-
101 congestus
1.congestus, a, um, Part. and P. a., from 1. congero.2.congestus, ūs, m. [1. congero], a bearing or bringing together, an accumulation (rare; mostly post-Aug.).I.Prop.A.In abstr.: herbam asperam credo (exstitisse) avium congestu, non humano satu, * Cic. Div. 2, 32, 68:B.copiarum,
Tac. H. 2, 87:magnarum opum,
Sen. Ben. 2, 27, 3.—In concr., a heap, pile, mass: magnus harenae, * Lucr. 6, 725: culmorum et frondium, * Col. 9, 14, 14:II.lapidum,
Tac. H. 1, 84:multo congestu pulveris,
Luc. 9, 486.—Trop.: in dicendo quamlibet abundans rerum copia cumulum tantum habeat atque congestum, nisi, etc., * Quint. 7, prooem. §1: tantus rerum ex orbe toto coëuntium congestus,
Sen. Cons. ad Polyb. 6 (26), 5. -
102 conglomero
I.Prop., * Lucr. 3, 211:* II.venae intortae et conglomeratae,
Cels. 7, 18 fin. —Trop., to crowd, heap, or press together: omnia mala in aliquem, Enn. ap Non. p. 90, 15 (Trag. Rel. v. 307 Rib.). -
103 conjectus
1.conjectus, a, um, Part., from conicio.2.conjectus, ūs, m. [conicio] (rare but class.; most freq. in Lucr.).I. A. B.Concr., a conflux, concourse, confluence; a heap, crowd, pile:II.elementorum confluit,
Lucr. 5, 600:herbae conjectu siccari amnes,
Plin. 26, 4, 9, § 18.—A throwing, throwing down, casting, projecting, hurling:B.lapidum conjectu fracta domus,
Cic. Att. 4, 3, 2:terrae,
Liv. 7, 6, 2:telorum,
Nep. Pelop. 5, 4:venire ad teli conjectum,
to come within weapons' throw, Liv. 2, 31, 6; 28, 14, 19; cf.the opp.: extra teli conjectum consistere,
Petr. 90, 2:(jaculorum) ex altioribus locis in cavam vallem,
Liv. 25, 16, 22:quasi quid pugno bracchique superne Conjectu trudatur,
the thrust, Lucr. 6, 435.—Trop.1.Of the eyes, a turning, directing, throwing, etc.:2.oculorum in me,
Cic. Sest. 54, 115; so,oculorum,
id. de Or. 3, 59, 222; id. Planc. 8, 21; Quint. 9, 3, 101; Curt. 9, 7, 25:non modo telorum sed oculorum,
Plin. Pan. 17, 3.—Of the mind, etc., a turning, directing:3.conjectus animorum in me,
Cic. Sest. 54, 115:minarum,
Plin. Pan. 17, 3:conjectura dicta est a conjectu, id est directione quādam rationis ad veritatem,
Quint. 3, 6, 30.—= conjectura; progredi conjectu longius, Auct. Vict. Caes. 26, 4. -
104 contumulo
con-tŭmŭlo, āre, v. a.* I.To heap up like a mound:II.ovis stragulum molle pulvere,
Plin. 10, 33, 51, § 100.—To furnish with a mound, to inter, bury:saucium ingestā humo,
Ov. Ib. 460; cf. id. Tr. 3, 3, 33; Mart. 8, 57, 4. -
105 emunio
I.Lit.:II.locum arcis in modum,
Liv. 24, 21 fin.:non opus est arduos colles emunire,
Sen. Clem. 1, 19, 6.—Transf.(α).To strengthen, make secure:(β). (γ).obice postes,
Verg. A. 8, 227:murum opere,
Liv. 26, 46, 2:caveam retibus,
Col. 8, 8, 4:sola et latera horreorum,
id. 1, 6, 16.—To build up, elevate for defence:(δ). (ε). III.murus, ut in suspecto loco, supra ceterae modum altitudinis, emunitus erat,
Liv. 21. 7, 7:locus in modum arcis emunitus,
id. 24, 21, 12.—Trop.:emunivit animum,
Sen. Contr. 3, 17, 10, p. 226 Bip. -
106 exaggeratus
ex-aggĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to raise a mound, dam, or dike; to heap up (class.; cf.: acervo, coacervo, cumulo, aggero).I.[p. 672] Lit.:B.aggesta humo planitiem,
Curt. 6, 5:terram,
Plin. 19, 8, 41, § 139:clivum super capita columnarum,
id. 36, 14, 21, § 96:locum operibus,
to surround with ramparts, Vitr. 10, 22:pluribus stramentis exaggerandum est aviarium,
to be abundantly filled, supplied, Col. 8, 11, 9.—Transf., to enlarge, increase by heaping up:II.rem familiarem,
Cic. Off. 1, 26, 92; so,magnas opes,
Phaedr. 3, prol. 25.—Trop.: hic alteri alteris mortem morti exaggerabant, they mutually heaped up death upon death, Auct. B. Hisp. 5 fin. —Far more freq.,B.Transf., to exalt, amplify, heighten, magnify, exaggerate:1.nihil est ad exaggerandam et amplificandam orationem accommodatius, quam, etc.,
Cic. de Or. 3, 27; cf.:oratio nimis alta et exaggerata (opp. humilis et abjecta),
id. Or. 59, 192:quasi exaggerata altius oratio (with elatio et altitudo orationis),
id. Brut. 17, 66:artem oratione,
id. de Or. 1, 55; cf.beneficium verbis,
id. Planc. 29, 71:immanitatem parricidii vi orationis,
