Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

invade

  • 1 īn-ferō

        īn-ferō intulī, inlātus    (ill-), īnferre, to bring in, introduce, bring to, carry in: nihil pati vini inferri, be imported, Cs.: peregrinos pecunia mores Intulit, introduced, Iu.: pedem, make an entrance: huc pedem, H.: gressūs, V.: illum in equum, set upon, Cs.: Scipio lecticulā in aciem inlatus, L.: deos Latio, V.: rates arvis, V.: Ignem gentibus, H.: scalas ad moenia, set against, L.—To bring for burial, bury, inter: alienum.—To bring against, direct, wage, throw upon: hostibus inlatus, Ta.: se stupentibus Romanis, L.: an manu stipata Inferar? V.—Freq. in phrases, with signa, arma, bellum, gradum, or pedem, to make an attack: conversa signa in hostīs inferre, wheel about and attack, Cs.: trepidantibus inferunt signa Romani, L.: signa patriae urbi: signa inferri iubet, N.: arma in Italiam, invade, N.: pedem, advance, L.: bellum, make war upon: bellum inferre... inlatum defendere, invade... repel invasion, Cs.: bellum contra patriam: arma, begin hostilities, L.—With se, to betake oneself, repair, go into, enter, present oneself: se ipse inferebat: Talis se infert, marches, V.: hostem regi se, V.: mediam se matribus, V.: se in periculum capitis, expose oneself: se in mediam contionem, L.—Of fire, to throw upon, apply, set: aggeri ignem, Cs.: tectis et templis ignīs inferre conati sunt.—To offer, sacrifice, render: Anchisae honores, V.—In an account, to give in, enter: sumptum civibus: rationes falsas.—Fig., to bring forward, adduce, introduce, produce, make, excite, occasion, cause, inflict: iniuriam, Cs.: in re severā sermonem: mentionem, mention, L.: alius aliā causā inlatā, alleging various pretexts, Cs.: iniuriis in socios inferendis: periculum civibus: sibi dedecus, O.: mors inlata per scelus īsdem: pestilentiam agris, L.: impeditis volnera, wound, Cs.: aliis proditionis crimen.—To conclude, infer, draw an inference.

    Latin-English dictionary > īn-ferō

  • 2 incurro

    I
    incurrere, incucurri, incursus V
    run into or towards, attack, invade; meet (with); befall
    II
    incurrere, incurri, incursus V
    run into or towards, attack, invade; meet (with); befall

    Latin-English dictionary > incurro

  • 3 invado

    in-vādo, vāsi, vāsum (invasse, Lucil. Sat. 2, 4), 3, v. n. and a., to go, come, or get into, to enter upon.
    I.
    Lit.:

    ignis quocumque invasit, cuncta disturbat ac dissipat,

    Cic. N. D. 2, 15, 41:

    consul exercitusque Romanus sine certamine urbem invasere,

    Liv. 10, 10, 4; 24, 33 al.:

    forum,

    Tac. H. 1, 33:

    oppidum,

    Front. Strat. 3, 10, 2.—
    B.
    Transf.
    1.
    To get into, fall into: ut profugiens hostem, inimici invadam manus, Att. ap. Non. 234, 1.—
    2.
    In gen., to go, make, accomplish a distance:

    biduo tria milia stadiorum invasit,

    Tac. A. 11, 8.—
    3.
    To enter upon, set foot upon:

    tuque invade viam,

    Verg. A. 6, 260:

    lutum minis frigidum,

    App. M. 9, p. 232, 11. —
    4.
    To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade (syn. oppugno); constr with in and acc., or simple acc.
    (α).
    With in and acc. (so nearly always in Cic.; cf. II. B. g infra):

    in oppidum antiquum et vetus,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 60:

    in transversa latera invaserant cohortes,

    Liv. 27, 42:

    globus juvenum in ipsum consulem invadit,

    id. 2, 47:

    in collum (mulieris) invasit,

    fell upon her neck, Cic. Phil. 2, 31, 77:

    alicujus pectus amplexibus,

    to embrace, Petr. 91:

    aliquem basiolis,

    id. 85;

    with osculari,

    id. 74:

    in Galliam,

    Cic. Phil. 11, 2:

    si in eas (urbes) vi cum exercitu invasisses,

    id. Verr. 2, 1, 20:

    cum ferro in aliquem,

    id. Caecin. 9, 25.— Impers.:

    in oculos invadi nunc est optimum,

    Plaut. As. 5, 2, 58.—
    (β).
    With simple acc.:

    aciem hastati invadunt,

    Liv. 9, 35:

    stationem hostium,

    id. 37, 20:

    validissimas Pompeii copias,

    Nep. Dat. 6, 7:

    vicinos portus,

    Verg. A. 3, 382:

    urbem,

    id. ib. 2, 265:

    jam tandem invasit medios,

    id. ib. 12, 497:

    eam (Europam),

    Nep. Them. 2:

    regem,

    Val. Max. 3, 2, 3:

    in lecto cubantem,

    Nep. Dion, 9, 4:

    greges,

    Ov. F. 2, 210:

    madida cum veste gravatum,

    Verg. A. 6, 361:

    ventus invasit nubem,

    Lucr. 6, 174:

    canes appropinquantem invadunt,

    Col. 7, 12, 7:

    castra,

    Liv. 10, 35; cf.:

    quem semel invasit senectus,

    Col. 2, 1, 4.— Pass.:

    sperans, mox effusos hostes invadi posse,

    Sall. J. 87 fin.Pass. impers.:

    signo dato, undique simul ex insidiis invaditur,

    Sall. J. 113.—
    5.
    To rush into, enter hurriedly into a struggle, fight, etc. ( poet.):

    Martem,

    Verg. A. 12, 712:

    proelia,

    Mart. 9, 57, 6:

    certamina,

    Sil. 17, 473:

    bella,

    id. 9, 12:

    pugnam,

    id. 12, 199 al.; cf.: in pugnas, Lucil. ap. Non. p. 323, 32; and:

    aut pugnam aut aliquid jam dudum invadere magnum mens agitat mihi,

    to attempt, enter hurriedly upon, Verg. A. 9, 186. —
    6.
    To make an attack on, seize, grasp:

    Jubae barbam,

    Suet. Caes. 71:

    cibum avidius,

    Aur. Vict. Epit. 20, 9:

    pallium,

    Petr. 5, 15:

    capillos,

    Prop. 3, 8 (4, 7), 5:

    virgineos artus,

    Ov. M. 11, 200; cf. Suet. Ner. 29. —
    II.
    Trop.
    A.
    To fall upon, seize, take possession of, usurp; constr. with in and acc., or simple acc.
    (α).
    With in and acc.:

    in multas pecunias,

    Cic. Phil. 2, 16:

    in quod ipsa invaderet,

    id. N. D. 2, 49, 124:

    in fortunas alicujus,

    id. Phil. 2, 26, 65; id. Rosc. Am. 5:

    in praedia alicujus,

    id. ib. 8:

    in nomen Marii,

    id. Phil. 1, 1:

    in arcem illius causae,

    id. Fam. 1, 9, 8. —
    (β).
    With simple acc.:

    dictaturam,

    Suet. Caes. 9:

    consulatum,

    id. Aug. 26:

    rempublicam,

    Just. 5, 8, 12:

    imperium,

    Sall. J. 38.—
    B.
    To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall a person or thing; with simple acc., or in and acc., or dat.
    (α).
    With simple acc.:

    cum gravis morbus invasit,

    Plaut. As. 1, 1, 40:

    ne reliquos populares metus invaderet,

    Sall. J. 35 fin.:

    cupido Marium,

    id. ib. 89, 6; id. C. 31, 1 al.:

    tantus repente terror invasit, ut,

    Caes. B. C. 1, 14.—
    (β).
    With in and acc.:

    dolor in oculos,

    Lucr. 6, 659:

    pestis in vitam invasit,

    Cic. Off. 3, 7:

    in philosophiam,

    id. Tusc. 2, 1, 4:

    in nomen Marii,

    id. Phil. 1, 2, 5:

    vis avaritiae in animos eorum invasit,

    Sall. J. 32, 4:

    vis morbi in corpus meum,

    Liv. 28, 29; cf.:

    lassitudine invaserunt misero (mihi) in genua flemina,

    Plaut. Ep. 5, 2, 5. [p. 993] —
    (γ).
    Rarely with dat.:

    furor invaserat improbis,

    Cic. Fam. 16, 12, 2; Gell. 19, 4. —
    (δ).
    Absol.:

    ubi pro continentiā et aequitate lubido atque superbia invasere,

    Sall. C. 2, 5:

    ubi contagio quasi pestilentia invasit,

    id. ib. 10, 6:

    cum potentiā avaritia sine modo... invasere,

    id. J. 41, 9.—
    C.
    To assail with words, accost ( poet.):

    continuo invadit,

    Verg. A. 4, 265:

    Agrippa consules anni prioris invasit, cur silerent,

    Tac. A. 6, 4:

    Vinnium Laco minaciter invasit,

    id. H. 1, 33.—Hence, invāsus, a, um, P. a., ingrafted:

    comae, i. e. rami,

    Pall. Insit. 120.

    Lewis & Short latin dictionary > invado

  • 4 Procul este profāni

    = Procul profāni
    Прочь удалитесь, непосвященные.
    Вергилий, "Энеида", VI, 255-61:
    Écc(e) autém primí sub lúmina sólis et órtus,
    Súb pedibús mugíre sol(um), ét juga cóepta movéri
    Sílvarúm, visáeque canés ululáre per úmbram,
    Ádventánte deá. "Procul ó procul éste profáni",
    Cónclamát vatés, "totóqu(e) absístite lúco;
    Túqu(e) inváde viám, vagínaqu(e) éripe férrum;
    Núnc animís opus Áeneá, nunc péctore fírmo".
    Вдруг, едва небосвод озарился лучами восхода,
    Вздрогнув, на склонах леса закачались, земля загудела,
    Псов завыванье из тьмы донеслось, приближенье богини
    Им возвещая. И тут воскликнула жрица: "Ступайте,
    Чуждые таинствам, прочь! Немедля рощу покиньте!
    В путь отправляйся, Эней, и выхвати меч свой из ножен:
    Вот теперь-то нужна и отвага и твердое сердце!"
    (Перевод С. Ошерова)
    - Эней, готовясь к нисхождению в подземное царство для встречи со своим отцом Анхисом, получает в Кумах напутствие от пророчицы Сивиллы.
    Для толпы не существует убеждения истины: она верит только авторитетам, а не собственному чувству и разуму - и хорошо делает... Чтоб преклониться перед поэтом, ей надо сперва прислушаться к его имени, привыкнуть к нему и забыть множество ничтожных имен, которые на минуту похищали ее бессмысленное удивление. Procul profani. (В. Г. Белинский, Стихотворения М. Лермонтова.)
    Вкус в живописи, как в архитектуре, как в драматическом искусстве, вообще в поэзии, имеет нужду в изощрении - надо много смотреть на картины и всматриваться, точно как и вчитываться, наблюдать, изучать и сравнивать, чтобы, наконец, осмелиться на суждение. Всякое дело мастера боится. У нас этого еще не понимают и всякий берется судить о спектакле, о картине, об увертюре. Procul profani. (M. П. Погодин, Год в чужих краях.)
    У нас еще Пушкин проронил: "procul este profani". Лермонтов роптал. Тютчев совсем умолк для толпы. (А. А. Блок, Поэт и чернь. Творчество Вячеслава Иванова.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Procul este profāni

