-
1 ονείδει
ὄνειδοςreproach: neut nom /voc /acc dual (attic epic)ὀνείδεϊ, ὄνειδοςreproach: neut dat sg (epic ionic)ὄνειδοςreproach: neut dat sg -
2 ὀνείδει
ὄνειδοςreproach: neut nom /voc /acc dual (attic epic)ὀνείδεϊ, ὄνειδοςreproach: neut dat sg (epic ionic)ὄνειδοςreproach: neut dat sg -
3 ὄνειδος
ὄνειδος, τό (ὄνομα, eigtl. übh. Ruf s. a. E., oder richtiger mit vorgeschlagenem ο von der Wurzel νιδ, Neid), Schimpf, Schmach, Vorwurf, bes. Schmährede, Schimpfwort; ὀνείδεα μυϑήσασϑαι, Il. 1, 291; λέγειν, προφέρειν, 2, 222. 251; βάζειν, Od. 17, 461; αἳ δὴ ἐμῇ κεφαλῇ κατ' ὀνείδεα χεῦαν μητέρι ϑ' ἡμετέρῃ, 22, 463, öfter; ἀρχαῖον, κακοποιόν, Pind. Ol. 6, 80 N. 8, 33; τοιάδ' ἐξ ἀνδρῶν ὀνείδη πολλάκις κλύων κακῶν, Aesch. Pers. 743; ἄλγησον ἦπαρ ἐνδίκοις ὀνείδεσιν, Eum. 130, öfter; τοὔνειδος ὀνειδίσαι, Soph. Phil. 519 (s. auch das verb.); κοὔπω τις λόγον κακὸν ἠνέγκατ' οὐδ' ὄνειδος, Tr. 462; ἐμοὶ ὄνειδος μὴ ϑανεῖν ὑπὲρ τέκνου, mir ist es Schande, Eur. Andr. 411; τέκνοις ὄνειδος λιπεῖν, Heracl. 302; auch in Prosa, Her. 7, 160; ὅτι τὸ φιλότιμόν τε καὶ φιλάργυρον εἶναι ὄνειδος λέγεταί τε καὶ ἔστιν, Plat. Rep. I, 347 b; καὶ ψόγος, Legg. XI, 926 d; ὀνείδει ἔνοχος ἔστω, V, 742 b, wie ὀνείδει ἐνεχέσϑω τῷ μεγίστῳ XII, 808 e; auch ὀνείδη ἐχέτω, VI, 762 a, öfter. – Auch der Gegenstand des Schimpfes, der Schande, σοὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτα κατηφείη καὶ ὄνειδος ἔσσομαι, Il. 16, 498, vgl. 17, 556; Her. 2, 36; u. concret, der mit Schande bedeckt ist u. Andern Schande bringt; so heißen τοιαῦτ' ὀνείδη die Töchter des Oedipus, Soph. O. R. 1494; Λυσίστρατος Χολαργέων ὄνειδος, Ar. Ach. 820; τῆς πόλεως ὄνειδος γεγενημένος, Lycurg. 5; vgl. Dem. ep. 3 p. 644; τῇ πόλει, Mid. 132. – Wie Soph. Phil. 475 sagt σοὶ δ' ἐκλιπόντι τοῦτ' ὄνειδος οὐ καλόν, diesen nicht schönen Leumund, so ist Eur. Phoen. 828 Θήβαις κάλλιστον ὄνειδος verbunden, Ruhm, Ehre (guter Leumund).
-
4 ὄνειδος
A reproach, rebuke, censure, blame, esp. by word,προθέουσιν ὀνείδεα μυθήσασθαι Il.1.291
;λέγ' ὀ. 2.222
;ὀ. βάζεις Od.17.461
; εἶχε ὄ. καὶ ἀτιμίην was in disgrace, Hdt.9.71 ;ὄ. ὀνειδίζειν S.Ph. 523
; ὄ. φέρει it brings reproach, Pl.R. 590c ;ὄ. τινὶ περιθεῖναι Antipho 5.18
;περιάψειν Lys.21.24
; ὡς ἐν ὀνείδει by way of reproach, Pl.Grg. 512c, cf. R. 431b (withoutὡς Smp. 189e
) ; ὀνείδει ἐνέχεσθαι, συνέχεσθαι, Id.Lg. 808e, 944e : pl.,ὀνείδη κλύειν A.Pers. 757
; with censures,Pl.
