-
61 coeo
cŏ-ĕo, īvi or ii (e. g. coierunt, Caes. B. G. 6, 22:I.coiere,
Lucr. 6, 452; Prop. 3 (4), 24, 18; Ov. M. 4, 83 al.:cŏĭisse,
Verg. A. 12, 709:coisse,
Prop. 3 (4), 15, 8; Ov. F. 6, 94; Quint. 5, 9, 5; 5, 11, 35;pedants preferred conire to coire,
Quint. 1, 6, 17; cf. id. 1, 5, 69, and Lachm. ad Lucr. p. 137), ĭtum, īre, v. a. and n.To go or come together, to meet, assemble, collect together (so mostly poet. or in post-Aug. prose); constr. absol., with ad aliquem, ad or in locum, more rar. in loco:b.matronae ad Veturiam Volumniamque frequentes coëunt,
Liv. 2, 40, 1:in porticum,
Plin. Ep. 1, 5, 9:ad solitum locum,
Ov. M. 4, 83:ad aliquem,
Curt. 7, 2, 21: Pharsaliam, * Cat. 64, 37:quo (sc. in sedilia theatri) populus coibat,
Hor. A. P. 207:in regiam,
Curt. 6, 8, 17:in quem (locum) coibatur,
Tac. A. 4, 69:apud aram ejus dei in cujus templo coiretur,
Suet. Aug. 35:cum rege in insulā,
Vell. 2, 101, 1:in foro,
Just. 5, 7, 6:milia crabronum coeunt,
Ov. F. 3, 753; id. H. 7, 123 Loers.:coivere amicis animis,
Curt. 8, 12, 9; 10, 3, 6:agmina coibant,
id. 10, 9, 15; Tac. A. 16, 5; id. H. 1, 27; 2, 52.—Poet.:B.vix memini nobis verba coisse decem,
i. e. have passed between us, Prop. 3 (4), 15, 8.—Specif., to go or come together in a hostile manner, to encounter:II.inter se coiisse viros et cernere ferro,
Verg. A. 12, 709; cf. id. G. 4, 73; Ov. M. 3, 236; Luc. 2, 225; Manil. 4, 83; Val. Fl. 5, 635; Stat. Th. 16, 408.—Pregn., to form a whole by coming together, to be united into a whole, to unite, combine (the usu. class. signif.); constr. absol., with cum, or dat.A.Lit.1.Of living beings:b.neque se conglobandi coëundique in unum datur spatium,
Liv. 6, 3, 6; so Verg. A. 9, 801; 10, 410:ut vaga illa multitudo coiret in populos,
Quint. 2, 16, 9:qui una coierunt,
Caes. B. G. 6, 22:reliqui (milites) coëunt inter se,
assemble, id. B. C. 1, 75; so Liv. 7, 37, 15:in formam justi exercitūs,
Vell. 2, 61, 2:ut coëat par Jungaturque pari,
Hor. Ep. 1, 5, 25.—Of the coition of the sexes (both of men and animals), to copulate, Lucr. 4, 1055; cf. Ov. M. 11, 744:B.cum alienā uxore,
Quint. 7, 3, 10:coisse eam cum viro,
id. 5, 9, 5:dominum cum ancillā,
id. 5, 11, 35:cum hospitibus stupro,
Curt. 5, 1, 37 al.:privigno,
Ov. H. 4, 129:simul binis,
Sen. Cons. ad Marc. 17, 5:sic et aves coëunt,
Ov. M. 9, 733; 10, 324; id. A. A. 2, 615; Col. 6, 27, 3 sq.; Ov. F. 3, 193 al.; cf., of marriage, [p. 359]b.. infra.—2.Transf., of things: membra. Ov. M. 4, 377; cf. Quint. 11, 3, 96: ignes coire globum quasi in unum, roll together, as into a ball, etc., Lucr. 5, 665; cf. id. 2, 563:B.sanguenque creari Sanguinis inter se multis coëuntibu' guttis,
out of many little drops running together, id. 1, 838; cf.:ut coëat lac,
to curdle, Varr. R. R. 2, 11, 4; Col. 12, 20, 4:bitumen spissatur et in densitatem coit,
thickens, Plin. 35, 15, 51, § 178; cf.:gelidus coit formidine sanguis,
Verg. A. 3, 30:semina,
Lucr. 3, 395; cf. id. 1, 770; 5, 190; 5, 425:tum digiti coëunt,
Ov. M. 2, 670; Quint. 11, 3, 21:ut cornua tota coirent Efficerentque orbem,
Ov. M. 7, 179; cf. Verg. A. 11, 860:palpebrae dormientis non coëunt,
do not close, Cels. 2, 8:labris coëuntibus,
Quint. 8, 3, 45 et saep.:perfectum quiddam fieri, cum omnia coierunt, necesse est,
id. 11, 3, 9; 9, 1, 9; 2, 19, 2; cf. id. 1, 5, 67:quae littera cum quāque optime coëat,
id. 9, 4, 91:ut placidis coëant immitia,
Hor. A. P. 12.—Of wounds, to close:arteria incisa neque coit neque sanescit,
Cels. 2, 10; cf.:potest os coire et vulnus sanescere,
id. 8, 10; so Plin. 11, 39, 93, § 227; Prop. 3 (4), 24, 18; Ov. Tr. 4, 4, 41; 5, 2, 9; and poet.:an male sarta Gratia nequicquam coit et rescinditur?
Hor. Ep. 1, 3, 32; Petr. 113, 8.—Trop., to unite for some object, in feeling, will, conclusions, etc., to join together, assimilate, combine, agree, ally one ' s self:b.Caesar cum eo coire per Arrium cogitat,
Cic. Att. 1, 17, 11:cum hoc tu coire ausus es, ut... addiceres, etc.,
id. Red. in Sen. 7, 16; id. Dom. 18, 47:principes, quitum unā coierunt, quantum visum est agri adtribuunt,
Caes. B. G. 6, 22: heri aliquot adulescentuli coimus in Piraeo (Piraeum ap. Cic. Att. 7, 3, 10), Ter. Eun. 3, 4, 1 (consensimus ac pepigimus, Don.):duodecim adulescentuli coierunt ex his, qui exsilio erant multati, etc.,
conspired together, Nep. Pelop. 2, 3; cf.:sed neque cum quoquam de eā re collocuturum neque coiturum: sic, ille consensionis globus hujus unius dissensione disjectus est,
id. Att. 8, 4:patricii coiere et interregem creavere,
Liv. 4, 7, 7:mos est regibus, quotiens in societatem coëant, implicare dextras, etc.,
Tac. A. 12, 47; hence poet.:coëant in foedera dextrae,
Verg. A. 11, 292; Tac. H. 3, 12:ad nullius non facinoris societatem coibant,
Suet. Aug. 32; and, like this, with changed construction.—Esp. of the marriage contract ( poet. and in post-Aug. prose); cf.:2.taedae quoque jure coissent,
Ov. M. 4, 60:conubio,
Curt. 8, 1, 9:nuptiis,
id. 9, 1, 26; Quint. 5, 11, 32:matrimonio,
Dig. 24, 1, 27:in matrimonium,
ib. 45, 1, 134; cf.:hac gener atque socer coëant mercede suorum,
i. e. in the marriage of Æneas with Lavinia, Verg. A. 7, 317.—Act.: coire societatem ( cum aliquo or absol.), to enter into an alliance, to make a compact, form a league (with some one;3.several times in Cic.): utinam, Pompei, cum Caesare societatem aut numquam coisses aut numquam diremisses!
Cic. Phil. 2, 10, 24; Nep. Con. 2, 2:societatem sceleris,
Cic. Rosc. Am. 34, 96:de municipis fortunis,
id. ib. 31, 87; Dig. 17, 2, 65, § 10:qui societatem in tempus coiit,
ib. 17, 2, 65, § 6.—Pass.:ad eam rem societas coitur,
Cic. Rosc. Am. 7, 20:ad coëundam societatem,
id. Fam. 5, 19, 2; so Gell. 1, 9 fin.:si unius rei societas coita sit,
Dig. 17, 2, 65 init.; cf. ib. 17, 2, 65, §§ 2, 9, 10, 15. -
62 consensio
consensĭo, ōnis, f. [consentio], an agreeing together, agreement, unanimity, common accord (in good prose; most freq. in Cic.).I.In gen.:2.omnium gentium omni in re,
Cic. Tusc. 1, 13, 30:firma omnium,
id. N. D. 1, 17, 44:tanta Italiae,
id. Red. Quir. 8, 18:nulla de illis magistratuum,
id. Red. in Sen. 15, 38:singularis omnium bonorum in me tuendo,
id. Fam. 1, 9, 13:universae Galliae consensio libertatis vindicandae,
Caes. B. G. 7, 76:summa voluntatum, studiorum, sententiarum,
Cic. Lael. 4, 15.—As a figure of speech, Quint. 9, 2, 51.—B.Transf.:II.naturae,
harmony, Cic. de Or. 3, 5, 20.—In a bad sense, a plot, combination, conspiracy, Cic. Planc. 15, 37; id. Font. 7, 16 (3, 6):b.scelerata,
id. Att. 10, 4, 1:magna multorum,
Nep. Alcib. 3, 3.— In plur.:nullaene consensiones factae esse dicuntur?
