-
41 cupiditas
cŭpĭdĭtas, ātis ( gen. plur. rarely -tatium, Cic. Sest. 66, 138; Sen. Ep. 5, 7), f. [cupidus], a desire, wish, longing, in a good and (more freq.) in a bad sense.I.In a good sense, a longing, desire.(α).With gen.:(β).insatiabilis quaedam veri videndi,
Cic. Tusc. 1, 19, 44:cognoscendi,
id. ib.:imitandi,
id. Brut. 92, 317:mirabilis pugnandi,
Nep. Milt. 5, 1 al.:justi et magni triumphi,
Cic. Pis. 25, 59:gloriae,
id. ib.:mira studiorum,
Tac. Or. 2:cibi,
appetite, Cels. 2, 3 al. —With ad:(γ).tanta cupiditas ad reditum,
Cic. Phil. 1, 4, 9:tanta ad venandum,
Curt. 9, 1, 33.—Absol.:II.nimis flagrare cupiditate,
Cic. de Or. 1, 30, 134:nimis confidere propter cupiditatem,
on account of warm desire, id. Off. 1, 21, 73:de voluntate tuā, ut simul simus, vel studio potius et cupiditate non dubito,
eager longing, id. Att. 12, 26, 1; cf.: tanta erat magnificentia apud opulentiores, cupiditas apud humiliores, devotion, enthusiasm, Auct. B. G. 8, 51 fin. —In a bad sense, a passionate desire, lust, passion, cupidity.A.In gen.(α).With gen.:(β).pecuniae,
Caes. B. G. 6, 22; Quint. 7, 2, 30 al.:praedae,
Caes. B. G. 6, 34:praeceps et lubrica dominandi,
Cic. Phil. 5, 18, 50:laedendi,
Quint. 5, 7, 30:diutius exigendi mercedulas,
id. 12, 11, 14 et saep. —Absol.:b.vel libido vel cupiditas,
Cic. Tusc. 4, 19, 44:vita maxime disjuncta a cupiditate,
id. Rosc. Am. 14, 39:caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
id. Inv. 1, 2, 2:mala,
Ter. Heaut. 1, 2, 34:vita hominum sine cupiditate agitabatur,
Sall. C. 2, 1:indomitas cupiditates atque effrenatas habere,
Cic. Verr. 2, 1, 24, § 62; cf.:domitas habere libidines, coërcere omnes cupiditates,
id. de Or. 1, 43, 194 et saep.:P. Naso omni carens cupiditate (i. e. non appetens provinciam),
id. Phil. 3, 10, 25:temeritatem cupiditatemque militum reprehendit,
immoderate love of fighting, Caes. B. G. 7, 52.—Carnal desire, lust, Plin. 36, 5, 4, § 21;2.of animals,
Col. 6, 27, 4.—Transf., the object of desire (cf. epithumia):B.alicujus ex inpurissimis faucibus inhonestissimam cupiditatem eripere,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19; cf. id. Scaur. 14, 45.—In partic.1.A passionate desire for money or other possessions; avarice, cupidity, covetousness:b.nisi ipsos caecos redderet cupiditas et avaritia et audacia,
Cic. Rosc. Am. 35, 101;so with avaritia,
Quint. 12, 1, 6; Suet. Dom. 9:et contemptus pecuniae et cupiditas,
Quint. 7, 2, 30;opp. abstinentia,
Suet. Dom. 9; 10:cupiditas causa sceleris fuit,
Quint. 5, 12, 6 Spald.; 3, 5, 10; 5, 10, 34; Suet. Calig. 44 al.—The passion of love:c.cupiditatis ardor,
Curt. 8, 4, 27:insana,
Val. Max. 7, 3, 10:aliquam non cupiditate tantā diligere, ut, etc.,
Suet. Calig. 24.—Greediness of gain in trade, usury, overreaching, fraud, Cic. Att. 1, 17, 9.—d.The lust of power, ambition (post-Aug.):2.non te propria cupiditas, sed aliena utilitas principem fecit,
Plin. Pan. 7.—An undue partiality, spirit of party:(testes) aut sine ullo studio dicebant, aut cum dissimulatione aliquā cupiditatis,
Cic. Fl. 10, 21; 26, 64; id. Planc. 17, 43; Liv. 24, 28, 8. -
42 ferveo
fervĕo, bŭi, 2, or fervo, vi, 3 (the latter form ante-and post-class., Plaut. Pseud. 3, 2, 51; Lucr. 2, 41 al.; poet. in class. per., e.g. Verg. G. 1, 456; id. A. 8, 677; Prop. 2, 8, 32;I.not in Hor.: si quis antiquos secutus fervĕre brevi media syllaba dicat, deprehendatur vitiose loqui, etc.,
Quint. 1, 6, 7), v. n. [root phru-, to wave, flicker; Sanscr. bhur-, be restless; cf. phrear, Germ. Brunnen, Lat. fretum; v. Fick, Vergl. Wört. p. 140; Curt. Gr. Etym. p. 304], to be boiling hot, to boil, ferment, glow (class.; most freq. in poets.; syn.: calere, aestuare, ebullire, ardescere, ignescere; ardere, flagrare, tepere).Lit.(α).Form ferveo:(β).cum aliqua jam parte mustum excoctum in se fervebit,
Col. 12, 19, 5:quaecumque immundis fervent allata popinis,
steam, smoke, Hor. S. 2, 4, 62:bacas bullire facies: et ubi diu ferbuerint,
Pall. Jan. 19:exemptusque testa, Qua modo ferbuerat Lyaeus,
Stat. S. 4, 5, 16:stomachus domini fervet vino,
Juv. 5, 49.—Form fervo: fervit aqua et fervet: fervit nunc, fervet ad annum, Lucil. ap. Quint. 1, 6, 8: quando (ahenum) fervit, Titin. ap. Non. 503, 5: facite ut ignis fervat, Pomp. ap. Non. 504, 27:(γ).postea ferve bene facito (brassicam): ubi ferverit, in catinum indito,
Cato, R. R. 157, 9:sol fervit,
is hot, Gell. 2, 29, 10.—In an uncertain form;II.ferventem,
Plin. 32, 5, 18, § 51:fervere,
id. 14, 9, 11, § 83.—Poet. transf.1.To boil up, foam, rage:2.omne Excitat (turbo) ingenti sonitu mare, fervĕre cogens,
Lucr. 6, 442:omnia tunc pariter vento nimbisque videbis Ferĕre,
Verg. G. 1, 456.—To be in a ferment, to swarm with numbers; to come forth in great numbers, to swarm forth: fervĕre piratis vastarique omnia circum, Varr. ap. Non. 503, 22:III. (α).Marte Fervĕre Leucaten,
Verg. A. 8, 677; cf.:opere omnis semita fervet... Quosque dabas gemitus, cum litora fervĕre late Prospiceres,
id. ib. 4, 407 sq.:fora litibus omnia fervent,
