Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

bitten

  • 1 ad-morsus

        ad-morsus P.    [ad + mordeo], bitten, gnawed: stirps, V.: bracchia colubris, Pr.

    Latin-English dictionary > ad-morsus

  • 2 immorsus

        immorsus    P. of immordeo.
    * * *
    immorsa, immorsum ADJ
    bitten, stimulated

    Latin-English dictionary > immorsus

  • 3 mordicus

        mordicus adv.    [mordeo], by biting, with bites, with the teeth: premere capita: auriculam fortasse abstulisset, would have bitten off: divellere agnam, H.—Fig.: rem tenere, hold fast.
    * * *
    by biting, with the teeth; tenaciously

    Latin-English dictionary > mordicus

  • 4 admorsus

    I
    admorsa, admorsum ADJ
    bitten, gnawed
    II
    bite, biting, gnawing

    Latin-English dictionary > admorsus

  • 5 ammorsus

    I
    ammorsa, ammorsum ADJ
    bitten, gnawed
    II
    bite, biting, gnawing

    Latin-English dictionary > ammorsus

  • 6 amputo

    am-pŭto, āvi, ātum, 1, v. a., to cut around, to cut away or off, to lop off, prune.
    I.
    Lit., esp. of plants: amputata id est circum putata, Paul. ex Fest. p. 24 Müll.:

    vitem ferro,

    Cic. Sen. 15:

    mergum,

    Col. 4, 15, 4:

    cacumen (ulmi),

    Plin. 16, 32, 57, § 132.—

    Of other things: praeceidit caulem testīsque una amputat ambo,

    Lucil. 7, 22 Müll.:

    pestiferum in corpore,

    Cic. Phil. 8, 5:

    umeros,

    to mutilate, Sen. Thyest. 761:

    ex ipso vertice capillos,

    Plin. Ep. 7, 27, 12:

    caput,

    Suet. Galb. 20:

    manus,

    id. ib. 9:

    pollices,

    id. Aug. 24 et saep.—In Pliny also of things that are bitten off:

    caudas mugili,

    Plin. 9, 62, 88, § 185.—
    II.
    Trop., to lop off, curtail, shorten, diminish:

    amputata inanitas omnis et error,

    removed, banished, Cic. Fin. 1, 13:

    volo esse in adulescente, unde aliquid amputem,

    id. de Or. 2, 21:

    licet hinc quantum cuique videbitur circumcidat atque amputet,

    id. ib. 1, 15, 65:

    longa colloquia,

    Sen. Med. 530:

    numerum legionum,

    Tac. H. 2, 69.—In rhet.:

    amputata loqui,

    in a disconnected manner, in abrupt sentences, Cic. Or. 51:

    amputata oratio et abscisa,

    concise, Plin. Ep. 1, 20, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > amputo

  • 7 mordicus

    1.
    mordĭcus, adv. [mordeo], by biting, with bites, with the teeth, odax (class.).
    I.
    Lit.:

    mordicus arripere,

    Plaut. Curc. 5, 1, 7:

    si adbites propius, os denasabit tibi Mordicus,

    will bite your nose off, id. Capt. 3, 4, 73; cf. id. Men. 1, 3, 12:

    equus eum mordicus interfecit,

    Varr. R. R. 2, 7, 9:

    premere capita mordicus,

    Cic. N. D. 2, 49, 124:

    auriculam fortasse mordicus abstulisset,

    would have bitten off, id. Q. Fr. 3, 4, 2:

    caudā mordicus apprehensā,

    Plin. 8, 37, 55, § 132:

    calcibus feriens et mordicus appetens,

    App. M. 3, p. 140.—Prov.: mordicus petere aurum e flammā expediat, e ceno cibum, Lucil. ap. Non. 138, 21.—
    II.
    Trop.:

    rem mordicus tenere,

    to hold fast to, not give up, Cic. Ac. 2, 16, 51:

    verba tenent mordicus,

    id. Fin. 4, 28, 78; Afran. ap. Charis. p. 184 P.
    2.
    mordĭcus, a, um, adj. [id.], biting, snappish:

    quem equi mordici distraxerunt (al. mordicus, al. mordicibus),

    Hyg. Fab. 273.

