Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Blood

  • 1 sanguis

    sanguis, ĭnis (acc. SANGVEM, Inscr. Fratr. Arval. tab. 41, 22; Inscr. Orell. 2270 and 5054; cf. ex-sanguis, acc. -em.— Neutr. collat. form sanguen, ante-class., Enn. ap. Non. 224; id.ap.Cic.Rep. 1, 41, 64; id.ap.Cic. Fin. 5, 11, 31; Cic. de Or. 3, 58, 218; id. ap. Prisc. p. 708 P.; Cato ap. Gell. 3, 7, 19; Att. and Varr. ap. Non. l. l.; Lucr. 1, 837; 1, 860; Petr. 59, 1; Arn. 1, 36), m. [etym. dub.; prob. root sak-, sag-, to drop, flow; cf. Angl.-Sax. sūc-an; Germ. saugen], blood (class. only in the sing.; cf. cruor).
    I.
    Lit.:

    guttam haut habeo sanguinis,

    Plaut. Most. 2, 2, 76: quod sanguen defluxerat, Cato ap. Gell. 3, 7, 19:

    sine sanguine hoc fieri non posse,

    bloodshed, Ter. Eun. 4, 7, 9:

    sanguen creari,

    Lucr. 1, 837:

    nobis venas et sanguen...esse,

    id. 1, 860:

    in quem (ventriculum cordis) sanguis a jecore per venam illam cavam influit: eoque modo ex his partibus sanguis per venas in omne corpus diffunditur,

    Cic. N. D. 2, 55, 138:

    fluvius Atratus sanguine,

    id. Div. 1, 43, 98:

    flumine sanguinis meum reditum interclu, dendum putaverunt,

    id. Red. ad Quir. 5, 14; id. Red. in Sen. 3, 6:

    nuntiatum est, in foro Subertano sanguinis rivos per totum diem fluxisse,

    Liv. 26, 23, 5:

    cum rivi sanguis flammam orientem restinguere,

    id. 28, 23, 2: pugnatum ingenti caede utrimque, [p. 1627] plurimo sanguine, Liv. 2, 64: haurire sanguinem, to shed (another's) blood:

    ad meum sanguinem hauriendum advolaverunt,

    Cic. Sest. 24, 54:

    tanti sanguinis nostri hauriendi est sitis,

    Liv. 26, 13, 14:

    nisi hauriendum sanguinem laniendaque viscera nostra praebuerimus,

    id. 9, 1, 9:

    relicum sanguinem jubentes haurire,

    id. 22, 51, 7:

    multum sanguinem invicem hausimus,

    Curt. 4, 14, 17:

    multorum sanguinem hauserunt,

    Sen. Ben. 6, 30, 5; Lact. 5, 1, 8: sanguinem dare, to shed (one's own) blood, give (one's) life:

    in beluas strinximus ferrum, hauriendus aut dandus est sanguis,

    Liv. 7, 24, 4:

    dandus invidiae est sanguis,

    id. 3, 54, 4:

    quid super sanguinis, qui dari pro re publicā posset, rogitantes,

    id. 4, 58, 13; Sen. Ira, 1, 2, 2; 3, 18, 2:

    sanguinem mittere,

    to bleed, let blood, Cic. Att. 6, 1, 2; so Cels. 2, 10; 4, 13;

    for which: emittere sanguinem de aure,

    Col. 6, 14, 3:

    sub caudā,

    id. 7, 5, 19; 6, 6, 4; 6, 9, 1:

    demere (e capite),

    Varr. R. R. 2, 1, 23:

    detrahere (ex auriculā),

    Col. 6, 14, 3; Cels. 2, 10, 4; 6, 6, 26:

    ex adversā parte de auriculā sanguinem mittere,

    Col. 7, 10, 2:

    supprimere sanguinem,

    to stanch, stop, Cels. 2, 10;

    for which: cohibere,

    id. 8, 4; Plin. 22, 25, 71, § 147:

    sistere,

    id. 20, 7, 25, § 59; 28, 18, 73, § 239.—
    2.
    Plur. (late Lat.):

    vir sanguinum,

    i. e. bloody, violent, cruel, Vulg. 2 Reg. 16, 7, 8; id. Psa. 5, 6; 25, 9; 54, 23; cf.:

    libera me de sanguinibus,

    i. e. the guilt of shedding blood, id. ib. 50, 15:

