Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

genuine

  • 1 genuine

    Latin-English dictionary > genuine

  • 2 sincerus

    sincērus, a, um, adj. [sin- = sim-, v. simplex; root in Sanscr. sama, whole, together; and root skir-, Sanscr. kir-, pour out], clean, pure, sound, not spoiled, uninjured, whole, entire, real, natural, genuine, sincere (class.; esp. freq. in the trop. sense; cf.: simplex, verus, incorruptus).
    I.
    Lit.:

    omnia fucata et simulata a sinceris atque veris (internoscere),

    Cic. Lael. 25, 95:

    aliquem ab omni incommodo, detrimento, molestiā sincerum integrumque conservare,

    unharmed, unhurt, id. Fam. 13, 50, 2:

    corpus (with sine vulnere),

    Ov. M. 12, 100; cf.

    pars,

    id. ib. 1, 191:

    membra,

    Lucr. 3, 717:

    porci sacres,

    sound, Plaut. Men. 2, 2, 16; cf. in comp.: cum jam me sinceriore corpusculo factum diceret (medicus), Gell. 18, 10, 4: sincerum tergum... corium sincerissimum, clear (of weals), Plaut. Rud. 3, 4, 51 sq.; cf.

    so, corium,

    id. Most. 4, 1, 13:

    vas,

    clean, Hor. S. 1, 3, 56; id. Ep. 1, 2, 54:

    ex amphorā primum quod est sincerissimum effluit,

    Sen. Ep. 108, 26:

    lac,

    Col. 7, 8, 1; so,

    Amineum,

    id. 12, 47, 6:

    crocus,

    Plin. 21, 6, 17, § 32:

    axungia,

    id. 28, 9, 37, § 135:

    gemma (opp. sordium plena),

    id. 37, 8, 33, § 110:

    propria et sincera et tantum sui similis gens,

    unmixed, pure, Tac. G. 4; so,

    populus,

    id. H. 4, 64 fin.; Suet. Aug. 40:

    nobilitas,

    Liv. 4, 4, 7:

    nitor,

    Sen. Ep. 66, 46.— Comp.: lux sincerior, App. de Mundo, p. 58, 29.—
    * b.
    Sincerum, adverb.:

    non sincerum sonĕre,

    that it does not ring clearly, is not genuine, Lucr. 3, 873.—
    II.
    Trop.:

    Atheniensium semper fuit prudens sincerumque judicium,

    sound, uncorrupted, Cic. Or. 8, 25:

    nihil erat in ejus (Cottae) oratione nisi sincerum,

    id. Brut. 55, 202; cf.:

    esse videtur Homeri (versus) simplicior et sincerior,

    Gell. 13, 26, 3; so,

    sincera gratia sermonis Attici,

    Quint. 10, 1, 65:

    sincera et integra natura,

    Tac. Or. 28 fin.:

    animus,

    Sen. Cons. Helv. 11, 6:

    vir,

    id. Ep. 73, 4:

    opiniones,

    id. ib. 94, 68:

    Minerva,

    pure, chaste, Ov. M. 8, 664:

    sincerum equestre proelium,

    unmixed, pure, Liv. 30, 11:

    non sincerum gaudium praebere,

    not unmixed, not undisturbed, id. 34, 41; so,

    gaudium,

    id. 44, 44:

    gaudium sincerius,

    Just. 10, 1, 3:

    voluptas,

    Ov. M. 7, 453:

    fama,

    unblemished, Gell. 6, 8, 5:

    Thucydides rerum gestarum pronunciator sincerus,

    honest, candid, upright, Cic. Brut. 83, 287; cf.:

    Fabii Annales, bonae atque sincerae vetustatis libri,

    Gell. 5, 4, 1.— Sup.:

    Q. Claudius optimus et sincerissimus scriptor,

    Gell. 15, 1, 4:

    verus atque sincerus Stoicus,

    id. 1, 2, 7 et saep.:

    mirabilia multa, nihil simplex, nihil sincerum,

    natural, genuine, Cic. Att. 10, 6, 2:

    nihil est jam sanctum neque sincerum in civitate,

    id. Quint. 1, 5:

    aliquid non sinceri,

    id. Div. 2, 57, 118:

    fides,

    Liv. 39, 2, 1:

    concordia,

    Tac. A. 3, 64:

    caritas,

    id. ib. 2, 42.—Hence, advv.
    a.
    sincērē, uprightly, honestly, well, frankly, sincerely: sincere dicere, * Ter. Eun. 1, 2, 97:

    satin' ego oculis utilitatem obtineo sincere, an parum,

    Plaut. Ep. 5, 1, 28:

    sincere et ex animo dicere,

    Cat. 109, 4: pronunciare, * Caes. B. G. 7, 20: agere, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10, 9:

    administrare provincias,

    Val. Max. 2, 2, 8.— Comp., Gell. 6 (7), 3, 55.— Sup., Aug. Ep. ad Volus. 3 fin.
    * b.
    sincērĭter, sincerely:

    aliquid cupere,

    Gell. 13, 16, 1; Cod. Just. 8, 28, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > sincerus

  • 3 germānus

        germānus adj. with sup.    [cf. germen].—Of brothers and sisters, full, own: mihi animo et corpore, T.: frater amore germanus: soror: bimembres (i. e. Centauri), O.: soror (of a nurse), Enn. ap. C.—As subst m., an own brother, full brother: O mi germane! T.: Eryx tuus, your mother's son, V.— Genuine, real, actual, true: huius artis magistri: asinus: iustitia: ironia<*> germanissimus Stoicus.
    * * *
    I
    germana, germanum ADJ
    own/full (of brother/sister); genuine, real, actual, true
    II
    Germans (pl.)
    III
    own brother; full brother

