Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

acquired

  • 1 INTELLECTUS ADEPTUS (ACQUIRED INTELLECT)

    приобретенный интеллект.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > INTELLECTUS ADEPTUS (ACQUIRED INTELLECT)

  • 2 INTELLECTUS ADEPTUS

    acquired intellect - приобретенный интеллект.

    Латинские философские термины > INTELLECTUS ADEPTUS

  • 3 adoptivus

    ădoptīvus, a, um, adj. [adopto], pertaining to adoption, made or acquired by adoption, adoptive: filius, an adopted son: P. Scipio, Fragm. ap. Gell. 5, 19 (opp. naturalis, a son by birth):

    filiorum neque naturalem Drusum neque adoptivum Germanicum patria caritate dilexit,

    Suet. Tib. 52: pater adoptivus, who has adopted one as son (or grandson, v. adoptio), an adoptive father, Dig. 45, 1, 107: frater, soror, etc., a brother, sister, etc., by adoption, not by birth, ib. 23, 2, 12, and 38, 8, 3;

    so also, familia,

    the family into which one has been received by adoption, ib. 37, 4, 3: adoptiva sacra, of the family into which one has been adopled (opp. paterna):

    neque amissis sacris paternis in haec adoptiva venisti,

    Cic. Dom. 13, 35: nomen, received by adoption (opp. nomen gentile), Suet. Ner. 41:

    nobilitas,

    nobility acquired by adoption, Ov. F. 4, 22.— Transf., of the ingrafting of plants (cf. adoptio):

    fissaque adoptivas accipit arbor opes,

    bears fruits not natural to it, ingrafted, Ov. Med. Fac. 5; Mart. 13, 46:

    quae sit adoptivis arbor onusta comis,

    Pall. de Insit. 20; cf. 144, 160 (cf. Verg. G. 2, 82: Miraturque (arbos) novas frondes et non sua poma).

    Lewis & Short latin dictionary > adoptivus

  • 4 genetīvus

        genetīvus (not geni-), adj.    [genitus], of generation, of birth: imago, original nature, O.: nomina, i. e. of a family, O.
    * * *
    genetiva, genetivum ADJ

