-
1 πόδαργος
πόδ-αργος, ον,A swift-footed, or acc. to others white-footed (cf. Aret. SD2.13; [full] ποδάργης· λευκόπους, Hsch.), Lyc.166: [full] Πόδαργος, ὁ, Swiftfoot or Whitefoot, a horse of Hector, also of Menelaus, Il.8.185, 23.295; fem. Ποδάργη, name of a Harpy, 16.150.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πόδαργος
-
2 πούς
πούς, ποδόςGrammatical information: m.Meaning: `foot', also metaph. in several. mean. (Il.).Compounds: Very often in compp., e.g. Πόδ-αργος m. n. of a horse (Il.; = Myc. podako n. of an ox [Chantraine Rev. de phil. 89, 13]?), also as appellative `swift- (white-?) footed' (Lyc.; cf. ἀργί-πους s. ἀργός); τρί-πους (- πος) `three-footed', m. `tripod' (Il.; Myc. tiripo; on ποδ- as 2. member extensiv. Sommer Nominalkomp. 28 ff.). With ιο-suffix (hypostases), e.g. ἐμ-πόδ-ιος `at one's feet, in the way, obstuctive' (IA.), ὑπο-πόδ-ιον n. `footstool' (LXX, hell. inscr. a. pap.).Derivatives: 1. Dimin. πόδ-ιον n. (Epich., Hp.; on ὑπο-πόδ-ιον ab.), - άριον n. (com.), - ίσκος m. (Herod.; Myc. tiripodiko). Further subst. 2. ποδ-εῖα n. pl. des. of a footware, approx. `leggings' (Critias, com.); 3. - εών, - εῶνος m. `foot-end of an animal skin, strip, sheet' (Ion., Theoc. a. o.); 4. - ία f. `sail-sheet' (Gloss., Serv. ad Verg.; Scheller Oxytonierung 29 n. 3, 54); 5. - ίδες f. pl. des. of a footware (Poll.); 6. - ότης f. `the property of being provided with feet' (Arist.; artificial formation, s. Scheller l.c.); 7. - ωμα n. `floor, base' (pap.; on the nomin. abl. Chantraine Form. 187). Adj. 8. - ιαῖος `measuring one foot' (IA.); - ικός `concerning a metrical foot' (Aristid. Quint.). Verbs 9. - ίζομαι `to be bound by the feet' (S., X.), also metr. `to divide in feet, to scan' (Eust.), with - ισμός m. `measuring by feet' (sp.), - ίστρα f. `foot-trap' (AP); also w. prefix, e.g. ἐμ-ποδ-ίζω `to bind the feet' (Hdt., A.), but usu. = `to hinder, to obstruct' (Att.) to ἐμποδ-ών (s.v.), ἐμπόδιος (s. ab.); ἀνα-ποδ-ίζω `to make to step back, to call back, to go back' (IA.; hypostasis); 10. - όω, - όομαι with - ωτός `to tighten the sail-sheet, to be provided with feet' (Lyc. a.o.).Etymology: Old des. of the foot, in most languages either unchanged as sonsonantstem or in transformed or. enlarged form maintained: Arm. ot-k` pl. = πόδες, to which acc. a. nom. sg. ot-n, prop. acc. = πόδα, IE *pód-m̥; with lenthened grade Germ., e.g. OWNo. fōtr, OE fēt pl. from PGm. * fōt-iz, IE *pṓd-es; to this with innovation after the u-st. e.g. Goth. fōt-u-s (acc. fōt-u \< IE *pṓd-m̥); with e-grade Lat. pēs, ped-is; with unrecogn. quality Skt. pā́t, acc. pā́d-am, gen. pad-ás; so old qualitative and quantitative ablaut IE *pē̆d-: pō̆d-. The e-grade is retained in Greek in a series of derivations: πέδη, πέζα, πεζός, πέδον, πέδιλον, πεδά (s. vv.); further old zero grade in ἔπιβδα (s. v.). -- Thematic enlargement in Lith. pãd-a-s `sole of the foot, threshing-floor etc.', Slav., e.g. Russ. pód `bottom, ground, plank-bed', perh. also in Hitt. pat(a)- (Luw. pati-) `foot'. Also Toch. A pe, B paiyye `foot' contains an enlargement, perh. a i̯o-suffix like πεζός a. o. (v. Windekens Orbis 10, 383 f.). -- The orig. lengthened grade of the nom. sg. is in Greek found only in Dor. πώς (only H.); for it Dor. πός, Hom. τρί-πος after the oblique forms; Att. etc. πούς like δούς a.o.; not certainly explained (Schwyzer 565 n. 3). -- Details from several languages with lit. in the dict.; cf WP. 2, 23ff., Pok. 790f.Page in Frisk: 2,587-588Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πούς
-
3 ποδός
πούς, ποδόςGrammatical information: m.Meaning: `foot', also metaph. in several. mean. (Il.).Compounds: Very often in compp., e.g. Πόδ-αργος m. n. of a horse (Il.; = Myc. podako n. of an ox [Chantraine Rev. de phil. 89, 13]?), also as appellative `swift- (white-?) footed' (Lyc.; cf. ἀργί-πους s. ἀργός); τρί-πους (- πος) `three-footed', m. `tripod' (Il.; Myc. tiripo; on ποδ- as 2. member extensiv. Sommer Nominalkomp. 28 ff.). With ιο-suffix (hypostases), e.g. ἐμ-πόδ-ιος `at one's feet, in the way, obstuctive' (IA.), ὑπο-πόδ-ιον n. `footstool' (LXX, hell. inscr. a. pap.).Derivatives: 1. Dimin. πόδ-ιον n. (Epich., Hp.; on ὑπο-πόδ-ιον ab.), - άριον n. (com.), - ίσκος m. (Herod.; Myc. tiripodiko). Further subst. 2. ποδ-εῖα n. pl. des. of a footware, approx. `leggings' (Critias, com.); 3. - εών, - εῶνος m. `foot-end of an animal skin, strip, sheet' (Ion., Theoc. a. o.); 4. - ία f. `sail-sheet' (Gloss., Serv. ad Verg.; Scheller Oxytonierung 29 n. 3, 54); 5. - ίδες f. pl. des. of a footware (Poll.); 6. - ότης f. `the property of being provided with feet' (Arist.; artificial formation, s. Scheller l.c.); 7. - ωμα n. `floor, base' (pap.; on the nomin. abl. Chantraine Form. 187). Adj. 8. - ιαῖος `measuring one foot' (IA.); - ικός `concerning a metrical foot' (Aristid. Quint.). Verbs 9. - ίζομαι `to be bound by the feet' (S., X.), also metr. `to divide in feet, to scan' (Eust.), with - ισμός m. `measuring by feet' (sp.), - ίστρα f. `foot-trap' (AP); also w. prefix, e.g. ἐμ-ποδ-ίζω `to bind the feet' (Hdt., A.), but usu. = `to hinder, to obstruct' (Att.) to ἐμποδ-ών (s.v.), ἐμπόδιος (s. ab.); ἀνα-ποδ-ίζω `to make to step back, to call back, to go back' (IA.; hypostasis); 10. - όω, - όομαι with - ωτός `to tighten the sail-sheet, to be provided with feet' (Lyc. a.o.).Etymology: Old des. of the foot, in most languages either unchanged as sonsonantstem or in transformed or. enlarged form maintained: Arm. ot-k` pl. = πόδες, to which acc. a. nom. sg. ot-n, prop. acc. = πόδα, IE *pód-m̥; with lenthened grade Germ., e.g. OWNo. fōtr, OE fēt pl. from PGm. * fōt-iz, IE *pṓd-es; to this with innovation after