Quint. 9, 2, 53:injuriam nostram,
id. 6, 2, 23:animus excelsus et altus et virtutibus exaggeratus,
Cic. Par. 5 fin.:Xenocrates exaggerans tanto opere virtutem, extenuans cetera et abiciens,
id. Tusc. 5, 18, 51:auctae exaggerataeque fortunae,
id. Cat. 4, 9 fin.:juventam alicujus honoribus,
Vell. 2, 129, 2. Hence, *exaggĕranter, adv., with many words, Tert. de Carn. Chr. 19.—2.exaggĕrā-tus, a, um, P. a., cumulated, heightened, elevated (very seldom):exaggerata verborum volubilitate,
Petr. 124, 3.— Comp., Gell. 13, 24, 25; cf. ib. § 9. -
107 exaggero
ex-aggĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to raise a mound, dam, or dike; to heap up (class.; cf.: acervo, coacervo, cumulo, aggero).I.[p. 672] Lit.:B.aggesta humo planitiem,
Curt. 6, 5:terram,
Plin. 19, 8, 41, § 139:clivum super capita columnarum,
id. 36, 14, 21, § 96:locum operibus,
to surround with ramparts, Vitr. 10, 22:pluribus stramentis exaggerandum est aviarium,
to be abundantly filled, supplied, Col. 8, 11, 9.—Transf., to enlarge, increase by heaping up:II.rem familiarem,
Cic. Off. 1, 26, 92; so,magnas opes,
Phaedr. 3, prol. 25.—Trop.: hic alteri alteris mortem morti exaggerabant, they mutually heaped up death upon death, Auct. B. Hisp. 5 fin. —Far more freq.,B.Transf., to exalt, amplify, heighten, magnify, exaggerate:1.nihil est ad exaggerandam et amplificandam orationem accommodatius, quam, etc.,
Cic. de Or. 3, 27; cf.:oratio nimis alta et exaggerata (opp. humilis et abjecta),
id. Or. 59, 192:quasi exaggerata altius oratio (with elatio et altitudo orationis),
id. Brut. 17, 66:artem oratione,
id. de Or. 1, 55; cf.beneficium verbis,
id. Planc. 29, 71:immanitatem parricidii vi orationis,
Quint. 9, 2, 53:injuriam nostram,
id. 6, 2, 23:animus excelsus et altus et virtutibus exaggeratus,
Cic. Par. 5 fin.:Xenocrates exaggerans tanto opere virtutem, extenuans cetera et abiciens,
id. Tusc. 5, 18, 51:auctae exaggerataeque fortunae,
id. Cat. 4, 9 fin.:juventam alicujus honoribus,
Vell. 2, 129, 2. Hence, *exaggĕranter, adv., with many words, Tert. de Carn. Chr. 19.—2.exaggĕrā-tus, a, um, P. a., cumulated, heightened, elevated (very seldom):exaggerata verborum volubilitate,
Petr. 124, 3.— Comp., Gell. 13, 24, 25; cf. ib. § 9. -
108 grumus
grūmus, i, m., a little heap, hillock of earth: grumus terrae collectio minor tumulo, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.; Att. ap. Non. 15, 24; Col. 2, 17, 4; Vitr. 2, 1; 8, 3; Auct. B. Hisp. 24. -
109 inglomero
in-glŏmĕro, 1, v. a., to heap together, accumulate:noctem,
Stat. Th. 1, 351. -
110 jungo
jungo, nxi, nctum, 3, v. a. [Sanscr. jug, junagmi, to unite; juk, joined; Goth. juk; O. H. Germ. joh, joch; Gr. zug, zeugnumi, zugos, zugon], to join or unite together, connect, attach, fasten, yoke, harness.I.Lit.A.In gen.1.With acc.:2.Narcissum et florem anethi,
Verg. E. 2, 48:pontes et propugnacula,
id. A. 9, 170:nemoris carentia sensu robora,
Claud. B. G. 17:gradus,
to close the ranks, Sil. 4, 372:montes,
to heap up, Val. Fl. 1, 198:ostia,
to shut, Juv. 9, 105; cf.:junctas quatere fenestras,
Hor. C. 1, 25, 1:oscula,
to exchange, Ov. M. 2, 357; cf. id. Am. 2, 5, 59; Petr. 67:da jungere dextram,
to clasp, Verg. A. 6, 697:cur dextrae jungere dextram non datur,
id. ib. 1, 408; cf.:quas junximus hospitio dextras,
id. ib. 3, 83;11, 165: duos sinus,
Plin. 5, 29, 31, § 116:juncto ponte milites transmittit,
Tac. A. 1, 49.—So with abl. of means or manner:Ticinum ponte,
to span, Liv. 21, 45, 1:amnem ponte,
Plin. 5, 24, 21, § 86:ratibus flumen,
to bridge, Liv. 21, 47, 2; cf.:qui biduo vix locum rate jungendo flumini inventum tradunt,
id. 21, 47, 6:eo omnia vallo et fossa,
id. 38, 4, 6:plumbum nigrum albo,
Plin. 33, 5, 30, § 94; cf.:nam calamus cera jungitur,
Tib. 2, 5, 32:illos defendit numerus junctaeque umbone phalanges,
Juv. 2, 46:erga juncta est mihi foedere dextra,
Verg. A. 8, 169:Pompei acies junxerat in seriem nexis umbonibus arma,
Luc. 7, 453. —With dat. of indir. object:3.hoc opus ad turrim hostium admovent, ut aedificio jungatur,
Caes. B. C. 2, 10 fin.:humano capiti cervicem equinam,
Hor. A. P. 2:mortua corpora vivis,
