-
1 κέρκιστρα
κέρκ-ιστρα, τά,A cost of weaving, POxy.736.77 (i B.C./i A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κέρκιστρα
-
2 κυλίστρα
κῠλ-ίστρα, ἡ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κυλίστρα
-
3 ποδίστρα
ποδ-ίστρα, ἡ,A foot-trap, AP6.107 (Phil.); of a spider's web, ib.9.372.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ποδίστρα
-
4 ποτίστρα
ποτ-ίστρα, ἡ,A watering-place, drinking-trough, Call.Dian.50, D.S.3.17, Str.8.3.31, Al.Ex.2.16, PFlor.50.107 (iii A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ποτίστρα
-
5 σφαιρίστρα
σφαιρ-ίστρα, ἡ,A = σφαιριστήριον, Inscr.Délos 1417 A i 140 (ii B.C.), Plu.2.839c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σφαιρίστρα
-
6 φλογίστρα
φλογ-ίστρα, ἡ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φλογίστρα
-
7 κυλίνδω
Grammatical information: v.Meaning: `roll, turn over' (Il.),Other forms: - ομαι, - έω, - έομαι (Att.), fut. κυλί̄σω (Att.), κυλινδήσω (late), aor. κυλῖσαι (Pi., IA.), pass. - ισθῆναι (Il.; - ινδηθῆναι Str.), perf. midd. κεκύλισμαι (Luc., Nonn.) ; from κυλῖσαι ( \< - ίνδ-σαι) pres. κυλί̄ω (Ar.) ;Dialectal forms: note κύλινδροςDerivatives: 1. κύλινδρος m. `rolling stone, tumbler, cylindre etc.' (Demoχr. 155, hell.) with κυλίνδρ-ιον, - ίσκος, - ικός, - όω (hell.). 2. κύλῑσις `rolling, turning over' (Arist.), - ισμός `id.' (Thd.), - ισμα `roll etc.' (Sm.), - ίστρα `place for horses to roll' (X., Poll.), - ιστός m. `packet' (pap.); τρι-κύλιστος (Epicur. Fr. 125), on the unclear meaning De Witt ClassPhil. 35, 183. 3. κυλίνδησις `rolling' (Pl., Plu.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Has the same unclear νδ-element as the synonymous ἀλίνδω, - έω, καλινδέομαι (s. vv.); also further unclear. Mostly connected with κυλλός `curved, lame' (s. v.) "zu einer allumfassenden Wurzel ( s)kel- `bent, curved' (s. κῶλον, σκέλος)". The word is hardly IE.Page in Frisk: 2,46Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κυλίνδω
-
8 πίνω
Grammatical information: v.Meaning: `to drink'Other forms: Aeol., also Dor. (Call. Cer. 95) πώνω, fut. πίομαι, aor. ἔπιον, πιεῖν (all Hom.; later πεῖν), ipv. πῖθι (com. a.o.), Aeol. πῶθι, pass. ἐπόθην with fut. ποθήσομαι, perf. act. πέπωκα (all Att.), midd. πέπομαι (Od.); besides as causat. πιπίσκω, fut. πίσω, aor. πῖσαι, πισθῆναι, also w. προ-, ἐν-, συν- a.o. `give to drink, water' (Pi., Hp., Nic.).Derivatives: Many derivv. (condensed survey): A. From the zero grade πο-, most with τ-sufflx: 1. ποτόν n. `beverage' (Il.), ποτός `drinkable' (trag., Th.; ἔμποτος Aret.), πότος m. `drinking, beverage' (Att., Theoc.); from this πότ-ιμος `drinkable, fresh, pleasant' (IA; Arbenz 50f.), - ικός `inclined towards drinking etc.' (Alc. com., Plu.), most συμ- πίνω `belonging to the bacchanalia, pot companion' (Att.: συμπό-της, - σιον, s. v.); - ίζω, Dor. - ίσδω, also with προ- a.o., `to make drink, to drench' (IA., Theoc.) with - ισμός, - ισμα, - ιστές, - ιστήριον, - ιστρίς, - ίστρα. 