Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Blood-red

  • 1 cruentus

        cruentus adj.    [CRV-], spotted with blood, bloody, stained: sanguine civium: sanguine fraterno, H.: cadaver: vehiculum, L.: manūs, S.— Plur n. as subst: gaudens Bellona cruentis, in gory deeds, H.—Delighting in blood, bloodthirsty, cruel (poet.): Mars, H.: bello cruentior ipso, O.: dens, of satire, H.: cos, pitiless, H. — Blood - red, red: myrta, V.
    * * *
    cruenta -um, cruentior -or -us, cruentissimus -a -um ADJ
    bloody/bleeding/discharging blood; gory; blood red; polluted w/blood-guilt; bloodthirsty, insatiably cruel, savage; accompanied by/involving bloodshed

    Latin-English dictionary > cruentus

  • 2 sanguineus

        sanguineus adj.    [sanguis], of blood, consisting of blood, bloody: imber: guttae, O.: lingua, O.: caedes, O.: rixae, H.— Blood-colored, blood-red: iubae (anguium), V.: mora, V.: Luna, O.—Fig., bloodthirsty: Mavors, V., O.
    * * *
    sanguinea, sanguineum ADJ
    bloody, bloodstained; blood-red

    Latin-English dictionary > sanguineus

  • 3 cruentō

        cruentō āvī, ātus, āre    [cruentus], to make bloody, spot with blood, stain, cause to bleed: manūs sanguine, N.: mensam sanguine, L.: gladium in pugnā, S.: ōs, O.: cruentati redeunt, O.—Fig., to wound: haec te cruentat oratio.
    * * *
    cruentare, cruentavi, cruentatus V TRANS
    stain/spot/mark with blood; cause to bleed, wound; pollute with blood-guilt; make/dye blood-red; soak/besplatter with any liquid; tinge with red (L+S)

    Latin-English dictionary > cruentō

  • 4 sanguineus

    sanguĭnĕus, a, um, adj. [sanguis].
    I.
    Lit., of blood, consisting of blood, bloody, blood- (class.; a favorite word of the Aug. poets): imber, * Cic. Div. 2, 28, 60:

    guttae,

    Ov. M. 2, 360; 14, 408:

    dapes,

    Tib. 1, 5, 49:

    manus,

    Ov. M. 1, 143:

    lingua,

    id. ib. 3, 57:

    humus,

    id. H. 16, 334; cf.

    mater,

    id. M. 3, 125:

    hasta,

    Stat. Th. 8, 436:

    pulmo,

    Sen. Agam. 760; Plin. 11, 37, 72, § 188:

    caedes,

    Ov. M. 13, 85:

    rixae,

    Hor. C. 1, 27, 4:

    bellum,

    Val. Fl. 5, 308; 6, 134:

    crines,

    Stat. Th. 10, 173:

    leo,

    Val. Fl. 3, 588.—
    B.
    Blood-thirsty:

    vir,

    i. e. Hannibal, Sil. 1, 40:

    Mavors,

    Verg. A. 12, 332:

    Mars,

    Ov. R. Am. 153.—
    II.
    Transf., blood-colored, blood-red ( poet. and in postAug. prose):

    jubae (anguium),

    Verg. A. 2, 207:

    cometae,

    id. ib. 10, 273:

    mora,

    id. E. 6, 22:

    Luna,

    Ov. Am. 2, 1, 23:

    sagulum,

    Sil. 4, 519:

    color vini,

    Plin. 14, 9, 11, § 80:

    sucus,

    id. 21, 16, 56, § 95:

    frutices,

    id. 16, 18, 30, § 74:

    virgae,

    Dig. 49, 9, 9:

    cristae,

    Col. 8, 2, 9:

    flores,

    id. 10, 242.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguineus

  • 5 Formica sanguinea

    2. RUS муравей-рабовладелец m кроваво-красный
    3. ENG sanguinary [warrior, blood-red] ant, blood-red slave maker
    4. DEU blutrote Raubameise f [Waldameise f ]
    5. FRA fourmi f sanguine