Cic. Verr. 2, 5, 4, § 9.—In concreto, those who have banded together, conspirators:globus consensionis,
Nep. Att. 8, 4. -
63 cor
cor (ŏ, e. g. Ov. Tr. 5, 8, 28; id. P. 1, 3, 32), cordis ( gen. plur. cordium, Vulg. Jer. 4, 4, and 1 Cor. 4, 5; acc. to Fragm. Bob. Nom. et Pron. p. 132, also cordum, but without example), n. [kindr. with Sanscr. hrid; Gr. kardia; Germ. Herz; Engl. heart], the heart (very freq. in all periods and species of composition).I.Lit., the heart, as the chief source of the circulation of the blood, and so of life, Cels. 4, 1; cf. Plin. 11, 37, 69. §§B.181 and 182: cor tineosum, opinor, habeo,
Plaut. Cas. 2, 6, 62:num igitur censes, ullum animal, quod sanguinem habeat, sine corde esse posse?
Cic. Div. 1, 52, 119:cordis globus aut oculi,
Lucr. 4, 119 et saep.— Also for the Greek kardia, the cardiac extremity of the stomach, Lucr. 6, 1150; Hor. S. 2, 3, 28; cf. id. ib. 2, 3, 161.—Meton. (pars pro toto; cf. caput, II.), a person:II.lecti juvenes, fortissima corda,
Verg. A. 5, 729:aspera,
id. ib. 10, 87.—Of animals:canum,
Lucr. 5, 864.—A term of endearment, Plaut. Poen. 1, 2, 154 (cf. corculum).—Trop.A.The heart, as the seat of feeling, emotion, etc., heart, soul, feeling ( poet.):b.videas corde amare inter se,
from the heart, cordially, Plaut. Capt. 2, 3, 60:aliquem amare corde atque animo suo,
id. Truc. 1, 2, 75:facinus magnum timido cordi credere,
id. Ps. 2, 1, 3:neque meo Cordi quomquam esse cariorem hoc Phaedriā,
Ter. Eun. 1, 2, 121:corde tremit,
Hor. C. 1, 23, 8:cura ex corde excessit,
Ter. Hec. 3, 2, 12:cor meum spes laudis percussit,
Lucr. 1, 922:spectantis tangere querelā,
Hor. A. P. 98:nequeunt expleri corda tuendo Terribilis oculos,
Verg. A. 8, 265; cf. id. ib. 9, 55:curis acuere mortalia corda,
id. G. 1, 123; 1, 330; id. A. 1, 302.—Cordi est alicui, it lies at one's heart, it pleases, is pleasing, agreeable, or dear: quod tibi magnopere cordi est, mihi vehementer displicet, Lucil. ap. Non. p. 88, 32; 89, 1:c.utut erga me est meritus, mihi cordi est tamen,
Plaut. Cist. 1, 1, 110; Ter. And. 2, 1, 28:uterque utriquest cordi,
id. Phorm. 5, 3, 17:idque eo mihi magis est cordi, quod, etc.,
Cic. Lael. 4, 15; id. Quint. 30, 93; id. Or. 16, 53; Liv. 1, 39, 4; 8, 7, 6; Hor. C. 1, 17, 14 al.; Cato ap. Macr. S. 3, 5 fin. —With inf.:facere aliquid,
Plaut. Most. 1, 4, 10:exstinguere vestigia urbis, etc.,
Liv. 28, 20, 7:subigi nos,
id. 9, 1, 4 al. —Cordi habere aliquid, to have at heart, to lay great stress upon, to value (post-class.), Gell. 2, 29, 20; 17, 19, 6; 18, 7, 3.—B.Acc. to the ancients (cf. Cic. Tusc. 1, 9, 18) as the seat of wisdom, understanding, heart, mind, judgment, etc. (most freq. in ante-class. poets): quem (Hannibalem) esse meum cor Suasorem summum et studiosum robore belli, Enn. ap. Gell. 7, 2, 9 (Ann. 374 Vahl.):Ego atque in meo corde, si est quod mihi cor, Eam rem volutavi,
Plaut. Most. 1, 2, 3 dub. (bracketed by Ritschl):quantum ego nunc corde conspicio meo,
id. Ps. 3, 1, 3:quicquam sapere corde,
id. Mil. 2, 3, 65; Ter. Phorm. 2, 2, 7; Lucr. 1, 737; 5, 1107:nec enim sequitur, ut cui cor sapiat, ei non sapiat palatus,
Cic. Fin. 2, 8, 24 Madv.; cf. id. ib. 2, 28, 91:stupor cordis,
id. Phil. 3, 6, 16: cor Zenodoti, Fur. Bib. ap. Suet. Gram. 11; cf.:cor Enni,
Pers. 6, 10; cf., in a play on the meaning, I. A.: si pecudi cor defuisset, Caes. ap. Suet. Caes. 77 fin. -
64 devexum
dēvexus, a, um, adj. [deveho], of places, inclining downwards, sloping, shelving, steep (class.—for syn. v. declivis).I.Lit.:II.lucus Vestae, qui a Palatii radice in novam viam devexus est,
Cic. Div. 1, 45; cf. Liv. 44, 35:mundus in Austros,
Verg. G. 1, 241; and:devexus in planum,
Plin. Pan. 7, 1, 1: ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur, * Caes. B. G. 7, 88:arva,
Ov. M. 8, 330:margo (lacus),
id. ib. 9, 334 (with acclivus):Orion,
i. e. towards his setting, Hor. Od. 1, 28, 21; cf.: sol paulum a meridie, Cic. Fragm. ap. Macr. S. 6, 4;and dies devexior,
Claud. Cons. Mall. Theod. 57:globus devexior,
Mart. Cap. 6, § 593.—Hence, subst.: dēvexum, i, n., an inclined surface, a slope:aqua in devexo fluit, in plano continetur et stagnat,
Sen. Q. N. 3, 3.—Transf., inclining, declining:aetas jam a diuturnis laboribus devexa ad otium,
Cic. Att. 9, 10, 3:aetas,
Sen. Ep. 12:devexa et molliter desinens compositio,
id. ib. 114, 15.— Absol.:per devexum ire,
i. e. easily, Sen. Vit. Beat. 25 fin. -
65 devexus
dēvexus, a, um, adj. [deveho], of places, inclining downwards, sloping, shelving, steep (class.—for syn. v. declivis).I.Lit.:II.lucus Vestae, qui a Palatii radice in novam viam devexus est,
Cic. Div. 1, 45; cf. Liv. 44, 35:mundus in Austros,
Verg. G. 1, 241; and:devexus in planum,
Plin. Pan. 7, 1, 1: ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur, * Caes. B. G. 7, 88:arva,
Ov. M. 8, 330:margo (lacus),
id. ib. 9, 334 (with acclivus):Orion,
i. e. towards his setting, Hor. Od. 1, 28, 21; cf.: sol paulum a meridie, Cic. Fragm. ap. Macr. S. 6, 4;and dies devexior,
Claud. Cons. Mall. Theod. 57:globus devexior,
Mart. Cap. 6, § 593.—Hence, subst.: dēvexum, i, n., an inclined surface, a slope:aqua in devexo fluit, in plano continetur et stagnat,
Sen. Q. N. 3, 3.—Transf., inclining, declining:aetas jam a diuturnis laboribus devexa ad otium,
Cic. Att. 9, 10, 3:aetas,
Sen. Ep. 12:devexa et molliter desinens compositio,
id. ib. 114, 15.— Absol.:per devexum ire,
i. e. easily, Sen. Vit. Beat. 25 fin. -
66 eminentes
I.Lit.A.In gen. (syn.:B.exstare, excedere): cum ex terra nihil emineret, quod contemplationi caeli officere posset,
Cic. Div. 1, 42:globus terrae e mari,
id. Tusc. 1, 28:stipites ex terra,
Caes. B. G. 7, 73, 6; cf.:stipites ab ramis,
id. ib. §3: belua ponto,
Ov. M. 4, 690:rupes aequore,
Luc. 2, 667:moles aquā,
Curt. 4, 2, 21:oculi extra terram,
Plin. 17, 21, 35, § 154:balaena dorso multum super aquas,
id. 9, 6, 5, § 14:super corpus quasi verrucula,
Cels. 5, 28, 14:ferrum per costas,
Liv. 8, 7 et saep.— Absol., Caes. B. C. 1, 41, 4; 2, 9, 1; Sall. J. 94, 2; Lucr. 1, 780 et saep.; cf.alte,
Ov. M. 15, 697:hasta in partes ambas,
id. ib. 5, 139:jugum in mare,
Caes. B. C. 2, 24, 3; cf.:lingua in altum (i. e. mare),
Liv. 44, 11.—In partic., in painting, to stand out in relief, be prominent, as the lights in a picture, Cic. de Or. 3, 26, 101; Quint. 2, 17, 21; 8, 5, 26; Plin. 35, 11, 40, § 131 al.; cf. eminentia, I.—II.Trop., to be prominent, stand out, become conspicuous (syn.: eluceo, praecello, excello, appareo, praesto, antecedo).A.In gen.:B.animus, cum erit inclusus in corpore, eminebit foras,
will extend beyond, Cic. Rep. 6, 26 Mos.:ii quorum eminet audacia atque projecta est,
id. Clu. 65, 183:quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
comes out, becomes visible, id. Rosc. Am. 41 fin.; cf. id. Verr. 2, 5, 62 Zumpt N. cr.; id. Tusc. 2, 26 fin.; Quint. 2, 12, 7; 11, 1, 56; 11, 3, 73 Spald.; Liv. 2, 5 fin.; 2, 10 al.; Curt. 4, 1, 24; 8, 1, 50; Ov. F. 3, 250:vix ex gratulando miser jam eminebam,