  • 5 in-currō

        in-currō currī and cucurrī, cursūrus, ere,    to run into, run upon, rush at, make an attack: Conixi incurrunt hastis, V.: amens in columnas: in hostīs, S.: in Macedoniam, invade, L.: in me, run against: armentis incurrere fortibus, O.: levi armaturae hostium, L.: Mauris, S.: Romano (i. e. Romanis), H.—To extend to, border on: agri, qui in publicum Campanum incurrebant.—Fig., to run against, fall into, incur, meet: in maximam fraudem, fall into: in difficultatem: non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum.—To run against, strike against, offend, stumble: qui in tantis tenebris nusquam incurrat?: in eum.—To befall, happen, occur to: casus, qui in sapientem potest incurrere: in ipsos etesias.

    Latin-English dictionary > in-currō

  • 6 īn-fluō

        īn-fluō uxī, uxus, ere,    to flow in, run in: ut influat in urbis sinum portus: locus qui in flumen influit, Cs.: mare, quo Rhenus influit, Cs.: huc Sagaris influit, O.—To stream in, throng in, invade: influentes in Italiam Gallorum copiae.—To make way gently, pour in: in universorum animos, steal: oratio in sensūs eorum influat.

    Latin-English dictionary > īn-fluō

  • 7 in-rumpō (irr-)

        in-rumpō (irr-) rūpī, ruptus, ere,    to break in, press in, force a way in, burst into, rush at, fall upon: inrumpere conari, Cs.: dixit et inrupit, O.: hostes pluribus agminibus inrupturi, Ta.: quocunque, O.: in castra, Cs.: in aciem hostium: cum telis ad sese, S.: oppidum, Cs.: domūs limina, V.: thalamo, V.—Fig., to break in, enter, intrude, invade, interrupt: imagines in animos per corpus inrumpunt: luxuries in domum inrupit: in aevum nefas, O.

    Latin-English dictionary > in-rumpō (irr-)

  • 8 in-ruō (irr-)

        in-ruō (irr-) ruī, —, ere,    to rush in, invade, press into, make an attack: quam mox inruimus? T.: ferro, V.: in aedīs, T.: vi in tectum: ne ille huc prorsus se inruat, T.—Fig., to force a way in, rush into, enter eagerly upon, seize: in alienas possessiones: in odium populi R., incur.—Of a speaker: ne quo inruas, i. e. trip through haste.

    Latin-English dictionary > in-ruō (irr-)

  • 9 in-vādō

        in-vādō vāsī, vāsus, ere,    to go into, enter: ignis, quocumque invasit: urbem, L.: viam, enter upon, V.: tria millia stadiorum, to accomplish, Ta. —To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade: in transversa latera invaserant cohortes, L.: in collum (mulieris) invasit, fell upon her neck: in Caecinam cum ferro: Romanos, S.: aciem, L.: Pompei copias, N.: portūs, V.: in lecto cubantem, N.: madidā cum veste gravatum, V.: sperans, hostīs invadi posse, S.: undique simul invaditur, S.—Fig., to fall upon, seize, take possession of, usurp: in multas pecunias: in eius viri fortunas: in arcem illius causae: regnum animo, S.—To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall: contagio invasit, civitas immutata, S.: tantus repente terror invasit, ut, Cs.: cupido Marium, S.: Me tremor invasit, O.: in philosophiam: in corpus meum vis morbi, L.: furor invaserat improbis.—To take hold of, undertake, attempt: Martem clipeis, V.— To assail with words, accost: continuo invadit, V.: alqm minaciter, Ta.: consules, cur, etc., Ta.

