuerunt perdere Marsi,
Hor. Epod. 16, 3:
cetera... adeo sunt multa, loquacem Delassare valent Fabium,
id. S. 1, 1, 13; id. C. 4, 7, 27:
nec valuit locos coeptos avertere cursus,
Tib. 4, 1, 55:
qui relicti erant... ne conspectum quidem hostis sustinere valuerunt,
Curt. 3, 4, 5:
neque ex eo infamiam discutere valuit,
Suet. Caes. 79.—With things as subj.:
ergo fungar vice cotis, acutum Reddere quae ferrum valet,
Hor. A. P. 305; cf. I. A. 2. b, supra.—Esp.,
3.
With adverbial qualifications expressing the degree of power or influence exerted, etc.; very freq. with accs- multum, plus, plurimum, parum, minus, minimum, nihil, tantum, quantum, quid, id, idem, quiddam, quidquam, quidquid, etc.
(α).
Edepol, Cupido, cum tu tam pusillu's, nimis multum vales, Naev. ap. Non. 421, 25 (Com. Rel. v. 55 Rib.):
plus potest qui plus valet,
Plaut. Truc. 4, 3, 38:
neque ita inperita (sum), ut quid amor valeat nesciam,
Ter. Eun. 5, 2, 42.—So absol.: nam opulenti cum locuntur pariter atque ignobiles, Eadem dicta eademque oratio aequa non aeque valet, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. Rel. v. 230 Vahl.):
ignari quid gravitas... quid denique virtus valeret,
Cic. Sest. 28, 60:
illa obnuntiatio nihil valuit, aut, si valuit, id valuit, ut, etc.,
id. Div. 1, 16, 30: omnia veniebant Antonio in mentem;
eaque suo quaeque loco, ubi plurimum proficere et valere possent... collocabantur,
id. Brut. 37, 139:
cur minus Venena Medaeae valent?
Hor. Epod. 5. 62.—
(β).
With abl.:
quod tibi lubet fac, quoniam pugnis plus vales,
Plaut. Am. 1, 1, 240; cf.
v. 234: quicquid possunt, pedestribus valent copiis,
Caes. B. G. 2, 17:
qui plus opibus, armis, potentia valent, perfecisse mihi videntur... ut etiam auctoritate jam plus valerent,
Cic. Fam. 1, 7, 10:
quasi vero ego... in isto genere omnino quidquam aut curatione aut potestate valuissem,
id. Dom. 6, 14:
Ti. Coruncanium longe plurimum ingenio valuisse,
id. Brut. 14, 55:
quantum gratia, auctoritate, pecunia valerent,
Caes. B. G. 7, 63:
Caesar multum equitatu valebat,
id. B. C. 1, 61:
cum tantum equitatu valeamus,
id. ib. 3, 86:
equitatu plurimum valere,
id. B. G. 3, 20; Nep. Alcib. 8, 2.—
(γ).
With in and abl.:
nihil putas valere in judiciis conjecturam, nihil suspitionem, nihil ante actae vitae existimationem, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 146:
hic multum in Fabia (tribu) valet, ille Velina,
Hor. Ep. 1, 6, 52. —
(δ).
With ad and acc.:
multum valuisse ad patris honorem pietas filii videbitur,
Cic. Phil. 9, 5, 12:
ex quo intellegitur, plus terrarum situs, quam lunae tractus, ad nascendum valere,
id. Div. 2, 46, 97:
valet igitur multum ad vincendum probari mores eorum, qui agent causas,
id. de Or. 2, 43, 182:
ad subeundem periculum et ad vitandum multum fortuna valuit,
Caes. B. G. 6, 30:
genus ad probandam speciem minimum valet,
Quint. 5, 10, 56.—
(ε).
With apud and acc. of pers., to have influence, be influential, have weight with, influence:
apud quem (Caesarem) quicquid valebo vel auctoritate, vel gratia, valebo tibi,
Cic. Fam. 6, 6, 13:
utrum apud eos pudor atque officium, an timor plus valeret,
Caes. B. G. 1, 40:
tantum apud homines barbaros valuit, esse repertos aliquos principes belli inferendi,
id. ib. 5, 54:
potestis constituere, hanc auctoritatem quantum apud exteras nationes valituram esse existimetis,
Cic. Imp. Pomp. 16, 46:
non modo praemiis, quae apud me minimum valent, sed ne periculis quidem conpulsus ullis,
id. Fam. 1, 9, 11:
facinus esse indignum, plus impudicissimae mulieris apud te de Cleomenis salute quam de sua vita lacrimas matris valere,
id. Verr. 2, 5, 43, § 112:
apud quem ut multum gratia valeret, effecit,
Nep. Con. 2, 1.—
(ζ).
With contra: cur desperemus veritatem contra fallacem facundiam valituram? prevail, Lact. Opif. Dei, 20, 5; cf. Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 8, II. B. 2, e. supra.—
(η).
With pro:
pro periculo magis quam contra salutem valere,
Cic. Part. Or. 35, 120; cf.:
quod minus multitudine militum legionariorum pro hostium numero valebat,
Caes. B. G. 1, 51.—
(θ).
With inter:
plurimum inter eos Bellovacos et virtute, et auctoritate, et hominum numero valere,
Caes. B. G. 2, 4.—
(ι).
With adv. of pur pose:
hoc eo valebat, ut ingratiis ad de pugnandum omnes cogerentur,
Nep. Them. 4, 4:
non tamen hoc eo valet, ut fugien dae sint magnae scholae,