Verg. A. 8, 485; cf.:his tignis contraria duo juncta,
Caes. B. G. 3, 17, 5:se Romanis,
Liv. 24, 49, 1:exercitum sibi,
Vell. 2, 80, 1:socia arma Rutulis,
Liv. 1, 2, 3:victores Germani juncturi se Pannoniis,
Suet. Tib. 17:cervicem meam amplexui,
Petr. 86 dub. (Büch., vinxit amplexu):dextra dextrae jungitur,
Ov. M. 6, 447; cf. Verg. A. 1, 408 supra:aeri aes plumbo fit uti jungatur ab albo,
Lucr. 6, 1079:juncta est vena arteriis,
Cels. 2, 10:Comius incensum calcaribus equum jungit equo Quadrati,
drives against, Hirt. B. C. 8, 48.—With inter se:4.tigna bina inter se,
Caes. B. G. 3, 17, 3:maxime autem corpora inter se juncta permanent, cum, etc.,
Cic. N. D. 2, 45, 115:disparibus calamis inter se junctis,
Ov. M. 1, 712:saltus duo alti inter se juncti,
Liv. 9, 2, 7.—With cum:B.cum Bruto Cassioque vires suas,
Vell. 2, 65, 1:legiones se cum Caesare juncturae,
id. 2, 110, 1:erat cum pede pes junctus,
Ov. M. 9, 44:lecto mecum junctus in uno,
id. H. 13, 117:digitis medio cum pollice junctis,
id. F. 5, 433:lingua cum subjecta parte juncta est,
Cels. 7, 12, 4.—Esp.1.To harness, yoke, attach.(α).Of animals: angues ingentes alites juncti jugo, Pac. ap. Cic. Inv. 1, 19, 27 (Trag. v. 397 Rib.):(β).junge pares,
i. e. in pairs, Verg. G. 3, 169; Grat. Cyneg. 263:nec jungere tauros norant,
Verg. A. 8, 316:currus et quatuor equos,
id. G. 3, 114:grypes equis,
id. E. 8, 27 Forbig.:curru jungit Halaesus Equos,
id. A. 7, 724:leones ad currum,
Plin. 8, 16, 21, § 54:mulis e proximo pistrino ad vehiculum junctis,
Suet. Caes. 31.—Of a vehicle (rare):2.reda equis juncta,
Cic. Att. 6, 1, 25:neve (mulier) juncto vehiculo veheretur,
Liv. 34, 1, 3:juncta vehicula, pleraque onusta, mille admodum capiuntur,
id. 42, 65, 3. —Of wounds, etc., to join, bring together, unite, heal:3.ego vulnera doctum jungere Etiona petam,
Stat. Th. 10, 733:parotidas suppuratas,
Scrib. Comp. 206:oras (tumoris),
Cels. 7, 17, 1:oras vulneris,
id. 5, 4, 23 al. —Of lands, territories, etc.:4.juncta pharetratis Sarmatis ora Getis,
adjoining, Ov. Tr. 4, 10, 110; cf.:juncta Aquilonibus Arctos,
id. M. 2, 132:quibus (campis) junctae paludes erant,
Front. Strat. 2, 5, 6; Vell. 2, 110, 4:fundos Apuliae,
to add, join to, Petr. 77:longos jungere fines agrorum,
Luc. 1, 167.—To connect in time, cause to follow immediately:5.cum diei noctem pervigilem junxisset,
Just. 12, 13, 7:somnum morti,
Petr. 79:vidit hic annus Ventidium consularem praetextam jungentem praetoriae,
Vell. 2, 65, 3:nulla natio tam mature consino belli bellum junxit,
id. 2, 110, 5:junge, puer, cyathos, atque enumerare labora,
Stat. S. 1, 5, 10:laborem difficilius est repetere quam jungere,
to resume than to continue, Plin. Ep. 4, 9, 10.—So of pronunciation:si jungas (opp. interpunctis quibusdam),
Quint. 9, 4, 108.—Milit. t. t., of troops, an army, etc., to join, unite:6.cum juncti essent,
Liv. 25, 35; 25, 37:exercitum Pompei sibi,
Vell. 2, 80, 1:junctis exercitious,
Vell. 2, 113, 1:cum collegae se junxisset,
Front. Strat. 1, 1, 9; so,exercitum,
id. ib. 1, 2, 9:Ajacem naves suas Atheniensibus junxisse,
Quint. 5, 11, 40.—To add, give in addition:7.commoda praeterea jungentur multa caducis,
Juv. 9, 89.—In mal. part.:II.corpora,
Ov. M. 10, 464:turpia corpora,
id. H. 9, 134: tu mihi juncta toro, id. F. 3, 511; id. R. Am. 408:si jungitur ulla Ursidio,
Juv. 6, 41; 6, 448; cf.Venerem,
Tib. 1, 9, 76; Ov. H. 353; id. R. Am. 407.Transf.A.In gen., of abstract things, to bring together, join, unite:B.cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque jungebat,
Cic. Deiot. 9, 27:omnem naturam, quae non solitaria sit... sed cum alio juncta atque conexa, etc.,
id. N. D. 2, 11, 29:an virtus et voluptas inter se jungi copularique possint,
id. de Or. 1, 51, 122:sapientiam junctam habere eloquentiae,
id. ib. 3, 35, 142:indignationem conquestioni,
id. Inv. 2, 11, 36:insignis improbitas et scelere juncta,
id. de Or. 2, 58, 237:plura crimina junguntur,
are combined, Quint. 4, 4, 5.—Esp.1.Of persons, to join, unite, bring together, associate, in love, marriage, relationship, etc.:2.cum impari,
Liv. 1, 46:cum pare,
Ov. F. 4, 98:alicujus filiam secum matrimonio,