    Latin-English dictionary > germānus

  • 4 sincērus

        sincērus adj.    [3 SA-+2 CER-], clean, pure, sound, uninjured, whole, entire: omnia fucata a sinceris (internoscere): sine volnere corpus Sincerumque fuit, O.: vas, clean, H.: propria et sincera gens, unmixed, Ta.: nobilitas, L.—Fig., sound, genuine, pure, true, candid, truthful: Atheniensium iudicium: Minerva, O.: equestre proelium, L.: voluptas, O.: rerum gestarum pronuntiator: nihil est iam sincerum in civitate: fides, L.
    * * *
    sincera -um, sincerior -or -us, sincerissimus -a -um ADJ
    clean, pure, uninjured, whole; sound, genuine, truthful, candid, sincere

    Latin-English dictionary > sincērus

  • 5 vērus

        vērus adj. with comp. and sup.    [1 VEL-], true, real, actual, genuine: internosci omnia simulata a veris: vera an falsa, T.: verus ac germanus Metellus: gloria: causa verissima: amicus, H.: id si ita est, ut... sin autem illa veriora, ut, etc.: si verum est, quod nemo dubitat, ut populus R. superarit, etc., a fact, N.—Right, proper, fitting, suitable, reasonable, just: ah, Idnest verum? T.: quod est rectum, verum quoque est: lex: nil Grosphus nisi verum orabit et aequum, H.: neque verum esse, qui suos fines tueri non potuerint, alienos occupare, Cs.: verum est, (agrum) habere eos, etc., L.: me verius unum Pro vobis foedus luere, V.: praeclarum illud est, et, si quaeris, rectum quoque et verum, ut, etc., right and just.—Truthful, true, veracious: Sum verus? T: Apollinis os, O.: verissimus et sapientissimus iudex, most upright.
    * * *
    vera -um, verior -or -us, verissimus -a -um ADJ
    true, real, genuine, actual; properly named; well founded; right, fair, proper

    Latin-English dictionary > vērus

  • 6 inconruptus

    in-corruptus ( inconrupt-), a, um, adj., unspoiled, uninjured, uncorrupted (class.).
    I.
    Lit.:

    sucus et sanguis,

    Cic. Brut. 9, 36:

    incorruptum a fraude advehentium frumentum,

    Sen. Brev. Vit. 19, 1:

    aquae,

    Plin. 2, 103, 106, § 230:

    templa,

    undestroyed, Liv. 32, 33, 5:

    lignum,

    Plin. 16, 5, 8, § 22:

    materia,

    id. 13, 16, 30, § 101.—
    II. A.
    Of persons:

    atque integri testes,

    Cic. Fin. 1, 21:

    judex,

    Gell. 14, 4:

    custos incorruptissimus,

    Hor. S. 1, 6, 81:

    adversus blandientes,

    that would not be seduced by flatterers, Tac. H. 1, 35 fin.
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    sensus (with integri),

    Cic. Ac. 2, 7, 19:

    animus,

    id. Tusc. 1, 19:

    fides,

    Tac. A. 12, 41:

    integritas Latini sermonis,

    Cic. Brut. 35, 132:

    aquilarum genus... incorruptae originis,

    genuine, Plin. 10, 3, 3, § 8:

    judicium,

    true, upright, Liv. 4, 6:

    genus disciplinae,

    id. 1, 18:

    mens,

    App. Dogm. Plat. 2, p. 19 fin.:

    praeda,

    undiminished, Tac. A. 1, 68:

    quonam id modo incorruptum foret,

    could be done most surely, id. 2, 12.—Hence, adv.: incorruptē, uncorruptly, justly (class.):

    atque integre judicare,

    Cic. Fin. 1, 9, 30:

    scite atque incorrupte loqui,

    Gell. 13, 21, 4.— Comp.:

    judicare,

    Cic. Marc. 9, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > inconruptus

  • 7 incorruptus

    in-corruptus ( inconrupt-), a, um, adj., unspoiled, uninjured, uncorrupted (class.).
    I.
    Lit.:

    sucus et sanguis,

    Cic. Brut. 9, 36:

    incorruptum a fraude advehentium frumentum,

    Sen. Brev. Vit. 19, 1:

    aquae,

    Plin. 2, 103, 106, § 230:

    templa,

    undestroyed, Liv. 32, 33, 5:

    lignum,

    Plin. 16, 5, 8, § 22:

    materia,

    id. 13, 16, 30, § 101.—
    II. A.
    Of persons:

    atque integri testes,

    Cic. Fin. 1, 21:

    judex,

    Gell. 14, 4:

    custos incorruptissimus,

    Hor. S. 1, 6, 81:

    adversus blandientes,

    that would not be seduced by flatterers, Tac. H. 1, 35 fin.
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    sensus (with integri),

