-
1 binden
binden <band, gebunden>I. vteinen Menschen mit einer Leine an einen Baum \binden przywiązać człowieka sznurem do drzewa3) ( zubinden)etw um etw \binden Krawatte zawiązać coś na czymśein Tuch um den Kopf \binden zawiązać chustkę na głowie4) ( aneinanderbefestigen)etw zu etw \binden Haare związać coś w coś6) ( verpflichten)7) chem wiązać8) ( anlegen)Kapital \binden inwestować kapitałIII. vr1) ( eine Beziehung eingehen)sich [an jdn] \binden wiązać [ perf z-] się [z kimś]2) ( sich verpflichten)sich \binden zobowiązać się -
2 wiązać
wiązać (-żę) kokardę, krawat, sznurowadła binden (a CHEM); sieć knüpfen; ręce, nogi, jeńca fesseln; włosy zusammenbinden;wiązać (z I) (łączyć) verbinden (mit D); (kojarzyć) verbinden, in Zusammenhang bringen (mit D); (godzić) vereinbaren, in Einklang bringen (mit D);wiązać pączki BOT Knospen ansetzen;ledwo wiązać koniec z końcem fam. mit dem Geld kaum auskommen;wiązać się emocjonalnie sich emotional binden (z I an jemanden);to się wiążę z dużymi kosztami damit sind hohe Kosten verbunden;z nikim się nie wiązać sich an niemanden binden -
3 wiązać
I. vt\wiązać coś z czymś etw mit etw verbinden3) ( być elementem łączącym)wiążą ich wspólne zainteresowania gemeinsame Interessen verbinden sie4) ( godzić)\wiązać pracę z dalszym kształceniem Arbeit mit der Weiterbildung vereinbaren [ lub verknüpfen]II. vr\wiązać się czymś sich +dat etw umbinden\wiązać się z jakąś grupą/organizacją sich +akk mit einer Gruppe/Organisation verbinden\wiązać się umową/przyrzeczeniem sich +akk durch ein Übereinkommen/Versprechen binden4) ( być połączonym)to się wiąże z dużymi kosztami damit sind hohe Kosten verbunden5) ( tworzyć całość) elementy: sich +akk verbinden\wiązać się z czymś atomy, cząsteczki: sich +akk mit etw verbinden -
4 związywać
związywać sznurem verschnüren;związywać się (z I) sich an jemanden binden, eine Beziehung mit jemandem eingehen;związywać się (I) sich binden (durch A);związywać się emocjonalnie sich emotional binden -
5 zawiązywać
zawiązywać (-uję) < zawiązać> (zawiążę) zubinden; kokardę, krawat binden; sznurowadła (zu)binden; chustę umbinden; oczy verbinden; spółkę gründen;zawiązywać supeł einen Knoten machen;zawiązywać pączki BOT Knospen ansetzen; -
6 związać
związać pf: (połączyć) verbinden (z I mit D);związać umową vertraglich binden, durch einen Vertrag binden;nie potrafić się związać Bindungsängste haben; →LINK="związywać" związywać -
7 wiązanie
-
8 węzeł
-
9 związać
-
10 angażować
angażować < zaangażować> (-uję) einstellen, anstellen; aktora engagieren; siły, czas, pieniądze investieren; (absorbować) in Anspruch nehmen, beschäftigen;angażować się (przyjąć pracę) eine Stelle antreten; (udzielać się) sich engagieren (w A in D), sich einsetzen (für A);angażować się uczuciowo sich emotional binden, sich emotional engagieren -
11 oprawa
dać do oprawy DRUK binden lassen -
12 oprawiać
-
13 oprawić
-
14 przyłączać
przyłączać się do towarzystwa sich gesellen -
15 przyłączyć
przyłączać się do towarzystwa sich gesellen -
16 przywiązywać
-
17 uwiązywać
uwiązywać na łańcuchu anketten -
18 węzeł
węzeł chłonny ANAT Lymphknoten m; -
19 zaangażować
zaangażować pf →LINK="angażować" angażowaćangażować < zaangażować> (-uję) einstellen, anstellen; aktora engagieren; siły, czas, pieniądze investieren; (absorbować) in Anspruch nehmen, beschäftigen;angażować się (przyjąć pracę) eine Stelle antreten; (udzielać się) sich engagieren (w A in D), sich einsetzen (für A);angażować się uczuciowo sich emotional binden, sich emotional engagieren -
20 zielone
dodać pf do kwiatów zielone Grünes zu den Blumen binden
См. также в других словарях:
binden (an) — binden (an) … Deutsch Wörterbuch
Binden — Binden, verb. irreg. act. Imperf. ich band, Supin. gebunden. 1. In der eigentlichsten Bedeutung, biegen, krümmen, besonders einen langen schmalen biegsamen Körper um die Oberfläche eines andern biegen und daselbst befestigen. Ein Tuch um den Kopf … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
binden — binden: Das gemeingerm. Verb mhd. binden, ahd. bintan, got. bindan, engl. to bind, schwed. binda beruht mit verwandten Wörtern in anderen idg. Sprachen auf der idg. Wurzel *bhendh »binden«, vgl. z. B. aind. badhnā̓ti, bandhati »er bindet,… … Das Herkunftswörterbuch
binden — Vst. std. (8. Jh.), mhd. binden, ahd. bintan, as. bindan Stammwort. Aus g. * bend a binden auch in gt. bindan, anord. binda, ae. bindan, afr. binda; dieses aus ig. * bhendh binden , auch in ai. badhnāti bindet , in den anderen Sprachen nur… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
binden — V. (Grundstufe) jmdn., etw. fesseln, etw. knüpfen Synonym: zusammenbinden Beispiele: Der Gefangene wurde an Händen und Füßen gebunden. Er hat sich eine Krawatte um den Hals gebunden. binden V. (Grundstufe) mit einem Seil o. Ä. an etw. befestigen… … Extremes Deutsch
Binden [2] — Binden (Fasciae, Chir.), 2–16 Ellen langes 2–4 Finger breite, am liebsten aus schon gebrauchter, doch hinlänglich fester, in Ermangelung derselben aus weich gemachter neuer, weder zu seiner, noch zu grober, nach der Länge der Fäden geschnittener … Pierer's Universal-Lexikon
Binden [1] — Binden, 1) (B. der Zähne), Befestigung loser Zähne mittelst Seide, Gold od. Platinafäden, auch zum Geraderichten schief gewachsener Zähne angewendet; 2) (Fechtk.), die Klinge des Gegners beim Beginn des Fechtens fassen, um sie zu belegen, s.… … Pierer's Universal-Lexikon
Binden — Binden, ein Erntebrauch, s. Schnüren … Meyers Großes Konversations-Lexikon
binden, — binden, ich: engagieren, sich … Das große Fremdwörterbuch
binden — flechten; mit Bindebogen spielen; gebunden spielen; schnüren; fädeln; festmachen; festzurren * * * bin|den [ bɪndn̩], band, gebunden: 1. <tr.; hat [mithilfe eines Fadens, einer Schnur o. Ä.] mit einem oder mehreren Knoten befestigen,… … Universal-Lexikon
binden — bịn·den1; band, hat gebunden; [Vt] 1 jemanden / etwas (mit etwas) an etwas (Akk) binden eine Person / Sache meist mit einem Strick so an etwas festmachen, dass sie dort bleibt ≈ anbinden: ein Boot mit einer Leine an einen Pflock binden; einen… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