Curt. 5, 3, 12:si tibi legitimis pactam junctamque tabellis non es amaturus,
Juv. 6, 200:juncta puella viro,
Ov. A. A. 1, 682; id. Tr. 2, 284. —Of animals, etc.:Appulis jungentur capreae lupis,
Hor. C. 1, 33, 8:variis albae junguntur columbac,
Ov. H. 15, 37:unaque nos sibi operā amicos junget,
Ter. Hec. 5, 2, 32:ut quos certus amor junxit,
Ov. M. 4, 156:amicos,
Hor. S. 1, 3, 54:Geminum mecum tua in me beneficia junxerunt,
Plin. Ep. 10, 26, 1:puer puero junctus amicitia,
Ov. P. 4, 3, 12.—Esp., of a treaty, alliance, etc.:si populus Romanus foedere jungeretur regi,
Liv. 26, 24; Just. 15, 4, 24. —Of things, to make by joining, enter into:3.pacem cum Aenea, deinde adfinitatem,
Liv. 1, 1:nova foedera,
id. 7, 30:cum Hispanis amicitiam,
Just. 43, 5, 3:societatem cum eo metu potentiae ejus,
id. 22, 2, 6:foedus cum eo amicitiamque,
Liv. 24, 48; 23, 33:juncta societas Hannibali,
id. 24, 6:foedera,
id. 7, 30:jungendae societatis gratia,
Just. 20, 4, 2.—Of words, etc., to join, unite.(α).Esp., gram. t. t.: verba jungere, to make by joining, to compound:(β).jungitur verbum ex corrupto et integro, ut malevolus,
Quint. 1, 5, 68:in jungendo aut in derivando,
id. 8, 3, 31; so,juncta verba,
Cic. Or. 56, 186; id. Part. Or. 15, 53.—To connect so as to sound agreeably:quantum interest... verba eadem qua compositione vel in textu jungantur vel in fine claudantur,
Quint. 9, 4, 15.—Hence, P. a.: junc-tus, a, um, joined, united, connected, associated:in opere male juncto,
Quint. 12, 9, 17.— Comp.:causa fuit propior et cum exitu junctior,
Cic. Fat. 16, 36.— Sup.:junctissimus illi comes,
most attached, Ov. M. 5, 69:principum prosperis et alii fruantur: adversae ad junctissimos pertineant,
their nearest of kin, Tac. H. 4, 52. -
111 macto
macto, āvi, ātum, 1 (old form of perf. subj. mactassint, Enn., Afran., and Pompon. ap. Non. 342, 12 sq.), v. freq. a. [macto, kindr. to Sanscr. makh, mah; intens. māmahyata, to slaughter, sacrifice; maha, victim; the ct in macto like vectum from veho; hence],I.Within the religious sphere, to offer, sacrifice, immolate any thing in honor of the gods:II.ferctum Jovi moveto et mactato sic,
Cato, R. R. 134, 2; so id. ib. § 4: pultem dis mactat, Varr. ap. Non. 341, 28:nigras pecudes,
Lucr. 3, 52:lectas de more bidentes Cereri,
Verg. A. 4, 57; Varr. ap. Non. 114, 27:mactatus vitulus concidit propter aras,
Lucr. 2, 353:manibus divis mactata,
id. 6, 759:mactata veniet lenior hostia,
Hor. C. 1, 19, 16:mactata Polyxena,
Ov. M. 13, 448:trecenti ex dediticiis hostiarum more mactati,
Suet. Aug. 15:vite caper morsa Bacchi mactandus ad aras,
Ov. M. 15, 114:suovetaurilia mactanda, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.: se Orco,
Liv. 9, 40:hostium legiones Telluri ac diis Manibus mactandas dabo,
id. 10, 28; cf.:ruptores pacis ultioni et gloriae,
Tac. A. 2, 13.—Beyond the relig. sphere.A.To present, reward, honor with any thing good or bad: Livius inde redit magno mactatu' triumpho, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 641 (Ann. v. 302 Vahl.):B.eos ferunt laudibus et mactant honoribus,
heap honors on, extol, Cic. Rep. 1, 43, 67 (also ap. Non. 342, 5); id. Vatin. 6, 14; id. Div. 1, 11, 18.—Far more freq. in a bad sense, to afflict, trouble, punish with any thing: illum di deaeque magno mactassint malo, Enn. ap. Non. 342, 15 (Trag. v. 377 Vahl.); Afran. ib. 16; Cic. Vatin. 15, 36; cf. without abl., Pompon. ib. 12:C.dotatae mactant et malo et damno viros,
Plaut. Aul. 3, 5, 61; cf.:mactare malo adficere significat,
Non. 342, 8:aliquem infortunio,
Plaut. Poen. 3, 1, 14: faxo tali eum mactatum, atque hic est, infortunio, * Ter. Phorm. 5, 9, 39:hostes patriae aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,
pursue, punish, Cic. Cat. 1, 13, 33; cf.:divisores omnium tribuum domi ipse suae crudelissima morte mactaret,
id. Harusp. Resp. 20, 42:aliquem summo supplicio,
id. ib. 1, 11, 27:aliquem morte,
id. Rep. 2, 35, 60:mactantur comminus uno exitio,
Sil. 17, 500.—To kill, slaughter, put to death:D.hic mactat Ladona, Pheretaque Demodocumque,
Verg. A. 10, 413:illigatas mollibus damas plagis,
