-
1 laqueus
laqueus ī, m [1 LAC-], a noose, snare: saxa laqueis vinciebat, S.: laqueis falces avertebant, Cs.: collum in laqueum inserere: inicere laqueum, throw upon, L.: laqueo gulam fregere, strangled, S.: Fortunae Mandare laqueum, bid go and be hanged, Iu.: laquei, quos callidus abdidit auceps, O.: laqueis captare feras, snares, V.: metuit accipiter Suspectos laqueos, H.: dabit in laqueum vestigia, step into a snare, Iu.—Fig., a snare, gin, trap: Non mortis laqueis expedies caput, H.: iudici laqueos declinans: laquei Stoicorum, subtleties: verbi laqueo capere.* * *noose; snare, trap -
2 plaga
plaga ae, f [PARC-], a hunting-net, snare, gin: tabulam tamquam plagam ponere: in plagam cervus venit, O.—Usu. plur: tendere plagas: extricata densis Cerva plagis, H.: Nexilibus plagis silvas ambit, O.—Fig., a snare, trap, toil: hanc ergo plagam effugi: quas plagas ipsi contra se texuerunt: Antonium conieci in Caesaris plagas. — A stretch of country, region, quarter, zone, tract: aetheria, the ethereal regions, V.: caeli scrutantur plagas, C. poët.: plagae Quattuor, zones, V.: ad orientis plagam, Cu.: plaga una continuit ceteros in armis, one canton, L.* * *Ihunting net, web, trap; tract/region/quarter; expanse of country/sea; coverletIIstroke, blow, stripe, cut, thrust; wound/gash, injury; misfortune; impression -
3 decipula
I.Lit. (late Lat.):II.plena avibus,
Vulg. Jerem. 5, 27; Job 18, 10.—Trop. (ante- and post-class.).(α).Fem., Sid. Ep. 8, 10 med.; Mart. Cap. 4, § 423; Vulg. Job 18, 10.—(β).Neutr., App. M. 8, p. 202, 38; 10, p. 250, 28; so id. Flor. 4, p. 360.— Plur.: nulla decipula, Laev. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 1, 3. -
4 decipulum
I.Lit. (late Lat.):II.plena avibus,
Vulg. Jerem. 5, 27; Job 18, 10.—Trop. (ante- and post-class.).(α).Fem., Sid. Ep. 8, 10 med.; Mart. Cap. 4, § 423; Vulg. Job 18, 10.—(β).Neutr., App. M. 8, p. 202, 38; 10, p. 250, 28; so id. Flor. 4, p. 360.— Plur.: nulla decipula, Laev. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 1, 3. -
5 laqueus
lăquĕus, i, m. [cf. Gr. helkô, draw, holkos; Lat. lacio; perh. Germ. locken], a noose, snare (class.; cf. tendicula).I.Lit., Plaut. Truc. 2, 4, 41:II.saxa laqueis vinciebat,
Sall. J. 94:laqueis falces avertebant,
Caes. B. G. 7, 22:collum in laqueum inserere,
Cic. Verr. 2, 4, 17, § 37: inicere laqueum, to throw over any one, Liv. 1, 26:inicere cervicibus laqueum,
Suet. Vit. 17:laqueo gulam alicui frangere,
to throttle, strangle, Sall. C. 55, 4:ad laqueum compellere aliquem,
to the halter, Plin. 36, 5, 4, § 12:alicui mandare laqueum,
to bid go and be hanged, Juv. 10, 53:neque carcer neque laqueus,
a halter, gallows, Tac. A. 3, 50; 5, 9:faucesque jam exanimis laqueo vexatae,
id. ib. 6, 40.—Of a snare, trap or lasso used by hunters:laqueis captare feras,
Verg. G. 1, 139:metuit foveam lupus accipiterque Suspectos laqueos,
Hor. Ep. 1, 16, 51:laqueos et muscipula effugere,
Phaedr. 4, 2, 8; cf.:impliciti laqueis nudus uterque jacent,
Ov. A. A. 2, 580:dare in laqueum vestigia,
to step into a snare, Juv. 13, 244.—Trop., a snare, gin, trap.A.In gen.:B.judicii laqueos declinans,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:interrogationum laqueis aliquem irretire,
id. de Or. 1, 10, 43:laquei Stoicorum,
subtleties, id. Tusc. 5, 27, 76:Chrysippi laquei,
id. Fat. 4, 7:legum et condicionum,
id. Clu. 55, 150: verbi laqueo capere, id. Caecin. 29, 83.—Without a gen.:in hos inexplicabiles laqueos inciderunt,
Quint. 5, 10, 101:(testes) inducuntur in laqueos,
id. 5, 7, 11:sciens in hoc se laqueos induxit,
Lact. 6, 12, 13.—Fetters, chains, hinderances:tibi fortuna laqueum impegit, quem nec solvere posses nec erumpere,
Sen. Tranq. 10, 1:nunquamne hos artissimos laqueos abrumpam,
Plin. Ep. 2, 8, 3. -
6 pedica
pĕdĭca, ae, f. [pes], a shackle, fetter, or chain for the feet, a springe, gin, snare (cf.: compes, vinculum tendicula).I.Lit., Plaut. Poen. 3, 1, 10; Liv. 21, 36:B.tunc gruibus pedicas et retia ponere cervis,
Verg. G. 1, 307; Ov. M. 15, 473; Vulg. Jer. 5, 26:quid, si pedes pedicis coartentur?