Mart. 2, 64, 7:forte tuas legiones per loca campi fervere cum videas,
Lucr. 2, 41:fervere classem,
id. 2, 47; Att. ap. Paul. ex Fest. p. 78 Müll. (Trag. v. 483 Rib.):fervent examina putri De bove,
Ov. F. 1, 379; Val. Fl. 6, 588; Sil. 6, 317; 9, 243 al.—Form ferveo:(β).usque eo fervet efferturque avaritia, ut, etc.,
Cic. Quint. 11, 38; cf.:fervet avaritiā miseroque cupidine pectus,
Hor. Ep. 1, 1, 33:et fervent multo linguaque corque mero,
Ov. F. 2, 732:animus tumida fervebat ab ira,
id. M. 2, 602:fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore,
rages, Hor. C. 4, 2, 7: fervet opus redolentque thymo fragrantia mella, glows, i. e. is carried on briskly, Verg. G. 4, 169; Lucil. Aetna, 167:inter vos libertorumque cohortem Pugna fervet,
Juv. 5, 29:equus cui plurima palma fervet,
shines, id. 8, 59.— Poet., with inf.: sceptrumque capessere fervet, burns, i. e. eagerly desires, Claud. ap. Ruf. 2, 295:stagna secare,
id. B. Gild. 350.—Form fervo: heu cor irā fervit caecum, amentiā rapior ferorque, Att. ap. Non. 503, 7; cf.:A.cum fervit maxime,
Ter. Ad. 4, 1, 18 (Prisc. p. 866 P.): hoc nunc fervit animus, hoc volo, Afran. ap. Non. 503, 9:domus haec fervit flagiti,
Pomp. ib. 8:se fervere caede Lacaenae,
Val. Fl. 7, 150; cf.:hostem fervere caede novā,
Verg. A. 9, 693.— Pass. impers.: quanta vociferatione fervitur! Afran. ap. Non. 505, 25.— Hence, fervens, entis, P. a., boiling hot, glowing, burning.Lit.:2.foculi,
Plaut. Capt. 4, 2, 67:aqua,
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67; cf.:ferventissima aqua,
Col. 12, 50, 21: ferventes fusili ex argilla glandes, * Caes. B. G. 5, 43, 1:rotae,
swift, Sil. 2, 199; cf. Ov. P. 1, 8, 68:aurum,
shining, Mart. 10, 74, 6:in cinere ferventi leniter decoquere,
Plin. 25, 8, 50, § 90:saxa vapore,
Lucr. 1, 491:cera,
Plin. 11, 37, 45, § 127:dictamnum fervens et acre gustu,
id. 25, 8, 53, § 92:horae diei,
id. 17, 22, 35, § 189:vulnus,
smoking, warm, Ov. M. 4, 120:ferventia caedibus arva,
Sil. 9, 483:(fluvius) Spumeus et fervens,
raging, Ov. M. 3, 571:vultus modesto sanguine,
glowing, blushing, Juv. 10, 300.— Subst.:si ferventia os intus exusserint,
Plin. 30, 4, 9, § 27.—Transf., of sound, hissing:B.(sono) resultante in duris, fervente in umidis,
Plin. 2, 80, 82, § 193.—Trop., hot, heated, inflamed, impetuous:fortis animus et magnus in homine non perfecto nec sapiente ferventior plerumque est,
too ardent and impetuous, Cic. Off. 1, 15, 46: ferventes latrones, violent, furious, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 3:quale fuit Cassi rapido ferventius amni Ingenium,
impetuous, Hor. S. 1, 10, 62:meum Fervens difficili bile tumet jecur,
id. C. 1, 13, 4:fervens ira oculis,
sparkling, Ov. M. 8, 466:mero fervens,
drunken, Juv. 3, 283.— Sup.:in re ferventissima friges,
Auct. Her. 4, 15, 21.— Hence, adv.: ferventer, hotly, warmly: ferventer loqui, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; cf.:ferventissime concerpi,
id. ib. 8, 6, 5:ferventius,
Aug. de Genes. ad Lit. 2, 5. -
43 sordes
sordes, is (abl. sordi, Lucr. 6, 1271; usu. sorde), f. [sordeo], dirt, filth, uncleanness, squalor (class.; esp. freq. in a trop. sense, and in plur.; syn.: situs, squalor, caenum, illuvies).I.Lit.(α).Plur.:(β).pleni sordium,
Plaut. Poen. 1, 2, 104 sq.:in sordibus aurium inhaerescere,
Cic. N. D. 2, 57, 144:sint sine sordibus ungues,
Ov. A. A. 1, 519:caret obsoleti Sordibus tecti,
Hor. C. 2, 10, 7; Plin. 36, 26, 65, § 191.—Sing.:B.etiam in medio oculo paulum sordi'st,
Plaut. Poen. 1, 2, 102:auriculae collectā sorde dolentes,
Hor. Ep. 1, 2, 53:(pellis) Ulceribus tetris prope jam sordique sepultā,
Lucr. 6, 1271.—Transf., plur., a mourning garment (because usu. soiled or dirty); and hence, mourning in gen. (syn. squalor):II.jacere in lacrimis et sordibus,
Cic. Fam. 14, 2, 2; cf.:in sordibus, lamentis, luctuque jacuisti,
id. Pis. 36, 89:mater squalore hujus et sordibus laetatur,
id. Clu. 6, 18; 67, 192; id. Mur. 40, 86:sordes lugubres vobis erant jucundae,
id. Dom. 23, 59; Liv. 6, 16 fin.; Quint. 6, 1, 33; Suet. Vit. 8:suscipere sordes,
Tac. A. 4, 52; id. Or. 12; Val. Max. 7, 8, 7.—Trop., lowness or meanness of rank, a low condition; meanness, baseness of behavior or disposition (syn. illiberalitas).A.In gen.:2.sordes fortunae et vitae,
Cic. Brut. 62, 224:obscuritas et sordes tuae,
id. Vatin. 5, 11; id. Sest. 28, 60:ut quisque sordidissimus videbitur, ita libentissime severitate judicandi sordes suas eluet,
id. Phil. 1, 8, 20:nulla nota, nullus color, nullae sordes videbantur his sententiis allini posse,
id. Verr. 1, 6, 17:in infamiā relinqui ac sordibus,
id. Att. 1, 16, 2; Liv. 4, 56:sordes illae verborum,
low, vulgar expressions, Tac. Or. 21:propter maternas sordes,
low origin, Just. 13, 2, 11:pristinarum sordium oblitus,
id. 25, 1, 9; cf. id. 18, 7, 11.—Concr., the dregs of the people, the mob, rabble (syn. faex):B. (α).apud sordem urbis et faecem,
Cic. Att. 1, 16, 11; so (with caenum) Plin. Ep. 7, 29, 3:sordes et obscuritatem Vitellianarum partium,
Tac. H. 1, 84.—Hence, as a term of abuse:o lutum, o sordes!