was but now emerging from the flood of congratulations, Plaut. Capt. 3, 2, 5:vox eminet una,
makes itself distinctly audible, Ov. M. 15, 607.—In partic., to be prominent, conspicuous through one's (good) qualities, to distinguish one's self, be eminent:A.Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi,
Cic. Or. 29 fin.; so with inter, Quint. 8, 5, 9; 12, 5, 5; cf. with super, Flor. 4, 2, 10:in aliqua re,
Quint. 1, 12, 15; 2, 3, 6; 8, 3, 64 al.:aliqua re,
Vell. 2, 127, 2; 2, 130, 1; Quint. 2, 8, 4; 3, 8, 65.— Absol.:excellit atque eminet vis, potestas, etc.,
Cic. Rep. 2, 28;so with excellit,
Tac. Or. 32:quae (sententiarum ornamenta) emineant pauciora,
Cic. Or. 24, 81; so Liv. 5, 36; Vell. 2, 49 al.:altius,
Nep. Chabr. 3, 3.—Hence, ēmĭnens, entis, P. a., standing out, projecting, prominent, high, lofty.Lit. (syn. editus):B.promontoria,
Caes. B. C. 2, 23, 2:trabes,
id. ib. 2, 9, 5:saxa,
Sall. J. 93, 4:oculi,
Cic. Vatin. 2:genae leviter,
id. N. D. 2, 57, 143:statura,
Suet. Calig. 50:capita papaverum,
Front. Strat. 1, 1, 4; Flor. 1, 7, 7: aedes, standing on high ground (opp. plana), id. 1, 9, 4:nihil (in globo),
Cic. N. D. 2, 18; cf. ib. 1, 27; cf. also the art. eminentia: patibulo eminens affigebatur, Sall. H. Fragm. ap. Non. 366, 14 (4, 40 Dietsch).— Comp.:trabes,
Caes. B. C. 2, 9, 3:nasus a summo,
Suet. Aug. 79;of perspective in painting: alia eminentiora, alia reductiora fecerunt,
Quint. 11, 3, 46.— Sup.:aliquod in montibus (i. e. vertex),
Quint. 8, 2, 7; cf.mons,
Flor. 4, 12, 49.—Trop., lofty, distinguished, eminent (esp. freq. in the postAug. per., and mostly in the sup.; syn.:(α).praeclarus, praestans, excellens, etc.): species deorum quae nihil solidi habeat, nihil eminentis,
Cic. N. D. 1, 27, 75:ingenium,
Quint. 6 prooem. §1: res dictu,
Vell. 2, 114, 1.—Prov.:eminentis fortunae comes invidia,
Vell. Pat. 1, 9, 6.— Plur. as subst.: ēmĭnentes, ĭum, m., distinguished men, Tac. Agr. 5.— ēmĭnentĭa, ĭum, n.Admirable passages in an oration, Quint. 10, 1, 86.—(β).Greatness, distinction:nun. quam eminentia invidia carent,
Vell. 2, 40, 6.— Comp.:eloquentia,
Tac. Or. 25.— Sup.:auctores,
Quint. 1, 2, 2; 1, 10, 10; 2, 3, 1; 9, 4, 79 et saep.; cf. Ruhnk. Vell. 2, 83 fin. — In the later empire, Eminentissimus was a title of the Praefectus praetorio, and of the Magister militum, Cod. Just. 12, 47, 1; 9, 41, 11 et saep.— Adv.: ēmĭnenter, highly, eminently, August. in Psa. 95, 1.— Comp.:projectae cautes eminentius,
Amm. 24, 2, 12:non eminentius quam municipaliter natus,
i. e. of higher, nobler birth, Sid. Ep. 1, 11. -
67 emineo
I.Lit.A.In gen. (syn.:B.exstare, excedere): cum ex terra nihil emineret, quod contemplationi caeli officere posset,
Cic. Div. 1, 42:globus terrae e mari,
id. Tusc. 1, 28:stipites ex terra,
Caes. B. G. 7, 73, 6; cf.:stipites ab ramis,
id. ib. §3: belua ponto,
Ov. M. 4, 690:rupes aequore,
Luc. 2, 667:moles aquā,
Curt. 4, 2, 21:oculi extra terram,
Plin. 17, 21, 35, § 154:balaena dorso multum super aquas,
id. 9, 6, 5, § 14:super corpus quasi verrucula,
Cels. 5, 28, 14:ferrum per costas,
Liv. 8, 7 et saep.— Absol., Caes. B. C. 1, 41, 4; 2, 9, 1; Sall. J. 94, 2; Lucr. 1, 780 et saep.; cf.alte,
Ov. M. 15, 697:hasta in partes ambas,
id. ib. 5, 139:jugum in mare,
Caes. B. C. 2, 24, 3; cf.:lingua in altum (i. e. mare),
Liv. 44, 11.—In partic., in painting, to stand out in relief, be prominent, as the lights in a picture, Cic. de Or. 3, 26, 101; Quint. 2, 17, 21; 8, 5, 26; Plin. 35, 11, 40, § 131 al.; cf. eminentia, I.—II.Trop., to be prominent, stand out, become conspicuous (syn.: eluceo, praecello, excello, appareo, praesto, antecedo).A.In gen.:B.animus, cum erit inclusus in corpore, eminebit foras,
will extend beyond, Cic. Rep. 6, 26 Mos.:ii quorum eminet audacia atque projecta est,
id. Clu. 65, 183:quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
comes out, becomes visible, id. Rosc. Am. 41 fin.; cf. id. Verr. 2, 5, 62 Zumpt N. cr.; id. Tusc. 2, 26 fin.; Quint. 2, 12, 7; 11, 1, 56; 11, 3, 73 Spald.; Liv. 2, 5 fin.; 2, 10 al.; Curt. 4, 1, 24; 8, 1, 50; Ov. F. 3, 250:vix ex gratulando miser jam eminebam,
was but now emerging from the flood of congratulations, Plaut. Capt. 3, 2, 5:vox eminet una,
makes itself distinctly audible, Ov. M. 15, 607.—In partic., to be prominent, conspicuous through one's (good) qualities, to distinguish one's self, be eminent:A.Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi,
Cic. Or. 29 fin.; so with inter, Quint. 8, 5, 9; 12, 5, 5; cf. with super, Flor. 4, 2, 10:in aliqua re,
Quint. 1, 12, 15; 2, 3, 6; 8, 3, 64 al.:aliqua re,
Vell. 2, 127, 2; 2, 130, 1; Quint. 2, 8, 4; 3, 8, 65.— Absol.:excellit atque eminet vis, potestas, etc.,
Cic. Rep. 2, 28;so with excellit,
Tac. Or. 32:quae (sententiarum ornamenta) emineant pauciora,
Cic. Or. 24, 81; so Liv. 5, 36; Vell. 2, 49 al.:altius,
Nep. Chabr. 3, 3.—Hence, ēmĭnens, entis, P. a., standing out, projecting, prominent, high, lofty.Lit. (syn. editus):B.promontoria,
Caes. B. C. 2, 23, 2:trabes,
id. ib. 2, 9, 5:saxa,
Sall. J. 93, 4:oculi,
Cic. Vatin. 2:genae leviter,
id. N. D. 2, 57, 143:statura,
Suet. Calig. 50:capita papaverum,
Front. Strat. 1, 1, 4; Flor. 1, 7, 7: aedes, standing on high ground (opp. plana), id. 1, 9, 4:nihil (in globo),
Cic. N. D. 2, 18; cf. ib. 1, 27; cf. also the art. eminentia: patibulo eminens affigebatur, Sall. H. Fragm. ap. Non. 366, 14 (4, 40 Dietsch).— Comp.:trabes,
Caes. B. C. 2, 9, 3:nasus a summo,
Suet. Aug. 79;of perspective in painting: alia eminentiora, alia reductiora fecerunt,
Quint. 11, 3, 46.— Sup.:aliquod in montibus (i. e. vertex),
Quint. 8, 2, 7; cf.mons,
Flor. 4, 12, 49.—Trop., lofty, distinguished, eminent (esp. freq. in the postAug. per., and mostly in the sup.; syn.:(α).praeclarus, praestans, excellens, etc.): species deorum quae nihil solidi habeat, nihil eminentis,
Cic. N. D. 1, 27, 75:ingenium,
Quint. 6 prooem. §1: res dictu,
Vell. 2, 114, 1.—Prov.:eminentis fortunae comes invidia,
Vell. Pat. 1, 9, 6.— Plur. as subst.: ēmĭnentes, ĭum, m., distinguished men, Tac. Agr. 5.— ēmĭnentĭa, ĭum, n.Admirable passages in an oration, Quint. 10, 1, 86.—(β).Greatness, distinction:nun. quam eminentia invidia carent,
Vell. 2, 40, 6.— Comp.:eloquentia,
Tac. Or. 25.— Sup.:auctores,
Quint. 1, 2, 2; 1, 10, 10; 2, 3, 1; 9, 4, 79 et saep.; cf. Ruhnk. Vell. 2, 83 fin. — In the later empire, Eminentissimus was a title of the Praefectus praetorio, and of the Magister militum, Cod. Just. 12, 47, 1; 9, 41, 11 et saep.— Adv.: ēmĭnenter, highly, eminently, August. in Psa. 95, 1.— Comp.:projectae cautes eminentius,
Amm. 24, 2, 12:non eminentius quam municipaliter natus,
i. e. of higher, nobler birth, Sid. Ep. 1, 11. -
68 ferox