App. Flor. p. 357, 29.—Transf., of the spider's web, Plin. 11, 24, 28, § 81.—II. -
7 plaga
1.plāga, ae, f. [cf. plango], = plêgê, a blow, stroke, wound, stripe (class.; syn.: ictus, verbera, vulnus).I.Lit.A.In gen., Cic. Verr. 2, 5, 51, § 134:B. 1.(pueris) dant animos plagae,
Verg. A. 7, 382; Ov. M. 12, 487; 13, 119; Gell. 5, 15, 7:plagae et vulnera,
Tac. G. 7.—Of the shock of atoms striking together, Cic. Fat. 20, 48; cf. id. ib. 10, 22.—Absol.:2.plagis costae callent,
Plaut. Ps. 1, 2, 4:quem irrigatum plagis pistori dabo,
refreshed by a flogging, id. Ep. 1, 2, 18:plagas pati,
Ter. Eun. 2, 2, 13:plagas perferre,
to bear, receive blows, Cic. Tusc. 2, 17, 41:plagam accipere,
id. Sest. 19, 44:plagam mortiferam infligere,
to inflict a mortal wound, id. Vatin. 8, 20:plaga mediocris pestifera,
id. Off. 1, 24, 84:verbera et plagas repraesentare,
stripes and blows, Suet. Vit. 10:plagis confectus,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 140:flagelli plaga livorem facit,
Vulg. Ecclus. 28, 21:plagam curare,
Cels. 5, 26, 24:suere,
id. 5, 26, 23.—With gen.:C.scorpionum et canum plagas sanare,
Plin. H. N. 23 prooem. 3, § 6.—Transf., a welt, scar, stripe:II.etiam de tergo ducentas plagas praegnatis dabo,
swollen welts, Plaut. As. 2, 2, 10.—Trop.A.A blow, stroke; an injury, misfortune (class.):B. C. D.illa plaga est injecta petitioni tuae maxima,
that great blow was given, that great obstacle was presented, Cic. Mur. 23, 48:sic nec oratio plagam gravem facit, nisi, etc.,
makes a deep impression, id. Or. 68, 228:levior est plaga ab amico, quam a debitore,
loss, injury, id. Fam. 9, 16, 7:hac ille perculsus plaga non succubuit,
blow, disaster, Nep. Eum. 5.—Slaughter, destruction (late Lat.):2.percussit eos plagā magnā,
Vulg. 1 Reg. 23, 5; id. 2 Reg. 17, 9.plăga, ae, f. [root plak- of Gr. plakous; cf. planca, plancus, plānus].A.A region, quarter, tract (mostly poet.; v. Madv. ad Cic. Fin. 2, 4, 12, where de plagis omnibus is the reading of the best MSS., but pagis of the edd.; but cf. Mütz. ad Curt. p. 516 sq.; and Krebs, Antibarb. p. 869;B. 3.syn.: regio, tractus, terra): aetheria,
the ethereal regions, the air, Verg. A. 1, 394: caeli scrutantur plagas, Poët. ap. Cic. Div. 2, 13, 30:et si quem extenta plagarum Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui,
zones, Verg. A. 7, 226:ardens,
the torrid zone, Sen. Herc. Oet. 67; also called fervida, id ib. 1219: septentrionalis, Plin. 16, 32, 59, § 136:ea plaga caeli,
Just. 42, 3, 2:ad orientis plagam,
Curt. 4, 37, 16:ad orientalem plagam,
on the east, in the eastern quarter, Vulg. Deut. 4, 41:contra orientalem plagam urbis, id. Josue, 4, 19: ad septentrionalem plagam collis,
side, id. Judic. 7, 1 et saep.—plăga, ae, f. [root plek-; Gr. plekô, weave, entwine; cf. plecto, plico, du-plex], a hunting-net, snare, gin (class.; syn.: retia, casses).A.Lit.:B.canes compellunt in plagas lupum,
Plaut. Poen. 3, 3, 35:tendere plagas,
Cic. Off. 3, 17, 68:extricata densis Cerva plagis,
Hor. C. 3, 5, 32; Ov. M. 7, 768:nodosae,
id. F. 6, 110:inque plagam nullo cervus agente cadit (al. plagas),
id. A. A. 3, 428:aut trudit... Apros in obstantes plagas,
Hor. Epod. 2, 32.—Of the spider's web:illa difficile cernuntur, atque ut in plagis liniae offensae praecipitant in sinum,
Plin. 11, 24, 28, § 82.— Sing. (very rare):sic tu... tabulam tamquam plagam ponas,
