Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tĕnus

  • 1 tenus

        tenus —, n    [2 TA-], a stretched cord, noose (old).—Hence, acc absol., with gen, to the end, as far as, all the way to, unto, to: lumborum tenus, as far as the loins: laterum tenus, V.: per aquam ferme genūs tenus altam, L.: urbium Corcyrae tenus, L.—As praep., with abl, all the way to, as far as, unto: Tauro tenus regnare: erat pectoribus tenus, L.: Pube tenus, V.: collo tenns, O.: mediā tenus alvo, O.: lateri capulo tenus abdidit ensem, V.: poti faece tenus cadi, H.—Fig., to the extent of, as far as, to: dando (spectaculum) Modo volneribus tenus, i. e. without fighting to the death, L.: nomine tenus, Ta.: doctrinā ore tenus exercitus, i. e. only for talking, Ta.—In the phrase, verbo tenus, in words, as far as language is concerned: veteres verbo tenus acute... de re p. disserebant, i. e. theoretically: in quos iecit magis hoc consul verbo tenus, quam ut re insimularet, L.
    * * *
    as far as, to the extent of, up to, down to

    Latin-English dictionary > tenus

  • 2 tenus

    1.
    tĕnus, ŏris, n. [root ten-; Gr. teinô; v. teneo], = tenos, a cord, snare, gin, springe:

    intendere tenus,

    Plaut. Bacch. 4, 6, 23; cf.:

    tenus est laqueus, dictus a tendiculā,

    Non. 6, 12:

    tenus est proprie extrema pars arcūs,

    Serv. Verg. A. 6, 62.
    2.
    tĕnus [root ten; v. teneo], perh. orig., an acc. of direction, and hence joined with gen.; afterwards a prep. with abl. (its supposed construction with the acc. rests upon a false reading in the passages, Ov. H. 12, 27; Val. Fl. 1, 537; Suet. Caes. 52, where the abl. is the true reading), prop. lengthwise, to the end; hence, as far as, up or down to, unto, to (placed after its case; mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cæs.).
    I.
    In gen. ( a) With gen. plur. (so not in the prose of Cicero):

    labrorum tenus,

    along the lips, Lucr. 1, 940; 4, 15:

    lumborum tenus,

    as far as the loins, Cic. Arat. 83 (324):

    crurum tenus,

    Verg. G. 3, 53:

    laterum tenus,

    id. A. 10, 210:

    per aquam ferme genūs tenus altam,

    Liv. 44, 40, 8: aurium tenus, * Quint. 12, 2, 17: illi rumores Cumarum tenus caluerunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 2:

    urbium Corcyrae tenus,

    Liv. 26, 24, 11.—
    (β).
    With abl. (so most freq. in prose and poetry):

    Tauro tenus,

    Cic. Deiot. 13, 36; Nep. Con. 2, 3:

    Arimino tenus,

    Suet. Aug. 30:

    Antio tenus,

    id. Tib. 38:

    Ostiā tenus,

    id. Ner. 16:

    Aethiopiā tenus,

    id. Caes. 52:

    erat pectoribus tenus,

    Liv. 21, 54, 9:

    inguinibus tenus,

    Cels. 1, 3:

    pube tenus,

    Verg. A. 3, 427:

    summo tenus ore,

    id. ib. 1, 737:

    collo tenus,

    Ov. M. 2, 275:

    pectoribus tenus,

    id. ib. 15, 512;

    15, 673: poplite deinde tenus,

    id. ib. 5, 593:

    pennis tenus,

    id. ib. 6, 258:

    mediā tenus alvo,

    id. F. 2, 145:

    lateri capulo tenus abdidit ensem,

    Verg. A. 2, 553:

    poti faece tenus cadi,

    Hor. C. 3, 15, 16:

    tres regiones solo tenus dejectae,

    Tac. A. 15, 40 fin.:

    tectis tenus,

    id. ib. 13, 41:

    extollere caelo tenus,

    Just. 12, 6, 2.—Of time:

    Cantabrico tenus bello nec ultra,

    Suet. Aug. 85; cf.:

    volneribus tenus, of the fighting of gladiators,

    Liv. 41, 20, 12 et saep.—So the compounds, eātenus, hactenus, quātenus, quādantenus, v. h. vv.—
    II.
    In partic.
    A.
    After, according to, by:

    tertium et quartum consulatum titulo tenus gessit,

    Suet. Caes. 76; so,

    titulo tenus,

    id. Claud. 25; id. Dom. 1, 31:

    facie tenus,

    i. e. for the sake of appearances, App. M. 10, p. 250, 9:

    specie tenus,

    Amm. 14, 7, 5:

    terrore tenus,

    id. 16, 8, 3.—
    B.
    Verbo tenus, less freq. nomine tenus, as far as the meaning of the word extends, in name, nominally (very rare):

    veteres verbo tenus... de re publicā disserebant,

    Cic. Leg. 3, 6, 14; Liv. 34, 5, 4:

    haec verba cum affectu accipimus, non verbo tenus,

    Dig. 2, 2, 1 med.:

    usurpatas nomine tenus urbium expugnationes dictitans,

    Tac. A. 15, 6 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > tenus

  • 3 tenus

    I.
    (after a name in abl. or gen.) up to, down to as far as.
    II.
    (prep. with abl) as far as, up to, to, down to.

    Latin-English dictionary of medieval > tenus

  • 4 Tenus

    Tēnos or - us, i, f., = Tênos, one of the Cyclades, between Andros and Delos, now Tino, Mel. 2, 7, 11; Plin. 4, 12, 22, § 65; Liv. 36, 21; Ov. M. 7, 469.

    Lewis & Short latin dictionary > Tenus

  • 5 hāc-tenus

        hāc-tenus (hac... tenus, V., O.), adv.,    as far as this, to this place, so far, thus far: Hactenus crater erat asper acantho, O.: hactenus in occidentem Germaniam novimus, Ta.: Hac Troiana tenus fuerit Fortuna secuta, V.: quia hactenus iussum, because he was not ordered to go farther, Ta.—Of discourse, thus far, to this point, no farther: hactenus mihi videor potuisse dicere, etc.: de hoc quidem hactenus: in hunc diem hactenus, thus far for to-day: sed haec hactenus, so much for this: Hactenus haec, H.: sed hactenus, praesertim, etc.: de litteris hactenus: Hac Arethusa tenus, O.—Fig., in time, up to this time, thus far, so long, till now, hitherto, no longer: hactenus quietae stationes fuere, postquam, etc., L.: Hac celebrata tenus certamina, V.—To this extent, so much, so far, as far: hactenus existimo... quoad certior fieres, etc.: haec artem hactenus requirunt, ut ornentur, etc.: curandus autem hactenus, ne quid ad senatum, etc.: hactenus consultans, veneno an ferro, etc., Ta.

    Latin-English dictionary > hāc-tenus

  • 6 quādam-tenus

        quādam-tenus adv.,    to a certain point, so far.—In tmesi: Est quadam prodire tenus, si non datur ultra, H.

    Latin-English dictionary > quādam-tenus

  • 7 prō-tenus

        prō-tenus    see prōtinus.

    Latin-English dictionary > prō-tenus

  • 8 prōtinus or prō-tenus

        prōtinus or prō-tenus adv.,    right onward, forward, farther on, onward: pergere: vox, quā protinus omne Contremuit nemus, i. e. far and wide, V.—Right on, continuously, directly, without pause, uninterruptedly: Laodiceam protinus ire: protinus eodem cursu in oppidum contendere, Cs.: consules, partā victoriā, protinus inde ducunt, etc., L.: sic vives protinus ut, etc., i. e. you will keep on living so, though, etc., H.: ad alias augustias protinus pergere, successively, L.: Mos erat, quem protinus urbes coluere, continuously, V.—Of space, continuously, in connection, uninterruptedly, next: trans Leggios Gothones regnantur... protinus deinde ab Oceano Rugii, Ta.: cum protinus utraque tellus Una foret, V.—Forthwith, immediately, at once, on the spot: oratio protinus conficiens auditorem benevolum: Carthaginem ituri, L.: tu protinus unde Divitias ruam, dic, augur, H.

    Latin-English dictionary > prōtinus or prō-tenus

  • 9 quā-tenus

        quā-tenus adv.    —Interrog., to what point, how far: in omnibus rebus videndum est, quatenus: quatenus progredi debeat.—As far as, to the distance that: quatenus tuto possent, spectatum ire, L.—Of time, till when, how long: quatenus (fascīs) haberem?—Fig., how far, to what extent: quatenus sint ridicula tractanda oratori, videndum est: nulla cognitio finium, ut ullā in re statuere possimus, quatenus.—To which extent: est enim quatenus amicitiae dari venia possit, i. e. there is a certain extent to which, etc.—In so far as, inasmuch as: Clarus postgenitis: quatenus Virtutem incolumem odimus, H.: Quatenus non est in coniuge felix, O.

    Latin-English dictionary > quā-tenus

  • 10 nomine tenus

    nominally, in name.