    vae civitati sanguinum,

    id. Ezech. 24, 9.—
    B.
    Transf. (class.; esp. freq. in the poets).
    1.
    Blood, i. e. consanguinity, descent, race, stock, family.
    a.
    Abstr.:

    sanguine conjuncti,

    blood-relations, relatives by blood, Cic. Inv. 2, 53, 161; Sall. J. 10, 3:

    alicui materno a sanguine jungi,

    Ov. M. 2, 368:

    alicui sanguine cohaerere,

    Quint. 8, 3, 75:

    progeniem Trojano a sanguine duci,

    Verg. A. 1, 19; cf.:

    genus alto a sanguine Teucri,

    id. ib. 4, 230:

    Semiramio Polydaemona sanguine cretum,

    Ov. M. 5, 85:

    sanguine cretus Sisyphio,

    id. ib. 13, 31:

    nostri quoque sanguinis auctor Juppiter est,

    id. ib. 13, 142:

    nec iis tantum quos sanguine attingit amandus,

    Plin. Ep. 7, 24, 2:

    sanguinem sociare,

    Liv. 4, 4, 6:

    Tiridates sanguinis ejusdem,

    Tac. A. 6, 32.—
    b.
    Concr., a descendant, offspring: o pater, o genitor, o sanguen dis oriundum! Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41, 64; and id. ap. Prisc. p. 708 P. (Ann. v. 117 Vahl.); cf.:

    non magis in alienis, quam in proximis ac sanguine ipso suo exerceret,

    Liv. 7, 4, 3:

    in suum sanguinem saevire,

    id. 40, 5, 1:

    Alexandri sanguis et stirps,

    Curt. 10, 6, 10:

    suum sanguinem perditum ire,

    Tac. A. 4, 66; 3, 4:

    ne secus quam suum sanguinem (eum) foveret ac tolleret,

    id. ib. 4, 8; Vell. 1, 10, 5; Val. Max. 5, 9, 4:

    seu deos regesve canit, deorum Sanguinem, etc.,

    Hor. C. 4, 2, 14: clarus Anchisae Venerisque sanguis (i. e. Æneas), id. C. S. 50: regius sanguis (i. e. Europa), id. C. 3, 27, 65: vos, o Pompilius sanguis (i. e. the Pisos), id. A. P. 292:

    non ego, pauperum Sanguis parentum,

    id. C. 2, 20, 6:

    pro sanguine tuo,

    Ov. M. 5, 515:

    sanguis meus,

    Verg. A. 6, 836:

    tuus,

    Tib. 1, 6, 66; Stat. Th. 3, 559.—
    2.
    Of other fluids (rare):

    et viridis nemori sanguis decedit et herbis,

    Manil. 5, 212:

    Baccheus,

    i. e. wine, Stat. Th. 1, 329; cf. Plin. 14, 5, 7, § 58:

    Pallas amat turgentes sanguine baccas,

    Nemes. Ecl. 2, 50.—
    II.
    Trop., vigor, strength, force, spirit, life (class.), Plaut. Bacch. 1, 2, 45:

    amisimus, mi Pomponi, omnem non modo sucum ac sanguinem, sed etiam colorem et speciem pristinam civitatis,

    Cic. Att. 4, 18, 2 (4, 16, 10); cf.

    Sall. Fragm. Or. Lepidi, § 25: vos o, quibus integer aevi Sanguis, ait, solidaeque suo stant robore vires,

    Verg. A. 2, 639: quae cum de sanguine detraxisset aerarii, had bled the treasury (the figure taken from blood-letting), Cic. Verr. 2, 3, 36, § 83; cf.: cum ex aphaireseôs provinciam curarit, sanguinem miserit, etc., id. Att. 6, 1, 2:

    missus est sanguis invidiae sine dolore,

    id. ib. 1, 16, 11:

    qui ab illo pestifero ac perdito civi jam pridem rei publicae sanguine saginantur,

    id. Sest. 36, 78; cf.:

    illa in agendis causis jam detrita: Jugulum petere et Sanguinem mittere...nec offendunt tamen,

    Quint. 8, 6, 51.—Of vigor, force of style:

    sucus ille et sanguis incorruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit, in quā naturalis inesset, non fucatus nitor,