    Latin-English dictionary > genetīvus

  • 5 habeō

        habeō uī (old perf subj. habessit for habuerit, C.), itus, ēre    [HAB-], to have, hold, support, carry, wear: arma: anulum: arma hic paries habebit, H.: coronam in capite: soccos et pallium: catenas: Faenum in cornu, H.: aquilam in exercitu, S.— To have, hold, contain: quod (fanum) habebat auri: non me Tartara habent, V.: quem quae sint habitura deorum Concilia, etc., V.: Quae regio Anchisen habet? V.: quod habet lex in se: suam (nutricem) cinis ater habebat, V.— To have, hold, occupy, inhabit: urbem, S.: arcem: quā Poeni haberent (sc. castra), L.: Hostis habet muros, V. —Of relation or association, to have: in matrimonio Caesenniam: eos in loco patrui: uxores: patrem: (legionem) secum, Cs.: apīs in iubā: mecum scribas: quibus vendant, habere, Cs.: conlegam in praeturā Sophoclem: civitates stipendiarias, Cs.: cognitum Scaevolam: inimicos civīs: duos amicissimos: eum nuptiis adligatum: quem pro quaestore habuit.— To have, be furnished with: voltum bonum, S.: pedes quinque: Angustos aditūs, V.: manicas, V.— To have, hold, keep, retain, detain: haec cum illis sunt habenda (opp. mittenda), T.: si quod accepit habet: Bibulum in obsidione, Cs.: in liberis custodiis haberi, S.: in vinculis habendi, S.: mare in potestate, Cs.: in custodiam habitus, lodged, L.: ordines, preserve, S.: alios in eā fortunā, ut, etc., L.: exercitus sine inperio habitus, S.: Marium post principia, station, S.: Loricam Donat habere viro, gives to keep, V.: inclusum senatum.—Of ownership or enjoyment, to have, own, possess, be master of: agros: Epicratis bona omnia: in Italiā fundum: quod non desit, H.: (divitias) honeste, enjoy, S.: (leges) in monumentis habemus, i. e. are extant: sibi hereditatem: illam suas res sibi habere iussit (the formula of divorcing a wife): in vestrā amicitiā divitias, S.: nos Amaryllis habet, has my love, V.: habeo, non habeor a Laide: habet in nummis, in praediis, is rich: ad habendum nihil satis esse: amor habendi, V.: Unde habeas, quaerit nemo, sed oportet habere, Iu.— To have, get, receive, obtain: a me vitam, fortunas: imperium a populo R.: habeat hoc praemi tua indignitas: granum ex provinciā: plus dapis, H.: Partem opere in tanto, a place, V.: graviter ferit atque ita fatur, Hoc habet, it reaches him, V.: certe captus est, habet! (i. e. volneratus est) T.— To find oneself, be, feel, be situated, be off, come off: se non graviter: bene habemus nos: praeclare se res habebat: quo pacto se habeat provincia: bene habent tibi principia, T.: bene habet, it is well: atqui Sic habet, H.: credin te inpune habiturum? escape punishment, T.: virtus aeterna habetur, abides, S.— To make, render: uti eos manifestos habeant, S.: pascua publica infesta, L.—With P. perf. pass., periphrast. for perf act.: vectigalia redempta, has brought in and holds, Cs.: domitas libidines: quae conlecta habent Stoici: de Caesare satis dictum: pericula consueta, S.: neque ea res falsum me habuit, S.: edita facinora, L.— To treat, use, handle: duriter se, T.: equitatu agmen adversariorum male, Cs.: exercitum luxuriose, S.: eos non pro vanis hostibus, sed liberaliter, S.: saucii maiore curā habiti, L.— To hold, direct, turn, keep: iter hac, T.: iter ad legiones, Cs.— To hold, pronounce, deliver, utter, make: orationem de ratione censoriā: contionem ad urbem: post habitam contionem: gratulationibus habendis celebramur: quae (querelae) apud me de illo habebantur: verba.— To hold, convene, conduct, cause to take place: comitia haberi siturus: senatum, Cs.: censum: Consilium summis de rebus, V.— To hold, govern, administer, manage, wield: rem p., S.: qui cultus habendo Sit pecori, V.: animus habet cuncta, neque ipse habetur, S.: aptat habendo Ensem, V.—Of rank or position, to hold, take, occupy: priores partīs Apud me, T.: Statum de tribus secundarium.—Fig., to have, have in mind, entertain, cherish, experience, exhibit, be actuated by: si quid consili Habet, T.: alienum animum a causā: tantum animi ad audaciam: plus animi quam consili: amorem in rem p.: in consilio fidem: gratiam, gratias habere; see gratia.— To have, have in mind, mean, wish, be able: haec habebam fere, quae te scire vellem, this was in substance what, etc.: haec habui de amicitiā quae dicerem: quod huic responderet, non habebat: haec fere dicere habui de, etc.: illud adfirmare pro certo habeo, L.—Prov.: quā digitum proferat non habet.—With P. fut. pass., to have, be bound: utrumne de furto dicendum habeas, Ta.: si nunc primum statuendum haberemus, Ta. — To have, have in mind, know, be acquainted with, be informed of: regis matrem habemus, ignoramus patrem: habes consilia nostra, such are: In memoriā habeo, I remember, T.: age, si quid habes, V.—With in animo, to have in mind, purpose, intend, be inclined: rogavi, ut diceret quid haberet in animo: istum exheredare in animo habebat: hoc (flumen) transire, Cs.: bello eum adiuvare, L. — To have in mind, hold, think, believe, esteem, regard, look upon: neque vos neque deos in animo, S.: haec habitast soror, T.: alquos magno in honore, Cs.: Iunium (mensem) in metu, be afraid of: omnīs uno ordine Achivos, all alike, V.: hi numero inpiorum habentur, Cs.: quem nefas habent nominare: deos aeternos: habitus non futtilis auctor, V.: cum esset habendus rex: non nauci augurem: cuius auctoritas magni haberetur, Cs.: id pro non dicto habendum, L.: sic habeto, non esse, etc.: non necesse habeo dicere: eam rem habuit religioni, a matter of conscience: ludibrio haberi, T.: duritiam voluptati, regard as pleasure, S.— To have, have received, have acquired, have made, have incurred: a me beneficia, Cs.: tantos progressūs in Stoicis.—With satis, to have enough, be content, be satisfied: sat habeo, T.: a me satis habent, tamen plus habebunt: non satis habitum est, quaeri, etc.— To have, be characterized by, exercise, practise: salem, T.: habet hoc virtus, ut, etc., this is characteristic of merit: locus nihil habet religionis: celerem motum, Cs.: neque modum neque modestiam, S.: silentium haberi iussit, observed, S.: habebat hoc Caesar, quem cognorat, etc., this was Caesar's way: ornamenta dicendi.— To have, involve, bring, render, occasion, produce, excite: primus adventus equitatūs habuit interitum: habet amoenitas ipsa inlecebras: latrocinia nullam habent infamiam, Cs.— To hold, keep, occupy, engage, busy, exercise, inspire: hoc male habet virum, vexes, T.: animalia somnus habebat, V.: sollicitum te habebat cogitatio periculi: Qui (metus) maior absentīs habet, H.— To take, accept, bear, endure: eas (iniurias) gravius aequo, S.: aegre filium id ausum, L.— To keep, reserve, conceal: Non clam me haberet quod, etc., T.: secreto hoc audi, tecum habeto.— To keep, spend, pass: adulescentiam, S.: aetatem procul a re p., S.—With rem, to have to do, be intimate: quocum uno rem habebam, T.
    * * *
    habere, habui, habitus V
    have, hold, consider, think, reason; manage, keep; spend/pass (time)

    Latin-English dictionary > habeō

  • 6 novellus

        novellus adj. dim.    [novus], young, new: arbor: vites, V.: novella haec Romanis oppida ademit, newly acquired, L.: frena, new, O.
    * * *
    novella, novellum ADJ
    young, tender

    Latin-English dictionary > novellus

  • 7 partus

        partus adj.    [P. of pario], gained, acquired: parta bona.—As subst n., an acquisition, possession, store: Frigoribus parto fruuntur, V.: dedecus est parta amittere, S.: tantis Parta malis curā Servantur, Iu.: parta a Lucullo, the conquests of, Ta.: retinere parta, Ta.
    * * *
    birth; offspring

    Latin-English dictionary > partus

  • 8 ūsus

        ūsus ūs, m    [1 AV-], use, practice, employment, exercise, enjoyment: virtus in usu sui tota posita est; usus autem eius, etc.: rerum necessarium, Cs.—Poet., use, wear: Ferreus adsiduo consumitur anulus usu, O.: silices tenuantur ab usu, O.— Use, practice, exercise: usu cottidiano efficiunt, uti, etc., Cs.: adsiduus usus uni rei deditus: rerum maximarum.—In law, in the phrase, usus et fructus (late, ususfructus), the use and enjoyment, usufruct: usus enim eius fundi et fructus testamento viri fuerat Caesenniae.— Use, experience, discipline, acquired skill, training: Da. provinciam Cepisti duram. Ge. mi usus venit, hoc scio, i. e. I know it by experience, T.: quid enim abest huic homini?... ususne rerum? experience in affairs?: usum in re p. magnum habere: nullius usūs existimari, Cs.: nauticarum rerum, Cs.: aut belli usum aut studia volgi amissurus, S.: usu sapientiāque praestantes, N.: seris venit usus ab annis, O.— Use, habit, usage, custom, practice: usum loquendi populo concessi: usum belli habere, Cs.: (vitulos) ad studium atque usum formabis agrestem, V.: cadent vocabula, si volet usus, H.— Intercourse, familiarity, association, intimacy, society: domesticus: in tanto usu nostro tantāque amicitiā: ut insinuaret se in quam maxime familiarem usum, L.: nec longo cognitus usu, O.— Use, usefulness, value, utility, benefit, profit, advantage: levis fructus, exiguus usus: propter lini inopiam atque eius usūs inscientiam, Cs.: naves non eundem usum celeritatis habebant, capacity, Cs.: Natis in usum laetitiae scyphis Pugnare, service, H.: Quidve ad amicitias, usus rectumne trahat nos, H.: plures quam quot satis in usum erant ignes, L.: (pars Numidiae) specie quam usu potior, better in appearance rather than in real value, S.— As dat predic.: ea, quae sunt usui ad armandas navīs, which are of use, Cs.: esse mihi magno usui, of great service: peritos legum ad condenda nova iura usui fore credebant, L.—In the phrase, ex usu, advantageous, serviceable, useful: declararent, utrum proelium ex usu esset necne, Cs.: quod ex usu rei p. sit.— Use, occasion, need, want, necessity: illum usum provinciae supplere: quae belli usūs poscunt, suppeditare, L.—In phrases with sum, there is need, it is necessary, it becomes requisite, there is occasion: An quoiquamst usus homini, se ut cruciet? is it necessary for any man to torture himself? T.: equitum impetum, cum adesset usus, sustinere, Cs.: de ceteris studiis alio loco dicemus, si usus fuerit, if there shall be occasion: navīs, quibus usus non est, omnīs praecidisse: quibus (navibus) consuli usus non esset, L.: nunc viribus usus, V.: Non usus factost mihi nunc hunc intro sequi, i. e. it does not suit me, etc., T.: alii offerunt se, si quo usus operae sit, L.—In phrases with venio, it becomes necessary, occasion arises: Non usus veniet, spero, T.: ut, si usus veniat, suum quisque locum teneat, if occasion should arise, Cs. —In the phrase, usu venit, it happens, it occurs, it befalls: idem mihi usu venit in causā optimā: si id culpā senectutis accideret, eadem mihi usu venirent: id quod usu venerat, actually occurred, N.: quod haec de Vercingetorige usu ventura opinione perceperat, Cs.: usu venire ut abhorreant, etc.
    * * *
    use, enjoyment; experience, skill, advantage; custom

    Latin-English dictionary > ūsus

  • 9 veterātōrius

        veterātōrius adj.    [veterator], crafty, cunning, sly: ab isto nihil veteratorium exspectare.
    * * *
    veteratoria, veteratorium ADJ
    adoit, wily, cunning, crafty; (acquired); bearing mark of practice/experience

    Latin-English dictionary > veterātōrius

  • 10 antepartum

    Latin-English dictionary > antepartum

  • 11 antepertum

    Latin-English dictionary > antepertum

  • 12 partum

    gains, acquisitions; savings; what onehas acquired/saved

    Latin-English dictionary > partum

  • 13 Qvod cito acqviritvr cito perit

    • [ that] which is quickly acquired [is] quickly lost. Eeasy come, easy go

    Latin Quotes (Latin to English) > Qvod cito acqviritvr cito perit

  • 14 acquiro

    ac-quīro ( adqu.), sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero], to add to, to get or acquire (in [p. 24] addition), with ad or dat. (freq. in Cic.).
    I.
    Lit.:

    mihi quidem ipsi, quid est quod ad vitae fructum possit acquiri?

    Cic. Cat. 3, 12; 2, 8:

    vides quam omnis gratias non modo retinendas, sed etiam acquirendas putemus,

    but even new favor is to be acquired, id. Att. 1, 1; Sall. J. 13, 6; and poet.: viresque adquirit eundo, and gains (ever new and greater) strength in her course, Verg. A. 4, 175.—
    II.
    In gen.
    A.
    To get, obtain, procure, secure:

    quod ad usum vitae pertineat,

    Cic. Off. 3, 5, 22; id. Fam. 10, 3:

    famam,

    Phaedr. 1, 14:

    moram,

    Cic. Caecin. 2:

    vires,

    Ov. M. 7, 459:

    adquirere pauca (sc. nova verba),

    Hor. A. P. 55.—
    B.
    In later Lat., absol., to acquire or amass riches or money (cf.: quaero, quaestus;

    abundo, abundantia) [mox adquirendi docet insatiabile votum,

    Juv. 14, 125 ]:

    acquirendi ratio,

    Quint. 12, 7, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > acquiro

  • 15 adamo

    ăd-ămo, āvi, ātum, 1, v. a. [ad, intens. ], to love truly, earnestly, deeply (in the whole class. per. mostly—in Cic. always— used only in the perf. and pluperf.; first in Col. 10, 199, and Quint. 2, 5, 22, in the pres.):

    nihil erat cujusquam, quod quidem ille adamāsset, quod non hoc anno suum fore putaret,

    Cic. Mil. 32, 87; cf. id. Verr. 2, 2, 34; 2, 4, 45:

    sententiam,

    id. Ac. 2, 3, 9:

    Antisthenes patientiam et duritiam in Socratico sermone maxime adamārat,

    id. de Or. 3, 17, 62; cf. ib. 19, 71:

    laudum gloriam,

    id. Fam. 2, 4 fin.; cf. id. Flacc. 11:

    quem (Platonem) Dion admiratus est atque adamavit,

    Nep. Dion, 2, 3:

    agros et cultus et copias Gallorum,

    Caes. B. G. 1, 31:

    Achilleos equos,

    Ov. Tr. 3, 4, 28:

    villas,

    Plin. Ep. 3, 7: si virtutem adamaveris, amare enim parum est ( amare, as the merely instinctive love of goodness, in contrast with the acquired love of the philosophers, Doederl.), Sen. Ep. 71, 5.—
    II.
    Of unlawful love, Ov. A. A. 2, 109; Suet. Vesp. 22: Plin. 8, 42, 64, § 155; id. 36, 5, 4, § 23; Petr. S. 110 al.

    Lewis & Short latin dictionary > adamo

  • 16 adquiro

    ac-quīro ( adqu.), sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero], to add to, to get or acquire (in [p. 24] addition), with ad or dat. (freq. in Cic.).
    I.
    Lit.:

    mihi quidem ipsi, quid est quod ad vitae fructum possit acquiri?

    Cic. Cat. 3, 12; 2, 8:

    vides quam omnis gratias non modo retinendas, sed etiam acquirendas putemus,

    but even new favor is to be acquired, id. Att. 1, 1; Sall. J. 13, 6; and poet.: viresque adquirit eundo, and gains (ever new and greater) strength in her course, Verg. A. 4, 175.—
    II.
    In gen.
    A.
    To get, obtain, procure, secure:

    quod ad usum vitae pertineat,

    Cic. Off. 3, 5, 22; id. Fam. 10, 3:

    famam,

    Phaedr. 1, 14:

    moram,

    Cic. Caecin. 2:

    vires,

    Ov. M. 7, 459:

    adquirere pauca (sc. nova verba),

    Hor. A. P. 55.—
    B.
    In later Lat., absol., to acquire or amass riches or money (cf.: quaero, quaestus;

    abundo, abundantia) [mox adquirendi docet insatiabile votum,

    Juv. 14, 125 ]:

    acquirendi ratio,

    Quint. 12, 7, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > adquiro

  • 17 adventicius

    adventīcĭus (not - tĭus), a, um, adj. [advenio], that is present by coming, coming from abroad, foreign, strange (extrinsecus ad nos perveniens non nostrum, aut nostro labore paratum, Ern. Clav. Cic.; opp. proprius, innatus, insitus, etc.; in Cic. very freq., elsewhere rare).
    I.
    In gen.:

    genus (avium),

    Varr. R. R. 3, 5, 7 (cf. advena):

    Mithridates magnis adventiciis copiis juvabatur,

    Cic. Imp. Pomp. 9, 24; so,

    auxilium,

    id. Verr. 2, 4, 37:

    externus et adventicius tepor,

    id. N. D. 2, 10:

    externa atque adventicia visio,

    proceeding from the senses, id. Div. 2, 58, 128:

    doctrina transmarina et adventicia,

    id. de Or. 3, 33:

    dos,

    given by another than the father, Dig. 23, 3, 5.—
    II.
    Esp.
    A.
    That is added to what is customary, or happens out of course, unusual, extraordinary:

    fructus,

    Liv. 8, 28; so,

    casus,

    Dig. 40, 9, 6. —
    B.
    That is acquired without one's own effort: adventicia pecunia, obtained, not from one's own possessions, but by inheritance, usury, presents, etc., Cic. Inv. 2, 21; id. Rab. Post. 17:

    humor adventicius,

    rain, Varr. R. R. 1, 41, 3:

    adventiciae res,

    Sen. ad Helv. 5.—
    C.
    That pertains to arrival (adventus):

    adventicia cena,

    a banquet given on one's arrival, Suet. Vit. 13 (cf. adventorius).— Adv. phrase: ex adventicio, from without, extrinsically:

    quidquid est hoc, quod circa nos ex adventicio fulget, liberi, honores, etc.,

    Sen. Consol. ad Marc. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > adventicius

  • 18 adventitius

    adventīcĭus (not - tĭus), a, um, adj. [advenio], that is present by coming, coming from abroad, foreign, strange (extrinsecus ad nos perveniens non nostrum, aut nostro labore paratum, Ern. Clav. Cic.; opp. proprius, innatus, insitus, etc.; in Cic. very freq., elsewhere rare).
    I.
    In gen.:

    genus (avium),

    Varr. R. R. 3, 5, 7 (cf. advena):

    Mithridates magnis adventiciis copiis juvabatur,

    Cic. Imp. Pomp. 9, 24; so,

    auxilium,

    id. Verr. 2, 4, 37:

    externus et adventicius tepor,

    id. N. D. 2, 10:

    externa atque adventicia visio,

    proceeding from the senses, id. Div. 2, 58, 128:

    doctrina transmarina et adventicia,

    id. de Or. 3, 33:

    dos,

    given by another than the father, Dig. 23, 3, 5.—
    II.
    Esp.
    A.
    That is added to what is customary, or happens out of course, unusual, extraordinary:

    fructus,

    Liv. 8, 28; so,

    casus,

    Dig. 40, 9, 6. —
    B.
    That is acquired without one's own effort: adventicia pecunia, obtained, not from one's own possessions, but by inheritance, usury, presents, etc., Cic. Inv. 2, 21; id. Rab. Post. 17:

    humor adventicius,

    rain, Varr. R. R. 1, 41, 3:

    adventiciae res,

    Sen. ad Helv. 5.—
    C.
    That pertains to arrival (adventus):

    adventicia cena,

    a banquet given on one's arrival, Suet. Vit. 13 (cf. adventorius).— Adv. phrase: ex adventicio, from without, extrinsically:

    quidquid est hoc, quod circa nos ex adventicio fulget, liberi, honores, etc.,

    Sen. Consol. ad Marc. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > adventitius

  • 19 Aemilia

    Aemĭlĭus, a, um, adj. [aemulor], the name of a Roman gens, greatly distinguished for the illustrious men whom it furnished. The most celebrated of them was L. Aemilius Paulus, the conqueror of Perseus, and the father of Corn. Scipio Africanus Minor:

    domus,

    Manil. 1, 794:

    tribus,

    Cic. Att. 2, 14; Liv. 38, 36.— Aemĭlĭa Vĭa, the name of three several public roads.
    1.
    One, constructed by M. Aemilius Lepidus, as consul, A. U. C. 567, began at Placentia, and passed [p. 55] through Parma, Regium, Mutina, Bononia, Forum Cornelii, Faventia, Forum Livii, and Caesena to Ariminum, where it joined the Via Flaminia, Liv. 39.—
    2.
    One, constructed A. U. C. 645, by M. Aemilius Scaurus, as censor, led from Bononia, through Pisa and Luna, to Dertona, Strab. 1, 5.—
    3.
    One extending from Ariminum to Aquileia (some, however, consider this as the same with the first), Mart. 3, 4.—Sometimes absol., Aemĭlĭa, instead of Via Aemilia: in ipsā Aemiliā diu pugnatum est, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30.—From the public way, Martial calls the region between Ariminum and Placentia (commonly Gallia Cispadana) regio Aemilia, Mart. 6, 85.—Aemilius pons, so called after its builder, M. Aemilius Scaurus, Juv. 6, 32 Rupert.— Poet.:

    Aemilia ratis,

    the ship on which the booty acquired by L. Æmilius Paulus, in the war with Perseus, was conveyed to Rome, Prop. 4, 2, 8.—Aemilius ludus, a gladiatorial exhibition introduced by P. Æmilius Lepidus, Hor. A. P. 32.

    Lewis & Short latin dictionary > Aemilia

  • 20 Aemilia Via

    Aemĭlĭus, a, um, adj. [aemulor], the name of a Roman gens, greatly distinguished for the illustrious men whom it furnished. The most celebrated of them was L. Aemilius Paulus, the conqueror of Perseus, and the father of Corn. Scipio Africanus Minor:

    domus,

    Manil. 1, 794:

    tribus,

    Cic. Att. 2, 14; Liv. 38, 36.— Aemĭlĭa Vĭa, the name of three several public roads.
    1.
    One, constructed by M. Aemilius Lepidus, as consul, A. U. C. 567, began at Placentia, and passed [p. 55] through Parma, Regium, Mutina, Bononia, Forum Cornelii, Faventia, Forum Livii, and Caesena to Ariminum, where it joined the Via Flaminia, Liv. 39.—
    2.
    One, constructed A. U. C. 645, by M. Aemilius Scaurus, as censor, led from Bononia, through Pisa and Luna, to Dertona, Strab. 1, 5.—
    3.
    One extending from Ariminum to Aquileia (some, however, consider this as the same with the first), Mart. 3, 4.—Sometimes absol., Aemĭlĭa, instead of Via Aemilia: in ipsā Aemiliā diu pugnatum est, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30.—From the public way, Martial calls the region between Ariminum and Placentia (commonly Gallia Cispadana) regio Aemilia, Mart. 6, 85.—Aemilius pons, so called after its builder, M. Aemilius Scaurus, Juv. 6, 32 Rupert.— Poet.:

    Aemilia ratis,

    the ship on which the booty acquired by L. Æmilius Paulus, in the war with Perseus, was conveyed to Rome, Prop. 4, 2, 8.—Aemilius ludus, a gladiatorial exhibition introduced by P. Æmilius Lepidus, Hor. A. P. 32.

    Lewis & Short latin dictionary > Aemilia Via

См. также в других словарях:

  • acquired — adj. 1. 1 (Biol.) gotten through environmental forces. Contrasted with {inherited}. acquired characteristics cannot be passed on noninheritable (vs. inheritable), nonheritable Syn: nurtural [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • acquired — (adj.) c.1600, gained by effort, pp. adjective from ACQUIRE (Cf. acquire). Of diseases, occurring after birth, thus not dependent on heredity, 1842 (opposed to congenital). Acquired taste is attested from 1734 …   Etymology dictionary

  • acquired — acquired; un·acquired; …   English syllables

  • Acquired — Anything that is not present at birth but develops some time later. In medicine, the word acquired implies new or added. An acquired condition is new in the sense that it is not genetic (inherited) and added in the sense that was not present at… …   Medical dictionary

  • acquired — Having purchased or otherwise obtained title, ownership, or possession, including, in the absence of a statutory restriction upon the meaning, a taking by descent, 3 Arn J2d Aliens § 31. Having obtained possession under a lease. State ex rel.… …   Ballentine's law dictionary

  • Acquired — Acquire Ac*quire , v. t. [imp. & p. p. {Acquired}; p. pr. & vb. n. {Acquiring}.] [L. acquirere, acquisitum; ad + quarere to seek for. In OE. was a verb aqueren, fr. the same, through OF. aquerre. See {Quest}..] To gain, usually by one s own… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • acquired — adj. Acquired is used with these nouns: ↑characteristic, ↑immunity, ↑taste …   Collocations dictionary

  • acquired — Developed in response to the environment, not inherited, such as a character trait (acquired characteristic) resulting from environmental effect(s). cf acclimatization …   Glossary of Biotechnology

  • acquired — adjective gotten through environmental forces (Freq. 1) acquired characteristics (such as a suntan or a broken nose) cannot be passed on • Similar to: ↑noninheritable, ↑nonheritable …   Useful english dictionary

  • Acquired Immune Deficiency Syndrome — Acquired Immune Deficiency Syndrome, auch Acquired immunodeficiency syndrome (englisch für „erworbenes Immundefektsyndrom“), zumeist abgekürzt als AIDS oder Aids benannt, bezeichnet eine spezifische Kombination von Symptomen, die beim Menschen in …   Deutsch Wikipedia

  • Acquired vision — is the phenomenon of a blind person gaining the ability to see, usually as a result of medical treatment.MedicalThe first known case of acquired vision is in 1728, of a blind 13 year old boy by William Cheselden.In 1960, Maurice von Senden… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»