    Latin-English dictionary > in-vādō

  • 10 occupō

        occupō āvī, ātus, āre    [ob+CAP-], to take into possession, seize, occupy, master, win: Italiam praesidiis: opportunae ad occupandum urbes, L.: portum, H.: tyrannidem: a potentioribus regna occupabantur, chieftains were aiming at, Cs.: Occupat amplexu, clasps, O.—To occupy, cover, take up, fill: quantum loci acies occupare poterat, Cs.: urbem (sc. aedificiis), L.: caementis mare, H.— To fall upon, attack: Latagum saxo os faciemque, strikes (in) the face, V.: Occupat hos morsu, longis complexibus illos, O.: manicis iacentem, fetters while prostrate, V.: Volteium Vilia vendentem, surprise, H.—To get the start of, be before-hand with, anticipate, do first, outstrip: egressas rates, O.: bellum facere, begin the war first, L.: rapere oscula, H.— To hinder: profluvium sanguinis occupat secantes, Cu.—Fig., to seize, take possession of, fill, invade, overspread, engross: mors ipsam occupat, T.: quae (tenebrae) totam rem p. tum occuparant: timor exercitum occupavit, Cs.: oculos nox occupat, are darkened, O.: fama occupat aurīs, V.—To gain, win, acquire: militarem gloriam, Ta.: obscuri speciem, pass for reserved, H.—To take up, fill, occupy, employ: tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi, L.: in funambulo Animum, T.: pecuniam adulescentulo grandi fenore occupavisti, invested at high interest: occupatur animus ab iracundiā: occupatus certamine est animus, L.
    * * *
    occupare, occupavi, occupatus V
    seize; gain; overtake; capture, occupy; attack

    Latin-English dictionary > occupō

  • 11 perfringō

        perfringō frēgī, frāctus, ere    [per+frango], to break through, break in pieces, shiver, shatter: iumenta nivem perfringebant, broke through, L.: saxo perfracto capite, his skull fractured, L.: perfracto saxo sortes erupisse: tabulationem, Cs.: naves perfregerant proras litori inlisas, had been wrecked, L.: domūs, break into, Ta.—Fig., to break through, violate, infringe: decreta senatūs: leges: omnia repagula iuris: animos suavitate, affect powerfully.—To force a way, invade violently: haec (eloquentia) modo perfringit, modo inrepit in sensūs.
    * * *
    perfringere, perfrengi, perfractus V

    Latin-English dictionary > perfringō

  • 12 violō

        violō āvī, ātus, āre    [cf. vis], to treat with violence, injure, dishonor, outrage, violate: hospitem, Cs.: matres familias: sacrum volnere corpus, V.: Getico peream violatus ab arcu, O.: oculos tua cum violarit epistula nostros, i. e. has shocked, O.: Indum sanguineo ostro ebur, i. e. to dye blood-red, V.—Of a place, to invade, violate, profane: finīs eorum se violaturum negavit, Cs.: loca religiosa ac lucos: Silva nullā violata securi, O.—Fig., to violate, outrage, dishonor, break, injure: officium: ius: inducias per scelus, Cs.: foedera, L.: nominis nostri famam tuis probris.—To perform an act of sacrilege, do outrageously, perpetrate, act unjustly: ceteris officiis id, quod violatum videbitur, compensandum: si quae inciderunt non tam re quam suspicione violata, i. e. injurious.
    * * *
    violare, violavi, violatus V
    violate, dishonor; outrage

    Latin-English dictionary > violō

  • 13 inrumpo

    inrumpere, inrupi, inruptus V
    invade; break/burst/force/rush in/upon/into, penetrate; intrude on; interrupt

    Latin-English dictionary > inrumpo

  • 14 inruo

    I
    inruere, inrui, inrutus V TRANS
    intrude/encroach/invade, force way in; demolish (Souter); cause to collapse
    II
    inruere, inrui, inrutus V
    rush/dash/run in/upon/headlong, attack/charge; throw self on; enter eagerly in

    Latin-English dictionary > inruo

  • 15 introeo

    introire, introivi(ii), introitus V
    enter, go in or into; invade

    Latin-English dictionary > introeo

  • 16 invado

    invadere, invasi, invasus V
    enter, attempt; invade; take possession of; attack (with in +acc.)

