-
81 imperfectum
imperfectus ( inp-), a, um, adj. [2. inperfectus], unfinished, incomplete, imperfect (not freq. till after the Aug. per.):II.quidam homines in capite meo solum elaborarunt, reliquum corpus imperfectum ac rude reliquerunt,
Cic. Fam. 1, 9, 15:quaedam (animalia),
Ov. M. 1, 427; cf.infans,
id. ib. 3, 310:pars manebat,
Verg. A. 8, 428:pons,
Caes. B. G. 6, 35, 6:cibus,
i. e. undigested, Juv. 3, 233:imperfecto adhuc bello,
Suet. Caes. 26:qui imperfectum librum supple verit,
id. ib. 56; cf.Hirt. B. G. prooem. § 2: librum reliquerat,
Suet. Gramm. 12:opera reliquit,
id. Tib. 47:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:causae (opp. perfectae),
id. 4, 2, 3:sermo,
id. 9, 2, 57; 11, 3, 121:vita,
Lucr. 3, 958.— Comp.:insuavius hoc imperfectiusque est,
Gell. 1, 7, 20.—As subst.: imperfectum, i, n.: sunt omnia in quaedam genera partita aut incohata nulla ex parte perfecta;imperfecto autem nec absoluto simile pulchrum esse nihil potest,
Cic. Univ. 4.—Esp., morally imperfect; plur. as subst. (opp. sapientes):ad imperfectos et mediocres et male sanos hic meus sermo pertinet,
Sen. Tranq. 11, 1.— Adv.: imperfectē, imperfectly, incompletely:imperfecte atque praepostere syllogismo uti,
Gell. 2, 8, 1. -
82 imperfectus
imperfectus ( inp-), a, um, adj. [2. inperfectus], unfinished, incomplete, imperfect (not freq. till after the Aug. per.):II.quidam homines in capite meo solum elaborarunt, reliquum corpus imperfectum ac rude reliquerunt,
Cic. Fam. 1, 9, 15:quaedam (animalia),
Ov. M. 1, 427; cf.infans,
id. ib. 3, 310:pars manebat,
Verg. A. 8, 428:pons,
Caes. B. G. 6, 35, 6:cibus,
i. e. undigested, Juv. 3, 233:imperfecto adhuc bello,
Suet. Caes. 26:qui imperfectum librum supple verit,
id. ib. 56; cf.Hirt. B. G. prooem. § 2: librum reliquerat,
Suet. Gramm. 12:opera reliquit,
id. Tib. 47:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:causae (opp. perfectae),
id. 4, 2, 3:sermo,
id. 9, 2, 57; 11, 3, 121:vita,
Lucr. 3, 958.— Comp.:insuavius hoc imperfectiusque est,
Gell. 1, 7, 20.—As subst.: imperfectum, i, n.: sunt omnia in quaedam genera partita aut incohata nulla ex parte perfecta;imperfecto autem nec absoluto simile pulchrum esse nihil potest,
Cic. Univ. 4.—Esp., morally imperfect; plur. as subst. (opp. sapientes):ad imperfectos et mediocres et male sanos hic meus sermo pertinet,
Sen. Tranq. 11, 1.— Adv.: imperfectē, imperfectly, incompletely:imperfecte atque praepostere syllogismo uti,
Gell. 2, 8, 1. -
83 indocilis
in-dŏcĭlis, e, adj. [2. in-doceo].I. A.Lit. (class): quia nimis indociles quidam tardique sunt, Cic. N. D. 1, 5, 12; so,B.hebetes et indociles homines,
Quint. 1, 1, 2:hirundines,
Plin. 10, 45, 62, § 128.— Poet. with gen.:pacis,
Sil. 12, 726. —With dat.:quieti,
Juv. 11, 11.—With inf.:pauperiem pati,
Hor. C. 1, 1, 18:loqui,
Luc. 5, 539; Sil. 13, 310:teneri,
Stat. Th. 6, 313. —Of the things to be taught:sed incredibilis quaedam ingenii magnitudo non desideravit indocilem usus disciplinam,
Cic. Ac. 2, 1, 2. —Transf., untaught, unlearned, ignorant ( poet. and post-Aug.):* II.genus,
Verg. A. 8, 321:agricola caeli,
Plin. 18, 25, 60, § 226.—Of inanim. and abstr. things, untaught, rude:indocili numero,
Ov. Tr. 4, 1, 6.— Unapt, unfit for any thing:arbores nasci alibi, quam ubi coepere,
Plin. 14 prooem. init. § 1.— -
84 indutus
1.indūtus, a, um, Part., from induo.2.indūtus, ūs, m. [induo], a putting on (very rare;only indutui and indutibus in use): prius dein quae indutui, tum amictui quae sunt tangam,
Varr. L. L. 5, § 131 Müll.; Symm. Ep. 3, 10; Varr. L. L. 10, § 27 Müll.:vestis, quam indutui gerebat,
Tac. A. 16, 4: habebat indutui ad corpus tunicam interulam, App. Flor. n. 9, p. 346; id. Mag. p. 310, 23.—Concr., apparel, raiment:indutibus imperatoriae majestatis ornatus,
Amm. 30, 7, 4; 24, 2, 5. -
85 infinitivus
infīnītīvus, a, um, adj. [id.], unlimited, indefinite: modus, or absol.: infī-nītīvus, i, m.;in gram.,
the infinitive, Mart. Cap. 3, § 310 sqq.; Isid. Orig. 1, 8; Diom. p. 331 P. al. -
86 inperfectus
imperfectus ( inp-), a, um, adj. [2. inperfectus], unfinished, incomplete, imperfect (not freq. till after the Aug. per.):II.quidam homines in capite meo solum elaborarunt, reliquum corpus imperfectum ac rude reliquerunt,
Cic. Fam. 1, 9, 15:quaedam (animalia),
Ov. M. 1, 427; cf.infans,
id. ib. 3, 310:pars manebat,
Verg. A. 8, 428:pons,
Caes. B. G. 6, 35, 6:cibus,
i. e. undigested, Juv. 3, 233:imperfecto adhuc bello,
Suet. Caes. 26:qui imperfectum librum supple verit,
id. ib. 56; cf.Hirt. B. G. prooem. § 2: librum reliquerat,
Suet. Gramm. 12:opera reliquit,
id. Tib. 47:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:causae (opp. perfectae),
id. 4, 2, 3:sermo,
id. 9, 2, 57; 11, 3, 121:vita,
Lucr. 3, 958.— Comp.:insuavius hoc imperfectiusque est,
Gell. 1, 7, 20.—As subst.: imperfectum, i, n.: sunt omnia in quaedam genera partita aut incohata nulla ex parte perfecta;imperfecto autem nec absoluto simile pulchrum esse nihil potest,
Cic. Univ. 4.—Esp., morally imperfect; plur. as subst. (opp. sapientes):ad imperfectos et mediocres et male sanos hic meus sermo pertinet,
Sen. Tranq. 11, 1.— Adv.: imperfectē, imperfectly, incompletely:imperfecte atque praepostere syllogismo uti,