    Latin-English dictionary of medieval > nomine tenus

  • 11 hacetenus

    hac-tĕnus (a strengthened archaic form, hacĕtĕnus, acc. to Mar. Victor. p. 2457 P.—Separated per tmesin, Verg. A. 5, 603; 6, 62; Ov. M. 5, 642), adv. [hic- tenus; lit., as far as to this side; hence], to indicate a limit, so far, thus far (cf. hucusque).
    I.
    In space.
    A.
    Lit. (very rare), to this place, thus far:

    hactenus summus inaurato crater erat asper acantho,

    Ov. M. 13, 700:

    hactenus dominum est illa secuta suum,

    id. Tr. 1, 10, 22; id. Am. 2, 11, 16; cf.:

    hactenus in occidentem Germaniam novimus,

    Tac. G. 35 init.:

    hac Trojana tenus fuerit fortuna secuta,

    Verg. A. 6, 62.—Far more freq. and class. (esp. freq. in Cic.),
    B.
    Transf., to indicate the limit of a discourse or of an extract, thus far, to this point, no further than this:

    hactenus mihi videor de amicitia quid sentirem potuisse dicere,

    Cic. Lael. 7, 24:

    hactenus admirabor corum tarditatem, qui, etc.,

    id. N. D. 1, 10, 24:

    hactenus fuit, quod caute a me scribi posset,

    id. Att. 11, 4, 2:

    externae arbores hactenus fere sunt,

    Plin. 14, 1, 1, § 1; cf. id. 14, 3, 4, § 36:

    sed me hactenus cedentem nemo insequatur ultra,

    Quint. 12, 10, 47:

    verum hactenus evagari satis fuerit,

    id. 2, 4, 32;

    so after a quotation: hactenus Trogus,

    Plin. 11, 52, 114, § 276:

    hactenus Varro,

    id. 14, 14, 17, § 96.—
    b.
    In this sense usually ellipt., esp. as a formula of transition:

    sed, si placet, in hunc diem hactenus: reliqua differamus in crastinum,

    thus far for to-day, Cic. Rep. 2, 44, 4 fin.: ergo [p. 837] haec quoque hactenus:

    redeo ad urbana,

    id. Att. 5, 13, 2: sed haec hactenus: nunc, etc., so much for this (very freq.), id. Div. 2, 24, 53; id. Lael. 15, 55; id. Att. 13, 21, 4; Quint. 4, 2, 30 et saep.:

    haec hactenus,

    Cic. Att. 16, 6, 2:

    sed de hoc loco plura in aliis: nunc hactenus,

    id. Div. 2, 36, 76:

    hactenus haec,

    Hor. S. 1, 4, 63:

    sed hactenus, praesertim, etc.,

    Cic. Att. 5, 13, 1; so,

    sed hactenus,

    id. ib. 9, 7, 3; 13, 9, 1; 14, 17, 2; Plin. 36, 6, 5, § 46:

    de litteris hactenus,

    Cic. Fam. 2, 1, 1; 3, 7, 3; 16, 24, 1; id. Att. 6, 2, 1 al.:

    hactenus de soloecismo,

    Quint. 1, 5, 54:

    hactenus ergo de studiis... proximus liber, etc.,

    id. 1, 12, 19:

    hactenus de poëtis,

    Lact. 1, 5, 15:

    hactenus de mundo,

    Plin. 2, 38, 38, § 102; 15, 8, 8, § 34:

    hactenus, et pariter vitam cum sanguine fudit,

    Ov. M. 2, 610:

    hactenus et gemuit,

    id. ib. 10, 423:

    hactenus: ut vivo subiit,

    id. F. 5, 661:

    hactenus Aeacides,

    id. M. 12, 82; 14, 512.—
    II.
    In time, to indicate a limit, up to this time, thus far, so long, till now, hitherto, no longer than this ( poet. and post-Aug.):

    hactenus quietae utrimque stationes fuere: postquam, etc.,

    Liv. 7, 26, 6:

    hactenus pro libertate, mox de finibus pugnatum est,

    Flor. 1, 11, 5; Ov. M. 5, 250:

    hac celebrata tenus sancto certamina patri,

    Verg. A. 5, 603; 11, 823:

    dispecta est et Thule, quam hactenus nix et hiems abdebat,

    Tac. Agr. 10; id. A. 13, 47.—
    III.
    In extent.
    A.
    Absol., opp. to more, to this extent, so much, only so much, only (very rare, and not anteAug.):