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Formica sanguinea

  • 6 sanguinolentus

        sanguinolentus adj.    [sanguis], full of blood, bloody: pectora, O.: Allia... Volneribus Latiis, O.— Blood-red: color, O.—Fig., sanguinary, offensive: Littera, O.
    * * *
    sanguinolenta, sanguinolentum ADJ
    bloody; bloodred; blood-stained

    Latin-English dictionary > sanguinolentus

  • 7 androsaemon

    andrŏsaemŏn, i, n., = androsaimon (man's blood), a kind of St. John's-wort, with blood-red juice: Hypericum perforatum, Linn.; Plin. 27, 4, 10, § 26 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > androsaemon

  • 8 haematinus

    haemătĭnus, a, um, adj., = haimatinos, blood-red, blood-colored:

    vitrum,

    Plin. 36, 26, 67, § 197.

    Lewis & Short latin dictionary > haematinus

  • 9 violō

        violō āvī, ātus, āre    [cf. vis], to treat with violence, injure, dishonor, outrage, violate: hospitem, Cs.: matres familias: sacrum volnere corpus, V.: Getico peream violatus ab arcu, O.: oculos tua cum violarit epistula nostros, i. e. has shocked, O.: Indum sanguineo ostro ebur, i. e. to dye blood-red, V.—Of a place, to invade, violate, profane: finīs eorum se violaturum negavit, Cs.: loca religiosa ac lucos: Silva nullā violata securi, O.—Fig., to violate, outrage, dishonor, break, injure: officium: ius: inducias per scelus, Cs.: foedera, L.: nominis nostri famam tuis probris.—To perform an act of sacrilege, do outrageously, perpetrate, act unjustly: ceteris officiis id, quod violatum videbitur, compensandum: si quae inciderunt non tam re quam suspicione violata, i. e. injurious.
    * * *
    violare, violavi, violatus V
    violate, dishonor; outrage

    Latin-English dictionary > violō

  • 10 adonium

    Latin-English dictionary > adonium

  • 11 cruentus

    bloody, bloodthirsty, blood-red

    Latin-English dictionary of medieval > cruentus

  • 12 violo

    vĭŏlo, āvi, ātum, 1, v. a. [vis], to treat with violence (corporeally, and, more freq., mentally), to injure, dishonor, outrage, violate (cf.: laedo, polluo, contamino).
    I.
    Lit. with persons as objects:

    hospites violare fas non putant,

    to injure, do violence to, Caes. B. G. 6, 23 fin.:

    aliquem,

    id. B. C. 3, 98:

    patriam prodere, parentes violare,

    Cic. Fin. 3, 9, 32.—Esp.: virginem, Auct. ap. Varr. L. L. 6, § 80 Müll.; Tib. 1, 6, 51; cf. Cic. Fam. 9, 22, 1 fin.:

    sacrum vulnere corpus,

    Verg. A. 11, 591; cf.:

    Getico peream violatus ab arcu,

    Ov. P. 3, 5, 45.—
    II.
    Transf.
    A.
    With places as objects, to invade, violate, profane:

    fines eorum se violaturum negavit,

    Caes. B. G. 6, 32:

    loca religiosa et lucos,

    Cic. Rab. Perd. 2, 7:

    Iliacos agros ferro,

    Verg. A. 11, 255:

    Cereale nemus securi,

    Ov. M. 8, 741:

    silva vetus nullāque diu violata securi,

    id. F. 4, 649.—
    B.
    With the senses as objects, to outrage, shock:

    oculos nostros (tua epistola),

    Ov. H. 17, 1; cf.:

    aures meas obsceno sermone,

    Petr. 85.—
    C.
    With abstract objects, to violate, outrage, break, injure, etc.:

    officium,

    Cic. Rosc. Am. 38, 109:

    jus,

    id. Leg. 2, 9, 22:

    religionem,

    id. Verr. 2, 5, 72, § 186:

    virginitatem alicujus,

    id. N. D. 3, 23, 59:

    vitam patris,

    id. Par. 3, 25:

    inducias per scelus,

    to break, Caes. B. C. 2, 15:

    foedera,

    Liv. 28, 44, 7; Tib. 1, 9, 2:

    amicitiam,

    Cic. Phil. 2, 1, 3:

    existimationem absentis,

    id. Quint. 23, 73; cf.:

    nominis nostri famam tuis probris,

    id. Verr. 2, 1, 32, § 82:

    dignitatem alicujus in aliquā re,

    id. Fam. 1, 6, 2; cf.:

    injuriae sunt, quae aut pulsatione corpus aut convicio aures aut aliquā turpitudine vitam cujuspiam violant,

    Auct. Her. 4, 25, 35.—
    III.
    Trop. (rare and poet.):

    Indum sanguineo ostro ebur,

    i. e. to dye of a blood-red, Verg. A. 12, 67 (an imitation of the Homeric elephanta phoiniki miênê, Il. 4, 141).

    Lewis & Short latin dictionary > violo

  • 13 sanguis

    sanguis, ĭnis (acc. SANGVEM, Inscr. Fratr. Arval. tab. 41, 22; Inscr. Orell. 2270 and 5054; cf. ex-sanguis, acc. -em.— Neutr. collat. form sanguen, ante-class., Enn. ap. Non. 224; id.ap.Cic.Rep. 1, 41, 64; id.ap.Cic. Fin. 5, 11, 31; Cic. de Or. 3, 58, 218; id. ap. Prisc. p. 708 P.; Cato ap. Gell. 3, 7, 19; Att. and Varr. ap. Non. l. l.; Lucr. 1, 837; 1, 860; Petr. 59, 1; Arn. 1, 36), m. [etym. dub.; prob. root sak-, sag-, to drop, flow; cf. Angl.-Sax. sūc-an; Germ. saugen], blood (class. only in the sing.; cf. cruor).
    I.
    Lit.:

    guttam haut habeo sanguinis,

    Plaut. Most. 2, 2, 76: quod sanguen defluxerat, Cato ap. Gell. 3, 7, 19:

    sine sanguine hoc fieri non posse,

    bloodshed, Ter. Eun. 4, 7, 9:

    sanguen creari,

    Lucr. 1, 837:

    nobis venas et sanguen...esse,

    id. 1, 860:

    in quem (ventriculum cordis) sanguis a jecore per venam illam cavam influit: eoque modo ex his partibus sanguis per venas in omne corpus diffunditur,

    Cic. N. D. 2, 55, 138:

    fluvius Atratus sanguine,

    id. Div. 1, 43, 98:

    flumine sanguinis meum reditum interclu, dendum putaverunt,

    id. Red. ad Quir. 5, 14; id. Red. in Sen. 3, 6:

    nuntiatum est, in foro Subertano sanguinis rivos per totum diem fluxisse,

    Liv. 26, 23, 5:

    cum rivi sanguis flammam orientem restinguere,

    id. 28, 23, 2: pugnatum ingenti caede utrimque, [p. 1627] plurimo sanguine, Liv. 2, 64: haurire sanguinem, to shed (another's) blood:

    ad meum sanguinem hauriendum advolaverunt,

    Cic. Sest. 24, 54:

    tanti sanguinis nostri hauriendi est sitis,

    Liv. 26, 13, 14:

    nisi hauriendum sanguinem laniendaque viscera nostra praebuerimus,

    id. 9, 1, 9:

    relicum sanguinem jubentes haurire,

    id. 22, 51, 7:

    multum sanguinem invicem hausimus,

    Curt. 4, 14, 17:

    multorum sanguinem hauserunt,

    Sen. Ben. 6, 30, 5; Lact. 5, 1, 8: sanguinem dare, to shed (one's own) blood, give (one's) life:

    in beluas strinximus ferrum, hauriendus aut dandus est sanguis,

    Liv. 7, 24, 4:

    dandus invidiae est sanguis,

    id. 3, 54, 4:

    quid super sanguinis, qui dari pro re publicā posset, rogitantes,

    id. 4, 58, 13; Sen. Ira, 1, 2, 2; 3, 18, 2:

    sanguinem mittere,

    to bleed, let blood, Cic. Att. 6, 1, 2; so Cels. 2, 10; 4, 13;

    for which: emittere sanguinem de aure,

    Col. 6, 14, 3:

    sub caudā,

    id. 7, 5, 19; 6, 6, 4; 6, 9, 1:

    demere (e capite),

    Varr. R. R. 2, 1, 23:

    detrahere (ex auriculā),

    Col. 6, 14, 3; Cels. 2, 10, 4; 6, 6, 26:

    ex adversā parte de auriculā sanguinem mittere,

    Col. 7, 10, 2:

    supprimere sanguinem,

    to stanch, stop, Cels. 2, 10;

    for which: cohibere,

    id. 8, 4; Plin. 22, 25, 71, § 147:

    sistere,

    id. 20, 7, 25, § 59; 28, 18, 73, § 239.—
    2.
    Plur. (late Lat.):

    vir sanguinum,

    i. e. bloody, violent, cruel, Vulg. 2 Reg. 16, 7, 8; id. Psa. 5, 6; 25, 9; 54, 23; cf.:

    libera me de sanguinibus,

    i. e. the guilt of shedding blood, id. ib. 50, 15:

    vae civitati sanguinum,

    id. Ezech. 24, 9.—
    B.
    Transf. (class.; esp. freq. in the poets).
    1.
    Blood, i. e. consanguinity, descent, race, stock, family.
    a.
    Abstr.:

    sanguine conjuncti,

    blood-relations, relatives by blood, Cic. Inv. 2, 53, 161; Sall. J. 10, 3:

    alicui materno a sanguine jungi,

    Ov. M. 2, 368:

    alicui sanguine cohaerere,

    Quint. 8, 3, 75:

    progeniem Trojano a sanguine duci,

    Verg. A. 1, 19; cf.:

    genus alto a sanguine Teucri,

    id. ib. 4, 230:

    Semiramio Polydaemona sanguine cretum,

    Ov. M. 5, 85:

    sanguine cretus Sisyphio,

    id. ib. 13, 31:

    nostri quoque sanguinis auctor Juppiter est,

    id. ib. 13, 142:

    nec iis tantum quos sanguine attingit amandus,

    Plin. Ep. 7, 24, 2:

    sanguinem sociare,

    Liv. 4, 4, 6:

    Tiridates sanguinis ejusdem,

    Tac. A. 6, 32.—
    b.
    Concr., a descendant, offspring: o pater, o genitor, o sanguen dis oriundum! Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41, 64; and id. ap. Prisc. p. 708 P. (Ann. v. 117 Vahl.); cf.:

    non magis in alienis, quam in proximis ac sanguine ipso suo exerceret,

    Liv. 7, 4, 3:

    in suum sanguinem saevire,

    id. 40, 5, 1:

    Alexandri sanguis et stirps,

    Curt. 10, 6, 10:

    suum sanguinem perditum ire,

    Tac. A. 4, 66; 3, 4:

    ne secus quam suum sanguinem (eum) foveret ac tolleret,

    id. ib. 4, 8; Vell. 1, 10, 5; Val. Max. 5, 9, 4:

    seu deos regesve canit, deorum Sanguinem, etc.,

    Hor. C. 4, 2, 14: clarus Anchisae Venerisque sanguis (i. e. Æneas), id. C. S. 50: regius sanguis (i. e. Europa), id. C. 3, 27, 65: vos, o Pompilius sanguis (i. e. the Pisos), id. A. P. 292:

    non ego, pauperum Sanguis parentum,

    id. C. 2, 20, 6:

    pro sanguine tuo,

    Ov. M. 5, 515:

    sanguis meus,

    Verg. A. 6, 836:

    tuus,

    Tib. 1, 6, 66; Stat. Th. 3, 559.—
    2.
    Of other fluids (rare):

    et viridis nemori sanguis decedit et herbis,

    Manil. 5, 212:

    Baccheus,

    i. e. wine, Stat. Th. 1, 329; cf. Plin. 14, 5, 7, § 58:

    Pallas amat turgentes sanguine baccas,

    Nemes. Ecl. 2, 50.—
    II.
    Trop., vigor, strength, force, spirit, life (class.), Plaut. Bacch. 1, 2, 45:

    amisimus, mi Pomponi, omnem non modo sucum ac sanguinem, sed etiam colorem et speciem pristinam civitatis,

    Cic. Att. 4, 18, 2 (4, 16, 10); cf.

    Sall. Fragm. Or. Lepidi, § 25: vos o, quibus integer aevi Sanguis, ait, solidaeque suo stant robore vires,

    Verg. A. 2, 639: quae cum de sanguine detraxisset aerarii, had bled the treasury (the figure taken from blood-letting), Cic. Verr. 2, 3, 36, § 83; cf.: cum ex aphaireseôs provinciam curarit, sanguinem miserit, etc., id. Att. 6, 1, 2:

    missus est sanguis invidiae sine dolore,

    id. ib. 1, 16, 11:

    qui ab illo pestifero ac perdito civi jam pridem rei publicae sanguine saginantur,

    id. Sest. 36, 78; cf.:

    illa in agendis causis jam detrita: Jugulum petere et Sanguinem mittere...nec offendunt tamen,

    Quint. 8, 6, 51.—Of vigor, force of style:

    sucus ille et sanguis incorruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit, in quā naturalis inesset, non fucatus nitor,

    Cic. Brut. 9, 36: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est, etc., id. Or. 23, 76:

    sanguine et viribus niteat,

    Quint. 8, 3, 6; so (with vires) id. 10, 2, 12:

    Calvus metuens, ne vitiosum colligeret, etiam verum sanguinem deperdebat,

    Cic. Brut. 82, 283:

    dicta plena sanguinis,

    Quint. 11, 1, 34:

    sanguinem ipsum ac medullam verborum ejus eruere atque introspicere penitus,

    Gell. 18, 4, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguis

  • 14 cruentus

    crŭentus, a, um, adj. [cruor], spotted, covered, or stained with blood, bloody.
    I.
    Prop. (freq. and class.):

    cruentus sanguine civium Romanorum,

    Cic. Phil. 4, 2, 4; cf.:

    sanguine fraterno,

    Hor. S. 2, 5, 15:

    caede filii,

    Just. 38, 8, 4:

    cadaver Clodii,

    Cic. Mil. 13, 33:

    vehiculum,

    Liv. 1, 48, 8:

    gladius,

    Quint. 4, 2, 13; 6, 1, 30:

    praetexta C. Caesaris,

    id. ib. §

    31: vestis,

    id. 5, 9, 1:

    busta,

    Prop. 2, 13 (3, 5), 38:

    sputa,

    id. 4 (5), 5, 68 et saep.:

    victoria,

    Sall. C. 58, 21: pax, Tac. A. 1, 10:

    iter,

    id. H. 1, 6:

    epistulae,

    id. A. 3, 44:

    aspectu Oceanus,

    id. ib. 14, 32 et saep.:

    gaudens Bellona cruentis,

    in shedding blood, Hor. S. 2, 3, 223.— Comp.:

    vomica,

    Cels. 2, 8. —
    II.
    Transf.
    A.
    Delighting in blood, blood-thirsty, cruel ( poet.):

    Mars,

    Hor. C. 2, 14, 13:

    hostis,

    id. ib. 1, 2, 39; Sen. Cons. Marc. 20, 3:

    ille (Achilles) ferox belloque cruentior ipso,

    Ov. M. 12, 592.—
    b.
    Of abstract subjects, bloody, cruel:

    ira,

    Hor. C. 3, 2, 11:

    bella,

    Just. 29, 3, 3.— Comp.:

    bellum,

    Vell. 2, 71, 2.— Sup.:

    ille cruentissimus Romano nomine dies,

    Vell. 2, 52, 2.—
    B.
    Spotted or stained with blood, polluted: insigne summi capitis, * Lucr. 5, 1137.—
    C.
    Bloodred, red:

    myrta,

    the red myrtle-berry, Verg. G. 1, 306.— Advv.
    a.
    crŭentē (post-Aug.), cruelly, severely, Just. 39, 3, 8; 23, 2, 7.— Comp., Sen. Ben. 5, 16, 5; Vop. Aur. 21.— Sup., Oros. 1, 17.—
    * b.
    crŭenter, the same, App. M. 3, p. 73.