    Latin-English dictionary > invado

  • 17 irrumpo

    irrumpere, irrupi, irruptus V
    invade; break/burst/force/rush in/upon/into, penetrate; intrude on; interrupt

    Latin-English dictionary > irrumpo

  • 18 irruo

    I
    irruere, irrui, irrutus V TRANS
    intrude/encroach/invade, force way in; demolish (Souter); cause to collapse
    II
    irruere, irrui, irrutus V
    rush/dash/run in/upon/headlong, attack/charge; throw self on; intrude/encroach

    Latin-English dictionary > irruo

  • 19 Utinam barbari spatium proprium tuum invadant!

    May barbarians invade your personal space!

    Latin Quotes (Latin to English) > Utinam barbari spatium proprium tuum invadant!

  • 20 incurro

    in-curro, curri and cŭcurri (incurri, Cic. Or. 67, 224; Liv. 1, 37, 3; 9, 21, 3; Curt. 4, 5, 19; Sen. Q. N. 5, 13, 1 saep.:

    incucurri,

    Liv. 27, 18, 19; Sen. Ep. 96, 1 al.), cursum, ĕre, v. n. and a. [in-curro], to run into or towards, run upon, fall in with, to rush at, assail, attack (class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With in:

    incurristi amens in columnas,

    Cic. Or. 67, 224:

    in domum,

    id. Off. 3, 17, 68; cf.

    fig.: mihi videtur praetorius candidatus in consularem quasi desultorius in quadrigarum curriculum incurrere,

    to run into, id. Mur. 27, 57:

    in aliquem,

    id. Planc. 7, 17:

    in hostem,

    Flor. 1, 9, 7.—
    (β).
    With dat.:

    armentis incurrere fortibus,

    Ov. M. 7, 546:

    proeliantibus Romanis,

    to rush upon, Tac. A. 2, 16:

    levi armaturae hostium,

    Liv. 22, 17, 6:

    peditum signa cornibus incurrerunt,

    id. 28, 15, 3:

    Mauris,

    Sall. J. 101, 8.—
    (γ).
    With a simple acc.:

    atque eos a tergo incurrerunt, Sall. Fragm. ap. Rufin. de Schem. Lex.: tota vi novissimos,

    to attack, Tac. A. 1, 51.—
    2.
    Milit., to make an inroad or irruption, to invade:

    in Macedoniam,

    Liv. 36, 25, 7:

    in agrum suum,

    id. 29, 5, 6:

    in provincias,

    Flor. 3, 4, 1.—
    B.
    Transf., to border on:

    agri, qui in publicum Campanum incurrebant,

    Cic. Agr. 2, 30, 82.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    in oculos incurrentes,

    meeting the sight, Cic. Att. 12, 21, 5:

    id quod oculis incurrit,

    Sen. Ben. 1, 5:

    non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum,

    Cic. Fam. 2, 16, 2: ordinem sequens in memoriam notam et aequalem necessario incurro, I am led to, etc., id. Brut. 69, 244: in maximam fraudem, to fall into, id. [p. 931] Off. 3, 13, 55:

    quaestus in odia hominum,

    id. ib. 1, 42, 150:

    in magnam aliquam difficultatem,

    id. Fam. 4, 2, 4:

    labor in varias reprehensiones,

    id. Fin. 1, 1:

    in morbos, in damna, in dedecora,

    id. ib. 14, 47:

    in alterum genus injustitiae,

    id. Off. 1, 9, 29:

    in memoriam notam et aequalem,

    id. Brut. 69, 244:

    in memoriam communium miseriarum,

    id. ib. 71, 251. —
    2.
    With acc. (post-class.), to incur:

    crimen loquacitatis,

    Lact. 2, 7 fin.; cf. pass.:

    incursus angor,

    Sid. Ep. 8, 9. —
    B.
    Esp.
    1.
    To run against, strike against, offend:

    si jactor in turba, accuso... eum qui in me incurrit atque incidit,

    Cic. Planc. 7, 17:

    ut in eum non invasisse, sed incurrisse videamur,

    id. Sest. 6, 14.— Absol.:

    quis est tam lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?