    Cic. Ac. 2, 7, 19:

    animus,

    id. Tusc. 1, 19:

    fides,

    Tac. A. 12, 41:

    integritas Latini sermonis,

    Cic. Brut. 35, 132:

    aquilarum genus... incorruptae originis,

    genuine, Plin. 10, 3, 3, § 8:

    judicium,

    true, upright, Liv. 4, 6:

    genus disciplinae,

    id. 1, 18:

    mens,

    App. Dogm. Plat. 2, p. 19 fin.:

    praeda,

    undiminished, Tac. A. 1, 68:

    quonam id modo incorruptum foret,

    could be done most surely, id. 2, 12.—Hence, adv.: incorruptē, uncorruptly, justly (class.):

    atque integre judicare,

    Cic. Fin. 1, 9, 30:

    scite atque incorrupte loqui,

    Gell. 13, 21, 4.— Comp.:

    judicare,

    Cic. Marc. 9, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > incorruptus

  • 8 merus

    mĕrus, a, um, adj. [root mar-, to gleam; cf.: marmaros, marmor, mare; hence, bright, pure], pure, unmixed, unadulterated, esp. of wine not mixed with water: merum antiqui dicebant solum: at nunc merum purum appellamus, Paul. ex Fest. p. 124 Müll.
    I.
    Lit.: vinum merum, Varr. ap. Non. 4, 295:

    vina,

    Ov. M. 15, 331.—Of other things:

    argentum merum,

    Plaut. As. 1, 3, 3:

    undae,

    Ov. M. 15, 323:

    lac,

    id. F. 4, 369:

    gustus,

    Col. 3, 21:

    claror,

    clear, unclouded, Plaut. Most. 3, 1, 111:

    mero meridie,

    Petr. 37.—Hence,
    2.
    Subst.: mĕrum, i, n., pure, unmixed wine, wine not mixed with water ( poet. and in post-Aug. prose):

    ingurgitare se in merum,

    Plaut. Curc. 1, 2, 35; Hor. Ep. 1, 19, 11; id. C. 1, 36, 13:

    objecturus Antonio Cicero merum et vomitum,

    Quint. 8, 4, 16:

    meri veteris torrens,

    Juv. 6, 319; 3, 283; Val. Fl. 5, 595:

    ad merum pronior,

    Plin. 14, 22, 28, § 145; 23, 1, 23, § 43.—
    B.
    Transf.
    1.
    Bare, naked, uncovered ( poet.):

    pes,

    Juv. 6, 158: stabat calce merā, Prud. steph. 6, 91.—
    2.
    In gen., bare, nothing but, only, mere (class.):

    meri bellatores gignuntur,

    Plaut. Mil. 4, 2, 85:

    in medio (foro) ostentatores meri (ambulant),

    id. Curc. 4, 1, 15: Diogenem postea pallium solum habuisse, et habere Ulixem meram tunicam, nothing but, only, Varr. ap. Non. 344, 10:

    nihil, nisi spem meram,

    Ter. Phorm. 1, 2, 95:

    mera monstra nuntiare,

    Cic. Att. 4, 7, 1:

    proscriptiones, meri Sullae,

    id. ib. 9, 11, 3:

    scelera loquuntur,

    id. ib. 9, 13, 1:

    bellum,

    id. ib. 9, 13, 8:

    nugae,

    id. ib. 6, 3, 5:

    adfectus,

    Quint. 11, 1, 52.—
    II.
    Trop., pure, true, real, genuine, unadulterated:

    meri principes,

    Cic. de Or. 2, 22, 94: velut ex diutinā siti nimis avide meram haurientes libertatem, immoderate, excessive, Liv. [p. 1138] 39, 26; cf. Cic. Rep. 1, 43, 66; but mera libertas, in Horace, signifies true, genuine freedom, Hor. Ep. 1, 18, 8:

    Achaia, illa vera et mera Graecia,

    Plin. Ep. 8, 24, 2:

    Cecropis,

    a real Athenian, Juv. 6, 187.—Hence, adv.: mĕrē, purely, without mixture, wholly, entirely (ante-class. and post-Aug.):

    si semel amoris poculum accepit mere,

    Plaut. Truc. 1, 1, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > merus

  • 9 nothus

    nŏthus, a, um, adj., = nothos, spurious, not genuine.
    I.
    Lit.
    A.
    Of persons, illegitimate, bastard, born out of wedlock (but of a known father; contra, spurius, of an unknown father: legitimus, born in wedlock):

    nothum qui non sit legitimus, Graeci vocant: Latinum rei nomen non habemus,

    Quint. 3, 6, 97; cf. Paul. ex Fest. p. 174 Müll.; Quint. 3, 6, 96; 7, 7, 10:

    Antiphaten... Thebanā de matre nothum Sarpedonis alti,

    Verg. A. 9, 697.—
    B.
    Of animals of a mixed breed, mongrel, Verg. A. 7, 283; Col. 8, 2, 13; Plin. 8, 1, 1, § 3.—
    II.
    Transf., not genuine, false, counterfeit ( poet. and in post-class. prose):

    lunaque sive notho fertur loca lumine lustrans, Sive suam proprio jactat de corpore lucem,

    i. e. borrowed, not its own, Lucr. 5, 575; so,

    lumen,

    Cat. 34, 15:

    Attis notha mulier,

    false, counterfeit, id. 63, 27:

    quojus genera (nominum) sunt tria, unum vernaculum ac domi natum, alterum adventicium, tertium nothum ex peregrino hic natum,

    Varr. L. L. 10, § 69 Müll.; so,

    notha nomina,

    id. ib. 10, §

    70: nothae atque adulterae lectiones,

    Arn. 5, 182.