Mart. 1, 50, 24: haec dextra Lernam taetra mactata excetra Pacavit, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22.—To magnify; trop, to extol, glorify, honor; esp. to glorify [p. 1094] honor a deity with sacrifices, to worship:E.Liberum patrem fanorum consecratione mactatis,
Arn. 1, 24:puerorum extis deos manes mactare,
Cic. Vatin. 6, 14.—Poet., to give splendor to a festival: lacte Latinas, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—F.Aliquem or aliquid, to overthrow, ruin, destroy, Cic. Fl. 22, 52:quorum ego furori nisi cessissem, in Catilinae busto vobis ducibus mactatus essem,
should have been sacrificed, id. ib. 7, 16:perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos,
to offer up, immolate, Tac. A. 2, 13:cum videant jus civitatis illo supplicio esse mactatum,
Cic. Verr. 2, 4, 11, § 26: aut naves uram, aut castra mactabo, to destroy, Att. ap. Non. 341, 18.—Hence, mactus, a, um, Part., sync. for mactatus:boves mactae,
Lucr. 5, 1339 (better referred to maco, q. v.). -
112 moles
mōles, is, f. [prob. for mog-les; root magh-; cf. magnus; Gr. mochthos, mogein, mogis; cf.: mochlos, molīri, molestus; Germ. Mühe], a shapeless, huge, heavy mass, huge bulk.I.Lit.A.In gen. ( poet.):B.Chaos, rudis indigestaque moles,
Ov. M. 1, 7:vastā se mole moventem Pastorem Polyphemum,
Verg. A. 3, 656:taurus et ipsa mole piger,
Juv. 12, 12:stetit aequore moles Pinea,
i. e. a fleet of large ships, Prop. 4 (5), 6, 19.—Esp.1. 2. 3.A huge, massive structure, esp. of stone; a dam, pier, mole; a foundation, etc. (freq. and class.):4.molem atque aggerem ab utrāque parte litoris jaciebat,
Caes. B. C. 1, 25:moles oppositae fluctibus,
moles, Cic. Off. 2, 4, 14; cf. id. Verr. 2, 4, 53, § 118:aditus insulae muniti mirificis molibus,
id. Att. 4, 16, 13:exstructa moles opere magnifico, incisaeque litterae, virtutis testes sempiternae,
a monument, id. Phil. 14, 12, 33:moles propinqua nubibus,
Hor. C. 3, 29, 10:insanae substructionum moles,
huge buildings, piles, Cic. Mil. 31, 85; Hor. C. 3, 1, 34:sepulcri moles,
i. e. a tomb, Luc. 8, 865:molem aggeris ultra venire,
Juv. 16, 26.—A huge engine or machine, used at sieges:5.velut celsam oppugnat qui molibus urbem,
Verg. A. 5, 439.—Warlike apparatus, munitions of war:II.belli,
Tac. H. 1, 61:non alias majore mole concursum,
with a greater mass, id. A. 2, 46.—Trop.A.Greatness, might, power, strength, great quantity, heap:B.moles pugnae,
Liv. 26, 6:molem invidiae austinere,
Cic. Cat. 1, 9, 23; cf.:moles mali,
id. ib. 3, 7, 17: vis consili expers mole ruit suā, Hor. [p. 1158] C. 3, 4, 65:rerum,
Suet. Aug. 84:fortunae,
Tac. A. 15, 52:Herculea,
Sil. 12, 143:densā ad muros mole feruntur,
a vast crowd, immense body, Verg. A. 12, 575:curarum,
multitude, crowd, Tac. A. 12, 66:tantae corporum moles in fugam consternati sunt,
Liv. 38, 46, 4.—Difficulty, labor, trouble:transveham naves haud magnā mole,
without great difficulty, Liv. 25, 11:tantae molis erat Romanam condere gentem,
so much labor did it cost, Verg. A. 1, 33:Corbuloni plus molis adversus ignaviam militum, quam, etc.,
Tac. A. 13, 35. -
113 mons
mons, tis (archaic abl. montei, Enn. ap. Non. 222, 33; cf. Ann. v. 420 Vahl.), m. [etym. dub., perh. from the root min, whence also, emineo, mentum, minari; cf. minae; lit. a projecting body; hence], a mountain, mount.I.Lit.:II.montium altitudines,
Cic. N. D. 2, 39, 98:altissimi,
Caes. B. G. 3, 1:avii,
Hor. C. 1, 23, 2:inaccessi,
Plin. 6, 28, 32, § 144:lapidosi,
Ov. M. 1, 44.—Prov.:parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, said where much is promised but little performed,
Hor. A. P. 139.—Transf.A.A mountain, i. e. a (heaped-up, towering) mass, a heap, quantity:B.argenti montes,
Plaut. Mil. 4, 2, 73:montes mali ardentes,
id. Merc. 3, 4, 32; id. Ep. 1, 1, 78:ita mali maeroris montem maxumum conspicatus sum,
id. Most. 2, 1, 6:mons in Tusculani monte,
i. e. a lofty, splendid building near Tusculum, Cic. Pis. 21, 48:aquae,
Verg. A. 1, 105:armorum,
Sil. 10, 549.—Of a wagon-load of stones:eversum fudit super agmina montem,
Juv. 3, 258; Stat. Th. 1, 145.—Prov.:montes auri polliceri,