Quint. 1, 2, 16:
nescis quo valeat nummus, quem praebeat usum?
Hor. S. 1, 1, 73; cf. II. B. 2. b. supra. —
C.
Idiomatic uses.
1.
Of money value, to be of the value of, be worth: denarii, quod denos aeris valebant;
quinarii, quod quinos,
Varr. L. L. 5, § 173 Mull.:
dum pro argenteis decem aureus unus valeret,
Liv. 38, 11, 8:
ita ut scrupulum valeret sestertiis vicenis,
Plin. 33, 3, 13, § 47:
si haec praedia valeant nunc decem,
Dig. 24, 1, 7, § 4:
quasi minimo valeret hereditas,
ib. 19, 1, 13:
quanti omnibus valet (servus),
ib. 9, 2, 33; 5, 3, 25, § 1.—
2.
Of the signification of words, sentences, etc.; like the Gr. dunasthai, to mean, signify, import:
quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat,
Cic. Fin. 2, 4, 13: non usquam id quidem dicit omnino;
sed quae dicit, idem valent,
id. Tusc. 5, 10, 24:
quamquam vocabula prope idem valere videantur,
id. Top. 8, 34:
hoc verbum quid valeat, non vident,
id. Off. 3, 9, 39: cui nomen Becco fuerat;
id valet gallinacei rostrum,
Suet. Vit. 18:
pransus quoque atque potus diversum valent quam indicant,
Quint. 1, 4, 29 et saep.:
et intellego et sentio et video saepe idem valent quod scio,
id. 10, 1, 13:
duo quae idem significant ac tantumdem valent,
id. 1, 5, 4.—Hence, vălens, entis, P. a., strong, stout, vigorous, powerful (class.).
A.
Lit.
1.
In gen.: nil moro discipulos mihi esse plenos sanguinis;
valens adflictet me,
Plaut. Bacch. 2, 1, 44:
virgatores,
id. As. 3, 2, 19:
robusti et valentes et audaces satellites,
Cic. Agr. 2, 31, 84:
cum homo imbecillus a valentissima bestia laniatur,
id. Fam. 7, 1, 3:
valentissimi lictores,
id. Verr. 2, 5, 54, § 142:
homines,
id. Phil. 12, 10, 24; Suet. Aug. 35:
hic membris et mole valens,
Verg. A. 5, 431:
membris valens,
Ov. M. 9, 108:
corpore esse vegeto et valenti,
Gell. 3, 1, 11:
nervi musculique,
Cels. 8, 20:
trunci,
Verg. G. 2, 426: scire oportet, omnia legumina generis valentissimi esse: valentissimum voco, in quo plurimum alimenti est... Ex leguminibus valentior faba quam pisum, etc., strongest, i. e. most nutritire, Cels. 2, 18:
tunicae,
stout, thick, Ov. A. A. 3, 109: providendum ne infirmiores (apes) a valentioribus [p. 1955] opprimantur, Varr. R. R. 3, 16, 35.—
2.
In partic.
a.
Well in health, healthy, hale, hearty:
valeo et venio ad minus valentem,
Plaut. Truc. 2, 7, 24:
medicus plane confirmat, propediem te valentem fore,
Cic. Fam. 16, 9, 2:
puer, hora undecima cum valens in publico visus esset, ante noctem mortuus est,
id. Clu. 9, 27; cf.
valens (opp. imbecillus),
id. Fam. 16, 5, 2:
(sensus) si sani sunt et valentes,
id. Ac. 2, 7, 19:
si valens corpus est neque magno opere vexatum,
Cels. 7, 26, 5:
sive aegra, sive valens,
Prop. 2, 21 (3, 14), 20.— Subst.:
qui enim aegris subveniretur, quae esset oblectatio valentium, nisi, etc.,
Cic. Off. 2, 4, 15;
so opp. aeger,
id. de Or. 2, 44, 186.—
b.
Of medicines, strong, powerful, active:
valens est adversus cancerem intestinorum minii gleba,
Cels. 4, 15 fin.:
medicamenta,
id. 1, 3 med.:
silvestri (papaveri capita) ad omnes effectus valentiora,
Plin. 20, 18, 76, § 202; cf. id. 22, 22, 43, § 87.—
B.
Trop., strong, powerful, mighty:
mallem tantas ei (Caesari) vires non dedisset (res publica) quam nunc tam valenti resisteret,
Cic. Att. 7, 3, 4:
fuit quondam ita firma haec civitas et valens,
id. Har. Resp. 28, 60:
cum valentiore pugnare,
id. Fam. 5, 21, 2:
valens dialecticus,
id. Fat. 6, 12:
ut fieri nihil possit valentius,
id. Brut. 16, 64:
Philippus jam tum valens multa moliebatur,
Nep. Timoth. 3, 1:
opibus jam valentes,
id. Eum. 10, 3:
argumenta valentiora,
Quint. 5, 13, 12:
quid pars adversa habeat valentissimum,
id. 5, 13, 52:
nec fraus valentior quam consilium meum,
Cic. Univ. 11:
ad letum causae satis valentes,
Ov. M. 5, 174; so,
causae,
id. Tr. 1, 8, 29:
causa valentior,
id. P. 1, 10, 35:
deus morbo omni valentior,
Stat. S. 1, 4, 111:
oppida valentissima,
Nep. Ham. 2, 4.—Hence, adv.: vălenter, strongly, stoutly, powerfully, violently (perh. not ante-Aug.).
1.
Lit.:
resistere,
Col. 1, 5, 9; 3, 2, 15:
nimis valenter ibi retenta materia,
Cels. 5, 26, 21:
praeceps spirare valentius Eurus (coepit),
Ov. M. 11, 481.—
2.
Trop., of speech, forcibly, energetically:
non diu dicebat sed valenter,
Sen. Contr. 3, 22 med.:
si verba numeres, breviter et abscise: si sensum aestimes, copiose et valenter,
Val. Max. 3, 7, ext. 6.