    Lewis & Short latin dictionary > nothus

  • 10 verus

    vērus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. Zend var, believe; Sanscr. var, choose, wish], true, real, actual, genuine, etc. (opp. falsus, fictus).
    I.
    Lit.:

    secerni blandus amicus a vero et internosci tam potest adhibitā diligentiā, quam omnia fucata et simulata a sinceris atque veris,

    Cic. Lael. 25, 95:

    perspicere, quid in quāque re verum sincerumque sit,

    id. Off. 2, 5, 18:

    vera an falsa,

    Ter. And. 5, 4, 19:

    res vera (opp. ficta),

    Cic. Lael. 7, 24:

    verus ac germanus Metellus,

    id. Verr. 2, 4, 66, § 147; cf.:

    ipsus verus Harpax,

    Plaut. Ps. 4, 7, 111:

    vera mea uxor,

    id. As. 1, 1, 46 (dub.;

    al. verum): color,

    Ter. Eun. 2, 3, 27:

    vultus,

    id. And. 5, 1, 20:

    via,

    Plaut. Cas. 2, 6, 17:

    vera et perfecta amicitia,

    Cic. Lael. 6, 22:

    vera, gravis, solida gloria,

    id. Phil. 5, 18, 50:

    decus,

    id. Rep. 6, 23, 25:

    causa verissima,

    id. Ac. 2, 4, 10:

    virtus,

    Hor. C. 3, 5, 29:

    dolores,

    id. Ep. 1, 17, 57:

    amicus,

    id. A. P. 425:

    nati,

    legitimate, Prop. 2, 9, 17:

    verius ergo quid sit,

    Mart. 8, 76, 7:

    ut verum esset, suā voluntate sapientem descendere, etc.,

    Cic. Rep. 1, 6, 11:

    id si ita est, ut, etc.... sin autem illa veriora, ut, etc.,

    id. Lael. 4, 14.—
    B.
    Subst.: vērum, i, n., what is true or real, the truth, the reality, the fact:

    interesse oportet, ut inter rectum et pravum, sic inter verum et falsum,

    Cic. Ac. 2, 11, 33:

    notionem veri et falsi nullam habere,

    id. ib.:

    verum dicere,

    Plaut. Am. 1, 1, 89; Ter. And. 2, 6, 6:

    si simile veri quid invenerim,

    Cic. Ac. 2, 20, 66; id. Rep. 3, 5, 8:

    si verum scire vis,

    id. Att. 12, 41, 3:

    si verum quaerimus,

    id. Tusc. 2, 23, 55:

    verum quidem si audire volumus,

    id. Brut. 73, 256:

    verum non libenter audire,

    Mart. 8, 76, 8:

    minor est tua gloria vero,

    Ov. H. 15 (16), 143:

    ut quid hujus veri sit, sciam,

    Plaut. Aul. 4, 10, 72; cf.:

    non pervident quid sit in vero,

    actually, really, Lact. 1, 17, 1.—So the freq. construction of the gen. veri with similis, similiter, and similitudo (by many also joined together [p. 1979] in one word, verisimilis, etc.):

    narrationem jubent veri similem esse,

    Cic. de Or. 2, 19, 80:

    id quod veri simile occurrit,

    id. Tusc. 2, 2, 5:

    veri simillimum mihi videtur, quodam tempore, etc.,

    id. Inv. 1, 3, 4:

    veri similiora,

    id. N. D. 1, 24, 66:

    res similis veri,

    Liv. 26, 38, 9:

    simillimum veri,

    Cic. Tusc. 5, 4, 11:

    quod est magis verisimile,

    Caes. B. G. 3, 13:

    veri similiter fingere,

    App. Mag. p. 293:

    veri similius,

    id. ib. and p. 312; Tert. Apol. 16:

    veri similitudinem sequi,

    Cic. Ac. 2, 33, 107; Sen. Ben. 4, 33, 2; genuine, Plin. 34, 7, 17, § 66; cf.

    , in a reversed order: similitudo veri,

    Cic. Part. Or. 11, 40; id. Univ. 3:

    res facit controversiam aut de vero aut de recto aut de nomine,

    respecting fact, id. Or. 34, 121:

    nec procul a vero est, quod,

    from the truth, Ov. Tr. 5, 6, 27:

    ex vero positum permansit Equiria nomen,

    id. F. 2, 859:

    in vero esse,

    to be true, Lact. 1, 11, 31; 1, 17, 1:

    teneras aures mordaci radere vero,

    Pers. 1, 107.— Plur.:

    recta et vera loquere,

    Plaut. Capt. 5, 2, 7:

    vera dico,

    id. Am. 1, 1, 239; 2, 1, 12; 2, 2, 55 al.:

    artem se tradere vera ac falsa dijudicandi,

    Cic. de Or. 2, 38, 157:

    qui species alias veris... caput (= alias ab iis quae verae sunt, Orell.),

    Hor. S. 2, 3, 208:

    adjecta veris credibilis rerum imago,

    Quint. 4, 2, 123:

    vis dicam tibi veriora veris?

    Mart. 6, 30, 6.
    II.
    Transf.
    A.
    Like rectus, consonant with reason or good morals, i. e. right, proper, fitting, suitable, reasonable, just (class.):

    ah, Idnest verum?

    Ter. And. 4, 1, 5:

    cum aliquid verum ac rectum esse dicitur,

    Cic. Leg. 3, 15, 34:

    quod est rectum, verum quoque est,

    id. ib. 2, 5, 11:

    omnia recta, vera,

    id. Tusc. 3, 27, 64:

    lex vera atque princeps,

    id. Leg. 2, 4, 10:

    quibus peritia et verum ingenium est,

    Sall. H. 1, 111 Dietsch:

    ea, si vera existimare voles, maxume hortabuntur,

    id. ib. 4, 61, 3 ib.:

    nil Grosphus nisi verum orabit et aequum,

    Hor. Ep. 1, 12, 23.—
    2.
    Esp., verum est, with subject-clause (so most freq. = aequum est, etc.):

    neque verum esso, qui suos fines tueri non potuerint, alienos occupare,

    Caes. B. G. 4, 8:

    (Cato) negat verum esse, allici benevolentiam cibo,

    Cic. Mur. 35, 74:

    verum est, (agrum) habere eos, quorum sanguine ac sudore partus sit,

    Liv. 2, 48, 2; 3, 40, 11; 24, 48, 11;

