Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

glut

  • 1 glut glut

    glut glut, an onomatop. word imitating the sound of water falling through a narrow aperture, Poët. ap. Anthol. Lat. 2, 405 Burm.

    Lewis & Short latin dictionary > glut glut

  • 2 expleō

        expleō ēvī (explēris, C., V.; explēssent, L.; explēsse, V.), ētus, ēre    [PLE-], to fill up, fill full, fill, stuff: fossam aggere, Cs.: rimas: bovem frondibus, H.: locum (cohortes), Cs.—Of number or quantity, to fill, make up, complete: numerum, Cs.: ut numerus legionum expleretur, L.: centurias, have the full number of votes, L.: iustam muri altitudinem, Cs. — To supply, make good: His rebus id, quod Avarici deperierat, expletur, Cs.: cetera, quae fortuna minuerat, L.: quod utrique defuit.— To traverse, pass over, go through: orbīs cursu, V.: urbīs erroribus, Tb.—Fig., to fill up, complete, finish, perfect, accomplish: vitam beatam: annum: supremum diem, Ta.: sententias mollioribus numeris.— To supply, make good, make up for: partem relictam: damna, L. — To fill, satisfy, sate: me unum, T.: animum gaudio, T.: scribendo te: amicos muneribus, S.: ut expleti decederent: animum Ultricis flammae, V. — To appease, fill, satisfy, glut, sate: sitim: odium factis dictisque, L.: avaritiam pecuniā: expletur lacrimis dolor, O.: patrias sanguine poenas, V.— To fulfil, discharge, execute, perform, accomplish: amicitiae munus: meum opus, O.
    * * *
    explere, explevi, expletus V
    fill out; fill, fill up, complete, finish; satisfy, satiate

    Latin-English dictionary > expleō

  • 3 ex-satiō

        ex-satiō āvī, ātus, āre,    to satisfy, glut, sate: exsatiati cibo, L.: clade exsatiata domus, O.: patruum sanguine domūs, Ta.

    Latin-English dictionary > ex-satiō

  • 4 ingurgitō

        ingurgitō āvī, ātus, āre    [1 in + gurges], to gorge, stuff: se.—Fig., with se, to be absorbed in, addict oneself to: se in flagitia.
    * * *
    ingurgitare, ingurgitavi, ingurgitatus V
    pour in liquid in a flood; engulf/plunge in; immerse in (activity); glut/gorge

    Latin-English dictionary > ingurgitō

  • 5 satiō

        satiō āvī, ātus, āre    [satis], to fill, satisfy, sate, satiate: desideria naturae, appease: canes satiatae sanguine erili, O.— To fill up, saturate, furnish abundantly: fretum aquis, O.: odoribus ignīs, O.—Fig., to still, satisfy, content, glut, satiate, appease: animum: nec satiatur cupiditatis sitis: satiari delectatione: iram, O.: ait nequaquam se esse satiatum: satiatus poenā, L.: satiati suppliciis nocentium, L.: satiata ferinae Dextera caedis, O.— To overfill, cloy, satiate, disgust: primum numerus agnoscitur, deinde satiat: satiari fastidio similitudinis: satiatis et expletis iucundius est carere quam frui: Heu nimis longo satiate ludo, H.: adsiduo satiatus aratro, Tb.
    * * *
    I
    satiare, satiavi, satiatus V
    satisfy, sate; nourish
    II
    sowing, planting; field (Collins)

    Latin-English dictionary > satiō

  • 6 saturō

        saturō āvī, ātus, āre    [satur], to fill, glut, cloy, satiate: animalia earum (mammarum) ubertate saturantur: Nec cytiso saturantur apes, V.: caede leones, O.— To fill, furnish abundantly, saturate: fimo pingui sola, V.: murice pallam, i. e. color richly, O.—Fig., to fill, satisfy, content, sate: mens saturata bonarum cogitationum epulis: homines saturati honoribus: se sanguine civium: crudelitatem: necdum antiquum saturata dolorem, her old grudge not yet assuaged, V.
    * * *
    saturare, saturavi, saturatus V
    fill to repletion, sate, satisfy; drench, saturate

    Latin-English dictionary > saturō

  • 7 exatio

    exatiare, exatiavi, exatiatus V
    satisfy, satiate; glut

    Latin-English dictionary > exatio

  • 8 exsatio

    exsatiare, exsatiavi, exsatiatus V
    satisfy, satiate; glut

    Latin-English dictionary > exsatio

  • 9 exsaturo

    exsaturare, exsaturavi, exsaturatus V
    satisfy, sate, glut

    Latin-English dictionary > exsaturo

  • 10 ingurgito

    to glut oneself, gorge.