    Cic. Brut. 9, 36: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est, etc., id. Or. 23, 76:

    sanguine et viribus niteat,

    Quint. 8, 3, 6; so (with vires) id. 10, 2, 12:

    Calvus metuens, ne vitiosum colligeret, etiam verum sanguinem deperdebat,

    Cic. Brut. 82, 283:

    dicta plena sanguinis,

    Quint. 11, 1, 34:

    sanguinem ipsum ac medullam verborum ejus eruere atque introspicere penitus,

    Gell. 18, 4, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguis

  • 2 cruentus

        cruentus adj.    [CRV-], spotted with blood, bloody, stained: sanguine civium: sanguine fraterno, H.: cadaver: vehiculum, L.: manūs, S.— Plur n. as subst: gaudens Bellona cruentis, in gory deeds, H.—Delighting in blood, bloodthirsty, cruel (poet.): Mars, H.: bello cruentior ipso, O.: dens, of satire, H.: cos, pitiless, H. — Blood - red, red: myrta, V.
    * * *
    cruenta -um, cruentior -or -us, cruentissimus -a -um ADJ
    bloody/bleeding/discharging blood; gory; blood red; polluted w/blood-guilt; bloodthirsty, insatiably cruel, savage; accompanied by/involving bloodshed

    Latin-English dictionary > cruentus

  • 3 cruor

        cruor ōris, m    [CRV-], blood, bloodshed, gore, a stream of blood: inimici recentissimus: cruore omnia conpleri, S.: cruor emicat alte, O.: viperinus, H.: siccabat veste cruores, blood-stains, V.: arma uncta cruoribus, H.—Fig., bloodshed, murder: civilis: humanus, O.: arma Nondum expiatis uncta cruoribus, H.
    * * *
    blood; (fresh/clotted from wound); (spilt in battle); vegetable/other juice; gore; murder/bloodshed/slaughter; blood (general); stream/flow of blood (L+S)

    Latin-English dictionary > cruor

  • 4 sanguis

        sanguis (poet. also sanguīs, V., O.), inis, m, or (old) sanguen, inis, n     blood: Sine sanguine fieri, bloodshed, T.: innocentium, slaughter: in sanguine versari, murder: fluvius Atratus sanguine fluxit: ad meum sanguinem hauriendum advolare, to shed my blood: hauriendus aut dandus est sanguis, we must slay or be slain, L.: sanguinem mittere, to let blood.—Blood, consanguinity, descent, race, stock, family: sanguine coniuncti, blood-relations: civium omnium sanguis coniunctus existimandus est: tibi materno a sanguine iunctus, O.: Progeniem Troiano a sanguine duci, V.: sanguine cretus Sisyphio, O.: sanguinem sociare, L.—A descendant, offspring, posterity, family, kindred: o sanguen dis oriundum! Enn. ap. C.: saevire in suum sanguinem, L.: Clarus Anchisae sanguis, i. e. Aeneas, H.: Regius, i. e. Europa, H.: meus, V.—Fig., vigor, strength, force, spirit, life: amisimus omnem sanguinem civitatis: quae cum de sanguine detraxisset aerari, had bled the treasury: missus est sanguis invidiae sine dolore.—Of style, vigor, force, life, animation: sucus ille et sanguis inconruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est.
    * * *
    blood; family

    Latin-English dictionary > sanguis

  • 5 sanguineus

    sanguĭnĕus, a, um, adj. [sanguis].
    I.
    Lit., of blood, consisting of blood, bloody, blood- (class.; a favorite word of the Aug. poets): imber, * Cic. Div. 2, 28, 60:

    guttae,

    Ov. M. 2, 360; 14, 408:

    dapes,

    Tib. 1, 5, 49:

    manus,

    Ov. M. 1, 143:

    lingua,

    id. ib. 3, 57:

    humus,

    id. H. 16, 334; cf.

    mater,

    id. M. 3, 125:

    hasta,

    Stat. Th. 8, 436:

    pulmo,

    Sen. Agam. 760; Plin. 11, 37, 72, § 188:

    caedes,

    Ov. M. 13, 85:

    rixae,

    Hor. C. 1, 27, 4:

    bellum,

    Val. Fl. 5, 308; 6, 134:

    crines,

    Stat. Th. 10, 173:

    leo,

    Val. Fl. 3, 588.—
    B.
    Blood-thirsty:

    vir,

    i. e. Hannibal, Sil. 1, 40:

    Mavors,

    Verg. A. 12, 332:

    Mars,

    Ov. R. Am. 153.—
    II.
    Transf., blood-colored, blood-red ( poet. and in postAug. prose):

    jubae (anguium),

    Verg. A. 2, 207:

    cometae,

    id. ib. 10, 273:

    mora,

    id. E. 6, 22:

    Luna,

    Ov. Am. 2, 1, 23:

    sagulum,

    Sil. 4, 519:

    color vini,

    Plin. 14, 9, 11, § 80:

    sucus,

    id. 21, 16, 56, § 95:

    frutices,

    id. 16, 18, 30, § 74:

    virgae,

    Dig. 49, 9, 9:

    cristae,

    Col. 8, 2, 9:

    flores,

    id. 10, 242.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguineus

  • 6 sanguineus

        sanguineus adj.    [sanguis], of blood, consisting of blood, bloody: imber: guttae, O.: lingua, O.: caedes, O.: rixae, H.— Blood-colored, blood-red: iubae (anguium), V.: mora, V.: Luna, O.—Fig., bloodthirsty: Mavors, V., O.
    * * *
    sanguinea, sanguineum ADJ
    bloody, bloodstained; blood-red

    Latin-English dictionary > sanguineus

  • 7 cruentus

    crŭentus, a, um, adj. [cruor], spotted, covered, or stained with blood, bloody.
    I.
    Prop. (freq. and class.):

    cruentus sanguine civium Romanorum,

    Cic. Phil. 4, 2, 4; cf.:

    sanguine fraterno,

    Hor. S. 2, 5, 15:

    caede filii,

    Just. 38, 8, 4:

    cadaver Clodii,

    Cic. Mil. 13, 33:

    vehiculum,

    Liv. 1, 48, 8:

    gladius,

    Quint. 4, 2, 13; 6, 1, 30:

    praetexta C. Caesaris,

    id. ib. §

    31: vestis,

    id. 5, 9, 1:

    busta,

    Prop. 2, 13 (3, 5), 38:

    sputa,

    id. 4 (5), 5, 68 et saep.:

    victoria,

    Sall. C. 58, 21: pax, Tac. A. 1, 10:

    iter,

    id. H. 1, 6:

    epistulae,

    id. A. 3, 44:

    aspectu Oceanus,

    id. ib. 14, 32 et saep.:

    gaudens Bellona cruentis,

    in shedding blood, Hor. S. 2, 3, 223.— Comp.:

    vomica,

    Cels. 2, 8. —
    II.
    Transf.
    A.
    Delighting in blood, blood-thirsty, cruel ( poet.):

    Mars,

    Hor. C. 2, 14, 13:

    hostis,

    id. ib. 1, 2, 39; Sen. Cons. Marc. 20, 3:

    ille (Achilles) ferox belloque cruentior ipso,

    Ov. M. 12, 592.—
    b.
    Of abstract subjects, bloody, cruel:

    ira,

    Hor. C. 3, 2, 11:

    bella,

    Just. 29, 3, 3.— Comp.:

    bellum,

    Vell. 2, 71, 2.— Sup.:

    ille cruentissimus Romano nomine dies,

    Vell. 2, 52, 2.—
    B.
    Spotted or stained with blood, polluted: insigne summi capitis, * Lucr. 5, 1137.—
    C.
    Bloodred, red:

    myrta,

    the red myrtle-berry, Verg. G. 1, 306.— Advv.
    a.
    crŭentē (post-Aug.), cruelly, severely, Just. 39, 3, 8; 23, 2, 7.— Comp., Sen. Ben. 5, 16, 5; Vop. Aur. 21.— Sup., Oros. 1, 17.—
    * b.
    crŭenter, the same, App. M. 3, p. 73.