low-minded creature, Cic. Pis. 26, 62.—Plur.:(β).(populus Romanus) non amat profusas epulas, sordes et inhumanitatem multo minus,
Cic. Mur. 36, 76; so (opp. luxuria) Plin. Ep. 2, 6, 7:damnatus sordium,
id. ib. 2, 12, 4:incusare alicujus sordes,
Quint. 6, 3, 74:sordes obicere alicui,
Hor. S. 1, 6, 68 and 107:sepulcrum sine sordibus exstrue,
id. ib. 2, 5, 105:cogit minimas ediscere sordes,
the meanest tricks, Juv. 14 124; 1, 140.—Sing.:nullum hujus in privatis rebus factum avarum, nullam in re familiari sordem posse proferri,
Cic. Fl. 3, 7; so (with avaritia) Tac. H. 1, 52; 1, 60:extremae avaritiae et sordis infimae infamis,
App. M. 1, p. 112, 2. -
44 avarities
avāritiēs, ēī f. Lcr, L = avaritia -
45 copia
I cōpia, ae f. [из *. coopia от co + ops ]1) запас, фонд, средства, множество, богатство, изобилие (frugum, pecuniae, agri, librorum, rerum omnium C; frumenti Cs; lactis V)omnis c. narium H — всяческое изобилие для обоняния (т. е. всевозможные благовония)2) достаток, зажиточность, благосостояние, тж. имуществоhomo genere, famā atque copiis potens Sl — знатный, знаменитый и богатый человекbonam copiam ejurare юр. C — клятвенно отрицать свою состоятельность, т. е. объявить себя несостоятельным (неплатежеспособным)pro copiā C, L, QC — по мере материальной возможности3) pl. запасы, фонды, состояние (florēre omnibus copiis C); продовольственные резервы, съестные припасы, провизия (copiae tam urbanae, quam rustĭcae PJ; alĕre se copiis alicujus Cs)4) масса, множество, тж. количество (sociorum atque civium Sl; minĭma copia poetarum egregiorum C)5)а) воен. войскоaugebatur illis c. Cs — их войско возрослоб) преим. pl.navālis c. C — флот, корабли6) изобилиеrerum c. verborum copiam gignit C — множество мыслей порождает многословиеc. dicendi C — ораторское богатство (плодовитость)c. litterarum VM — высокая учёность7) мощь, сила, могущество, возможность ( Capuae potiendae L)si modo c. detur O — если только будет возможностьc. amicitiae conjungendae Sl — возможность (повод) завязать дружбуfacere alicui consilii sui copiam C — дать кому-л. возможность получить советfacere alicui copiam alicujus Ter — предоставить кого-л. в чьё-л. распоряжениеhabere copiam alicujus Sl — иметь кого-л. в своей властиII Cōpia, ae f.Копия, богиня изобилия Pl, H, O -
46 cupiditas
cupiditās, ātis (gen. pl. иногда ium) f. [ cupidus ]1)а) сильное желание, страсть, влечение, томление (imitandi C; ad venandum QC; potentiae Su): жажда ( ultionis T)c. vitac VM или lucis Q — жизнелюбие, жизнерадостностьc. cibi CC — аппетитc. tussiendi CC — позыв к кашлю2) жадность, алчность (c. et avaritia C, Lact)3) усердие ( in aliquā re C); честолюбие (c. popularis C)4) пристрастие, пристрастность ( sine amore et sine cupiditate judicare C)5) преданность, привязанность ( apud humiliores Hirt) -
47 ferveo
ferbuī, —, ēre и fervo, fervi, —, ere1)а) кипеть, бурлить, клокотать (aqua fervens C)sociorum olla male fervet погов. Pt — горшок друзей плохо кипит, т. е. рассчитывать на их помощь (в беде) нельзяб) нагреваться, быть горячим ( rota fervet PM)opus fervet V, O — работа кипит2) быть переполненным ( fora litibus fervent M); кишеть ( examina fervent O)3) поэт. бушевать, быть в волнении, волноваться (amnis, aequor fervet H, V; omnia fervunt vento V)4) блистать, сверкать ( litora fervunt flammis V)5) гореть, пылать (f. irā Acc, Sil и ab ira O; fervet avaritiā pectus H)cito f. Pt — быть вспыльчивымVeneris lampăde f. ирон. J — быть страстно влюблённым6) бродить или пениться ( ferventia musta Calp) -
48 immanis
im-mānis, e [ manus II ]1) необыкновенно большой, громадный, огромный, чудовищный (corpus Lcr, V; templum V; poculum, praeda C; avaritia Sl)2) сверхъестественный, нечеловеческий, необыкновенный, удивительный ( acta Herculis O)immane quantum Sl, Ap — невероятно много -
49 indagatrix
indāgātrīx, īcis f. [ indagator ]исследовательница (philosophia i. virtutum C); изыскательница ( avaritia — latentium i. lucrōrum VM) -
50 insatiabilis
īn-satiābilis, ei. alicujus rei Sen, VF etc. — не могущий насытиться чём-л.2) ненаглядный, удивительный ( pulchritudo C)3) неисчерпаемый, неистощимый ( varietas C) -
51 profundus
a, um3) высокий, бездонный (caelum V, VF; altitude L, T)4) глубокий, крепкий ( somnus Ap)6) ненасытный ( gula Su)7) густой, дремучий или огромный (silvae Lcr, QC)8) густой, плотный ( grando Aus)10) неиссякаемый, неистощимый ( os Pindări H) -
52 respiro
re-spīro, āvī, ātum, āre1) выдыхать, испускать (animam C; malignum aĕra St)2) ослабевать, уменьшаться ( avaritia respirat C)ne punctum quidem temporis oppugnatio respiravit C — штурм не ослабевал ни на минуту3)б) перен. приходить в себя, опомниться, оправляться ( a metu C) -
53 sum