fĕrox, ōcis ( gen. plur. ferocum, Albin. 1, 275; abl. sing. feroci, Neue, Formenl. 2, 67 sq.), adj. [root in Gr. thêr, Aeol. phêr, thêrion; cf.: ferus, fera; cf. also Zend. dvar, to run, Gr. thrôskô, thorein, Lat. furere], wild, bold, courageous, warlike, spirited, brave, gallant, savage, headstrong, untamable, fierce, insolent (class.; syn.: dirus, ferus, durus, saevus, crudelis; immanis, immitis, barbarus, etc.).I.In a good sense:II.moechus qui formest ferox,
Plaut. Mil. 4, 9, 13:naturā ferox, vehemens, manu promptus erat,
Sall. C. 43 fin.; cf.:nimium es vehemens feroxque naturā,
Cic. Vat. 2, 4:ferox naturā,
Sall. J. 11, 3:vicimus vi feroces,
Plaut. Am. 1, 1, 82: Aequorum magna gens et ferox, warlike, Cic. Rep. 2, 20:Latium,
Hor. C. 1, 35, 10:Roma,
id. ib. 3, 3, 44:Parthi,
id. ib. 3, 2, 3:Sygambri,
id. ib. 4, 2, 34:miles,
id. ib. 1, 6, 3:Hector,
id. ib. 4, 9, 21: virgo (i. e. Minerva), Mart. 14, 179; cf. Sil. 9, 457:loca amoena, voluptaria facile in otio feroces militum animos molliverat,
Sall. C. 11, 5; cf. id. J. 106, 3:ferox bello,
Hor. C. 1, 32, 6; cf.:feroces ad bellandum,
Liv. 38, 13, 11:adversus pericula ferox,
Tac. H. 3, 69 fin.:Triaria ultra feminam ferox,
id. ib. 2, 63:vir nobilis ac ferox,
id. A. 4, 21.—With gen.:animi,
Tac. A. 1, 32. — Sup.:globus ferocissimorum juvenum,
Liv. 1, 12, 9:auxiliarii,
Tac. H. 2, 24:nullo adversante, cum ferocissimi cecidissent,
id. A. 1, 2.In a bad sense:(β).equi indomiti, feroces,
Plaut. Men. 5, 2, 110:leones,
Lucr. 4, 717:aper,
Verg. A. 10, 711:indulgentia ferocem fortasse atque arrogantem et infestum facit,
Cic. Att. 10, 11, 3:dote fretae, feroces,
i. e. arrogant, Plaut. Men. 5, 2, 17; cf.:ferox formā,
id. Mil. 4, 9, 13; Titin. ap. Non. 305, 6:Numidae secundis rebus feroces,
Sall. J. 94, 4; cf.:ferox viribus,
Liv. 1, 7, 5; 7, 5, 6:robore corporis stolide ferox,
Tac. A. 1, 3:nequicquam Veneris praesidio ferox,
Hor. C. 1, 15, 13:sit Medea ferox invictaque,
id. A. P. 123:animus ferox inopiā rei familiaris,
Sall. C. 5, 7; cf.:quibus aetas animusque ferox erat,
id. ib. 38, 1:oculi,
Luc. 5, 211:patribus ferox,
haughty toward the senators, Liv. 7, 40, 8.— Comp.:in bellis civilibus, victoria, etiamsi ad meliores venit, tamen eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,
Cic. Fam. 4, 9, 3; id. Fragm. ap. Non. 305, 10:et quia tecum eram, propterea animo eram ferocior,
Plaut. Mil. 4, 8, 13; id. Rud. 3, 1, 14; Quint. 2, 2, 3. — Sup.:duas ferocissimas affectiones amoris atque odii coërcere,
Gell. 1, 3 fin.:bestiae,
Vulg. 2 Macc. 11, 9.—With gen.:(γ).linguae feroces,
Tac. H. 1, 35:ferox scelerum,
eager for, prone to crimes, id. A. 4, 12:deorum Spretor erat mentisque ferox Ixione natus,
Ov. M. 8, 614:scelerum,
Tac. A. 4, 12.—With in and acc.:(δ).ferox in suos erat miles, ignavus in hostes,
Amm. 22, 4, 7.—With inf.:1.ferox est, viginti minas meas tractare sese,
Plaut. As. 2, 4, 62:odium renovare ferox,
Sil. 11, 8.—Hence, adv.: fĕrōcĭter.(Acc. to I.) Courageously, valorously, bravely:2.strenue et ferociter facta in bello plura memorari possunt,
Liv. 3, 47, 2:adequitare,
id. 9, 22, 4:mandata edere,
Tac. A. 15, 5.— Comp.:pauci ferocius decernunt,
Sall. J. 104, 2.— Sup.:cum quo ferocissime pro Romana societate adversus Punicum foedus steterat,
Liv. 23, 8, 3.—(Acc. to II.) Fiercely, savagely, insolently:aspere et ferociter et libere dicta,
Cic. Planc. 13, 33:increpare,
Plaut. Am. 1, 1, 58:dictae sententiae,
Liv. 2, 55, 11.— Comp.:paulo ferocius (exagitatus),
Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.— Sup.:obloqui,
Curt. 10, 2 fin. -
69 folliculus
I.Lit.A.In gen.:B.folliculis frumentum vehere,
Liv. 9, 13, 9:quidam judicatus est parentem occidisse: ei statim... os obvolutum est folliculo et praeligatum,
Cic. Inv. 2, 50, 149.—Of a matricide:statim folliculo lupino os obvolutum est,
Auct. Her. 1, 13, 23.—Esp. (cf. follis, I. B.), a ball to play with, inflated with air; a wind-ball (cf.:II.pila, globus, sphaera): post bella civilia ad pilam, folliculumque transiit,
Suet. Aug. 83.—Transf.A.In gen., a husk, pod, shell, skin, follicle:B.latentem frugem ruptis velamentis suis, quae folliculos agricolae vocant, adaperire,
Sen. Q. N. 5, 18, 3:gluma est grani folliculus,
Varr. R. R. 1, 48, 1:cum spica se exserit folliculo,
Sen. Ep. 124, 11. —So of fruits, Varr. R. R. 1, 48, 1; Col. 2, 8, 5; Plin. 24, 8, 33, § 49; 24, 9, 40, § 65:folliculus animalium,
id. 30, 12, 37, § 111: muliebris, i. q. vulva, acc. to Serv. Verg. G. 3, 136.— Poet., the shell of an egg:teretes (cicadarum),
Lucr. 5, 803; and of the human body, as the husk or shell of the soul: ego, si qui sum et quo folliculo sum indutus, queo, Lucil. ap. Non. 110, 27.—Esp., as med. t. t. (late Lat.).1.A sac:2.ventris,
Cael. Aur. Acut. 3, 17, 154.—The bladder, Cael. Aur. Tard. 4, 3, 24.—3.The scrotum, Cael. Aur. Acut. 3, 17, 165; id. Tard. 3, 8, 106;called in full, folliculum genitale,
id. ib. 3, 8, 104. -
70 glaeba
I.Prop., a small piece or lump of earth, a clod (cf. gramen, herba, faenum, caespes):II.ingens,
Lucr. 6, 553:glaebis terrarum saepe friatis,
id. 1, 887:fecundae,
id. 1, 212; so Verg. G. 1, 94; Hor. C. 3, 6, 39:si glaebis aut saxis aut fustibus aliquem de fundo praecipitem egeris... non esse arma cespites neque glaebas, etc.,
Cic. Caecin. 21, 60:omnes, qui ullam agri glaebam possiderent,
id. Verr. 2, 3, 11, § 28; so,nec ulli glaeba ulla agri assignaretur,
Liv. 4, 11; cf.also: non adimi cuiquam glaebam,
Cic. Agr. 3, 1, 3:nam priusquam in os injecta glaeba est, locus ille, ubi crematum est corpus, nihil habet religionis,
id. Leg. 2, 22, 57; cf. Varr. L. L. 5, 4, 9, § 23;and Fest. s. v. praecidanea, p. 223: ex fundo glaeba sumebatur,
Gai. Inst. 4, 17:ornare glaebam virentem,
i. e. an altar built of turf, Juv. 12, 85; v. also glaebula.—Transf.A.Land, soil:B.terra antiqua potens armis atque ubere glaebae,
Verg. A. 1, 531:glebae felices,
App. M. p. 102, 7.—Of other things, a piece, lump, mass:C.sevi ac picis glaebae,
Caes. B. G. 7, 25; so,turis,
Lucr. 3, 328; Stat. Th. 6, 60:marmoris,
Plin. 36, 6, 8, § 50:salis,
id. 31, 7, 39, z 73:sulphuris,
id. 35, 15, 50, § 175:lactis,
Nemes. Ecl. 3 fin. —(Late Lat.), = pensio or canon praedio incumbens, a tax imposed upon the land of senators, Cod. Th. 6, 2, 10; ib. 12, 1, 138; Symm. Ep. 4, 61. -
71 globatim
glŏbātim, adv. [globus], in clusters, bands, troops (late Lat.):per vicina digressi praedones,
Amm. 27, 9. -
72 globosus
glŏbōsus, a, um, adj. [globus], round as a ball, spherical, globose (class.): (mundum) globosum est fabricatus, quod sphairoeides Graeci vocant, Cic. Univ. 6; cf.:stellae globosae et rotundae,
id. Rep. 6, 15:mundus,
id. N. D. 2, 45, 116; cf.:forma (mundi),
id. ib. 2, 19, 49:terra,
id. ib. 2, 39, 98: saxum, Pac. ap. Auct. Her. 2, 23, 36; Liv. 38, 29, 4. -
73 ignavus
ignāvus, a, um, adj. [in-gnavus, navus], inactive, lazy, slothful, idle, sluggish, listless, without spirit, cowardly, dastardly (syn.: iners, socors; opp.: strenuus, alacer, fortis).I.Lit., of living beings (freq. and class.):(β).homines,
Plaut. Rud. 3, 5, 49:si non fecero Ei male aliquo pacto, me esse dicito ignavissimum,
id. Bacch. 3, 6, 27:quid ergo ille ignavissumus mi latitabat?
