-
1 βουλιμώττω
βουλῑμ-ώττω, βουλιμιάω, Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βουλιμώττω
-
2 τυφλώττω
A to be blind,ψυχὴ τ. Luc.Nigr.4
, cf. Phld. Po.Herc.1676.4, Cic.Att.2.19.1, Gal.15.168, Chor. in Rh.Mus.49.504 (p.252 F.-R.);περὶ τὰ κάλλιστα Plb.2.61.12
; ἀμφὶ [τὰς αἱρέσεις] Gal. Libr.Ord.1.2 to be dim, faded, of paintings, Philostr.Im.1.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τυφλώττω
-
3 ἀφυπνώττω
A = ἀφυπνόω II, Sch.Pi.I.7(6).23.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀφυπνώττω
-
4 ἐξαμβλώσκω
A = ἐξαμβλόω, Dsc.2.164.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξαμβλώσκω
-
5 ἐφυπνώττω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐφυπνώττω
-
6 ἀμβλύς
Grammatical information: adj.Meaning: `blunt; dim, faint (of sight)' (ion. att.).Derivatives: ἀμβλυώσσω (- ώττω) `be short-sighted' (Hp.), from *ἀμβλυ-ωψ, cf. ἀμβλυ-ωπός, also ἀμβλωπός, ἀμβλῶψ; Schwyzer 733 ζ, Sommer Nominalkomp. 3ff.,Origin: XX [etym. unknown]Etymology: ἀμβλύς can be from *ἀμλ-ύς. The connection with ἀμαλός is a mere guess which explains nothing. Perhaps to ἀμβλ(ακ)ίσκω (not from * h₂mlh₃us with Rix, MSS 27, 1970, 90, which would give *αμαλυς). One also tried to compare ἀμαλδύνω.Page in Frisk: 1,89-90Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀμβλύς
-
7 καρδια
Grammatical information: f.Meaning: `heart', metaph.. `soul, spirit' (Il.), also `cardiac orifice of the stomach' (Hp., Th.), `heart of wood' (Thphr., pap.; Strömberg Theophrastea 125ff.).Compounds: As 1. member e. g. καρδι-αλγέω `suffer from heartburn' with - ής, - ία, - ικός (Hp.); very often as 2. member, e. g. θρασυ-κάρδιος `with daring spirit' (Il.).Derivatives: κάρδιον n. `heart-formed ornament' (Delos IIIa), καρδικός `belonging to the heart' (pap.), καρδιᾶτις f. Pythagoraean name of the number of five ( Theol. Ar.); καρδιώσσω, Att. - ώττω = καρδιαλγέω (Epich., Hp., Ar., Arist.) with καρδιωγμός (Hp.), also καρδιάω ( καρδιόωντα Nic. Al. 581); καρδιόω `hearten' (LXX). - Beside it κῆρ (ep.), κέαρ (Pi., B., trag.) n., dat. κῆρι, adv. κηρόθι `in the heart' with κηραίνω `be afraid' (E., Max., Ph.).Origin: IE [Indo-European] [579] *kērd, *ḱr̥doś `heart'Etymology: With καρδία cf. other body-parts in - ία as κοιλία, ἀρτηρία, λαυκανίη. The starting point is a monosyll. neuter κῆρ \< *κῆρδ (IE. *ḱērd) with ablaut ; cf. Lat. cord-is (IE. *ḱr̥d-és; would be Gr. *καρδ-ός, *κραδ-ός). We often find an i-stem, which developed e.g.: Lith. šird-ìs, Arm. instr. srt-iw (nom. sirt \< IE. * kērd(-i); cf. below), Hitt. gen. kard-iaš (nom. ke-ir [= kēr]); the -i originated in the nom. acc.: Skt. hā́rdi (gen. hr̥d-ás as Lat. cord-is); cf. Arm. sirt above. - The disyll. κέαρ was created by poets as false archaism to κῆρι after ἔαρ (ἦρ): ἦρι `spring'. On the accent of κῆρ Schwyzer 377; also Berger Münch. Stud. z. Sprachwiss. 3, 3. - Also elsewhere the word was enlarged, e. g. OIr. cride (ḱr̥d-i̯o-), Slav., e. g. OCS srъdь-ce (beside srěda `middle' \< PSlav. * serd-a), Germ., e. g. Goth. hairt-o, gen. hairt-ins (n-stem as augo `eye', auso `ear'), Skt. hŕ̥d-aya-m = Av. zǝrǝd-aē-m. The OInd. (Indoiran.?) word shows a secondary h- (for ś- \< IE. ḱ-), from cross with a related notion (s. on χορδή). - More details in Pok. 579, W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. cor, Vasmer Russ. et. Wb. s. sérdce. On Greek further Schwyzer, 279, 342, 377, 518; also Scheller Oxytonierung 61, Bolelli (s. on ἦτορ). Cf. also on κραδαίνω.Page in Frisk: 1,787-788Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καρδια
-
8 λοιμός