    Latin-English dictionary of medieval > ingurgito

  • 11 exatio

    ex-sătio ( exat-), āvi, ātum, 1, v. a., to satisfy, to satiate, glut, sate (not ante-Aug.; cf. exsaturo).
    I.
    Lit.:

    exsatiati cibo vinoque,

    Liv. 40, 28, 2.—
    II.
    Trop.:

    enses multo cruore,

    Sil. 7, 535:

    tela,

    Stat. Th. 9, 14:

    clade exsatiata domus,

    Ov. M. 8, 542; cf.:

    Populum Romanum ne morte quidem P. Scipionis exsatiari,

    Liv. 38, 54, 10:

    patruum sanguine domus,

    Tac. A. 3, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > exatio

  • 12 expleo

    ex-plĕo, ēvi, ētum, 2 (archaic form explenunt, for explent, acc. to Fest. p. 80; cf.: solinunt, nequinunt, danunt, for solent, nequeunt, dant; v. do, redeo and soleo init.; inf. praes. explerier, Lucr. 6, 21.—

    Contracted form expleris,

    Cic. de Or. 1, 47, 205; Verg. A. 7, 766. explessent, Liv. 23, 22, 1; 37, 47, 7; inf. explesse, Verg. A. 2, 586 al.), v. a. [PLEO, whence plenus, compleo, suppleo].
    I. A.
    Lit.:

    fossam aggere,

    Caes. B. G. 7, 79 fin.:

    fossas,

    id. ib. 82, 3; Dig. 39, 3, 24; cf.:

    paludem cratibus atque aggere,

    Caes. B. G. 7, 58, 1:

    neque inferciens verba, quasi rimas expleat,

    Cic. Or. 69, 231:

    vulnera,

    Plin. 35, 6, 21, § 38:

    cicatrices,

    id. 36, 21, 42, § 156:

    alopecias,

    id. 34, 18, 55, § 177:

    bovem strictis frondibus,

    i. e. to give him his fill, Hor. Ep. 1, 14, 28:

    se,

    to fill, cram one's self, Plaut. Curc. 3, 16; Cels. 1, 2 fin.; cf.:

    edim atque ambabus malis expletis vorem,

    Plaut. Trin. 2, 4, 74:

    ut milites contingant inter se atque omnem munitionem expleant,

    Caes. B. C. 1, 21, 3:

    locum (cohortes),

    i. e. to occupy completely, id. ib. 1, 45, 4:

    explevi totas ceras quattuor,

    have filled, written full, Plaut. Curc. 3, 40:

    deum bonis omnibus explere mundum,

    Cic. Univ. 3:

    expleti (voce) oris janua raditur,

    filled up, Lucr. 4, 532, v. Lachm. ad h. l.:

    aliquem numerum,

    Caes. B. C. 3, 4 fin.:

    numerum,

    Liv. 5, 10, 10; 24, 11, 4; Verg. A. 6, 545:

    centurias,

    to have the full number of votes, Liv. 37, 47, 7:

    tribus,

    id. 3, 64, 8:

    justam muri altitudinem,

    Caes. B. G. 7, 23, 4:

    His rebus celeriter id, quod Avarici deperierat, expletur,

    is filled up, made good, id. ib. 7, 31, 4; Liv. 23, 22, 1:

    sic explevit, quod utrique defuit,

    Cic. Brut. 42, 154.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to fill up, complete, finish:

    id autem ejusmodi est, ut additum ad virtutem auctoritatem videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam,

    make quite complete, Cic. Fin. 2, 13, 42; cf.

    damnationem,

    id. Caecin. 10, 29:

    partem relictam,

    id. Off. 3, 7, 34: damna, Liv. 3, 68, 3; cf. id. 30, 5, 5:

    explet concluditque sententias,

    Cic. Or. 69, 230; cf.:

    sententias mollioribus numeris,

    id. ib. 13, 40:

    animum gaudio,

    Ter. And. 2, 2, 2.—
    2.
    In partic.
    a.
    To satisfy, sate, glut, appease a longing, or one who longs (the fig. being that of filling or stuffing with food):

    quas (litteras Graecas) sic avide arripui quasi diuturnam sitim explere cupiens,

    Cic. de Sen. 8, 26:

    famem,

    Phaedr. 4, 18, 5; cf.:

    jejunam cupidinem,

    Lucr. 4, 876: libidines (with satiare), Cic. Fragm. ap. Non. 424, 30 (Rep. 6, 1); cf.:

    explere cupiditates, satiare odium,

    id. Part. Or. 27, 96:

    libidinem,

    id. Cael. 20, 49:

    odium factis dictisque,

    Liv. 4, 32, 12; Tac. A. 15, 52:

    desiderium,

    Liv. 1, 9, 15:

    iram,

    id. 7, 30, 15; cf.:

    omnem exspectationem diuturni desiderii nostri,

    Cic. de Or. 1, 47, 205:

    avaritiam pecuniā,

    id. Rosc. Am. 52, 150; Tac. H. 2, 13:

    spem omnium,

    Just. 22, 8; Liv. 35, 44, 4; Suet. Aug. 75 fin. et saep.:

    me,

    Ter. Heaut. 1, 1, 67; cf.:

    non enim vereor, ne non scribendo te expleam,

    Cic. Fam. 2, 1, 1:

    se caede diu optata,

    Liv. 31, 24, 11:

    tantum regem (divitiis),

    Just. 9, 2:

    aliquem muneribus,

    Sall. J. 13, 6; 20, 1; Cic. Phil. 2, 20, 50:

    omnis suos divitiis,

    Sall. C. 51, 34:

    animum suum (amore),

    Ter. And. 1, 2, 17:

    animum gaudio,

    id. ib. 2, 2, 2; cf. id. Hec. 5, 1, 28; 5, 2, 19:

    corda tuendo,

    Verg. A. 8, 265; cf.:

    expleri mentem nequit ardescitque tuendo Phoenissa,

    id. ib. 1, 713:

    expletur lacrimis dolor,

    Ov. Tr. 4, 3, 38: alicujus crudelitatem sanguine, Crassus ap. Cic. de Or. 1, 52, 225.— And reflex.:

    ut eorum agris expleti atque saturati cum hoc cumulo quaestus decederent,

    Cic. Verr. 2, 3, 42 fin. — Poet.:

    aliquem alicujus rei (cf. Zumpt, Gram. § 463, and v. impleo): animumque explesse juvabit ultricis flammae,

    to have sated the mind with the fire of revenge, Verg. A. 2, 586.—
    b.
    To fulfil, discharge, execute, perform a duty:

    amicitiae munus,

    Cic. Lael. 19, 67:

    susceptum rei publicae munus,

    Cic. Prov. Cons. 14, 35:

    excusatione officium scribendi,

    id. Fam. 16, 25:

    mandatum,

    Dig. 17, 1, 27.—
    c.
    Of time, to complete, finish, bring to a close:

    tum signis omnibus ad idem principium stellisque revocatis, expletum annum habeto,

    Cic. Rep. 6, 22 fin.:

    fatales annos,

    Tib. 1, 3, 53:

    quosdam in Aetolia ducentos annos explere,

    Plin. 7, 48, 49, § 154:

    explebat annum trigesimum,

    Tac. H. 1, 48.
    * II.
    ( Ex in privative signif.; v. ex, III. A.). To unload: navibus explebant sese terrasque replebant, i. e. disembarked, exonerabant se, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 6, 545 (Ann. v. 310 ed. Vahl.).—Hence, ex-plētus, a, um, P. a., full, complete, perfect:

    quod undique perfectum expletumque sit omnibus suis numeris ac partibus,

    Cic. N. D. 2, 13, 37:

    undique expleta et perfecta forma honestatis,

    id. Fin. 2, 15, 48:

    ea, quae natura desiderat, expleta cumulataque habere,

    id. Off. 2, 5, 18:

    expletum omnibus suis partibus,

    id. Fin. 3, 9, 32:

    vita animi corporisque expleta virtutibus,

    id. ib. 5, 13, 37:

    expleta rerum comprehensio,

    id. Ac. 2, 7, 21.— Absol.:

    parum expleta desiderant,

    Quint. 9, 4, 116.