Lg. 847a ;ὀνείδη ἔχει τὰ μέγιστα Id.R. 344b
;ὀ. ἐπιφέρειν Arist.EN 1123a32
.2 matter of reproach, disgrace,σοὶ γὰρ ἐγὼ.. κατηφείη καὶ ὄ. Il.16.498
;σοὶ μὲν δὴ.. κατηφείη καὶ ὄ., εἰ.. 17.556
, cf. Hdt.2.36 ;ἐμῇ κεφαλῇ κατ' ὀνείδεα χεῦαν Od. 22.463
;τέκνοις ὄ. λιπεῖν E.Heracl. 301
;ὀνειδῶν καὶ κακῶν μέστους D. 22.31
; ὄνειδός [ἐστι] c. inf., E.Andr. 410 : c. gen., τὸ.. πόλεως ὄ. the disgrace of the city, A.Th. 539 ;αὑτῆς ὄ. S.OC 984
;ὄ. Ἑλλάνων Id.Aj. 1191
(lyr.) ;τὸ Λυσίου ὄ. Pl.Phdr. 277a
; Oedipus calls his daughters τοιαῦτ' ὀνείδη, S.OT 1494, cf. Ar.Ach. 855, D.21.132.3 the statement of Eust.88.15, 647.36 that ὄ. meant originally any report of one, reputation, character, is not borne out by the passages he cites—ὄ. οὐ καλόν S.Ph. 477
;Θήβαις κάλλιστον ὄ. E.Ph. 821
(lyr.) ;καλὸν ὄ. Id.Med. 514
, IA 305, which are plainly ironical. (Cf. Skt. nindati, nid- 'insult', Goth. ga-naitjan 'slander', Lett. naids 'hatred'.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὄνειδος
-
5 συν-έχω
συν-έχω (s. ἔχω u. συνόχωκα), mit, zugleich, zusammen halten, verbinden, befestigen; ὅϑι ζωστῆρος ὀχῆες χρύσειοι σύνεχον, Il. 4, 133. 20, 415; u. intrans., ἵνα τε ξυνέχουσι τένοντες ἀγκῶνος, 20, 478, wo die Sehnen zusammenhalten; Hes. Sc. 315; festhalten, einschließen, κίων συνέχει οὐρανία, Pind. P. 1, 19; ὁπόταν συνέχῃ τούτῳ τῷ πλέγματι, Plat. Polit. 311 c; λυϑείσης τῆς τὰ πάντα πολι-τεύματα ξυνεχούσης εἰς ἓν δίκης, Legg. XII, 945 d, u. öfter, u. Folgde; τὸ ξυνέχον, was die Hauptsache ausmacht, in sich hält, Pol. öfter, u. a. Sp.; τὰ συνἑχοντα ϑεωρήματα τῆς ῥητορικῆς, S. Emp. adv. rhet. 113. – Συνέχειν τὸ στράτευμα καὶ συναϑροίζειν, Xen. An. 7, 2, 8, das Heer zusammenhalten, wie τὴν δύναμιν συνεῖχεν ἐν τῷ χάρακι, Pol. 10, 39, 1; auch zurückhalten, τὸ πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως συνεῖχεν ἐπ' αὐτόν, 3, 101, 8; φόβοις τὰ πλήϑη, 6, 56, 11; erhalten, τοῦτο συνέχει τὰ Ῥωμαίων πράγματα, 6, 56, 7; συνέχειν τὸ διαδιδράσκον, Luc. Gymn. 29. – Pass., bes. von allen leiblichen u. geistigen Zuständen, von denen Einer ergriffen ist, mit denen er behaftet ist, in denen er sich befindet; τοιοῖςδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασιν ξυνειχόμην, Aesch. Prom. 659: ξυνέχεσϑαι κακῷ, Ar. Eccl. 1096; φροντὶς ᾗ συνεσχόμην, Eur. Heracl. 634; δουληΐῃ συνέχεσϑαι, in Knechtschaft gehalten werden, Her. 7, 12; u. eigtl., αἰχμῇσι καὶ ἐγ χειριδίοισι συνέχεσϑαι, mit Speeren u. Schwertern in die Enge getrieben werden, 1, 214; πατρὶ συνέχεσϑαι, vom Vater gedrängt, belästigt werden, 3, 131; ἀνιάτοις νοσήμασι συνεχόμενος, Plat. Gorg. 512 a; ὀνείδει, ἀγνοίᾳ ξυνεχόμενος, Legg. IX, 863 c; XII, 944 e; πάσῃ συνεχόμεϑα ἀπορίᾳ, Soph. 250 d, v. l. συνεσχόμεϑα, wie auch Theaet. 165 b ἐν φρέατι συσχόμενος der aor. med. passivisch gebraucht ist, v. l. συνεχόμενος; συνέχεσϑαι τοῖς κακοῖς, Isocr. 5, 8; τῇ δίψῃ ἀπαύστῳ ξυνεχόμενοι, Thuc. 2, 49, vgl. 3, 98; συνέχεσϑαι τοῖς πολέμοις, Pol. 1, 7, 9; τῷ λιμῷ συνέσχηντο, 3, 62, 4; u. a. Sp., öfter.