2. ποτή f. `drink, draught' (pap.) gen. a. acc. - ῆτος, - ῆτα (Hom.; metr. enlerged, orig. at verse-end; Schwyzer 529 w. n. 1 a. lit.; not haplolog. from *ποτο-τη-τος, - τη-τα with Fraenkel Gnomon 21, 40 a.o.); πότ-ημα n. `(medical) drink' (medic.; enlarged form, Chantraine Form. 178). 3. πόσις f. (also w. προ-, κατα- a.o. in diff. senses) `drinking, drink, bacchanalia' (Il.) with πόσιμος `drinkable' (pap. IVp, Ps.-Callisth.; cf. πότιμος above); πόμα s.v. 4. ποτήρ m. `drinking cup' (E.), - ήριον n. `id.' (Aeol. IA.); πότης m. `drinker' (only in πότης λύχνος Ar. Nu. 57), f. πότις (com.); both from the usual compp., e.g. συμπό-της (Pi.), οἰνο-πό-της, - τις (Anacr. etc.), disjoined? (Leumann Mus. Helv. 2, 12 = Kl. Schr. 226); superl. ποτίστατος (Ar. a.o.); to this derivv. like συμπόσ-ιον `bacchanalia' (Pi., Alc.), καταπότ-ιον `pill' (medic.; καταπότης `throat' H., Suid.); οἰνοποτ-ά-ζω `to drink wine' (Hom.). 5. καταπό-θρα f. `(region of the) throat' (Paul. Aeg.). -- B. From the full grade: πῶμα n. `draught, drink, beverage' (Att.), ἔκπω-μα n. `drinking ware' (IA.), beside πόμα ( πρό-, κατά-, ἔκ- πίνω) n. `id.' (Pi., Ion. hell.); ἔκπωτις = ἄμπωτις ( Cat. Cod. Astr.); εὔπωνος ὄμβρος εὔποτος H., γακου-πώνης ἡδυπότης H. -- C. From the zero grade πῑ-: 1. πίστρα f., πῖστρα n. pl. `drinks' (E. Kyk., Str.), also πισμός, πιστήρ, πιστήριον H.; with analog. - σ- as 2. πιστός `drinkable, fluid' (A.; after χριστός, Leumann Mus. Helv. 14, 79 = Kl. Schr. 264), πιστικός `id.' (Ev. Marc., Ev. Io.); 3. Boeot. πιτεύω `to drench, to water' with ἀ-πίτευτος `unwatered' (Thespiae IIIa), from a noun *πῑτ(ο)-; cf. below. To be rejected Brugmann IF 39, 149 ff. (to πίων, OCS pitati `to feed' etc.); cf. Benveniste BSL 51, 29 f. w. lit.Etymology: The above system developed on the basis of an IE starting point independently inside Greek. From the imperatives πῖ-θι and πῶ-θι we can conclude to two athematic root-aorists *ἔ-πῑ-ν and *ἔ-πω-ν; to the latter provides Skt. á-pā-m (with pā-hí = πῶ-θι) an exact agreement: IE *é-peh₃-m. As zero grade was pī- in the plur. at home: IE *é-piH-me, which in Skt. was replaced by full grade á-pā-ma but in Greek πῖθι left a trace; note further OCS 2. a. 3. sg. aor. pi. Further, in Greek the athemat. forms wer replaced by the themat. ἔ-πι-ον with generalized zero grade. The origin of the form piH- is not well known. The shortvocalic subj. of this root-aorist lives on in fut. πί-ο-μαι (like ἔδ-ο-μαι; s. ἔδω); to the aorist still the nasal prsesents πί-ν-ω and πώ-ν-ω; cf. ἔ-δῡ-ν: δύ̄-ν-ω. To *ἔ-πῑ-ν was formed the factitive ἔ-πῑ-σα `I gave to drink' after ἔ-στη-ν: ἔ-στη-σα, ἔ-φῡν: ἔ-φῡ-σα a.o.; to this the reduplicated pres. πι-πί-σκω (cf. δι-δά-σκω: δα-ῆναι, βι-βά-σκω: ἔ-βη-σα: ἔ-βη-ν). The strongly spread zero grade πο- ( πέποται, ἐπόθην, πόσις usw.) is a Greek innovation after δο- ( δέδοται, ἐδόθην, δόσις). The perf. act. πέ-πω-κα agrees with Skt. pa-páu, but can also have been created newly to *ἔ-πω-ν. The nominal stem πῑτ- in πιτεύω is