to promise mountains of gold, to make great promises, Ter. Phorm. 1, 2, 18; so,maria montesque polliceri,
Sall. C. 23, 3:magnos montes promittere,
Pers. 3, 65.—A mountain-rock, rock in gen. ( poet.):C.fertur in abruptum magno mons improbus actu,
Verg. A. 12, 687:Graii,
Greek marble, Stat. Th. 1, 145.—Mountain-beasts, wild beasts (late poet.):consumant totos spectacula montes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 310. -
114 murana
mūrāna, ae, f. (eccl. Lat.): super acervum stercoris atque muranam sedens Anon. (Hilar.) in Job, 2, p. 167; 2, p. 181; 3, p. 214 (Fr. moraine, a heap of stones; Sp. moron, a hill). -
115 onero
ŏnĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [onus].I. A.Lit.:2.navim magnam multis mercibus,
Plaut. Men. prol. 25:naves, ad celeritatem onerandi subductionesque, paulo facit humiliores,
for loading expeditiously, Caes. B. G. 5, 1:jumenta,
Sall. J. 75, 6:naves commeatu, etc.,
id. ib. 86, 1:costas aselli pomis,
Verg. G. 1, 274:tauri cervix oneratur aratro,
is loaded, burdened, Ov. A. A. 1, 19:aures lapillis,
id. ib. 3, 129; cf.:umerum pallio,
Ter. Phorm. 5, 6, 4:ventrem,
to load, fill, Sall. Or. Rep. Ord. 1:epulis onerari,
to overload, gorge one's self, Ov. P. 1, 10, 31:vino et epulis onerati,
Sall. J. 76, 6:cibus, qui in aegritudine alat neque oneret,
without oppressing the stomach, Plin. 29, 3, 11, § 48:vaccas,
to cause them to be covered, Pall. 8, 4.—Transf., in gen., to load, cover ( poet.):B.dapibus mensas onerare,
to cover, Verg. G. 4, 133:manusque ambas jaculis oneravit acutis,
id. A. 10, 868:jaculo palmas oneravit acuto,
i. e. armed, id. ib. 11, 574 (but armavit is the better read.; v. Forbig. ad loc.): membra [p. 1266] sepulcro, id. ib. 10, 558; cf.:ossa aggere terrae,
id. ib. 11, 212:aliquem saxis,
to stone, Phaedr. 3, 2, 4.—Trop., to load, burden, weary; to oppress, overwhelm, overload (with good or evil; cf. Forbig. ad Verg. A. 10, 620), etc.:C.me amoenitate oneravit dies,
has overwhelmed me, Plaut. Capt. 4, 1, 7.:laetitiā senem,
id. ib. 4, 2, 47:malignitateomnis mortalis,
id. ib. 3, 1, 5:diem commoditatibus,
Ter. Phorm. 5, 6, 1:aliquem mendaciis,
Cic. Fam. 3, 10, 7; cf. Plaut. Mil. 3, 3, 61:judicem argumentis,
id. N. D. 3, 3, 8:aethera votis,
Verg. A. 9, 24:verbis lassas onerantibus aures,
Hor. S. 1, 10, 10:aliquem pugnis,
Plaut. Am. 1, 1, 172:maledictis,
id. Ps. 1, 3, 123; cf.contumeliis,
Cic. Phil. 2, 38, 99; for which only absol. Sejanum, Tac. A. 4. 68:aliquem injuriis,
Ter. And. 5, 1, 8:aliquem malis,
Verg. A. 4, 549:aliquem laudibus,
Liv. 4, 13:spe praemiorum,
id. 35, 11:promissis,
Sall. J. 12, 3:honoribus,
Just. 5, 4, 13.—Transf., to make heavier or more burdensome, to render more oppressive, to heighten, to aggravate (only since the Aug. per.;II. B.esp. freq. in Tac. and the younger Plin.): injuriam alicujus invidiā,
Liv. 38, 56 fin.:pericula alicujus,
Tac. A. 16, 30:curas,
id. H. 2, 52:delectum avaritiā et luxu,
to aggravate, make worse, render more odious, id. ib. 4, 14:onerat te quaesturae tuae famā, quam ex Bithyniā optimam revexisti,
Plin. Ep. 8, 24, 8; 1, 8, 5; id. Pan. 24, 1; 73, 6.— -
116 pasco
pasco, pāvi, pastum, 3, v. a. and n. [root pa-; Sanscr. gō-pas, herdsman; Gr. pateomai; cf. pabulum, pastor, Pales, panis; perh. also, Penates, penum], to cause to eat, to feed, pasture.I.Lit.A.Of animals, to pasture, drive to pasture, to feed, attend to the feeding of, etc. (cf. pabulor):2.cum sues puer pasceret,
Cic. Div. 1, 17, 31:greges armentaque pavit,
Ov. M. 6, 395:non, me pascente, capellae, cytisum carpetis,
Verg. E. 1, 78:turpes sub gurgite phocas,
id. G. 4, 395:ut pasceret porcos,
Vulg. Luc. 15, 15. —= depasco, of land, to pasture, give as a pasture:B.et vomere duros Exercent collis atque horum asperrima pascunt,
Verg. A. 11. 319.—In gen., to feed, supply with food:2.quot greges et quantos sit pasturus,
Varr. R. R. 2, 1, 24:bestias pascere,
Cic. Off. 2, 4, 14:a quo (Catone) cum quaereretur, quid maxime in re familiari expediret? respondit: Bene pascere. Quid secundum? Satis bene pascere. Quid tertium? Male pascere,
id. ib. 2, 25, 89:quid refert, quantum pascat aut feneret?