I 1. fuī, esse1) быть, существовать (pericla, quae non sunt PS)omnes qui sunt, qui fuerunt, qui futuri sunt C — все (те), которые существуют, которые существовали которые будут существовать2) происходить, совершаться, приключаться, бывать, случатьсяsenatus hodie fuerat futurus C — сенат должен был собраться (заседание сената должно было состояться) сегодняsolis defectio fuit C — произошло солнечное затмение3)а) быть налицо, быть в наличии, иметьсяflumen est Arar, quod in Rhodanum influit Cs — есть река Арар, которая впадает в Роданut nunc quidem est C — при нынешних, по крайней мере, обстоятельствахsunt, qui, quod sentiunt, non audent dicere C — есть (люди), которые (т. е. некоторые) не решаются высказывать то, что думают; или с conjct.sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem possis H — существуют слова и звуки, посредством которых ты мог бы унять это страданиеб) редко est = suntest, quibus Eleae concurrit palma quadrigae Prp — есть (такие), которые в Элее оспаривают первенство в состязании квадриг4) быть верным, действительнымsunt ista C — да, это такest, ut dicis C — ты правильно говоришь(verum) esto C — но, допустим5) быть, находиться (Romae, ruri, in foro, apud exercitum, ante oculos C)mons Jura est inter Sequanos et Helvetios Cs — гора Юра находится между областями секванов и гельветовcertum non habeo, ubi sis aut ubi futurus sis C — я точно не знаю, ни где ты находишься, ни куда собираешьсяapud aliquem esse C — быть у кого-л. в гостяхtotum in eo est (ut) C — всё дело в том (что, чтобы)ab aliquo esse Ter etc. — происходить от кого-л. или C держать чью-л. сторонуpro aliquo esse C — считаться кем-л.6) пребывать, тж. состоять в браке, находиться в связи ( cum aliquā Ter)est ubi... C — бывает, случается, что...est quod T, C или cur... C — есть причина тому, что...7) содержаться, быть написаннымexemplum litterarum, in quo erat illas undĕcim esse legiones C — копия письма, в котором было сказано, что этих легионов было одиннадцать8) изредка являться, приходить9) состоятьcreticus est ex longā et brevi et longā C — кретик (критский стих) состоит из (слогов) долгого, краткого и долгого10) длиться, продолжаться (obsidio triginta dies fuit L)11) принадлежать, быть присущим, свойственнымei morbo nomen est avaritia C — имя этой болезни — алчностьalicujus militiae vacatio est C — кто-л. свободен от военной службы12) находиться в зависимости, зависетьnon est in medico semper, relevetur ut aeger O — не всегда во власти врача исцелить больного13) обстоятьres ita est Sl etc. — так обстоит дело14) значить15) с dat. быть, служить, способствовать, приноситьaliquid alicui est laudi Nep — что-л. кому-либо приносит славуsaluti esse C, Cs — способствовать спасению, быть на благо16) относиться, касаться17) с dat. gerundii быть (при)годным, подходящимsolvendo C (или aeri alieno L) esse — быть платёжеспособным18) в pf. больше не существовать, погибнутьfuimus Troes, fuit Ilium V — нет уж нас, троянцев, нет больше Илионаsive erimus, seu nos fata fuisse volent Tib (pl. = sg.) — буду ли я жив, или судьбе будет угодно, чтобы я погиб2. как глагол-связка (verbum copulativum)1) быть, служить, являться, представлять собойnos numerus sumus H — мы представляем собой массу (толпу)2) с gen. poss. принадлежать, быть присущим, быть признаком, свойством ( domus est patris C)temeritas est florentis aetatis C — отвага — свойство цветущего возрастаquid hoc sit hominis? Pl (негодующе) — что это за человек такой?hominum, non causarum toti erant L — (римляне в то время) были преданы личностям, а не делам (принципам)4) надлежать, подобать, быть обязанностьюadulescentis est majores natu revereri C — юноше надлежит почитать старших по возрасту5) с gen. gerundivi служить, способствоватьea, quae diutinae obsidionis tolerandae erant L — то, что помогало (могло помочь) выдержать длительную осаду6) с gen. и abl. qualit. иметь, обладать7) в sg. + gen. составлять, образовывать, состоять8) стоитьager nunc multo pluris est, quam tunc fuit C — (это) поле стоит теперь много дороже, чем стоило тогдаvestimenta, quae vix fuissent decem sestertiorum Pt — носильные вещи, которые стоили никак не больше 10 сестерциев9) быть важным, иметь значениеest, ubi damnum praestet facere, quam lucrum Pl — бывает, что (бывают такие случаи, когда) убыток приходится предпочесть прибыли. — см. тж. futurusII sum Enn = eum III sum- приставка = sub- -
54 venenum
venēnum, ī n.[ одного корня с venus II, т. е. «любовный напиток»\]1) волшебное снадобье, магическое питьё, зелье (v. somniferum Ap)avaritia, quasi venenis mălis imbūta, animum effemĭnat Sl — скупость, словно пропитанная вредоносными зельями, расслабляет духvenena Colcha (Colchĭca) H — v. Medeae2) чары, очарованиеaliquem veneno tentare Prp — пробовать на ком-л. силу (любовных) чар3) (тж. mălum v. C, Dig) яд, отрава (habet suum v. blanda oratio PS)veneno aliquem interficere Sl (necare C) — отравить кого-л.4) гибель, пагубаdiscordia est v. urbis hujus L — распря — пагуба нашего города (Рима)5) краска, краситель ( alba lana Assyrio fucatur veneno V); пурпур ( Tarentinum H); косметическая краска, притирание6) целебное средство, бальзамpelăgi v. Man — морская соль -
55 volo