inherited and is found also in Skt. pī-tá- `drunk(en)', pī-ti ́'drinking, drink'. The 2. member in εὔ-πωνος and γακου-πώνης agrees with Skt. pā́-na-m n. `drink'. In ablaut deviating are πο-τήρ `drinking cup' (only E.; οἰνο-ποτῆρας acc. pl. θ 456 metr. for - πότας) and Skt. pā-tár- 'drinker', comparable πό-σις and pī-tí- (s. ab.); rather parallel innovations than old inherited material. -- Among the remaining many representatives of this family we mention only the reduplicated zero grade themat. pres. Sk. pí-b-ati, Lat. bi-b-ō, OIr. 2. pl. ipv. i-b-id (phonetically in detail uncertain) and the Lat. nouns pō-tus, pō-culum. (The Skt. caus. pāy-áyati goes back on *po-i-ei̯-, not a full grade *pōi̯-) -- On the histoy of the Greek forms s. Leumann Mus. Helv. 14, 75ff. (= Kl. Schr. 260ff.); further material of the other languages with rich lit. in WP. 2, 71 f., Pok. 839 f., W.-Hofmann s. bibō, Mayrhofer s. píbati and pā́ti 2. -- On ἄμπωτις and πῖνον s. v.Page in Frisk: 2,540-542Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πίνω
-
9 πούς
πούς, ποδόςGrammatical information: m.Meaning: `foot', also metaph. in several. mean. (Il.).Compounds: Very often in compp., e.g. Πόδ-αργος m. n. of a horse (Il.; = Myc. podako n. of an ox [Chantraine Rev. de phil. 89, 13]?), also as appellative `swift- (white-?) footed' (Lyc.; cf. ἀργί-πους s. ἀργός); τρί-πους (- πος) `three-footed', m. `tripod' (Il.; Myc. tiripo; on ποδ- as 2. member extensiv. Sommer Nominalkomp. 28 ff.). With ιο-suffix (hypostases), e.g. ἐμ-πόδ-ιος `at one's feet, in the way, obstuctive' (IA.), ὑπο-πόδ-ιον n. `footstool' (LXX, hell. inscr. a. pap.).Derivatives: 1. Dimin. πόδ-ιον n. (Epich., Hp.; on ὑπο-πόδ-ιον ab.), - άριον n. (com.), - ίσκος m. (Herod.; Myc. tiripodiko). Further subst. 2. ποδ-εῖα n. pl. des. of a footware, approx. `leggings' (Critias, com.); 3. - εών, - εῶνος m. `foot-end of an animal skin, strip, sheet' (Ion., Theoc. a. o.); 4. - ία f. `sail-sheet' (Gloss., Serv. ad Verg.; Scheller Oxytonierung 29 n. 3, 54); 5. - ίδες f. pl. des. of a footware (Poll.); 6. - ότης f. `the property of being provided with feet' (Arist.; artificial formation, s. Scheller l.c.); 7. - ωμα n. `floor, base' (pap.; on the nomin. abl. Chantraine Form. 187). Adj. 8. - ιαῖος `measuring one foot' (IA.); - ικός `concerning a metrical foot' (Aristid. Quint.). Verbs 9. - ίζομαι `to be bound by the feet' (S., X.), also metr. `to divide in feet, to scan' (Eust.), with - ισμός m. `measuring by feet' (sp.), - ίστρα f. `foot-trap' (AP); also w. prefix, e.g. ἐμ-ποδ-ίζω `to bind the feet' (Hdt., A.), but usu. = `to hinder, to obstruct' (Att.) to ἐμποδ-ών (s.v.), ἐμπόδιος (s. ab.); ἀνα-ποδ-ίζω `to make to step back, to call back, to go back' (IA.; hypostasis); 10. - όω, - όομαι with - ωτός `to tighten the sail-sheet, to be provided with feet' (Lyc. a.o.).Etymology: Old des. of the foot, in most languages either unchanged as sonsonantstem or in transformed or. enlarged form maintained: Arm. ot-k` pl. = πόδες, to which acc. a. nom. sg. ot-n, prop. acc. = πόδα, IE *pód-m̥; with lenthened grade Germ., e.g. OWNo. fōtr, OE fēt pl. from PGm. * fōt-iz, IE *pṓd-es; to this with innovation after the u-st. e.g. Goth. fōt-u-s (acc. fōt-u \< IE *pṓd-m̥); with e-grade Lat. pēs, ped-is; with unrecogn. quality Skt. pā́t, acc. pā́d-am, gen. pad-ás; so old qualitative and quantitative ablaut IE *pē̆d-: pō̆d-. The e-grade is retained in Greek in a series of derivations: πέδη, πέζα, πεζός, πέδον, πέδιλον, πεδά (s. vv.); further old zero grade in ἔπιβδα (s. v.). -- Thematic enlargement in Lith. pãd-a-s `sole of the foot, threshing-floor etc.', Slav., e.g. Russ. pód `bottom, ground, plank-bed', perh. also in Hitt. pat(a)- (Luw. pati-) `foot'. Also Toch. A pe, B paiyye `foot' contains an enlargement, perh. a i̯o-suffix like πεζός a. o. (v. Windekens Orbis 10, 383 f.). -- The orig. lengthened grade of the nom. sg. is in Greek found only in Dor. πώς (only H.); for it Dor. πός, Hom. τρί-πος after the oblique forms; Att. etc. πούς like δούς a.o.; not certainly explained (Schwyzer 565 n. 3). -- Details from several languages with lit. in the dict.; cf WP. 2, 23ff., Pok. 790f.Page in Frisk: 2,587-588Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πούς
-
10 ποδός
πούς, ποδόςGrammatical information: m.Meaning: `foot', also metaph. in several. mean. (Il.).Compounds: Very often in compp., e.g. Πόδ-αργος m. n. of a horse (Il.; = Myc. podako n. of an ox [Chantraine Rev. de phil. 89, 13]?), also as appellative `swift- (white-?) footed' (Lyc.; cf. ἀργί-πους s. ἀργός); τρί-πους (- πος) `three-footed', m. `tripod' (Il.; Myc. tiripo; on ποδ- as 2. member extensiv. Sommer Nominalkomp. 28 ff.). With ιο-suffix (hypostases), e.g. ἐμ-πόδ-ιος `at one's feet, in the way, obstuctive' (IA.), ὑπο-πόδ-ιον n. `footstool' (LXX, hell. inscr. a. pap.).Derivatives: 1. Dimin. πόδ-ιον n. (Epich., Hp.; on ὑπο-πόδ-ιον ab.), - άριον n. (com.), - ίσκος m. (Herod.; Myc. tiripodiko). Further subst. 2. ποδ-εῖα n. pl. des. of a footware, approx. `leggings' (Critias, com.); 3. - εών, - εῶνος m. `foot-end of an animal skin, strip, sheet' (Ion., Theoc. a. o.); 4. - ία f. `sail-sheet' (Gloss., Serv. ad Verg.; Scheller Oxytonierung 29 n. 3, 54); 5. - ίδες f. pl. des. of a footware (Poll.); 6. - ότης f. `the property of being provided with feet' (Arist.; artificial formation, s. Scheller l.c.); 7. - ωμα n. `floor, base' (pap.; on the nomin. abl. Chantraine Form. 187). Adj. 8. - ιαῖος `measuring one foot' (IA.); - ικός `concerning a metrical foot' (Aristid. Quint.). Verbs 9. - ίζομαι `to be bound by the feet' (S., X.), also metr. `to divide in feet, to scan' (Eust.), with - ισμός m. `measuring by feet' (sp.), - ίστρα f. `foot-trap' (AP); also w. prefix, e.g. ἐμ-ποδ-ίζω `to bind the feet' (Hdt., A.), but usu. = `to hinder, to obstruct' (Att.) to ἐμποδ-ών (s.v.), ἐμπόδιος (s. ab.); ἀνα-ποδ-ίζω `to make to step back, to call back, to go back' (IA.; hypostasis); 10. - όω, - όομαι