Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

slaughter

  • 1 occidio

    slaughter, massacre.

    Latin-English dictionary of medieval > occidio

  • 2 caedō

        caedō cecīdī, caesus, ere    [2 SAC-, SEC-], to cut, hew, cut down, fell, cut off, cut to pieces: arbores: robur, O.: silvas, Cs.: murus latius quam caederetur ruebat, L.: lapis caedendus: securibus vina (frozen), V.: comam (vitis), Tb.: caesis montis fodisse medullis, Ct. — Prov.: ut vineta egomet caedam mea, i. e. attack my own interests, H. — To strike upon, knock at, beat, strike, cudgel: ianuam saxis: verberibus te, T.: virgis ad necem caedi: flagellis Ad mortem caesus, H.: nudatos virgis, L.: servum sub furcā, L.: caesae pectora palmis, i. e. beating, O.: in iudicio testibus caeditur, i. e. is pressed.—Of men, to strike mortally, kill, murder: illi dies, quo Ti. Gracchus est caesus: caeso Argo, O.—Poet., of blood: caeso sparsuros sanguine flammam, shed, V. — Of battle, to slay, slaughter, cut to pieces, vanquish, destroy: exercitus caesus fususque: infra arcem caesi captique multi, L.: passim obvii caedebantur, Cu.: ingentem cecidit Antiochum, H.: placare ventos virgine caesā, V.—Of animals, to slaughter (esp. for sacrifice): greges armentorum: boves, O.: deorum mentis caesis hostiis placare: victimas, L.: binas bidentis, V.: Tempestatibus agnam, V. — Fig.: pignus caedere (in law), to declare the forfeiture of a security, confiscate a pledge: non tibi illa sunt caedenda: dum sermones caedimus, chop words, chat, T.: Caedimur, cudgel one another (with compliments), H.
    * * *
    I
    caedere, caecidi, caesus V TRANS
    chop, hew, cut out/down/to pieces; strike, smite, murder; slaughter; sodomize
    II
    caedere, cecidi, caesus V TRANS
    chop, hew, cut out/down/to pieces; strike, smite, murder; slaughter; sodomize

    Latin-English dictionary > caedō

  • 3 caedes

    caedes, is ( gen. plur. regularly caedium, Liv. 1, 13, 3; Just. 11, 13, 9; Flor. 3, 18, 14 al.;

    but caedum,

    Sil. 2, 665; 4, 353; 4, 423; 4, 796; 5, 220; 10, 233; Amm. 22, 12, 1; 29, 5, 27; cf. Prisc. p. 771 P), f. [caedo].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a cutting or lopping off (post-class. and rare):

    ligni atque frondium caedes,

    Gell. 19, 12, 7:

    capilli, qui caede cultrorum desecti,

    App. M. 3.—
    B.
    Esp. (acc. to caedo, I. B. 1.; cf. cado, I. B. 2.), a cutting down, slaughter, massacre, carnage; esp. in battle or by an assassin; murder (usu. class. signif. of the word in prose and poetry;

    esp. freq. in the histt. in Suet. alone more than twenty times): pugnam caedesque petessit,

    Lucr. 3, 648:

    caedem caede accumulantes,

    id. 3, 71: caedem ( the deadly slaughter, conflict) in quā P. Clodius occisus est, Cic. Mil. 5, 12:

    caedes et occisio,

    id. Caecil. 14, 41:

    magistratuum privatorumque caedes,

    id. Mil. 32, 87:

    cum in silvā Silā facta caedes esset,

    id. Brut. 22, 85:

    notat (Catilina) et designat oculis ad caedem unumquemque nostrum,

    id. Cat. 1, 1, 2:

    jam non pugna sed caedes erat,

    Curt. 4, 15, 32:

    caedes inde, non jam pugna fuit,

    Liv. 23, 40, 11:

    ex mediā caede effugere,

    id. 23, 29, 15:

    cum caedibus et incendiis agrum perpopulari,

    id. 34, 56, 10:

    silvestres homines... Caedibus et victu foedo deterruit Orpheus,

    Hor. A. P. 392:

    magnā caede factā multisque occisis,

    Nep. Epam. 9, 1:

    caedes civium,

    id. ib. 10, 3:

    caedem in aliquem facere,

    Sall. J. 31, 13; Liv. 2, 64, 3:

    edere,

    id. 5, 45, 8; 40, 32, 6; Just. 2, 11:

    perpetrare,

    Liv. 45, 5, 5:

    committere,

    Ov. H. 14, 59; Quint. 5, 12, 3; 10, 1, 12; 7, 4, 43; Curt. 8, 2:

    admittere,

    Suet. Tib. 37:

    peragere,

    Luc. 3, 580:

    abnuere,

    Tac. A. 1, 23:

    festinare,

    id. ib. 1, 3:

    ab omni caede abhorrere,

    Suet. Dom. 9: portendere, Sall.J. 3, 2; Suet. Calig. 57 et saep.; cf.

    in the poets,

    Cat. 64, 77; Verg. A. 2, 500; 10, 119; Hor. C. 1, 8, 16; 2, 1, 35; 3, 2, 12; 3, 24, 26; 4, 4, 59; Ov. M. 1, 161; 4, 503; 3, 625; 4, 160; 5, 69; 6, 669.—
    2.
    The slaughter of animals, esp. of victims:

    studiosus caedis ferinae, i. e. ferarum,

    Ov. M. 7, 675; so id. ib. 7, 809; cf.

