-
21 выдумка
вы́думкаelpens(aĵ)o, malveraĵo (ложь);kalumni(aĵ)o (клевета).* * *ж.1) (изобретательность, затея) invención f; разг. fantasía f; ocurrencia f2) ( вымысел) mentira f, embuste m; papelada f (Лат. Ам.)* * *ж.1) (изобретательность, затея) invención f; разг. fantasía f; ocurrencia f2) ( вымысел) mentira f, embuste m; papelada f (Лат. Ам.)* * *n1) gener. (âúìúñåë) mentira, (изобретательность, затея) invenciюn, arana, eso es un cuento, historia, la ley de la trampa, mito, ocurrencia, papelada (Лат. Ам.), patraña, rondalla, volandera, burladormerìa, fantasìa, ficción, invencion, novela, patarata, suposición3) amer. papelada4) obs. sacamiento5) liter. fàbula6) Cub. borrego7) Chil. embuste, piyoica, pocha -
22 докучная сказка
adjgener. cuento de nunca acabar -
23 долгая музыка
adjgener. cuento largo -
24 жить как в сказке
-
25 жить, не работая
vgener. vivir del cuento -
26 из сказки
part.gener. de cuento -
27 исчисление
исчисле́ниеkalkul(ad)o;дифференциа́льное \исчисление diferenciala kalkulo;интегра́льное \исчисление integrala kalkulo.* * *с.cálculo m; cómputo m ( вычисление)дифференциа́льное, интегра́льное исчисле́ние — cálculo differencial, integral
* * *с.cálculo m; cómputo m ( вычисление)дифференциа́льное, интегра́льное исчисле́ние — cálculo differencial, integral
* * *n1) gener. calcuación, computación, cuento, cálculo, cómputo (вычисление), càlculo, enumeración, numeración2) law. evaluación3) econ. calculación, cunatificación -
28 исчисление времени
neng. cuento -
29 конец
кон||е́ц1. (окончание чего-л.) fino;вре́мя подхо́дит к \конеццу́ la tempo finiĝas;2. ekstremaĵo;pinto (кончик);♦ в оди́н \конец unudirekte;в о́ба \конецца́ tien kaj reen;положи́ть \конец чему́-л. meti finon al io, alfinigi ion;на худо́й \конец en la plej malbona okazo;со всех \конеццо́в све́та el ĉiuj partoj de la mondo;едва́ своди́ть \конеццы́ с \конецца́ми apenaŭ venki materialajn malfacilaĵojn, barakti en materialaj malfacilaĵoj;в \конецце́ \конеццо́в finfine.* * *м.1) (предел, граница) fin m, término m; extremo mконе́ц пути́ (доро́ги) — fin del camino
из конца́ в коне́ц — de un extremo a otro
- до конца2) ( последний момент) final m, fin mпод коне́ц — al fin, al final
коне́ц го́да — final del año
коне́ц неде́ли — fin de semana, week end
в конце́ дня — al final del día, al declinar (al terminar) el día
к концу́ ме́сяца — al final del mes, al finalizar (al terminar) el mes
бли́зиться к концу́ — tocar a su fin
3) ( какого-либо предмета) cabo m, punta f; extremo m, extremidad f; borde m, margen m ( край)4) разг. ( кончина) fin m; muerte fтут ему́ и коне́ц (пришёл) — aquí llegó su fin
5) разг. (путь, расстояние) distancia f, recorrido m, trecho mв о́ба конца́ — de ida y vuelta
в оди́н коне́ц — en una dirección
сде́лать большо́й коне́ц — cubrir una gran distancia
6) мор. ( канат) amarra f, cabo mотда́ть концы́! — ¡largar amarras!
7) мн. концы́ спец. ( обрезки) borra de algodón, estopa f••в конце́ концо́в — al fin y al cabo, al fin y a la postre, por último
без конца́ — continuamente, ininterrumpidamente, sin fin
оди́н коне́ц — un solo destino, un solo fin
на худо́й коне́ц — en el peor de los casos, por mal que vaya
в коне́ц — por completo
оди́н коне́ц — es inevitable
во все концы́ — por doquier, en todas partes
со всех концо́в — de todos los lados, de todas las partes
де́лать, начина́ть не с того́ конца́ — hacer, empezar al revés
конца́ нет (не ви́дно) — no tiene fin (término), no se ve el fin (el término)
конца́-кра́ю (кра́я) э́тому нет, ни конца́, ни кра́ю (кра́я) нет — no tiene límite; es más largo que un día sin pan
концо́в не найти́ — no saber (no encontrar) por donde empezar; no atar cabos
(и) де́ло с концо́м!, (и) де́лу коне́ц! — ¡todo está hecho!, ¡sanseacabó!