with - ωτός `to tighten the sail-sheet, to be provided with feet' (Lyc. a.o.).Etymology: Old des. of the foot, in most languages either unchanged as sonsonantstem or in transformed or. enlarged form maintained: Arm. ot-k` pl. = πόδες, to which acc. a. nom. sg. ot-n, prop. acc. = πόδα, IE *pód-m̥; with lenthened grade Germ., e.g. OWNo. fōtr, OE fēt pl. from PGm. * fōt-iz, IE *pṓd-es; to this with innovation after the u-st. e.g. Goth. fōt-u-s (acc. fōt-u \< IE *pṓd-m̥); with e-grade Lat. pēs, ped-is; with unrecogn. quality Skt. pā́t, acc. pā́d-am, gen. pad-ás; so old qualitative and quantitative ablaut IE *pē̆d-: pō̆d-. The e-grade is retained in Greek in a series of derivations: πέδη, πέζα, πεζός, πέδον, πέδιλον, πεδά (s. vv.); further old zero grade in ἔπιβδα (s. v.). -- Thematic enlargement in Lith. pãd-a-s `sole of the foot, threshing-floor etc.', Slav., e.g. Russ. pód `bottom, ground, plank-bed', perh. also in Hitt. pat(a)- (Luw. pati-) `foot'. Also Toch. A pe, B paiyye `foot' contains an enlargement, perh. a i̯o-suffix like πεζός a. o. (v. Windekens Orbis 10, 383 f.). -- The orig. lengthened grade of the nom. sg. is in Greek found only in Dor. πώς (only H.); for it Dor. πός, Hom. τρί-πος after the oblique forms; Att. etc. πούς like δούς a.o.; not certainly explained (Schwyzer 565 n. 3). -- Details from several languages with lit. in the dict.; cf WP. 2, 23ff., Pok. 790f.Page in Frisk: 2,587-588Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ποδός
-
11 σφαῖρα
Grammatical information: f.Meaning: `sphere, ball, balls in a boxing-glove, globe' (Od.).Compounds: Compp., e.g. σφαιρο-ειδής `spherical' (IA.), ἐπί-σφαιρα n. pl. `leather coating of boxing-balls, boxing-gloves', also of the cover of the point of a sword (Plb., Plu.).Derivatives: 1. σφαιρ-ηδόν `like a ball, sphere' (Ν 204 a. o.) 2. - ίον dimin. (Pl. Ep., hell. a. late). 3. - εύς m. des. of young men in Sparta (after the boxing-gloves; Paus., inscr.; Bosshardt 75). 4. - ικός (Archyt., Arist. etc.; Chantraine Études 131 f.), - ειος (Arist.-comm.) `spherical'. 5. - ῖτις κυπάρισσος (Gal.; after the form of the fruits?, cf. Redard 77); *-ίτης ( ἄρτος) in Lat. spaerīta m. kind of cake (Cato; Leumann Sprache 1, 206 = Kl. Schr. 173). 6. - ών, - ῶνος m. `round fishing-net' (Opp.), 7. - ίζω ( ἀντι-, δια-, συν-) `to play at ball' (Att.; φαιρίδδειν σφαιρίζειν H.) with - ισις (Arist.), - ισμός (Artem.), - ισμα (Eust.) `ball-game', - ιστής `ball-player', - ιστικός `belonging to a ball-game', - ιστήριον `ball-court, -house', - ίστρα `id.' (hell. a. late). 8. - όομαι, - όω ( ἀπο-, δια-, ἐν-) `to be round, to round off, to provide with a round edge' (X., Arist., hell. a. late) with - ωμα `rounded body' (Arist. a.o.), - ωσις `sphere-formation' (late), - ωτήρ, - ῆρος m. "rounded object", `knob, bulb or such' (Tab. Heracl., hell. pap.); s. Solmsen IF 31, 492ff.