    ferarum,

    id. ib. 2, 442;

    15, 106: armenti,

    id. ib. 10, 541:

    boum,

    id. ib. 11, 371:

    juvenci,

    id. ib. 15, 129:

    bidentium,

    Hor. C. 3, 23, 14:

    juvencorum,

    Mart. 14, 4, 1.—
    II.
    Meton.
    A.
    (Abstr. pro concreto.) The persons slain or murdered, the slain:

    caedis acervi,

    Verg. A. 10, 245:

    plenae caedibus viae,

    Tac. H. 4, 1.—
    B.
    Also meton. as in Gr. phonos, the blood shed by murder, gore, Lucr. 3, 643; 5, 1312:

    permixta flumina caede,

    Cat. 64, 360:

    respersus fraternā caede,

    id. 64, 181:

    madefient caede sepulcra,

    id. 64, 368:

    tepidā recens Caede locus,

    Verg. A. 9, 456:

    sparsae caede comae,

    Prop. 2, 8, 34:

    caede madentes,

    Ov. M. 1, 149; 14, 199; 3, 143; 4, 97; 4, 125; 4, 163; 6, 657; 8, 444; 9, 73; 13, 389; 15, 174.—
    C.
    An attempt to murder:

    nostrae injuria caedis,

    Verg. A. 3, 256.—
    D.
    A striking with the fist, a beating (post-class.): contumeliosa, Don. Ter. Ad. 2, 1, 46:

    nimia,

    id. ib. 4, 2, 19; 2, 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > caedes

  • 4 caedēs

        caedēs (old caedis, L.), is, f    [2 SAC-, SEC-], a cutting-down: ilex per caedes Ducit opes, gathers vigor by the blows, H.—A killing, slaughter, carnage, massacre: civium: magistratuum: designat oculis ad caedem unumquemque nostrum: Iam non pugna sed caedes erat, Cu.: ex mediā caede effugere, L.: homines Caedibus deterruit, H.: magnā caede factā, N.: caedem in aliquem facere, S.: caedes et incendia facere, L.: sternere caede viros, V.: saeva, O.: arma Militibus sine caede Derepta, without a battle, H.: Nullum in caede nefas, in killing (me), V.: studiosus caedis ferinae (i. e. ferarum), O.: bidentium, H.—Meton., persons slaughtered, the slain: caedis acervi, V.: plenae caedibus viae, Ta.: par utrimque, L. — The blood shed, gore: tepidā recens Caede locus, V.: caede madentes, O.: permixta flumina caede, Ct.: quod mare Non decoloravere caedes? H.— A murderous attack: nostrae iniuria caedis, on us, V.
    * * *
    murder/slaughter/massacre; assassination; feuding; slain/victims; blood/gore

    Latin-English dictionary > caedēs

  • 5 mactō

        mactō āvī, ātus, āre    [mactus], to magnify, extol, honor, glorify, elevate: puerorum extis deos manīs: lacte Latinas, make splendid, C. poët.: eos honoribus, load with honors.—To offer, sacrifice, immolate, devote: bidentīs Cereri, V.: Lentulo victimam: Mactata veniet lenior hostia, H.: hostium legiones mactandas Telluri dabo, L.— To kill, slaughter, put to death: summo supplicio mactari: alqm, V., O.— To overthrow, ruin, destroy: nisi cessissem, mactatus essem, should have been sacrificed: ius civitatis illo supplicio mactatum.— To afflict, trouble, punish: tali mactatus atque hic est infortunio, T.: hostīs patriae suppliciis, pursue.
    * * *
    mactare, mactavi, mactatus V
    magnify, honor; sacrifice; slaughter, destroy

    Latin-English dictionary > mactō

  • 6 occīsiō

        occīsiō ōnis, f    [ob+2 SAC-], a massacre, slaughter, murder: parentis.
    * * *
    murder, killing; slaughter

    Latin-English dictionary > occīsiō

  • 7 strāgēs

        strāgēs is, f    [STRAG-], an overthrow, destruction, ruin, defeat, slaughter, massacre, butchery, carnage: strages efficere: horribilis, C. poët.: quantas acies stragemque ciebunt! V.: complere strage campos, L.: ferro strages edere, V.— A confused heap, disordered mass, waste, wreck: dabit ille (nimbus) ruinas Arboribus stragemque satis, V.: tempestas stragem fecit, L.: strage armorum saepta via est, L.: rerum relictarum, L.: canum volucrumque, O.
    * * *
    overthrow; massacre, slaughter, cutting down; havoc; confused heap

    Latin-English dictionary > strāgēs

  • 8 trucīdō

        trucīdō āvī, ātus, āre    [trux+SAC-], to cut to pieces, slaughter, butcher, massacre: cavete neu capti sicut pecora trucidemini, S.: civīs trucidandos denotavit: tribunos suppliciis trucidatos occidit, L.: pueros coram populo, H.— To cut up, demolish, destroy, ruin: seu piscīs seu porrum, chew, H.: fenore trucidari: fenore plebem, L.
    * * *
    trucidare, trucidavi, trucidatus V
    slaughter, butcher, massacre