пря́тать (хорони́ть) концы́ в во́ду — borrar las huellas (hasta la sombra), tirar la piedra y esconder la mano
положи́ть (класть) коне́ц ( чему-либо) — poner fin (coto) (a)
своди́ть концы́ с конца́ми — arreglárselas; darse trazas
па́лка о двух конца́х — arma de dos filos
коне́ц - де́лу вене́ц погов. — el fin corona la obra
коне́ц! ( при радиопереговорах) — ¡corto!
* * *м.1) (предел, граница) fin m, término m; extremo mконе́ц пути́ (доро́ги) — fin del camino
из конца́ в коне́ц — de un extremo a otro
- до конца2) ( последний момент) final m, fin mпод коне́ц — al fin, al final
коне́ц го́да — final del año
коне́ц неде́ли — fin de semana, week end
в конце́ дня — al final del día, al declinar (al terminar) el día
к концу́ ме́сяца — al final del mes, al finalizar (al terminar) el mes
бли́зиться к концу́ — tocar a su fin
3) ( какого-либо предмета) cabo m, punta f; extremo m, extremidad f; borde m, margen m ( край)4) разг. ( кончина) fin m; muerte fтут ему́ и коне́ц (пришёл) — aquí llegó su fin
5) разг. (путь, расстояние) distancia f, recorrido m, trecho mв о́ба конца́ — de ida y vuelta
в оди́н коне́ц — en una dirección
сде́лать большо́й коне́ц — cubrir una gran distancia
6) мор. ( канат) amarra f, cabo mотда́ть концы́! — ¡largar amarras!
7) мн. концы́ спец. ( обрезки) borra de algodón, estopa f••в конце́ концо́в — al fin y al cabo, al fin y a la postre, por último
без конца́ — continuamente, ininterrumpidamente, sin fin
оди́н коне́ц — un solo destino, un solo fin
на худо́й коне́ц — en el peor de los casos, por mal que vaya
в коне́ц — por completo
оди́н коне́ц — es inevitable
во все концы́ — por doquier, en todas partes
со всех концо́в — de todos los lados, de todas las partes
де́лать, начина́ть не с того́ конца́ — hacer, empezar al revés
конца́ нет (не ви́дно) — no tiene fin (término), no se ve el fin (el término)
конца́-кра́ю (кра́я) э́тому нет, ни конца́, ни кра́ю (кра́я) нет — no tiene límite; es más largo que un día sin pan
концо́в не найти́ — no saber (no encontrar) por donde empezar; no atar cabos
(и) де́ло с концо́м!, (и) де́лу коне́ц! — ¡todo está hecho!, ¡sanseacabó!
пря́тать (хорони́ть) концы́ в во́ду — borrar las huellas (hasta la sombra), tirar la piedra y esconder la mano
положи́ть (класть) коне́ц ( чему-либо) — poner fin (coto) (a)
своди́ть концы́ с конца́ми — arreglárselas; darse trazas
па́лка о двух конца́х — arma de dos filos
коне́ц - де́лу вене́ц погов. — el fin corona la obra
коне́ц! ( при радиопереговорах) — ¡corto!