Gell. 2, 8, 1. -
87 Iolaus
Ĭŏlāŭs, i, m., = Iolaos, a son of Iphiclus, and constant companion of his uncle Hercules, Ov. M. 8, 310; 9, 399; 430. -
88 Judaea
Jūdaea (post-Aug.; in inscrr. and coins IVDEA, Cohen, Descr. Hist. Monn. 1, 310 sqq.), ae, f., = Ioudaia, the country of the Jews, Judea, Palestine, Plin. 5, 14, 15, § 70; Suet. Tit. 4; Tac. H. 2, 79; 5, 9.—II.Derivv.A.Jūdaeus, a, um, adj., = Ioudaios, of or belonging to Judea, Jewish:B.gens,
Plin. 13, 4, 9, § 46:sacra,
id. 31, 8, 44, § 95.— Subst.: Jūdaei, ōrum, m., the Jews, Tac. H. 5, 2 sq.; 12, 23; Just. 36, 2; Hor. S. 1, 5, 100; Juv. 6, 547; 3, 18.— Jūdaea, ae, f., a Jewess, Juv. 6, 543. —Jūdăïcus, a, um, adj., Jewish:aurum,
Cic. Fl. 28:superstitio,
Quint. 3, 7, 21:jus,
Juv. 14, 101:bellum,
Tac. H. 2, 4:victoria,
over the Jews, id. ib. 2, 78:exercitus,
i. e. in Judea, id. ib. 2, 79:panis,
unleavened, id. ib. 5, 4.— Adv.: Jūdăĭcē, in the Jewish manner, superstitiously, Cod. Just. 1, 1; Vulg. 2 Reg. 18, 26.— In the Hebrew language:exclamare,
Vulg. 4 Reg. 18, 28. -
89 Judaei
Jūdaea (post-Aug.; in inscrr. and coins IVDEA, Cohen, Descr. Hist. Monn. 1, 310 sqq.), ae, f., = Ioudaia, the country of the Jews, Judea, Palestine, Plin. 5, 14, 15, § 70; Suet. Tit. 4; Tac. H. 2, 79; 5, 9.—II.Derivv.A.Jūdaeus, a, um, adj., = Ioudaios, of or belonging to Judea, Jewish:B.gens,
Plin. 13, 4, 9, § 46:sacra,
id. 31, 8, 44, § 95.— Subst.: Jūdaei, ōrum, m., the Jews, Tac. H. 5, 2 sq.; 12, 23; Just. 36, 2; Hor. S. 1, 5, 100; Juv. 6, 547; 3, 18.— Jūdaea, ae, f., a Jewess, Juv. 6, 543. —Jūdăïcus, a, um, adj., Jewish:aurum,
Cic. Fl. 28:superstitio,
Quint. 3, 7, 21:jus,
Juv. 14, 101:bellum,
Tac. H. 2, 4:victoria,
over the Jews, id. ib. 2, 78:exercitus,
i. e. in Judea, id. ib. 2, 79:panis,
unleavened, id. ib. 5, 4.— Adv.: Jūdăĭcē, in the Jewish manner, superstitiously, Cod. Just. 1, 1; Vulg. 2 Reg. 18, 26.— In the Hebrew language:exclamare,
Vulg. 4 Reg. 18, 28. -
90 Judaeus
Jūdaea (post-Aug.; in inscrr. and coins IVDEA, Cohen, Descr. Hist. Monn. 1, 310 sqq.), ae, f., = Ioudaia, the country of the Jews, Judea, Palestine, Plin. 5, 14, 15, § 70; Suet. Tit. 4; Tac. H. 2, 79; 5, 9.—II.Derivv.A.Jūdaeus, a, um, adj., = Ioudaios, of or belonging to Judea, Jewish:B.gens,
Plin. 13, 4, 9, § 46:sacra,
id. 31, 8, 44, § 95.— Subst.: Jūdaei, ōrum, m., the Jews, Tac. H. 5, 2 sq.; 12, 23; Just. 36, 2; Hor. S. 1, 5, 100; Juv. 6, 547; 3, 18.— Jūdaea, ae, f., a Jewess, Juv. 6, 543. —Jūdăïcus, a, um, adj., Jewish:aurum,
Cic. Fl. 28:superstitio,
Quint. 3, 7, 21:jus,
Juv. 14, 101:bellum,
Tac. H. 2, 4:victoria,
over the Jews, id. ib. 2, 78:exercitus,
i. e. in Judea, id. ib. 2, 79:panis,
unleavened, id. ib. 5, 4.— Adv.: Jūdăĭcē, in the Jewish manner, superstitiously, Cod. Just. 1, 1; Vulg. 2 Reg. 18, 26.— In the Hebrew language:exclamare,
Vulg. 4 Reg. 18, 28. -
91 Judaice
Jūdaea (post-Aug.; in inscrr. and coins IVDEA, Cohen, Descr. Hist. Monn. 1, 310 sqq.), ae, f., = Ioudaia, the country of the Jews, Judea, Palestine, Plin. 5, 14, 15, § 70; Suet. Tit. 4; Tac. H. 2, 79; 5, 9.—II.Derivv.A.Jūdaeus, a, um, adj., = Ioudaios, of or belonging to Judea, Jewish:B.gens,
Plin. 13, 4, 9, § 46:sacra,
id. 31, 8, 44, § 95.— Subst.: Jūdaei, ōrum, m., the Jews, Tac. H. 5, 2 sq.; 12, 23; Just. 36, 2; Hor. S. 1, 5, 100; Juv. 6, 547; 3, 18.— Jūdaea, ae, f., a Jewess, Juv. 6, 543. —Jūdăïcus, a, um, adj., Jewish:aurum,
Cic. Fl. 28:superstitio,
Quint. 3, 7, 21:jus,
Juv. 14, 101:bellum,
Tac. H. 2, 4:victoria,
over the Jews, id. ib. 2, 78:exercitus,
i. e. in Judea, id. ib. 2, 79:panis,
unleavened, id. ib. 5, 4.— Adv.: Jūdăĭcē, in the Jewish manner, superstitiously, Cod. Just. 1, 1; Vulg. 2 Reg. 18, 26.— In the Hebrew language:exclamare,
Vulg. 4 Reg. 18, 28. -
92 Judaicus
Jūdaea (post-Aug.; in inscrr. and coins IVDEA, Cohen, Descr. Hist. Monn. 1, 310 sqq.), ae, f., = Ioudaia, the country of the Jews, Judea, Palestine, Plin. 5, 14, 15, § 70; Suet. Tit. 4; Tac. H. 2, 79; 5, 9.—II.Derivv.A.Jūdaeus, a, um, adj., = Ioudaios, of or belonging to Judea, Jewish:B.gens,
Plin. 13, 4, 9, § 46:sacra,
id. 31, 8, 44, § 95.— Subst.: Jūdaei, ōrum, m., the Jews, Tac. H. 5, 2 sq.; 12, 23; Just. 36, 2; Hor. S. 1, 5, 100; Juv. 6, 547; 3, 18.— Jūdaea, ae, f., a Jewess, Juv. 6, 543. —Jūdăïcus, a, um, adj., Jewish:aurum,
Cic. Fl. 28:superstitio,
Quint. 3, 7, 21:jus,
Juv. 14, 101:bellum,
Tac. H. 2, 4:victoria,
over the Jews, id. ib. 2, 78:exercitus,
i. e. in Judea, id. ib. 2, 79:panis,
unleavened, id. ib. 5, 4.— Adv.: Jūdăĭcē, in the Jewish manner, superstitiously, Cod. Just. 1, 1; Vulg. 2 Reg. 18, 26.— In the Hebrew language:exclamare,
Vulg. 4 Reg. 18, 28. -
93 labor
1.lābor, lapsus ( inf. parag. labier, Hor. Ep. 2, 1, 94; part. labundus, Att. ap. Non. 504, 31; Trag. Fragm. v. 570 Rib.), 3, v. dep. n. [cf. lăbo; Sanscr. lamb- (ramb-), to glide, fall], to move gently along a smooth surface, to fall, slide; to slide, slip, or glide down, to fall down, to sink as the beginning of a fall; constr. absol., or with ad, in, inter, per, sub, super, ab, de, ex, or with abl. alone.I.Lit.A.In gen.1.Of living beings:2.non squamoso labuntur ventre cerastae,