    Latin-English dictionary > trucīdō

  • 9 caecidi

    caedo, cĕcīdi (in MSS. freq. caecīdi, v. Neue, Formenl. 2, 460), caesum, 3, v. a. [root cīd- for scid-; cf. scindo; Gr. schizô].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    1.
    To cut, hew, lop, cut down, fell, cut off, cut to pieces: caesa abiegna trabes, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 30, 75 (Trag. v. 281 Vahl.):

    frondem querneam caedito,

    Cato, R. R. 5, 8:

    arbores,

    Cic. Div. 2, 14, 33; Ov. M. 9, 230:

    robur,

    Cic. Div. 2, 41, 86; Ov. M. 8, 769:

    lignum,

    Plaut. Merc. 2, 3. 63: silvam, Varr ap. Non. p. 272, 5; Lucr. 5, 1265; Caes. B. G. 3, 29; Ov. M. 8, 329; Suet. Aug. 94 fin.; Pall. Mai, 4, 1:

    nemus,

    Ov. M. 2, 418; cf. id. ib. 1, 94; 9, 230; 9, 374;

    14, 535: harundinem,

    Dig. 7, 1, 59, § 2:

    arboris auctum,

    Lucr. 6, 167:

    comam vitis,

    Tib. 1, 7, 34:

    faenum,

    Col. 2, 18, 1:

    murus latius quam caederetur ruebat,

    Liv. 21, 11, 9:

    caesis montis fodisse medullis,

    Cat. 68, 111; so,

    caedi montis in marmora,

    Plin. 12, prooem. §

    2: lapis caedendus,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147:

    silicem,

    id. Div. 2, 41, 85:

    marmor,

    Dig. 24, 3, 7, § 13:

    toga rotunda et apte caesa,

    cut out, Quint. 11, 3, 139: caedunt securibus umida vina, with axes they cut out the wine (formerly liquid, now frozen), Verg. G. 3, 364: volutas, to carve or hollow out volutes, Vitr. 3, 3: tineae omnia caedunt, Lucil. ap. Non. p. 272, 14.—
    b.
    Prov.:

    ut vineta egomet caedam mea,

    i. e. carry my own hide to market, Hor. Ep. 2, 1, 220 (proverbium in eos dicitur, qui sibi volentes nocent, Schol. Crucq.; cf. Tib. 1, 2, 98; Verg. A. 5, 672).—
    c.
    Ruta caesa; v ruo, P. a.—
    2.
    In gen., to strike upon something, to knock at, to beat, strike, cudgel, etc.:

    ut lapidem ferro quom caedimus evolat ignis,

    strike upon with iron, Lucr. 6, 314:

    caedere januam saxis,

    Cic. Verr 2, 1, 27, § 69:

    silicem rostro,

    Liv. 41, 13, 1:

    vasa dolabris,

    Curt. 5, 6, 5:

    femur, pectus, frontem,

    Quint. 2, 12, 10; cf. id. 11, 3, 123 al.:

    verberibus,

    Plaut. Most. 5, 2, 45; so Ter. And. 1, 2, 28:

    pugnis,

    Plaut. Curc. 1, 3, [p. 262] 43:

    aliquem ex occulto,

    Ter. Eun. 4, 7, 17:

    at validis socios caedebant dentibus apri,

    they fell with their strong tusks upon their own party, Lucr. 5, 1325; cf. Plaut. Poen. 3, 3, 71:

    virgis ad necem caedi,

    Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69; Hor. S. 1, 2, 42:

    populum saxis,

    id. ib. 2, 3, 128:

    ferulā aliquem,

    id. ib. 1, 3, 120:

    flagris,

    Quint. 6, 3, 25:

    aliquem loris,

    Cic. Phil. 8, 8, 24; Suet. Ner. 26; 49; id. Dom. 8:

    caeduntur (agrestes) inter potentium inimicitias,

    Sall. H. Fragm. 3, 61, 27 Dietsch:

    nudatos virgis,

    Liv. 2, 5, 8:

    hastilibus caedentes terga trepidantium,

    id. 35, 5, 10:

    servum sub furcā caesum medio egerat circo, i.e. ita ut simul caederet,

    id. 2, 36, 1.—
    b.
    Prov.:

    stimulos pugnis caedere,

    to kick against the pricks, to aggravate a danger by foolish resistance, Plaut. Truc. 4, 2, 55.—
    c.
    Trop.:

    in judicio testibus caeditur,

    is pressed, hard pushed, Cic. Q. Fr. 3, 3, 3.—
    B.
    Pregn.
    1.
    (Cf. cado, I. B. 2.) To strike mortally, to kill, murder:

    ille dies, quo Ti. Gracchus est caesus,

    Cic. Mil. 5, 14:

    P. Africanus de Tiberio Graccho responderat jure caesum videri,

    id. de Or. 2, 25, 106; id. Off. 2, 12, 43:

    caeso Argo,

    Ov. M. 2, 533; 5, 148; 12, 113; 12, 590; 12, 603; Suet. Caes. 76 al. — Poet., transf. to the blood shed in slaying:

    caeso sparsuros sanguine flammam,

    Verg. A. 11, 82.—Esp. freq.,
    b.
    In milit. lang., to slay a single enemy; or, when a hostile army as a whole is spoken of, to conquer with great slaughter, to cut to pieces, vanquish, destroy (cf. Oud., Wolf, and Baumg.Crus. upon Suet. Vesp. 4):

    exercitus caesus fususque,

    Cic. Phil. 14, 1, 1:

    Romani insecuti (hostem), caedentes spoliantesque caesos, castra regia diripiunt,