    Lewis & Short latin dictionary > cruentus

  • 8 sanguinaris

    sanguĭnārĭus, a, um (also late Lat. sanguĭnāris, e, Vulg. Ecclus. 42, 5), adj. [sanguis], of or belonging to blood, blood-,
    I.
    Lit.: herba, an herb that stanches blood, the Gr. polugonon, Col. 7, 5, 19;

    also called sanguinaria alone,

    Plin. 27, 12, 91, § 113, and sanguinalis herba, Col. 6, 12 fin.; Cels. 2, 33; 3, 22 fin.: latus sanguinare, covered with blood, Vulg. Ecclus. 42, 5.—
    II.
    Trop., blood-thirsty, bloody, sanguinary (rare but class.):

    juventus,

    Cic. Att. 2, 7, 3:

    Claudius (with saevus),

    Suet. Claud. 34:

    bella (with cruenta),

    Just. 29, 3, 3:

    sententiae,

    Plin. Ep. 4, 22, 6:

    illud responsum,

    Plin. 19, 8, 53, § 169.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguinaris

  • 9 sanguinarius

    sanguĭnārĭus, a, um (also late Lat. sanguĭnāris, e, Vulg. Ecclus. 42, 5), adj. [sanguis], of or belonging to blood, blood-,
    I.
    Lit.: herba, an herb that stanches blood, the Gr. polugonon, Col. 7, 5, 19;

    also called sanguinaria alone,

    Plin. 27, 12, 91, § 113, and sanguinalis herba, Col. 6, 12 fin.; Cels. 2, 33; 3, 22 fin.: latus sanguinare, covered with blood, Vulg. Ecclus. 42, 5.—
    II.
    Trop., blood-thirsty, bloody, sanguinary (rare but class.):

    juventus,

    Cic. Att. 2, 7, 3:

    Claudius (with saevus),

    Suet. Claud. 34:

    bella (with cruenta),

    Just. 29, 3, 3:

    sententiae,

    Plin. Ep. 4, 22, 6:

    illud responsum,

    Plin. 19, 8, 53, § 169.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguinarius

  • 10 cruentō

        cruentō āvī, ātus, āre    [cruentus], to make bloody, spot with blood, stain, cause to bleed: manūs sanguine, N.: mensam sanguine, L.: gladium in pugnā, S.: ōs, O.: cruentati redeunt, O.—Fig., to wound: haec te cruentat oratio.
    * * *
    cruentare, cruentavi, cruentatus V TRANS
    stain/spot/mark with blood; cause to bleed, wound; pollute with blood-guilt; make/dye blood-red; soak/besplatter with any liquid; tinge with red (L+S)

    Latin-English dictionary > cruentō

  • 11 sanguinolentus

        sanguinolentus adj.    [sanguis], full of blood, bloody: pectora, O.: Allia... Volneribus Latiis, O.— Blood-red: color, O.—Fig., sanguinary, offensive: Littera, O.
    * * *
    sanguinolenta, sanguinolentum ADJ
    bloody; bloodred; blood-stained

    Latin-English dictionary > sanguinolentus

  • 12 consanguineus

    I
    consanguinea, consanguineum ADJ
    of the same blood; related by blood; kindred; fraternal; brotherly/sisterly
    II
    kinsman, blood relation; brother (M); a sister (F); kindred/relations (pl.)

    Latin-English dictionary > consanguineus

  • 13 cruor

    crŭor, ōris, m. [cf. kreas, kruos, caro, crudus].
    I.
    Blood (which flows from a wound), a stream of blood (more restricted in meaning than sanguis, which designates both that circulating in bodies and that shed by wounding):

    e nostro cum corpore sanguis Emicat exsultans alte spargitque cruorem,

    Lucr. 2, 194; Tac. A. 12, 47; and:

    cruor inimici recentissimus,

    Cic. Rosc. Am. 7, 19 (cf.:

    sanguis per venas in omne corpus diffunditur,

    id. N. D. 2, 55, 138 al.; v. sanguis; cf., however, under II.; class.;

    most freq. in the poets): occisos homines, cruorem in locis pluribus vidisse,

    id. Tull. 10, 24:

    nisi cruor appareat, vim non esse factum,

    id. Caecin. 27, 76:

    res familiaris, cum ampla, tum casta a cruore civili,

    id. Phil. 13, 4, 8; id. Mil. 32, 86; id. Inv. 1, 30, 48; Lucr. 1, 883; Sall. C. 51, 9; Plin. 23, 1, 24, § 49; Tac. A. 14, 30; id. H. 2, 21; Suet. Tib. 59; * Cat. 68, 79; Ov. M. 4, 121; 6, 253; 6, 388 et saep.; Verg. G. 4, 542; id. A. 3, 43; 5, 469 al.; Hor. C. 2, 1, 36; id. Epod. 3, 6 et saep.—In plur., Verg. A. 4, 687; Val. Fl. 4, 330; cf. the foll.—
    2.
    Trop.:

    scit cruor imperii qui sit, quae viscera rerum,

    the vital power, Luc. 7, 579.—
    B.
    Transf., bloodshed, murder:

    hinc cruor, hinc caedes,

    Tib. 2, 3 (38), 60; so Ov. M. 4, 161; 15, 463; Hor. S. 2, 3, 275; Luc. 9, 1022. —In plur., Hor. C. 2, 1, 5; Luc. 7, 636.—
    II.
    Sometimes, poet., i. q. sanguis, for the blood in the body, Lucr. 2, 669; 3, 787; 5, 131; 1, 864 (for which id. 1, 860 and 867, sanguen).

    Lewis & Short latin dictionary > cruor

  • 14 incruentus

    in-crŭentus, a, um, adj., bloodless, that sheds no blood, without bloodshed (freq. in the histt., but not in Cic. or Cæs.):

    certatum haud incruento proelio foret, ni, etc.,

    Liv. 2, 56, 15:

    victoria,

    Sall. C. 61, 7; Liv. 4, 17, 8; 7, 8 fin.; 21, 29, 4;

    7, 8, 7: miles,

    id. 8, 29, 12:

    Darium incruentus devicit,

    id. 9, 17, 16:

    exercitus,

    in which no blood has been shed, that has not lost any men, Sall. J. 92, 4; Tac. H. 4, 37:

    incruentam urbem intrare,

    without shedding of blood, id. ib. 3, 66; Amm. 14, 10, 14.— Hence, * adv.: incrŭ-entē, without bloodshed: vivere, Prud. steph. 10, 1094.

    Lewis & Short latin dictionary > incruentus

  • 15 sanguino

    sanguĭno, āre, v. n. [id.].
    I.
    Lit., to be bloody; to bleed, run with blood (postAug. and very rare):

    femina sanguinans (in menstruation),

    Tert. adv. Marc. 4, 20:

    lacertos sanguinantes porrigere,

    Quint. Decl. 10, 8; 10, 18.—
    B.
    Transf., to be of a blood-color: unda purpureis profundis, Sol. poët. in Anthol. Lat. II. p. 384 Burm. (234 Meyer):

    colubrum veneno noxio colla sanguinantem,

    App. M. 5, p. 160, 20 (cf.:

    sanguineae jubae anguium,

    Verg. A. 2, 207). —
    * II.
    Trop., to be blood-thirsty, sanguinary:

    sanguinans eloquentia (sc. delatorum),

    Tac. Or. 12.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguino

  • 16 caedēs

        caedēs (old caedis, L.), is, f    [2 SAC-, SEC-], a cutting-down: ilex per caedes Ducit opes, gathers vigor by the blows, H.—A killing, slaughter, carnage, massacre: civium: magistratuum: designat oculis ad caedem unumquemque nostrum: Iam non pugna sed caedes erat, Cu.: ex mediā caede effugere, L.: homines Caedibus deterruit, H.: magnā caede factā, N.: caedem in aliquem facere, S.: caedes et incendia facere, L.: sternere caede viros, V.: saeva, O.: arma Militibus sine caede Derepta, without a battle, H.: Nullum in caede nefas, in killing (me), V.: studiosus caedis ferinae (i. e. ferarum), O.: bidentium, H.—Meton., persons slaughtered, the slain: caedis acervi, V.: plenae caedibus viae, Ta.: par utrimque, L. — The blood shed, gore: tepidā recens Caede locus, V.: caede madentes, O.: permixta flumina caede, Ct.: quod mare Non decoloravere caedes? H.— A murderous attack: nostrae iniuria caedis, on us, V.
    * * *
    murder/slaughter/massacre; assassination; feuding; slain/victims; blood/gore

    Latin-English dictionary > caedēs

  • 17 cōgnātiō

        cōgnātiō ōnis, f    [1 cognatus], blood-relationship, kindred, connection by birth: frater noster cognatione patruelis: te maxime cognatione attingebat: cognationem intervenisse, S.: propinquā cognatione Hannibali iunctus, L.: nulla tibi cum isto: deorum (i. e. cum dis). — Concr., kindred, relations, persons allied by descent: homo magnae cognationis, Cs.: dedecus cognationis.—Fig., relationship, association, connection, agreement, kindred, resemblance, affinity: quibus (poëtis) est maxima cum oratoribus: studiorum et artium: an potest propior ulla esse quam patriae?
    * * *
    blood relation/relationship; kinsmen/relatives, family; consanguinity; affinity