    28, 13, 7: metiri se quemque suo modulo ac pede, verum est,

    Hor. Ep. 1, 7, 98; id. S. 2, 3, 212:

    verius esse, Ti. Sempronio imperium habenti tradi exercitum quam legato,

    Liv. 35, 8, 6:

    me verius unum Pro vobis foedus luere,

    Verg. A. 12, 694: si verum est, with acc. and inf., if the view is correct, Cic. N. D. 3, 31, 77; Liv. 30, 26, 7.— Rarely with ut:

    praeclarum illud est, et, si quaeris, rectum quoque et verum, ut, etc.,

    right and just, Cic. Tusc. 3, 29, 73:

    si verum est, quod nemo dubitat, ut populus Romanus superarit, etc.,

    Nep. Hann. 1, 1.—
    3.
    Subst.: vērum, i, n., honor, duty:

    in senatu parsilla, quae vero pretium aut gratiam anteferebat,

    Sall. J. 16, 1.—
    B.
    Speaking or containing the truth, true, veracious, = veridicus (rare):

    sum verus?

    Ter. And. 2, 5, 12:

    vates,

    Ov. H. 16, 123:

    Apollinis os,

    id. M. 10, 209:

    judicium viri eruditissimi ac super ista verissimi,

    Plin. Ep. 9, 25, 2; 2, 9, 4; cf.:

    quo viro nihil firmius, nihil verius,

    id. ib. 4, 22, 3:

    verissimus et sapientissimus judex,

    most conscientious, Cic. Rosc. Am. 30, 84.— Advv.
    A. 1.
    Lit., truly, just so, certainly, doubtless, even so, yes, as a confirmatory reply (ante-class. and rare, while vero is classical; v. vero init.): So. Facies? Ch. Verum, Ter. Heaut. 5, 3, 11; Plaut. As. 4, 2, 45. Ct. Men' quaerit? Sy. Verum, Ter. Ad. 4, 2, 4; id. Eun. 2, 3, 56; 5, 6, 18.—
    2.
    Transf.
    a.
    In gen., as a strongly corroborative adversative particle, but in truth, but not with standing, but yet; and after negative clauses, but even, but:

    merito maledicas mihi, si id ita factum est: Verum haud mentior, resque uti facta, dico,

    Plaut. Am. 2, 1, 23; 1, 2, 22; Ter. And. prol. 4; id. Eun. 1, 2, 103; id. Heaut. 3, 3, 37:

    in optimorum consiliis posita est civitatium salus: praesertim cum, etc.... Verum hunc optimum statum pravis hominum opinionibus eversum esse dicunt,

    Cic. Rep. 1, 34, 51:

    quod ejus (Hermagorae) peccatum reprehendendum videtur, verum brevi,

    id. Inv. 1, 9, 12:

    quae non dicunt, verum intellegi volunt,

    Quint. 8, 5, 12:

    sed nos non, quid nobis utile, verum quid oratori necessarium sit, quaerimus,

    Cic. de Or. 1, 60, 254: ea sunt omnia non a naturā, verum a magistro, id. Mur. 29, 61; Verg. E. 3, 35.—
    (β).
    In the construction non modo (solum, tantum)... verum etiam (quoque), not only... but also:

    non modo agendo, verum etiam cogitando,

    Cic. Cael. 19, 45; id. Verr. 2, 2, 66, § 161:

    non solum naturā et moribus, verum etiam studio et doctrinā,

    id. Lael. 2, 6:

    non ingrato tantum, verum etiam invido et crudeli animo,

    Just. 21, 6, 7:

    servavit ab omni Non solum facto, verum opprobrio quoque turpi,

    Hor. S. 1, 6, 84: non modo... verum ne... quidem, not only not... but not even, Cic. Rep. 3, 30, 42.—
    b.
    In partic.
    (α).
    In a transition, but, yet, still (freq. and class.):

    non edepol nunc, ubi terrarum sim scio, si quis roget... Ilicet, mandata eri perierunt una et Sosia, Verum certum'st confidenter hominem contra adloqui,

    Plaut. Am. 1, 1, 183:

    deinde hoc vobis confirmo, etc.... verum quod ego laboribus, etc.... me persecuturum esse polliceor, etc.,

    Cic. Verr. 1, 17, 51: verum schemata lexeôs duorum sunt generum, Quint. 9, 3, 2:

    verum etiamsi quis summa desperet,

    id. 12, 11, 26:

    verum veniat sane,

    Cic. Verr. 2, 2, 31, § 76 et saep.—Strengthened by enim, vero, and (in class. prose) enimvero, but truly, but indeed:

    verum enim, quando bene promeruit, fiat,

    Ter. Ad. 2, 1, 47: verum vero inter offam atque herbam, ibi vero longum intervallum est, Cato ap. Gell. 13, 17, 1:

    verum hercle vero,

    Plaut. Curc. 3, 5:

    si ullo in loco ejus provinciae frumentum tanti fuit, quanti, etc. Verum enim vero cum, etc.,

    Cic. Verr. 2, 3, 84, § 194; so,

    verum enim vero,

    id. de Or. 3, 14, 54 N. cr.; Sall. C. 20, 10; Liv. 4, 4, 8.—
    (β).
    In breaking off the current of discourse (cf. sed), but however, but:

    exspectabantur Calendae Januariae, fortasse non recte. Verum praeterita omittamus,

    Cic. Phil. 5, 12, 31: verum quidem haec hactenus;

    cetera quotiescumque voletis,

    id. Tusc. 3, 34, 84:

    sed hoc nihil ad me... Verum hoc (ut dixi) nihil ad me. Illud ad me, etc.,

    id. de Or. 2, 32, 139.—
    B.
    vērō, in truth, in fact, certainly, truly, to be sure, surely, assuredly:

    eho, mavis vituperari falso, quam vero extolli?