the u-st. e.g. Goth. fōt-u-s (acc. fōt-u \< IE *pṓd-m̥); with e-grade Lat. pēs, ped-is; with unrecogn. quality Skt. pā́t, acc. pā́d-am, gen. pad-ás; so old qualitative and quantitative ablaut IE *pē̆d-: pō̆d-. The e-grade is retained in Greek in a series of derivations: πέδη, πέζα, πεζός, πέδον, πέδιλον, πεδά (s. vv.); further old zero grade in ἔπιβδα (s. v.). -- Thematic enlargement in Lith. pãd-a-s `sole of the foot, threshing-floor etc.', Slav., e.g. Russ. pód `bottom, ground, plank-bed', perh. also in Hitt. pat(a)- (Luw. pati-) `foot'. Also Toch. A pe, B paiyye `foot' contains an enlargement, perh. a i̯o-suffix like πεζός a. o. (v. Windekens Orbis 10, 383 f.). -- The orig. lengthened grade of the nom. sg. is in Greek found only in Dor. πώς (only H.); for it Dor. πός, Hom. τρί-πος after the oblique forms; Att. etc. πούς like δούς a.o.; not certainly explained (Schwyzer 565 n. 3). -- Details from several languages with lit. in the dict.; cf WP. 2, 23ff., Pok. 790f.Page in Frisk: 2,587-588Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ποδός
-
4 στόμα
Grammatical information: n.Meaning: `mouth, muzzle, front, peak, edge' (Il.).Dialectal forms: Myc. Tomako, Tumako \/ στόμαργος\/ (Mühlestein Studi Micenei 2 (1967), 43ff. w. lit.; Killen, Minos 27-8, 1992-1993 [95],101-7Compounds: Many compp., almost all from the shorter stem (cf. below), e.g. στόμ-αργος `chattering, high-sounding' (trag.), to ἀργός (Willis AmJPh 63, 87 ff.: `shining' \> `bright' \> `loud'?), if not after γλώσσ-αργος, which could stand for γλώσσ-αλγος (s. on γλῶσσα w. lit.); Blanc RPh. 65, 1991, 59-66 analyses the word as στόμα + μάργος `furious', also BAGB 1996\/1, 8-9; cf. also Πόδ-αργος (s. πούς); on στομα-κάκη s. κακός; εὔ-στομος `with a beautiful mouth, speaking nicely', also = `silent' (Hdt., X. etc.); beside it, quite rarely, στοματ-ουργός `working with one's mouth, grandiloquent' (Ar.). κακο-στόματος (AP) for κακό-στομος (E. a.o.).Derivatives: 1. στόμ-ιον n. `mouth, opening, denture, bit, bridle' (IA.), rarely `mouth' (Nic.), with - ίς f. `halter' (Poll.); ἐπι-στομ-ίζω `to put in a bit' (Att.), also `to shut up one's mouth' (late). 2. στόμ-ις m. `hard-mouthed horse' (A. Fr. 442 = 649 M.; cf. Schwyzer 462 n. 3), also - ίας `id.' (Afric., Suid.). 3. - ώδης `speaking nicely' (S.), `savoury' (Sor.). 4. - ίζομαι `to take in the mouth' (Aq.), w. prefix, e.g. ἀπο-στομίζω `to remove the edge' (Philostr.). 