Sen. Ep. 2, 5:plures calones atque caballi Pascendi,
Hor. S. 1, 6, 103.—To feed, nourish, maintain, support (syn.:3.alo, nutrio): olusculis nos soles pascere,
used to feed us with vegetables, Cic. Att. 6, 1, 13:quos, dives Anagnia, pascis, quos, Amasene pater,
Verg. A. 7, 684:servi, ad quos pascendos transmarinarum regionum est optanda fertilitas,
Sen. Ep. 17, 3; so,servos,
Juv. 3, 141:viginti ventres pasco et canem,
Petr. 57:nullā provinciarum pascente Italiam,
Plin. 18, 3, 4, § 15: Juv. 7, 93.—Of one who gives frequent entertainments, to feast, entertain:cum plurimos suis sumptibus pasceret,
Spart. Hadr. 17; Lampr. Alex. Sev. 41: se sutoris arte pascere, earn a living, Aug. Civ. Dei, 22, 8.—Rarely of things:et volsis pascunt radicibus herbae (sc. me),
Verg. A. 3, 650.—To cherish, cultivate, let grow, feed, etc.— Poet.: barbam, i.e. to cherish, to let grow, pôgônotrophein, Hor. S. 2, 3, 35:4.sacrum (Baccho) crinem,
Verg. A. 7, 391:genas Phoebo, crinem Iaccho,
Stat. Th. 8, 493:Danaas paverunt Pergama flammas,
fed, Ov. M. 14, 467:ubi Taurica dira Caede pharetratae pascitur ara deae,
id. Tr. 4, 4, 63:polus dum sidera pascet,
Verg. A. 1, 608; Luc. 10, 258:umbra pascens sata,
Plin. 17, 12, 18, § 90:brevitate crassitudinem pascens,
Plin. 14, 1, 3, § 13:agros,
to till, cultivate, Mart. 10, 58, 9:nummos alienos,
to keep adding to, heap debt on debt, Hor. Ep. 1, 18, 35.—Of animals, to graze, browse ( poet.):b.pascentes capellae,
Verg. E. 3, 96:columbae,
id. A. 6, 199:saltibus in vacuis pascunt,
id. G 3, 143:sed tunc pascebant herbosa Palatia vaccae,
Tib. 2, 5, 25:ire vis, mula, pastum foras,
Plaut. Most. 4, 1, 22.—Esp.In pass. reflex., with dep. force:(β).cetera pascuntur viridis armenta per herbas,
Verg. G. 3, 162:pascitur in magnā Silā formosa juvenca,
id. ib. 3, 219:frondibus et victu pascuntur simplicis herbae,
id. ib. 3, 528:carice pastus acutā,
id. ib. 3, 231; 341:si pulli non pascentur,
Liv. 6, 41, 8:iterum pasto pascitur ante cibo,
chews the cud, Ov. Am. 3, 5, 17 sq. —Like depascere, with acc.:II.silvas,
Verg. G. 3, 314:mala gramina,
id. A. 2, 471:apes arbuta,
id. G. 4, 181:beluae pastae radices fruticum,
Plin. 9, 3, 2, § 7.—Trop.1.To feast, to gratify:b.quos P. Clodii furor rapinis et incendiis et omnibus exitiis pavit,
Cic. Mil. 2, 3:alicujus cruciatu atque supplicio pascere oculos animumque exsaturare,
to feast, id. Verr. 2, 5, 26, § 65; cf.:in ejus corpore lacerando... oculos paverit suos,
id. Phil. 11, 3, 8; Sen. Ep. 6, 6, 25:animum picturā pascit inani,
Verg. A. 1, 464:spes inanes,
to cherish, id. ib. 10, 627.—Of style:omnia quasi eodem cibo pasta,
Petr. S. 2.—Pass. reflex.:2.his ego rebus pascor, his delector,
feast myself, Cic. Pis. 20, 45:pasci discordiis civium et seditione,
id. Sest. 46, 99:ego hic pascor bibliothecā Fausti,
id. Att. 4, 10, 1:qui maleficio et scelere pascuntur,
live by, id. Off. 2, 11, 40:otia corpus alunt: animus quoque pascitur illis,
Ov. P. 1, 4, 21:pasci dolore alicujus,
id. M. 6, 280.—To lay waste, ravage, desolate:vestros campos,
Liv. 25, 12:et pascent terram Assur in gladio,
Vulg. Mic. 5, 6; cf.:pasce populum tuum in virgā tuā,
id. ib. 7, 14. -
117 scorpio
scorpĭo, ōnis ( poet. collat. forms scorpĭus and - ŏs, i, corresp. to the Greek), m., = skorpiôn, skorpios, a scorpion.I.Lit., Plin. 11, 37, 62, § 86; 28, 2, 5, § 24; 29, 4, 29, § 91; Vulg. Deut. 8, 15. —In the form scorpius, Ov. M. 15, 371 scorpios, id. F. 4, 164; acc. scorpion, id. ib. 5, 541.—II.Transf.A.The Scorpion, one of the signs of the zodiac.—Form Scorpios, Cic. poët. N. D. 2, 44, 113; id. Arat. 208 and 430; Ov. M. 2, 196; Hyg. Astr. 2, 26; acc. Scorpion, Ov. M. 2, 83.—Form Scorpio, Petr. 39, 11; 35, 4:B.Scorpionis ascensus,
Vulg. Num. 34, 4.—A kind of prickly sea-fish: Cottus scorpio, Linn.; Plin. 32, 11, 53, § 151; cf. Petr. 35, 4;C.in the form scorpios,
Ov. Hal. 116.—A prickly plant, scorpion - wort, scorpion - grass: Spartium scorpius, Linn.; Plin. 22, 15, 17, § 39.—D.A shrub, also called tragos, Plin. 27, 13, 116, § 142; 13, 21, 37, § 116.—E.A military engine for throwing darts, stones, and other missiles, a scorpion, Veg. Mil. 4, 22; Amm. 23, 4, 4; Caes. B. G. 7, 25; Sall. Fragm. ap. Non. 553, 24 (Hist. 3, 36 Dietsch); Liv. 26, 47; 26, 49; Vitr. 10, 1; in the form scorpius, Sisenn. ap. Non. 553, 25; Vulg. 1 Macc. 6, 51.—F.In the agrimensores, a heap of stones terminating in a point, and used as a boundary-mark, Sic. Fl. pp. 4 and 6 Goes. —G.An instrument of torture, Isid. 5, 27, 18; cf. Vulg. 3 Reg. 12, 14; id. 2 Par. 10, 11. -
118 strages
strāges, is, f. [sterno, II. B.], a throwing down, throwing to the ground, overthrowing; an overthrow; confusion, confused heap or mass (cf.: acervus, strues; not freq. till after the Aug. per., esp. in Liv.; not in Cæs.).I.Lit.A.In gen.(α).With gen.:(β).strage armorum saepta via est,
Liv. 35, 30:nemorum,
Sil. 3, 205:ruinae,
Liv. 42, 63:minarum,
id. 37, 32:aedificiorum et hominum,
Tac. A. 1, 76:obstantis molis,
id. H. 1, 86:rerum in trepidatione nocturna passim relictarum,
Liv. 10, 34:boum hominumque,
id. 41, 21:canum volucrumque aviumque boumque,
Ov. M. 7, 536:exercituum,
Val. Max. 6, 6, ext. 1.—Absol.:B.dabit ille (nimbus) ruinas Arboribus stragemque satis,
Verg. A. 12, 454:atrox tempestas multis locis stragem fecit,
Liv. 40, 2:strage ac ruinā fudere Gallos,
id. 5, 43; cf. id. 4, 33.—Pregn., a mortal overthrow; a defeat, slaughter, massacre, butchery, carnage (syn.: caedes, clades): stragem horribilem caedemque vereri, Cic. poët. Div. 1, 12, 20; so (with caedes) Tac. A. 14, 36; Just. 10, 3, 1; Val. Max. 5, 6, 5; cf.:* II.quantas acies stragemque ciebunt!