-
6 ἀπο-καλέω
ἀπο-καλέω (s. καλέω), 1) ab-, zurückrufen, Xen. Cyr. 1, 4, 25. 4, 5, 24; bei Seite rufen, An. 7, 3, 35. – 2) verbieten, Ar. Av. 1263, richtiger ἀποκεκλῄκαμεν, exclusimus. – 3) benennen, Plat. Theaet. 168 d; im üblen Sinne, Soph. Ai. 714; ὡς ἐν ὀνείδει μηχανοποιόν Plat. Gorg. 512 c; vgl. Xen. Mem. 1, 2, 57 Hell. 2, 3, 47; ἀποκαλεῖν τινα ὄνομά τι Mem. 2, 2, 1; προδότην Pol. 17, 14.
-
7 ἀγάλλω
ἀγάλλω (entst. aus ἈΓΑΛΊΩ, von ἈΓΑΛΟΣ = ἀγλαός, vergl. ἄγαν, ἄγαμαι), verherrlichen, schmücken (VLL. κοσμεῖν, τιμᾶν), δίφρον Pind. O. 1, 86; N. 5, 43; Eur. εὐνὰς γαμηλίους ἀγῆλαι Med. 1026, das Brautbett schmücken; ϑεάν Herc. Fur. 375; verehren, feiern, Aristoph. ϑυσίαισι προσόδοις τε ἀγαλοῦμέν σε Pax 396; ἄγαλλε Φοῖβον τιμᾷ Thesmoph. 128 (vgl. Plat. Leaa. XI, 931 a.); mehrere Fragm. der Komiker bei VLL., z. B. φέρε νῦν ἀγήλω τοὺς ϑεούς Hermipp. B. A. 328; καί σε ἀγαλματίοις ἀγαλοῦμεν Theopomp. ib., s. Ruhnk. ad Tim. 4. Auch noch Dio Cass. – Viel gebräuchlicher praes. u. im Pf Pass., sich zieren, erfreuen einer Sache (VLL. τέρπεσϑαι), τινί, Hom. bes. partic., νῆες ἀγαλλόμεναι Διὸς οὔρῳ Od. 5, 176, ὄρνιϑες πτερύγεσσιν Il. 2, 462, ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν 12, 114; – Hes. ὀπὶ καλῇ Theog. 68; κόσμῳ 587; ἀσπίδι ἀγάλλεται Archil. 51; ἑορταῖς Eur. Troad. 452; ohne cas. Hacch. 1195 (vgl. φυτὰ τέ-ϑηλε, χλοάζει, ἀγάλλεται, Plut. curios. 5). – Auch wie das act., ἀγαλλόμεναι ϑεόν Bacch. 155; so öfter Orpheus Arg. u. Anth., ἀγάλλει (2 pers.) ἀμφὶ σῦκα Axionic. Ath. VIII, 842 c. – In Prosa eben so, Her. ἐφόρεε (τὸ φᾶρος) καὶ ἀγάλλετο 9, 109; τῷ ὀνόματι 1, 143; τῷ ὀνείδει Plat. Theaet. 176 d; Xen. oft, neben σεμνύνεσϑαι Ages. 9, 1; neben μεγαλύνομαι Oec. 21, 5; ἐπί τινι Thuc. 3, 82 (wo αἰσχύνονται entgegensteht); Xen. Conv. 3, 14; An. 2, 6, 26, wo auch im schlimmen Sinne ἐπὶ τῷ ἀπατᾶν ἀγ. steht; τινά, bei Coluth. 16 (der aber sonst auch den dat. hat) u. Apollond. 23 (VII, 378). – Mit dem partic., Hom., ἀγάλλεται. τεύχεα ἔχων Il. 17, 473 u. 18, 132, – auch Archil. 81, Thuc. 4, 95; Xen. Ag. 5, 5 ( opp. ᾐσχύνετο). Luc. sagt ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεσϑαι, sich mit fremden Federn schmücken, pro merc. cond. 4.
-
8 ἀνδρο-γύνης
ἀνδρο-γύνης (?), gew. ἀνδρό-γυνος, Mannweib, Zwitter, Her. 4, 67; εἶδος καὶ ὄνομα, ἐξ ἀμφοτέρων κοινὸν τοῦ τε ἄῤῥενος καὶ ϑήλεος, von dem im Scherz fingirten ersten Menschen, Plat. Conv. 189 e, wo auch hinzugesetzt wird νῦν ἐστιν ἐν ὀνείδει κείμενον ὄνομα; Schimpfwort, feige Memme, Plut. Lac. apophth. Damind., ἀνδρόγυνε (wo die ersten Ausgaben ἀνδρόγυναι haben), wie Aeschin. 2, 127 es dem ἐλεύϑερος u. Polyb. 38, 4, 9 dem ἀνήρ entggstzt; Luc. braucht es adjektiv., ἔρωτες, von unzüchtiger Frauenliebe, Amor. 28; aber λουτρά Ep. ad. 252 (IX, 783), die für beide Geschlechter gemeinschaftlichen. Von einem cinaedus Myrin. 2 (VI, 254); ἀνδρόγυνον ἄϑυρμα B. A, 11 vielleicht aus einem Com.