    Liv. 32, 12, 10; 2, 47, 9:

    infra arcem caesi captique multi mortales,

    id. 4, 61, 6; 22, 7, 2 and 9; Quint. 12, 10, 24; Suet. Aug. 21; 23; id. Vesp. 4:

    Indos,

    Curt. 9, 5, 19:

    passim obvios,

    id. 5, 6, 6:

    praesidium,

    id. 4, 5, 17:

    propugnatores reipublicae,

    Quint. 12, 10, 24:

    caesus (hostis) per calles saltusque vagando circumagatur,

    Liv. 44, 36, 10 Kreyss.:

    consulem exercitumque caesum,

    id. 22, 56, 2:

    legio-nes nostras cecidere,

    id. 7, 30, 14; so Nep. Dat. 6, 4; Tac. Agr. 18; Suet. Claud. 1.— And poet., the leader is put for the army:

    Pyrrhum et ingentem cecidit Antiochum Hannibalemque dirum,

    Hor. C. 3, 6, 36.—In poet. hypallage:

    caesi corporum acervi (for caesorum),

    Cat. 64, 359.—
    c.
    To slaughter animals, esp. for offerings, to kill, slay, sacrifice:

    caedit greges armentorum,

    Cic. Phil. 3, 12, 31:

    boves,

    Ov. M. 15, 141:

    deorum mentes caesis hostiis placare,

    Cic. Clu. 68, 194:

    caesis victimis,

    id. Att. 1, 13, 1; Liv. 8, 6, 11; 10, 7, 10; 45, 7, 1; Tac. A. 2, 75; Suet. Caes. 81; id. Calig. 14; id. Ner. 25; id. Oth. 8; id. Galb. 18; id. Claud. 25; Just. 11, 5, 6 al.; Verg. A. 5, 96; Hor. Epod. 2, 59; Ov.M.13, 637; Juv. 6, 48; 6, 447; 8, 156; 12, 3 al.: inter caesa et porrecta; v. porricio.—
    d.
    Hence, since security for a person was anciently given by the deposit of sheep belonging to him, which were slaughtered in case of forfeiture, leg. t. t.: pignus caedere (or concidere), to declare the for feiture of a security, to confiscate a pledge: non tibi illa sunt caedenda, si L. Crassum vis coërcere, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 1, 4.—
    2.
    In mal. part. ( = concido; cf.:

    jam hoc, caede, concide: nonne vobis verba depromere videtur ad omne genus nequitiae accommodata?

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155); Cat. 56, 7; Auct. Priap. 25, 10; Tert. Pall. 4.—
    II.
    Trop.: caedere sermones, a Grecism, acc. to Prisc. 18, p. 1118 P., = koptein ta rhêmata, to chop words, chat, talk, converse, Ter. Heaut. 2, 3, 1; cf. Non. p. 272, 13, and Prisc. p. 1188 P.:

    oratio caesa,

    i. e. asyndeton, Auct. Her. 4, 19, 26; Aquil. Rom. §§ 18 and 19; Mart. Cap. 5; § 528.—Hence, caesum, i, n.; subst. in gram. synon. with comma, a stop, pause, comma, Mart. Cap. 5, § 527; Aquil. Rom. § 19; Fortun. Art. Rhet. 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > caecidi

  • 10 caedo

    caedo, cĕcīdi (in MSS. freq. caecīdi, v. Neue, Formenl. 2, 460), caesum, 3, v. a. [root cīd- for scid-; cf. scindo; Gr. schizô].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    1.
    To cut, hew, lop, cut down, fell, cut off, cut to pieces: caesa abiegna trabes, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 30, 75 (Trag. v. 281 Vahl.):

    frondem querneam caedito,

    Cato, R. R. 5, 8:

    arbores,

    Cic. Div. 2, 14, 33; Ov. M. 9, 230:

    robur,

    Cic. Div. 2, 41, 86; Ov. M. 8, 769:

    lignum,

    Plaut. Merc. 2, 3. 63: silvam, Varr ap. Non. p. 272, 5; Lucr. 5, 1265; Caes. B. G. 3, 29; Ov. M. 8, 329; Suet. Aug. 94 fin.; Pall. Mai, 4, 1:

    nemus,

    Ov. M. 2, 418; cf. id. ib. 1, 94; 9, 230; 9, 374;

    14, 535: harundinem,

    Dig. 7, 1, 59, § 2:

    arboris auctum,

    Lucr. 6, 167:

    comam vitis,

    Tib. 1, 7, 34:

    faenum,

    Col. 2, 18, 1:

    murus latius quam caederetur ruebat,

    Liv. 21, 11, 9:

    caesis montis fodisse medullis,

    Cat. 68, 111; so,

    caedi montis in marmora,

    Plin. 12, prooem. §

    2: lapis caedendus,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147:

    silicem,

    id. Div. 2, 41, 85:

    marmor,

    Dig. 24, 3, 7, § 13:

    toga rotunda et apte caesa,

    cut out, Quint. 11, 3, 139: caedunt securibus umida vina, with axes they cut out the wine (formerly liquid, now frozen), Verg. G. 3, 364: volutas, to carve or hollow out volutes, Vitr. 3, 3: tineae omnia caedunt, Lucil. ap. Non. p. 272, 14.—
    b.
    Prov.:

    ut vineta egomet caedam mea,

    i. e. carry my own hide to market, Hor. Ep. 2, 1, 220 (proverbium in eos dicitur, qui sibi volentes nocent, Schol. Crucq.; cf. Tib. 1, 2, 98; Verg. A. 5, 672).—
    c.
    Ruta caesa; v ruo, P. a.—
    2.
    In gen., to strike upon something, to knock at, to beat, strike, cudgel, etc.:

    ut lapidem ferro quom caedimus evolat ignis,

    strike upon with iron, Lucr. 6, 314:

    caedere januam saxis,

    Cic. Verr 2, 1, 27, § 69:

    silicem rostro,

    Liv. 41, 13, 1:

    vasa dolabris,

    Curt. 5, 6, 5:

    femur, pectus, frontem,

    Quint. 2, 12, 10; cf. id. 11, 3, 123 al.:

    verberibus,

    Plaut. Most. 5, 2, 45; so Ter. And. 1, 2, 28:

    pugnis,

    Plaut. Curc. 1, 3, [p. 262] 43:

    aliquem ex occulto,

    Ter. Eun. 4, 7, 17:

    at validis socios caedebant dentibus apri,

    they fell with their strong tusks upon their own party, Lucr. 5, 1325; cf. Plaut. Poen. 3, 3, 71:

    virgis ad necem caedi,

    Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69; Hor. S. 1, 2, 42:

    populum saxis,

    id. ib. 2, 3, 128:

    ferulā aliquem,

    id. ib. 1, 3, 120:

    flagris,

    Quint. 6, 3, 25:

    aliquem loris,

    Cic. Phil. 8, 8, 24; Suet. Ner. 26; 49; id. Dom. 8:

    caeduntur (agrestes) inter potentium inimicitias,

    Sall. H. Fragm. 3, 61, 27 Dietsch:

    nudatos virgis,

    Liv. 2, 5, 8:

    hastilibus caedentes terga trepidantium,

    id. 35, 5, 10:

    servum sub furcā caesum medio egerat circo, i.e. ita ut simul caederet,

    id. 2, 36, 1.—
    b.
    Prov.:

    stimulos pugnis caedere,

    to kick against the pricks, to aggravate a danger by foolish resistance, Plaut. Truc. 4, 2, 55.—
    c.
    Trop.:

    in judicio testibus caeditur,

    is pressed, hard pushed, Cic. Q. Fr. 3, 3, 3.—
    B.
    Pregn.
    1.
    (Cf. cado, I. B. 2.) To strike mortally, to kill, murder:

    ille dies, quo Ti. Gracchus est caesus,

    Cic. Mil. 5, 14:

    P. Africanus de Tiberio Graccho responderat jure caesum videri,

    id. de Or. 2, 25, 106; id. Off. 2, 12, 43:

    caeso Argo,

    Ov. M. 2, 533; 5, 148; 12, 113; 12, 590; 12, 603; Suet. Caes. 76 al. — Poet., transf. to the blood shed in slaying:

    caeso sparsuros sanguine flammam,

    Verg. A. 11, 82.—Esp. freq.,
    b.
    In milit. lang., to slay a single enemy; or, when a hostile army as a whole is spoken of, to conquer with great slaughter, to cut to pieces, vanquish, destroy (cf. Oud., Wolf, and Baumg.Crus. upon Suet. Vesp. 4):

    exercitus caesus fususque,

    Cic. Phil. 14, 1, 1:

    Romani insecuti (hostem), caedentes spoliantesque caesos, castra regia diripiunt,

    Liv. 32, 12, 10; 2, 47, 9:

    infra arcem caesi captique multi mortales,

    id. 4, 61, 6; 22, 7, 2 and 9; Quint. 12, 10, 24; Suet. Aug. 21; 23; id. Vesp. 4:

    Indos,

    Curt. 9, 5, 19:

    passim obvios,

    id. 5, 6, 6:

    praesidium,

    id. 4, 5, 17:

    propugnatores reipublicae,

    Quint. 12, 10, 24:

    caesus (hostis) per calles saltusque vagando circumagatur,

    Liv. 44, 36, 10 Kreyss.:

    consulem exercitumque caesum,

    id. 22, 56, 2:

    legio-nes nostras cecidere,

    id. 7, 30, 14; so Nep. Dat. 6, 4; Tac. Agr. 18; Suet. Claud. 1.— And poet., the leader is put for the army:

    Pyrrhum et ingentem cecidit Antiochum Hannibalemque dirum,

    Hor. C. 3, 6, 36.—In poet. hypallage:

    caesi corporum acervi (for caesorum),

    Cat. 64, 359.—
    c.
    To slaughter animals, esp. for offerings, to kill, slay, sacrifice:

    caedit greges armentorum,

    Cic. Phil. 3, 12, 31:

    boves,

    Ov. M. 15, 141:

    deorum mentes caesis hostiis placare,

    Cic. Clu. 68, 194:

    caesis victimis,

    id. Att. 1, 13, 1; Liv. 8, 6, 11; 10, 7, 10; 45, 7, 1; Tac. A. 2, 75; Suet. Caes. 81; id. Calig. 14; id. Ner. 25; id. Oth. 8; id. Galb. 18; id. Claud. 25; Just. 11, 5, 6 al.; Verg. A. 5, 96; Hor. Epod. 2, 59; Ov.M.13, 637; Juv. 6, 48; 6, 447; 8, 156; 12, 3 al.: inter caesa et porrecta; v. porricio.—
    d.
    Hence, since security for a person was anciently given by the deposit of sheep belonging to him, which were slaughtered in case of forfeiture, leg. t. t.: pignus caedere (or concidere), to declare the for feiture of a security, to confiscate a pledge: non tibi illa sunt caedenda, si L. Crassum vis coërcere, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 1, 4.—
    2.
    In mal. part. ( = concido; cf.:

    jam hoc, caede, concide: nonne vobis verba depromere videtur ad omne genus nequitiae accommodata?

    Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155); Cat. 56, 7; Auct. Priap. 25, 10; Tert. Pall. 4.—
    II.
    Trop.: caedere sermones, a Grecism, acc. to Prisc. 18, p. 1118 P., = koptein ta rhêmata, to chop words, chat, talk, converse, Ter. Heaut. 2, 3, 1; cf. Non. p. 272, 13, and Prisc. p. 1188 P.:

    oratio caesa,

    i. e. asyndeton, Auct. Her. 4, 19, 26; Aquil. Rom. §§ 18 and 19; Mart. Cap. 5; § 528.—Hence, caesum, i, n.; subst. in gram. synon. with comma, a stop, pause, comma, Mart. Cap. 5, § 527; Aquil. Rom. § 19; Fortun. Art. Rhet. 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > caedo

  • 11 macto

    macto, āvi, ātum, 1 (old form of perf. subj. mactassint, Enn., Afran., and Pompon. ap. Non. 342, 12 sq.), v. freq. a. [macto, kindr. to Sanscr. makh, mah; intens. māmahyata, to slaughter, sacrifice; maha, victim; the ct in macto like vectum from veho; hence],
    I.
    Within the religious sphere, to offer, sacrifice, immolate any thing in honor of the gods:

    ferctum Jovi moveto et mactato sic,

    Cato, R. R. 134, 2; so id. ib. § 4: pultem dis mactat, Varr. ap. Non. 341, 28:

    nigras pecudes,

    Lucr. 3, 52:

    lectas de more bidentes Cereri,

    Verg. A. 4, 57; Varr. ap. Non. 114, 27:

    mactatus vitulus concidit propter aras,

    Lucr. 2, 353:

    manibus divis mactata,

    id. 6, 759:

    mactata veniet lenior hostia,

    Hor. C. 1, 19, 16:

    mactata Polyxena,

    Ov. M. 13, 448:

    trecenti ex dediticiis hostiarum more mactati,

    Suet. Aug. 15:

    vite caper morsa Bacchi mactandus ad aras,

    Ov. M. 15, 114:

    suovetaurilia mactanda, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.: se Orco,

    Liv. 9, 40:

    hostium legiones Telluri ac diis Manibus mactandas dabo,

    id. 10, 28; cf.:

    ruptores pacis ultioni et gloriae,

    Tac. A. 2, 13.—
    II.
    Beyond the relig. sphere.
    A.
    To present, reward, honor with any thing good or bad: Livius inde redit magno mactatu' triumpho, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 641 (Ann. v. 302 Vahl.):

    eos ferunt laudibus et mactant honoribus,

    heap honors on, extol, Cic. Rep. 1, 43, 67 (also ap. Non. 342, 5); id. Vatin. 6, 14; id. Div. 1, 11, 18.—
    B.
    Far more freq. in a bad sense, to afflict, trouble, punish with any thing: illum di deaeque magno mactassint malo, Enn. ap. Non. 342, 15 (Trag. v. 377 Vahl.); Afran. ib. 16; Cic. Vatin. 15, 36; cf. without abl., Pompon. ib. 12:

    dotatae mactant et malo et damno viros,

    Plaut. Aul. 3, 5, 61; cf.:

    mactare malo adficere significat,

    Non. 342, 8:

    aliquem infortunio,

    Plaut. Poen. 3, 1, 14: faxo tali eum mactatum, atque hic est, infortunio, * Ter. Phorm. 5, 9, 39:

    hostes patriae aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,

    pursue, punish, Cic. Cat. 1, 13, 33; cf.:

    divisores omnium tribuum domi ipse suae crudelissima morte mactaret,

    id. Harusp. Resp. 20, 42:

    aliquem summo supplicio,

    id. ib. 1, 11, 27:

    aliquem morte,

    id. Rep. 2, 35, 60:

    mactantur comminus uno exitio,

    Sil. 17, 500.—
    C.
    To kill, slaughter, put to death:

    hic mactat Ladona, Pheretaque Demodocumque,

    Verg. A. 10, 413:

    illigatas mollibus damas plagis,

    Mart. 1, 50, 24: haec dextra Lernam taetra mactata excetra Pacavit, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22.—
    D.
    To magnify; trop, to extol, glorify, honor; esp. to glorify [p. 1094] honor a deity with sacrifices, to worship:

    Liberum patrem fanorum consecratione mactatis,

    Arn. 1, 24:

    puerorum extis deos manes mactare,

    Cic. Vatin. 6, 14.—
    E.
    Poet., to give splendor to a festival: lacte Latinas, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—
    F.
    Aliquem or aliquid, to overthrow, ruin, destroy, Cic. Fl. 22, 52:

    quorum ego furori nisi cessissem, in Catilinae busto vobis ducibus mactatus essem,

    should have been sacrificed, id. ib. 7, 16:

    perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos,

    to offer up, immolate, Tac. A. 2, 13:

    cum videant jus civitatis illo supplicio esse mactatum,

    Cic. Verr. 2, 4, 11, § 26: aut naves uram, aut castra mactabo, to destroy, Att. ap. Non. 341, 18.—Hence, mactus, a, um, Part., sync. for mactatus:

    boves mactae,

    Lucr. 5, 1339 (better referred to maco, q. v.).