Prop. 3 (4), 22, 27:per sinus crebros et magna volumina labens,
Ov. M. 15, 721:pigraque labatur circa donaria serpens,
Ov. Am. 2, 13, 13:ille inter vestes et levia pectora lapsus volvitur,
Verg. A. 7, 349: (angues) in diversum lapsi, Jul. Obseq. 119.—Of floating:ut rate felice pacata per aequora labar,
Ov. H. 10, 65:dum Stygio gurgite labor,
id. M. 5, 504:tua labens navita aqua,
Prop. 2, 26 (3, 21), 8.—Of flying:tollunt se celeres, liquidumque per aera lapsae,
Verg. A. 6, 202:vade, age, nate, voca Zephyros et labere pennis,
id. ib. 4, 223:pennis lapsa per auras,
Ov. M. 8, 51:labere, nympha, polo,
Verg. A. 11, 588.—Of sinking, slipping down:labor, io! cara lumina conde manu,
Ov. A. A. 7, 342:labitur infelix (equus),
Verg. G. 3, 498; cf. Luc. 5, 799:labitur exsanguis,
Verg. A. 11, 818; 5, 181:super terram,
Ov. M. 13, 477:equo,
Hor. S. 2, 1, 15:temone,
Verg. A. 12, 470 [p. 1024] limite, Luc. 9, 712:in vulnera,
id. 7, 604:in colla mariti,
Val. Fl. 2, 425:alieno vulnere,
Luc. 2, 265:in rivo,
Cic. Fat. 3, 5:pondere lapsi pectoris arma sonant,
Luc. 7, 572.—Of gliding upwards: celeri fuga sub sidera,
Verg. A. 3, 243.—Of things:B.splendida signa videntur labier,
Lucr. 4, 445; Cic. Tusc. 4, 18, 42:umor in genas Furtim labitur,
Hor. C. 1, 13, 7:stellas Praecipites caelo labi,
Verg. G. 1, 366:perque genas lacrimae labuntur,
Ov. H. 7, 185; id. M. 2, 656:lapsi de fontibus amnes,
id. ib. 13, 954; cf.:catenae lapsae lacertis sponte sua,
id. ib. 3, 699:lapsuram domum subire,
about to tumble down, id. Ib. 511; Luc. 1, 25; cf.with cado: multa in silvis Lapsa cadunt folia,
Verg. A. 6, 310:ipsaque in Oceanum sidera lapsa cadunt,
Prop. 4 (5), 4, 64:lapsis repente saxis,
Tac. A. 4, 59:ab arbore ramus,
Ov. M. 3, 410.—Of the eyes, to fall, close:labentes, oculos condere,
Ov. Tr. 3, 3, 44:lumina,
Verg. A. 11, 818; Prop. 1, 10, 7; 2, 5, 17.—Transf.1.To glide away, glide along, slip or haste away: labitur uncta carina: volat super impetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 379 Vahl.); so id. ap. Isid. Orig. 19, 1 (Ann. v. 476 Vahl.); cf.:2.labitur uncta vadis abies,
Verg. A. 8, 91; Cic. Ac. 1, 8, 31:sidera, quae vaga et mutabili ratione labuntur,
id. Univ. 10.—Esp., of a transition in discourse, to pass:a dispositione ad elocutionis praecepta labor,
Quint. 7, 10, 17.—To slip away, escape:II.lapsus custodiā,
Tac. A. 5, 10; 11, 31:e manibus custodientium lapsus,
Curt. 3, 13, 3; Prop. 1, 11, 5; Amm. 26, 3, 3.—Trop.A.In gen., to come or go gently or insensibly, to glide, glide or pass away:B.ilico res foras labitur,
Plaut. Trin. 2, 1, 21:brevitate et celeritate syllabarum labi putat verba proclivius,
Cic. Or. 57; 56:sed labor longius, ad propositum revertor,
id. Div. 2, 37, 79; id. Leg. 1, 19, 52:labitur occulte fallitque volubilis aetas,
Ov. Am. 1, 8, 49:labi somnum sensit in artus,
id. M. 11, 631:nostro illius labatur pectore vultus,
Verg. E. 1, 64.—In partic.1.Of speech, to die away, be lost, not be heard (very rare):2.ne adjectae voces laberentur atque errarent,
Cic. N. D. 2, 57, 114; cf. Sil. 7, 745.—Of time, to glide, pass away, elapse:3.eheu fugaces labuntur anni,
Hor. C. 2, 14, 2:anni tacite labentis origo,
Ov. F. 1, 65:labentia tempora,
id. Tr. 3, 11; id. F. 6, 771; id. Tr. 4, 10, 27:aetas labitur,
Tib. 1, 8, 48; cf.: labente officio, when the attendance or service is ended, Juv. 6, 203.—Pregn., to sink, incline, begin to fall, go to ruin, perish: quantis opibus, quibus de rebus lapsa fortuna accidat, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 396 Vahl.); cf.:4.cetera nasci, occidere, fluere, labi,
Cic. Or. 3, 10:labentem et prope cadentem rem publicam fulcire,
id. Phil. 2, 21, 51:equitem Romanum labentem excepit, fulsit, sustinuit,
id. Rab. Post. 16, 43; id. Ep. ad Brut. 1, 18, 2:sustinuit labentem aciem Antonius,
Tac. H. 3, 23:vidi labentes acies,
Prop. 4 (5), 2, 53:eo citius lapsa res est,
Liv. 3, 33: mores lapsi sunt, id. praef.; Tac. A. 6, 50:fides lapsa,
Ov. H. 2, 102:labentur opes,
will be lost, Tib. 1, 6, 53:res,
Lucr. 4, 1117:hereditas lapsa est,
Dig. 4, 4, 11, § 5.—To slip or fall away from a thing, to lose it: hac spe lapsus, deceived or disappointed in this hope, Caes. B. G. 5, 55, 3:5.hoc munere,
Sil. 7, 740:facultatibus,
to lose one's property, become poor, Dig. 27, 8, 2, § 11; 26, 7, 9, § 1:mente,
to lose one's senses, go mad, Cels. 5, 26, 13; Suet. Aug. 48; cf.:lapsae mentis error,
Val. Max. 5, 3, 2.—Hence, lapsus, a, um, ruined, unfortunate, Prop. 1, 1, 25. —To fall into or upon, to come or turn to:6.labor eo, ut assentiar Epicuro,
Cic. Ac. 2, 45, 139; id. Att. 4, 5, 2:ad opinionem,
id. Ac. 2, 45, 138:in adulationem,
Tac. A. 4, 6:in gaudia,
Val. Fl. 6, 662:in vitium,
Hor. Ep. 2, 1, 94.—To fall into error, to be mistaken, to err, mistake, commit a fault:7.labi, errare, nescire, decipi et malum et turpe ducimus,
Cic. Off. 1, 6, 18:in aliqua re labi et cadere,
id. Brut. 49, 185:in minimis tenuissimisque rebus,
id. de Or. 1, 37, 169; id. Fam. 2, 7, 1:lapsus est per errorem suum,
id. Q. Fr. 3, 9, 8:consilio,... casu,
id. Agr. 2, 3, 6:propter inprudentiam,
Caes. B. G. 5, 3:in officio,
Cic. Tusc. 2, 4, 12:in verbo,