-
9 ἐν-έχω
ἐν-έχω (s. ἔχω), darin haben, festhalten; χόλον τινί, dauernden Groll gegen Jemanden in sich hegen, Her. 1, 118 u. öfter; pass. mit fut. ἐνέξομαι, aor. ἐνεσχέϑην u. ἐνεσχόμην, in Etwas, von Etwas gehalten werden, τῇ πάγῃ 2, 121, wie ἐνσχεϑεὶς ὥσπερ δεσμῷ Plut. Philop. 6; übertr., unterworfen sein einer Sache, durch sie gefesselt werden, οὐ δικαίοις Ζεὺς ἐνέξεται λόγοις Aesch. Suppl. 160; τύχᾳ ἐνέχει Soph. Phil. 1086, nach Hermanns Emend. für ἔχει, du wirst gefesselt; φιλοτιμίᾳ ἐνέχεται Eur. I. A. 527; vgl. Pind. P. 8, 51; ἐν ϑωύματι μεγάλῳ ἐνέσχετο Her. 7, 128. 9, 37, er staunte; ἐν ἀπορίῃσι, ἐν κακῷ, 4, 131. 9, 37; ὀνείδει, ἀρᾷ, behaftet, belastet damit, Plat. Legg. VII, 808 e IX, 881 d, wie ἐν τῷ ἄγεϊ, mit dem Fluche belastet, Her. 6, 56; ἐν τοῖς νόμοις Plat. Legg. VI, 762 d, wie ζημίᾳ, αἰτίαις, XI, 935 c Crit. 52 a, vgl. ἔνοχος; so Folgde, bes. Redner, z. B. τοῖς ἐπιτιμίοις ἐνέξεται, unterworfen sein, Dem. 51, 11; ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐπιτιμίοις ἐνέχεσϑαι Aesch. 3, 175; Sp., wie νόμῳ Plut. Tib. Graech. 10; νοϑείᾳ, von dem Vorwurfe der Unächtheit getroffen, Them. 1; – eigtl. ἐνέσχετο ἐν τοῖς τῆς νεὼς σκεύεσι, er verwickelte sich darin, Plat. Lach. 183 e; ἐνεχομένων τῶν πελτῶν τοῖς σταυροῖς, blieben darin hangen, Xen. An. 7, 4, 17; ἐν ταύτῃ ἐνέσχετο, bei dieser blieb er stehen, Plat. Theaet. 147 d. – Intr., darin haften, stecken bleiben, ἡ αἰχμὴ κατὰ τὸ ἰνίον Plut. Pomp. 71; hineinfallen. Xen. Cyn. 10, 7. – Im N. T. = Einem aufsäßig sein.
-
10 αλγεω
1) чувствовать боль, страдатьἀλγήσας ὀδύνῃσι Hom. — терзаемый страданиями;
ἀ. τέν ψυχήν Her. — страдать душой;2) болеть, хворатьἀ. διά τι Her. — быть больным вследствие чего-л.;
ἀ. τὰ ὄμματα Plat. — страдать болезнью глаз3) огорчаться; скорбетьσιωπῇ ἀ. περί τινος Eur. — молча страдать от чего-л.;
ἄ. τι и τινος Her., Trag.— сокрушаться о ком(чем)-л.;ἀλγῶ κλύων Soph. — мне неприятно слушать;ἀλγήσας τῷ ὀνείδεϊ Her. — больно задетый оскорблением;ἀ. ἐπ΄ ἐξειργασμένοις Soph. — скорбеть о содеянном -
11 θεινω
(fut. θενῶ, aor. 1 ἔθεινα, imper. aor. θένε; aor. conjct. θένω; inf. aor. θενεῖν; эп. inf. praes. θεινέμεναι; part. aor. θενών)1) бить, ударять(τινά, μάστιγι ἵππους Hom.; ῥαιστῆρι Aesch.; σκάπτῳ Pind.; θ. τῷ σκέλει τέν πέτραν Arph.)
θ. πρὸς οὔδεϊ Hom. — ударять о землю2) ковать(πέδας Aesch.)
3) разить, поражать, пронзать(φασγάνῳ αὐχένα Hom.; τινὰ δι΄ ἀσπίδος Eur.)
θεῖν΄ ἀντέρειδε τοῖς Ἐρεχθείδαις δόρυ Eur. — бей, вонзай копье в потомков Эрехтея4) поражать на смерть, убивать(κήρυκα Eur.; ἀνέρ θεινόμενος Aesch.)
5) осыпать (ругательствами), поносить(ὀνείδει τινά Aesch.)
6) ударяться, разбиваться(στυφελοῦ ἐπ΄ ἀκτᾶς Aesch.)
-
12 περιβαλλω
(fut. περιβᾰλῶ, aor. περιέβᾰλον; эп. impf. περίβαλλον; ион. 3 л. ppf. pass. περιεβεβλήατο = περιεβέβληντο)1) закидывать, накидывать, набрасывать(πεῖσμα Hom.)
π. στέρνα πρὸς στέρνα τινός Eur. — прижаться грудью к чьей-л. груди;2) надевать(ζευκτήριον Τροίᾳ Aesch.)