Lewis & Short latin dictionary > valens
13 valeo

vălĕo, ui, itum, 2, v. n. [kindr. with Sanscr. bala, vis, robur, balishtas, fortissimus; cf. debilis], to be strong.
I.
Lit., of physical strength, vigor, or health.
A.
In gen., to be strong, stout, or vigorous, to have strength (cf.: polleo, vigeo).
1.
Absol.: verum illi valent, qui vi luctantur cum leonibus, Pomp. ap. Non. 112, 4 (Com. Rel. v. 176 Rib.):
puer ille (Hercules recens natus) ut magnus est et multum valet!
Plaut. Am. 5, 1, 51: plus potest, qui plus valet: Vir erat;
plus valebat,
id. Truc. 4, 3, 38 sq.:
sanus homo, qui bene valet,
Cels. 1, 1 init.:
si magis valet,
id. 3, 18:
si satis valet (= si satis validae vires sunt, just before),
id. 4, 7 init.:
prout nervi valent,
id. 8, 16.—Of plants:
vitem novellam resecari tum erit tempus ubi valebit,
Cato, R. R. 33, 3 sq. —
2.
To be strong in or for something, to have the power or strength, be in condition to do something, etc.
a.
Of personal subjects, etc.
(α).
With ad and acc.:
alios videmus velocitate ad cursum, alios viribus ad luctandum valere,
Cic. Off. 1, 30, 107.—
(β).
With inf.:
manibus pedibusque morbo distortissimis, ut neque calceum perpeti nec libellos evolvere valeret,
Suet. Galb. 21:
mustela cum mures veloces non valeret assequi,
Phaedr. 4, 1, 10:
valet ima summis Mutare deus,
Hor. C. 1, 34, 12; cf. II. B. 2. h. infra; cf.:
illud mirari mitte, quod non valet e lapide hoc alias impellere res,
Lucr. 6, 1057:
versate diu quid ferre recusent, Quid valeant umeri (sc. ferre),
Hor. A. P. 40:
nec valuere manus infixum educere telum,
Ov. M. 13, 393; 12, 101; Col. 6, 25 fin. —
b.
Of remedies or medicines, to be efficacious, be good for any thing; with ad and acc.:
fimum potum ad dysentericos valet,
Plin. 28, 8, 27, § 105.—With contra:
cimices valent contra serpentium morsus,
Plin. 29, 4, 17, § 61.—With eodem:
id quoque collyrium eodem valet,
Cels. 6, 6, 21.—With pro:
ruta per se pro antidoto valet,
Plin. 20, 13, 51, § 132.—With abl.:
dictamnus valet potu et illitu et suffitu,
Plin. 26, 15, 90, § 153.— With inf.:
sandaracha valet purgare, sistere, excalfacere, perrodere,
Plin. 34, 18, 55, § 177.—
c.
Of sounds: cum C ac similiter G non valuerunt, in T ac D molliuntur, i. e. were not pronounced strongly, Quint. 1, 11, 5.—
B.
Esp., in respect of the natural condition of the body, to be well in health, to be in a sound or healthy condition, to be healthy, hale, hearty.
a.
In gen.
(α).
Absol.:
equidem valeo recte et salvus sum,
Plaut. Am. 2, 1, 36:
perpetuon' valuisti?
id. Ep. 1, 1, 15; 1, 1, 18:
valen'? Valuistin? valeo et valui rectius,
id. Trin. 1, 2, 12 sq.: facile omnes, quom valemus, recta consilia aegrotis damus, Ter. And. 2, 1, 9:
dicit vilicus servos non valuisse,
Cato, R. R. 2, 3 sq.; 5, 6:
boves ut recte valeant,
id. ib. 103:
optime valere et gravissime aegrotare,
Cic. Fin. 2, 13, 43; 4, 25, 69:
cura est, ut valeat,
Plaut. Stich. 5, 2, 4:
ego valeo recte et rem gero,
id. Pers. 2, 3, 34:
te recte valere operamque dare, ut cottidie melius,
Cic. Fam. 11, 24, 1: deterius quam soleo, Luccei. ib. 5, 14, 1:
commode,
Plin. Ep. 3, 20, 11: Ni. Benene usque valuit? Chr. Pancratice atque athletice, Plaut. Bacch. 2, 3, 14:
minus valere... melius valere,
Cic. Att. 4, 14, 1:
nam matri oculi si valerent, mecum venisset simul,
Plaut. Mil. 4, 8, 8.—
(β).
With abl.:
si corpore valuisset,
Cic. Brut. 20, 77:
nec melius valeo quam corpore, mente,
Ov. Tr. 3, 8, 33; cf. Sall. J. 11, 5:
pedibus,
Nep. Phoc. 4, 1:
stomacho,
Juv. 6, 100.—
(γ).
With ab and abl.:
ab oculis,
Gell. 13, 30, 10:
a morbo,
Plaut. Ep. 1, 2, 26; and facetiously: Me. Ain tu te valere? Eu. Pol ego haud a pecunia perbene, as to money, not very well, id. Aul. 2, 2, 9.—
b.
Esp., at the commencement of letters (very freq.), si vales, bene est, and abbreviated S. V. B. E.;
and, more fully, with the addition ego or equidem valeo (abbrev. E. V. or E. Q. V.),
Cic. Fam. 13, 6; 14, 11; 14, 16; 14, 17; 14, 21; 14, 22; 14, 23; 14, 24; 15, 1; 15, 2; Metell. ib. 5, 1; Vatin. ib. 5, 9; Luccei. ib. 5, 14 al.; cf.:
mos antiquis fuit usque ad meam servatus aetatem, primis epistulae verbis adicere: Si vales bene est,
Sen. Ep. 15, 1; so too: S. V. G. V. (si vales, gaudeo, valeo) et Tullia nostra recte V. Terentia minus belle habuit: sed certum scio jam convaluisse eam, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1.—
c.
Rarely impers. pass.:
quid agitur, Sagaristio? ut valetur?
Plaut. Pers. 2, 5, 8.—
d.
Vale or valeas, in leave-taking, farewell, adieu (cf.: salve, ave).
(α).
In gen.: Di. Valeas. Ph. Vale, Plaut. Truc. 2, 4, 79: Ar. Vale. Ph. Quo properas? Ar. Bene vale, id. As. 3, 3, 16; id. Mil. 4, 8, 51:
bene vale, Alcumena,
id. Am. 1, 3, 1:
vale atque salve,
id. Capt. 3, 5, 86; id. Curc. 4, 2, 36: vale atque salve. Th. Male vale, male sit tibi, id. ib. 4, 4, 32; v. salvus: Ly. Ad portum propero. De. Bene ambulato. Ly. Bene valeto. De. Bene sit tibi, id. Merc. 2, 2, 55:
bene valete et vivite,
id. Mil. 4, 8, 30:
ite intro cito: valete,
id. As. 3, 3, 155:
abeo: valete, judices justissimi,
id. Capt. prol. 67:
vos valete et plaudite,
Ter. Eun. 5, 8, 64:
in hoc biduom vale,
id. ib. 1, 2, 110:
vive valeque,
Hor. S. 2, 5, 110.—Before a vowel, scanned vale:
et longum, Formose vale, vale, inquit Iolla,
Verg. E. 3, 79; Ov. M. 3, 501.—
(β).
At the conclusion of letters:
Vale,
Cic. Fam. 6, 22, 3; 6, 21, 3; 4, 8, 2; Luccei. ib. 5, 14, 3:
cura ut valeas,
Cic. Fam. 7, 15, 2; 7, 20, 3; rarely bene vale, Mat. ib. 11, 28, 8; Cur. ib. 7, 29, 2; cf.:
tu me diligis et valebis,