Ov. Am. 2, 8, 7:ne verbo quidem labi,
Plin. Ep. 2, 3:it vera ratione,
Lucr. 2, 176.—Esp., to fall away from the true faith, to become apostate (eccl. Lat.):2.lapsorum fratrum petulantia,
Cypr. Ep. 30, 1 al.lăbor (old form lăbos, like arbos, honos, etc., Plaut. Trin. 2, 1, 35; id. Truc. 2, 6, 40; Ter. Hec. 3, 1, 6; Varr. ap. Non. 487, 13; Cat. 55, 13; Sall. C. 7, 5; id. J. 100, 4; cf. Quint. 1, 4, 13), ōris, m. [Sanscr. root rabh, to grasp, ā-rabh, to undertake; Gr. alph- in êlphon, earned, alphêma, wages; Germ. Arbeit], labor, toil, exertion (cf.: contentio, opera).I.Lit.:B.ut ingenium est omnium Hominum a labore proclive ad libidinem,
Ter. And. 1, 1, 51:haud existimans quanto labore partum,
id. Phorm. 1, 1, 12:interest aliquid inter laborem et dolorem: sunt finitima omnino, sed tamen differt aliquid. Labor est functio quaedam vel animi vel corporis, gravioris operis et muneris: dolor autem motus asper in corpore alienus a sensibus,
Cic. Tusc. 2, 15, 35:corporis,
id. Cael. 17, 39:res est magni laboris,
id. de Or. 1, 33, 150:laborem sibi sumere et alteri imponere,
id. Mur. 18, 38:sumptum et laborem insumere in rem aliquam,
id. Inv. 2, 38, 113; cf. id. Verr. 2, 3, 98, § 227:multum operae laborisque consumere,
id. de Or. 1, 55, 234:laborem sustinere,
id. Att. 1, 17, 6:exantlare,
id. Ac. 2, 34, 108:suscipere,
id. Opt. Gen. Or. 5, 13:subire,
id. Att. 3, 15, 7:capere,
id. Rosc. Com. 16, 49:labores magnos excipere,
id. Brut. 69, 243:se in magnis laboribus exercere,
id. Arch. 11, 28:summi laboris esse,
capable of great exertion, Caes. B. G. 4, 2, 2:laborem levare alicui,
Cic. Or. 34, 120:detrahere,
id. Fam. 3, 6, 5:ex labore se reficere,
Caes. B. G. 3, 5; 5, 11:victus suppeditabatur sine labore,
Cic. Sest. 48, 103:non est quod existumes, ullam esse sine labore virtutem,
Sen. Vit. Beat. 25, 5; Suet. Ner. 52; Quint. 2, 12, 12; cf.:nullo labore,
Cic. Dom. 34, 91; id. Sest. 40, 87; id. Tusc. 2, 22, 51:quantum meruit labor,
Juv. 7, 216:reddere sua dona labori,
id. 16, 57:numerenter labores,
be valued, id. 9, 42.—In partic.1.Pregn., drudgery, hardship, fatigue, distress, trouble, pain, suffering (mostly poet. and late Lat.; syn. aerumna): decet id pati animo aequo;2.si id facietis, levior labos erit,
Plaut. Capt. 2, 1, 2:propter meum caput labores homini evenisse optumo,
id. ib. 5, 1, 25:cum labore magno et misere vivere,
id. Aul. prol. 14; id. Ps. 2, 4, 2:hoc evenit in labore atque in dolore,
id. ib. 2, 3, 20:vel in labore meo vel in honore,
Cic. Fam. 15, 18:Iliacos audire labores,
Verg. A. 4, 78:mox et frumentis labor additus, ut mala culmos Esset rubigo,
id. G. 1, 150:belli labores,
id. A. 11, 126; cf. id. ib. 2, 619;12, 727: labor militiae,
Juv. 16, 52:castrorum labores,
id. 14, 198:Lucinae labores,
Verg. G. 4, 340:cor de labore pectus tundit,
Plaut. Cas. 2, 6, 63:hoc medicamentum sine magno labore cadere cogit haemorrhoidas,
Scrib. 227:litterarius, = opus,
Aug. Conf. 9, 2;id. cont. Jul. 6, 21: meos labores legere,
id. de Don. Pers. 68.—Of sickness: valetudo crescit, accrescit labor. Plaut. Curc. 2, 1, 4:sulphurosi fontes labores nervorum reficiunt,
Vitr. 8, 3, 4.—Of danger:maximus autem earum (apium) labor est initio veris,
Col. 9, 13, 2.—Prov.:jucundi acti labores,
Cic. Fin. 2, 32, 105:suavis laborum est praeteritorum memoria,
id. ib. —Poet.a.Labores solis, eclipses of the sun, Verg. A. 1, 742 Forbig. ad loc.; so,b.defectus solis varios lunaeque labores,
id. G. 1, 478; Sil. 14, 378. —Of plants:3.hunc laborem perferre,
i. e. growth, Verg. G. 2, 343.—Personified: Lăbos, toil, in the lower world, Verg. A. 6, 277.—II.Meton., of the products of labor.a.Work, workmanship of an artist ( poet.):b.operum,
Verg. A. 1, 455:hic labor ille domūs,
id. ib. 6, 27:nec non Polycleti multus ubique labor,
Juv. 8, 104. —Of cultivated plants, crops, etc.:c.ruit arduus aether et pluvia ingenti sata laeta boumque labores Diluit,
Verg. G. 1, 325; cf.:haec cum sint hominumque boumque labores,
id. ib. 1, 118: Juppiter Grandine dilapidans hominumque boumque labores, Col. poët. 10, 330; Verg. A. 2, 284; 306.—Labores uteri, i. e. children, Claud. Rapt. Pros. 1, 193. -
94 Labos
1.lābor, lapsus ( inf. parag. labier, Hor. Ep. 2, 1, 94; part. labundus, Att. ap. Non. 504, 31; Trag. Fragm. v. 570 Rib.), 3, v. dep. n. [cf. lăbo; Sanscr. lamb- (ramb-), to glide, fall], to move gently along a smooth surface, to fall, slide; to slide, slip, or glide down, to fall down, to sink as the beginning of a fall; constr. absol., or with ad, in, inter, per, sub, super, ab, de, ex, or with abl. alone.I.Lit.A.In gen.1.Of living beings:2.non squamoso labuntur ventre cerastae,
Prop. 3 (4), 22, 27:per sinus crebros et magna volumina labens,
Ov. M. 15, 721:pigraque labatur circa donaria serpens,
Ov. Am. 2, 13, 13:ille inter vestes et levia pectora lapsus volvitur,
Verg. A. 7, 349: (angues) in diversum lapsi, Jul. Obseq. 119.—Of floating:ut rate felice pacata per aequora labar,
Ov. H. 10, 65:dum Stygio gurgite labor,
id. M. 5, 504:tua labens navita aqua,
Prop. 2, 26 (3, 21), 8.—Of flying:tollunt se celeres, liquidumque per aera lapsae,
Verg. A. 6, 202:vade, age, nate, voca Zephyros et labere pennis,