I āvī, ātum, āre1) летать, лететь (per aĕra V; circum tecta H)vola(vi)sse Antonium, non iter fecisse dicĕres C — можно было подумать (казалось), что Антоний пролетел, а не прошёл (свой) путьsine pennis v. haud facile est погов. Pl — нелегко летать без перьев (крыльев)2) лететь, мчаться, нестись (per summa aequora V; medios per hostes V)semel emissum volat irrevocabile verbum H — раз выпущенное, летит невозвратное словоII volo, voluī, —, velle1) хотеть, желать ( aliquid)exire ex urbe, priusquam luciscat, volo Pl — я хочу выйти из города прежде, чем рассветётcupio omnia, quae vis H — желаю, чтобы всё было как ты (сам) хочешьfactum volo Pl — хотел бы я этого, т. е. возможноpater filium secum volebat esse C — отец хотел, чтобы сын был с нимomnes salvos volo (sc. esse) C — желаю всем здоровьяlumen exstinctum esse volo C — я хочу, чтобы свет был потушенeos velim laudes C — передай им моё одобрение (т. е. благодарность)tarde v. nolentis est погов. Sen — желать поздно значит не желатьvelim scire Pl etc. — желал бы я знатьvellem, si fieri potuisset C — желал бы я, если бы это было возможноquid vis faciam? Ter, H или quid me velis fecisse? Sen — что хочешь ты, чтобы я сделал?visne hoc primum videamus? C — хочешь, рассмотрим сначала это?vin (= visne) vocem huc ad te? Pl — хочешь, я позову его к тебе?ad quae tempora te exspectemus, facias me certiorem velim C — прошу тебя сообщить мне, когда тебя ждатьnum quid vis (aliud)? Pl, Ter (часто при прощании) — ты хочешь ещё чего-л.?, больше тебе ничего не нужно?, это всё?aliquo v. (sc. proficisci) C etc. — собираться (ехать) куда-л.in Graeciam v. C — хотеть (собираться) поехать в Грециюaliquem v. Pl, C — желать поговорить с кем-л.paucis (sc. verbis) te volo Pl, Ter — хочу сказать тебе несколько словquae velit ira, loqui Prp — словами выразить своё негодованиеalicui bene (male) v. Pl, Ter etc. — кому-л. желать добра (зла)alicujus causā v. C — склоняться в чью-л. пользу, желать кому-л. добраnon sibi male vult погов. Pt — он себе на умеrespondit, si quid ille se velit, illum ad se venire oportēre Cs — (Ариовист) ответил, что если ему (Цезарю) что-л. от него нужно, то он должен прийти к немуquid tibi vis? Ter, C — чего ты хочешь?, что ты имеешь в виду?, что у тебя на уме?rogo, quid tibi vis cum isto morbo? Pt — скажи, что это у тебя за страсть такая?velim-nolim C, velis-nolis Sen, velit-nolit Pt — волей-неволейvelim, ut velles Pl и vellem, quae velles Sen — разделяю твои желания, т. е. сочувствую тебеnolīte a me commonēri velle C — не требуйте, чтобы я напомнил вам (обо всём этом)2) решать, устанавливать, постановлять, определятьvelitis jubeātis C, L — благоволите повелеть ( официальная формула приглашения к голосованию законопроекта)di meliora (velint) погов. V, C etc. — да устроят боги нечто лучшее, т. е. да сохранит нас бог от этого3)а) утверждать, полагать, считатьAelius Stoicus esse voluit C — Элий считал себя стоикомPlato deum sine corpore esse vult C — Платон утверждает, что бог бестелесенб)se v. — выдавать себя (за кого-л.)4) предпочитать (omnia utensilia emere velis, quam rogare Ap)famaene credi velis, quam... L — неужели ты предпочитаешь, чтобы верили (больше) слуху, чем...5) ( чаще v. sibi) значить, означать, иметь целью (смысл)avaritia senīlis quid sibi velit, non intellego C — в чём смысл старческой скупости, не понимаю. — см. тж. volens и volentiaIII volo, ōnis m. [ volo II ]доброволец в армии (преим. из рабов) L, Capit, Macr -
56 abstinentia
abstinentia, ae, f. (abstinens), I) das Sich-Enthalten von einer Sache, A) als Akt, m. Genet., conviciorum, Sen.: alieni, Iustin. – insbes., das Sich-Enthalten (= der beschränkte, gemäßigte Genuß) von Speise u. Trank, m. ab u. Abl., a vino, Cels.: a vino et carnibus, Augustin.: ab aqua, Scrib. – m. Genet., vini, cenae, Plin. – absol., prägn. = das Fasten, Hungern, Cels. u.a.: abstinentiā vitam finire, Tac. – B) als Eigenschaft, die Enthaltsamkeit von etw. Unerlaubtem usw., a) von unerlaubten Begierden, Unsträflichkeit, Quint. 2, 2, 4. – b) von anderer Eigentum, Uneigennützigkeit (Ggstz. avaritia, cupiditas), Cic. u.a. – c) von unnötigem Aufwand, Einschränkung (Ggstz. luxuria), Nep. Ages. 7, 4. – II) (als spät. mediz. t.t.) das Sich-Verhalten, Ausbleiben, sudoris, Cael. Aur. acut. 2, 37, 214: stercorum vel urinae, Cael. Aur. chron. 3, 8, 108.
-
57 aeger
aeger, gra, grum (viell. verwandt mit dem lettischen īgt, verdrießlich, mürrisch sein), unwohl, I) physisch unwohl, unpäßlich, krank, leidend, angegriffen, erschöpft (Ggstz. sanus), a) v. leb. Wesen, deren Körper usw.: α) v. den Pers. selbst: Tiro, Cic.: mulier, Ter.: sus, Verg. u. Col.: aegrum simulare, sich krank stellen, Liv. u. (alqm) aegrum simulare, vorgeben, jmd. sei krank, Aur. Vict. – graviter aeger, Cic., nimis aeger, Gell.: homines aegri gravi morbo, Cic.: gravi et periculoso morbo aeger, Liv.: gravi corporis morbo aeger, Tac.: diutinis morbis aegra corpora, Liv.: aeger pulmonibus, Lucil. fr.: aeger vulneribus, Nep., ex vulnere, Cic. – aeger corpore, Curt. (vgl. unten no. II): aeger pedibus, Sall. u. Gell.: aeger oculis ex verna intemperie, Liv.: longā navigatione aeger, Tac. – später m. Genet. od. Acc., aegra corporis, saucia animi, Apul. met. 4, 33: cuius morbi aeger esset, Val. Max. 5, 7. ext. 1: manum aeger, Tac. hist. 4, 81: pedes graviter aeger, Gell. 19, 10, 1. – subst., aeger, grī, m., der Kranke, Cic. (verb. aegri ac debiles, Lact.): u. aegra, ae, f., die Kranke, Ter. – β) v. Körper u. seinen Teilen: corpus, Cic.: corpora, Verg. u. Liv.: sinisterius brachium, Suet.: genua, Verg.: oculi, Gell.: lumina, Sen.: pars, partes, Cels.: stomachus, Hor.: dens, Mart.: quibus aeger est pulmo, Lungenkranke, Macr. – u. so vom als Körper gedachten Staate, pars rei publicae, krank = zerrüttet, Cic.: civitas, Liv.: res, Liv.: aegra vulnere Ausonia, Sil. – γ) v. körperl. Zuständen od. Tätigkeiten, leidend, valetudo, Cic. u. Gell. – u. beschwerlich, lästig, anhelitus, Verg.: balatus, Ov.: victoria, Aur. Vict.: cataplasmatum usus aeger atque difficilis aegrotanti videtur, Cael. Aur. acut. 3, 4, 38. – b) v. Gewächsen, seges, Verg.: arbor, vites, Pallad. – c) v.a. Ggstdn.: res (Ggstz. sana), Sen. de ira 1, 17, 2: moles aegra, zerrüttet, verfallen, Stat. Theb. 10, 868: quid in toto terrarum orbe validum, quid aegrum (faul, zerrüttet) fuerit, Tac. hist. 1, 4: movere et quatere quicquid usquam aegrum (Schadhaftes) foret, Tac. hist. 2, 86. – II) geistig unwohl, u. zwar von jeder Art leidenschaftlicher Aufregung, v. Liebe, Hoffnung, Furcht, Sorge, Trauer, krank, krankhaft, leidend, angegriffen, eingenommen, beklommen, verstimmt, tief gebeugt, kummerbeladen, verdrießlich, unzufrieden, mißvergnügt, bekümmert, geängstigt, a) v. Pers.u. deren Geist, Gemüt, mortalibus aegris, Lucr. 6, 1: aegra amans, Verg.: capellas protenus aeger ago, Verg.: Psyche aegerrima, Apul. met. 6, 13: aegra municipia, schwierige (den Gehorsam versagende), Tac. Agr. 32. – animus, Enn. fr. u. Sall.: animi, Liv.: cor, Enn. fr. u. Ov.: anima, mens, Ov.: pectora, Val. Flacc. – m. ab u. Abl., ab animo aeger fui, Plaut. Epid. 129. – m. bl. Abl., aegra animo, Enn. tr. 288 (213): animo magis quam corpore aeger, Liv. 21, 52, 3: minus aeger animo quam corpore, Plin. ep. 9, 22, 3: bes. m. Abl. causae, aeger ingentibus curis, Verg. Aen. 1, 208: amore, Liv. 30, 11, 3: morā, Tac. hist. 1, 31: visis, Sil. 170: animus aeger avaritiā, Sall. Iug. 29, 1: anima aegra cruciatibus, Ov. met. 9, 179: subitis bonis aegra, Sil. 7, 726: aegra periclis pectora, Sil. 15, 135: aegra laetis invidia, Stat. Theb. 1, 126. – m. Genet., aeger animi, Liv. 1, 58, 9; 2, 36, 4; 30, 15, 9. Curt. 4, 3 (13), 11. Tac. hist. 3, 58. Sil. 8, 108: m. Genet. causae, aeger consilii, Sall. hist. fr. 4, 73 (76). Stat. Theb. 11, 141: aegra sanitatis, Laev. bei Prisc. 6, 95: timoris aeger, Sil. 3, 72: delicti, Sil. 13, 52: morae, Lucan. 7, 240: rerum temere motarum, Flor. 3, 17, 9: foedi in se commissi, Augustin. de civ. dei 1, 19. – b) v. geistigen, gemütlichen od. den Geist, das Gemüt erregenden Zuständen, teils = peinlich, schmerzlich, schmerzvoll, kummervoll, verdrießlich, luctus, Lucr. u. Ov.: amor, mors, Verg.: senectus, Ov.: aegris oculis introspicere alqd, mit neidischen Augen, Tac.: numquam quicquam meo animo fuit aegrius, quam etc., Plaut. Amph. 910: u. neutr. Sing. subst., plus aegri ex hoc abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi, Plaut. Amph. 641: sed cui nihil accidit aegri, Lucr. 5, 173. – teils = schwach, dah. auch wankend, schwankend, fides, Sil. 2, 392: spes, Sil. 9, 543. Claud. nupt. Hon. et Mar. 14. – / Komp. Neutr. aegrius, Plaut. Amph. 910. Lucr. 4, 465: Superl. aegerrimus, Sil. 8, 166. Gell. 16, 16, 1. Apul. met. 6, 13. Not. Tir. 82, 58.
-
58 ambitio
ambitio, ōnis, f. (ambio), das Herumgehen, I) im allg., a) abstr., der Umlauf, die Bahn eines Planeten, Macr. somn. Scip. 1, 17, 16 u. 20, 26. – b) konkret, die Umgebung, Solin. 22, 7; 35, 8. Minuc. Fel. 4, 6. – II) prägn., das Herumgehen als Bittsteller. 1) eig., als publiz. t.t., die Bewerbung um ein Ehrenamt durch persönl. Anhalten beim Volke, die Amtsbewerbung, homines ad ambitionem gratiosissimi, Cic.: quod me ambitio et forensis labor ab omni illa cogitatione abstrahebat, Cic.: scio enim quam timida sit ambitio, Cic.: illis difficile est in potestatibus temperare, qui per ambitionem probos se simulavere, bei ihren Amtsbewerbungen, Sall.: tanta exarsit ambitio, ut primores etiam civitatis prensarent homines, Liv.: u. Plur., ut studia cupiditatesque honorum atque ambitiones ex hominibus civitatibusque tollerentur, Cic. Verr. 2, 132: quid de nostris ambitionibus, quid de cupiditate honorum loquar? Cic. Tusc. 2, 62. – ambitio annua, die jährliche Bewerbung (um das Königsamt bei den Vejentern), Liv. 5, 1, 3. – 2) übtr.: a) das Streben nach äußerer Ehre, u. zwar: α) der Drang-, das Streben nach Ehre u. Rang im Staate, das Streben-, die Rücksichten des Ehrgeizes, die ehrgeizigen Bestrebungen u. Pläne, der Ehrgeiz, die Ehrsucht des nach Ehrenstellen u. hoher Stellung Strebenden, licet ipsa vitium sit ambitio, tamen frequenter causa virtutis est, Quint.: me ambitio quaedam ad honorum studium duxit, Cic.: in Scipione ambitio maior, Cic.: a quo incepto studioque me ambitio mala detinuerat, Sall.: aut ab avaritia aut miserā ambitione (den leidigen Ehrgeiz) laborat, Hor.: quibus ambitio est m. folg. Infin., Tac. ann. 14, 22: Plur., Rutil. Lup. 2, 16. – β) das Streben nach Ehre bei andern übh., der Ehrgeiz, die Ehrsucht übh., dah. auch die Sucht zu glänzen, die Eitelkeit, Prunksucht (s. Kritz Tac. Agr. 1, 2), declamatores quosdam perversa ducit ambitio, ut expositā controversiā protinus dicere velint, Quint.: ambitio et luxuria et impotentia scaenam desiderant, Sen.: ambitione relegatā te dicere possum, ohne jede Eitelkeit, ohne jeden eitlen Dünkel, Hor.: hiemem non per oppida neque ex ambitione mea egi, nicht nach Eingebungen meiner Eitelkeit, Sall. fr.: funerum nulla