    Latin-English dictionary > cōgnātiō

  • 18 cōn-sanguineus

        cōn-sanguineus adj.,    of the same blood, related by blood, kindred, fraternal: homines, Cs.: Acestes, his kinsman, V.: umbrae, of her brothers, O.: turba, the family, O.—As subst m., a brother, C.; f a sister, Ct. — Plur, kindred, kinsmen: a senatu appellati, Cs.

    Latin-English dictionary > cōn-sanguineus

  • 19 vēna

        vēna ae, f    a blood-vessel, vein: venae et arteriae: pertundere, Iu.: ferire, V.—An artery: si cui venae sic moventur, is habet febrim: temptatae pollice venae, i. e. the pulses, O.—A watercourse: fecundae aquae, O.—A metallic vein, mine: auri venas invenire: argentum venae secundae, Iu.: venae peioris aevom, i. e. of baser metal, O.—Fig., strength: Deficient inopem venae te, ni, etc., H.: venis fugientibus aeger, O.— Plur, the veins, heart, inmost nature: periculum erit inclusum in venis rei p.—A vein, natural bent, genius, disposition: ingeni benigna, H.: publica (vatis), Iu.
    * * *
    blood-vessel, vein; artery; pulse; fissure, pore, cavity; vein of ore/talent

    Latin-English dictionary > vēna

  • 20 incruentatus

    incruentata, incruentatum ADJ
    not stained with blood; bloodless, without shedding of blood; w/no casualties

    Latin-English dictionary > incruentatus

См. также в других словарях:

  • Blood+ — First DVD volume of Blood+, released in Japan on December 21, 2005 by Aniplex Genre Adventure, Supernatural TV anime …   Wikipedia

  • Blood — (bl[u^]d), n. [OE. blod, blood, AS. bl[=o]d; akin to D. bloed, OHG. bluot, G. blut, Goth. bl[=o][thorn], Icel. bl[=o][eth], Sw. & Dan. blod; prob. fr. the same root as E. blow to bloom. See {Blow} to bloom.] 1. The fluid which circulates in the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • blood — [ blʌd ] noun uncount *** 1. ) the red liquid that flows around inside your body: Oxygen and other vital substances are all carried in the blood. His face was covered in blood. give/donate blood (=allow doctors to take blood from your body so… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • blood — ► NOUN 1) the red liquid that circulates in the arteries and veins, carrying oxygen and carbon dioxide. 2) family background: she must have Irish blood. 3) violence involving bloodshed. 4) fiery or passionate temperament. 5) dated a fashionable… …   English terms dictionary

  • Blood — Обложка игры Разработчик Monolith Productions Издатель GT Interactive …   Википедия

  • Blood — (Englisch „Blut“) steht für: ein Computerspiel, siehe Blood (Computerspiel) einen Unterstamm der nordamerikanischen Blackfoot Indianer, siehe Kainai eine deutsche Grindcore Band, siehe Blood (deutsche Band) eine japanische Band aus dem Visual Kei …   Deutsch Wikipedia

  • Blood — Blood, Sweat Tears Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Blood, Sweat and Tears. Blood, Sweat Tears Información personal Nacimiento 1967 Origen Nueva York (EEUU …   Wikipedia Español

  • Blood+ — (ブラッドプラス) (Buraddo Purasu) Genre Aventure, surnaturel Anime japonais R …   Wikipédia en Français

  • Blood + — Blood+ Blood+ BLOOD+ (ブラッドプラス) (Buraddo Purasu) Type Seinen Genre Aventure, surnaturel …   Wikipédia en Français

  • blood — blood; blood·i·ly; blood·i·ness; blood·less; blood·mo·bile; blood·noun; blood·shot; blood·shot·ten; blood·stanch; blood·stock; blood·stone; blood·less·ly; blood·less·ness; …   English syllables

  • blood — [blud] n. [ME blod, blode < OE blod: see BLEED] 1. the usually red fluid, consisting of plasma, red and white blood cells, etc., that circulates through the heart, arteries, and veins of vertebrates: blood is a body tissue that carries oxygen …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»