id. ib. 4, 223:pennis lapsa per auras,
Ov. M. 8, 51:labere, nympha, polo,
Verg. A. 11, 588.—Of sinking, slipping down:labor, io! cara lumina conde manu,
Ov. A. A. 7, 342:labitur infelix (equus),
Verg. G. 3, 498; cf. Luc. 5, 799:labitur exsanguis,
Verg. A. 11, 818; 5, 181:super terram,
Ov. M. 13, 477:equo,
Hor. S. 2, 1, 15:temone,
Verg. A. 12, 470 [p. 1024] limite, Luc. 9, 712:in vulnera,
id. 7, 604:in colla mariti,
Val. Fl. 2, 425:alieno vulnere,
Luc. 2, 265:in rivo,
Cic. Fat. 3, 5:pondere lapsi pectoris arma sonant,
Luc. 7, 572.—Of gliding upwards: celeri fuga sub sidera,
Verg. A. 3, 243.—Of things:B.splendida signa videntur labier,
Lucr. 4, 445; Cic. Tusc. 4, 18, 42:umor in genas Furtim labitur,
Hor. C. 1, 13, 7:stellas Praecipites caelo labi,
Verg. G. 1, 366:perque genas lacrimae labuntur,
Ov. H. 7, 185; id. M. 2, 656:lapsi de fontibus amnes,
id. ib. 13, 954; cf.:catenae lapsae lacertis sponte sua,
id. ib. 3, 699:lapsuram domum subire,
about to tumble down, id. Ib. 511; Luc. 1, 25; cf.with cado: multa in silvis Lapsa cadunt folia,
Verg. A. 6, 310:ipsaque in Oceanum sidera lapsa cadunt,
Prop. 4 (5), 4, 64:lapsis repente saxis,
Tac. A. 4, 59:ab arbore ramus,
Ov. M. 3, 410.—Of the eyes, to fall, close:labentes, oculos condere,
Ov. Tr. 3, 3, 44:lumina,
Verg. A. 11, 818; Prop. 1, 10, 7; 2, 5, 17.—Transf.1.To glide away, glide along, slip or haste away: labitur uncta carina: volat super impetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 379 Vahl.); so id. ap. Isid. Orig. 19, 1 (Ann. v. 476 Vahl.); cf.:2.labitur uncta vadis abies,
Verg. A. 8, 91; Cic. Ac. 1, 8, 31:sidera, quae vaga et mutabili ratione labuntur,
id. Univ. 10.—Esp., of a transition in discourse, to pass:a dispositione ad elocutionis praecepta labor,
Quint. 7, 10, 17.—To slip away, escape:II.lapsus custodiā,
Tac. A. 5, 10; 11, 31:e manibus custodientium lapsus,
Curt. 3, 13, 3; Prop. 1, 11, 5; Amm. 26, 3, 3.—Trop.A.In gen., to come or go gently or insensibly, to glide, glide or pass away:B.ilico res foras labitur,
Plaut. Trin. 2, 1, 21:brevitate et celeritate syllabarum labi putat verba proclivius,
Cic. Or. 57; 56:sed labor longius, ad propositum revertor,
id. Div. 2, 37, 79; id. Leg. 1, 19, 52:labitur occulte fallitque volubilis aetas,
Ov. Am. 1, 8, 49:labi somnum sensit in artus,
id. M. 11, 631:nostro illius labatur pectore vultus,
Verg. E. 1, 64.—In partic.1.Of speech, to die away, be lost, not be heard (very rare):2.ne adjectae voces laberentur atque errarent,
Cic. N. D. 2, 57, 114; cf. Sil. 7, 745.—Of time, to glide, pass away, elapse:3.eheu fugaces labuntur anni,
Hor. C. 2, 14, 2:anni tacite labentis origo,
Ov. F. 1, 65:labentia tempora,
id. Tr. 3, 11; id. F. 6, 771; id. Tr. 4, 10, 27:aetas labitur,
Tib. 1, 8, 48; cf.: labente officio, when the attendance or service is ended, Juv. 6, 203.—Pregn., to sink, incline, begin to fall, go to ruin, perish: quantis opibus, quibus de rebus lapsa fortuna accidat, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 396 Vahl.); cf.:4.cetera nasci, occidere, fluere, labi,
Cic. Or. 3, 10:labentem et prope cadentem rem publicam fulcire,
id. Phil. 2, 21, 51:equitem Romanum labentem excepit, fulsit, sustinuit,
id. Rab. Post. 16, 43; id. Ep. ad Brut. 1, 18, 2:sustinuit labentem aciem Antonius,
Tac. H. 3, 23:vidi labentes acies,
Prop. 4 (5), 2, 53:eo citius lapsa res est,
Liv. 3, 33: mores lapsi sunt, id. praef.; Tac. A. 6, 50:fides lapsa,
Ov. H. 2, 102:labentur opes,
will be lost, Tib. 1, 6, 53:res,
Lucr. 4, 1117:hereditas lapsa est,
Dig. 4, 4, 11, § 5.—To slip or fall away from a thing, to lose it: hac spe lapsus, deceived or disappointed in this hope, Caes. B. G. 5, 55, 3:5.hoc munere,
Sil. 7, 740:facultatibus,
to lose one's property, become poor, Dig. 27, 8, 2, § 11; 26, 7, 9, § 1:mente,
to lose one's senses, go mad, Cels. 5, 26, 13; Suet. Aug. 48; cf.:lapsae mentis error,
Val. Max. 5, 3, 2.—Hence, lapsus, a, um, ruined, unfortunate, Prop. 1, 1, 25. —To fall into or upon, to come or turn to:6.labor eo, ut assentiar Epicuro,
Cic. Ac. 2, 45, 139; id. Att. 4, 5, 2:ad opinionem,
id. Ac. 2, 45, 138:in adulationem,
Tac. A. 4, 6:in gaudia,
Val. Fl. 6, 662:in vitium,
Hor. Ep. 2, 1, 94.—To fall into error, to be mistaken, to err, mistake, commit a fault:7.labi, errare, nescire, decipi et malum et turpe ducimus,
Cic. Off. 1, 6, 18:in aliqua re labi et cadere,
id. Brut. 49, 185:in minimis tenuissimisque rebus,
id. de Or. 1, 37, 169; id. Fam. 2, 7, 1:lapsus est per errorem suum,
id. Q. Fr. 3, 9, 8:consilio,... casu,
id. Agr. 2, 3, 6:propter inprudentiam,
Caes. B. G. 5, 3:in officio,
Cic. Tusc. 2, 4, 12:in verbo,
Ov. Am. 2, 8, 7:ne verbo quidem labi,
Plin. Ep. 2, 3:it vera ratione,
Lucr. 2, 176.—Esp., to fall away from the true faith, to become apostate (eccl. Lat.):2.lapsorum fratrum petulantia,
Cypr. Ep. 30, 1 al.lăbor (old form lăbos, like arbos, honos, etc., Plaut. Trin. 2, 1, 35; id. Truc. 2, 6, 40; Ter. Hec. 3, 1, 6; Varr. ap. Non. 487, 13; Cat. 55, 13; Sall. C. 7, 5; id. J. 100, 4; cf. Quint. 1, 4, 13), ōris, m. [Sanscr. root rabh, to grasp, ā-rabh, to undertake; Gr. alph- in êlphon, earned, alphêma, wages; Germ. Arbeit], labor, toil, exertion (cf.: contentio, opera).I.Lit.:B.ut ingenium est omnium Hominum a labore proclive ad libidinem,