    Lewis & Short latin dictionary > mordicus

  • 8 percutio

    per-cŭtĭo, cussi, cussum, 3 ( perf. contr. percusti for percussisti, Hor. S. 2, 3, 273), v. a. [quatio].
    I.
    (With the notion of the per predominating.) To strike through and through, to thrust or pierce through (syn.: percello, transfigo).
    A.
    Lit.:

    percussus cultello,

    Varr. R. R. 1, 69, 2:

    gladio percussus,

    Cic. Mil. 24, 65:

    Mamilio pectus percussum,

    Liv. 2, 19, 8:

    coxam Aeneae,

    Juv. 15, 66:

    vena percutitur,

    a vein is opened, blood is let, Sen. Ep. 70, 13:

    fossam,

    to cut through, dig a trench, Front. Strat. 3, 17; Plin. Ep. 10, 50, 4.—
    B.
    Transf., to slay, kill (class.; cf.:

    neco, perimo, ico, ferio): aliquem securi,

    to behead, Cic. Pis. 34, 84; id. Fin. 1, 7, 23:

    collum percussa securi Victima,

    Ov. Tr. 4, 2, 5; Liv. 39, 43:

    aliquem veneno,

    App. M. 10, p. 252, 21:

    hostem,

    Suet. Calig. 3; Ov. H. 4, 94.—Hence, percutere foedus, to make a league, conclude a treaty (because an animal was slaughtered on the occasion;

    only post-Aug. for ferio, ico), Auct. B. Alex. 44: cum Albanis foedus percussit,

    Just. 42, 3, 4; 43, 5, 10; Vulg. 3 Reg. 5, 12.—
    II.
    (With the idea of the verb predominating.) To strike, beat, hit, smite, shoot, etc. (cf.: ico, pulso, ferio).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen. (class.):

    ceu lapidem si Percutiat lapis aut ferrum,

    Lucr. 6, 162:

    cum Cato percussus esset ab eo, qui arcam ferebat,

    had been struck, Cic. de Or. 2, 69, 279:

    januam manu,

    Tib. 1, 5, 68; 1, 6, 3:

    turres de caelo percussae,

    struck with lightning, Cic. Cat. 3, 8, 19; cf.:

    hunc nec Juppiter fulmine percussit,

    id. N. D. 3, 35, 84:

    percussus ab aspide calcatā,

    stung, bitten, Plin. 23, 1, 27, § 56; cf.: PERCVSSVS A VIPERA, Inscr. Vermigl. Iscriz. Perug. p. 319; Plin. 28, 3, 6, § 30; 28, 4, 10, § 44:

    color percussus luce refulgit,

    struck, Lucr. 2, 799; cf. Ov. M. 6, 63; Val. Fl. 1, 495:

    auriculae (voce) percussae,

    Prop. 1, 16, 28:

    percussus vocibus circus,

    Sil. 16, 398.— Neutr.:

    sol percussit super caput,

    Vulg. Jonae, 4, 8.—
    2.
    In partic.
    a.
    To strike, stamp, coin money (post-Aug.):

    ut nummum argenteum notā sideris Capricorni percusserit,

    Suet. Aug. 94; id. Ner. 25. —
    b.
    To strike, play a musical instrument ( poet.):

    lyram,

    Ov. Am. 3, 12, 40; Val. Fl. 5, 100.—
    c.
    As t. t. in weaving, to throw the shuttle with the woof: (lacernae) male percussae textoris pectine Galli, badly or coarsely woven, Juv. 9, 30.—
    d.
    Haec meraclo se percussit flore Libyco (=vino Mareotico), to get drunk, Plaut. Cas. 3, 5, 16 (cf.: sauciare se flore Liberi, Enn. ap. Fulg. 562, 25).—
    B.
    Trop.
    1.
    To smite, strike, visit with calamity of any kind (class.):

    percussus calamitate,

    Cic. Mur. 24, 49:

    percussus fortunae vulnere,

    id. Ac. 1, 3, 11:

    ruina,

    Vulg. Zach. 14, 18: anathemate. id. Mal. 4, 6:

    plaga,

    id. 1 Macc. 1, 32:

    in stuporem,

    id. Zach. 12, 4.—
    2.
    To strike, shock, make an impression upon, affect deeply, move, astound (class.):

    percussisti me de oratione prolatā,

    Cic. Att. 3, 12, 3; id. Mil. 29, 79: audivi ex Gavio, Romae esse hominem, et fuisse assiduum: percussit animum, it struck me, made me suspicious, id. Att. 4, 8, b, 3:

    animos probabilitate,

    id. Tusc. 5, 11, 33:

    percussus atrocissimis litteris,

    id. Fam. 9, 25, 3:

    fragor aurem percutit,

    Juv. 11, 98.—
    3.
    To cheat, deceive, impose upon one (class.):

    aliquem probe,

    Plaut. Ps. 2, 2, 9:

    hominem eruditum,

    Cic. Fl. 20, 46:

    hominem strategemate,

    id. Att. 5, 2, 2:

    aliquem palpo,

    to flatter, Plaut. Am. 1, 3, 28.—
    4.
    (Acc. to II. A. 2. a.) To strike, stamp (post-Aug.):

    facta dictaque tua unā formā percussa sunt,

    Sen. Ep. 34, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > percutio

  • 9 praemordicus

    praemordĭcus, a, um, adj. [praemordeo], bitten off in front or at the end (late Lat.): olera praemordica, of which only the tops are eaten (e. g. asparagus), Hier. in Reg. S. Pachom. 52.

    Lewis & Short latin dictionary > praemordicus

  • 10 praeuro

    prae-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn before, burn at the end or point (class. but [p. 1437] not in Cic.); esp. freq. in part. perf.:

    hasta praeusta,

    Liv. 1, 32:

    stipites ab summo praeacuti et praeusti,

    Caes. B. G. 7, 73, 6; cf.:

    multae praeustae sudes,

    id. ib. 5, 40:

    sudibus praeustis,

    Verg. A. 7, 524:

    praeusta et praeacuta materia,

    Caes. B. G. 7, 22 fin.:

    tela,

    hardened in the fire, Tac. A. 2, 14.—
    II.
    In gen., to scorch, parch, wither:

    ne (uvae) praeurantur,

    Col. Arb. 11, 2 (dub.; al. perurantur).—
    B.
    Also of cold:

    praeustis in transitu Alpium nive membris,

    frost-bitten, Plin. 3, 20, 24, § 134; cf. aduro.

    Lewis & Short latin dictionary > praeuro

См. также в других словарях:

  • Bitten — Bitten, verb. irreg. act. Imperf. ich bath, Mittelwort gebethen, Imperat. bitte. 1) Die Erweisung eines Guten als eine Wohlthat oder Gefälligkeit von jemanden verlangen. Einen bitten. Einen um etwas bitten, und etwas von einem bitten. Fußfällig,… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • bitten — Vst. std. (8. Jh.), mhd. bitten, ahd. bitten, as. biddian Stammwort. Aus g. * bed ja Vst. bitten , auch in gt. bidjan, anord. biđja, ae. biddan, afr. bidda, bidia. Das germanische Verb entspricht in allen lautlichen und morphologischen… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • bitten — bitten: Das gemeingerm. Verb mhd., ahd. bitten, got. bidjan, aengl. biddan, schwed. bedja hängt wahrscheinlich zusammen mit mhd. beiten, ahd. beitten »zwingen, drängen, fordern«, got. baidjan »zwingen«, aengl. bæ̅dan »zwingen, bedrängen,… …   Das Herkunftswörterbuch

  • bitten — V. (Grundstufe) sich mit einem Wunsch an jmdn. wenden Beispiele: Er bat mich um Verzeihung. Darf ich um Ruhe bitten? Mein Freund bat mich mitzukommen. bitten V. (Aufbaustufe) jmdn. zu einem Besuch einladen Beispiel: Sie haben uns zum Mittagessen… …   Extremes Deutsch

  • Bitten — (Søndervig,Дания) Категория отеля: Адрес: 6950 Søndervig, Дания Описание …   Каталог отелей

  • Bitten — Bit ten, a. (Bot.) Terminating abruptly, as if bitten off; premorse. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bitten um — [Wichtig (Rating 3200 5600)] Auch: • fragen nach Bsp.: • Er muss noch mal um Hilfe bitten. • Hat sie nach einem Hotel im Stadtzentrum gefragt? …   Deutsch Wörterbuch

  • bitten — bitten, bittet, bat, hat gebeten Darf ich Sie bitten, kurz zuzuhören? …   Deutsch-Test für Zuwanderer

  • Bitten — Bit ten, p. p. of {Bite}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bitten — the past participle of bite1 …   Usage of the words and phrases in modern English

  • bitten — pp. of BITE (Cf. bite) …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»