5. - όω ( ἀνα- στόμα a.o.) `to stop the mouth, to provide with an opening, edge, to harden' (IA.) with - ωμα n. `mouth' (A.), `hardening, which is hardened, steel' (Cratin., Arist., hell. a. late), - ωμάτιον (Gloss.), - ωσις f. `hardening' (S., hell a. late), - ωτής = indurator (gloss.). -- Besides στομάτ-ιον n. dimin. (Sor.), - ικός `belonging to the mouth' (medic. a.o.), ἀπο-στοματ-ίζω `to repeat, to interrogate etc.' (Pl., Arist. etc.). -- On στόμαχος, στωμύλος s. vv.Etymology: The etymol. unclear στόμα has secondarily joined the verbal nouns in - μα (Schwyzer 524 w. n. 5), with which the strong predilection for the short form στομ- in compp. and derivv. may be connected (cf. Georgacas Glotta 36, 163). But the n-stem is old and is found not only in Av. staman- m. `mouth (of a dog)' but also in Celtic, e.g. Welsh safn `jaw-bone'. So we must reconstruct * steh₃m-, which was in Greek replaced by the zero grade (* sth₃m-); on the short a of Avestan see Lubotsky Kratylos 42(1997) 56f. -- Far remain however the Germ. words for `voice', Goth. stibna, OHG stimna, stimma etc. and the Hitt. word for `ear', ištam-ana-, - ina-, prob. denominativ from ištamašzi `hear' (Frisk GHÅ 57, 19ff. = Kl. Schr. 79ff. w. lit.; diff. Kronasser Etymologie II 399).Page in Frisk: 2,800-801Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στόμα
-
5 οὗτος
οὗτος (οὗτος, τούτῳ, τοῦτον, τούτων, τούτοις; ταύτας, ταύτᾳ, ταύταν, ταύταις; τοῦτ（ο) nom., acc., ταῦτα, τούτων, ταῦτ（α).)1a this, that I have just mentioned.ἔχει δ' ἀπάλαμον βίον τοῦτον ἐμπεδόμοχθον O. 1.59
ἀλλ' ἐμοὶ μὲν οὗτος ἄεθλος ὑποκείσεται O. 1.84
ἔχων τοῦτο κᾶδος O. 1.107
ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ' ἔχων Σωστράτου υἱός i. e. the character I have just outlined fits him O. 6.8κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται O. 6.26
ᾤχετ' ἰὼν ταύτας πεῤ ἀτλάτου πάθας O. 6.38
τὸ καὶ κατεφάμιξεν καλεῖσθαί μιν χρόνῳ σύμπαντι μάτηρ τοῦτ' ὄνυμ ἀθάνατον O. 6.57
ἀπό μοι λόγον τοῦτον, στόμα, ῥῖψον i. e. what I have just said O. 9.36ταύτᾳ δ' ἐν πρωτογόνῳ τελετᾷ O. 10.51
ἀφθόνητος δ' αἶνος Ὀλυμπιονίκαις οὗτος ἄγκειται O. 11.8
ὃς τοῦτ' ἐφέπεις ὄρος P. 1.30
ὁ δὲ λόγος ταύταις ἐπὶ συντυχίαις δόξαν φέρει P. 1.36
ἔσχε τοι ταύταν μεγάλαν ἀυάταν καλλιπέπλου λῆμα Κορωνίδος P. 3.24
ἐν τούτῳ λόγῳ P. 4.59
παισὶ τούτοις ὄγδοον θάλλει μέρος Ἀρκεσίλας ( τούτοι（ο) coni. Christ: τεοῖς Wil.: these, your children the adj. has no specific prior reference) P. 4.65 “ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων ἴστε” P. 4.116 “ τοῦτον ἄεθλον ἑκὼν τέλεσον” P. 4.165σύνθεσιν ταύταν ἐπαινήσαντες P. 4.168
μάλιστα μὲν Κρονίδαν σέβεσθαι· ταύτας δὲ μή ποτε τιμᾶς ἀμείρειν γονέων βίον P. 6.26
ἔγεντο καὶ πρότερον Ἀντίλοχος βιατὰς νόημα τοῦτο φέρων P. 6.29
ἀλλ' ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο P. 12.18
ταύταν μεθέπων Διόθεν αἶσαν N. 6.13
κράτησεν ἀπὸ ταύτας αἷμα πάτρας Καλλίας (i. e. the Bassidai, v. 31) N. 6.35 Μολοσσίᾳ δ' ἐμβασίλευεν ὀλίγον χρόνον· ἀτὰρ γένος αἰεὶ φέρειτοῦτό οἱ γέρας N. 7.40
οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλος ἔμπεδον ὤρεξε (i. e. εὐδαιμονίαν ἅπασαν) N. 7.57ποτίφορος δ' ἀγαθοῖσι μισθὸς οὗτος N. 7.63
δέδορκεν παιδὶ τοῦθ' Ἁγησιδάμου φέγγος ἐν ἁλικίᾳ πρώτᾳ (i. e. κλέος) N. 9.42Ζεῦ πάτερ, εὔχομαι ταύταν ἀρετὰν κελαδῆσαι σὺν Χαρίτεσσιν N. 9.54