περιβαλλόμενοι τεύχεα Hom. — с надетым на себя оружием, вооруженные3) одевать(τινὰ γυμνόν NT.)
; pass. одеваться(ἐν ἱματίοις λευκοῖς NT.)
4) запрокидыватьπ. χεῖράς τινι Eur., Plat. — обвивать кого-л. руками (ср. 8)
5) строить вокруг, возводить кругом(τεῖχος Πελοποννήσῳ Arst. и τῷ λιμένι Polyb.; χάρακά τινι NT.; med. τείχη Thuc. и τεῖχος τέν πόλιν Her.)
ταῖς πόλεσιν ἐρύματα περιβάλλεσθαι Xen. — возводить укрепления вокруг городов6) внушать(ἀνανδρίαν τινί Eur.)
7) оказывать, давать(τὸ ἀγαθόν τινι Her.)
π. σωτηρίαν τινί Eur. — спасать кого-л.8) опутывать, захватыватьπεριβαλεῖν πλῆθος τῶν ἰχθύων Her. — поймать множество рыб(ы);
περιβαλέσθαι τέν πόλιν Her. — захватить город;π. τινὰ πέδαις Aesch. — наложить на кого-л. оковы;π. τὸν αὐχένα βρόχῳ Her. — обвивать шею петлей;π. τινὰ χερσί Eur. (ср. 4) — обнимать кого-л.;σκότος περιβάλλει τινά Eur. — тьма окутывает кого-л.;περιβάλλεσθαι σωφροσύνης δόξαν Xen. — стяжать себе репутацию благоразумного человека9) обнимать(ἀλλήλους Xen.)
10) окружать, брать в кольцо(τοὺς πολεμίους Plat.)
περιβάλλεσθαί τινι πτεροφόρον δέμας Aesch. — окружать пернатым телом, т.е. превращать в птицу кого-л.;περιβάλλεσθαι μεῖζον χωρίον Xen. — окружать большую площадь;ἐν τῷ περιβεβλημένῳ Her. — в огороженном месте, внутри ограды11) возлагать(τυραννίδα τινί Eur.)
12) налагать(τινὴ δουλείαν Eur.)
13) поражать(τινὰ χαλκεύματι Aesch.; τινὰ κακῷ Eur.)
π. τινὰ φυγῇ Plut. — карать кого-л. изгнанием;π. τινὰ ὀνείδει Dem. — покрывать кого-л. позором14) бросать, устремлятьπ. περὴ ἕρμα τέν ναῦν Thuc. — налететь с кораблем на скалу
15) огибать, объезжать(τὸν Ἄθων Her.; Σούνιον Thuc.)
16) превосходить(τινά τινι Hom.)
ἀρετῇ π. Hom. — отличаться высокими качествами, быть превосходным17) часто посещать(τόπους Xen.)
18) med. перен. охватывать(τῇ διανοίᾳ τι Isocr.; ξυμπάντα τὰ οἰκεῖα Plat.)
19) med. пускаться в рассужденияμακρὰν περιβαλλόμενοι Plat. — пространно разглагольствуя;
κομψῶς κύκλῳ π. Plat. — ловко кружиться вокруг да около -
13 θείνω
Aθεινέμεναι Od.22.443
: [tense] impf. , etc.: [tense] fut. : [tense] aor. 1 part.θείνας Il.20.481
( ἔθεινε in 21.491 may be [tense] impf.); other moods from an [tense] aor. 2 ἔθενον (which does not occur in ind.); imper. , Ar.Av.54; subj. (troch.), Ar.Lys. 821 (lyr.), cj. in Theoc.22.66; inf. ; part.θενών Id.Cyc.7
, Ar.Eq. 640,V. 1384,Av. 1613,Ra. 855 (these forms were freq. incorrectly written θένειν, θένων, as if from a [tense] pres. Θένω):—[voice] Pass., only in [tense] pres. and [tense] impf.:—poet. word, strike, τινα Od. 18.63;ξίφεσι 22.443
;φασγάνῳ αὐχένα θείνας Il.20.481
;μάστιγι.. θείνων 17.430
; [τόξοισι] ἔθεινε παρ' οὔατα 21.491
:—[voice] Pass., 1.588;θεινόμεναι βουπλῆγι 6.135
;ἄορι 10.484
; θεινομένου.. πρὸς οὔδεϊ dashed to earth, Od.9.459; laterσκάπτῳ θενών τινα Pi.O.7.28
;ῥαιστῆρι A. Pr.56
, cf. 76;τινὰ δι' ἀσπίδος E.Heracl. 738
;ἰτέαν εἰς μέσην Id.Cyc.7
;τῷ σκέλει θένε τὴν πέτ ραν Ar.Av.54
;τῷ πρωκτῷ θενὼν τὴν κιγκλίδ' Id.Eq. 640
; ποσσὶ θ. σκέλος, of a wrestler, Theoc.22.66: abs., θείνετε v.l. in E.Or. 1303 (lyr.);θεῖν', ἀντέρειδε Id.Supp. 702