    Lewis & Short latin dictionary > macto

  • 12 cruor

        cruor ōris, m    [CRV-], blood, bloodshed, gore, a stream of blood: inimici recentissimus: cruore omnia conpleri, S.: cruor emicat alte, O.: viperinus, H.: siccabat veste cruores, blood-stains, V.: arma uncta cruoribus, H.—Fig., bloodshed, murder: civilis: humanus, O.: arma Nondum expiatis uncta cruoribus, H.
    * * *
    blood; (fresh/clotted from wound); (spilt in battle); vegetable/other juice; gore; murder/bloodshed/slaughter; blood (general); stream/flow of blood (L+S)

    Latin-English dictionary > cruor

  • 13 dēiciō or dēiiciō

        dēiciō or dēiiciō iēcī, iectus, ere    [de + iacio], to throw down, hurl down, precipitate, prostrate, raze, fell, cut down, tear down, destroy: alqm de ponte in Tiberim: alqm de saxo (Tarpeio), L.: a cervicibus iugum: se de muro, leap, Cs.: saxi deiectae vertice caprae, V.: se per munitiones, leap over, Cs.: venti a montibus se deiciunt, L.: volnerato equo deiectus, Cs.: statuas veterum hominum: naves deiciendi operis missae, to destroy, Cs.: monumenta regis, H.: muros, L.: ut omnes Hermae deicerentur, N.: deiectā turri, Cs.: caput uno ictu, V.; libellos, to tear down: sortīs, to cast, Cs.: deiectis lacrimis, shed, Pr.—Poet., with dat: Gyan leto, V.—Prov.: de gradu deici (orig. of a gladiator), to be thrown off one's balance, i. e. lose one's head.—To drive out, dislodge, expel: nostri deiecti sunt loco, Cs.: praesidium ex saltu, Cs.: Gallorum agmen ex rupe Tarpeiā, L.: praesidium Claternā.— To drive out, turn out of possession, eject, dispossess: unde sis deiectus: ex eo loco.— Pass: deici, to be driven out of one's course: naves ad inferiorem partem insulae, Cs.: classis tempestate vexata ad Belearīs insulas deicitur, L. — To lay low, strike down, kill, slay, slaughter: paucis deiectis, Cs.: quem telo primum Deicis? V.: (viperam) Deice, crush, V.: super iuvencum stabat deiectum leo, Ph.— To lower, let fall, de press: in pectora mentum, O.—Fig., to cast down: oculos: voltum, V.: deiectus oculos, with downcast eyes, V.: Deiecto in humum voltu, O.— To remove, avert, divert, turn away, repel: hunc metum Siciliae damnatione istius: oculos a re p.: quantum mali de humanā condicione: vitia a se ratione: eum de sententiā.— To prevent from obtaining, deprive, rob of: de possessione imperi vos, L.: principatu, Cs.: eā spe, Cs.: deiecta coniuge tanto, V.: uxore deiectā (sc. coniugio), Ta.: hoc deiecto, after his fall, N.—In elections, to defeat, disappoint, prevent the choice of: me aedilitate: eiusdem pecuniā de honore deici: civis optimus praeturā deiectus: deiectis honore per coitionem, L.

    Latin-English dictionary > dēiciō or dēiiciō

  • 14 exstinctiō

        exstinctiō ōnis, f    [STIG-], extinction, annihilation.
    * * *
    annihilation, slaughter; extinction; dissolution

    Latin-English dictionary > exstinctiō

  • 15 feriō

        feriō —, —, īre    [2 FER-], to strike, smite, beat, knock, cut, thrust, hit: velut si re verā feriant, H.: cornu ferit ille, butts, V.: alqm: parietem: murum arietibus, batter, S.: calce feritur aselli, O.: mare, V.: frontem, beat the brow, i. e. be provoked: Sublimi sidera vertice, hit, touch, H.: his spectris etiam si oculi possent feriri, etc.: feriuntque summos Fulmina montes, H.. tabulae laterum feriuntur ab undis, O.: Sole radiis feriente cacumina, O.: ferit aethera clamor, V.— To kill by striking, give a death-blow, slay, kill: hostem: (eum) securi, behead: telo orantem multa, V.: te (maritum), H.: leonem, S<*> Frigore te, i. e. cut you dead, H.— To slaughter, offer, sacrifice: agnam, H.: porcum, L. (old form.).—With foedus, to make a compact, covenant, enter into a treaty (because a sacrifice was offered to confirm a covenant): is, quicum foedus feriri in Capitolio viderat: amorum turpissimorum foedera ferire, form illicit connections: lungit opes foedusque ferit, V.—Fig., to strike, reach, affect, impress: multa in vitā, quae fortuna feriat: verba palato, coin, H.: binis aut ternis ferire verbis, make a hit.—To cozen, cheat, gull, trick (colloq.): Geta Ferietur alio munere, T.
    * * *
    I
    feriare, feriavi, feriatus V
    rest from work/labor; keep/celebrate holiday; be idle; abstain from
    II
    ferire, -, - V
    hit, strike; strike a bargain; kill, slay

    Latin-English dictionary > feriō

  • 16 fūnestō

        fūnestō āvī, ātus, āre    [funestus], to pollute with murder, defile with slaughter: aras hostiis: contionem contagione carnificis: gentem, disgrace, Iu.
    * * *
    funestare, funestavi, funestatus V

    Latin-English dictionary > fūnestō

  • 17 interneciō (-niciō)

       interneciō (-niciō) ōnis, f    [inter+1 NEC-], a massacre, slaughter, carnage, extermination, destruction: internicione civĩs liberare: bella ad internecionem gesta, N.: ad internecionem caesi, all put to the sword, L.: ad internecionem redigi, Cs.