ambitio, bei L. kein eitler Prunk, Tac.: magnā eum (Platonem) ambitione Syracusas perduxit, mit Aufsehen machendem großem Gepränge, Nep.: non fames nobis ventris nostri magno constat, sed ambitio, Sen. – b) das Streben-, Haschen nach Gunst, das Buhlen um die Gunst der Menge od. der einzelnen, die man zu gewissen Zwecken braucht, Gunstbeflissenheit, Gunstbuhlerei, Gunsterschleichung, die Rücksichtnahme, die (selbstsüchtigen) Nebenrücksichten, das rücksichtsvolle-, berechnende Benehmen, die rück sichtsvolle Aufmerksamkeit, die rücksichtsvolle Nachsicht od. -Schonung, die Ansehung der Person, die selbstsüchtigen Absichten, die Wohldienerei, Liebedienerei, die Parteilichkeit (s. Halm Cic. Sest. 10 ed. mai. Heräus Tac. hist. 1, 1, 9), ambitio popularis, Iustin.: virtute vos victores vivere dixit, non ambitione neque perfidiā, Plaut.: non puto existimare te ambitione me labi, Cic.: dux tantā temperantiā inter ambitionem saevitiamque moderatus, gunstsuchender Milde, Sall.: ambitione vulgi tacitum favorem militum quaerunt, Iustin, (u. so oft von dem Buhlen des Feldherrn usw. um die Gunst der Soldaten, s. Fabri Sall. Iug. 45, 1 u. Liv. 22, 42, 12): ius sibi per ambitionem dictum non esse, aus parteilicher Rücksichtnahme, aus Parteilichkeit, Liv. – c) übh. das eifrige Streben, das Haschen nach etw., das Buhlen um etw., amb. gloriae, Tac.: ambitio conciliandae provinciae ad spes novas, Tac. – absol. = eifrige Bemühung, magnā ambitione admitti non poterat, trotz der größten u. eifrigsten Bemühungen, Iustin. 1, 3, 2: u. so somnum quibuscumque ambitionibus adhibendum, Cael. Aur. acut. 1, 17, 171.
-
59 ardens
ārdēns, entis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. ardeo), brennend heiß, glühend, I) eig.: carbones, Val. Max.: cibi, boleti, Sen.: aqua, Mart.: lapides, Liv.: febris, Plin.: quinta est ardentior illis (zonis) Plin.: faces ardentes, Liv.: ardentissima fax, Amm.: tempus ardentissimum, Plin.: ubi visus sol ardentissimus, Tubero b. Gell. – II) übtr.: 1) extensiv, a) v. den Augen, glühend, funkelnd (s. Mahne Miscell. Latin. P. 1. p. 91) oculi, Verg.: ardentes crudelitate simul ac superbiā oculi, Sen. rhet.: flammā lumina ardentia, des Zornigen, Sen. – der Tiere, insanientis iumenti ardentes et sanguinei oculi, Veget. – b) v. der Farbe, glänzend, funkelnd, color, Plin.: (apes) ardentes auro, Verg. – c) v. Wein, stark, feurig, Falernum, Hor. carm. 2, 11, 19. – 2) intensiv, a) v. leidenschaftlicher Aufregung, brennend, feurig, glühend, heftig, dolor ardens volneris, Schmerz der brennenden Wunde, Lucr.: odium, Liv.: ira, Verg.: ardentissimum desiderium tui, Fronto: virtus, Verg.: amores sui (für sich), Liv.: avaritia, Cic.: ardentes in alqm litterae, Feuer u. Flammen speiende, Cic.: habere studia suorum ardentia, Cic.: eam mortem ardentiore studio petere, Cic.: ardentissimus clamor militum Romanorum, Gell.: ardentissimus amor, Quint. u. Vulg.: ardentissimis votis exoptare, Augustin. ep. 166, 28: v. leb. Wesen, brennend, glühend von Eifer, aus Kampfbegierde, vor Zorn, Verg. u.a.: pater, der ergrimmte, Hor.: iuvenis ardentis animi, Liv.: ardentes equi, Verg.: ardentissimus dux, Flor. – m. folg. Genet., ardens caedis, heiß verlangend nach usw., Stat. Theb. 1, 662. – b) v. der Rede usw., feurig, oratio, actio, Cic.: orator, Cic.: verbum aliquod ardens, ut ita dicam, ein, so zu sagen, enthusiastischer Ausdruck, ein Ausdruck der Begeisterung, Cic.: aber im üblen Sinne, verba ardentia, brennende W., Arnob. 1, 17 extr.
-
60 ardeo
ārdeo, ārsī, ārsūrus, ēre (aridus, synk. ardus), in Brand (Feuer) sein od. stehen, brennen, I) v. intr.: A) eig.: funiculi ardentes, Varr. LL.: ardentes taedae, Enn. fr., faces, Cic.: vis lignorum ardens, Liv.: ardens lucerna, Val. Max.: iam lucernae mihi plures videbantur ardere, Petr.: largior arsit ignis, Hor.: omnia velut continenti incendio ardere visa, Curt.: quod rubus arderet et non combureretur, Vulg.: mare arsit eo anno (als Wunder), Liv. – v. verbrennbaren Stoffen, bes. von Gebäuden, brennen, im Feuer stehen, in Feuer ( Flammen) aufgehen, abbrennen, verbrennen, ardet domus, Cic. u.a.: ardet paries proximus, Hor.: ardet Carthago, Liv.: tecta ardebunt, Cic.: septem tabernae arsere, Liv.: quod castra arsissent, Curt.: meliora surrectura, quam arsissent, Sen.: XL milia librorum Alexandriae arserunt, Sen.: optime meruisti de Romanis studiis (Literatur), magna illorum pars arserat (war den Flammen übergeben), Sen. ad Marc. 1, 3: prägn., v. Pers., jmd. (= jmds. Haus, Habe) brennt ab, sedulus hospes paene arsit, Hor. sat. 1, 5, 72: iam proximus ardet Ucalegon, Verg. Aen. 2; 311: ultimus ardebit, Iuven. 3, 201: fulmine ictus cum domo sua arsit (verbrannte), Eutr. 1, 4. – v. Herd, Altar usw., auf dem Feuer brennt, brennen, ardet focus, Acc. praet. 7: ardent altaria (das Opfer auf dem Altare), Verg. georg. 3, 409: caput arsisse Servio Tullio dormienti, Cic. de div. 1, 121. – v. Ätna, in dem Feuer brennen, brennen, Cic. Scaur. 29. Ov. met. 2, 220. Lact. 3, 18, 5. – v. unverbrennbaren Stoffen, glühen, iam rapidus torrens sitientes Sirius Indos ardebat, Verg. georg. 4, 425: cum aliae terrae nimio fervore solis ardebant, Iustin. 