Cic. ib. 9, 22, 5; 15, 18, 2: fac valeas meque mutuo diligas, Planc. ib. 10, 7, 2; Mat. ib. 11, 28, 8.—
(γ).
Also in bidding farewell to the dead:
salve aeternum mihi, maxime Palla, Aeternumque vale,
Verg. A. 11, 97; Stat. S. 3, 3, 208; cf. Varr. ap. Serv. Verg. l. l.;
v. salvus: in perpetuom, frater, ave atque vale,
Cat. 101, 10:
terque, Vale, dixit,
Ov. F. 3, 563:
supremumque vale... dixit,
id. M. 10, 62.—
(δ).
As an expression of dismission, refusal, or scorn, be off, begone:
valeas, tibi habeas res tuas, reddas meas,
Plaut. Am. 3, 2, 46:
immo habeat, valeat, vivat cum illa,
Ter. And. 5, 3, 18:
valeas, habeas illam quae placet,
id. Ad. 4, 4, 14:
si talis est deus, ut nulla hominum caritate teneatur, valeat,
good-by to him, let me have nothing to do with him, Cic. N. D. 1, 44, 124:
valeat res ludicra, si me Palma negata macrum, donata reducit opimum,
Hor. Ep. 2, 1, 180: valeant, Qui inter nos discidium volunt, away with those, etc., Ter. And. 4, 2, 13:
quare ista valeant: me res familiaris movet,
Cic. Att. 16, 15, 5: castra peto, valeatque Venus, valeantque puellae, farewell to Venus, etc., Tib. 2, 6, 9:
valete curae,
Petr. 79; cf. Cat. 8, 12; 11, 17; Ov. Am. 1, 6, 71 sqq.—
(ε).
With valere jubere or dicere (sometimes as one word, vălĕdīco, ere, 3, v. n.), to bid one good-by, farewell, adieu:
illum salutavi: post etiam jussi valere,
Cic. Att. 5, 2, 2:
vix illud potui dicere triste vale,
Ov. H. 13, 14:
saepe vale dicto rursus sum multa locutus,
id. Tr. 1, 3, 57:
tibi valedicere non licet gratis,
Sen. Ep. 17, 11; Sulp. Sev. Dial. 1, 3, 1: obstinatissime [p. 1954] retinuit, ut liberti servique bis die frequentes adessent ac mane salvere, vesperi valere sibi singuli dicerent, Suet. Galb. 4 fin.; id. Aug. 53; id. Tib. 72.—So (late Lat.):
vale facere (or valefacere),
August. Ep. 65; App. M. 4, p. 150, 24.
II.
Transf., to have power, force, or influence; to be powerful, effective, valid; to avail, prevail, be strong, effective, etc.
A.
In gen.:
fiet enim quodcunque volent, qui valebunt: valebunt autem semper arma,
will always have the power, Cic. Fam. 9, 17, 1:
fuit enim populi potestas: de civitate ne tam diu quidem valuit quam diu illa Sullani temporis arma valuerunt,
id. Dom. 30, 79:
dicitur C. Flaminius ad populum valuisse dicendo,
id. Brut. 14, 57:
tribunus plebis tulit... ut lex Aelia et Fufia ne valeret,
id. Red. in Sen. 5, 11:
in more majorum, qui tum ut lex valebat,
id. Leg. 2, 10, 23:
valuit auctoritas,
id. Tusc. 2, 22, 53:
verba si valent,
id. Caecin. 21, 61:
(ejus) valet opinio tarditatis,
is established, id. de Or. 1, 27, 125:
si conjuratio valuisset,
id. ib. 17, 7:
cujus ratio non valuit,
Nep. Milt. 3, 7:
jus tamen gentium valuit,
Liv. 2, 4, 7:
praetor... ratus repentinum valiturum terrorem, succedit, etc.,
id. 44, 31, 6:
et vestrae valuere preces,
Ov. M. 13, 89; id. P. 3, 3, 92; id. Ib. 241.—
B.
Esp.
1.
With respect to the source, character, or mode of exercise of the strength ascribed to the subject.
a.
With abl.:
non metuo mihi... Dum quidem hoc valebit pectus perfidia meum,
Plaut. Bacch. 2, 2, 50:
reliqui duo sic exaequantur, ut Domitius valeat amicis, Memmius commendetur militibus,
Cic. Att. 4, 16, 6 (17, 2):
multa sanxit quae omnia magistratuum auctoritate et Halaesinorum summa voluntate valuerunt,
id. Verr. 2, 2, 49, § 122:
ita istam libertatem largior populo, ut auctoritate et valeant et utantur boni,
id. Leg. 3, 17, 38:
quae (voluntas militum) cum per se valet multitudine,
id. Mur. 18, 38:
parum valent (Graeci) verbo,
i. e. have no precise word, id. Tusc. 3, 5, 11:
qui aut gratia aut misericordia valerent,
Caes. B. C. 2, 44:
dicendo,
Nep. Ages. 1, 2:
qui pedum cursu valet,
Verg. A. 5, 67; Quint. 9, 2, 78:
Battiades... Quamvis ingenio non valet, arte valet,
Ov. Am. 1, 15, 14:
plerique plus ingenio quam arte valuerunt,
Quint. 1, 8, 8:
rogando,
Ov. M. 2, 183:
subtilitate vincimur, valeamus pondere,
Quint. 12, 11, 8.—
b.
With in and abl.:
Sp. Thorius satis valuit in populari genere dicendi,
Cic. Brut. 36, 136:
quid facilius est quam probari in uno servulo nomen familiae non valere,
id. Caecin. 19, 55:
in his maxime valet similitudo,
Quint. 6, 3, 57:
mire in causis valet praesumptio,
id. 9, 2, 16:
(digitus) in exprobrando et indicando valet,
id. 11, 3, 94.—
2.
With some definite end expressed, upon or towards which influence or power is exercised or directed, to be strong enough for, adequate to, or capable of any thing, to be able to do, to have force or efficacy, to be effectual, to avail, to be applicable.
a.
With in and acc.:
hoc evenit, ut in volgus insipientium opinio valeat honestatis,
Cic. Tusc. 2, 26, 63:
quaecumque est hominis definitio, una in omnes valet,
id. Leg. 1, 10, 29; cf. id. Div. 2, 56, 116:
cum illud verbum unde in utramque rem valeat,
id. Caecin. 31, 89:
num etiam in deos inmortales inauspicatam legem valuisse? Liv 7, 6, 11: utrumque hoc genus semel injectum in L. annos valet et frugum et pabuli ubertate,
Plin. 17, 7, 4, § 44:
etiamsi in utramque partem valent arma facundiae,
Quint. 2, 16, 10:
hoc etiam in praeteritum valet,
id. 9, 2, 20; cf.:
cum... idque in omnis partis valeret,
Cic. Fam. 4, 10, 2.—
b.
With eo: oratio me cohortabatur, ut, etc.... quod eo, credo, valebat, ut caerimonias religionesque defenderem, the force or point of which was, etc., Cic. N. D. 3, 2, 5:
id responsum quo valeat, cum intellegeret nemo,
Nep. Them. 2, 6; cf. II. B. 3. i, infra.—
c.
With ad and acc. of thing:
tu non solum ad neglegendas leges... verum etiam ad evertendas valuisti,
Cic. Cat. 1, 7, 18: astrorum affectio valeat, si vis, ad quasdam res;
ad omnis certe non valebit,