καὶ γυναιξὶν καλλικόμοισιν ἀριστεύει πάλαι (sc. Ἄργος). Ζεὺς ἐπ' Ἀλκμήναν Δανάαν τε μολὼν τοῦτον κατέφανε λόγον (Er. Schmid e Σ: τὸν codd.) N. 10.11 ( Διόσκουροι)πότμον ἀμπιπλάντες ὁμοῖον· ἐπεὶ τοῦτον εἵλετ' αἰῶνα Πολυδεύκης N. 10.58
πάντ' ἔχεις εἴ σε τούτων μοῖῤ ἐφίκοιτο καλῶν (i. e. εὐτυχία καὶ εὐλογία v. 13) I. 5.15Λάμπων δὲ μελέταν ἔργοις ὀπάζων Ἡσιόδου μάλα τιμᾷ τοῦτ' ἔπος I. 6.67
ὅστις ἐν ταύτᾳ νεφέλᾳ χάλαζαν αἵματος πρὸ φίλας πάτρας ἀμύνεται (i. e. a reference to the battle implied in χάλκασπις Ἄρης v. 25) I. 7.27 εἰ δέ τις ἀνθρώποισι θεόσδοτος ἀτληκηκοτας προστύχῃ, ταύταν σκότει κρύπτειν ἔοικεν ( ἀτλάτα κακότας coni. Boeckh) fr. 42. 6. τοῦτον ἔσχετε τεθμόν (i. e. πιθεῖν σοφούς v. 52) Πα... ἐμοὶ δὲ τοῦτο[ν δ]ιέδωκ.ν ἀθάνατον πόνον Πα. 7B. 21. pro subs.,τούτων ἔδοξεν γυμνὸς αὐτῷ κᾶπος ὑπακούεμεν O. 3.24
τοῦτό γε οἱ σαφέως μαρτυρήσω O. 6.20
ὁ δ' ἐπαντέλλων χρόνος τοῦτο πράσσων μὴ κάμοι O. 8.29
Δὶ τοῦτ' Ἐνυαλίῳ τ ἐκδώσομεν πράσσειν O. 13.106
ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν P. 1.40
κέρδει δὲ τί μάλα τοῦτο κερδαλέον τελέθει; P. 2.78ἀλλ' οὐδὲ ταῦτα νόον ἰαίνει φθονερῶν P. 2.89
“ κοὔ με πονεῖ τεὸν οἶκον ταῦτα πορσύνοντ' ἄγαν” P. 4.151 “ ταῦτά μοι θαυμαστὸς ὄνειρος ἰὼν φωνεῖ” P. 4.163 τὶν δὲ τούτων ἐξυφαίνονται χάριτες (n.) P. 4.275ἔχει συγγενὴς ὀφθαλμὸς αἰδοιότατον γέρας τεᾷ τοῦτο μειγνύμενον φρενί P. 5.19
“ καὶ γάρ σε ἔτραπε μείλιχος ὀργὰ παρφάμεν τοῦτον λόγον” P. 9.43 “ ταύτᾳ πόσις ἵκεο βᾶσσαν τάνδε” P. 9.51 ὁ μέν που τεοῖς τε μήδεσι τοῦτ' ἔπραξεν (i. e. the victory, v. 9) P. 10.11εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα N. 6.28
καὶ ταῦτα μὲν παλαιότεροι ὁδὸν ἀμαξιτὸν εὗρον (Pauw: ταύταν codd.) N. 6.53 “ ἔστι σοι τούτων λάχος” N. 10.85ταῦτα, Νικάσιππ, ἀπόνειμον I. 2.47
ταῦτ' ἄρα οἱ φαμένῳ I. 6.49
ταῦτα καὶ μακάρων ἐμέμναντ' ἀγοραί I. 8.26
ταῦτα θεοῖσι μὲν πιθεῖν σοφοὺς δυνατόν Pae. 6.51
πρέπει δ' ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι καλλίσταις ἀοιδαῖς. τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει μόνον fr. 121. 3. τί ἔρδων φίλος σοί τε εἴην, τοῦτ' αἴτημί σε fr. 155. 3.b such as this (that I have mentioned)ἧν Τάνταλος οὗτος O. 1.55
καὶ Νεμέᾳ γὰρ ὁμῶς ἐρέω ταύταν χάριν O. 8.57
εὔχομαί νιν Ὀλυμπίᾳ τοῦτο δόμεν γέρας ἔπι Βάττου γένει P. 5.124
πεῖραν μὲν ἀγάνορα Φοινικοστόλων ἐγχέων ταύταν θανάτου πέρι καὶ ζωᾶς ἀναβάλλομαι ὡς πόρσιστα N. 9.29
cf. “ οὗτος ἐγὼ ταχυτᾶτι” i. e. such as you have seen O. 4.242 prospective, (cf. ὅδε 2.)στέφανοι πράσσοντί με τοῦτο θεόδματον χρέος, φόρμιγγά τε ποικιλόγαρυν καὶ βοὰν αὐλῶν ἐπέων τε θέσιν συμμεῖξαι O. 3.7
εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς, ὃς ἂν ἕλῃ P. 10.22
ἀλλ' ἔσται χρόνος οὗτος, ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν ἔμπαλιν γνώμας τὸ μὲν δώσει, τὸ δ οὔπω P. 12.31