2, 1, 6. Vgl. ardens no. I. – B) übtr.: 1) extensiv, a) von den Augen, brennen, glühen, funkeln, Plaut. u. Cic.; vgl. ardens (no. II, 1, a). – b) v. einer brennenden hellen Farbe, funkeln, glänzen, blitzen, ardebat murice laena, Verg. – 2) intensiv, von allem, was in heftiger, leidenschaftlicher Aufregung ist, brennen, glühen, verzehrt werden von usw., mit u. ohne folg. Abl. der Ursache: a) in bezug auf den Körper u. dessen Teile: podagrae doloribus, geplagt werden, Cic.: cum omnes artus ardere (sc. dolore) viderentur, Cic. – b) in bezug auf die Affekte in uns, mit Abl., amore, dolore, furore, Cic.: iracundiā, Ter.: odio vestri, Cic.: Neronis odio, Val. Max.: odio in illum, Cic.: cupiditate, Cic.: desiderio, Cic.: m. Abl. Gerund., cum et habendo et egendo et cupiendo ardeant, Gell. 13, 24 (23), 2: absol., nunc demum mihi animus ardet, nunc meum cor cumulatur irā, Caecil. com. fr.: omnium in illum odia civium ardebant desiderio mei, waren von Haß gegen ihn entbrannt aus S. nach mir, Cic.: v. Pers., ardet et iram non capit ipsa suam Progne, Pr. ergrimmt und usw., Ov. met. 6, 609 sq.: v. Redner, Feuer u. Flamme sein, Cic. de or. 2, 188: u. ardere ad od. in u. Akk., glühend-, heiß begehren, heftiges Verlangen tragen, auf etw. brennen, ad ulciscendum, Caes.: in arma, in proelia, Verg.: in caedem, Tac.: so auch ad reprehendenda aliena facta aut dicta ardet omnibus animus, Ps. Sall.: u. ardeo m. folg. Infin., ich brenne vor Begierde, Verg. Aen. 2, 105 u. 316; 4, 281; 11, 895. Ov. met. 5, 166. Val. Flacc. 6, 45: mederi fraternae invidiae animo ardebat, Sall. Iug. 39, 5. – Bes. aber (b. Dichtern) in liebender Aufregung sein, heiß lieben, ardebant ambo, Ov.: miserere ardentis, Ov.: u. ardere alqā od. in alqa od. in alqam, entbrannt sein in Liebe für usw., brennen für usw., Hor., Verg., Ov. u. Gell. 7, 8, 3. – c) in Beziehung auf die Affekte bei andern, die gegen uns gerichtet sind, stark belastet sein mit usw., invidiā, glühend gehaßt werden, Cic.: ardebat et crudelitatis et iniquitatis infamiā, die Schmach der Gr. u. Ung. lastete schwer auf ihm, Plin. ep. – d) v. Verschwörungen, Kriegen u. ähnlichen Dingen, wenn sie zum Ausbruch kommen, gleichsam in Flammen stehen (s. Weißenb. Liv. 26, 22, 8), cum arderet coniuratio, Cic.: Galliam ardere, sei in Gärung, Caes.: cum arderet Syria bello, als die Kriegsflamme in Syrien entbrannt war, Cic.: u. so cum omnia bello arderent, Liv.: u. ardebat omnis Hispania citerior, Sall. fr.: cetera ex licentia aut odio aut avaritia in tempus arsere, wurde infolge von Zügellosigkeit oder Haß oder Habsucht eine Zeitlang mit Leidenschaftlichkeit betrieben, Sall. fr. – II) v. tr. brennen, motu ardentur membra supremo, [Iuvenc.] in Ios. (23) 524. – / Perf. arduerint, Act. fr. Arv. 4 u. 15 (Corp. inscr. Lat. 6, 2107): Partiz. Fut. arsurus, Verg. Aen. 11, 77. Tibull. 1, 1, 61. Ov. met. 2, 245. Liv. 25, 24, 14 u. ö. Sen. nat. qu. 3, 29, 1: Partiz. Perf. Pass. arsus, Plin. Val. 2, 9, s. bes.
См. также в других словарях:
avaritia — n. A reprehensible acquisitiveness; insatiable desire for wealth (personified as one of the deadly sins); avarice; greed. Syn: avarice, greed, covetousness, rapacity [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
avaritia — avaritia, lat., Geiz, Habsucht … Herders Conversations-Lexikon
avaritia — index greed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Avaritia — Hieronymus Bosch (1450–1516): Die Sieben Todsünden; in den Ecken: Die vier letzten Dinge Mit dem Begriff Todsünde (peccatum mortiferum) werden im Katechismus der Katholischen Kirche bestimmte, besonders schwerwiegende Sünden (Mord, Ehebruch und… … Deutsch Wikipedia
avaritia — noun reprehensible acquisitiveness; insatiable desire for wealth (personified as one of the deadly sins) • Syn: ↑avarice, ↑greed, ↑covetousness, ↑rapacity • Derivationally related forms: ↑rapacious (for: ↑ … Useful english dictionary
Avaritia prima scelerum mater. — См. Скупость мать пороков … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Seven deadly sins — For other uses, see Seven Deadly Sins (disambiguation). Hieronymus Bosch s The Seven Deadly Sins and the Four Last Things The 7 Deadly Sins, also known as the Capital Vices or Cardinal Sins, is a classification of objectionable vices that have… … Wikipedia
грехи и добродетели — В теологии на протяжении всего средневековья различали т.н. теологические Д.и вера, надежда, любовь (fides, spes, Caritas т. н. пау линская троица Д.ей 1 Кор. 13,1) и основные Д. и благоразумие, справедливость, умеренность и сила… … Словарь средневековой культуры
avarice — [ avaris ] n. f. • 1265; averice 1121; lat. avaritia → avare ♦ Vx Attachement excessif à l argent, passion d accumuler, de retenir les richesses. ⇒ avidité, cupidité, ladrerie, lésine. ♢ Mod. Une avarice sordide. ⇒ pingrerie, radinerie. « L… … Encyclopédie Universelle
avariţie — AVARÍŢIE s.f. Zgârcenie – Din lat. avaritia, fr. avarice. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Avariţie ≠ culanţă, dărnicie, galantomie, generozitate, largeţe, mărinimie Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime AVARÍŢIE s. v … Dicționar Român
Culicoides imicola — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta … Wikipedia