    Lewis & Short latin dictionary > cruentus

  • 15 cruento

    crŭento, āvi, ātum, 1, v. a. [cruentus], to make bloody, to spot with blood (class.).
    I.
    Lit.: vigiles, Enn. ap. Macr. S. 1, 4:

    manus suorum sanguine,

    Nep. Epam. 10, 3; cf. Liv. 23, 9, 4, and Tac. H. 1, 58 fin.:

    cornipedem ferratā calce,

    Sil. 17, 541:

    gladium,

    Cic. Inv. 2, 4, 14; cf.

    tela,

    Ov. M. 8, 424:

    ōs,

    id. ib. 4, 104:

    dextras,

    id. ib. 11, 23:

    cruentati redeunt,

    id. ib. 3, 572:

    ut sequenti die Luna se in Aquario cruentaret,

    would appear to be stained with blood, Suet. Dom. 16.—
    B.
    Trop.:

    haec te lacerat, haec cruentat oratio,

    wounds, Cic. Phil. 2, 34, 86 (v. the figure in its connection).—
    II.
    Transf.
    * A.
    To spot, stain, pollute:

    vestem,

    Lucr. 4, 1033.—
    B.
    To dye red, to tinge with red (post-Aug.):

    conchylio vestis cruentatur,

    Sen. Contr 2, 15 fin.; so Stat. S. 1, 5, 38.

    Lewis & Short latin dictionary > cruento

  • 16 rubeo

    rŭbĕo, ēre, v. n. [v. ruber], to be red or ruddy (class.).
    I.
    In gen.:

    ulceribus quasi inustis omne rubere Corpus,

    Lucr. 6, [p. 1602] 1166:

    per herbas Matutina rubent radiati lumina solis,

    id. 5, 462; cf. id. 6, 210:

    oculi luce,

    id. 6, 1146:

    ocelli flendo,

    Cat. 3, 18:

    Tyrio murice lana,

    Ov. A. A. 3, 170:

    sanguine litus Undaque,

    id. M. 11, 375; cf.

    cruore,

    id. ib. 4, 481:

    sanguineis aviaria baccis,

    Verg. G. 2, 430.—
    II.
    In partic.
    A.
    To be reddened by blood:

    Sigea rubebant Litora,

    Ov. M. 12, 71 (cf. supra, with sanguine and cruore).—
    B.
    To grow red, to redden, color up, blush:

    rubeo, mihi crede,

    Cic. Att. 15, 4, 3; id. Verr. 2, 2, 76, § 187; Hor. Ep. 2. 1, 267; 2, 2, 156; Juv. 1, 166.— Hence, rŭbens, entis, P. a., being red, red, reddish.
    A.
    In gen.:

    in picturis ostroque rubenti,

    Lucr. 2, 35:

    rubenti minio,

    Tib. 2, 1, 55:

    murice,

    Verg. E. 4, 43:

    vere rubenti,

    id. G. 2, 319:

    rubente dextera,

    Hor. C. 1, 2, 2:

    in rubente folio,

    Plin. 16, 7, 10, § 29 (Jahn, in foliorum venis):

    rubentibus auriculis,

    Suet. Aug. 69:

    cur iracundissime sint flavi rubentesque,

    Sen. Ira, 2, 19, 5.— Comp.:

    superficies,

    Plin. 37, 6, 23, § 89.—
    B.
    In partic. (acc. to II. B.), red with shame, blushing:

    virgo Inficitur teneras ore rubente genas,

    Tib. 3, 4, 32:

    ore rubenti,

    Mart. 5, 2, 7; Claud. Laud. Stil. 2, 327.