id. Fat. 4, 8:
illud perficiam ut invidia mihi valeat ad gloriam,
id. Cat. 3, 12, 29:
vitae adjuncta esse dicebant, quae ad virtutis usum valerent,
id. Ac. 1, 5, 21:
ista quaestura ad eam rem valet, ut, etc.,
id. Div. in Caecil. 19, 62: neque, quod Samnites... amici vobis facti sunt, ad id valere arbitror, ne nos in amicitiam accipiamur, Liv. 7, 30, 4:
eadem fictio valet et ad qualitates,
Quint. 5, 10, 99; cf. II. B. 3. infra.—
d.
With apud or ad and acc. of person influenced, etc.
(α).
With apud:
ibit ad illud ilico, Quo maxume apud te se valere sentiat,
Ter. Heaut. 3, 1, 79:
non quin eam (commendationem) valituram apud te arbitrarer,
Cic. Fam. 13, 16, 3:
apud te veritas valebit,
id. Quint. 1, 5:
sed haec eadem nunc censes apud eos ipsos valere, a quibus... conscripta sunt?
id. Tusc. 2, 4, 11:
magnis meritis apud regem... valebat,
Nep. Con. 3, 1:
jus bonumque apud eos non legibus magis quam natura valebat,
Sall. C. 9, 1:
apud magnam partem senatus et magnitudine rerum gestarum valebat et gratia,
Liv. 31, 48, 1:
apud nos valeant ea, quae apud judices valere volumus,
Quint. 6, 2, 28.—
(β).
With ad:
dicitur enim C. Flaminius... ad populum valuisse dicendo,
Cic. Brut. 14, 57:
clementiae fama... ad ferociores jam populos valuit,
Liv. 21, 6, 4:
metus ad omnis valuit, ne deditionem recusarent,
id. 38, 28, 6.—
e.
With contra and acc.:
hoc nonne videtur contra te valere?
Cic. Ac. 2, 27, 86:
quae valeant contra falsam criminationem,
id. de Or. 2, 79, 321:
ne quid esset... quod contra caput suum aut existimationem valere posset,
id. Verr. 2, 2, 71, § 173: ne meae vitae modestia parum valitura sit contra falsos rumores, Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 8:
cum pro falsis contra veritatem (rhetorice) valet,
Quint. 2, 16, 2; cf. f. infra.—
f.
With pro and abl.:
multa in adversos effudit verba penates Pro deplorato non valitura viro,
Ov. Tr. 1, 3, 46:
epitheton valet pro nomine,
Quint. 8, 6, 29; cf. I. A. 2, b. supra.—
g.
With dat. gerund. (post-class. and rare):
nam et augendae rei et minuendae valet (particula),
Gell. 5, 12, 10.—
h.
With inf. (mostly poet. and in postAug. prose;
not in Cic. or Caes.): nam si certam finem esse viderent Aerumnarum homines, aliqua ratione valerent Religionibus... obsistere,
Lucr. 1, 108:
hanc ob rem vitam retinere valemus,
id. 3, 257:
nec continere suos ab direptione castrorum valuit,
Liv. 38, 23, 4 Weissenb. ad loc.:
quam (urbem) neque finitimi valuerunt perdere Marsi,
Hor. Epod. 16, 3:
cetera... adeo sunt multa, loquacem Delassare valent Fabium,
id. S. 1, 1, 13; id. C. 4, 7, 27:
nec valuit locos coeptos avertere cursus,
Tib. 4, 1, 55:
qui relicti erant... ne conspectum quidem hostis sustinere valuerunt,
Curt. 3, 4, 5:
neque ex eo infamiam discutere valuit,
Suet. Caes. 79.—With things as subj.:
ergo fungar vice cotis, acutum Reddere quae ferrum valet,
Hor. A. P. 305; cf. I. A. 2. b, supra.—Esp.,
3.
With adverbial qualifications expressing the degree of power or influence exerted, etc.; very freq. with accs- multum, plus, plurimum, parum, minus, minimum, nihil, tantum, quantum, quid, id, idem, quiddam, quidquam, quidquid, etc.
(α).
Edepol, Cupido, cum tu tam pusillu's, nimis multum vales, Naev. ap. Non. 421, 25 (Com. Rel. v. 55 Rib.):
plus potest qui plus valet,
Plaut. Truc. 4, 3, 38:
neque ita inperita (sum), ut quid amor valeat nesciam,
Ter. Eun. 5, 2, 42.—So absol.: nam opulenti cum locuntur pariter atque ignobiles, Eadem dicta eademque oratio aequa non aeque valet, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. Rel. v. 230 Vahl.):
ignari quid gravitas... quid denique virtus valeret,
Cic. Sest. 28, 60:
illa obnuntiatio nihil valuit, aut, si valuit, id valuit, ut, etc.,
id. Div. 1, 16, 30: omnia veniebant Antonio in mentem;
eaque suo quaeque loco, ubi plurimum proficere et valere possent... collocabantur,
id. Brut. 37, 139:
cur minus Venena Medaeae valent?
Hor. Epod. 5. 62.—
(β).
With abl.:
quod tibi lubet fac, quoniam pugnis plus vales,
Plaut. Am. 1, 1, 240; cf.
v. 234: quicquid possunt, pedestribus valent copiis,
Caes. B. G. 2, 17:
qui plus opibus, armis, potentia valent, perfecisse mihi videntur... ut etiam auctoritate jam plus valerent,
Cic. Fam. 1, 7, 10:
quasi vero ego... in isto genere omnino quidquam aut curatione aut potestate valuissem,
id. Dom. 6, 14:
Ti. Coruncanium longe plurimum ingenio valuisse,
id. Brut. 14, 55:
quantum gratia, auctoritate, pecunia valerent,
Caes. B. G. 7, 63:
Caesar multum equitatu valebat,
id. B. C. 1, 61:
cum tantum equitatu valeamus,
id. ib. 3, 86:
equitatu plurimum valere,
id. B. G. 3, 20; Nep. Alcib. 8, 2.—
(γ).
With in and abl.:
nihil putas valere in judiciis conjecturam, nihil suspitionem, nihil ante actae vitae existimationem, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 62, § 146:
hic multum in Fabia (tribu) valet, ille Velina,
Hor. Ep. 1, 6, 52. —
(δ).
With ad and acc.:
multum valuisse ad patris honorem pietas filii videbitur,
Cic. Phil. 9, 5, 12:
ex quo intellegitur, plus terrarum situs, quam lunae tractus, ad nascendum valere,
id. Div. 2, 46, 97:
valet igitur multum ad vincendum probari mores eorum, qui agent causas,
id. de Or. 2, 43, 182:
ad subeundem periculum et ad vitandum multum fortuna valuit,
Caes. B. G. 6, 30:
genus ad probandam speciem minimum valet,
Quint. 5, 10, 56.—
(ε).
With apud and acc. of pers., to have influence, be influential, have weight with, influence:
apud quem (Caesarem) quicquid valebo vel auctoritate, vel gratia, valebo tibi,
Cic. Fam. 6, 6, 13:
utrum apud eos pudor atque officium, an timor plus valeret,
Caes. B. G. 1, 40:
tantum apud homines barbaros valuit, esse repertos aliquos principes belli inferendi,
id. ib. 5, 54:
potestis constituere, hanc auctoritatem quantum apud exteras nationes valituram esse existimetis,
Cic. Imp. Pomp. 16, 46:
non modo praemiis, quae apud me minimum valent, sed ne periculis quidem conpulsus ullis,
id. Fam. 1, 9, 11:
facinus esse indignum, plus impudicissimae mulieris apud te de Cleomenis salute quam de sua vita lacrimas matris valere,
id. Verr. 2, 5, 43, § 112:
apud quem ut multum gratia valeret, effecit,
Nep. Con. 2, 1.—
(ζ).
With contra: cur desperemus veritatem contra fallacem facundiam valituram? prevail, Lact. Opif. Dei, 20, 5; cf. Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 8, II. B. 2, e. supra.—
(η).
With pro:
pro periculo magis quam contra salutem valere,
Cic. Part. Or. 35, 120; cf.:
quod minus multitudine militum legionariorum pro hostium numero valebat,
Caes. B. G. 1, 51.—
(θ).
With inter:
plurimum inter eos Bellovacos et virtute, et auctoritate, et hominum numero valere,
Caes. B. G. 2, 4.—
(ι).
With adv. of pur pose:
hoc eo valebat, ut ingratiis ad de pugnandum omnes cogerentur,
Nep. Them. 4, 4:
non tamen hoc eo valet, ut fugien dae sint magnae scholae,
Quint. 1, 2, 16:
nescis quo valeat nummus, quem praebeat usum?
Hor. S. 1, 1, 73; cf. II. B. 2. b. supra. —
C.
Idiomatic uses.
1.
Of money value, to be of the value of, be worth: denarii, quod denos aeris valebant;
quinarii, quod quinos,
Varr. L. L. 5, § 173 Mull.:
dum pro argenteis decem aureus unus valeret,
Liv. 38, 11, 8:
ita ut scrupulum valeret sestertiis vicenis,
Plin. 33, 3, 13, § 47:
si haec praedia valeant nunc decem,
Dig. 24, 1, 7, § 4:
quasi minimo valeret hereditas,
ib. 19, 1, 13:
quanti omnibus valet (servus),
ib. 9, 2, 33; 5, 3, 25, § 1.—
2.
Of the signification of words, sentences, etc.; like the Gr. dunasthai, to mean, signify, import:
quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat,
Cic. Fin. 2, 4, 13: non usquam id quidem dicit omnino;
sed quae dicit, idem valent,
id. Tusc. 5, 10, 24:
quamquam vocabula prope idem valere videantur,
id. Top. 8, 34:
hoc verbum quid valeat, non vident,
id. Off. 3, 9, 39: cui nomen Becco fuerat;
id valet gallinacei rostrum,
Suet. Vit. 18:
pransus quoque atque potus diversum valent quam indicant,
Quint. 1, 4, 29 et saep.:
et intellego et sentio et video saepe idem valent quod scio,
id. 10, 1, 13:
duo quae idem significant ac tantumdem valent,
id. 1, 5, 4.—Hence, vălens, entis, P. a., strong, stout, vigorous, powerful (class.).
A.
Lit.
1.
In gen.: nil moro discipulos mihi esse plenos sanguinis;
valens adflictet me,
Plaut. Bacch. 2, 1, 44:
virgatores,
id. As. 3, 2, 19:
robusti et valentes et audaces satellites,
Cic. Agr. 2, 31, 84:
cum homo imbecillus a valentissima bestia laniatur,
id. Fam. 7, 1, 3:
valentissimi lictores,
id. Verr. 2, 5, 54, § 142:
homines,
id. Phil. 12, 10, 24; Suet. Aug. 35:
hic membris et mole valens,
Verg. A. 5, 431:
membris valens,
Ov. M. 9, 108:
corpore esse vegeto et valenti,
Gell. 3, 1, 11:
nervi musculique,
Cels. 8, 20:
trunci,
Verg. G. 2, 426: scire oportet, omnia legumina generis valentissimi esse: valentissimum voco, in quo plurimum alimenti est... Ex leguminibus valentior faba quam pisum, etc., strongest, i. e. most nutritire, Cels. 2, 18:
tunicae,
stout, thick, Ov. A. A. 3, 109: providendum ne infirmiores (apes) a valentioribus [p. 1955] opprimantur, Varr. R. R. 3, 16, 35.—
2.
In partic.
a.
Well in health, healthy, hale, hearty:
valeo et venio ad minus valentem,
Plaut. Truc. 2, 7, 24:
medicus plane confirmat, propediem te valentem fore,
Cic. Fam. 16, 9, 2:
puer, hora undecima cum valens in publico visus esset, ante noctem mortuus est,
id. Clu. 9, 27; cf.
valens (opp. imbecillus),
id. Fam. 16, 5, 2:
(sensus) si sani sunt et valentes,
id. Ac. 2, 7, 19:
si valens corpus est neque magno opere vexatum,
Cels. 7, 26, 5:
sive aegra, sive valens,
Prop. 2, 21 (3, 14), 20.— Subst.:
qui enim aegris subveniretur, quae esset oblectatio valentium, nisi, etc.,
Cic. Off. 2, 4, 15;
so opp. aeger,
id. de Or. 2, 44, 186.—
b.
Of medicines, strong, powerful, active:
valens est adversus cancerem intestinorum minii gleba,
Cels. 4, 15 fin.:
medicamenta,
id. 1, 3 med.:
silvestri (papaveri capita) ad omnes effectus valentiora,
Plin. 20, 18, 76, § 202; cf. id. 22, 22, 43, § 87.—
B.
Trop., strong, powerful, mighty:
mallem tantas ei (Caesari) vires non dedisset (res publica) quam nunc tam valenti resisteret,
Cic. Att. 7, 3, 4:
fuit quondam ita firma haec civitas et valens,
id. Har. Resp. 28, 60:
cum valentiore pugnare,
id. Fam. 5, 21, 2:
valens dialecticus,
id. Fat. 6, 12:
ut fieri nihil possit valentius,
id. Brut. 16, 64:
Philippus jam tum valens multa moliebatur,
Nep. Timoth. 3, 1:
opibus jam valentes,
id. Eum. 10, 3:
argumenta valentiora,
Quint. 5, 13, 12:
quid pars adversa habeat valentissimum,
id. 5, 13, 52:
nec fraus valentior quam consilium meum,
Cic. Univ. 11:
ad letum causae satis valentes,
Ov. M. 5, 174; so,
causae,
id. Tr. 1, 8, 29:
causa valentior,
id. P. 1, 10, 35:
deus morbo omni valentior,
Stat. S. 1, 4, 111:
oppida valentissima,
Nep. Ham. 2, 4.—Hence, adv.: vălenter, strongly, stoutly, powerfully, violently (perh. not ante-Aug.).
1.
Lit.:
resistere,
Col. 1, 5, 9; 3, 2, 15:
nimis valenter ibi retenta materia,
Cels. 5, 26, 21:
praeceps spirare valentius Eurus (coepit),
Ov. M. 11, 481.—
2.
Trop., of speech, forcibly, energetically:
non diu dicebat sed valenter,
Sen. Contr. 3, 22 med.:
si verba numeres, breviter et abscise: si sensum aestimes, copiose et valenter,
Val. Max. 3, 7, ext. 6.