    Lewis & Short latin dictionary > expleo

  • 13 exsatio

    ex-sătio ( exat-), āvi, ātum, 1, v. a., to satisfy, to satiate, glut, sate (not ante-Aug.; cf. exsaturo).
    I.
    Lit.:

    exsatiati cibo vinoque,

    Liv. 40, 28, 2.—
    II.
    Trop.:

    enses multo cruore,

    Sil. 7, 535:

    tela,

    Stat. Th. 9, 14:

    clade exsatiata domus,

    Ov. M. 8, 542; cf.:

    Populum Romanum ne morte quidem P. Scipionis exsatiari,

    Liv. 38, 54, 10:

    patruum sanguine domus,

    Tac. A. 3, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > exsatio

  • 14 ingurgito

    ingurgĭto, āvi, ātum, 1, v. a. [in-gurges], to pour in like a flood or whirlpool.
    I.
    Lit.:

    merum ventri suo,

    App. M. 4, p. 145, 27:

    vide ut avariter merum in se ingurgitat faucibus plenis,

    Plaut. Curc. 1, 2, 35:

    umor ex nivibus non universus ingurgitans (sc. se), diluensque, sed destillans,

    Plin. 17, 2, 2, § 15.—
    B.
    To flood, to fill:

    Rhodanus palude sese ingurgitat, nomine Lemanno,

    Amm. 15, 11, 16.—
    C.
    To glut or gorge one ' s self with meat and drink, to gormandize, guzzle:

    se caeno (of swine),

    Lact. 4, 17, 21:

    crudique postridie se rursus ingurgitant,

    Cic. Fin. 3, 8, 23:

    ingenium crebris et ingentibus poculis,

    Gell. 15, 2, 3.— Hence, ingurgitari, to make one ' s self drunk, to get drunk:

    anus ingurgitata,

    Petr. 79:

    temeto ingurgitatus,

    Macr. Somn. Scip. 1, 3.—
    II.
    Trop., to engage deeply in, be absorbed in any thing, to addict or devote one ' s self to:

    se in flagitia,

    Cic. Pis. 18, 42:

    se in alicujus copias,

    id. Phil. 2, 27, 66:

    qui degustandum ex philosophia censet, non in eam ingurgitandum,

    Gell. 5, 16, 5 (cf. Enn. Trag. v. 340 Rib. ad loc.).

    Lewis & Short latin dictionary > ingurgito

  • 15 obsaturo

    ob-sătŭro, āre, v. a., to sate, cloy, glut; trop.:

    ne tu propediem istius obsaturabere,

    you'll soon have enough of him, Ter. Heaut. 4, 8, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > obsaturo

  • 16 satio

    1.
    sătĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [satis], to fill, satisfy; to sate, satiate with food (class.; esp. freq. in the trop. sense; syn. saturo).
    I.
    Lit.:

    satiat semimodius cibi in diebus singulis vicenos et centenos turtures,

    Col. 8, 9, 3:

    se (orca),

    Plin. 9, 6, 5, § 14:

    desideria naturae,

    to satisfy, appease, Cic. Fin. 2, 8, 25:

    sitim,

    Mart. 6, 35, 5:

    famem,

    Ov. M. 11, 371.—In part. perf.:

    satiati agm ludunt,

    Lucr. 2, 320:

    canes sanguine erili,

    Ov. M. 3, 140:

    vultur humano cadavere,

    Plin. 30, 10, 27, § 92.—
    B.
    Transf., in gen., to fill sufficiently; to saturate, impregnate, furnish [p. 1633] abundantly with any thing (not anteAug.):

    solum stercore,

    Col. 2, 10, 23; Plin. 19, 8, 42, § 148:

    parietem palea, Petr. poët. 135, 8, 8: Tyrium colorem pelagio,

    to saturate, Plin. 9, 38, 62, § 135:

    fretum aquis,

    Ov. M. 8, 836; so,

    Nilum,

    Plin. 5, 9, 10, § 51:

    odoribus ignes,

    Ov. M. 4, 758:

    robora Dalmatico lucent satiata metallo,

    Stat. S. 1, 2, 153:

    lumine Phoebi,

    Mart. 8, 36, 9.—
    II.
    Trop., to still, satisfy, content; to glut, satiate a desire (in a good or bad sense):

    in ejus corpore lacerando ac vexando cum animum satiare non posset, oculos paverit,

    Cic. Phil. 11, 3, 8:

    explere bonis rebus satiareque,

    Lucr. 3, 1004:

    neque enim expletur umquam nec satiatur cupiditatis sitis,

    Cic. Par. 1, 1, 6; id. Part. 27, 96:

    libidines,

    id. Rep. 6, 1, 1; cf.