id. Trin. 4, 2, 82; 1, 2, 128; id. Poen. 4, 2, 24:homo inertior, ignavior, magis vir inter mulieres proferri non potest,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:ignavus miles ac timidus,
id. Tusc. 2, 23, 54; cf.:compertum habeo, milites neque ex ignavo strenuum neque fortem ex timido exercitum oratione imperatoris fieri,
Sall. C. 58, 1:feroces et inquieti inter socios, ignavi et imbelles inter hostes,
Liv. 26, 2, 11:ignavissimus ac fugacissimus hostis,
id. 5, 28, 8:ignavissimi homines (opp.: fortissimi viri),
Sall. C. 12 fin.:canis Ignavus adversum lupos,
Hor. Epod. 6, 2:(apes) Ignavaeque fame et contracto frigore pigrae,
Verg. G. 4, 259:ignavum, fucos, pecus a praesepibus arcent,
id. A. 1, 435:genus ignavum quod lecto gaudet,
Juv. 7, 105.— Subst.:cedentibus ignavis et imbecillis,
Cic. Rep. 1, 32:in bello poena ignavis ab imperatoribus constituitur,
id. Caecin. 16, 46:in victoria vel ignavis gloriari licet, adversae res etiam bonos detractant,
Sall. J. 53 fin.; cf.:gloriam, honorem, imperium bonus ignavus aeque sibi exoptant,
id. C. 11, 2:favimus ignavo,
Ov. Am. 3, 2, 73.—With gen.:II.legiones operum et laboris ignavae,
Tac. A. 11, 18; cf.:possis ignavus haberi et subiti casus improvidus, si, etc.,
Juv. 3, 272.Transf.A.Of inanim. and abstr. things (mostly poet. and in post-Aug. prose):B.quae vitia non sunt senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae senectutis,
Cic. de Sen. 11, 36:nemora,
i. e. unfruitful, Verg. G. 2, 208:globus,
i. e. immovable, Plin. 2, 8, 6, § 33; cf.gravitas,
Ov. M. 2, 821:stagna jacentis aquae,
Luc. 5, 442:ignavo stupuerunt verba palato,
i. e. speechless, Ov. Am. 2, 6, 47:mora,
id. A. A. 1, 186:anni,
spent in idleness, id. Am. 1, 15, 1; cf.otia,
id. Tr. 1, 7, 25:septima lux,
i. e. the Jewish Sabbath, Juv. 14, 106: ignavum conferunt stipendium, only money, not soldiers, arms, etc., Vell. 2, 39, 1:sucus meconium vocatur, multum opio ignavior,
weaker, less efficacious, Plin. 20, 18, 76, § 202: quorundam flos tantum jucundus, reliquae partes ignavae, ut violae ac rosae, without smell, id. 21, 7, 18, § 37:cornicula ante oculos ignava,
i. e. of no use, id. 11, 28, 34, § 100:ignavum est rediturae parcere vitae,
Luc. 1, 492.—Of things that produce inactivity or indolence, that renders slothful or inactive: nec nos impediet illa ignava ratio, quae dicitur: appellatur enim quidam a philosophis argos logos, cui si pareamus, nihil omnino agamus in vita. Sic enim interrogant:(α).Si fatum tibi est, etc.... Recte genus hoc interrogationis ignavum et iners nominatum est, quod eadem ratione omnis e vita tolletur actio,
relaxing, Cic. Fat. 12, 28 sq.:frigus,
Ov. M. 2, 763:aestus,
id. ib. 7, 529:dolor,
Plin. 11, 18, 20, § 64.—Hence, adv. in two forms, ignāvē and ignā-vĭter.Ignave, sluggishly, slothfully, without spirit:(β).ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave, ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55:dicere multa,
flatly, tamely, Hor. Ep. 2, 1, 67.—Ignaviter, lazily, sluggishly, tardily: ignaviter quaerere, Lucil. ap. Non. 513, 14; Quadrig. ap. Prisc. p. 1010 P.; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2.—b.Comp.:carpere ignavius herbas,
Verg. G. 3, 465. -
74 invado
in-vādo, vāsi, vāsum (invasse, Lucil. Sat. 2, 4), 3, v. n. and a., to go, come, or get into, to enter upon.I.Lit.:B.ignis quocumque invasit, cuncta disturbat ac dissipat,
Cic. N. D. 2, 15, 41:consul exercitusque Romanus sine certamine urbem invasere,
Liv. 10, 10, 4; 24, 33 al.:forum,
Tac. H. 1, 33:oppidum,
Front. Strat. 3, 10, 2.—Transf.1.To get into, fall into: ut profugiens hostem, inimici invadam manus, Att. ap. Non. 234, 1.—2. 3.To enter upon, set foot upon:4.tuque invade viam,
Verg. A. 6, 260:lutum minis frigidum,
App. M. 9, p. 232, 11. —To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade (syn. oppugno); constr with in and acc., or simple acc.(α).With in and acc. (so nearly always in Cic.; cf. II. B. g infra):(β).in oppidum antiquum et vetus,
Plaut. Bacch. 4, 4, 60:in transversa latera invaserant cohortes,
Liv. 27, 42:globus juvenum in ipsum consulem invadit,
id. 2, 47:in collum (mulieris) invasit,
fell upon her neck, Cic. Phil. 2, 31, 77:alicujus pectus amplexibus,
to embrace, Petr. 91:aliquem basiolis,
id. 85;with osculari,
id. 74:in Galliam,
Cic. Phil. 11, 2:si in eas (urbes) vi cum exercitu invasisses,
id. Verr. 2, 1, 20:cum ferro in aliquem,
id. Caecin. 9, 25.— Impers.:in oculos invadi nunc est optimum,
Plaut. As. 5, 2, 58.—With simple acc.:5.aciem hastati invadunt,
Liv. 9, 35:stationem hostium,
id. 37, 20:validissimas Pompeii copias,
Nep. Dat. 6, 7:vicinos portus,
Verg. A. 3, 382:urbem,
id. ib. 2, 265:jam tandem invasit medios,
id. ib. 12, 497:eam (Europam),
Nep. Them. 2:regem,
Val. Max. 3, 2, 3:in lecto cubantem,
Nep. Dion, 9, 4:greges,
Ov. F. 2, 210:madida cum veste gravatum,
Verg. A. 6, 361:ventus invasit nubem,
Lucr. 6, 174:canes appropinquantem invadunt,
Col. 7, 12, 7:castra,
Liv. 10, 35; cf.:quem semel invasit senectus,
Col. 2, 1, 4.— Pass.:sperans, mox effusos hostes invadi posse,
Sall. J. 87 fin. — Pass. impers.:signo dato, undique simul ex insidiis invaditur,
Sall. J. 113.—To rush into, enter hurriedly into a struggle, fight, etc. ( poet.):6.Martem,
Verg. A. 12, 712:proelia,
Mart. 9, 57, 6:certamina,
Sil. 17, 473:bella,
id. 9, 12:pugnam,
id. 12, 199 al.; cf.: in pugnas, Lucil. ap. Non. p. 323, 32; and:aut pugnam aut aliquid jam dudum invadere magnum mens agitat mihi,
to attempt, enter hurriedly upon, Verg. A. 9, 186. —To make an attack on, seize, grasp:II.Jubae barbam,
Suet. Caes. 71:cibum avidius,
Aur. Vict. Epit. 20, 9:pallium,
Petr. 5, 15:capillos,
Prop. 3, 8 (4, 7), 5:virgineos artus,
Ov. M. 11, 200; cf. Suet. Ner. 29. —Trop.A. (α).With in and acc.:(β).in multas pecunias,
Cic. Phil. 2, 16:in quod ipsa invaderet,
id. N. D. 2, 49, 124:in fortunas alicujus,
id. Phil. 2, 26, 65; id. Rosc. Am. 5:in praedia alicujus,
id. ib. 8:in nomen Marii,
id. Phil. 1, 1:in arcem illius causae,
id. Fam. 1, 9, 8. —With simple acc.:B.dictaturam,