Lewis & Short latin dictionary > valeo
14 propīnō

propīnō (prō-, T.), āvī, —, āre, to drink to one's health, pledge: propino hoc pulchro Critiae. —To hand over, yield up: Hunc comedendum et ebibendum vobis propino, pass on, T.
* * *

propinare, propinavi, propinatus V

drink to anyone (his health), pledge; give to drink; hand over, yield up; make

Latin-English dictionary > propīnō
15 salūbritās

salūbritās ātis, f [salubris], healthfulness, wholesomeness, salubrity: tum salubritatis, tum pestilentiae signa: aquarum, L.—Fig., healthfulness: (a iuris consultis) salubritas quaedam, ab iis qui dicunt, salus ipsa petitur, i. e. the means of safety... safety: Atticae dictionis, healthy vigor. —Health, soundness, vigor: sensim toto corpore salubritas percipi potuit, Cu.: corporum, Ta.
* * *

salubritatis N F

good health; wholesomeness

Latin-English dictionary > salūbritās
16 salūtāris

salūtāris e, adj. with comp. [salus], of wellbeing, healthful, health-giving, wholesome, salutary: pro salutaribus mortifera conscribere: res (opp. pestiferae): calor: ars, of healing, H.: herbae, O.: hominum generi cultura agrorum est salutaris.— Fig., serviceable, beneficial, salutary, advantageous, useful: litterae: orationem salutarem habere, L.: civis: nihil est eo melius, nihil salutarius nobis: ad ortūs puerorum.—Esp., in the phrase, salutaris littera, i. e. the letter A (for absolvo, on the ballots of judges; opp. littera tristis, i. e. C, for condemno).—As a surname of Jupiter.
* * *
I
salutare, salutarior -or -us, salutarissimus -a -um ADJ

healthful, health-giving, wholesome, beneficial; saving; of salvation
II
salutaris, salutare ADJ

healthful; useful; helpful; advantageous

Latin-English dictionary > salūtāris
17 sānitās

sānitās ātis, f [sanus], soundness of body, health: inconrupta: Ad sanitatem dum venit curatio, while the cure is perfected, Ph.—Fig., soundness, right reason, good sense, discretion, sanity: animi: ut facinore admisso ad sanitatem reverti pudeat, Cs.: ad sanitatem reducere: nihilo plus sanitatis in curiā quam in foro esse, L.: victoriae, solidity, permanence, Ta.—Of style, soundness, correctness, propriety, regularity, purity: sanitatem et integritatem oratoris probat: orationis.
* * *

