-
1 ingurgitō
ingurgitō āvī, ātus, āre [1 in + gurges], to gorge, stuff: se.—Fig., with se, to be absorbed in, addict oneself to: se in flagitia.* * *ingurgitare, ingurgitavi, ingurgitatus Vpour in liquid in a flood; engulf/plunge in; immerse in (activity); glut/gorge -
2 ingurgito
ingurgĭto, āvi, ātum, 1, v. a. [in-gurges], to pour in like a flood or whirlpool.I.Lit.:B. C.merum ventri suo,
App. M. 4, p. 145, 27:vide ut avariter merum in se ingurgitat faucibus plenis,
Plaut. Curc. 1, 2, 35:umor ex nivibus non universus ingurgitans (sc. se), diluensque, sed destillans,
Plin. 17, 2, 2, § 15.—To glut or gorge one ' s self with meat and drink, to gormandize, guzzle:II.se caeno (of swine),
Lact. 4, 17, 21:crudique postridie se rursus ingurgitant,
Cic. Fin. 3, 8, 23:ingenium crebris et ingentibus poculis,
Gell. 15, 2, 3.— Hence, ingurgitari, to make one ' s self drunk, to get drunk:anus ingurgitata,
Petr. 79:temeto ingurgitatus,
Macr. Somn. Scip. 1, 3.—Trop., to engage deeply in, be absorbed in any thing, to addict or devote one ' s self to:se in flagitia,
Cic. Pis. 18, 42:se in alicujus copias,
id. Phil. 2, 27, 66:qui degustandum ex philosophia censet, non in eam ingurgitandum,
Gell. 5, 16, 5 (cf. Enn. Trag. v. 340 Rib. ad loc.). -
3 ingurgito
to glut oneself, gorge. -
4 ingurgitatio
ingurgĭtātĭo, ōnis, f. [ingurgito], immoderate eating and drinking, gormandizing, guzzling (late Lat.), Firm. 5, 8.
См. также в других словарях:
ingurgitare — in·gur·gi·tà·re v.tr. (io ingùrgito) CO inghiottire con ingordigia o in fretta: ingurgitare un bicchiere di vino; ingurgitare una medicina Sinonimi: buttare giù, ingoiare, ingollare, ingozzare, mandare giù, tracannare, trangugiare. {{line}}… … Dizionario italiano
ingurgitare — {{hw}}{{ingurgitare}}{{/hw}}v. tr. (io ingurgito ) Mandare giù cibi in fretta e con ingordigia; SIN. Trangugiare … Enciclopedia di italiano
ingurgitare — v. tr. [dal lat. ingurgitare gettare in un gorgo; riempirsi ] (io ingùrgito, ecc.). [mandare giù cibo o bevande rapidamente o avidamente] ▶◀ [➨ ingozzare (1)] … Enciclopedia Italiana
ՀԱԳԱԾԻՄ — (ածայ, ծել.) NBH 2 0002 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 12c, 13c ձ. Զգածիլ. համակիլ. շաղիլ. ամոքիլ. եւ անյագաբար ուտել՝ լափել, շուայտիլ. λεμαργέω ingurgito. *Խանծեալք եւ հագածեալք հեշտ ցանկութեամբ: Զօրէն սողնոյ՝ զհող. եւ որք առ հողով են … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)