    Plaut. Most. 1, 3, 21:

    iste eum sese ait, qui non est, esse: et qui vero est negat,

    id. Capt. 3, 4, 35: Tox. Amplectere sis. Lemn. Ego vero, id. Pers. 5, 1, 12; cf. Curt. 6, 3, 5: As. Ego non novi adulescentem vostrum. St. Veron'? As. Serio, Plaut. Truc. 2, 2, 47:

    veron' serio?

    id. Merc. 4, 1, 19:

    itane vero obturbat?

    Ter. And. 5, 4, 23: Ch. Vah, gloriare evenisse ex sententiā? Sy. Non hercle vero, verum dico, id. Heaut. 4, 5, 18:

    quod de domo scribis... ego vero tum denique mihi videbor restitutus, si, etc.,

    Cic. Fam. 14, 2, 3; cf.

    even at the beginning of a letter: ego vero cupio te ad me venire,

    I do really wish, id. ib. 14, 16, 10; so,

    ego vero vellem,

    id. ib. 4, 6, 1:

    cum effusis gaudio lacrimis cupere vero diceret, etc.,

    Liv. 27, 19, 12; Plin. Ep. 9, 20, 1.—

    Esp., in apodosis, tum vero: postea quam ad causam dicendam ventum est, tum vero sine metu omnes erant, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 29, § 70; Sall. J. 94, 3; Stat. Th. 1, 412; cf.

    tum, III. B. 1.—Ironically: sane quia vero hae mihi patent semper fores,

    Ter. Eun. 1, 2, 9:

    multum vero haec eis jura profuerunt,

    Cic. Verr. 2, 5, 47, § 124:

    turpem vero actionem, etc.,

    id. Phil. 13, 11, 25:

    egregiam vero laudem refertis,

    Verg. A. 4, 93.—With immo:

    immo vero indignum facinus faxo ex me audies,

    Ter. And. 5, 2, 13. —
    b.
    In corroborative replies, yes, certainly, by all means, assuredly, etc. (class.; while verum in this sense is only ante-class.): De. An quid est etiam amplius? He. Vero amplius, Ter. Ad. 3, 4, 23; id. Eun. 3, 1, 12: M. Fuisti saepe, credo, in scholis philosophorum. A. Vero, ac libenter quidem, Cic. Tusc. 2, 11, 26:

    sed tu orationes nobis veteres explicabis? Vero, inquam, Brute,

    id. Brut. 87, 300:

    tu vero, inquam, Tite,

    id. ib. 85, 292:

    nos vero, inquit ille,

    id. Fin. 4, 28, 80: M. Cadere, opinor, in sapientem aegritudinem tibi dixisti videri. A. Et vero ita existimo, id. Tusc. 3, 6, 12.—With immo, nay rather: De. Quin tu mi argentum cedo. Ph. Immo vero uxorem tu cedo, Ter. Phorm. 5, 8, 43:

    sed da mihi nunc, satisne probas? Immo vero et haec, etc.,

    Cic. Ac. 1, 3, 10:

    immo vero, inquit, ii vivunt, qui, etc.,

    id. Rep. 6, 14, 14: S. Quid domi? pluresne praesunt negotiis tuis? L. Immo vero unus, inquit, id. ib. 1, 39, 61.—And, to strengthen negative answers, joined with minime: S. Quid? totam domum num quis alter, praeter te, regit? L. Minime vero, Cic. Rep. 1, 39, 61; 3, 32, 44; id. Ac. 1, 1, 2; id. Off. 3, 6, 29 al.—
    c.
    In urgent or encouraging expostulation, but, though, however, etc.: Ni. Cape hoc tibi aurum, Chrysale, i, fer filio. Ch. Non equidem accipiam. Ni. Cape vero:

    odiose facis,

    take it though, Plaut. Bacch. 4, 9, 139:

    respice vero,

    id. Ep. 1, 1, 3:

    ostende vero,

    id. ib. 5, 2, 58:

    minue vero iram,

    Ter. Phorm. 2, 3, 88.—
    d.
    To indicate a climax, even, indeed:

    neque solum in tantis rebus, sed etiam in mediocribus vel studiis vel officiis, vel vero etiam negotiis contemnendum,

    Cic. Rep. 1, 3, 4:

    quod cum tam multi homines audissent, statim ad me defertur: immo vero, ut quisque me viderat, narrabat,

    id. Verr. 1, 7, 19:

    nec vero jam meo nomine abstinent,

    id. Rep. 1, 3, 6:

    neque vero id satis habuit,

    Nep. Epam. 4, 5.—
    2.
    Transf., as a strongly corroborative adversative particle, but in fact, but indeed, however (always placed after a word):

    ne T. quidem Postumius contemnendus in dicendo: de re publicā vero non minus vehemens orator, quam bellator fuit,

    Cic. Brut. 77, 269:

    non vero tam isti (sc. mortui sunt) quam tu ipse, nugator,

    id. Sen. 9, 27:

    dixisti non auxilium mihi, sed me auxilio defuisse. Ego vero fateor hercule, quod viderim mihi auxilium non deesse, idcirco me illi auxilio pepercisse,

    id. Planc. 35, 86; id. Rep. 1, 7, 12:

    ubi per exploratores Caesar certior factus est, tres jam copiarum partes Helvetios id flumen transduxisse, quartam vero partem citra flumen Ararim reliquam esse,