Suet. Caes. 9:consulatum,
id. Aug. 26:rempublicam,
Just. 5, 8, 12:imperium,
Sall. J. 38.—To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall a person or thing; with simple acc., or in and acc., or dat.(α).With simple acc.:(β).cum gravis morbus invasit,
Plaut. As. 1, 1, 40:ne reliquos populares metus invaderet,
Sall. J. 35 fin.:cupido Marium,
id. ib. 89, 6; id. C. 31, 1 al.:tantus repente terror invasit, ut,
Caes. B. C. 1, 14.—With in and acc.:(γ).dolor in oculos,
Lucr. 6, 659:pestis in vitam invasit,
Cic. Off. 3, 7:in philosophiam,
id. Tusc. 2, 1, 4:in nomen Marii,
id. Phil. 1, 2, 5:vis avaritiae in animos eorum invasit,
Sall. J. 32, 4:vis morbi in corpus meum,
Liv. 28, 29; cf.:lassitudine invaserunt misero (mihi) in genua flemina,
Plaut. Ep. 5, 2, 5. [p. 993] —Rarely with dat.:(δ).furor invaserat improbis,
Cic. Fam. 16, 12, 2; Gell. 19, 4. —Absol.:C.ubi pro continentiā et aequitate lubido atque superbia invasere,
Sall. C. 2, 5:ubi contagio quasi pestilentia invasit,
id. ib. 10, 6:cum potentiā avaritia sine modo... invasere,
id. J. 41, 9.—To assail with words, accost ( poet.):continuo invadit,
Verg. A. 4, 265:Agrippa consules anni prioris invasit, cur silerent,
Tac. A. 6, 4:Vinnium Laco minaciter invasit,
id. H. 1, 33.—Hence, invāsus, a, um, P. a., ingrafted:comae, i. e. rami,
Pall. Insit. 120. -
75 luceo
lūcĕo, xi, 2, v. n. [Sanscr. ruk, to be bright; Gr. luchnos, leukos, amphilukê; Lat. lux, lumen, lucidus, luna; O. H.-Germ. liŏht; Germ. Licht; cf. also illustris], to be light or clear, to shine, beam, glitter (syn.: splendeo, fulgeo).I.Lit.: (lumen) Nihilo minus ipsi lucet, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 389 Vahl.): tum candida lumina lucent, id. ap. Fest. p. 228 and 229 Müll. (Ann. v. 157 Vahl.):2.(stella) luce lucebat aliena,
Cic. Rep. 4, 16, 16:dum meus assiduo luceat igne focus,
Tib. 1, 1, 6:lucet igne rogus,
Ov. H. 11, 104:rara per occultos lucebat semita calles,
Verg. A. 9, 383:lucet via longo Ordine flammarum,
id. ib. 11, 143; cf. Prop. 2, 14 (3, 6), 17:interior caeli qua semita lucet,
Stat. Th. 9, 641:(luminaria) lucent in firmamento caeli,
Vulg. Gen. 1, 15:niveo lucet in ore rubor,
Ov. Am. 3, 3, 6:lucent oculi,
id. M. 1, 239; Val. Fl. 6, 492:cinis in multam noctem pertinaciter luxit,
Suet. Tib. 74:virgatis lucent sagulis (sc. Galli),
glitter, Verg. A. 8, 660:taedā lucebis in illa,
i. e. shall burn, Juv. 1, 155:non amplius erit sol ad lucendum,
Vulg. Isa. 60, 19.—In the part. pres.:e rosea sol alte lampade lucens,
Lucr. 5, 610; so,globus lunae,
Verg. A. 6, 725:faces,
Ov. F. 3, 270:sedebat In solio Phoebus claris lucente smaragdis,
id. M. 2, 24:lucerna lucens in caliginoso loco,
Vulg. 2 Pet. 1, 19.— Poet., with acc.:huic lucebis novae nuptae facem,
will light her home with a torch, Plaut. Cas. 1, 30: tute tibi puer es;lautus luces cereum,
id. Curc. 1, 1, 9.—Of the day, daylight, etc., to appear, dawn, become light:(β).an umquam lucebit in orbe ille dies,
Sil. 16, 91:lucente jam die,
Amm. 21, 15, 2.—Esp., impers.: lucet, lucebat, etc., it is (was) light, it is (was) day, it is dawning:B.priusquam lucet, adsunt,
Plaut. Mil. 3, 1, 115:si lucet lucet: lucet autem, lucet igitur,
Cic. Ac. 2, 30, 96:si judicatum erit meridie non lucere,
id. Att. 1, 1, 1:nondum lucebat,
id. Rosc. Am. 34, 97:nec satis lucebat: cum autem luceret, etc.,
id. Att. 16, 13, a, 1:ubi lucere coepisset,
id. Div. 1, 23, 47: expergiscere: lucet hoc, it is light, it is day there (in the sky), Plaut. Mil. 2, 2, 63:hoc... luce lucebit,
id. Curc. 1, 3, 26. —Transf., to shine or show through, to be discernible, visible ( poet.):II.si qua Arabio lucet bombyce puella,
Prop. 2, 2, 25 (2, 3, 15):femineum lucet sic per bombycina corpus,
Mart. 8, 68, 7:vitalia lucent,
are uncovered, Stat. Th. 8, 525.—Trop., to shine forth, to be conspicuous, apparent, clear, evident:nunc imperii nostri splendor illis gentibus lucet,
Cic. Imp. Pomp. 14, 41:mea officia et studia, quae parum antea luxerunt,
id. Att. 3, 15, 4:cum res ipsa tot, tam claris argumentis luceat,
id. Mil. 23, 61:virtus lucet in tenebris,
id. Sest. 28, 60:tota oratio lucet,
Quint. 8, 5, 29; 9, 1, 19.—Hence, lūcens, entis, P. a., shining, bright, conspicuous: lucentior usus, Mall. Theod. de Metr. 9, 7. -
76 planus
1.plānus, a, um, adj. [for placnus; root plac-; Gr. plakous; cf. 2. plaga, planca], even, level, flat, plane (class.; cf. aequor).I.Lit.:B.facilis et plana via,
Plaut. Trin. 3, 2, 19: cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis circulus aut orbis, Cic. N. D. 2, 18, 47:planum et aequabile corpus universitatis,
id. Univ. 5:planus et aequus locus,
id. Caecin. 17, 50:litus,
Caes. B. G. 4, 23:carina,
id. ib. 3, 13:pisces,
flat-fish, Plin. 9, 20, 37, § 73:aedificia, quae plano pede instituuntur,
on level ground, Vitr. 6, 11:postquam jacuit planum mare,
Juv. 12, 62:planā faciem contundere palmā,
flat, id. 13, 128.— Comp.:aditus planior,
Liv. 34, 29.— Sup.:planissimus locus,
Cic. Agr. 2, 35, 96. —Subst.: plānum, i, n., level ground, a plain:II.aciem in planum deducit,
Sall. J. 49, 6:per planum ire,
Ov. A. A. 2, 243:cadere in plano,
id. Tr. 3, 4, 17:in planum deferre aliquid,
Sen. Tranq. 10, 6:castra in plano erant,
Flor. 4, 12, 59:de plano,
on level ground, Dig. 13, 6, 5; Aus. Grat. Act. 21:ad planiora,
Vulg. Judic. 1, 34.—In partic., jurid. t. t.: e plano or de plano, on level ground, below, not on the bench, i. e. out of court, extrajudicially:aut e plano aut e quaesitoris tribunali,
Suet. Tib. 33:custodiae non solum pro tribunali, sed et de plano audiri possunt,
Dig. 48, 18, 18; ib. 37, 1, 3.—Trop.A.Lowly, inconsiderable, humble (post-Aug.):B.haec magnanimitas melius in tribunali, quam in plano conspicitur,
shows better in one of high than of low station, Sen. Clem. 1, 5, 3:fortunam suam in planum deferre,
id. Tranq. 10, 6: de plano, without difficulty, easily ( poet.):hoc tibi de plano possum promittere,
Lucr. 1, 411.—Plain, clear, distinct, intelligible (class.):C.satin' haec sunt tibi plana et certa!