Ter. And. 1, 1, 51:haud existimans quanto labore partum,
id. Phorm. 1, 1, 12:interest aliquid inter laborem et dolorem: sunt finitima omnino, sed tamen differt aliquid. Labor est functio quaedam vel animi vel corporis, gravioris operis et muneris: dolor autem motus asper in corpore alienus a sensibus,
Cic. Tusc. 2, 15, 35:corporis,
id. Cael. 17, 39:res est magni laboris,
id. de Or. 1, 33, 150:laborem sibi sumere et alteri imponere,
id. Mur. 18, 38:sumptum et laborem insumere in rem aliquam,
id. Inv. 2, 38, 113; cf. id. Verr. 2, 3, 98, § 227:multum operae laborisque consumere,
id. de Or. 1, 55, 234:laborem sustinere,
id. Att. 1, 17, 6:exantlare,
id. Ac. 2, 34, 108:suscipere,
id. Opt. Gen. Or. 5, 13:subire,
id. Att. 3, 15, 7:capere,
id. Rosc. Com. 16, 49:labores magnos excipere,
id. Brut. 69, 243:se in magnis laboribus exercere,
id. Arch. 11, 28:summi laboris esse,
capable of great exertion, Caes. B. G. 4, 2, 2:laborem levare alicui,
Cic. Or. 34, 120:detrahere,
id. Fam. 3, 6, 5:ex labore se reficere,
Caes. B. G. 3, 5; 5, 11:victus suppeditabatur sine labore,
Cic. Sest. 48, 103:non est quod existumes, ullam esse sine labore virtutem,
Sen. Vit. Beat. 25, 5; Suet. Ner. 52; Quint. 2, 12, 12; cf.:nullo labore,
Cic. Dom. 34, 91; id. Sest. 40, 87; id. Tusc. 2, 22, 51:quantum meruit labor,
Juv. 7, 216:reddere sua dona labori,
id. 16, 57:numerenter labores,
be valued, id. 9, 42.—In partic.1.Pregn., drudgery, hardship, fatigue, distress, trouble, pain, suffering (mostly poet. and late Lat.; syn. aerumna): decet id pati animo aequo;2.si id facietis, levior labos erit,
Plaut. Capt. 2, 1, 2:propter meum caput labores homini evenisse optumo,
id. ib. 5, 1, 25:cum labore magno et misere vivere,
id. Aul. prol. 14; id. Ps. 2, 4, 2:hoc evenit in labore atque in dolore,
id. ib. 2, 3, 20:vel in labore meo vel in honore,
Cic. Fam. 15, 18:Iliacos audire labores,
Verg. A. 4, 78:mox et frumentis labor additus, ut mala culmos Esset rubigo,
id. G. 1, 150:belli labores,
id. A. 11, 126; cf. id. ib. 2, 619;12, 727: labor militiae,
Juv. 16, 52:castrorum labores,
id. 14, 198:Lucinae labores,
Verg. G. 4, 340:cor de labore pectus tundit,
Plaut. Cas. 2, 6, 63:hoc medicamentum sine magno labore cadere cogit haemorrhoidas,
Scrib. 227:litterarius, = opus,
Aug. Conf. 9, 2;id. cont. Jul. 6, 21: meos labores legere,
id. de Don. Pers. 68.—Of sickness: valetudo crescit, accrescit labor. Plaut. Curc. 2, 1, 4:sulphurosi fontes labores nervorum reficiunt,
Vitr. 8, 3, 4.—Of danger:maximus autem earum (apium) labor est initio veris,
Col. 9, 13, 2.—Prov.:jucundi acti labores,
Cic. Fin. 2, 32, 105:suavis laborum est praeteritorum memoria,
id. ib. —Poet.a.Labores solis, eclipses of the sun, Verg. A. 1, 742 Forbig. ad loc.; so,b.defectus solis varios lunaeque labores,
id. G. 1, 478; Sil. 14, 378. —Of plants:3.hunc laborem perferre,
i. e. growth, Verg. G. 2, 343.—Personified: Lăbos, toil, in the lower world, Verg. A. 6, 277.—II.Meton., of the products of labor.a.Work, workmanship of an artist ( poet.):b.operum,
Verg. A. 1, 455:hic labor ille domūs,
id. ib. 6, 27:nec non Polycleti multus ubique labor,
Juv. 8, 104. —Of cultivated plants, crops, etc.:c.ruit arduus aether et pluvia ingenti sata laeta boumque labores Diluit,
Verg. G. 1, 325; cf.:haec cum sint hominumque boumque labores,
id. ib. 1, 118: Juppiter Grandine dilapidans hominumque boumque labores, Col. poët. 10, 330; Verg. A. 2, 284; 306.—Labores uteri, i. e. children, Claud. Rapt. Pros. 1, 193. -
95 laetor
laetor, ātus, 1, v. dep. n. [lit. pass. of laeto], to rejoice, feel joy, be joyful or glad [p. 1030] at any thing (syn. gaudeo); constr. with abl., with in, de, ex, or super and abl., with neutr. acc., with acc. and inf., poet. with gen.(α).With abl.:(β).ut quisquam amator nuptiis laetetur,
Ter. Hec. 5, 3, 37:et laetari bonis rebus et dolere contrariis,
Cic. Lael. 13, 47:sua re gesta,
id. Rep. 1, 42, 65:laetor tum praesenti, tum sperata tua dignitate,
id. Fam. 2, 9, 1:laetabitur cor meum quasi a vino,
Vulg. Zach. 10, 7:juvenis specie,
Juv. 10, 310.—With in and abl.:(γ).laetaris tu in omnium gemitu,
Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121:in hoc est laetatus, quod,
because that, id. Phil. 11, 4, 9:ad laetandum in laetitia gentis tuae,
Vulg. Psa. 105, 5:in Domino,
id. ib. 96, 12; 84, 7 et saep.—With de and abl.:(δ).de communi salute,
Cic. Marc. 11, 33:de labore suo,
Vulg. Sirach, 5, 18.—With ex and abl.:(ε).Vaccenses ex perfidia laetati,
Sall. J. 69, 3. —With super (late Lat.):(ζ).super hederā,
Vulg. Jonah, 4, 6; id. Isa. 39, 2.—With neutr. acc.:(η).illud mihi laetandum video, quod,
because that, Cic. de Imp. Pomp. 1; but rarely with acc. of direct object:laetandum magis quam dolendum casum tuum,
Sall. J. 14, 22:hos erat Aeacides voltu laetatus honores,
Verg. Cul. 322.—With acc. and inf. (freq. in Cic.):(θ).istuc tibi ex sententia tua obtigisse laetor,
Ter. Heaut. 4, 3, 5; id. Hec. 5, 3, 35:quae perfecta esse gaudeo, judices, vehementerque laetor,
Cic. Rosc. Am. 47, 136:quem esse natum... haec civitas laetabitur,