    Lewis & Short latin dictionary > rubeo

  • 17 ruber

    rŭber, bra, brum (collat. form, nom. rŭbrus, Sol. 40, 23), adj. [Sanscr. rudhira, blood; Gr. eruthros, red; ef. rufus].
    I.
    Red, ruddy (cf.:

    rufus, russus): umor,

    Lucr. 4, 1051:

    sanguis,

    Hor. C. 3, 13, 7:

    cruore pannus,

    id. Epod. 17, 51:

    coccus,

    id. S. 2, 6, 102:

    jubar,

    Lucr. 4, 404; cf.

    flamma,

    Ov. M. 11, 368:

    Priapus,

    painted red, id. F. 1, 415:

    inguen,

    id. ib. 1,400 (cf. rubicundus):

    (sol) cum Praecipitem oceani rubro lavit aequore currum,

    i. e. reddened by the setting sun, Verg. G. 3,359; cf.: juvenum recens Examen Eois timendum Partibus Oceanoque rubro, the Eastern (i. e. Indian) Ocean, Hor. C. 1, 35, 32 (cf. infra, II.):

    rubriore pilo,

    Plin. 10, 63, 83, § 180:

    nitri quam ruberrimi,

    Cels. 5, 18, 31 et saep. — Poet.:

    leges majorum (because their titles were written in red letters),

    Juv. 14, 192.—
    II.
    As adj. prop.
    A.
    Rubrum Mare, the Red Sea, the Arabian and Persian Gulfs, Mel. 1, 10; 3, 7, 8; 3, 8, 1; Plin. 6, 23, 28, § 107; Curt. 8, 9, 14; Cic. N. D. 1, 35, 97; Nep. Hann. 2, 1; Tib. 2, 4, 30; Prop. 1, 14, 12; 3, 13 (4, 12), 6; Sil. 12, 231; Liv. 42, 52, 12.— Poet.:

    rubra aequora,

    Prop. 1, 14, 12; Vulg. Heb. 11, 29 et saep.—
    B.
    Saxa Rubra, a place between Rome and Veii, near the river Cremera, with stone-quarries, now Grotta rossa, Cic. Phil. 2, 31, 77; Liv. 2, 49 fin.; Tac. H. 3, 79;

    called breves Rubrae,

    Mart. 4, 64, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > ruber

  • 18 purpureus

        purpureus adj., πορφύρεοσ, purple-colored, purple, dark-red: toga: mare, i. e. dark.—Poet., of many hues, red, dark, brown, violet, purple: flos rosae, H.: pannus, H.: aurora, rose-red, O.: rubor (oris), a rosy blush, O.: anima, i. e. blood, V.: lunae voltus, O.: sapa, O.: merum, O.: capillus, V.— Clothed in purple, wearing purple: tyranni, H.: rex, O.: Purpureus pennis, i. e. with purple feathers upon his helmet, V.—Brilliant, shining, bright, beautiful: olores, H.: lumen, V.: Amor, O.
    * * *
    purpurea, purpureum ADJ
    purple, dark red

    Latin-English dictionary > purpureus

  • 19 Psephotus haematonotus

    3. ENG red-rumped [red-backed] parrot, blood-rumped [red-rumped] parrakeet, redrump
    4. DEU Singsittich m, Blutrumpfsittich m
    5. FRA perruche f à croupion rouge

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Psephotus haematonotus

  • 20 purpureus

    purpŭrĕus, a, um ( gen. sing. purpureaï, Lucr. 2, 52), adj. [id.].
    I.
    Lit., purple-colored, purple; including very different shades of color, as red, reddish, violet, brownish, blackish, etc. (mostly poet.):

    vestitus,

    Cic. Div. 2, 16, 37:

    pallium,

    id. Verr. 2, 5, 13, § 31:

    flos rosae,

    Hor. C. 3, 15, 15:

    amictus,

    id. Ep. 1, 17, 27; Verg. A. 3, 405; Suet. Ner. 25:

    pannus,

    Hor. A. P. 15:

    aurora,

    rose-red, red, rosy, Ov. M. 3, 184:

    rubor (oris),

    id. Tr. 4, 3, 70; cf.