Plaut. Pers. 2, 2, 1:narrationes,
Cic. Top. 26, 97:conjectatio,
Plin. 2, 7, 5, § 22:pol planum id quidem est,
it is plain, clear, evident, Plaut. Capt. 3, 4, 32: planum facere, to make plain, clear, or intelligible, to set forth, Cic. Verr. 1, 18, 56; 2, 1, 10, § 27; 2, 1, 20, § 52;2, 5, 64, § 165: planum facere multis testibus,
id. ib. 1, 14, 40:planum facere atque probare,
Lucr. 2, 932.—Easy, free from danger:1.illam viam vitae, quam ante praecipitem et lubricam esse ducebat, huic planae et stabili praeponendam esse,
Cic. Flac. 42, 105.—Hence, adv.: plānē, plainly, evenly; trop., simply, clearly, distinctly, intelligibly.Lit. (class.):B.videre,
Plaut. Trin. 4, 3, 64:scribere,
id. As. 4, 1, 10:scire,
id. Truc. 2, 6, 9:plane loqui,
Plaut. Am. 2, 1, 30:plane et dilucide loqui,
Cic. de Or. 1, 32:plane et perspicue expedire aliquid,
id. Fin. 3, 5, 19:plane et Latine loqui,
to speak plainly, right out, without circumlocution, id. Phil. 7, 6, 17.— Comp.:quo pacto excludi potis est planius, quam, etc.,
Plaut. Truc. 2, 8, 5:planius dicere (opp. dicere obscurius),
Cic. de Or. 2, 80, 329:planius atque apertius dicere,
id. Rosc. Com. 14, 43:quid, hoc planius egissem, si, etc.,
id. Verr. 2, 1, 10, § 27:ostendere,
Plin. 18, 28, 68, § 273.— Sup.:apertissime planissimeque explicare,
Cic. Verr. 2, 2, 64, § 156.—Transf., wholly, entirely, completely, quite (class.), Plaut. Ep. 3, 4, 55:2. 3.perdidisti mulierem,
id. Ps. 4, 7, 115:illam plane amo,
id. Capt. 3, 4, 6:carere sensu communi,
Hor. S. 1, 3, 66:quod reliquos coheredes convenisti, plane bene,
you have acted quite right, Cic. Att. 13, 6, 2:illud plane moleste tuli, quod, etc.,
id. Fam. 3, 10, 11:non plane par,
Auct. Her. 4, 20, 28:ex rebus penitus perspectis, planeque cognitis,
Cic. de Or. 1, 23, 108:propemodum, vel plane potius,
id. Brut. 97, 332:explicari mihi tuum consilium plane volo, ut penitus intellegam,
thoroughly, id. Att. 8, 12, 1:planissime perii,
Plaut. Truc. 2, 6, 67:plane perfecteque eruditus,
Cic. Brut. 81, 282:plane atque omnino rem defuisse,
id. ib. 59, 214:plane cum,
particularly as, Inscr. Grut. 208; cf.:et plane quid rectum esset diutius cogitare malui,
Cic. Att. 8, 12, 3.—In partic., in affirmative answers, certainly, to be sure, exactly so (anteclass.): ego et domi privatus sum et perii. Ge. Plane istuc est, Plaut. Truc. 2, 7, 57; id. Ps. 4, 7, 73: De. Etiam argentum est ultro objectum, ut sit, qui vivat, dum aliud aliquid flagitii conficiat Ge. Planissume, Ter. Phorm. 5, 2, 4.—4. 2. -
77 populosus
pŏpŭlōsus, a, um, adj. [1. populus], abounding in people, populous, numerous (post-class.):gens populosa,
App. Flor. p. 342:familia,
id. M. 5, p. 162:Briareus populoso corpore,
Sid. Carm. 15, 27.— Comp.: populosior globus, Veg.Mil. 3, 19 fin.—Sup.:insula populosissima,
Sol. 52. -
78 solidum
sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. holos, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).I.Lit.: individua et solida corpora (sc. atomoi), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98:B.terra solida et globosa,
id. N. D. 2, 39, 137:columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),
id. Div. 1, 24, 48; cf.cornua (opp. cava),
Plin. 11, 37, 45, § 127:lapides,
Sen. Q. N. 3, 25, 6:corpus,
Ter. Eun. 2, 3, 27:paries vel solidus vel fornicatus,
Cic. Top. 4, 22:sphaera solida atque plena,
id. Rep. 1, 14, 22; cf.:crateres auro solidi,
Verg. A. 2, 765:ex solido elephanto,
id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552:aera,
id. ib. 9, 809:telum solidum nodis,
id. ib. 11, 553:vasa auro solida,
Tac. A. 2, 33; 13, 10:solidum ex auro signum,
Just. 39, 2, 5:nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,
Ov. F. 6, 404; so,ripa,
id. ib. 14, 49:sedes (opp. aër),
id. ib. 2, 147:navis ad ferendum incursum maris solida,
Sen. Ep. 76, 13:sit solidum quodcumque subest,
Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. — Comp.:solidior caseus factus,
Col. 7, 8, 4. — Sup.:solidissima materiaï corpora (opp. mollia),
Lucr. 1, 565; 1, 951:tellus,
Ov. M. 15, 262.— Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity:cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,
Cic. N. D. 2, 18, 47:nihil tangi potest, quod careat solido,
id. Univ 4, 11; cf.:quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,
id. N. D. 1, 27, 75:inane abscindere soldo,
Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78:fossa fit ad solidum,
to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821:finditur in solidum cuneis via,
into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231:neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,
Tac. A. 4, 62:solido procedebat elephas in pontem,
on solid ground, Liv. 44, 5.—Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus):1.usurā, nec eā solidā, contentus est,
Cic. Att. 6, 1, 3:militia semestri solidum stipendium accipere,
Liv. 5, 4:solida taurorum viscera,
Verg. A. 6, 253:ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,
Plin. 8, 14, 14, § 36:quibus solida ungula,
id. 10, 63, 83, § 173:motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,
Just. 30, 4, 3:ut decies solidum exsorberet,
i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.:partem solido demere de die,
Hor. C. 1, 1, 20:annus,
Liv. 1, 19:hora,
Juv. 11, 205:parum solidum consulatum explere,
incomplete, Liv. 4, 8 fin.:vos, quibus...solidae suo stant robore vires,
Verg. A. 2, 639.—As substt.In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum:2.ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,
Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—II.Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis;A.opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,
Plaut. Merc. 2, 3, 44; so,fides,
Tac. H. 2, 7:solida et robusta et assidua frequentia,
Cic. Planc. 8, 21:solida atque robusta eloquentia,
Quint. 10, 1, 2:solida ac virilis ingenii vis,
id. 2, 5, 23:est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,
Cic. Tusc. 3, 2, 3:judicia solida et expressa,
id. Planc. 12, 29:justitiae effigies,
id. Off. 3, 17, 69:quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,
id. Fin. 1, 18, 61:suavitas austera et solida,
id. de Or. 3, 26, 103:solida veraque laus,
id. Sest. 43, 93; cf.:solida laus ac vera dignitas,
id. Vatin. 3, 8:gloria (with vera),
id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14:nulla utilitas (with puerilis delectatio),
Cic. Fin. 1, 21, 72:salus,
Plaut. Bacch. 2, 2, 10:gratia,
id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576:beneficium,
Ter. Eun. 5, 2, 32:gaudium,
id. And. 4, 1, 24:libertas,
Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9:fides,
id. H. 2, 79:mens,
firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4:solidum opus doctrinae,
Val. Max. 4, 1, ext. 1:in solidiore aliquo scripti genere,
Sen. Contr. 1, 8, 16:gravior solidiorque sententia,
Gell. 11, 13, 8:virtus,
Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5:vinum,
Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.:quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,
Cic. Pis. 25, 60:multos in solido rursus Fortuna locavit,
in safety, Verg. A. 11, 427; cf.:praesentia bona nondum tota in solido sunt,
Sen. Ben. 3, 4, 2:nostra gloria, cum sit ex solido,
Curt. 9, 2, 14:ut salus ejus locetur in solido,
Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly:B.dinoscere cautus Quid solidum crepet,
Pers. 5, 25:Venus irata solidum,
App. M. 5, p. 171, 24.—sŏlĭdē (not in Cic.).1.(Acc. to I.) Densely, closely, solidly:2.solide et crassis viminibus contexta cista,
Col. 12, 56, 2:solide natus est,
i. e. without a hollow place, without wind in one's inside, Petr. 47, 4.— Comp.:concreta aqua,
Gell. 19, 5, 5.— -
79 solidus
sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. holos, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).I.Lit.: individua et solida corpora (sc. atomoi), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98:B.terra solida et globosa,