    Latin-English dictionary > interneciō (-niciō)

  • 18 iugulō

        iugulō āvī, ātus, āre    [iugulum], to cut the throat, kill, slay, murder: finis iugulandi, S.: civīs iugulari iussit: homines, H.: tum rite sacratas In flammam iugulant pecudes, slaughter and throw, V.—Fig., to destroy, overthrow: Pompeianorum causa totiens iugulata: Memnona, murder (in bad verse), H.—To choke off, confute, convict, silence: hominem, T.: iugulari suā confessione: Suo sibi gladio hunc iugulo, foil with his own devices, T.: gladio plumbeo, i. e. without difficulty.

    Latin-English dictionary > iugulō

  • 19 iugulum

        iugulum ī, n (iugulus, ī, m, Iu.), dim.    [iugum], the collar-bone, hollow part of the neck: iugula concava habere.—The throat, neck: mucrones a iugulis vestris deiecimus: recludere stricto ense, O.: iugulos aperire susurro, Iu.: dare iugulum Clodio, offer.—Fig., a slaughter, murder: Electrae iugulo se polluere, Iu.

    Latin-English dictionary > iugulum

  • 20 messis

        messis is, f    [MET-], a gathering of crops, harvest: quid sit messis nescire: triticea, V.: seges matura messi, L.—Of honey, V.—Fig.: Sullani temporis, i. e. slaughter.—Harvest, harvested crops: Illius inmensae ruperunt horrea messes, V.— The standing crops, harvest: Spicea campis cum messis inhorruit, V.—Prov.: adhuc tua messis in herbā est, i. e. you count chickens before they are hatched, O.— The time of harvest, harvesttime: post messem, V.
    * * *
    harvest, crop; harvest time

    Latin-English dictionary > messis

См. также в других словарях:

  • Slaughter — may refer to:Animals* Animal slaughter, killing animals for food * Slaughterhouse, abattoirPeople* Anne Marie Slaughter, Dean of the Woodrow Wilson School of Public and International Affairs at Princeton University * Enos Slaughter, Hall of Fame… …   Wikipedia

  • Slaughter — Datos generales Nacimiento 1988 Origen …   Wikipedia Español

  • Slaughter — ist der Name folgender Bands: Slaughter (US amerikanische Band), US amerikanische Hard Rock Band Slaughter (kanadische Band), kanadische Death Metal Band Slaughter ist der Name folgender Personen: Anne Marie Slaughter (* 1958), US amerikanische… …   Deutsch Wikipedia

  • slaughter — [slôt′ər] n. [ME slahter < ON slātr, lit., slain flesh, contr. < slattr, akin to OE sleaht, slaughter, death: for IE base see SLAY] 1. the killing of an animal or animals for food; butchering 2. the killing of a human being, esp. in a… …   English World dictionary

  • Slaughter — Slaugh ter, n. [OE. slautir, slaughter, slaghter, Icel. sl[=a]tr slain flesh, modified by OE. slaught, slaht, slaughter, fr. AS. sleaht a stroke, blow; both from the root of E. slay. See {Slay}, v. t., and cf. {Onslaught}.] The act of killing.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Slaughter — Slaughter, LA U.S. village in Louisiana Population (2000): 1011 Housing Units (2000): 376 Land area (2000): 5.484612 sq. miles (14.205078 sq. km) Water area (2000): 0.008698 sq. miles (0.022529 sq. km) Total area (2000): 5.493310 sq. miles… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Slaughter, LA — U.S. village in Louisiana Population (2000): 1011 Housing Units (2000): 376 Land area (2000): 5.484612 sq. miles (14.205078 sq. km) Water area (2000): 0.008698 sq. miles (0.022529 sq. km) Total area (2000): 5.493310 sq. miles (14.227607 sq. km)… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • slaughter — [n] killing annihilation, bloodbath, bloodshed, butchery, carnage, destruction, extermination, liquidation, massacre, murder, slaying; concept 252 Ant. birth slaughter [v] kill butcher, crush, decimate, defeat, destroy, do in* exterminate, finish …   New thesaurus

  • Slaughter — Slaugh ter, v. t. [imp. & p. p. {Slaughtered}; p. pr. & vb. n. {Slaughtering}.] 1. To visit with great destruction of life; to kill; to slay in battle. [1913 Webster] Your castle is surprised; your wife and babes Savagely slaughtered. Shak. [1913 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • slaughter — index aberemurder, dispatch (put to death), eliminate (eradicate), extinguish, homicide, kill ( …   Law dictionary

  • slaughter — n *massacre, butchery, carnage, pogrom …   New Dictionary of Synonyms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»