    Burrum sciscitanti hactenus respondisse: ego me bene habeo,

    Tac. A. 14, 51;

    so ellipt.,

    Suet. Dom. 16.—Far more freq. and class.,
    B.
    Relat., like eatenus, to this extent that, so much as, so far as, as far as;

    corresp. with quatenus, quoad, quod, si, ut (so most freq.), ne: hactenus non vertit (in rem), quatenus domino debet: quod excedit, vertit,

    Dig. 15, 3, 10, § 7:

    hactenus existimo nostram consolationem recte adhibitam esse, quoad certior ab homine amicissimo fieres iis de rebus, etc.,

    Cic. Fam. 4, 3, 3:

    patrem familiae hactenus ago, quod aliquam partem praediorum percurro,

    Plin. Ep. 9, 15, 3: meritoria officia sunt;

    hactenus utilia, si praeparant ingenium, non detinent,

    Sen. Ep. 88.—With ut:

    haec artem quidem et praecepta duntaxat hactenus requirunt, ut certis dicendi luminibus ornentur,

    Cic. de Or. 2, 27, 119; id. Div. 1, 8, 13; Hor. S. 1, 2, 123; Ov. H. 15, 156.—With ne:

    curandus autem hactenus, ne quid ad senatum, etc.,

    Cic. Att. 5, 4, 2; Quint. 6, 2, 3; Tac. A. 14, 7; cf.:

    (eum) interficere constituit, hactenus consultans, veneno an ferro vel qua alia vi,

    id. ib. 14, 3 init.

    Lewis & Short latin dictionary > hacetenus

  • 12 hactenus

    hac-tĕnus (a strengthened archaic form, hacĕtĕnus, acc. to Mar. Victor. p. 2457 P.—Separated per tmesin, Verg. A. 5, 603; 6, 62; Ov. M. 5, 642), adv. [hic- tenus; lit., as far as to this side; hence], to indicate a limit, so far, thus far (cf. hucusque).
    I.
    In space.
    A.
    Lit. (very rare), to this place, thus far:

    hactenus summus inaurato crater erat asper acantho,

    Ov. M. 13, 700:

    hactenus dominum est illa secuta suum,

    id. Tr. 1, 10, 22; id. Am. 2, 11, 16; cf.:

    hactenus in occidentem Germaniam novimus,

    Tac. G. 35 init.:

    hac Trojana tenus fuerit fortuna secuta,

    Verg. A. 6, 62.—Far more freq. and class. (esp. freq. in Cic.),
    B.
    Transf., to indicate the limit of a discourse or of an extract, thus far, to this point, no further than this:

    hactenus mihi videor de amicitia quid sentirem potuisse dicere,

    Cic. Lael. 7, 24:

    hactenus admirabor corum tarditatem, qui, etc.,

    id. N. D. 1, 10, 24:

    hactenus fuit, quod caute a me scribi posset,

    id. Att. 11, 4, 2:

    externae arbores hactenus fere sunt,

    Plin. 14, 1, 1, § 1; cf. id. 14, 3, 4, § 36:

    sed me hactenus cedentem nemo insequatur ultra,

    Quint. 12, 10, 47:

    verum hactenus evagari satis fuerit,

    id. 2, 4, 32;

    so after a quotation: hactenus Trogus,

    Plin. 11, 52, 114, § 276:

    hactenus Varro,

    id. 14, 14, 17, § 96.—
    b.
    In this sense usually ellipt., esp. as a formula of transition:

    sed, si placet, in hunc diem hactenus: reliqua differamus in crastinum,

    thus far for to-day, Cic. Rep. 2, 44, 4 fin.: ergo [p. 837] haec quoque hactenus:

    redeo ad urbana,

    id. Att. 5, 13, 2: sed haec hactenus: nunc, etc., so much for this (very freq.), id. Div. 2, 24, 53; id. Lael. 15, 55; id. Att. 13, 21, 4; Quint. 4, 2, 30 et saep.:

    haec hactenus,

    Cic. Att. 16, 6, 2:

    sed de hoc loco plura in aliis: nunc hactenus,

    id. Div. 2, 36, 76:

    hactenus haec,

    Hor. S. 1, 4, 63:

    sed hactenus, praesertim, etc.,

    Cic. Att. 5, 13, 1; so,

    sed hactenus,

    id. ib. 9, 7, 3; 13, 9, 1; 14, 17, 2; Plin. 36, 6, 5, § 46:

    de litteris hactenus,

    Cic. Fam. 2, 1, 1; 3, 7, 3; 16, 24, 1; id. Att. 6, 2, 1 al.:

    hactenus de soloecismo,

    Quint. 1, 5, 54:

    hactenus ergo de studiis... proximus liber, etc.,

    id. 1, 12, 19:

    hactenus de poëtis,

    Lact. 1, 5, 15:

    hactenus de mundo,

    Plin. 2, 38, 38, § 102; 15, 8, 8, § 34:

    hactenus, et pariter vitam cum sanguine fudit,

    Ov. M. 2, 610:

    hactenus et gemuit,

    id. ib. 10, 423:

    hactenus: ut vivo subiit,

    id. F. 5, 661:

    hactenus Aeacides,

    id. M. 12, 82; 14, 512.—
    II.
    In time, to indicate a limit, up to this time, thus far, so long, till now, hitherto, no longer than this ( poet. and post-Aug.):

    hactenus quietae utrimque stationes fuere: postquam, etc.,

    Liv. 7, 26, 6:

    hactenus pro libertate, mox de finibus pugnatum est,

    Flor. 1, 11, 5; Ov. M. 5, 250:

    hac celebrata tenus sancto certamina patri,

    Verg. A. 5, 603; 11, 823:

    dispecta est et Thule, quam hactenus nix et hiems abdebat,

    Tac. Agr. 10; id. A. 13, 47.—
    III.
    In extent.
    A.
    Absol., opp. to more, to this extent, so much, only so much, only (very rare, and not anteAug.):

    Burrum sciscitanti hactenus respondisse: ego me bene habeo,

    Tac. A. 14, 51;

    so ellipt.,

    Suet. Dom. 16.—Far more freq. and class.,
    B.
    Relat., like eatenus, to this extent that, so much as, so far as, as far as;

    corresp. with quatenus, quoad, quod, si, ut (so most freq.), ne: hactenus non vertit (in rem), quatenus domino debet: quod excedit, vertit,

    Dig. 15, 3, 10, § 7:

    hactenus existimo nostram consolationem recte adhibitam esse, quoad certior ab homine amicissimo fieres iis de rebus, etc.,

    Cic. Fam. 4, 3, 3:

    patrem familiae hactenus ago, quod aliquam partem praediorum percurro,

    Plin. Ep. 9, 15, 3: meritoria officia sunt;

    hactenus utilia, si praeparant ingenium, non detinent,

    Sen. Ep. 88.—With ut:

    haec artem quidem et praecepta duntaxat hactenus requirunt, ut certis dicendi luminibus ornentur,

    Cic. de Or. 2, 27, 119; id. Div. 1, 8, 13; Hor. S. 1, 2, 123; Ov. H. 15, 156.—With ne:

    curandus autem hactenus, ne quid ad senatum, etc.,

    Cic. Att. 5, 4, 2; Quint. 6, 2, 3; Tac. A. 14, 7; cf.:

    (eum) interficere constituit, hactenus consultans, veneno an ferro vel qua alia vi,

    id. ib. 14, 3 init.

    Lewis & Short latin dictionary > hactenus

  • 13 abditum

    ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].
    I.
    Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:

    ex conspectu eri sui se abdiderunt,

    Plaut. Ps. 4, 7, 5:

    pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,

    removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:

    ascensu abdito a conspectu,

    Liv. 10, 14, 14:

    procul ardentes hinc precor abde faces,

    remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:

    abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,

    Cic. Fam. 13, 29, 4; so,

    se in contrariam partem terrarum,

    id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:

    se in Menapios,

    to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:

    In silvam Arduennam,

    id. ib. 5, 3, 4:

    exercitum in interiora,

    to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:

    ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),

    banished, exiled, Tac. A. 2, 85:

    se in bibliothecam,

    i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:

    se totum in litteras,

    id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:

    se rus,

    Ter. Hec. 1, 2, 99:

    se domum,

    Cic. Pis. 38, 92:

    se Arpinum,

    id. Att. 9, 6, 1.
    II.
    Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.
    (α).
    Aliquid:

    quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),

    Cic. Off. 1, 35, 126:

    amici tabellas,

    id. Pis. 17, 39:

    lacrimas, operire luctum,

    Plin. Ep. 3, 16, 6:

    abduntur (delphini) occultanturque incognito more,

    Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:

    occultare et abdere pavorem,

    Tac. H. 1, 88:

    pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,

    Liv. 2, 45, 7; so,

    sensus suos penitus,

    Tac. A. 1, 11:

    aliquid dissimulata offensione,

    id. ib. 3, 64. —
    (β).
    With in and abl.:

    cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,

    Cic. Mil. 15, 40; cf.:

    qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,

    id. Inr. 1, 2, 2:

    abditi in tabernaculis,

    Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:

    in silvis,

    id. ib. 9, 19, 6:

    penitus qui in ferrost abditus aër,

    Lucr. 6, 1037 al. —
    (γ).
    With other prepp.:

    cultrum, quem sub veste abditum habebat,

    Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:

    ferrum carvo tenus hamo,

    id. ib. 4, 719.—
    (δ).
    With abl.:

    caput cristatā casside,

    Ov. M. 8, 25:

    corpus corneā domo,

    Phaedr. 2, 6, 5:

    gladium sinu,

    Tac. A. 5, 7:

    latet abditus agro,

    Hor. Ep. 1, 1, 5:

    hunc (equum) abde domo,

    Verg. G. 3, 96:

    ita se litteris abdiderunt, at, etc.,

    Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—
    (ε).
    With dat. ( poet.):

    lateri capulo tenus abdidit ensem,

    he baried, Verg. A. 2, 553.—
    (ζ).
    With local adv.:

    corpus humi,

    Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:

    vis abdita quaedum,

    Lucr. 5, 1233:

    res occultae et penitus abditae,

    Cic. N. D. 1, 19:

    sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,

    id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;

    retrusa atque abdita,

    id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. —
    II.
    In the neutr.: abdĭtum, i, subst.:

    terrai abdita,

    Lucr. 6, 809; so,

    abdita rerum (=abditae res),

    Hor. A.P. 49:

    in abdito coire,

    in concealment, secretly, Plin. 8, 5, 5, § 13. — Adv.: abdĭtē secretly:

    latuisse,

    Cic. Verr. 2, 2, 73, § 181; Ambros. Job et Dav. 1, 9, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > abditum

  • 14 abdo

    ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].
    I.
    Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:

    ex conspectu eri sui se abdiderunt,

    Plaut. Ps. 4, 7, 5:

    pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,

    removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:

    ascensu abdito a conspectu,

    Liv. 10, 14, 14:

    procul ardentes hinc precor abde faces,

    remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:

    abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,

    Cic. Fam. 13, 29, 4; so,

    se in contrariam partem terrarum,

    id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:

    se in Menapios,

    to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:

    In silvam Arduennam,

    id. ib. 5, 3, 4:

    exercitum in interiora,

    to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:

    ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),

    banished, exiled, Tac. A. 2, 85:

    se in bibliothecam,

    i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:

    se totum in litteras,

    id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:

    se rus,

    Ter. Hec. 1, 2, 99:

    se domum,

    Cic. Pis. 38, 92:

    se Arpinum,

    id. Att. 9, 6, 1.
    II.
    Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.
    (α).
    Aliquid:

    quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),

    Cic. Off. 1, 35, 126:

    amici tabellas,

    id. Pis. 17, 39:

    lacrimas, operire luctum,

    Plin. Ep. 3, 16, 6:

    abduntur (delphini) occultanturque incognito more,

    Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:

    occultare et abdere pavorem,

    Tac. H. 1, 88:

    pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,

    Liv. 2, 45, 7; so,

    sensus suos penitus,

    Tac. A. 1, 11:

    aliquid dissimulata offensione,

    id. ib. 3, 64. —
    (β).
    With in and abl.:

    cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,

    Cic. Mil. 15, 40; cf.:

    qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,

    id. Inr. 1, 2, 2:

    abditi in tabernaculis,

    Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:

    in silvis,

    id. ib. 9, 19, 6:

    penitus qui in ferrost abditus aër,

    Lucr. 6, 1037 al. —
    (γ).
    With other prepp.:

    cultrum, quem sub veste abditum habebat,

    Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:

    ferrum carvo tenus hamo,

    id. ib. 4, 719.—
    (δ).
    With abl.:

    caput cristatā casside,

    Ov. M. 8, 25:

    corpus corneā domo,

    Phaedr. 2, 6, 5:

    gladium sinu,

    Tac. A. 5, 7:

    latet abditus agro,

    Hor. Ep. 1, 1, 5:

    hunc (equum) abde domo,

    Verg. G. 3, 96:

    ita se litteris abdiderunt, at, etc.,

    Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—
    (ε).
    With dat. ( poet.):

    lateri capulo tenus abdidit ensem,

    he baried, Verg. A. 2, 553.—
    (ζ).
    With local adv.:

    corpus humi,

    Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:

    vis abdita quaedum,

    Lucr. 5, 1233:

    res occultae et penitus abditae,

    Cic. N. D. 1, 19:

    sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,

    id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;

    retrusa atque abdita,

    id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. —
    II.
    In the neutr.: abdĭtum, i, subst.:

    terrai abdita,

    Lucr. 6, 809; so,

    abdita rerum (=abditae res),

    Hor. A.P. 49:

    in abdito coire,

    in concealment, secretly, Plin. 8, 5, 5, § 13. — Adv.: abdĭtē secretly:

    latuisse,

    Cic. Verr. 2, 2, 73, § 181; Ambros. Job et Dav. 1, 9, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > abdo

  • 15 nullatenus

    nullā-tĕnus [cf. eā-tenus, etc.], adv., in nowise, by no means (post-class.):

    immortalitatis sedem nullatenus obtinebis,

    Mart. Cap. 2, § 135; Cod. Just. 8, 10, 12, § 3.