Cic. Off. 3, 17, 68.—Trop., a snare, trap, toil (class.;II.syn. pedica): se impedire in plagas,
Plaut. Mil. 4, 9, 11:se in plagas conicere,
id. Trin. 2, 1, 11:quas plagas ipsi contra se Stoici texuerunt,
Cic. Ac. 2, 48, 147:in illas tibi majores plagas incidendum est,
id. Verr. 2, 5, 58, § 151:Antonium conjeci in Caesaris Octaviani plagas,
id. Fam. 12, 25, 4:speculabor, ne quis nostro consilio venator assit cum auritis plagis, i. e. arrectis attentisque auribus,
Plaut. Mil. 3, 1, 14.— Sing. (rare) hanc ergo plagam effugi, Cic. Att. 7, 1, 5.—A bedcurtain, a curtain (ante-class.; v. plagula), Varr. ap. Non. 162, 28:eburneis lectis et plagis sigillatis,
id. ib. 378, 9:chlamydes, plagae, vela aurea,
id. ib. 537, 23. -
8 tenus
1.tĕnus, ŏris, n. [root ten-; Gr. teinô; v. teneo], = tenos, a cord, snare, gin, springe:2.intendere tenus,
Plaut. Bacch. 4, 6, 23; cf.:tenus est laqueus, dictus a tendiculā,
Non. 6, 12:tenus est proprie extrema pars arcūs,
Serv. Verg. A. 6, 62.tĕnus [root ten; v. teneo], perh. orig., an acc. of direction, and hence joined with gen.; afterwards a prep. with abl. (its supposed construction with the acc. rests upon a false reading in the passages, Ov. H. 12, 27; Val. Fl. 1, 537; Suet. Caes. 52, where the abl. is the true reading), prop. lengthwise, to the end; hence, as far as, up or down to, unto, to (placed after its case; mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cæs.).I.In gen. ( a) With gen. plur. (so not in the prose of Cicero):(β).labrorum tenus,
along the lips, Lucr. 1, 940; 4, 15:lumborum tenus,
as far as the loins, Cic. Arat. 83 (324):crurum tenus,
Verg. G. 3, 53:laterum tenus,
id. A. 10, 210:per aquam ferme genūs tenus altam,
Liv. 44, 40, 8: aurium tenus, * Quint. 12, 2, 17: illi rumores Cumarum tenus caluerunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 2:urbium Corcyrae tenus,
Liv. 26, 24, 11.—With abl. (so most freq. in prose and poetry):II.Tauro tenus,
Cic. Deiot. 13, 36; Nep. Con. 2, 3:Arimino tenus,
Suet. Aug. 30:Antio tenus,
id. Tib. 38:Ostiā tenus,
id. Ner. 16:Aethiopiā tenus,
id. Caes. 52:erat pectoribus tenus,
Liv. 21, 54, 9:inguinibus tenus,
Cels. 1, 3:pube tenus,
Verg. A. 3, 427:summo tenus ore,
id. ib. 1, 737:collo tenus,
Ov. M. 2, 275:pectoribus tenus,
id. ib. 15, 512;15, 673: poplite deinde tenus,
id. ib. 5, 593:pennis tenus,
id. ib. 6, 258:mediā tenus alvo,
id. F. 2, 145:lateri capulo tenus abdidit ensem,
Verg. A. 2, 553:poti faece tenus cadi,
Hor. C. 3, 15, 16:tres regiones solo tenus dejectae,
Tac. A. 15, 40 fin.:tectis tenus,
id. ib. 13, 41:extollere caelo tenus,
Just. 12, 6, 2.—Of time:Cantabrico tenus bello nec ultra,
Suet. Aug. 85; cf.:volneribus tenus, of the fighting of gladiators,
Liv. 41, 20, 12 et saep.—So the compounds, eātenus, hactenus, quātenus, quādantenus, v. h. vv.—In partic.A.After, according to, by:B.tertium et quartum consulatum titulo tenus gessit,
Suet. Caes. 76; so,titulo tenus,
id. Claud. 25; id. Dom. 1, 31:facie tenus,
i. e. for the sake of appearances, App. M. 10, p. 250, 9:specie tenus,
Amm. 14, 7, 5:terrore tenus,
id. 16, 8, 3.—Verbo tenus, less freq. nomine tenus, as far as the meaning of the word extends, in name, nominally (very rare):veteres verbo tenus... de re publicā disserebant,
Cic. Leg. 3, 6, 14; Liv. 34, 5, 4:haec verba cum affectu accipimus, non verbo tenus,
Dig. 2, 2, 1 med.:usurpatas nomine tenus urbium expugnationes dictitans,
Tac. A. 15, 6 fin.