;θένε, θένε Id.Rh. 676
(lyr.):—[voice] Pass., A.Pers. 303, Ch. 388 (lyr.).2 metaph.,θείνει δ' ὀνείδει μάντιν Id.Th. 382
.3 intr., of corpses,θ. ἐπ' ἀκτᾶς Id.Pers. 966
.II to the same Verb, but only with the meaning slay, belong the foll. forms formerly referred to a [tense] pres. Φένω, viz.: [tense] aor. 2ἔπεφνον Il.21.55
, Pi.P.10.46, B.17.19, S.OT 1497; [dialect] Ep. and Lyr.πέφνον Il.13.363
, B.8.13; subj. πέφνῃς, ῃ, Od.22.346, Il.20.172; inf.πεφνέμεν 6.180
; part.πεφνών 16.827
(parox. acc. to Aristarch., as if from a [tense] pres. πέφνω, which is found in late [dialect] Ep., Opp.H.2.133): from the short form φᾰ (for φṇ) come [tense] pf. [voice] Pass. [ per.] 3sg.πέφαται Il.15.140
, al.; [ per.] 3pl.πέφανται 5.531
; inf.πεφάσθαι 13.447
: [tense] fut. [voice] Pass. πεφήσεαι ib. 829, Od.22.217;ἢ πέφατ' ἢ.. πεφήσεται Il.15.140
; later, part.πεφασμένος Lyc.269
, 1374, Opp.H.5.122: Gramm. also give [tense] aor. 1φάσαι Hsch.
s.v. φάσγανον, Phot. s.v. προσφατος, Sch.Pi.N. 1.69: [tense] aor. 2 part.παφών Hsch.
: [tense] aor. 2 [voice] Med. ἀπ-έφατο,= ἀπέθανεν, Id. Hence also φᾰτός slain, Id., found in compds. Ἀρεί-φατος, μυλή-φατος, ὀδυνή-φατος, πυρί-φατος. (I.-E. g[uglide]hen- cf. Skt. hánti, pl. ghnánti, Hittite kuenzi, pl. kunanzi 'strike', 'kill'; g[uglide]hon- in Gr. φόνος; g[uglide]hn- in Skt. ghn-ánti, Gr. ἔ-πε-φν-ον (redupl.); g[uglide]hṇ- in Skt. - hata-, Gr. -φατο-, πέφαται, etc.) -
14 περιβάλλω
A throw round, about, or over, put on or over, c. acc. rei,φίλας περὶ χεῖρε βαλόντε Od. 11.211
;περὶ πτερὰ πυκνὰ βαλόντες Il.11.454
;περὶ δ' ἄντυγα βάλλε φαεινήν 18.479
;π. χέρας Ar.Th. 914
, E.Or. 1044: freq. c. dat.,χέρας π. τινί Id.Ph. 1459
, etc.; περὶ δ' ὠλένας δέρᾳ.. βάλοιμι ib. 165 (lyr.); π. τινὶ δεσμά, βρόχους, A.Pr.52, E.Ba. 619;Τροίᾳ ζευκτήριον A.Ag. 529
;κρατὶ π. σκότον E.HF 1159
; π. τινὰ χαλκεύματι put him round the sword, i. e. stab him, A.Ch. 576; also περὶ τὰ στέρνα θώρηκας π. Hdt. 1.215, cf. 5.85;αἱμασιὴν π. κατὰ τὸν κύκλον Id.7.60
; περὶ ἕρμα π. ναῦν wreck it on.., Th.7.25:—[voice] Med., throw round or over oneself, put on, c. acc. rei, περιβαλλόμενοι τεύχεα putting on their arms, Od.22.148; ; ; εἷμα, φᾶρος περιβάλλεσθαι, Hdt. 1.152, 9.109;φάρεα καὶ πλοκάμους E.IT 1150
(lyr.);κόσμον σώμασιν Id.HF 334
;κύκλον ὅσον περιβάλλεται αἰθήρ Hermesian.7.87
; freq. of defences,τεῖχος καὶ σωτηρίην περιβαλέσθαι τοῖς τε χρήμασι καὶ τοῖς σώμασιν Democr.280
; alsoὅταν περιβάλωνται χειρις μοὺς παραλλάττοντας Phld.Rh.1.8
S.;π. ἕρκος ἔρυμα τῶν νεῶν Hdt.9.96
;τείχεα Id.1.141
, cf. 6.46, Th.1.8 ;ταῖς πόλεσιν ἐρύματα περιβάλλονται X.Mem.2.1.14
;Πελοποννήσῳ π. ἓν τεῖχος Arist.Pol. 1276a27
; λιμένι τεῖχος, χάρακα τῇ παρεμβολῇ, Plb.4.65.11, 5.20.5 ; also περὶ τὴν Πελοπόννησον τεῖχος π. Lys.2.45: c. dupl. acc., τεῖχος περιβαλέσθαι πόλιν build a wall round it, Hdt.1.163 : in [tense] pf. [voice] Pass., have a thing put round one, Pl.Smp. 216d ; τὸ τεῖχος περιβεβλημένος having his wall around him, encompassed by it, Id.Tht. 174e, cf. Arist.Pol. 1331a8.2 metaph., put round or upon a person, i. e. invest him with it, π. τινὶ ἀγαθόν (i. e. βασιληΐην), τυραννίδα, Hdt.1.129, E. Ion 829 ;π. σωτηρίαν [τισί] Id.HF 304