    Caes. B. G. 1, 12.—In transitions:

    age vero ceteris in rebus quali sit temperantiā, considerate,

    Cic. Imp. Pomp. 14, 40:

    nec vero tibi de versibus respondebo,

    id. Phil. 2, 8, 20.—
    C.
    vērē, according to truth, truly, really, in fact; properly, rightly, aright:

    hoc quom fit, ibi non vere vivitur,

    Ter. Heaut. 1, 1, 102 Fleck.:

    honestum, quod proprie vereque dicitur, id in sapientibus est solis,

    Cic. Off. 3, 3, 13:

    quis putare vere potest, etc.,

    id. Rep. 1, 17, 28:

    vere ducere,

    id. ib. 1, 38, 60:

    verene hoc memoriae proditum est? etc.,

    id. ib. 2, 15, 28:

    immo, si vere volumus dicere, jam incohavit bellum,

    Liv. 41, 23, 13:

    omnia vere vates locuta est,

    Verg. A. 6, 188:

    vere an dolo,

    Spart. Sev. 5.— Comp.:

    libentius quam verius,

    Cic. Mil. 29, 78:

    Ligures latrones verius quam justi hostes,

    Liv. 40, 27, 10.— Sup.:

    verissime loquor,

    Cic. Att. 5, 21, 7:

    verissime dicere,

    id. Rep. 2, 4, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > verus

  • 11 archetypus

        archetypus adj., ἀρχέτυποσ, first made, original: Cleanthae, i. e. statues of Cleanthes, Iu.
    * * *
    archetypa, archetypum ADJ
    first made; genuine; original; in the author's hand/autograph; taken from life

    Latin-English dictionary > archetypus

  • 12 genuīnus

        genuīnus adj.    [GEN-], innate, natural: virtutes.
    * * *
    I
    genuina, genuinum ADJ
    natural, inborn, inate; native; genuine, authentic
    II
    back-tooth, molar; wisdom tooth

    Latin-English dictionary > genuīnus

  • 13 genuīnus

        genuīnus adj.    [genae], of the cheek: dentes, back-teeth.—As subst m. (sc. dens), Iu.
    * * *
    I
    genuina, genuinum ADJ
    natural, inborn, inate; native; genuine, authentic
    II
    back-tooth, molar; wisdom tooth

    Latin-English dictionary > genuīnus

  • 14 in-corruptus (inconr-)

        in-corruptus (inconr-) adj.    with sup, unspoiled, uninjured, uncorrupted: sucus: templa, L.: litterae, not tampered with.—Fig., unspoiled, uncorrupted, unadulterated, genuine, pure: sensūs: iudicium, upright: fides, H.: genus disciplinae, L.—Unbribed, unseduced, incorruptible: testes: amici, S.: custos incorruptissimus, H.

    Latin-English dictionary > in-corruptus (inconr-)

  • 15 lēgitimus

        lēgitimus adj.    [lex], fixed by law, according to law, lawful, legal, legitimate: dies comitiis habendis: potestas: ad petendum aetas, of eligibility, L.: horae, allowed by law: coniunx, O.: Legitimis pactam iunctamque tabellis amare, Iu.— Plur n. as subst: legitimis quibusdam confectis, legal formalities, N.— Of the law, relating to law, legal: controversiae: impedimentum.— Regular, right, just, proper, appropriate: numerus: poëma, H.: verba, O.: hostis, regular (opp. pirates).
    * * *
    legitima, legitimum ADJ
    lawful, right; legitimate; real, genuine; just; proper

    Latin-English dictionary > lēgitimus

  • 16 merācus

        merācus adj. with comp.    [merus], pure, unmixed: vinum meracius: helleborum, H.—Fig., pure, unadulterated, genuine: libertas.
    * * *
    meraca, meracum ADJ
    undiluted, neat

    Latin-English dictionary > merācus

  • 17 merus

        merus adj.    [3 MAR-], pure, unmixed, unadulterated: vina, O.: lac, O.— Bare, naked, uncovered: pes, Iu.— Bare, nothing but, only, mere: nil nisi spem meram, T.: mera monstra nuntiare: proscriptiones: nugae.—Fig., pure, true, real, genuine: principes: sermo, plain prose, H.: Cecropis, a real Athenian, Iu.— Undiluted, strong, excessive. meram haurientes libertatem, L.
    * * *
    mera, merum ADJ
    unmixed (wine), pure, only; bare, mere, sheer

    Latin-English dictionary > merus

  • 18 nātīvus

        nātīvus adj.    [GEN-], that has arisen by birth, born: opinio est, nativos esse deos, i. e. not eternal. —Imparted by birth, inborn, innate, original: in alquo lepor, N.: sensus.— Produced by nature, not artificial, natural, native: (silva) pro nativo muro obiecta, Cs.: urbis praesidia: coma, genuine, O.— In gram., primitive: verba.
    * * *
    nativa, nativum ADJ
    original; innate; natural; born