Grammatical information: m.Meaning: `pest, deathly plague' (A 61), metaph. `mischievous man' (D.), also in adj. function (LXX, christl. lit.); on the meaning Pfister PhW 60, 222ff..Derivatives: λοιμώδης `plague-like' (Hp., Th.), λοιμικός `belonging to the pest' (Hp., hell.; Chantraine Études 121), λοίμιος surn. of Apollon in Lindos (Macr.); λοιμότης `plague-like situation' (LXX); λοιμεύομαι `contaminated with the pest' (LXX), λοιμώσσω, - ώττω `suffer from the pest' (Gal., Luc.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Mostly taken as ablauting with λῑμός (s. v.). Also λοιγός has been considered as a root-cognate, and as a third suffixal variant was considered λοιτός λοιμός H. (Persson Stud. 15, Specht Ursprung 218, 226). Or a cross of λιμός and λοιγός; all desperate attempts. λοιτός is by Schmidt s.v. on good grounds taken as wrong for λοιγός (other suggestion in WP. 2, 402). - Diff. on λοιμός (to λείβω?) Wackernagel KZ 30, 295 (= Kl. Schr. 1, 658); diff. again Prellwitz s. v. (s. WP. 2, 388).Page in Frisk: 2,134-135Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λοιμός
-
9 ὄναρ
Grammatical information: nom. acc. n.Meaning: `dream', esp. `fortune-telling dream', `vision' (Il.), as adv. `in a dream' (trag., Att.).Compounds: Several compp., e.g. ὀνειρο-πόλος m. `dream reader' (Il.), εὑ-όνειρος `with good dreams' (Str., Plu.).Derivatives: ὄνειρος m. `god of dreams, dream' (Il.), - ον n., gen. sg. etc. ὀνείρ-ατος, - ατι, - ατα etc. `vision, phantom' (Od.); from there ὄνειαρ n. (Call., AP); Aeol. ὄνοιρος m. (Sapph.); Cret. ἄναιρον ὄνειρον, ἄναρ ὄναρ H. -- 1. Dimin. ὀνειρ-άτιον (Sch.). 2. Adj. ὀνείρ-ειος (δ 809, Babr.), - ήεις (Orph.), - ατικός (Arist.-Comm.) `concerning the dream, belonging to the dream', - ώδης `dream-like' (Philostr.). 3. Verbs: ὀνειρ-ώσσω, - ώττω ( ἐξ-) `to dream, to have a seminal discharge whilst sleeping' (Hp., Pl., Arist.) with ( ἐξ-)ονείρ-ωξις f. (Pl., medic.), - ωγμός m. (Arist.), - ωκτικός (Arist., Thphr.); ἐξ-ονειρόω `id.' (Hp.); *ἐξονειρ-ιάζω in ἐξονειριασμός m. (Diocl. Med.).Etymology: Beside the zerograde ὄναρ there are with personifiing ιο-suffix full grade ὄνειρος from *ὀνερ-ι̯ος (cf. on ἥλιος) and with zero grade ὄνοιρος, ἄναιρον. Through cross of *ὄνατος etc. ( ἧπαρ: ἥπατος) and ὄνειρος arose ὀνείρ-ατος, - ατι etc.; thus for ὄναρ the late and rare ὄνειαρ; ὄνειρον after εἴδωλον, ἐνύπνιον (Egli Heteroklisie 113 ff.). -- Old word for `deceiving dream, dream', which is however limited to two neigbouring languages and in both appears only with i̯o-suffix: Arm. anurǰ \< *onōr-i̯o- (cf. τέκμωρ: τέκμαρ; a- as in anun : ὄνομα a.o., Alb. âdërrë (Geg.), ëndërrë (Tosc.); basis in detail debated. Note also Cret. ἄναιρος, of which the α- is unexplained (cf. Beekes, Sprache 1972, 126). Through the rise of ὄναρ a. cogn. the meaning of old ὕπαρ shifted, s. v. -- Details w. lit. in Schwyzer 57, 471, 518, WP. 1, 180, Pok. 779; also Porzig Gliederung 179f. (partly diff.). To be rejecte v. Velten JournofEngland GermPhil. 39, 446f., cf. Huisman KZ 71, 101 n. 1.Page in Frisk: 2,393-394Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄναρ
См. также в других словарях:
ιδρώσσω — ἱδρώσσω, αττ. τ. ἱδρώττω (Α) ιδρώνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιδρώς, ώτος + κατάλ. ώσσω / ώττω (πρβλ. τυφλ ώττω, υπν ώττω)] … Dictionary of Greek
κικυμώττω — (Α) (κατά τον Ησύχ. και το λεξ. Σούδα) δεν βλέπω καλά, έχω μειωμένη όραση, βλέπω σαν την κουκουβάγια. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. παρ. τού κικυμίς ή κίκνμος «κουκουβάγια» + επίθημα ώττω, χαρακτηριστικό ρημάτων που δηλώνουν ασθένεια (πρβλ. αμβλυ ώττω, τυφλ… … Dictionary of Greek
ονειρώττω — (ΑΜ ὀνειρώττω και ὀνειρώσσω) έχω ονείρωξη, εκσπερμάτιση κατά τη διάρκεια τού ύπνου αρχ. μτφ. ποθώ να αποκτήσω κάτι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὄνειρος + κατάλ. ώσσω / ώττω, δηλωτική ασθένειας (πρβλ. λοιμ ώττω, υπν ώττω)] … Dictionary of Greek
τυφλώττω — ΝΑ είμαι τυφλός νεοελλ. μτφ. εθελοτυφλώ, κάνω τα στραβά μάτια αρχ. (για γραφή) είμαι δυσανάγνωστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < τυφλός + επίθημα ώττω, δηλωτικό ασθενείας (πρβλ. ἀμβλυ ώττω)] … Dictionary of Greek
υπνώττω — ὑπνώσσω, ΝΑ, και αττ. τ. ὑπνώττω Α νεοελλ. 1. κοιμάμαι ελαφρά, λαγοκοιμάμαι 2. μτφ. αδρανώ τελείως, δεν κάνω αυτά που πρέπει («οι αρμόδιοι υπνώττουν») αρχ. 1. νυστάζω, αρχίζει να μέ παίρνει ο ύπνος 2. κοιμάμαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπνος + κατάλ. ώσσω / … Dictionary of Greek