;ὕδασι δουλείαν Id.Ph. 189
(lyr.); ; τινὶ π. ἀνανδρίαν, i.e. make him faint-hearted, Id.Or. 1031; π. τὴν αἰτίαν τῷ ἰατρῷ impute blame to.., Pall.in Hp.12.283 C.:—[voice] Pass., c. acc., to be involved in, (Scaptopara, iii A. D.).II reversely c. dat. rei, surround, encompass with.., περιβαλεῖν πλῆθος τῶν ἰχθύων (sc. τῷ ἀμφιβλήστρῳ) Hdt.1.141;βρόχῳ π. τὸν αὐχένα Id.4.60
(tm.); [Βόσπορον] πέδαις π. A.Pers. 748;π. τινὰ ὑφάσματι E.Or.25
;δοραῖσι σῶμα Id.Cyc. 330
; π. τινὰ χερσί embrace, Id.Or. 372 :—[voice] Med., surround or enclose for one's advantage or defence,τὴν νῆσον π. τείχει Pl.Criti. 116a
;χωρίον X.Cyr.6.3.30
; π. θύννους net them, Arist.HA 537a20, cf. 533b25.2 metaph., π. τινὰ κακῷ, συμφοραῖς, involve one in evil or calamity, E.Or. 906, Antipho 3.2.12 ;ἀνηκέστοις πόλιν συμφοραῖς And.1.142
, cf. Lys.4.20;ὀνείδει D.22.35
; π. τινὰ φυγῇ, i.e. banish him, Plu.2.775c;τινὰ κλοπῆς καταδίκῃ Id.Arist.4
:— [voice] Pass., [ συμφοραῖς] Phld.Piet. 35b.III c. acc. only, encompass, surround, περιβάλλει με σκότος, νέφος, E.Ph. 1453, HF 1140 ; π. ἀλλήλους embrace each other, X.An.4.7.25, cf. Men.Pk.36, 111; also, clothe, τινα Ev.Matt.25.36; τὸ περιβεβλημένον the space enclosed, enclosure, Hdt.2.91; cf.περίβολος 11.2
:—[voice] Med., ἤλαυνον περιβαλόμενοι [τὰ ὑποζύγια] surrounding them, Id.9.39, cf. X.Cyr.1.4.17.2 fetch a compass round, double,ἵπποι περὶ τέρμα βαλοῦσαι Il.23.462
; esp. of ships, round a cape,π. τὸν Ἄθων Hdt.6.44
;Σούνιον Th.8.95
: abs., of a hare, double, X.Cyn.5.29, 6.18.IV [voice] Med., bring into one's power, compass,ἰδίῃ π. ἑωυτῷ κέρδεα Hdt.3.71
;πολλὰ [χρήματα] Id.8.8
, cf. 7.190; σωφροσύνης δόξαν π. X.Mem.4.2.6; ;πλῆθος λείας Plb.1.29.7
, cf. 3.69.7 : [tense] pf. [voice] Pass., to have come into possession of..,πόλιν Hdt.6.24
;δυναστείας Isoc.4.184
, cf. 2.25.2 appropriate mentally, comprehend,περιβάλλεσθαι τῇ διανοίᾳ τὰς πράξεις Id.5.118
; πολλὰ περιβεβλῆσθαι πράγματα to have aimed at learning many things, Men.683; logically, ξύμπαντα τὰ οἰκεῖα.. γένους τινὸς οὐσίᾳ π. embrace, Pl.Plt. 285b.V throw beyond, beat in throwing: hence generally, excel, surpass,μνηστῆρας δώροισι Od.15.17
; π. ἀρετῇ to be superior in.., Il.23.276.VI π. τὸ λουτρόν take a bath, Cass.Pr.5 ; π. πρὸς λουτρόν ibid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περιβάλλω
-
15 ἀποκαλέω
A recall, esp. from exile, Hdt.3.53, X.Cyr.1.4.25.II call by a name, esp. by way of disparagement, stigmatize as..,τὸν τοῦ μανέντος.. ξύναιμον ἀποκαλοῦντες S.Aj. 727
;ὀλιγαρχικοὺς καὶ μισοδήμους ἀ. And.4.16
;ὡς ἐν ὀνείδει ἀ. μηχανοποιόν Pl. Grg. 512c
; ἀργόν, σοφιστὴν ἀ. τινά, X. Mem.1.2.57, 1.6.13;οὓς νῦν ὑβρίζει καὶ πτωχοὺς ἀ. D.21.211
;ὡς ἐν αἰσχρῷ φιλαύτους ἀ. Arist.EN 1168a30
;παράσιτον ἀ. Timocl.19
