Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

aliquid+cruore+o

  • 1 rudis

    1.
    rŭdis, e, adj. [cf. crudus], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild (cf. crudus): omnis fere materia non deformata, rudis appellatur, sicut vestimentum rude, non perpolitum: sic aes infectum rudusculum, Cincius ap. Fest. p. 265 Müll. (class.; esp. freq. in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    terra (opp. restibilis),

    Varr. R. R. 1, 44, 2; so,

    terra,

    id. ib. 1, 27, 2:

    ager,

    Col. 3, 11, 1:

    campus,

    Verg. G. 2, 211:

    humus,

    Ov. M. 5, 646:

    rudis atque infecta materies,

    Petr. 114, 13; cf.:

    rudis indigestaque moles (Chaos),

    Ov. M. 1, 7:

    marmor,

    Quint. 2, 19, 3:

    saxum,

    id. 9, 4, 27; cf.:

    signa (de marmore coepto),

    Ov. M. 1, 406:

    aes (opp. signatum),

    Plin. 33, 3, 13:

    hasta,

    rudely finished, ill-made, Verg. A. 9, 743; cf.:

    novacula (with retusa),

    Petr. 94, 14:

    circumjectus parietum,

    Plin. 11, 51, 112, § 270:

    caementum,

    Tac. Or. 20 (with informes tegulae):

    lana,

    Ov. M. 6, 19:

    textum,

    rough, coarse, id. ib. 8, 640; so,

    vestis,

    id. F. 4, 659:

    herba,

    wild, Mart. 2, 90, 8: cf.

    uva,

    unripe, green, hard, id. 13, 68.— Neutr. plur. as subst.: detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus et cotes hebetibus, Quint. 2, 12, 8. —
    B.
    Poet., transf., young, new (cf. integer):

    illa (carina, sc. Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten,

    untried, not yet sailed on, Cat. 64, 11;

    hence, also, Argo,

    Luc. 3, 193:

    agna,

    Mart. 9, 71, 6:

    filia,

    id. 7, 95, 8:

    dextram cruore regio imbuit,

    Sen. Troad. 217:

    pannas,

    new, Vulg. Matt. 9, 16. —
    II.
    Trop., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant; hence (like ignarus), with gen., unacquainted with, inexperienced in, etc. (cf. imperitus).
    (α).
    Absol.:

    consilium,

    Plaut. Poen. 1, 1, 61; cf.:

    forma ingenii impolita et plane rudis,

    Cic. Brut. 85, 294:

    incohata ac rudia,

    id. de Or. 1, 2, 5:

    quae rudia atque imperfecta adhuc erant,

    Quint. 3, 1, 7:

    rudia et incomposita,

    id. 9, 4, 17:

    vox surda, rudis, immanis, dura, etc.,

    id. 11, 3, 32:

    modulatio,

    id. 1, 10, 16; cf.:

    modus (tibicinis),

    Ov. A. A. 1, 111:

    rude et Graecis intactum carmen,

    Hor. S. 1, 10, 66:

    stilus (with confusus),

    Quint. 1, 1, 28; 12, 10, 3:

    animi,

    id. 1, 10, 9 (with agrestes);

    1, 1, 36: adhuc ingenia,

    id. 1, 2, 27; cf.

    ingenium,

    Hor. A. P. 410:

    rudis fuit vita priscorum et sine litteris,

    Plin. 18, 29, 69, § 284:

    saeculum,

    Quint. 2, 5, 23; 12, 11, 23; Tac. H. 1, 86:

    anni,

    i. e. young, early, Quint. 1, 1, 5; Tac. A. 13, 16 fin.; cf.:

    adhuc aetas,

    id. ib. 4, 8:

    rudem me et integrum discipulum accipe et ea, quae requiro, doce,

    Cic. N. D. 3, 3, 7; Quint. 2, 3, 3; 3, 6, 83:

    Aeschylus rudis in plerisque et incompositus,

    id. 10, 1, 66:

    tam eram rudis? tam ignarus rerum? etc.,

    Cic. Sest. 21, 47; so (with ignarus) Quint. 1, 8, 4:

    rudis ac stultus,

    id. 11, 3, 76:

    illi rudes homines primique,

    id. 8, 3, 36; 10, 2, 5:

    illi rudes ac bellicosi,

    id. 1, 10, 20:

    nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,

    Hor. C. 3, 24, 54.—
    (β).
    With in and abl.:

    cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes,

    Cic. Rep. 1, 8, 13:

    (oratorem) nullā in re tironem ac rudem esse debere,

    id. de Or. 1, 50, 218; (with hebes) id. ib. 1, 58, 248:

    rudis in re publicā,

    id. Phil. 6, 6, 17:

    in causā,

    id. Fam. 4, 1, 1:

    in jure civili,

    id. de Or. 1, 10, 40:

    in minoribus navigiis,

    id. ib. 1, 38, 174:

    omnino in nostris poëtis,

    id. Fin. 1, 2, 5:

    sermo nullā in re,

    id. de Or. 1, 8, 32.—With simple abl. (very rare):

    Ennius ingenio maximus, arte rudis,

    Ov. Tr. 2, 424:

    arte,

    Stat. Th. 6, 437:

    studiis,

    Vell. 2, 73, 1.—
    (γ).
    With gen.:

    imperiti homines rerum omnium rudes ignarique,

    Cic. Fl. 7, 16:

    dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse,

    id. Balb. 20, 47:

    provinciae rudis,

    id. Verr. 2, 2, 6, § 17:

    Graecarum litterarum,

    id. Off. 1, 1, 1; Nep. Pelop. 1, 1:

    rei militaris,

    Cic. Ac. 2, 1, 2:

    harum rerum,

    id. Verr. 2, 2, 35, § 87:

    artium,

    Liv. 1, 7:

    bonarum artium,

    Tac. A. 1, 3:

    facinorum,

    id. ib. 12, 51:

    agminum,

    Hor. C. 3, 2, 9:

    civilis belli,

    id. Ep. 2, 2, 47; cf.:

    bellorum (elephanti),

    Flor. 4, 2, 67:

    operum conjugiique,

    Ov. F. 4, 336:

    somni,

    i. e. sleepless, id. M. 7, 213:

    dicendi,

    Tac. A. 1, 29.—
    (δ).
    With ad (very rare):

    rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse,

    Liv. 24, 48, 5:

    ad quae (spectacula) rudes tum Romani erant,

    id. 45, 32, 10; 10, 22, 6; 21, 25, 6:

    ad partus,

    Ov. H. 11, 48:

    ad mala,

    id. P. 3, 7, 18:

    rudes adhuc ad resistendum populos,

    Just. 1, 1, 5:

    rudis natio ad voluptates,

    Curt. 6, 21, 9; 8, 8, 24.—
    (ε).
    With dat. (very rare):

    fontes rudes puellis,

    i. e. strange, Mart. 6, 42, 4.—
    (ζ).
    With inf.:

    nec ferre rudis medicamina,

    Sil. 6, 90:

    Martem rudis versare,

    id. 8, 262.— Comp., sup., and adv. do not occur.
    2.
    rŭdis, is, f. ( abl. sing. rudi, Capitol. Opil. Macr. 4, 5), a slender stick or rod.
    I.
    To stir with in cooking; a stirring-stick, spatula:

    versato crebro duabus rudibus,

    Cato, R. R. 79; so,

    ferreae,

    Plin. 34, 18, 50, § 170; cf. rudicula.—
    II.
    A staff used by soldiers and gladiators in their exercises (perh. a wooden sword), answering to a quarter-staff, a foil (freq. and class.):

    (milites) rudibus inter se in modum justae pugnae concurrerunt,

    Liv. 26, 51; 40, 6 and 9 Drak. N. cr. (al. sudibus); Ov. Am. 2, 9, 22; id. A. A. 3, 515:

    rudibus batuere,

    Suet. Calig. 32.—Hence, transf.: PRIMA or SVMMA RVDIS (also in one word, SVMMARVDIS), the first or head fencer, the fencing-master, Inscr. Orell. 2575; 2584: SECVNDA RVDIS, the second fencer, the fencing-master ' s assistant, ib. 2573 sq.—A gladiator received such a rudis when honorably discharged (whence he was called rudiarius):

    tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti?