    os,

    Hor. C. 3, 3, 12:

    ignis in ore Purpureus,

    Stat. Achill. 1, 161:

    anima,

    i. e. blood, Verg. A. 9, 349:

    purpureus lunae sanguine vultus erat,

    Ov. Am. 1, 8, 12:

    purpureus venit in ora pudor,

    id. ib. 2, 5, 34:

    genae,

    id. ib. 1, 4, 22:

    papavera,

    Prop. 1, 20, 38:

    sapa,

    Ov. F. 4, 780:

    lactuca,

    Col. 11, 2, 26:

    merum,

    Ov. A. A. 2, 316:

    capillus,

    Verg. G. 1, 405:

    mustum,

    Prop. 3, 15 (4, 16), 17:

    ficus,

    Plin. 15, 18, 19, § 69:

    mare illud, quod nunc Favonio nascente purpureum videtur,

    i. e. blackish, dark, Cic. Ac. 2, 33, 105:

    fluctus,

    Prop. 2, 20 (3, 21), 5 (cf. the Homeric porphureon kuma):

    pruna,

    Col. 12, 10, 4:

    vites,

    id. 3, 2, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    Clothed in purple ( poet. for purpuratus):

    tyranni,

    Hor. C. 1, 35, 12:

    rex,

    Ov. M. 7, 102:

    filius,

    id. P. 2, 8, 50; Mart. 6, 11, 8 al.:

    purpureus pennis,

    i.e. with purple feathers upon his helmet, Verg. A. 10, 722:

    torus,

    covered with purple, Mart. 12, 17, 8.—
    B.
    Brilliant, shining, bright, beautiful ( poet.):

    olores,

    Hor. C. 4, 1, 10:

    lumen,

    Verg. A. 1, 590:

    lux,

    Ov. F. 6, 252:

    vultus Bacchi,

    Stat. Th. 7, 148:

    Amor,

    Ov. Am. 2, 1, 38; cf.

    alae,

    id. R. Am. 701:

    orbes (i. e. oculi),

    beautiful eyes, Val. Fl. 3, 178:

    ver, Col. poët. 10, 256: bracchia purpurea candidiora nive,

    shining, Albin. 2, 62.

    Lewis & Short latin dictionary > purpureus

См. также в других словарях:

  • blood-red — [blud′red′] adj. 1. stained red with blood 2. having the deep red color of blood …   English World dictionary

  • blood-red — lood red adj. having any of numerous bright or strong colors reminiscent of the color of cherries or tomatoes or rubies or blood. Syn: red, carmine, cerise, cherry, cherry red, crimson, ruby, ruby red, scarlet. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • blood-red — adj dark red, like blood >blood red n [U] …   Dictionary of contemporary English

  • blood-red — (adj.) O.E. blodread; see BLOOD (Cf. blood) (n.) + RED (Cf. red) …   Etymology dictionary

  • blood-red — blood′ red′ adj. of the red color of blood • Etymology: 1250–1300 …   From formal English to slang

  • Blood Red — Filmdaten Deutscher Titel Blood Red – Stirb für dein Land Originaltitel Blood Red …   Deutsch Wikipedia

  • blood-red — /blud red /, adj. 1. of the deep red color of blood: a fiery, blood red sunset. 2. red with blood: The blood red banner symbolized the army s defeat. [1250 1300; ME] * * * …   Universalium

  • blood-red — also blood red COLOUR Something that is blood red is bright red in colour. ...blood red cherries …   English dictionary

  • blood-red — adjective dark red, like blood: blood red lipstick …   Longman dictionary of contemporary English

  • blood red — see blood red …   English dictionary

  • Blood Red Shoes — Осно …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»