-
1 valitudo
vălētūdo ( vălītūdo), ĭnis, f. [valeo], habit, state, or condition of body, state of health, health, whether good or bad.I.Lit.A.In gen.:B.optimā valetudine uti,
Caes. B. C. 3, 49:valetudine minus commodā uti,
id. ib. 3, 62:integra,
Cic. Fin. 2, 20, 47:bona,
Lucr. 3, 102; Cic. Lael. 6, 20; Quint. 10, 3, 26; Cato, R. R. 141, 3:melior,
Plin. 23, 7, 63, § 120:commodior,
Quint. 6, 3, 77:incommoda,
Cic. Att. 5, 8, 1:infirma atque etiam aegra,
id. Brut. 48, 180:quam tenui aut nullā potius valetudine,
id. Sen. 11, 35:adversa,
Just. 41, 6:dura,
Hor. S. 2, 2, 88:confirmata,
Cic. Att. 10, 17, 2; id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46; id. de Or. 1, 62, 265:ut valetudini tuae diligentissime servias,
id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:multum interest inter vires et bonam valetudinem,
Sen. Q. N. 1, praef. 6.— Plur.: sic caecitas ferri facile possit, si non desint subsidia valetudinum, of different states of health, i. e. whatever they may be, Cic. Tusc. 5, 39, 113.—In partic.1.A good state or condition, soundness of body, good health, healthfulness (syn.:2.salus, sanitas): valetudo decrescit, adcrescit labor,
Plaut. Curc. 2, 1, 4:valetudo (opportuna est), ut dolore careas et muneribus fungare corporis,
Cic. Lael. 6, 22:cui Gratia, fama, valetudo contingat abunde,
Hor. Ep. 1, 4, 10:valetudo sustentatur notitiā sui corporis et observatione, quae res aut prodesse soleant aut obesse,
Cic. Off. 2, 24, 86:melior fio valetudine, quam intermissis exercitationibus amiseram,
id. Fam. 9, 18, 3:id pecus valetudinis tutissimae est,
Col. 7, 22:hoc cibo... firmitatem valetudinis custodiri,
Plin. 20, 5, 20, § 42; cf.:Quaque valetudo constat, nunc libera morbis, Nunc oppressa,
Manil. 3, 140; cf. also Cic. de Or. 1, 62, 265.—A bad state or condition, ill health, sickness, feebleness, infirmity, indisposition (syn.:II.infirmitas, imbecillitas): curatio valetudinis,
Cic. Div. 2, 59, 123:gravitas valetudinis, quā tamen jam paulum videor levari,
id. Fam. 6, 2, 1:affectus valetudine,
Caes. B. C. 1, 31:gravis auctumnus omnem exercitum valetudine tentaverat,
id. ib. 3, 2:quodam valetudinis genere tentari,
Cic. Att. 11, 23, 1:quod me propter valetudinem tuam... non vidisses,
id. Fam. 4, 1, 1:quod his Nonis in collegio nostro non affuisses, valetudinem causam, non maestitiam fuisse,
id. Lael. 2, 8:excusatione te uti valetudinis,
id. Pis. 6, 13:quibus (latere, voce) fractis aut imminutis aetate seu valetudine,
Quint. 12, 11, 2:medicus quid in quoque valetudinis genere faciendum sit, docebit,
id. 7, 10, 10:Blaesus novissimā valetudine conflictabatur,
Plin. Ep. 2, 20, 7:major, i. e. morbus comitialis,
Just. 13, 2:oculorum,
Cic. Fam. 14, 4, 6:calculorum,
Plin. 21, 27, 100, § 173.— Plur.:medicus regere valetudines principis solitus,
Tac. A. 6, 50:valetudinibus fessi,
id. H. 3, 2:quod ad febrium valitudines attinet,
Plin. 23, 1, 24, § 48:graves et periculosas valetudines experiri,
Suet. Aug. 81; id. Tib. 11; Vitr. 1, 4.—Trop. (rare but class.), of the mind, health, soundness, sanity:B.ii sunt constituti quasi malā valetudine animi, sanabiles tamen,
Cic. Tusc. 4, 37, 80:roga bonam mentem, bonam valetudinem animi, deinde tunc corporis,
Sen. Ep. 10, 4; cf.:valetudo ei neque corporis neque animi constitit,
unsound state of mind, mental infirmity, Suet. Calig. 50.—Rarely without animi:qui valetudinis vitio furerent et melancholici dicerentur,
Cic. Div. 1, 38, 81.—Of style:III.quos (Lysiae studiosi), valetudo modo bona sit, tenuitas ipsa delectat,
Cic. Brut. 16, 64. —Personified: Valetudo, Health, as a divinity, Mart. Cap. 1, § 55. -
2 valitudo
good health, soundness; condition of body/health; illness, indisposition -
3 valetudo
vălētūdo, ĭnis, f. [valeo] - qqf valitudo d. les mss. [st1]1 [-] état de santé, santé. - integra valetudine esse, Cic. Or. 76: être en parfaite santé. - bona valetudo, Cic. Lael. 20: bonne santé. - optima valetudine uti, Caes. BC. 3, 49, 5: - valetudine minus commoda uti, Caes. BC. 3, 62, 4: se porter à merveille, être un peu mal portant. - incommoda valetudo, Cic. Att. 5, 8, 1; infirma, aegra valetudo, Cic. Br. 180: santé mauvaise, chancelante, maladive. - valetudo tenuis aut nulla potius, Cic. CM 35: santé délicate ou plutôt absence de santé. - oro, ut valetudini tuae servias, Cic. Q. 1, 1, 46: je te prie de soigner ta santé. - fig. mala valetudo animi, Cic. Tusc. 4, 80: mauvaise santé de l'esprit. --- [en parl. du style] Cic. Br. 64. [st1]2 [-] bonne santé. - Cic. Lael. 22 ; Off. 2, 86 ; de Or. 1, 262 ; Hor. Ep. 1, 4, 10. - valetudinem amittere, Cic. Fam. 9, 18, 3: perdre la santé. [st1]3 [-] mauvaise santé, maladie, indisposition. - temptari valetudine: être attaqué par la maladie, tomber malade. - quodam valetudinis genere tentari, Cic. Att. 11, 23, 1: être affecté d'une sorte de malaise. --- cf. Caes. BC. 1, 31; 3, 2. - excusatione uti valetudinis, Cic. Pis. 13: alléguer sa santé comme excuse. --- cf. Cic. Lael. 8 ; Fam. 4, 1, 1. - valetudo oculorum, Cic. Fam. 14, 4, 6: mauvais état des yeux. - subsidia valetudinum, Cic. Tusc. 5, 113: secours dans les infirmités. - valetudo major (= morbus comitialis), Just. 13, 2: épilepsie, mal caduc, haut mal. - valetudo calculorum, Plin. 21, 137: la gravelle, la pierre (maladie).* * *vălētūdo, ĭnis, f. [valeo] - qqf valitudo d. les mss. [st1]1 [-] état de santé, santé. - integra valetudine esse, Cic. Or. 76: être en parfaite santé. - bona valetudo, Cic. Lael. 20: bonne santé. - optima valetudine uti, Caes. BC. 3, 49, 5: - valetudine minus commoda uti, Caes. BC. 3, 62, 4: se porter à merveille, être un peu mal portant. - incommoda valetudo, Cic. Att. 5, 8, 1; infirma, aegra valetudo, Cic. Br. 180: santé mauvaise, chancelante, maladive. - valetudo tenuis aut nulla potius, Cic. CM 35: santé délicate ou plutôt absence de santé. - oro, ut valetudini tuae servias, Cic. Q. 1, 1, 46: je te prie de soigner ta santé. - fig. mala valetudo animi, Cic. Tusc. 4, 80: mauvaise santé de l'esprit. --- [en parl. du style] Cic. Br. 64. [st1]2 [-] bonne santé. - Cic. Lael. 22 ; Off. 2, 86 ; de Or. 1, 262 ; Hor. Ep. 1, 4, 10. - valetudinem amittere, Cic. Fam. 9, 18, 3: perdre la santé. [st1]3 [-] mauvaise santé, maladie, indisposition. - temptari valetudine: être attaqué par la maladie, tomber malade. - quodam valetudinis genere tentari, Cic. Att. 11, 23, 1: être affecté d'une sorte de malaise. --- cf. Caes. BC. 1, 31; 3, 2. - excusatione uti valetudinis, Cic. Pis. 13: alléguer sa santé comme excuse. --- cf. Cic. Lael. 8 ; Fam. 4, 1, 1. - valetudo oculorum, Cic. Fam. 14, 4, 6: mauvais état des yeux. - subsidia valetudinum, Cic. Tusc. 5, 113: secours dans les infirmités. - valetudo major (= morbus comitialis), Just. 13, 2: épilepsie, mal caduc, haut mal. - valetudo calculorum, Plin. 21, 137: la gravelle, la pierre (maladie).* * *Valetudo, pen. prod. valetudinis, tam bona, quam mala dicitur. Santé ou maladie, Bon poinct ou mauvais poinct.\Perturbat me longa et pertinax valetudo Titi Aristonis. Plin. iunior. La longue et continuelle maladie.\Genus valetudinis. Cic. Une espece de maladie.\Bona valetudo. Cic. Santé, Bonne santé.\Incommoda valetudo. Cic. Deshaitement.\Valetudine incommoda fuit. Cic. Il a esté malade, Il a esté deshaité, Il s'est porté mal.\Infirma valetudo. Cic. Debile santé, Deshaitement.\Valetudine nouissima conflictabatur. Plin. iunior. Il estoit malade de la maladie dont il mourut.\Dare operam valetudini. Cic. Soigner et entendre à sa santé.\Emergere ex incommoda valetudine. Cic. Se guarir, Sortir de maladie.\Ferre valetudinem. Quintil. Endurer maladie.\Recolligere se a longa valetudine. Plin. Se refaire, Se revenir.\Seruire valetudini. Cic. Soigner et entendre à sa santé.\Sustentare valetudinem. Cic. Contregarder et entretenir sa santé.\Valetudo oculorum. Cic. Maladie des yeuls.\Valetudo mentis. Suet. Quand on est trouble de l'entendement. -
4 valetudo
valētūdo, inis, f. (valeo), der Gesundheitszustand, das körperliche Befinden, I) eig.: A) im allg.: prosperitas valetudinis, Cic.: val. sana integraque, Augustin.: incommoda, übles Befinden, Unpäßlichkeit, Cic.: adversa, Krankheit, Unpäßlichkeit, Cels.: infirmā atque aegrā valetudine usus, Cic.: coepisse adversā valetudine affici, Colum.: magnae nobis est sollicitudini valetudo tua, Cic. – quasi mala v. animi, Geisteskrankheit, Cic.: v. mentis, Geistesschwäche, Suet. – B) insbes.: 1) im üblen Sinne, die Krankheit, Unpäßlichkeit, Schwäche, das Übelbefinden, oculorum, Cic. u. Liv. epit.: calculorum, Steinschmerzen, Plin.: affectus valetudine, krank, Caes.: propter valetudinem, Cic.: propter valetudinem maiorem, quam patiebatur, Iustin.: ob subitam valetudinem, Liv. epit.: angit me Fanniae valetudo, Plin. ep.: terret me haec tua tam pertinax valetudo, Plin. ep.: perturbat me longa et pertinax valetudo Titi Aristonis, Plin. ep.: valetudinem oculorum ex nimia luxuria contrahere, Iustin.: temptare exercitum valetudine (v. einem schlechten Sommer), Caes.: impediri valetudine oculorum, Cic.: premi valetudine, Nep.: recolligere se a longa valetudine, Plin.: excusare (als Entschuldigung angeben) valetudinem, Liv.: simulare valetudinem, sich krank stellen, Suet. – Plur., subsidia valetudinum, Cic.: valetudines febrium, Plin.: graves et periculosae valetudines, Suet.: medicus regere valetudines principis solitus, Tac.: valetudinibus fessi (erschöpft), Tac.: non laborare immutatione loci valetudinibus, Vitr. – 2) im guten Sinne, die Gesundheit, das Wohlbefinden, valetudinem amiseram, Cic.: valetudini parcere, indulgere valetudini suae, Cic.: valetudini suae diligentissime servire, Cic.: valetudinem suam diligenter curare, Cic.: valetudini suae operam dare, Fronto. – personif., Valetudo dea, Corp. inscr. Lat. 1, 472. – II) übtr., v. der Rede, Cic. Brut. 64. – / In Hdschrn. u. Ausgg. (zB. Tac. dial. 41 alle codd. u. Sen. ed. Haase) auch valitudo.
-
5 valetudo
valētūdo, inis, f. (valeo), der Gesundheitszustand, das körperliche Befinden, I) eig.: A) im allg.: prosperitas valetudinis, Cic.: val. sana integraque, Augustin.: incommoda, übles Befinden, Unpäßlichkeit, Cic.: adversa, Krankheit, Unpäßlichkeit, Cels.: infirmā atque aegrā valetudine usus, Cic.: coepisse adversā valetudine affici, Colum.: magnae nobis est sollicitudini valetudo tua, Cic. – quasi mala v. animi, Geisteskrankheit, Cic.: v. mentis, Geistesschwäche, Suet. – B) insbes.: 1) im üblen Sinne, die Krankheit, Unpäßlichkeit, Schwäche, das Übelbefinden, oculorum, Cic. u. Liv. epit.: calculorum, Steinschmerzen, Plin.: affectus valetudine, krank, Caes.: propter valetudinem, Cic.: propter valetudinem maiorem, quam patiebatur, Iustin.: ob subitam valetudinem, Liv. epit.: angit me Fanniae valetudo, Plin. ep.: terret me haec tua tam pertinax valetudo, Plin. ep.: perturbat me longa et pertinax valetudo Titi Aristonis, Plin. ep.: valetudinem oculorum ex nimia luxuria contrahere, Iustin.: temptare exercitum valetudine (v. einem schlechten Sommer), Caes.: impediri valetudine oculorum, Cic.: premi valetudine, Nep.: recolligere se a longa valetudine, Plin.: excusare (als Entschuldigung angeben) valetudinem, Liv.: simulare valetudinem, sich krank stellen, Suet. – Plur., subsidia valetudinum, Cic.: valetudines febrium, Plin.: graves et peri-————culosae valetudines, Suet.: medicus regere valetudines principis solitus, Tac.: valetudinibus fessi (erschöpft), Tac.: non laborare immutatione loci valetudinibus, Vitr. – 2) im guten Sinne, die Gesundheit, das Wohlbefinden, valetudinem amiseram, Cic.: valetudini parcere, indulgere valetudini suae, Cic.: valetudini suae diligentissime servire, Cic.: valetudinem suam diligenter curare, Cic.: valetudini suae operam dare, Fronto. – personif., Valetudo dea, Corp. inscr. Lat. 1, 472. – II) übtr., v. der Rede, Cic. Brut. 64. – ⇒ In Hdschrn. u. Ausgg. (zB. Tac. dial. 41 alle codd. u. Sen. ed. Haase) auch valitudo.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > valetudo
-
6 valetudo
vălētūdo ( vălītūdo), ĭnis, f. [valeo], habit, state, or condition of body, state of health, health, whether good or bad.I.Lit.A.In gen.:B.optimā valetudine uti,
Caes. B. C. 3, 49:valetudine minus commodā uti,
id. ib. 3, 62:integra,
Cic. Fin. 2, 20, 47:bona,
Lucr. 3, 102; Cic. Lael. 6, 20; Quint. 10, 3, 26; Cato, R. R. 141, 3:melior,
Plin. 23, 7, 63, § 120:commodior,
Quint. 6, 3, 77:incommoda,
Cic. Att. 5, 8, 1:infirma atque etiam aegra,
id. Brut. 48, 180:quam tenui aut nullā potius valetudine,
id. Sen. 11, 35:adversa,
Just. 41, 6:dura,
Hor. S. 2, 2, 88:confirmata,
Cic. Att. 10, 17, 2; id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46; id. de Or. 1, 62, 265:ut valetudini tuae diligentissime servias,
id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:multum interest inter vires et bonam valetudinem,
Sen. Q. N. 1, praef. 6.— Plur.: sic caecitas ferri facile possit, si non desint subsidia valetudinum, of different states of health, i. e. whatever they may be, Cic. Tusc. 5, 39, 113.—In partic.1.A good state or condition, soundness of body, good health, healthfulness (syn.:2.salus, sanitas): valetudo decrescit, adcrescit labor,
Plaut. Curc. 2, 1, 4:valetudo (opportuna est), ut dolore careas et muneribus fungare corporis,
Cic. Lael. 6, 22:cui Gratia, fama, valetudo contingat abunde,
Hor. Ep. 1, 4, 10:valetudo sustentatur notitiā sui corporis et observatione, quae res aut prodesse soleant aut obesse,
Cic. Off. 2, 24, 86:melior fio valetudine, quam intermissis exercitationibus amiseram,
id. Fam. 9, 18, 3:id pecus valetudinis tutissimae est,
Col. 7, 22:hoc cibo... firmitatem valetudinis custodiri,
Plin. 20, 5, 20, § 42; cf.:Quaque valetudo constat, nunc libera morbis, Nunc oppressa,
Manil. 3, 140; cf. also Cic. de Or. 1, 62, 265.—A bad state or condition, ill health, sickness, feebleness, infirmity, indisposition (syn.:II.infirmitas, imbecillitas): curatio valetudinis,
Cic. Div. 2, 59, 123:gravitas valetudinis, quā tamen jam paulum videor levari,
id. Fam. 6, 2, 1:affectus valetudine,
Caes. B. C. 1, 31:gravis auctumnus omnem exercitum valetudine tentaverat,
id. ib. 3, 2:quodam valetudinis genere tentari,
Cic. Att. 11, 23, 1:quod me propter valetudinem tuam... non vidisses,
id. Fam. 4, 1, 1:quod his Nonis in collegio nostro non affuisses, valetudinem causam, non maestitiam fuisse,
id. Lael. 2, 8:excusatione te uti valetudinis,
id. Pis. 6, 13:quibus (latere, voce) fractis aut imminutis aetate seu valetudine,
Quint. 12, 11, 2:medicus quid in quoque valetudinis genere faciendum sit, docebit,
id. 7, 10, 10:Blaesus novissimā valetudine conflictabatur,
Plin. Ep. 2, 20, 7:major, i. e. morbus comitialis,
Just. 13, 2:oculorum,
Cic. Fam. 14, 4, 6:calculorum,
Plin. 21, 27, 100, § 173.— Plur.:medicus regere valetudines principis solitus,
Tac. A. 6, 50:valetudinibus fessi,
id. H. 3, 2:quod ad febrium valitudines attinet,
Plin. 23, 1, 24, § 48:graves et periculosas valetudines experiri,
Suet. Aug. 81; id. Tib. 11; Vitr. 1, 4.—Trop. (rare but class.), of the mind, health, soundness, sanity:B.ii sunt constituti quasi malā valetudine animi, sanabiles tamen,
Cic. Tusc. 4, 37, 80:roga bonam mentem, bonam valetudinem animi, deinde tunc corporis,
Sen. Ep. 10, 4; cf.:valetudo ei neque corporis neque animi constitit,
unsound state of mind, mental infirmity, Suet. Calig. 50.—Rarely without animi:qui valetudinis vitio furerent et melancholici dicerentur,
Cic. Div. 1, 38, 81.—Of style:III.quos (Lysiae studiosi), valetudo modo bona sit, tenuitas ipsa delectat,
Cic. Brut. 16, 64. —Personified: Valetudo, Health, as a divinity, Mart. Cap. 1, § 55.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Французский