id. Lael. 4, 14:utrumque laetor, et sine dolore corporis te fuisse et animo valuisse,
id. Fam. 7, 1, 1; cf.:nec vero Alciden me sum laetatus euntem accepisse,
Verg. A. 6, 392.—With gen., in connection with memini:II.nec veterum memini laetorve malorum,
Verg. A. 11, 280.—Transf., of inanim. subjects, to delight, rejoice, be joyful:omne vitis genus naturaliter laetatur tepore potius, quam frigore,
is fonder of warmth than of cold, Col. 3, 9 fin.:frumenta omnia maxime laetantur patenti campo,
delight in, Pall. 1, 6, 15:laetatur mons Sion,
Vulg. Psa. 47. 12.— Hence, laetans, antis, P. a., rejoicing, joyful, glad:eos nunc laetantis faciam adventu meo,
Plaut. Stich. 3, 1, 6:nubit Oppianico continuo Sassia laetanti jam animo,
Cic. Clu. 9 fin. — Poet., of inanim. things:loca,
delightful, cheerful, agreeable, Lucr. 2, 344.— -
96 laetus
1.laetus, a, um, adj. [Sanscr. root prī-, to cheer; prētis, joy, love; cf. Gr. praüs, praios; Germ. Friede, Freude; cf. also Latin gentile name, Plaetorius], joyful, cheerful, glad, gay, joyous, rejoicing, pleased, delighted, full of joy.I.Lit., constr. absol., with de, the gen., the inf., or acc. and inf.(α).Absol.:(β).laeti atque erecti,
Cic. Font. 11, 33:alacres laetique,
id. Sest. 1, 1:vultus,
id. Att. 8, 9, 2:dies laetissimi,
id. Lael. 3, 12.—In neutr. plur. as subst.:litterae tuae partim laeta partim tristia continent,
Plin. Ep. 5, 9, 1.—With de:(γ).laetus est de amica,
Ter. Ad. 2, 2, 45.—With gen.:(δ).laetus animi et ingenii,
Vell. 2, 93, 1; Tac. A. 2, 26:laborum,
Verg. A. 11, 73:irae,
Sil. 17, 308.—With inf.:(ε).laetus uterque Spectari superis,
Sil. 9, 453.—With acc. and inf.:II.laetus sum, fratri obtigisse quod volt,
Ter. Phorm. 5, 4, 1:laeta est abs te (donum) datum esse,
id. Eun. 3, 1, 2.—Transf.A.Doing a thing with joy, cheerful, ready, willing:B. (α).senatus supplementum etiam laetus decreverat,
Sall. J. 84, 3:descendere regno,
Stat. Th. 2, 396:fatebere laetus nec surdum esse, etc.,
Juv. 13, 248.—With abl.:(β).et laetum equino sanguine Concanum,
Hor. C. 3, 4, 34:laetus stridore catenae,
Juv. 14, 23:plantaribus horti,
id. 13, 123.—With inf.:C.et ferro vivere laetum Vulgus,
Sil. 9, 223.—Pleased, satisfied with any thing; delighting in; with abl.:D.classis Romana haudquaquam laeta praedā rediit,
Liv. 27, 31:contentus modicis, meoque laetus,
Mart. 4, 77, 2.—With gen.:laeta laborum,
Verg. A. 11, 73:laetissimus viae,
indulging to the full, Sil. 17, 308.—Pleasing, pleasant, grateful:E.omnia erant facta hoc biduo laetiora,
Cic. Att. 7, 26, 1:laetique nuntii vulgabantur,
Tac. A. 1, 5:vitium laetissimi fructus,
Cic. N. D. 2, 62, 156:virtus haud laeta tyranno,
Val. Fl. 1, 30:militibus id nomen,
Tac. H. 4, 68.—Favorable, propitious, prosperous:F.venti,
Val. Fl. 4, 31:sors,
id. 4, 540:bellum,
Sil. 10, 552; Plaut. Am. prol. 2:saecula,
Verg. A. 1, 605:exta,
Suet. Caes. 77:cujus (proelii) initium ambiguum, finis laetior,
Tac. A. 12, 40.—Fortunate, auspicious, lucky:G.prodigium,
Plin. 11, 37, 77, § 197:augurium,
Tac. H. 1, 62:laeta et congruentia exta,
id. ib. 2, 4:omina,
Petr. 122.—Joyous in appearance, delightful, pleasing, beautiful:2.vite quid potest esse cum fructu laetius, tum aspectu pulchrius?
Cic. de Sen. 15, 53:segetes,
Verg. G. 1, 1:lupae fulvo nutricis tegmine,
id. A. 1, 275:ferarum exuviis,
Ov. M. 1, 475:indoles,
Quint. 2, 4, 4:colles frondibus laeti,
Curt. 5, 4, 9.—In partic., in econom. lang., fertile, rich, of soil:3.ager,
Varr. R. R. 1, 23:laeta Clitumni pascua,
Juv. 12, 13.—Of cattle, fat:glande sues laeti redeunt,
Verg. G. 2, 520.—Abundant, copious:H.laeta magis pressis manabunt flumina mammis,
Verg. G. 3, 310; 3, 494:lucus laetissimus umbrae,
id. A. 1, 441.—Of style, etc., rich, copious, agreeable:nitidum quoddam genus est verborum et laetum,
Cic. de Or. 1, 18, 81.—Of the author:(Homerus) laetus ac pressus,
Quint. 10, 1, 46.—Pleasant, agreeable:1.dicendi genus tenue laetioribus numeris corrumpere,
Quint. 9, 4, 17.—In neutr. sing., adverbially:laetumque rubet,
with joy, with pleasure, Stat. Ach. 1, 323.— Hence, adv.: laetē, joyfully, gladly, cheerfully.Lit. (class.):2.auctorem senatus exstinctum laete atque insolenter tulit,
Cic. Phil. 9, 3, 7:laete an severe dicere,
Quint. 8, 3, 40.— Comp., Vell. 2, 45, 3:neque refert cujusquam Punicas Romanasve acies laetius extuleris,
more eagerly, Tac. A. 4, 33:aliquid ausi laetius aut licentius,
Quint. 2, 4, 14.— Sup.:laetissime gaudere,
Gell. 3, 15, 2.—Transf., fruitfully, abundantly, luxuriantly:3.seges laete virens,
Plin. 33, 5, 27, § 89.— Comp.:truncus laetius frondet,
more fruitfully, more luxuriantly, Col. 5, 9, 10; cf. Plin. 16, 31, 56, § 130.—Lightly, not severely, without seriousness:2.si quis putet nos laetius fecisse quam orationis severitas exigat,
Plin. Ep. 2, 5, 6.laetus, i, m., in late Lat., a foreign bondman who received a piece of land to cultivate, for which he paid tribute to his master, a serf, Amm. 20, 8, 13; Eum. Pan. 21, 1.—Hence,A.laeta, ōrum, n., the land so cultivated, Cod. Th. 7, 20, 10.—B. -
97 Lotophagi
Lōtŏphăgi, ōrum [ Gr. gen. Lotophagōn, Plin. 5, 4, 4, § 20], m., = Lôtophagoi (lotus-eaters), an African people on the Lesser Syrtis, to whom fable ascribes great hospitality, Mel. 1, 7, 5; Ov. R. Am. 789; Verg. Cul. 124; Sil. 3, 310; Amm. 14, 6, 21. -