    Latin-English dictionary > nātīvus

  • 19 pūrus

        pūrus adj. with comp. and sup.    [1 PV-], free from dirt, free from admixture, clean, pure, unstained, unspotted: alqd purum liquidumque haurire: aqua, H.: manus, H.: purissima mella, V.: aëre purior ignis, O.: humus, cleared: puro concurrere campo, V.: ab arboribus Campus, O.: puro ac patenti campo, i. e. without houses, L.: locus, untrodden, L.: sol, clear, H.: gemma, O.—As subst n.: per purum, through a clear sky, V.— Plain, naked, unadorned, unwrought: argentum, plain, i. e. without artistic work: argenti vascula puri, Iu.: toga, without purple stripes, Ph.—Fig., pure, unspotted, spotless, chaste, undefiled, unpolluted, faultless: animus purus et integer: estne quisquam qui tibi purior videatur?: vitā et pectore puro, H.: animam puram conservare, free from sensuality: (forum) purum caede servatum: Integer vitae scelerisque purus, H.—Of style, pure, free from error, accurate, faultless: oratio: genus dicendi: brevitas.—In law, unconditional, absolute, complete: iudicium.—As subst n.: quid possit ad dominos puri ac reliqui pervenire, clear gain.—In religion, free, clear, subject to no religious claims: domus ab suspicione religionis: in loco puro poni, L.: familia, free from ceremonial defilement, free from mourning, O.: socios purā circumtulit undā, water of purification, V.: arbor, O.
    * * *
    pura -um, purior -or -us, purissimus -a -um ADJ
    pure, clean, unsoiled; free from defilement/taboo/stain; blameless, innocent; chaste, unpolluted by sex; plain/unadulterated; genuine; absolute; refined; clear, limpid, free of mist/cloud; ringing (voice); open (land); net; simple

    Latin-English dictionary > pūrus

  • 20 solidus

        solidus (poet. also soldus), adj. with sup.    [3 SAL-], undivided, unimpaired, whole, complete, entire: usura: stipendium, L.: taurorum viscera, V.: deciens solidum absorbere, i. e. at a draught, H.: hora, Iu.: parum solidum consulatum explere, incomplete, L.—As subst n., an entire sum, total: ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur, his whole debt: metuens reddere soldum, H.— Massive, firm, dense, substantial, compact, not hollow, solid: corpora (sc. a)to/moi): terra: paries: Crateres auro solidi, V.: elephantus, V.: solidissima tellus, O.—As subst n., a solid body, solidity, mass, substance: nihil tangi potest, quod careat solido: Fossa fit ad solidum, to the bottom, O.: Finditur in solidum cuneis via, into the hard wood, V.: solido procedebat elephantus in pontem, on solid ground, L.—Fig., sound, solid, trustworthy, substantial, genuine, true, real: gloria: iudicia: laus: gratia, O.: beneficium, T.: libertas, L.: nihil est, quod solidum tenere possis, substantial.— Firm, resolute: Mens, H.—As subst n.: inane abscindere soldo, the vain from the useful, H.: Multos in solido rursus Fortuna locavit, in safety, V.
    * * *
    I
    solida -um, solidior -or -us, solidissimus -a -um ADJ
    solid; same material throughout, unalloyed; not hollow; dense; unbroken/whole; three dimensional; retaining form/rigidity, firm; real, lasting; perfect; full
    II
    gold coin; (aurus introduced by Constantine)

    Latin-English dictionary > solidus

См. также в других словарях:

  • Genuine — may refer to:In music: * Genuine (Stacie Orrico album), the debut album of Christian teen pop singer * genuine (Fayray album), an album by J pop singer Fayray *Ginuwine, an American R B singer * Genuine , a single by Canadian singer songwriter… …   Wikipedia

  • Genuine — (2000) Álbum de Stacie Orrico Publicación 29 de agosto de 2000 Grabación 2000 Género(s) Pop Cristiano Duración …   Wikipedia Español

  • genuine — gen u*ine, a. [L. genuinus, fr. genere, gignere, to beget, in pass., to be born: cf. F. g[ e]nuine. See {Gender}.] Belonging to, or proceeding from, the original stock; native; hence, not counterfeit, spurious, false, or adulterated; authentic;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • genuine — gen·u·ine adj: actually having the reputed or apparent qualities or character; specif: free of forgery or counterfeiting see also genuine issue at issue gen·u·ine·ly adv gen·u·ine·ness n Merriam …   Law dictionary

  • génuine — ⇒GÉNUINE, adj. Rare. Véritable, exact. La recherche d archétypes symboliques, de pensées génuines que traditions et coutumes déformèrent et qui nous révéleraient l esprit véritable des primitifs (Philos., Relig., 1957, p. 405). Prononc. : [ ].… …   Encyclopédie Universelle

  • genuine — [adj1] authentic, real 24 carat*, absolute, accurate, actual, authenticated, bona fide, carat*, certain, certified, demonstrable, exact, existent, factual, for real*, good, hard, honest, honest to goodness*, indubitable, in the flesh*, kosher*,… …   New thesaurus

  • Genuīne — Genuīne, Münze, so v.w. Genovina …   Pierer's Universal-Lexikon

  • genuine — 1590s, natural, not acquired, from L. genuinus native, natural, from root of gignere beget (see GENUS (Cf. genus)), perhaps influenced in form by contrasting adulterinus spurious. [Alternative etymology is from L. genu knee, from a supposed… …   Etymology dictionary

  • genuine — *authentic, bona fide, veritable Analogous words: true, *real, actual: unadulterated, unsophisticated (see affirmative verbs at ADULTERATE): *pure, sheer, absolute: *sincere, unfeigned Antonyms: counterfeit: fraudulent Contrasted words: simulated …   New Dictionary of Synonyms

  • genuine — ► ADJECTIVE 1) truly what it is said to be; authentic. 2) sincere; honest. DERIVATIVES genuinely adverb genuineness noun. ORIGIN Latin genuinus, from genu knee (with reference to the ancient Roman custom of a father acknowledging paternity of a… …   English terms dictionary

  • genuine — [jen′yo͞o in] adj. [L genuinus, orig., inborn, native, hence authentic < base of gignere, to be born: see GENUS] 1. of the original stock; purebred 2. really being what it is said to be or coming from the alleged source or origin; not… …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»