    Cic. Phil. 2, 29, 74:

    acceptā rude,

    Juv. 6, 113:

    essedario rudem indulgere,

    Suet. Claud. 21.—And hence transf. to other persons who receive an honorable discharge:

    tardā vires minuente senectā, Me quoque donari jam rude tempus erat,

    i. e. to dismiss, discharge, Ov. Tr. 4, 8, 24; id. Am. 2, 9, 22; cf.:

    spectatum satis et donatum jam rude,

    Hor. Ep. 1, 1, 2 (v. Orell. ad h. l.):

    ergo sibi dabit ipse rudem,

    Juv. 7, 171; Mart. 3, 36, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > rudis

  • 2 tingens

    tingo (less correctly, tinguo), nxi, nctum, 3, v. a. [root tvak-, to wet; Sanscr. tuc-; Gr. tengô], to wet, moisten, bathe with or in any liquid (class.; cf.: aspergo, irroro, imbuo).
    I.
    Lit.:

    tunica sanguine centauri tincta,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    Lydia Pactoli tingit arata liquor,

    Prop. 1, 6, 32:

    in amne comas,

    id. 4 (5), 4, 24:

    tinget pavimentum mero,

    Hor. C. 2, 14, 27:

    Arctos Oceani metuentis aequore tingi,

    Verg. G. 1, 246:

    stridentia Aera lacu,

    id. ib. 4, 172:

    gemmam lacrimis,

    Ov. M. 9, 567:

    in undis summa pedum vestigia,

    id. ib. 4, 343:

    pedis vestigia,

    id. ib. 5, 592:

    flumine corpora,

    i. e. to bathe, id. ib. 12, 413:

    corpora lymphis,

    id. ib. 2, 459:

    in amne faces,

    id. R. Am. 700:

    (asinae) horrent ita ut pedes omnino caveant tingere,

    Plin. 8, 43, 68, § 169. — Poet.: in alto Phoebus anhelos Aequore tinget equos, bathe or plunge, i. e. will set, Ov. M. 15, 419:

    non ego te meis Immunem meditor tingere poculis,

    i. e. to entertain, treat you, Hor. C. 4, 12, 23.—
    B.
    In partic.
    1.
    To soak in color, to dye, color, tinge (syn. inficio):

    Phocaico bibulas tingebat murice lanas,

    Ov. M. 6, 9; cf.:

    lanas vestium murice Afro,

    Hor. C. 2, 16, 36. — Poet.:

    niveam ovem Tyrio murice,

    Tib. 2, 4, 28:

    coma viridi cortice tincta nucis,

    id. 1, 8, 44:

    vestes Gaetulo murice,

    Hor. Ep. 2, 2, 181:

    vestem rubro cocco,

    id. S. 2, 6, 103:

    sanguine cultros,

    Ov. M. 7, 599; cf.:

    secures cervice,

    Hor. C. 3, 23, 13:

    ora cruore,

    Ov. M. 14, 237:

    comam,

    id. Am. 1, 14, 2:

    cutem,

    i. e. to paint, Mart. 1, 77, 5:

    tinguntur sole populi,

    i. e. are embrowned, Plin. 6, 19, 22, § 70: nummos, to wash copper coins with gold or silver, Dig. 48, 10, 8:

    globus... candenti lumine tinctus,

    i. e. illuminated, Lucr. 5, 720; so,

    loca lumine,

    id. 6, 173.—
    2.
    Of colors as objects, to produce, bring out:

    purpuram,

    Plin. 6, 31, 36, § 201; 16, 18, 31, § 77:

    caeruleum,

    id. 33, 13, 57, § 161.—
    3.
    To baptize (late Lat.):

    tinctus est ab Joanne prophetā in Jordane flumine,

    Lact. 4, 15, 2.—
    II.
    Trop.: orator sit mihi tinctus litteris, audierit aliquid, legerit, tinctured, i. e. imbued, well furnished with, etc., Cic. de Or. 2, 20, 85:

    Laelia patris elegantiā tincta,

    id. Brut. 58, 211:

    verba sensu tincta,

    Quint. 4, 2, 117:

    Romano lepidos sale tinge libellos,

    Mart. 8, 3, 19:

    sales lepore Attico tincti,

    id. 3, 20, 9:

    in similitudinem sui tingit (virtus),

    Sen. Ep. 66, 8.—Hence, P. a. as substt.
    A.
    tingens, entis, m., a dyer:

    tingentium officinae,

    Plin. 9, 38, 62, § 133; 37, 9, 40, § 122.—
    B.
    tincta, ōrum, n., dyed or colored stuffs:

    tincta absint,

    Cic. Leg. 2, 18, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > tingens

  • 3 tingo

    tingo (less correctly, tinguo), nxi, nctum, 3, v. a. [root tvak-, to wet; Sanscr. tuc-; Gr. tengô], to wet, moisten, bathe with or in any liquid (class.; cf.: aspergo, irroro, imbuo).
    I.
    Lit.:

    tunica sanguine centauri tincta,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    Lydia Pactoli tingit arata liquor,

    Prop. 1, 6, 32:

    in amne comas,

    id. 4 (5), 4, 24:

    tinget pavimentum mero,

    Hor. C. 2, 14, 27:

    Arctos Oceani metuentis aequore tingi,

    Verg. G. 1, 246:

    stridentia Aera lacu,

    id. ib. 4, 172:

    gemmam lacrimis,

    Ov. M. 9, 567:

    in undis summa pedum vestigia,

    id. ib. 4, 343:

    pedis vestigia,

    id. ib. 5, 592:

    flumine corpora,

    i. e. to bathe, id. ib. 12, 413:

    corpora lymphis,

    id. ib. 2, 459:

    in amne faces,

    id. R. Am. 700:

    (asinae) horrent ita ut pedes omnino caveant tingere,

    Plin. 8, 43, 68, § 169. — Poet.: in alto Phoebus anhelos Aequore tinget equos, bathe or plunge, i. e. will set, Ov. M. 15, 419:

    non ego te meis Immunem meditor tingere poculis,

    i. e. to entertain, treat you, Hor. C. 4, 12, 23.—
    B.
    In partic.
    1.
    To soak in color, to dye, color, tinge (syn. inficio):

    Phocaico bibulas tingebat murice lanas,

    Ov. M. 6, 9; cf.:

    lanas vestium murice Afro,

    Hor. C. 2, 16, 36. — Poet.:

    niveam ovem Tyrio murice,

    Tib. 2, 4, 28:

    coma viridi cortice tincta nucis,

    id. 1, 8, 44:

    vestes Gaetulo murice,

    Hor. Ep. 2, 2, 181:

    vestem rubro cocco,

    id. S. 2, 6, 103:

    sanguine cultros,

    Ov. M. 7, 599; cf.:

    secures cervice,

    Hor. C. 3, 23, 13:

    ora cruore,

    Ov. M. 14, 237:

    comam,

    id. Am. 1, 14, 2:

    cutem,

    i. e. to paint, Mart. 1, 77, 5:

    tinguntur sole populi,

    i. e. are embrowned, Plin. 6, 19, 22, § 70: nummos, to wash copper coins with gold or silver, Dig. 48, 10, 8:

    globus... candenti lumine tinctus,

    i. e. illuminated, Lucr. 5, 720; so,

    loca lumine,

    id. 6, 173.—
    2.
    Of colors as objects, to produce, bring out:

    purpuram,

    Plin. 6, 31, 36, § 201; 16, 18, 31, § 77:

    caeruleum,

    id. 33, 13, 57, § 161.—
    3.
    To baptize (late Lat.):

    tinctus est ab Joanne prophetā in Jordane flumine,

    Lact. 4, 15, 2.—
    II.
    Trop.: orator sit mihi tinctus litteris, audierit aliquid, legerit, tinctured, i. e. imbued, well furnished with, etc., Cic. de Or. 2, 20, 85:

    Laelia patris elegantiā tincta,

    id. Brut. 58, 211:

    verba sensu tincta,

    Quint. 4, 2, 117:

    Romano lepidos sale tinge libellos,

    Mart. 8, 3, 19:

    sales lepore Attico tincti,

    id. 3, 20, 9:

    in similitudinem sui tingit (virtus),

    Sen. Ep. 66, 8.—Hence, P. a. as substt.
    A.
    tingens, entis, m., a dyer:

    tingentium officinae,

    Plin. 9, 38, 62, § 133; 37, 9, 40, § 122.—
    B.
    tincta, ōrum, n., dyed or colored stuffs:

    tincta absint,

    Cic. Leg. 2, 18, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > tingo

  • 4 tinguo

    tingo (less correctly, tinguo), nxi, nctum, 3, v. a. [root tvak-, to wet; Sanscr. tuc-; Gr. tengô], to wet, moisten, bathe with or in any liquid (class.; cf.: aspergo, irroro, imbuo).
    I.
    Lit.:

    tunica sanguine centauri tincta,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    Lydia Pactoli tingit arata liquor,

    Prop. 1, 6, 32:

    in amne comas,

    id. 4 (5), 4, 24:

    tinget pavimentum mero,

    Hor. C. 2, 14, 27:

    Arctos Oceani metuentis aequore tingi,

    Verg. G. 1, 246:

    stridentia Aera lacu,

    id. ib. 4, 172:

    gemmam lacrimis,

    Ov. M. 9, 567:

    in undis summa pedum vestigia,

    id. ib. 4, 343:

    pedis vestigia,

    id. ib. 5, 592:

    flumine corpora,

    i. e. to bathe, id. ib. 12, 413:

    corpora lymphis,

    id. ib. 2, 459:

    in amne faces,

    id. R. Am. 700:

    (asinae) horrent ita ut pedes omnino caveant tingere,

    Plin. 8, 43, 68, § 169. — Poet.: in alto Phoebus anhelos Aequore tinget equos, bathe or plunge, i. e. will set, Ov. M. 15, 419:

    non ego te meis Immunem meditor tingere poculis,

    i. e. to entertain, treat you, Hor. C. 4, 12, 23.—
    B.
    In partic.
    1.
    To soak in color, to dye, color, tinge (syn. inficio):

    Phocaico bibulas tingebat murice lanas,

    Ov. M. 6, 9; cf.:

    lanas vestium murice Afro,

    Hor. C. 2, 16, 36. — Poet.:

    niveam ovem Tyrio murice,

    Tib. 2, 4, 28:

    coma viridi cortice tincta nucis,

    id. 1, 8, 44:

    vestes Gaetulo murice,

    Hor. Ep. 2, 2, 181:

    vestem rubro cocco,

    id. S. 2, 6, 103:

    sanguine cultros,

    Ov. M. 7, 599; cf.:

    secures cervice,

    Hor. C. 3, 23, 13:

    ora cruore,

    Ov. M. 14, 237:

    comam,

    id. Am. 1, 14, 2:

    cutem,

    i. e. to paint, Mart. 1, 77, 5:

    tinguntur sole populi,

    i. e. are embrowned, Plin. 6, 19, 22, § 70: nummos, to wash copper coins with gold or silver, Dig. 48, 10, 8:

    globus... candenti lumine tinctus,

    i. e. illuminated, Lucr. 5, 720; so,

    loca lumine,

    id. 6, 173.—
    2.
    Of colors as objects, to produce, bring out:

    purpuram,

    Plin. 6, 31, 36, § 201; 16, 18, 31, § 77:

    caeruleum,

    id. 33, 13, 57, § 161.—
    3.
    To baptize (late Lat.):

    tinctus est ab Joanne prophetā in Jordane flumine,

    Lact. 4, 15, 2.—
    II.
    Trop.: orator sit mihi tinctus litteris, audierit aliquid, legerit, tinctured, i. e. imbued, well furnished with, etc., Cic. de Or. 2, 20, 85:

    Laelia patris elegantiā tincta,

    id. Brut. 58, 211:

    verba sensu tincta,

    Quint. 4, 2, 117:

    Romano lepidos sale tinge libellos,

    Mart. 8, 3, 19:

    sales lepore Attico tincti,

    id. 3, 20, 9:

    in similitudinem sui tingit (virtus),

    Sen. Ep. 66, 8.—Hence, P. a. as substt.
    A.
    tingens, entis, m., a dyer:

    tingentium officinae,

    Plin. 9, 38, 62, § 133; 37, 9, 40, § 122.—
    B.
    tincta, ōrum, n., dyed or colored stuffs:

    tincta absint,

    Cic. Leg. 2, 18, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > tinguo

См. также в других словарях:

  • mettre — Mettre, Ponere. Il vient de Mittere, par syncope et antiptose, Inde Mittere in possessionem. Mettre en possession. Mettre à bord, Naues ad terram applicare, Appellere nauem. Mets toy à dextre, Concede ad dexteram. Mettre à feu et à sang, Incendia …   Thresor de la langue françoyse

  • MIMUS — sermonis est cuiuslibet seu facti, cum lascivia, imitatio, finitore Diomede: unde Pantomimi, omnium rerum imitatores; et Archimimi, mimorum principes dicti sunt. Vide Scalig. Poet. l. 1. c. 10. Nomen Pantomimi primus usurpavit Pylades, ex Asia… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Conspiración de Catilina — Este artículo trata sobre la conspiración en si. Para la obra de Salustio Crispo, véase De Catilinae coniuratione. Un nombre destaco sobre los demás, Lucio Sergio Catilina a quien la aristocracia romana temía, a él y a sus planes económicos que… …   Wikipedia Español

  • FOETAE — Latinis non solum feminae praegnantes sunt, sed et, quae onere levatae parvulos lactant, uti Hebraeis Gap desc: Hebrew, Gen. c. 23 v. 13. Plin de panthera, l. 8. c. 17. Feta erat, catulis procul in caveam delapsis. Varro apud Nonnum, veniebant ad …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NILUS — I. NILUS Aegypti Episcopus exustus, sub Diocletiano. Vide Lactantium, l. 5. c. 11: II. NILUS Africae fluv. celeberrimus, ut Asiae Ganges, et Indus, atque Europae Danubius. Plurima eius ab antiquis perhibentur, et celebrantur nomina. Nam et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SERPENS — callidissimum animal, inter bestias agri, Gen. c. 3. v. 1. hominique ante lapsum gratissimum, ob peculiarem hunc prudentiae characterem, quae non ratione, sed celerrimo spirituum ac membrorum, ad haec illaque obiecta, motu constabat; mox Satanae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VICTIMA — Isidoro sacrificium proprie erat, quod post victoriam, superatis hostibus; Diis offerebatur: hinc ut videtur, dicta: an quod vi ictus caderet percussa? an quod vincta ad aram staret? Nonnumquam cum Hostia confunditur. Namque Ovidiô teste, l. 1.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»