λεγόμενον δὲ τοῦτο προτέρων ἔπος ἔχω N. 3.52
pro subs.,τοῦτο δ' ἀμάχανον εὑρεῖν· ὅτι νῦν O. 7.25
Ἰξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖς λέγειν P. 2.21
φαντὶ δ' ἔμμεν τοῦτ ἀνιαρότατον καλὰ γινώσκοντ ἀνάγκᾳ ἐκτὸς ἔχειν πόδα P. 4.288
“καὶ ἔν τε θεοῖς τοῦτο κἀνθρώποις ὁμῶς αἰδέοντ' ἀμφανδὸν ἁδείαις τυχεῖν τὸ πρῶτον εὐνᾶς” P. 9.40τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ τις εὖ εἴπῃ τι I. 4.40
τοῦτό γέ οἱ ἐρέω fr. 42. 2.εἰ χρεὼν τοῦθ' κοινὸν εὔξασθαι ἔπος P. 3.2
3 = ὅδε, this (here, before you)ἐς ταύταν ἑορτὰν O. 3.34
παντᾷ ἀγγελίαν πέμψω ταύταν i. e. this hymn O. 9.25 τοῦτο δὲ προσφέρων ἄεθλον (τὸν ὕμνον Σ.) O. 9.108ἄγγελος ἔβαν, πέμπτον ἐπὶ εἴκοσι τοῦτο γαρύων εὖχος ἀγώνων ἄπο N. 6.58
ὦ Θρασύβουλ, ἐρατᾶν ὄχημ' ἀοιδᾶν τοῦτό τοι πέμπω μεταδόρπιον fr. 124. 2. “τοῦτ' ἔργον βασιλεύς, ἐμοὶ τελέσαις” P. 4.229 “ οὗτος ἐγὼ ταχυτᾶτι” (i. e. τοιοῦτος) O. 4.24 “ οὔ τί που οὗτος Ἀπόλλων” P. 4.874 referring to time. εἴη σέ τε τοῦτον ὑψοῦ χρόνον πατεῖν, ἐμέ τε τοσσάδε νικαφόροις ὁμιλεῖν (τοῦτον, ὃν ζῶμεν Σ.) O. 1.1155 fragg. ]σα τουτο[ Πα. 13. d. 2. ]ν τοῦτο βαλλεμ[ Πα. 17. a. 7.τοτ ἐναυ[ Pae. 21.5
ἀλκὰν Ἀχελωίου κρανίον τοῦτο ζάθε[ον Pae. 21.10
τουτ.νπο[ Pae. 21.22
]ν ὀρθαί τε β[ουλ]αὶ τοῦτον[ Θρ. 4. 16.
См. также в других словарях:
ar(e)-ĝ- (arĝ-?), r̥ĝi- (*her-(e)-ĝ-) — ar(e) ĝ (arĝ ?), r̥ĝi (*her (e) ĝ ) English meaning: glittering, white, fast Deutsche Übersetzung: “glänzend, weißlich” Note: O.Ind. r̥ji pyá “ darting along “ epithet of the bird syená (“eagle, falcon”), Av. ǝrǝzi fya (cf. Gk … Proto-Indo-European etymological dictionary
κνήμαργος — κνήμαργος, ον (Α) 1. αυτός που έχει λευκές κνήμες 2. εκείνος που έχει χοντρές κνήμες. [ΕΤΥΜΟΛ. < κνήμη + αργος (< ἀργός «στιλπνός, γυαλιστερός»), πρβλ. πόδ αργος, πύγ αργος] … Dictionary of Greek
χείραργος — ὁ, Α αυτός που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το χέρι του, που έχει χέρι παράλυτο. [ΕΤΥΜΟΛ. < χειρ(ο) * + ἀργός (πρβλ. γλώσσ αργος, πόδ αργος)] … Dictionary of Greek
στόμαργος — και στύμαργος και στρύμαργος, ον, και στομάργης και στυμάργης, ὁ, Α 1. φλύαρος, πολυλογάς 2. (μόνον στον τ. στρύμαργος) (κατά τον Γαλ. στο Λεξ. Ιπποκρ.) «ὁ μανικός, ἐπτοημένος περὶ τὰ ἀφροδίσια». [ΕΤΥΜΟΛ. < στόμα + ἀργός (Ι) «ταχύς, γρήγορος»… … Dictionary of Greek
σοβώ — σοβῶ, έω, ΝΑ νεοελλ. βρίσκομαι σε λανθάνουσα κατάσταση, υποβόσκω, επίκειμαι αρχ. 1. διώχνω πτηνά («σοβεῑν τὰς ἀλεκτρυόνας», Πλάτ.) 2. απαλλάσσομαι από κάτι, απομακρύνω γρήγορα (α. «δεῑ τὴν τρίχα σοβεῑν τὴν κόνιν», Ξεν. β. «τὰς ἄλλας φροντίδας...… … Dictionary of Greek
πόλη — Αστικός συνοικισμός, ο οποίος αποτελείται από ένα σύμπλεγμα δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, τα οποία χωρίζονται ή συνδέονται μεταξύ τους με δρόμους, πάρκα και πλατείες, και που κατοικείται μόνιμα από σημαντικό αριθμό ανθρώπων –που επιδίδονται σε… … Dictionary of Greek