; χαριεντισμὸν ἀ. call it a sorry jest, Pl.Tht. 168d; sts. without any bad sense,τοὺς χαλεπαίνοντας ἀνδρώδεις ἀ. Arist.EN 1109b18
, cf. X.Eq. 10.17, Plu.2.776e.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποκαλέω
-
16 ἐνέχω
ἐν-έχω, darin haben, festhalten; χόλον τινί, dauernden Groll gegen j-n in sich hegen; pass. mit aor. ἐνεσχέϑην u. ἐνεσχόμην, in etwas, von etwas gehalten werden; übertr., unterworfen sein einer Sache, durch sie gefesselt werden; τύχᾳ ἐνέχει, du wirst gefesselt; ἐν ϑωύματι μεγάλῳ ἐνέσχετο, er staunte; ὀνείδει, ἀρᾷ, behaftet, belastet damit; ἐν τῷ ἄγεϊ, mit dem Fluche belastet; τοῖς ἐπιτιμίοις ἐνέξεται, unterworfen sein; νοϑείᾳ, von dem Vorwurfe der Unechtheit getroffen; eigtl. ἐνέσχετο ἐν τοῖς τῆς νεὼς σκεύεσι, er verwickelte sich darin; ἐνεχομένων τῶν πελτῶν τοῖς σταυροῖς, blieben darin hangen; ἐν ταύτῃ ἐνέσχετο, bei dieser blieb er stehen. Intr., darin haften, stecken bleiben; hineinfallen; einem aufsässig sein -
17 Cover
v. trans.P. and V. κρύπτειν, ἀποκρύπτειν, συγκρύπτειν, P. κατακρύπτειν, ἐπικαλύπτειν, Ar. and V. καλύπτειν, V. συγκαλύπτειν (rare P.), στέγειν, κεύθειν, ἀμπέχειν (rare P.), ἀμπίσχειν (rare P.), συναμπέχειν, συναμπίσχειν, πυκάζειν; see also Encompass.Cover all round: P. περιαμπέχειν (also Ar. in form περιαμπίσχειν).Cover over: P. and V. περικαλύπτειν, προκαλύπτεσθαι, V. καταμπίσχειν, κατασκιάζειν (Plat. also but rare P.).More quickly than a racer ever covered two laps: V. θᾶσσον... ἢ δρομεὺς δισσοὺς διαύλους ἵππιος διήνυσε (Eur., El. 824).Cover with reproaches: P. ὀνείδει περιβάλλειν (Dem. 604).Cover with disgrace: P. αἰσχύνην περιάπτειν (dat.) (cf. Ar., Plut. 590).Include: P. περιέχειν, περιλαμβάνειν, P. and V. συλλαμβάνειν.Be enough for: P. and V. ἱκανός εἶναι (dat.).——————subs.Lid: Ar. ἐπίθημα, τό.Cover for arms: Ar. and V. σάγμα, τό, or pl.Shelter: P. σκέπη, ἡ.Protection, shield: P. and V. πρόβλημα, τό.Under cover, adj.: V. ὑπόστεγος.Through a covered pipe: use adv., P. στεγανῶς (Thuc. 4, 100).In a place of safety: P. and V. ἐν ἀσφαλείᾳ.Under cover ( pretence) of: P. ἐπὶ προφάσει (gen.).Receive indemnity under cover of his profession: P. τῷ τῆς τέχνης προσχήματι τυγχάνειν ἀδείας (Dem. 58).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Cover
См. также в других словарях:
ὀνείδει — ὄνειδος reproach neut nom/voc/acc dual (attic epic) ὀνείδεϊ , ὄνειδος reproach neut dat sg (epic ionic) ὄνειδος reproach neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
όνειδος — τὸ (ΑΜ ὄνειδος, Μ και ὄνειδος, ό) 1. ψόγος, μομφή, επίπληξη, κατάκριση, επιτίμηση 2. ντροπή, καταισχύνη, αίσχος, ατιμία 3. κατάσταση ή πρόσωπο που επιφέρει καταισχύνη, ντροπή («τὸ γὰρ πόλεως ὄνειδος ἐν χαλκηλάτῳ σάκει», Αισχύλ.) 3. παροιμ. φρ.… … Dictionary of Greek
θείνω — (Α) 1. χτυπώ, φονεύω («φασγάνῳ αὐχένα θείνας», Ομ. Ιλ.) 2. μτφ. σκοτώνω, φέρομαι με άσχημο τρόπο («θείνει δ ὀνείδει μάντιν», Αισχύλ.) 3. (για πλοία) είμαι βυθισμένος, είμαι ναυαγισμένος («στυφελοῦ θείνοντας ἐπ ἀκτάς», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ο σπάνιος … Dictionary of Greek