98 Lucus
1.lūcus, i, m. [luceo, the shining, i. e. open place in the wood], a wood, grove, or thicket of trees sacred to a deity.I.Lit.:II.Silani lucus extra murumst est avius crebro salicto oppletus,
Plaut. Aul. 4, 6, 8:lucus est arborum multitudo cum religione, nemus vero composita multitudo arborum, silva diffusa et inculta,
Serv. Verg. A. 1, 310; cf. id. ib. 1, 441;11, 316: vos jam, Albani tumuli atque luci, imploro,
Cic. Mil. 31, 85:lucus frequenti silvā septus,
Liv. 24, 3:nemora in domibus sacros imitantia lucos,
Tib. 3, 3, 15:virtutem verba putas et Lucum ligna,
Hor. Ep. 1, 6, 31:Ennium sicut sacros vetustate lucos adoremus,
Quint. 10, 1, 88:nemoris sacri lucos tenere,
Sen. Herc. Oet. 956.—Transf.A.In gen., a wood ( poet.):B.aut quos Oceano propior gerit India lucos,
Verg. G. 2, 122:alto in luco,
id. A. 11, 456.—Wood: nec quicquam positum sine luco, auro, ebore, argento, Plaut. Fragm. ap. Charis. p. 179 P.2.Lūcus, i, m. [1. lucus], the name of several cities in Gaul and Spain, of which the most important was Lucus, a city of the Vocontii, also called Lucus Augusti, now Lucim, Tac. H. 1, 66; Plin. 3, 4, 5, § 37.3.lūcus, ūs, m., i. q. lux, light:cum primo lucu,
at daybreak, Ter. Ad. 5, 3, 56 (dub.;Fleck. and Ussing, luci): noctu lucuque,
Varr. L. L. 5, 19, § 99 Müll. (ex conj.; al. noctulucus). -
99 lucus
1.lūcus, i, m. [luceo, the shining, i. e. open place in the wood], a wood, grove, or thicket of trees sacred to a deity.I.Lit.:II.Silani lucus extra murumst est avius crebro salicto oppletus,
Plaut. Aul. 4, 6, 8:lucus est arborum multitudo cum religione, nemus vero composita multitudo arborum, silva diffusa et inculta,
Serv. Verg. A. 1, 310; cf. id. ib. 1, 441;11, 316: vos jam, Albani tumuli atque luci, imploro,
Cic. Mil. 31, 85:lucus frequenti silvā septus,
Liv. 24, 3:nemora in domibus sacros imitantia lucos,
Tib. 3, 3, 15:virtutem verba putas et Lucum ligna,
Hor. Ep. 1, 6, 31:Ennium sicut sacros vetustate lucos adoremus,
Quint. 10, 1, 88:nemoris sacri lucos tenere,
Sen. Herc. Oet. 956.—Transf.A.In gen., a wood ( poet.):B.aut quos Oceano propior gerit India lucos,
Verg. G. 2, 122:alto in luco,
id. A. 11, 456.—Wood: nec quicquam positum sine luco, auro, ebore, argento, Plaut. Fragm. ap. Charis. p. 179 P.2.Lūcus, i, m. [1. lucus], the name of several cities in Gaul and Spain, of which the most important was Lucus, a city of the Vocontii, also called Lucus Augusti, now Lucim, Tac. H. 1, 66; Plin. 3, 4, 5, § 37.3.lūcus, ūs, m., i. q. lux, light:cum primo lucu,
at daybreak, Ter. Ad. 5, 3, 56 (dub.;Fleck. and Ussing, luci): noctu lucuque,
Varr. L. L. 5, 19, § 99 Müll. (ex conj.; al. noctulucus). -
100 Lycidas
Lycĭdas, ae, m., = Lukidas, one of the Centaurs, who endeavored to carry off Hippodamia from Pirithoüs, Ov. M. 12, 310.—II.The name of a beautiful boy, Hor. C. 1, 4, 19.—III.The name of a shepherd, Verg. E. 7, 67; 9, 12.
См. также в других словарях:
310 av. J.-C. — 310 Années : 313 312 311 310 309 308 307 Décennies : 340 330 320 310 300 290 280 Siècles : Ve siècle … Wikipédia en Français
310 км — (платформа Даниловского направления) 310 км (платформа Костромского направления) … Википедия
310 — Années : 307 308 309 310 311 312 313 Décennies : 280 290 300 310 320 330 340 Siècles : IIIe siècle IVe siècle … Wikipédia en Français
-310 — Années : 313 312 311 310 309 308 307 Décennies : 340 330 320 310 300 290 280 Siècles : Ve siècle av. J.‑C. … Wikipédia en Français
310-е до н. э. — IV век до н. э.: 319 310 годы до н. э. 330 е · 320 е 310 е до н. э. 300 е · 290 е 319 до н. э. · 318 до н. э. · 317 до н. э. · 316 до н. … Википедия
310 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 3. Jahrhundert | 4. Jahrhundert | 5. Jahrhundert | ► ◄ | 280er | 290er | 300er | 310er | 320er | 330er | 340er | ► ◄◄ | ◄ | 306 | 307 | 308 | 309 | … Deutsch Wikipedia
310-е — IV век: 310 319 годы 290 е · 300 е 310 е 320 е · 330 е 310 · 311 · 312 · 313 · 314 · 315 · 316 · 317 · 318 · … Википедия
310.1 — ГОСТ 310.1{ 76} Цементы. Методы испытаний. Общие положения. ОКС: 91.100.10 КГС: Ж19 Методы испытаний. Упаковка. Маркировка Взамен: ГОСТ 310 60 в части общих положений Действие: С 01.01.78 Изменен: ИУС 1/85 Примечание: переиздание 1992; см. также… … Справочник ГОСТов
310.2 — ГОСТ 310.2{ 76} Цементы. Методы определения тонкости помола. ОКС: 91.100.10 КГС: Ж19 Методы испытаний. Упаковка. Маркировка Взамен: ГОСТ 310 60 в части определения тонкости помола Действие: С 01.01.78 Изменен: ИУС 1/85 Примечание: переиздание… … Справочник ГОСТов
310.3 — ГОСТ 310.3{ 76} Цементы. Методы определения нормальной густоты, сроков схватывания и равномерности изменения объема. ОКС: 91.100.10 КГС: Ж19 Методы испытаний. Упаковка. Маркировка Взамен: ГОСТ 310 60 в части определения нормальной густоты, сроков … Справочник ГОСТов
310.4 — ГОСТ 310.4{ 81} Цементы. Методы определения предела прочности при изгибе и сжатии. ОКС: 91.100.10 КГС: Ж19 Методы испытаний. Упаковка. Маркировка Взамен: ГОСТ 310.4 76 Действие: C 01.07.83 Изменен: ИУС 1/85, 9/90 Примечание: переиздание 1992; см … Справочник ГОСТов