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Formation like πεῖρα, σπεῖρα, μοῖρα a.o. (s. vv. w. lit.). -- No agreement outside Greek. If prop. referring to the quick movement of a ball, one could connect σφαῖρα to σπαίρω a. cognates; s. v. w. further lit. Attempts, to explains the variation σπ- σφαῖρα σφ-, in Hiersche Ten. aspiratae 196 f. [improbable] Cf. also σφῦρα, σφυρόν and σπύραθοι, σπυράδες [Pre-Greek]. -- From σφαῖρα Syr. êspērō, Aethiop. ṣpīr (Schwyzer 159 a. 161), Arm. sp`er̄ (from where Georg. spero; Bailey Trans. Phil. Soc. 1945, 28). On σφαῖρα in gen. s. Hommel Gymn. 56, 201 ff., S. Mendner Das Ballspiel im Leben der Völker (Münster 1956) 77ff. -- Connection with σπαίρω is improbable.Page in Frisk: 2,826-827Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφαῖρα
См. также в других словарях:
λεμενταρίστρα — λεμενταρίστρα, ἡ (Μ) γκρινιάρα γυναίκα. [ΕΤΥΜΟΛ. < λεμεντάρομαι + κατάλ. ίστρα (πρβλ. κουν ίστρα, μανταρ ίστρα)] … Dictionary of Greek
κουνίστρα — η 1. κούνια 2. γυναίκα που κουνά το σώμα της προκλητικά όταν περπατάει. [ΕΤΥΜΟΛ. < κουνώ + κατάλ. ίστρα (πρβλ. μανταρ ίστρα)] … Dictionary of Greek
μοιρολογίστρα — μοιρολογίστρια και μοιρολοΐστρα και μυρολογίστρι(ι)α, η (Μ μοιρολογίοτρια και μοιρολογίστρα και μοιριολογίστρια) γυναίκα που εκτελεί και συχνά συνθέτει τα μοιρολόγια, συνήθως με αμοιβή, αλλ. κλαύτρουσα και καταλογίστρια νεοελλ. μτφ. απαισιόδοξος … Dictionary of Greek
τοξοβολίστρα — ἡ, Μ είδος καταπέλτη που εξακόντιζε πολλά βέλη συγχρόνως. [ΕΤΥΜΟΛ. < τοξοβόλος + επίθημα ίστρα (< ρ. σε ίζω), πρβλ. σφαιρ ίστρα] … Dictionary of Greek
τσουλίστρα — η, Ν τσουλήθρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < τσουλώ + κατάλ. ίστρα (< ρ. σε ίζώ), πρβλ. κουβαρ ίστρα] … Dictionary of Greek
φυτίστρα — η, Ν το φυτώριο. [ΕΤΥΜΟΛ. < φυτό + κατάλ. ίστρα (< ρ. σε ίζω), πρβλ. ποτ ίστρα] … Dictionary of Greek
χαροκοπίστρα — η, Ν 1. αυτή που τής αρέσει να διασκεδάζει, να γλεντά 2. παροιμ. «Κυριακή χαροκοπίστρα και Δευτέρα μουρμουρίστρα» δηλώνει ότι, όταν κάποιος γλεντά αλόγιστα και χωρίς μέτρο, την επομένη μετανιώνει, διότι έχει μείνει απένταρος. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
ακονιστής — ο (θηλ. ίστρια και ίστρα) [ακονίζω] αυτός που ακονίζει με το ακόνι διάφορα όργανα, ο τροχιστής … Dictionary of Greek
αλωνιστής — I ο (θηλ. ίστρια και ίστρα) 1. αυτός που αλωνίζει και (γενικά) αυτός που εργάζεται στα αλώνια 2. (ως κύριο όνομα) ο Αλωνάρης, ο μήνας Ιούλιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αλωνίζω. ΠΑΡ. νεοελλ. αλωνιστικός]. II ο [αλωνεύω] 1. ο αλωνιστής* 2. ο αλωνάρης, ο… … Dictionary of Greek
αναθεματιστής — ο (θηλ. ίστρια και ίστρα) 1. αυτός που αναθεματίζει, που καταριέται ή αφορίζει 2. (το θηλ. ως ουσιαστικό) η αναθεματίστρα το αναθεματούρι*. [ΕΤΥΜΟΛ. < αναθεματίζω. Η λ. μαρτυρείται από το 1831 στον οικονομολόγο Ιωάννη Σούτζο] … Dictionary of Greek
κακίστρα — και κακίστρω, η γυναίκα δύστροπη, μοχθηρή και μνησίκακη. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για εμφατική μορφή θηλ. τού κακός και σχηματίζεται από τον τ. κακή + κατάλ. θηλ. ίστρα] … Dictionary of Greek