    in the foll: populum libertate,

    id. ib. 2, 28, 51:

    funeribus,

    id. ib. 2, 41, 68:

    aviditatem legendi,

    id. Fin. 3, 2, 7; cf. id. Rep. 2, 1, 1:

    satiari delectatione non possum,

    id. Sen. 15, 52:

    nec satiare queunt spectando corpora coram,

    Lucr. 4, 1098; Quint. 2, 4, 5:

    cum satiaverit iram,

    Ov. Tr. 3, 8, 19:

    cor,

    id. M. 9, 178:

    oculos amore,

    Prop. 2, 16, 23:

    lumina longo visu,

    Stat. S. 4, 6, 34.—In part. perf.:

    satiatis et expletis jucundius est carere quam frui,

    Cic. Sen. 14, 47:

    ait se nequaquam esse satiatum,

    id. Verr. 2, 4, 28, § 65:

    satiatus somno,

    Liv. 2, 65:

    satiatus poenā,

    id. 29, 9 fin.:

    suppliciis satiati nocentium,

    id. 8, 20:

    libido mentis satiata,

    Cat. 64, 147:

    ira satiata caedibus,

    Luc. 7, 803:

    patrum cognitionibus,

    Tac. A. 1, 75:

    heu nimis longo satiate ludo,

    Hor. C. 1, 2, 37.— Poet. with gen. (on account of satis, or also in analogy with expletus):

    cum satiata ferinae Dextera caedis erat,

    Ov. M. 7, 808:

    satiata sanguinis hasta,

    Sil. 4, 437:

    satiatus et aevi Et decoris,

    id. 16, 605.—
    B.
    In partic., subject., to overfill, cloy; to satiate, disgust; pass., to be cloyed, wearied, disgusted with a thing (rare but class.; cf.

    satias, II., and satietas, II. B.): secretae (figurae) ut novitate excitant, ita copia satiant,

    Quint. 9, 3, 5:

    primum numerus agnoscitur, deinde satiat,

    Cic. Or. 64, 215:

    horum vicissitudines efficient, ut neque ii satientur, qui audient, fastidio similitudinis, nec, etc.,

    id. de Or. 3, 50, 193 (cf. id. ib. 2, 41, 177:

    similitudinis satietate defatigetur, v. satietas, II. B.): agricola assiduo satiatus aratro,

    Tib. 2, 1, 51:

    senem et prosperis adversisque satiatum,

    Tac. H. 3, 66:

    (Domitianus) secreto suo satiatus,

    id. Agr. 39 fin. — Hence, advv.: *
    a.
    sătĭanter, sufficiently, to satiety (syn.:

    ad satietatem, affatim): equi satianter pasti,

    App. M. 7, p. 195, 6.—
    b.
    sătĭātē, sufficiently, to satiety (postAug.):

    tilia ignis et aëris habendo satiate atque umoris temperate,

    Vitr. 2, 9 med. (cf. satietas, I.):

    eadem dicere,

    Arn. 6.— Sup.:

    cetera Hermippus satiatissime exhibebit,

    Tert. Anim. 46:

    sentire,

    Aug. de Mus. 4, 14.
    2.
    sătĭo, ōnis, f. [1. sero], a sowing, a planting (syn. sementis), Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112; Varr. R. R. 1, 39, 1; Col. 2, 9, 6; 3, 14, 2; 11, 2, 80; Liv. 32, 34; Verg. G. 2, 319 al.—In plur., sowed fields, cultivated lands, Cic. Verr. 2, 3, 15, § 38; Vulg.Ecclus. 40, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > satio

  • 17 saturo

    sătŭro, āvi, ātum, 1, v. a. [satur], to fill, glut, cloy, satiate (rare but class.; syn. satio).
    I.
    Lit.:

    animalia duce naturā mammas appetunt earumque ubertate saturantur,

    Cic. N. D. 2, 51, 128:

    armenta,

    Verg. A. 8, 213:

    nec cytiso saturantur apes,

    id. E. 10, 30:

    caede leones,

    Ov. M. 10, 541; id. Am. 2, 16, 25:

    testudines,

    Plin. 9, 10, 12, § 36:

    saturabat glebula talis Patrem ipsum,

    Juv. 14, 166:

    famem,

    i. e. to satisfy, appease, Claud. Phoen. 13; Vulg. Deut. 14, 29 et saep. —
    B.
    Transf., in gen., to fill, furnish abundantly, saturate with a thing ( poet. and in post-Aug. prose):

    nec saturare fimo pingui pudeat sola,

    Verg. G. 1, 80:

    novalia stercore,

    Col. 2, 9, 15:

    betam multo stercore,

    Pall. Febr. 24, 10:

    jejunia terrae fimo, Col. poët. 10, 82: culta aquis,

    i. e. to water, irrigate, Mart. 8, 28, 4; cf.: pallam Tyrio murice, to saturate, to dye or color richly, Ov. M. 11, 166; Mart. 8, 48, 5; Claud. in Ruf. 1, 208:

    capillum multo amomo,

    to anoint, Stat. S. 3, 4, 82:

    tabulas pice,

    to smear, cover, Vitr. 10, 11 fin.; cf.:

    aditus murium querno cinere,

    Pall. 1, 35, 11:

    horrea,

    to fill, stuff, Lucil. Aetn. 266.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to fill, satisfy, content, sate:

    mens erecta saturataque bonarum cogitationum epulis,

    Cic. Div. 1, 29, 61:

    homines saturati honoribus,

    id. Planc. 8, 20:

    ex eorum agris atque urbibus expleti atque saturati cum hoc cumulo quaestus decederent,

    id. Verr. 2, 3, 42, § 100:

    saturavi perfidiam et scelus proditorum,

    id. Dom. 17, 44; Cat. 64, 220:

    saturavit se sanguine civium,

    Cic. Phil. 2, 24, 59:

    crudelitatem,

    to satisfy, sate, id. Vatin. 3, 6.—In a Gr. construction: Juno necdum antiquum saturata dolorem, not yet satisfied or assuaged, Verg. A. 5, 608.—
    * B.
    In partic., subject. (for the usu. satio), to cause to loathe, to make weary of or disgusted with a thing: hae res vitae me saturant, * Plaut. Stich. 1, 1, 18.—Hence, sătŭ-rātus, a, um, P. a. (acc. to I. B.); of color, full, rich:

    color saturatior,

    Plin. 21, 8, 22, § 46.

    Lewis & Short latin dictionary > saturo

См. также в других словарях:

  • GLUT — (del inglés OpenGL Utility Toolkit) es una biblioteca de utilidades para programas OpenGL que principalmente proporciona diversas funciones de entrada/salida con el sistema operativo. Entre las funciones que ofrece se incluyen declaración y… …   Wikipedia Español

  • Glut — [glu:t], die; : 1. glühende (nicht mit offener Flamme brennende) Masse (von Brennstoff oder verbrannter Materie): die Zigarette hat keine Glut mehr; im Ofen ist noch ein wenig Glut. Zus.: Backofenglut. 2. sehr große Hitze: eine furchtbare Glut… …   Universal-Lexikon

  • GLUT-4 — GLUT 4 …   Deutsch Wikipedia

  • glut — glut·acon·ic; glut; glut·ting·ly; glut·ton·ize; glut·ton·ous; glut·ton·ous·ly; glut·ton·ous·ness; glut·tony; he·mag·glut·i·nate; en·glut; glut·ton; …   English syllables

  • GLUT — (früher auch Glühe) bezeichnet: Glut (Lichtausstrahlung), das Leuchten von Festkörpern beim Erhitzen Glut (Verbrennung), Verbrennung ohne Flammenbildung Glut (Film) ist ein Film von Fred Kelemen Die Glut ist ein Roman von Sándor Márai Die… …   Deutsch Wikipedia

  • GLUT-1 — Masse/Länge Primärstruktur 492 Aminosäuren …   Deutsch Wikipedia

  • Glut — (früher auch Glühe) bezeichnet: Glut (Lichtausstrahlung), das Leuchten von Festkörpern beim Erhitzen Glut (Verbrennung), Verbrennung ohne Flammenbildung Bezeichnet folgende Filme: Glut (2005) (Krisana) ist ein Drama von Fred Kelemen Glut (1984)… …   Deutsch Wikipedia

  • GLUT-2 — Masse/Länge Primärstruktur 524 Aminosäuren …   Deutsch Wikipedia

  • Glut — (gl[u^]t), v. t. [imp. & p. p. {Glutted}; p. pr. & vb. n. {Glutting}.] [OE. glotten, fr. OF. glotir, gloutir, L. glutire, gluttire; cf. Gr. ? to eat, Skr. gar. Cf. {Gluttion}, {Englut}.] 1. To swallow, or to swallow greedlly; to gorge. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • GLUT-3 — Masse/Länge Primärstruktur 496 Aminosäuren …   Deutsch Wikipedia

  • glut — [ glʌt ] noun singular an available amount of something that is more than people want or need: an oil glut glut of: a glut of cars on the market ╾ glut verb transitive …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»