    Lewis & Short latin dictionary > nullatenus

  • 16 protinus

    prō-tĭnus (less properly prō-tĕnus), adv. [tenus], before one's self, forward, farther on, onward.
    I.
    Lit. (rare but class.;

    syn.: statim, continuo, actutum): praecepisse, ut pergeret protinus, quid retro atque a tergo fieret, ne laboraret,

    Cic. Div. 1, 24, 49: ipse capellas Protinus aeger ago, [p. 1479] drive along before me, Verg. E. 1, 13:

    quā (voce) protinus omne Contremuit nemus,

    far and wide, id. A. 7, 513.—
    II.
    Transf.
    A. 1.
    In space, Plin. Ep. 5, 6, 19:

    trans Lygios Gothones regnantur... protinus deinde ab Oceano Rugii et Lemovii,

    Tac. G. 43 fin.:

    summa (vertebra) protinus caput sustinet,

    Cels. 8, 1.—
    2.
    In time or order:

    post ad oppidum hoc vetus continuo mecum exercitum protinus obducam,

    Plaut. Ps. 2, 1, 13; Sisenn. ap. Non. 376, 28;

    Tubero,

    ib. 376, 32:

    protinus ut moneam,

    Hor. Ep. 1, 18, 67:

    trajecto missa lacerto Protinus hasta fugit servatque cruenta tenorem,

    Verg. A. 10, 340; id. G. 4, 1:

    felix si protinus illum Aequasset nocti ludum,

    id. A. 9, 337.—
    B.
    Forthwith, immediately, directly, from the very first, instantly, on the spot (class.;

    but rare in prose until post-Aug. per.): oratio protinus perficiens auditorem benevolum,

    at the very outset, Cic. Inv. 1, 15, 20:

    hostes protinus ex eo loco ad flumen contenderunt,

    Caes. B. G. 2, 9:

    tu protinus unde Divitias aerisque ruam, dic, augur, acervos,

    Hor. S. 2, 5, 21.—With a negative:

    non protinus,

    not immediately, Quint. 10, 1, 3.—With ex or ab, immediately or directly after:

    ex fugā protinus auxilia discesserunt,

    Caes. B. G. 5, 17:

    protinus ab ipsā curatione,

    Cels. 7, 26, 5:

    a partu,

    Plin. 20, 21, 84, § 226:

    ab adoptione,

    Vell. 2, 104, 3; cf.:

    protinus post cibum,

    Cels. 7, 26, 26.—With ut, quam, atque, as soon as, as soon as ever; with ut:

    protinus ut percussus est aliquis,

    Cels. 5, 26, 26; Val. Max. 5, 4, 4; Quint. 1, 1, 3.—With quam, Plin. 10, 28, 40, § 75 (al. quā); 15, 17, 18, § 67.—With atque, Sol. 46 fin. —Prov.:

    Protinus ad censum, de moribus ultima flet quaestio,

    Juv. 3, 140.

    Lewis & Short latin dictionary > protinus

  • 17 quadamtenus

    quādantĕnus or quādamtĕnus (in tmesi, Hor.; v. infra), adv. [quidam-tenus].
    I.
    To a certain point or limit, so far ( poet. and in post-Aug. prose):

    est quadam prodire tenus, si non datur ultra,

    Hor. Ep. 1, 1, 32.—
    II.
    Transf., to a certain extent, in some measure, somewhat:

    citreis odor acerrimus, quadantenus et cotoneis,

    Plin. 15, 28, 33, § 110:

    rubens,

    id. 24, 14, 76, § 124:

    quae fuerit origo gemmarum diximus quadantenus,

    id. 37, prooem. 1, §

    2: ut noctes nostrae quadamtenus his historiae floscuculis aspergerentur,

    Gell. 17, 21, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > quadamtenus

  • 18 quadantenus

    quādantĕnus or quādamtĕnus (in tmesi, Hor.; v. infra), adv. [quidam-tenus].
    I.
    To a certain point or limit, so far ( poet. and in post-Aug. prose):

    est quadam prodire tenus, si non datur ultra,

    Hor. Ep. 1, 1, 32.—
    II.
    Transf., to a certain extent, in some measure, somewhat:

    citreis odor acerrimus, quadantenus et cotoneis,

    Plin. 15, 28, 33, § 110:

    rubens,

    id. 24, 14, 76, § 124:

    quae fuerit origo gemmarum diximus quadantenus,

    id. 37, prooem. 1, §

    2: ut noctes nostrae quadamtenus his historiae floscuculis aspergerentur,

    Gell. 17, 21, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > quadantenus

  • 19 ab-dō

        ab-dō idī, itus, ere    [2. do], to put away, remove, set aside: impedimenta in silvas, Cs.; often with se, to go away, betake oneself: se in contrariam partem terrarum: se in Menapios, to depart, Cs.: se domum. — Praegn., to hide, conceal, put out of sight, keep secret: amici tabellas: pugnare cupiebant, sed abdenda cupiditas erat, L.: sese in silvas, Cs.: se in tenebris: ferrum in armo, O.: alqm intra tegimenta, Cs.: abdito intra vestem ferro, L.: ferrum curvo tenus hamo, up to the barb, O.: argentum Abditum terris, H.: caput casside, to cover with, O.: voltūs frondibus, O.: hunc (equum) abde domo, let him rest, V.: se litteris: lateri ensem, buried, V.: sensūs suos penitus, Ta.

    Latin-English dictionary > ab-dō

  • 20 applicō (adp-)

        applicō (adp-) āvī or uī, ātus, āre,    to join, connect, attach, add: corpora corporibus, press closely, L.: ut ad honestatem applicetur (voluptas). — Fig., to apply, direct, turn: animum ad alqd, T.: se animus applicat ad alqd: se ad vos, T.: ad alicuius se familiaritatem: se ad philosophiam: adplicant se, associate together: votis amicas aures, to give attention, H. — Meton., to bring, put, place at, apply to: capulo tenus ensem, drives to the hilt, V.: ad eas (arbores) se, lean against, Cs.: se ad flammam, draw near: flumini castra, L.—To drive to, direct to: regionibus angues, O.: boves illuc, O. — Esp., of ships, to direct to, bring to: navim ad naufragum: ad terram naves, Cs.: Ceae telluris ad oras Applicor, O.: applicor ignotis (terris), O.: oris (te), V.: classem in Erythraeam, L. — Intrans, to arrive, put in, land: quocumque litore applicuisse naves, L.: quo applicem? Enn. ap. C.

    Latin-English dictionary > applicō (adp-)

См. также в других словарях:

  • TENUS — apud Tertullian. de Pallio, c. 3. ubi de invento torquendi lanas et in fila deducendi ad eundem modum, quô prius torquebantur restes ex philyra, Mercurium, inquit, forte palpati arietis mollitie delectatum, deglubâsse oviculam, dumque pertentat,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • tenus — Part. pas. m.p. tenir …   French Morphology and Phonetics

  • ore tenus — ore te·nus / ōr ē tē nəs, ōr ā te nu̇s/ adv or adj [Latin, by mouth]: made or presented orally ore tenus testimony evidence presented ore tenus Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 …   Law dictionary

  • ore tenus — /oriy tiynas/ By word of mouth; orally. Pleading was anciently carried on ore tenus, at the bar of the court. 3 Bl.Comm. 293 @ ore tenus rule Under the ore tenus rule, reviewing court must affirm the trial court unless its findings are plainly… …   Black's law dictionary

  • Messe tenus, propria vive. — См. Лето припасуха, зима прибируха. Messe tenus, propria vive. См. Протягивай ножки по одежке …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • ore tenus — ˌōrēˈtenəs adverb Etymology: Latin, by mouth : by spoken word : orally pleading done ore tenus …   Useful english dictionary

  • ore tenus — adjective Of testimony, presented orally …   Wiktionary

  • demurrer ore tenus — A demurrer made orally at the time of argument in support of a demurrer of record, pointing out the defect in the pleading to which it is addressed. Wetherell v Eberle, 123 Ill 666, 14 NE 675. A demurrer in the form of an objection to evidence on …   Ballentine's law dictionary

  • ore tenus — By word of mouth; oral; orally …   Ballentine's law dictionary

  • appanage — Tenus en appanage, Profectitia, Fiduciaria, Fiducia contracta, attributa, B …   Thresor de la langue françoyse

  • Jeux de la communication — Les Jeux de la Communication sont une rencontre annuelle entre plusieurs départements de communication de certaines universités francophones et bilingues du Canada. Comparable aux Jeux de Génie ou aux Jeux du Commerce, Les Jeux de la Com durent… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»