id. N. D. 2, 39, 137:columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),
id. Div. 1, 24, 48; cf.cornua (opp. cava),
Plin. 11, 37, 45, § 127:lapides,
Sen. Q. N. 3, 25, 6:corpus,
Ter. Eun. 2, 3, 27:paries vel solidus vel fornicatus,
Cic. Top. 4, 22:sphaera solida atque plena,
id. Rep. 1, 14, 22; cf.:crateres auro solidi,
Verg. A. 2, 765:ex solido elephanto,
id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552:aera,
id. ib. 9, 809:telum solidum nodis,
id. ib. 11, 553:vasa auro solida,
Tac. A. 2, 33; 13, 10:solidum ex auro signum,
Just. 39, 2, 5:nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,
Ov. F. 6, 404; so,ripa,
id. ib. 14, 49:sedes (opp. aër),
id. ib. 2, 147:navis ad ferendum incursum maris solida,
Sen. Ep. 76, 13:sit solidum quodcumque subest,
Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. — Comp.:solidior caseus factus,
Col. 7, 8, 4. — Sup.:solidissima materiaï corpora (opp. mollia),
Lucr. 1, 565; 1, 951:tellus,
Ov. M. 15, 262.— Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity:cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,
Cic. N. D. 2, 18, 47:nihil tangi potest, quod careat solido,
id. Univ 4, 11; cf.:quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,
id. N. D. 1, 27, 75:inane abscindere soldo,
Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78:fossa fit ad solidum,
to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821:finditur in solidum cuneis via,
into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231:neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,
Tac. A. 4, 62:solido procedebat elephas in pontem,
on solid ground, Liv. 44, 5.—Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus):1.usurā, nec eā solidā, contentus est,
Cic. Att. 6, 1, 3:militia semestri solidum stipendium accipere,
Liv. 5, 4:solida taurorum viscera,
Verg. A. 6, 253:ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,
Plin. 8, 14, 14, § 36:quibus solida ungula,
id. 10, 63, 83, § 173:motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,
Just. 30, 4, 3:ut decies solidum exsorberet,
i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.:partem solido demere de die,
Hor. C. 1, 1, 20:annus,
Liv. 1, 19:hora,
Juv. 11, 205:parum solidum consulatum explere,
incomplete, Liv. 4, 8 fin.:vos, quibus...solidae suo stant robore vires,
Verg. A. 2, 639.—As substt.In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum:2.ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,
Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—II.Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis;A.opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,
Plaut. Merc. 2, 3, 44; so,fides,
Tac. H. 2, 7:solida et robusta et assidua frequentia,
Cic. Planc. 8, 21:solida atque robusta eloquentia,
Quint. 10, 1, 2:solida ac virilis ingenii vis,
id. 2, 5, 23:est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,
Cic. Tusc. 3, 2, 3:judicia solida et expressa,
id. Planc. 12, 29:justitiae effigies,
id. Off. 3, 17, 69:quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,
id. Fin. 1, 18, 61:suavitas austera et solida,
id. de Or. 3, 26, 103:solida veraque laus,
id. Sest. 43, 93; cf.:solida laus ac vera dignitas,
id. Vatin. 3, 8:gloria (with vera),
id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14:nulla utilitas (with puerilis delectatio),
Cic. Fin. 1, 21, 72:salus,
Plaut. Bacch. 2, 2, 10:gratia,
id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576:beneficium,
Ter. Eun. 5, 2, 32:gaudium,
id. And. 4, 1, 24:libertas,
Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9:fides,
id. H. 2, 79:mens,
firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4:solidum opus doctrinae,
Val. Max. 4, 1, ext. 1:in solidiore aliquo scripti genere,
Sen. Contr. 1, 8, 16:gravior solidiorque sententia,
Gell. 11, 13, 8:virtus,
Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5:vinum,
Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.:quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,
Cic. Pis. 25, 60:multos in solido rursus Fortuna locavit,
in safety, Verg. A. 11, 427; cf.:praesentia bona nondum tota in solido sunt,
Sen. Ben. 3, 4, 2:nostra gloria, cum sit ex solido,
Curt. 9, 2, 14:ut salus ejus locetur in solido,
Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly:B.dinoscere cautus Quid solidum crepet,
Pers. 5, 25:Venus irata solidum,
App. M. 5, p. 171, 24.—sŏlĭdē (not in Cic.).1.(Acc. to I.) Densely, closely, solidly:2.solide et crassis viminibus contexta cista,
Col. 12, 56, 2:solide natus est,
i. e. without a hollow place, without wind in one's inside, Petr. 47, 4.— Comp.:concreta aqua,
Gell. 19, 5, 5.— -
80 sphaera
sphaera (post-class. sphēra; once sphĕra, Prud. Apoth. 278), ae, f., = sphaira, a ball, globe, sphere (pure Lat. globus, Cic. N. D. 2, 18, 47).I.In gen.:II.sphaeras pugnum altas facito,
Cato, R. R. 82; Cic. Fat. 8, 15:habent suam sphaeram stellae inerrantes,
id. N. D. 2, 21, 55.—In partic.A.A globe or sphere made to represent the heavenly bodies, Cic. Rep. 1, 14, 21 sq.; 1, 17, 28; id. Tusc. 1, 25, 63; 5, 23, 64; id. N. D. 2, 35, 88; id. de Or. 3, 40, 162.—B.A globe, one of the great bodies of the universe, Macr. Somn. Scip. 2, 4, 8; Mart. Cap. 7, § 741.—C.A ball for playing with (syn. follis), Cael. Aur. Tard. 3, 6, 88; 5, 11, 134; Amm. 21, 14, 1;in the hand of a statue,
id. 25, 10, 2.
См. также в других словарях:
Globus — Globus … Deutsch Wörterbuch
Globus — is Latin for sphere . It can refer to:* Globus (company), a Swiss department store chain * Globus (weekly), a newspaper published in Croatia * Globus (music), a band with a cinematic orchestral style * Globus Alliance, an engineering association… … Wikipedia
Globus II — is a radar station located at coord |70.3671|N|31.1271|E| in Vardø, Norway, near the Russian border. [ [http://www.fas.org/spp/military/program/track/globusII.pdf Globus II/Have Stare Sourcebook] ] Purpose and useThe site is administrated by the… … Wikipedia
Globus — (Краков,Польша) Категория отеля: Адрес: Dietla 91, Старе Място, 31 031 Краков, Польша … Каталог отелей
Globus — »die Erdkugel (auch: die scheinbare Himmelskugel) in geographischer (astronomischer) Darstellung ihrer Oberfläche«: Das Wort wurde im 15. Jh. – 1492 stellte Martin Behaim in Nürnberg den ersten Globus her – aus lat. globus »Kugel; Ball; Klumpen«… … Das Herkunftswörterbuch
Globus — (Прага,Чехия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Gregorova 2115/10, Прага, 148 00, Чехия … Каталог отелей
Globus — (o globuscom) es una editorial española centralizada en la publicación de revistas mensuales de gadgets y nuevas tecnologías, decoración, bricolage, bienestar y revistas femeninas. Recientemente su rama de revistas de videojuegos cerró… … Wikipedia Español
Globus — Sm erw. fach. (15. Jh.) Entlehnung. Mit Bedeutungsspezialisierung zu l. globus Kugel, Klumpen , zuerst bei M. Behaim. Adjektiv: global. Ebenso nndl. globe, ne. globe, nfrz. globe, nschw. glob, nnorw. globus; Konglomerat. ✎ DF 1 (1913), 248.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
globus — glóbus m DEFINICIJA 1. geogr. zemaljska kugla 2. model Zemlje u obliku kugle, na kojem su ucrtani polovi, kontinenti, oceani i mora (unutar meridijana i paralela) 3. (Globus) ilustrirani tjednik, izlazio u Zagrebu 1954 1963. i ponovno od 1990.… … Hrvatski jezični portal
GLOBUS — vox militaris, quales etiam, frons, subsidia, cuneus, orbis, forsices, serra, alea, turres, A. Gell. l. 10. c. 9. iuxta Veget. l. 3. c. 19. a sua acie separatus, vago superventu incursat inimicos: figurâ globosâ ac rotundâ fuisse videtur, Iac.… … Hofmann J. Lexicon universale
Globus — (lat.), 1) runder Körper, Kugel; 2) künstlich gefertigte Kugel mit angemessenem Apparat, auf der entweder, als Himmelskugel (G. coelestis) die vornehmsten Fixsterne, nach ihren Abtheilungen in Sternbilder, u. zwar auf der Außenseite der Kugel, od … Pierer's Universal-Lexikon