sanitatis N F

sanity, reason; health

Latin-English dictionary > sānitās
18 valeō

valeō uī, itūrus, ēre [VAL-], to be strong, be vigorous, have strength, be able: versate diu Quid valeant umeri, how strong, etc., H.: velocitate ad cursum, viribus ad luctandum: Mustela cum Mures non valeret adsequi, Ph.: valet ima summis Mutare deus, H.—To be in health, be sound, be well, be hale: quom valemus, T.: minus valere... melius valere: corpore: mente, O.: pedibus, N. —As a greeting, imper, farewell, adieu, good-bye: vos valete et plaudite, T.: vive valeque, H.: Et longum, Formose vale, vale, inquit Iolla, V.: vale (ending a letter): Supremumque vale... dixit, O. —In phrases beginning letters: si vales bene ego valeo (written S. v. b. e. v.): si valetis bene ego equidem valeo (written S. v. v. b. e. e. q. v.): cura ut valeas, take care of your health: fac valeas meque mutuo diligas.—In expressions of dismissal: post e<*>am <*>si valere, cum, etc., i. e. politely dismissed: Immo habeat, valeat, vivat cum illā, off with him, T.: si talis est deus, valeat, good-bye to him: valeat res ludicra, si, etc., farewell to the stage, H.: valeant, Qui, etc., away with those, etc., T.—With dico (less correctly valedico), to bid farewell, say adieu, take leave: Vix illud potui dicere triste vale, O.: Saepe vale dicto, O.—To have power, be valid, be effective, have influence, avail, prevail, be strong, succeed: valebunt semper arma: in more maiorum, qui tum ut lex valebat: valuit auctoritas: (eius) valet opinio tarditatis, is established: ius gentium valuit, L.: Et vestrae valuere preces, O.: Neque ita inperita (sum), ut quid amor valeat nesciam, T.: ignari quid virtus valeret: aut gratiā aut misericordiā, Cs.: dicendo, N.: pedum cursu, V.: parum valent (Graeci) verbo, i. e. have no precise word: plurimum ingenio: multum Caesar equitatu valebat, Cs.: in populari genere dicendi: nihil putas valere in iudiciis coniecturam: in Fabiā (tribu), H.—With expressions of effect or result, to be strong enough, be adequate, be capable, be able, have force, be effectual, avail, be applicable, extend: quaecumque est hominis definitio, una in omnīs valet: num etiam in deos inmortales legem valuisse? L.: hoc eo valebat, ut ingratiis ad depugnandum omnes cogerentur, the effect of this was, etc., N.: Ne scis quo valeat nummus, quem praebeat usum? H.: astrorum adfectio valeat, si vis, ad quasdam res; ad omnīs certe non valebit: neque, quod Samnites... amici vobis facti sunt, ad id valere arbitror, ne, etc., L.: ad subeundum periculum multum fortuna valuit, Cs.: ad populum dicendo: maxume apud te, T.: non quin eam (commendationem) valituram apud te arbitrarer: apud magnam partem senatūs gratiā, L.: utrum apud eos pudor an timor valeret, Cs.: praemia, quae apud me minimum valent: hoc nonne videtur contra te valere?: verba Pro deplorato non valitura viro, O.: multitudine militum, Cs.: inter eos virtute, Cs.: nec continere suos ad direptione castrorum valuit, L.: Quam (urbem) neque valuerunt perdere Marsi, H.—To be of the value of, be worth: dum pro argenteis decem aureus unus valeret, L.—To mean, signifyimport: quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat: quamquam vocabula prope idem valere videbantur.
* * *

valere, valui, valitus V

be strong/powerful/influential/healthy; prevail

vale -- goodbye/farewell

Latin-English dictionary > valeō
19 valetudo

valetudinis N F

good health, soundness; condition of body/health; illness, indisposition

Latin-English dictionary > valetudo
20 valitudo

valitudinis N F

good health, soundness; condition of body/health; illness, indisposition

Latin-English dictionary > valitudo

Страницы

См. также в других словарях:

Health 2.0 — (as well as the closely related concept of Medicine 2.0[1]) are terms representing the possibilities between health care, eHealth and Web 2.0, and has come into use after a recent spate of articles in newspapers, and by Physicians and Medical… … Wikipedia
health — W1S1 [helθ] n [U] [: Old English; Origin: hAlth, from hal; WHOLE1] 1.) the general condition of your body and how healthy you are ▪ I m worried about my husband s health. ▪ Smoking can seriously damage your health . ▪ things that can be done to… … Dictionary of contemporary English
Health 21 — is the name given to the contents of the 1999 WHO European Region document Health 21 Health for all in the 21st Century . This document was so called because it dealt not only with health in the 21st century, but also laid out 21 principles and… … Wikipedia
health — [helθ] noun [uncountable] 1. the business of providing medical services to keep people healthy; = HEALTHCARE: • Increased resources had been made available for health, housing, and education. • Rentokil specialises in industrial products in the… … Financial and business terms
health — [ helθ ] noun uncount *** 1. ) the condition of your body, especially whether or not you are sick: His health improved once he stopped working. Smoking can seriously damage your health. in good health: She is 85 and still in very good health. in… … Usage of the words and phrases in modern English
health — I noun condition, fitness, freedom from ailment, freedom from disease, haleness, hardiness, heartiness, physical condition, robustness, ruggedness, salubriousness, salubrity, salus, sanitas, soundness, soundness of body, stamina, state of health … Law dictionary
health´i|ly — health|y «HEHL thee», adjective, health|i|er, health|i|est. 1. having good health; sound; well: »a healthy baby … Useful english dictionary
health|y — «HEHL thee», adjective, health|i|er, health|i|est. 1. having good health; sound; well: »a healthy baby … Useful english dictionary
Health — (h[e^]lth), n. [OE. helthe, AS. h[=ae]l[thorn], fr. h[=a]l hale, sound, whole. See {Whole}.] 1. The state of being hale, sound, or whole, in body, mind, or soul; especially, the state of being free from physical disease or pain. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
health — health; health·ful; health·ful·ly; health·ful·ness; health·i·ly; health·i·ness; health·less; health·some; sub·health; un·health; … English syllables
Health — es una banda de rock enmarcada en la corriente noise rock formada en el año 2006 en Los Ángeles. Contenido 1 Miembros actuales 2 Discografía 2.1 Álbumes 2.2 … Wikipedia Español

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с латинского на все языки

health

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с латинского на все языки

health

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка: