truly

secerni blandus amicus a vero et internosci tam potest adhibitā diligentiā, quam omnia fucata et simulata a sinceris atque veris,

perspicere, quid in quāque re verum sincerumque sit,

vera an falsa,

res vera (opp. ficta),

verus ac germanus Metellus,

ipsus verus Harpax,

vera mea uxor,

al. verum): color,

vultus,

via,

vera et perfecta amicitia,

vera, gravis, solida gloria,

decus,

causa verissima,

virtus,

dolores,

amicus,

nati,

verius ergo quid sit,

ut verum esset, suā voluntate sapientem descendere, etc.,

id si ita est, ut, etc.... sin autem illa veriora, ut, etc.,

interesse oportet, ut inter rectum et pravum, sic inter verum et falsum,

notionem veri et falsi nullam habere,

verum dicere,

si simile veri quid invenerim,

si verum scire vis,

si verum quaerimus,

verum quidem si audire volumus,

verum non libenter audire,

minor est tua gloria vero,

ut quid hujus veri sit, sciam,

non pervident quid sit in vero,

narrationem jubent veri similem esse,

id quod veri simile occurrit,

veri simillimum mihi videtur, quodam tempore, etc.,

veri similiora,

res similis veri,

simillimum veri,

quod est magis verisimile,

veri similiter fingere,

veri similius,

veri similitudinem sequi,

, in a reversed order: similitudo veri,

res facit controversiam aut de vero aut de recto aut de nomine,

nec procul a vero est, quod,

ex vero positum permansit Equiria nomen,

in vero esse,

teneras aures mordaci radere vero,

recta et vera loquere,

vera dico,

artem se tradere vera ac falsa dijudicandi,

qui species alias veris... caput (= alias ab iis quae verae sunt, Orell.),

adjecta veris credibilis rerum imago,

vis dicam tibi veriora veris?

ah, Idnest verum?

cum aliquid verum ac rectum esse dicitur,

quod est rectum, verum quoque est,

omnia recta, vera,

lex vera atque princeps,

quibus peritia et verum ingenium est,

ea, si vera existimare voles, maxume hortabuntur,

nil Grosphus nisi verum orabit et aequum,

neque verum esso, qui suos fines tueri non potuerint, alienos occupare,

(Cato) negat verum esse, allici benevolentiam cibo,

verum est, (agrum) habere eos, quorum sanguine ac sudore partus sit,

28, 13, 7: metiri se quemque suo modulo ac pede, verum est,

verius esse, Ti. Sempronio imperium habenti tradi exercitum quam legato,

me verius unum Pro vobis foedus luere,

praeclarum illud est, et, si quaeris, rectum quoque et verum, ut, etc.,

si verum est, quod nemo dubitat, ut populus Romanus superarit, etc.,

in senatu parsilla, quae vero pretium aut gratiam anteferebat,

sum verus?

vates,

Apollinis os,

judicium viri eruditissimi ac super ista verissimi,

quo viro nihil firmius, nihil verius,

verissimus et sapientissimus judex,

merito maledicas mihi, si id ita factum est: Verum haud mentior, resque uti facta, dico,

in optimorum consiliis posita est civitatium salus: praesertim cum, etc.... Verum hunc optimum statum pravis hominum opinionibus eversum esse dicunt,

quod ejus (Hermagorae) peccatum reprehendendum videtur, verum brevi,

quae non dicunt, verum intellegi volunt,

sed nos non, quid nobis utile, verum quid oratori necessarium sit, quaerimus,

non modo agendo, verum etiam cogitando,

non solum naturā et moribus, verum etiam studio et doctrinā,

non ingrato tantum, verum etiam invido et crudeli animo,

servavit ab omni Non solum facto, verum opprobrio quoque turpi,

non edepol nunc, ubi terrarum sim scio, si quis roget... Ilicet, mandata eri perierunt una et Sosia, Verum certum'st confidenter hominem contra adloqui,

deinde hoc vobis confirmo, etc.... verum quod ego laboribus, etc.... me persecuturum esse polliceor, etc.,

verum etiamsi quis summa desperet,

verum veniat sane,

verum enim, quando bene promeruit, fiat,

verum hercle vero,

si ullo in loco ejus provinciae frumentum tanti fuit, quanti, etc. Verum enim vero cum, etc.,

verum enim vero,

exspectabantur Calendae Januariae, fortasse non recte. Verum praeterita omittamus,

cetera quotiescumque voletis,

sed hoc nihil ad me... Verum hoc (ut dixi) nihil ad me. Illud ad me, etc.,

eho, mavis vituperari falso, quam vero extolli?

iste eum sese ait, qui non est, esse: et qui vero est negat,

veron' serio?

itane vero obturbat?

quod de domo scribis... ego vero tum denique mihi videbor restitutus, si, etc.,

even at the beginning of a letter: ego vero cupio te ad me venire,

ego vero vellem,

cum effusis gaudio lacrimis cupere vero diceret, etc.,

Esp., in apodosis, tum vero: postea quam ad causam dicendam ventum est, tum vero sine metu omnes erant, etc.,

tum, III. B. 1.—Ironically: sane quia vero hae mihi patent semper fores,

multum vero haec eis jura profuerunt,

turpem vero actionem, etc.,

egregiam vero laudem refertis,

immo vero indignum facinus faxo ex me audies,

sed tu orationes nobis veteres explicabis? Vero, inquam, Brute,

tu vero, inquam, Tite,

nos vero, inquit ille,

sed da mihi nunc, satisne probas? Immo vero et haec, etc.,

immo vero, inquit, ii vivunt, qui, etc.,

odiose facis,

respice vero,

ostende vero,

minue vero iram,

neque solum in tantis rebus, sed etiam in mediocribus vel studiis vel officiis, vel vero etiam negotiis contemnendum,

quod cum tam multi homines audissent, statim ad me defertur: immo vero, ut quisque me viderat, narrabat,

nec vero jam meo nomine abstinent,

neque vero id satis habuit,

ne T. quidem Postumius contemnendus in dicendo: de re publicā vero non minus vehemens orator, quam bellator fuit,

non vero tam isti (sc. mortui sunt) quam tu ipse, nugator,

dixisti non auxilium mihi, sed me auxilio defuisse. Ego vero fateor hercule, quod viderim mihi auxilium non deesse, idcirco me illi auxilio pepercisse,

ubi per exploratores Caesar certior factus est, tres jam copiarum partes Helvetios id flumen transduxisse, quartam vero partem citra flumen Ararim reliquam esse,

age vero ceteris in rebus quali sit temperantiā, considerate,

nec vero tibi de versibus respondebo,

hoc quom fit, ibi non vere vivitur,

honestum, quod proprie vereque dicitur, id in sapientibus est solis,

quis putare vere potest, etc.,

vere ducere,

verene hoc memoriae proditum est? etc.,

immo, si vere volumus dicere, jam incohavit bellum,

omnia vere vates locuta est,

vere an dolo,

libentius quam verius,

Ligures latrones verius quam justi hostes,

verissime loquor,

verissime dicere,

only in the comic writers sometimes at the beginning. Put after est in the fourth place: in eo est enim illud,

ab omnibus est enim, etc.,

al., see below. Put after quoque: id quoque enim traditur,

quotus enim quisque,

ornanda est enim dignitas domo,

in his est enim aliqua obscuritas,

ille (Dumnorix) enim revocatus resistere ac se manu defendere coepit,

tum M. Metilius, id enim ferendum esse negat,

enim istaec captio est,

enim me nominat,

enim non ibis nunc vicissim, nisi scio,

nihil enim,

enim nihil,

tua pol refert enim,

certe enim hic nescio quis loquitur,

certe enim,

tu enim repertu's Philocratem qui superes veriverbio!

ex his duo sibi putant concedi: neque enim quisquam repugnat,

non assequimur. Isti enim videlicet Attici nostri quod volunt, assequuntur,

so (with videlicet),

enimvero Chremes nimis graviter cruciat adulescentulum,

enimvero, inquit Crassus, mirari satis non queo, etc.,

postridie mane ab eo postulo, ut, etc.: ille enimvero negat,

ille enimvero,

hic enimvero,

enimvero iste,

id enimvero hic nunc abest,

enimvero ferendum hoc quidem non est,

non enim mortualia,

mihi vero omne tempus est ad meos libros vacuum: numquam enim sunt illi occupati,

quas (geometricas formas) ut vidisset, exclamavisse, ut bono essent animo, videre enim se hominum vestigia,

quocirca (dicendum est enim saepius), cum judicaveris, diligere oportet,

rumpor et invideo (quid enim non omnia narrem?), etc.,

di maris et caeli (quid enim nisi vota supersunt?), etc.,

quid enim? fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

quod enim,

sed cum, etc.,

antiquissimam sententiam, tum omnium populorum et gentium consensu comprobatam sequor. Duo sunt enim divinandi genera, etc.,

neque eum ad me adire neque me magni pendere visu'st,

adeamne ad eam?

ad M. Bibulum adierunt, id. Fragm. ap. Arus. p. 213 Lind.: ad aedis nostras nusquam adiit,

adibam ad istum fundum,

cum ad praetorem in jus adissemus,

adeunt, consistunt, copulantur dexteras,

eccum video: adibo,

ne Stygeos adeam non libera manes,

voces aetherias adiere domos,

castrorum vias,

municipia,

provinciam,

non poterant adire eum,

Graios sales carmine patrio,

planioribus aditu locis,

quoquam,

huc,

quanto satius est, adire blandis verbis atque exquaerere, sintne illa, etc.,

aliquot me adierunt,

adii te heri de filia,

ad me adire quosdam memini, qui dicerent,

coram adire et alloqui,

aditus consul idem illud responsum retulit,

neque praetores adiri possent,

per epistulam, aut per nuntium, quasi regem, adiri eum aiunt,

acced. ad aras,

ut essent simulacra, quae venerantes deos ipsos se adire crederent,

adii Dominum et deprecatus sum,

aras,

sedes deorum,

libros Sibyllinos,

oracula,

oppida castellaque munita,

hiberna,

aliquem: nunc prior adito tu, ego in insidiis hic ero,

nec quisquam ex agmine tanto audet adire virum,

Servilius obvia adire arma jubetur,

nunc eam rem vult, scio, mecum adire ad pactionem,

tum primum nos ad causas et privatas et publicas adire coepimus,

adii causas oratorum, id. Fragm. Scaur. ap. Arus. p. 213 Lind.: adire ad rem publicam,

ad extremum periculum,

periculum capitis,

laboribus susceptis periculisque aditis,

in adeundis periculis,

adeundae inimicitiae, subeundae saepe pro re publica tempestates,

omnem fortunam,

dedecus,

servitutem voluntariam,

invidiam,

gaudia,

cum ipse hereditatem patris non adisses,

hence also: adire nomen,

eo pacto avarae Veneri pulcre adii manum,

surculum artito usque adeo, quo praeacueris,

postremo adeo res rediit: adulescentulus saepe eadem et graviter audiendo victus est,

merces vectatum undique adeo dum, quae tum haberet, peperisset bona,

nusquam destitit instare, suadere, orare, usque adeo donec perpulit,

atque hoc scitis omnes usque adeo hominem in periculo fuisse, quoad scitum sit Sestium vivere,

adeon hominem esse invenustum aut infelicem quemquam, ut ego sum?

gaudere adeo coepit, quasi qui cupiunt nuptias,

adeo etiam argenti faenus creditum audio,

id ego continuo huic dabo, adeo me ut hic emittat manu,

id adeo te oratum advenio, ut, etc.,

adeo ut tu meam sententiam jam jam poscere possis, faciam, etc.,

atque adeo ut scire possis, factum ego tecum hoc divido,

jam ille illuc ad erum cum advenerit, narrabit, etc.: ille adeo illum mentiri sibi credet,

adeo ut spectare postea omnīs oderit,

neminem quidem adeo infatuare potuit, ut ei nummum ullum crederet,

adeoque inopia est coactus Hannibal, ut, etc.,

et voltu adeo modesto, adeo venusto, ut nil supra,

nemo adeo ferus est, ut, etc.,

adeo ego illum cogam usque, ut mendicet meus pater,

usque adeo turbatur,

adeone me fuisse fungum, ut qui illi crederem?

adeone hospes hujus urbis, adeone ignarus es disciplinae consuetudinisque nostrae, ut haec nescias?

non tamen adeo virtutum sterile saeculum, ut non et bona exempla prodiderit,

verum ego numquam adeo astutus fui, quin, etc.,

Sometimes the concluding clause is to be supplied from the first: quis genus Aeneadum, quis Trojae nesciat urbem?... non obtusa adeo gestamus pectora Poeni, viz.,

adeo senuerunt Juppiter et Mars?

apud hostes Afri et Carthaginienses adeo non sustinebant, ut contra etiam pedem referrent,

ubi pudendum'st ibi eos deserit pudor, is adeo tu es,

cui tu obsecutus, facis huic adeo injuriam,

haec adeo ex illo mihi jam speranda fuerunt,

id adeo ex ipso senatus consulto cognoscite,

ad hoc quicumque aliarum atque senatus partium erant, conturbari remp., quam minus valere ipsi malebant. Id adeo malum multos post annos in civitatem reverterat,

ille adeo illum mentiri sibi credet,

Quis adeo tam Latinae linguae ignarus est, quin, etc.,

teque adeo decus hoc aevi inibit,

and without the copulative: vos adeo... item ego vos virgis circumvinciam,

tum libertatem Chrysalo largibere: ego adeo numquam accipiam,

ego adeo hanc primus inveni viam,

nec me adeo fallit,

atque hercle ipsum adeo contuor,

ipsum adeo praesto video cum Davo,

ipse adeo senis ductor Rhoeteus ibat pulsibus,

nihili est autem suum qui officium facere immemor est, nisi adeo monitus,

inde adeo,

hinc adeo,

vix adeo,

non adeo,

quot adeo cenae, quas deflevi, mortuae!

trīs adeo incertos caeca caligine soles erramus,

quae futura et quae facta, eloquar: multo adeo melius quam illi, cum sim Juppiter,

magis adeo id facilitate quam aliā ullā culpā meā, contigit,

sive qui ipsi ambīssent, seu per internuntium, sive adeo aediles perfidiose quoi duint,

si hercle scivissem, sive adeo joculo dixisset mihi, se illam amare,

mihi adeunda est ratio, quā ad Apronii quaestum, sive adeo, quā ad istius ingentem immanemque praedam possim pervenire,

ego princeps in adjutoribus atque adeo secundus,

propera adeo puerum tollere hinc ab janua,

nam me ejus spero fratrem propemodum jam repperisse adulescentem adeo nobilem,

nec sum adeo informis,

nam Caii Luciique casu non adeo fractus,

et merito adeo,

etiam num credis te ignorarier aut tua facta adeo,

adhuc, I.): quin te Di omnes perdant qui me hodie oculis vidisti tuis, meque adeo scelestum,

haec adeo tibi me, ipsa palam fari omnipotens Saturnia jussit,

cum Hanno perorāsset, nemini omnium cum eo certare necesse fuit: adeo prope omnis senatus Hannibalis erat: the idea is,

haud dubius, facilem in aequo campi victoriam fore: adeo non fortuna modo, sed ratio etiam cum barbaris stabat,

adeo ex parvis saepe magnarum momenta rerum pendent,

adeo in teneris consuescere multum est,

hujus totius temporis fortunam ne deflere quidem satis quisquam digne potuit: adeo nemo exprimere verbis potest,

ne tecta quidem urbis, adeo publicum consilium numquam adiit,

favore militum anxius et superbia viri aequalium quoque, adeo superiorum intolerantis,

nimirum homines frigent,

nimirum Themistocles est auctor adhibendus,

et nimirum is princeps ex Latinis,

is est nimirum Soter, qui salutem dedit,

non omnia nimirum eidem di dedere,

nimirum haec illa Charybdis, etc.,

cui placet alterius sua nimirum est odio sors,

sed quid id ad rem? nimirum, inquit, in eo causa consistit,

aperienda nimirum nocte janua fuit,

uni nimirum tibi recte semper erunt res,

nimirum summi ducis est occidere Galbam,

os,

voces,

sorores,

interpres,

usus,

exitus,

agere (opp. rhetorice),

praedicere,