Verg. A. 6, 829:confusae stragis acervus,
id. ib. 6, 504:complere strage campos,
Liv. 7, 24.—In plur.:strages facere,
Cic. Phil. 3, 12, 31:strages edere,
id. Leg. 3, 9, 22; id. Att. 1, 16, 1; Verg. A. 9, 526; 9, 784; Just. 33, 2, 2; cf.also II.: cruentae,
Claud. Laud. Stil. 1, 132.— -
119 structio
I.Lit.:II.SCALARIS,
Inscr. Orell. 4570:petrosolinum sternes inter spatia structionis (olivarum),
between the layers of the heap, Pall. Nov. 22, 5.—Trop.: arma venatoribus parabunt, ut retia, venabula, sagittas et quicquid ad structionem ejus studii pertinet, apparatus, Firm. Math. 8, 9:ratio et structio fidei,
Tert. Pat. 3. -
120 structus
См. также в других словарях:
Heap — (h[=e]p), n. [OE. heep, heap, heap, multitude, AS. he[ a]p; akin to OS. h[=o]p, D. hoop, OHG. houf, h[=u]fo, G. haufe, haufen, Sw. hop, Dan. hob, Icel. h[=o]pr troop, flock, Russ. kupa heap, crowd, Lith. kaupas. Cf. {Hope}, in Forlorn hope.] 1. A … The Collaborative International Dictionary of English
heap´er — heap «heep», noun, verb. –n. 1. a pile of many things thrown or lying together: »a heap of stones, a sand heap. SYNONYM(S): mass, stack, accumulation. 2. Informal. a large amount; a lot; multitude: »a heap of trouble. It did me a heap of good to… … Useful english dictionary
Heap — Heap, v. t. [imp. & p. p. {Heaped} (h[=e]pt); p. pr. & vb. n. {Heaping}.] [AS. he[ a]pian.] 1. To collect in great quantity; to amass; to lay up; to accumulate; usually with up; as, to heap up treasures. [1913 Webster] Though he heap up silver as … The Collaborative International Dictionary of English
Heap leaching — is an industrial mining process to extract precious metals and copper compounds from ore.ProcessThe mined ore is crushed into small chunks and heaped on an impermeable plastic and/or clay lined leach pad where it can be irrigated with a leach… … Wikipedia
Heap (surname) — Heap is a surname, and may refer to* Brian Heap, British biologist * Dan Heap, Canadian politician * David Porter Heap, American engineer * Imogen Heap, British singer songwriter * John Heap, British geographer * Mark Heap, British actor * Todd… … Wikipedia
Heap — may refer to:In computer science: * heap (data structure), a tree like data structure * The heap (or free store ) is the area of memory used for dynamic memory allocationIn mathematics: *a heap (mathematics) is a generalization of a group.In… … Wikipedia
heap — n pile, stack, shock, cock, mass, bank (see under HEAP vb) Analogous words: *aggregate, aggregation, conglomerate, conglomeration: collection, assemblage (see under GATHER) heap vb Heap, pile, stack, shock, cock, mass, bank are comparable as… … New Dictionary of Synonyms
heap — [hēp] n. [ME hepe, a troop, heap < OE heap, a troop, band, multitude, akin to Ger hauf(en), Du hoop < IE * keub < base * keu , bend, arch > HOP1, HIVE] 1. a pile, mass, or mound of things jumbled together 2. [often pl.] Informal a… … English World dictionary
Heap — (englisch „Haufen“) steht für: eine Datenstruktur, siehe Heap (Datenstruktur) einen speziellen Speicherbereich, siehe Dynamischer Speicher Heap ist auch der Name von folgenden Personen Imogen Heap (* 1977), Sängerin, Komponistin, Musikerin und… … Deutsch Wikipedia
heap — ► NOUN 1) a pile of a substance or of a number of objects. 2) informal a large amount or number: heaps of room. 3) informal an untidy or dilapidated place or vehicle. ► VERB 1) put in or form a heap. 2) (heap with) load copiously with … English terms dictionary
heap|y — «HEE pee», adjective, heap|i|er, heap|i|est. forming a heap or heaps: »White heapy clouds, looking like balls…bring no rain (New Yorker) … Useful english dictionary