* * *n1) gener. borde, cola, cuerno, extremidad, fondo, margen (êðàì), orilla, cabo, chicote (верёвки, троса), dejo, extremo, fin, final, paradero, pie (страницы, реплики и т.п.), remate, suelo, tope, término, regatón2) navy. (êàñàá) amarra, virador (верёвки)3) colloq. (êîñ÷èñà) fin, (ïóáü, ðàññáîàñèå) distancia, muerte, rabo, recorrido, trecho4) amer. concho5) liter. coronación, coronamento, coronamiento6) eng. (свободный) chicote (троса), cuento, culata, lado vivo (провода, кабеля), terminal (провода), punta, termino, virador (снасть)7) econ. conclusión -
30 кстати
кста́ти1. (уместно) bonokaze, trafe, ĝustaloke;samtempe (заодно);2. (вместе с тем) interalie, cetere.* * *1) нареч. (вовремя, уместно) a propósito, a tiempo, oportunamenteкак нельзя́ (бо́лее) кста́ти — muy a propósito, lo más oportunamente
кста́ти и некста́ти — a propósito y fuera de propósito, a despropósito
замеча́ние кста́ти — una observación atinada
он сде́лал э́то кста́ти — lo hizo a propósito
2) нареч. (заодно, пользуясь случаем) a propósito, a tiempo, al mismo tiempo3) вводн. сл. a propósitoкста́ти, как вы себя́ чу́вствуете? — a propósito, ¿cómo se siente Vs?
••кста́ти говоря́, кста́ти сказа́ть вводн. сл. — a propósito
* * *1) нареч. (вовремя, уместно) a propósito, a tiempo, oportunamenteкак нельзя́ (бо́лее) кста́ти — muy a propósito, lo más oportunamente
кста́ти и некста́ти — a propósito y fuera de propósito, a despropósito
замеча́ние кста́ти — una observación atinada
он сде́лал э́то кста́ти — lo hizo a propósito
2) нареч. (заодно, пользуясь случаем) a propósito, a tiempo, al mismo tiempo3) вводн. сл. a propósitoкста́ти, как вы себя́ чу́вствуете? — a propósito, ¿cómo se siente Vs?
••кста́ти говоря́, кста́ти сказа́ть вводн. сл. — a propósito
* * *adv1) gener. (âîâðåìà, óìåñáñî) a propósito, a cuento, a tiempo, al mismo tiempo, de molde, de paleta, en sazón, oportunamente, propósito2) colloq. de perilla, de perillas -
31 надеюсь на тебя
vgener. confìo en tì, cuento contigo -
32 наконечник
наконе́чник(остроконечный) pinto, surpintaĵo, pintkovrilo.* * *м.punta f; cánula f (шприца и т.п.); contera f (трости, зонтика); guardapuntas m ( для карандаша)наконе́чник стрелы́ — punta de la flecha
наконе́чник снаря́да — espoleta f
* * *м.punta f; cánula f (шприца и т.п.); contera f (трости, зонтика); guardapuntas m ( для карандаша)наконе́чник стрелы́ — punta de la flecha
наконе́чник снаря́да — espoleta f
* * *n1) gener. contera, punta, virola2) med. cànula3) eng. boquerel, boquilia, capacete, caperuza, chaya (напр. шланга), embocadura, piño, terminal, cabeza, cuento, patin, regatón, tetón -
33 небылица
небыли́цаfabelo (сказка);elpensaĵo (вымысел).* * *ж.расска́зывать небыли́цы — contar fábulas
* * *ж.расска́зывать небыли́цы — contar fábulas
* * *n1) gener. conseja, faloria, fábula (сказка), historia, jàcara, trola2) phras. cuento chino -
34 несчётный
несчётныйnekalkulebla.* * *прил.innumerable, incontable; infinito, incalculable ( бесчисленный)* * *прил.innumerable, incontable; infinito, incalculable ( бесчисленный)* * *adjgener. incalculable (бесчисленный), incontable, infinito, innumerable, innúmero, sin cuento -
35 ну и дело с концом!