    Cic. Fam. 9, 2, 2. — With acc.:

    venantium agmen,

    Sulp. Sev. Dial. 2, 9, 6.—
    2.
    To commit a fault (only postclass.):

    nihil vitii mulier incurrit,

    Dig. 24, 1, 13:

    aliquid,

    Lampr. Alex. Sev. 12.—
    3.
    To rush upon, assault carnally:

    si nihil est, servis incurritur,

    Juv. 6, 331:

    sororem,

    App. M. 10, p. 250, 6.—
    4.
    Of events, to befall, happen, occur to:

    casus, qui in sapientem potest incurrere,

    Cic. Tusc. 5, 10, 29:

    in ipsos etesias,

    id. Fam. 15, 11, 2: tua lêpsis in quem diem incurrit, nescio, id. Att. 7, 7, 3:

    natalis plebeiis incurrens Circensibus,

    Suet. Tib. 26:

    disputatio, in quam non aliquis locus incurrat,

    Cic. Top. 21, 79.

    Lewis & Short latin dictionary > incurro

См. также в других словарях:

  • invade — in·vade vt in·vad·ed, in·vad·ing 1: to encroach upon: infringe invading a constitutional right 2: to make payments out of (a fund from which payments are not ordinarily made) authorized the trustee to invade the principal for educationa …   Law dictionary

  • Invade — In*vade , v. t. [imp. & p. p. {Invaded}; p. pr. & vb. n. {Invading}.] [L. invadere, invasum; pref. in in + vadere to go, akin to E. wade: cf. OF. invader, F. envahir. See {Wade}.] [1913 Webster] 1. To go into or upon; to pass within the confines… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • invade — (v.) late 15c., from M.Fr. invader to invade, and directly from L. invadere to go into, enter upon; assail, assault, attack (see INVASION (Cf. invasion)). Related: invaded; invading …   Etymology dictionary

  • invade — [in vād′] vt. invaded, invading [ME invaden < L invadere < in , in + vadere, to come, go: see WADE] 1. to enter forcibly or hostilely; come into as an enemy 2. to crowd into; throng [tourists invading the beaches] 3. to intrude upon;… …   English World dictionary

  • Invade — In*vade , v. i. To make an invasion. Brougham. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • invade — encroach, *trespass, entrench, infringe Analogous words: intrude, obtrude, butt in, interlope: *enter, penetrate, pierce, probe: *permeate, pervade, impenetrate, interpenetrate …   New Dictionary of Synonyms

  • invade — [v] attack and encroach access, assail, assault, breach, burglarize, burst in, crash, descend upon, entrench, fall on, foray, go in, infect, infest, infringe, inroad, interfere, loot, make inroads*, maraud, meddle, muscle in*, occupy, overrun,… …   New thesaurus

  • invade — ► VERB 1) enter (a country) as or with an army so as to subjugate or occupy it. 2) enter in large numbers, especially intrusively. 3) (of a parasite or disease) attack and spread into (an organism or bodily part). 4) encroach on: his privacy was… …   English terms dictionary

  • invade — invadable, adj. invader, n. /in vayd /, v., invaded, invading. v.t. 1. to enter forcefully as an enemy; go into with hostile intent: Germany invaded Poland in 1939. 2. to enter like an enemy: Locusts invaded the fields. 3. to enter as if to take… …   Universalium

  • invade */ — UK [ɪnˈveɪd] / US verb Word forms invade : present tense I/you/we/they invade he/she/it invades present participle invading past tense invaded past participle invaded 1) [intransitive/transitive] to take or send an army into another country in… …   English dictionary

  • invade — in•vade [[t]ɪnˈveɪd[/t]] v. vad•ed, vad•ing 1) to enter forcefully as an enemy; go into with hostile intent 2) to enter as if to take possession: to invade a neighbor s home[/ex] 3) to enter and affect injuriously or destructively: viruses that… …   From formal English to slang

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»