См. также в других словарях:
Gin — ist eine meist farblose Spirituose mit Wacholder (Wacholderschnaps) und Hauptbestandteil vieler Cocktails, besonders des Martinis. Inhaltsverzeichnis 1 Herstellung 2 Geschichte 3 Hersteller und Abfüllungen … Deutsch Wikipedia
gin — [ dʒin ] n. m. • 1794, h. 1759; mot angl., adapt. du néerl. genever « genièvre » ♦ Alcool à goût de genièvre obtenu par distillation de céréales. Bouteille de gin. Gin fizz : cocktail à base de gin et de citron. Des gin fizz. Gin tonic, à base de … Encyclopédie Universelle
Gin — Gin, n. [A contraction of engine.] [1913 Webster] 1. Contrivance; artifice; a trap; a snare. Chaucer. Spenser. [1913 Webster] 2. (a) A machine for raising or moving heavy weights, consisting of a tripod formed of poles united at the top, with a… … The Collaborative International Dictionary of English
gin — GIN, ginuri, s.n. Băutură alcoolică obţinută prin distilarea (distila) mustului fermentat2 de cereale, în care s au pus boabe de ienupăr. – Din engl., fr. gin. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 gin (băutură) s. n., (sorturi, porţii) pl … Dicționar Român
gin — gin1 [jin] n. [< GENEVA] 1. a strong, aromatic alcoholic liquor distilled from rye and other grains and flavored with juniper berries 2. a similar liquor differently flavored [sloe gin] 3. Archaic alcoholic liquor generally gin2 [jin] n … English World dictionary
GIN — steht für: das ISO 3166 Länderkürzel für Guinea G I N, Guidelines International Network, weltweite Vereinigung für Evidenzbasierte Medizin Gesundheits Informations Netz der österreichischen e card, siehe e card (Chipkarte) Gin steht für: Gin,… … Deutsch Wikipedia
Gin — Sm Wacholderbranntwein erw. fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus ne. gin, einer Kurzform von ne. geneva, aus nndl. genever, aus afrz. gene(i)vre Wacholder , aus l. iūniperus f. Ebenso nndl. gin, nfrz. gin, jenever, nschw. gin, genever,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
gin — [dʒın] n [Date: 1700 1800; Origin: geneva gin (18 20 centuries), from Dutch genever, from Latin juniperus juniper , plant used to give gin its taste] 1.) [U and C] a strong alcoholic drink made mainly from grain, or a glass of this drink 2.) [U]… … Dictionary of contemporary English
gin — Ⅰ. gin [1] ► NOUN 1) a clear alcoholic spirit distilled from grain or malt and flavoured with juniper berries. 2) (also gin rummy) a form of the card game rummy. ORIGIN abbreviation of genever, a kind of Dutch gin, from Latin juniperus (gin being … English terms dictionary
GIN — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. {{{image}}} Sigles d une seule lettre Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres … Wikipédia en Français
Gin — (j[i^]n), n. [Contr. from Geneva. See 2d {Geneva}.] A strong alcoholic liquor, distilled from rye and barley, and flavored with juniper berries; also called {Hollands} and {Holland gin}, because originally, and still very extensively,… … The Collaborative International Dictionary of English