predic.simpl. y asunto terminado (despachado), ¡el cuento se ha acabado!, ¡sanseacabó!, ¡todo está dicho! -
36 остриё копья
ngener. puya (пикадора), cuento -
37 острие
-
38 отсчёт времени
-
39 подпорка
подпо́ркаapogilo.* * *ж.puntal m, soporte mста́вить подпо́рки ( к растениям) — poner rodrigones, rodrigar vt
* * *ж.puntal m, soporte mста́вить подпо́рки ( к растениям) — poner rodrigones, rodrigar vt
* * *n1) gener. apoyo, cuento, empenta, estribo, rafa, tanganillo, tornapunta, apeo, horca (для ветвей плодовых деревьев), puntal, rodrigon, sopanda, soporte, tentemozo, tutor (для растений)2) amer. jabalcón, horcón3) eng. aguja, entibo, estantal, montante, mozo, sosten, viga de apuntalamiento, àrbol, zapata, taco4) construct. asnila5) arch. refuerzo -
40 рассказ
расска́зrakonto;\рассказа́ть rakonti;\рассказчик rakontanto;\рассказывать см. рассказа́ть.* * *м.1) ( изложение событий) relato m, relación f; narración f ( повествование)подро́бный расска́з о случи́вшемся — la relación detallada de los hechos
допо́лнить расска́з — completar la narración
прерва́ть расска́з — interrumpir el relato
2) ( новелла) relato m, novela cortaкни́га расска́зов — un libro de relatos
* * *м.1) ( изложение событий) relato m, relación f; narración f ( повествование)подро́бный расска́з о случи́вшемся — la relación detallada de los hechos
допо́лнить расска́з — completar la narración
прерва́ть расска́з — interrumpir el relato
2) ( новелла) relato m, novela cortaкни́га расска́зов — un libro de relatos
* * *n1) gener. narración (повествование), novela corta, relación, anécdota, historia, narrativa, referencia, relacion, relato, cuento2) colloq. jàcara
См. также в других словарях:
Cuento — Saltar a navegación, búsqueda El cuento es una narración breve de hechos imaginarios o reales, protagonizada por un grupo reducido de personajes y con un argumento sencillo. Contenido 1 Cuento popular y cuento literario 2 Partes del cuento 3 … Wikipedia Español
cuento — sustantivo masculino 1. Uso/registro: literario. Breve narración de hechos fantásticos o ficticios y de carácter sencillo con intenciones moralizadoras y de divertir: El cuento de Pulgarcito es realmente cruel. Los cuentos de hadas gustan mucho a … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Cuento — is a Spanish word meaning literally story or tale . Cuento may specifically refer to folk tales, a category of folklore that includes stories passed down through oral tradition. The word cuento may also be used as a verb to say tell , as if you… … Wikipedia
Cuento — I (Del lat. computus, cuenta.) ► sustantivo masculino 1 LITERATURA Obra literaria breve que narra hechos ficticios: ■ le explicó el cuento de Caperucita. SINÓNIMO historieta relato 2 Narración de un suceso: ■ no se fue hasta que acabó con el… … Enciclopedia Universal
cuento — cuento1 (Del lat. compŭtus, cuenta). 1. m. Relato, generalmente indiscreto, de un suceso. 2. Relación, de palabra o por escrito, de un suceso falso o de pura invención. 3. Narración breve de ficción. 4. cómputo. El cuento de los años. 5. Embuste … Diccionario de la lengua española
cuento — s. historia para timar a alguien. ❙ «Grupos de entre dos y cuatro personas ponen en escena el cuento y sorprenden al listo...» Manuel Giménez, Antología del timo. 2. casa de cuento ► casa, ► casa de cuento. 3. cuento chino s. mentira, embuste. ❙… … Diccionario del Argot "El Sohez"
cuento — {{#}}{{LM C11209}}{{〓}} {{SynC11476}} {{[}}cuento{{]}} ‹cuen·to› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Narración breve de sucesos ficticios, especialmente la que va dirigida a los niños: • En los cuentos de hadas, la historia siempre tiene un final… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
cuento — 1. mentira; engaño; embauque; labia; palabrería; cf. chiva, carril, pomada, culebra, chamullo, cuentear, cuentero; ya estoy cansada de tus cuentos, Manuel; tú andas con otra mina y no te atreves a decírmelo , ya nadie les cree los cuentos a los… … Diccionario de chileno actual
cuento — s m 1 Narración corta de una historia: cuento de hadas, cuento de fantasmas, un libro de cuentos 2 Narración corta y cómica: cuentos de Pepito 3 Dicho falso, mentira o chisme: ¡Esos son puros cuentos: no es cierto! 4 Cuaderno con dibujos y texto… … Español en México
cuento — (m) (Básico) narración breve con personajes fantásticos y fines didácticos, dirigida especialmente a los niños Ejemplos: Los cuentos, ya que son para niños, siempre tienen un final feliz. La Cenicienta es mi cuento favorito. Colocaciones: cuento… … Español Extremo Basic and Intermediate
cuento — sustantivo masculino 1) fábula, conseja, patraña, historieta. 2) relato, narración*. 3) chisme, habladuría*, embuste, enredo, chispazo … Diccionario de sinónimos y antónimos